ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ဂဠဳန္ဦးေစာ အေျခအတင္စကားမ်ားခဲ့ၾကပံု

ဂဠဳန္ဦးေစာကား နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္အလိုေတာ္ရိႀကီး ျဖစ္သည္ ။ ႏိုင္ငံႏွင့္လူမ်ိဳးကိုခ်စ္သည့္ ၊ ႏိုင္ငံႏွင့္လူမ်ိဳးေကာင္းက်ိဳးကိုေဆာင္ရြက္လိုသည့္ ပုဂၢိဳလ္မဟုတ္ ။ အာဏာကုလားထိုင္ ျမင့္ျမင့္ကိုသာ တက္ခ်င္သူျဖစ္၏ ။ သူက ရက္စက္၏ ။ ၾကမ္းၾကဳတ္ခက္ထန္၏ ။ အၿငိဳးအေတးႀကီး၏ ။သူ နန္းရင္းဝန္ျဖစ္စဥ္က ၾကည့္ပါ ။ နယ္ခ်ဲ႕လက္ေအာက္ကၽြန္ဘဝမွလြတ္ေျမာက္ရန္ႀကိဳးပမ္းေနၾကေသာ တို႕ဗမာအစည္းအရံုးဝင္မ်ားကို သူ၏ဂဠဳန္တပ္ဖြဲ႕ျဖင့္ အၾကမ္းဖက္နွိပ္ကြပ္ခဲ့သည္ ။ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႕က်င္ေရး မ်ိဳးခ်စ္စာဆိုႀကီးျဖစ္သည့္ တို႕ဗမာအစည္းအရံုး နာယကႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္းလို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကိုပင္ခ်မ္းသာမေပးခဲ့ ။ ပုသိမ္ဘူတာရံုတြင္ သံုးတစ္လက္မတုတ္ျဖင့္ ေခါင္း႐ိုက္ခြဲခဲ့သည့္ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္တို႕အလိုက် မိုက္ေနသည့္ အလိုေတာ္ရိႀကီးျဖစ္သည္ ။


နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္ေခတ္တြင္ ရွိခဲ့ၾကသည့္ တျခားအလိုေတာ္ရိေတြထက္ သူကဆိုး၏ ။ ေဒါက္တာဘေမာ္ ၊ သခင္ဗစိန္ ၊ ဦးပု ၊ ဦးဘအုန္း ၊ ဦးေအး ၊ ဦးလြန္း ၊ ဦးရန္ေအာင္ ၊ ဆာေပၚထြန္း၊ ဆာထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ၊ သခင္ထြန္းအုပ္ ( ရဲေဘာ္သံုးက်ိတ္ ) တို႕မွာလည္း နယ္ခ်ဲ႕အႀကိဳက္ကိုလုပ္ခဲ့ၾကသည့္ အလိုေတာ္ရိမ်ားပင္ ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္ ။ ထိုပုဂၢိဳလ္တို႕ကို နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္တို႕က ပြဲထုတ္ေပးခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာျပည္သူလူထုက လက္သင့္မခံခဲ့ေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္ ။ နယ္ခ်ဲ႕ဘုရင္ခံက အလိုေတာ္ရိမ်ားကို ၫြန္႕ေပါင္းအစိုးရမ်ားဖြဲ႕ေပးခဲ့ေသာ္လည္း ၾကာၾကာမခံ။ ျပဳတ္က်ခဲ့ရသည္သာျဖစ္၏ ။နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္သည္ ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လံုးက ေထာက္ခံေနေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္သည့္ ဖက္ဆစ္ဆန္႕က်င္ေရး ျပည္သူ႕လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႕ ( ဖဆပလ ) ကိုၿဖိဳခြဲၿပီး ဆက္လက္၍ ကိုလိုနီျပဳႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားအားထုတ္သည္ ။မေအာင္ျမင္ေသာအခါ အားမေလွ်ာ့ေသးဘဲ တစ္မ်ိဳးၾကံျပန္သည္ ။ ယင္းအတြက္ အသံုးခ်မည့္ လက္ကိုင္တုတ္ကိုလည္း သူတို႕ကေတြ႕ထားသည္ ။ ထိုသူကား ဂဠဳန္ဦးေစာပင္ျဖစ္သည္ ။

ဦးေစာသမိုင္းကိုျပန္ၾကည့္ပါက ဦးေစာသည္ သာယာဝတီလယ္သမားပုန္ကန္မႈကို ပါးစပ္ျဖင့္ေထာက္ခံရင္း လူႀကိဳက္မ်ားလာေအာင္လုပ္ကာ ႏိုင္ငံေရးစင္ျမင့္ေပၚသို႕ တက္လာသူျဖစ္သည္ ။ ပထမပိုင္းက (၅) ပြင့္ဆိုင္ (၂၁) ဦးအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည့္ ဦးဘေဘ ( ဘႀကီးဘေဘ ) ထံတြင္တပည့္ခံခဲ့သည္ ။ ဦးေစာသည္ ထို (၂၁)ဦးအဖြဲ႕ထဲသို႕ဝင္ၿပီး လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာ ဂိုဏ္းဖြဲ႕အုပ္စုဖြဲ႕ကာ မ်ိဳးခ်စ္ပါတီကို ေထာင္လိုက္သည္ ။ ၁၉၃၇ ခုႏွစ္ကတည္းကပင္ နယ္ခ်ဲ႕ကဦးေစာႏွင့္သူ၏မ်ိဳးခ်စ္ပါတီကို သိမ္းသြင္းထားခဲ့ရာ ၁၉၄၀ ခုႏွစ္ ၊ ေဖဖဝါရီလတြင္ နယ္ခ်ဲ႕၏ေထာက္ခံမႈျဖင့္ နန္းရင္းဝန္ျဖစ္လာသည္ ခဲ့သူျဖစ္သည္ ။ ဥိီးေစာသည္မသိနားမလည္သူ စာေပမတတ္ နလပိန္းတံုးမ်ားကို အေျပာေကာင္း ၊ ဟိတ္ဟန္ေကာင္းျဖင့္ သိမ္းသြင္းစည္းရံုးႏိုင္စြမ္းရွိသည္ ။ ထို႕အျပင္ ကိုယ္ပိုင္စဥ္းစားဉာဏ္ ၊ အသိပညာမဲ့သည့္ မိုက္႐ူးရဲမ်ားကို လက္သပ္ေမြးၿပီး အၾကမ္းဖက္ရန္ ေစခိုင္းတတ္သူလည္း ျဖစ္သည္ ။ ဦးေစာသည္ ဘဝင္ျမင့္ေမာက္မာသူ တစ္ဦးျဖစ္ကာ အၿငိဳးအေတး အာဃာတကလည္းႀကီးသည္ ။ သူ႕စိတ္က ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္သလို ၊ လက္စားေခ်တတ္သူျဖစ္သည္ ။


သူ႕ေနအိမ္ျခံဝင္းထဲတြင္ေခၚၿပီး ေကၽြးေမြးထားသည့္ သူ႕တပည့္ေတြကိုလည္း သူငယ္စဥ္က သူႏွင့္ရန္ျဖစ္သူမ်ားကို မည္သို႕သူလုပ္လိုက္ပံု ၊ သူ႕ကိုမေကာင္းၾကံသူမွန္လွ်င္ တိမ္ဖ်ားတြင္တက္ၿပီးကပ္ေနပါေစ ၊ သူ ရေအာင္ခ်မည္ျဖစါေၾကာင္း ၊ ထိုလူလည္းေျမႀကီးကလူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္ေန႕ ေျမႀကီးသို႕ျပန္က်လာလွ်င္ဘယ္နည္းႏွင့္မွ် သူ႕လက္က မလြတ္ႏိုင္ေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ သူ႕တပည့္မ်ားအား အားပါးတရ ေဒါႏွင့္ေမာႏွင့္ေျပာတတ္သည္ကိုလည္း သူ႕စိတ္ဓါတ္ႏွင့္ပါတ္သက္၍ ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ၾကံမႈတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည့္ သူ႕တပည့္တစ္ဦးျဖစ္သူ သုခ ( ႀကိဳးဒဏ္မွ တစ္သက္တစ္ကၽြန္းဒဏ္သို႕ ေျပာင္းလဲက်ခံခဲ့ရသူ ) ၏ ျပန္လည္ေျပာျပခ်က္အရ သိရွိရ၏ ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေပၚတြင္လည္း သူ႕အထင္လြဲ အာဃာတထားကာ လက္စားေခ် တံု႕ျပန္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားသည့္ ကိစၥတစ္ခုကလည္း ရွိသည္ ။ ဤကိစၥကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ခိုင္းသည္ဟု ဦးေစာက ထင္ေနသည္ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က သူ႕လက္ခ်က္မဟုတ္ေၾကာင္း သူႏွင့္ဘာမွ်မဆိုင္ေၾကာင္း သူႏွင့္ေတြ႕ဆံုရွင္းလင္းျပခဲ့ေသာ္လည္း ဦးေစာကလက္မခံခဲ့ ။ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ၫႊန္ၾကားေစခိုင္းသည္ဟုပဲ ထင္ေနသည္ ။ဤကိစၥကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္မလုပ္မွန္း ႏိုင္ံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း သိၾကသည္ ။

ျဖစ္ပံုက ဤသို႕ျဖစ္၏ ။

၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ၊ စက္တင္ဘာလ (၁၇) ရက္ေန႔တြင္ နယ္ခ်ဲ႕အလိုေတာ္ရိ ဆာေပၚထြန္းအစိုးရ ျပဳတ္က်သြားရာ ဘုရင္ခံက စက္တင္ဘာလ (၂၁) ရက္ေန႕တြင္ အစိုးရသစ္ ဖြဲ႕စည္းေရးအတြက္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ရွိ မရွိ သိႏိုင္ရန္ ဦးေစာကိုေခၚၿပီး ေဆြးေႏြးသည္ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၊ သခင္ႏု ၊ သခင္ဗစိန္တို႕ႏွင့္လည္း ေတြ႕ၿပီးေဆြးေႏြးသည္ ။ ထိုေန႕က ဦးေစာသည္ ဘုရင္ခံအိမ္မွအျပန္ သူရိယသတင္းစာတိုက္ကို ခဏဝင္သည္ ။ ထို႕ေနာက္ ျပည္လမ္းအတိုင္း မိမိေနအိမ္သို႕ ျပန္လာခဲ့ရာ ေျမနီကုန္းလမ္းဆံုအဝိုင္းကိုေက်ာ္၍ စိန္ဖလိုမီနာေက်ာင္း ( ယခုအထက (၂) စမ္းေခ်ာင္း ) ေရွ႕သို႕အေရာက္တြင္ ေနာက္မွလိုက္လာသည့္ အစိမ္းေရာင္ဂ်စ္ကားတစ္စီးက ဦးေစာကားကိုေက်ာ္လိုက္ၿပီး ကားခ်င္းယွဥ္အေမာင္းတြင္ ဂ်စ္ကားေပၚတြင္ပါလာသူ စစ္ယူနီေဖာင္ဝတ္ (၄) ေယာက္အနက္ ( ၂ ) ေယာက္ကဂ်စ္ကားေပၚမွာထရပ္ကာစက္တင္းဂန္းျဖင့္ ဦးေစာကိုပစ္သည္ ။ က်ည္ဆန္က ဦးေစာကိုမထိဘဲ ကားမွန္ကိုထိသြားကာ မွန္စတစ္စက ဦးေစာမ်က္စိထဲသို႕ ဝင္သြားသျဖင့္ မ်က္စိဒဏ္ရာရွိသြားသည္ ။ ဤလုပ္ၾကံမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးေစာက အဂၤလိပ္အရာရွိမ်ားကို …….


” ဂ်စ္ကားဟာ က်ဳပ္ေမာ္ေတာ္ကားနဲ႕ယွဥ္မိတယ္ဆိုရင္ဘဲ ဂ်စ္ကားေပၚပါလာတဲ့ ကာကီယူနီေဖာင္းဝတ္ထားတဲ့ လူ (၂) ေယာက္မွာ (၁) ေယာက္က မတ္တတ္ရပ္ၿပီး က်ဳပ္ကားဘက္ကို စတင္းေသနတ္နဲ႕လည္းခ်ိန္ေရာ က်ဳပ္ေနာက္လွန္ခ်လိုက္တယ္ ။ ေသနတ္သံက တစ္ခ်က္ဘဲထြက္တာ ၾကားလိုက္ရတယ္ ၊ ေနာက္ထပ္မၾကားရဘူး ၊ ေသနတ္ဂ်မ္း ( က်ည္အ ) သြားတယ္ထင္ပါရဲ႕ ။ ဂ်စ္ကားလည္းေမာင္းေျပးသြားတယ္ ” ဟုေျပာျပခဲ့သည္ ။ဦးေစာက စစ္ယူနီေဖာင္ဝတ္ထားသည့္သူမ်ားကို ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္တပ္ဖြဲ႕မွလူမ်ားဟု အတတ္စြပ္စြဲသည္ ။ ထိုရဲေဘာ္မ်ားကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ေစခိုင္းသည္ဟုထင္ကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို အၿငိဳးအေတးထားသည္ ။စက္တင္ဘာ (၂၃ ) ရက္ေန႕တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနအိမ္တြင္က်င္းပျပဳလုပ္သည့္ ဖဆပလအစည္းအေဝးတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ဖဆပလ အမႈေဆာင္လူႀကီးမ်ားက ဦးေစာ ေသနတ္ပစ္ခံရမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႏိုင္ငံေရးနယ္နမိတ္အတြင္း ဤကဲ့သို႕အၾကမ္းဖက္မႈစနစ္မ်ား သြပ္သြင္းလာခဲ့ျခင္းကို ျပစ္တင္ရွဴပ္ခ်ကာ ဦးေစာဒဏ္ရာရရွိသည့္အတြက္ ဝမ္းနည္းေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့သည္ ။ဦးေစာကို ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီးအထူးခန္းတြင္ ကုသခဲ့ရာ စက္တင္ဘာလ (၂၇) ရက္ေန႕ ညေန (၅) နာရီအခ်ိန္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သြားေရာက္ခဲ့ၿပီး ၾကည့္ရွဴ႕သတင္းေမးခဲ့သည္ ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ဦးေစာကို ….

” ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္က ဒီလိုႏိုင္ငံေရးအၾကမ္းဖက္တဲ့ နည္းလမ္းမ်ိဳးကို နည္းနည္းမွမႀကိဳက္ပါဘူးဗ်ာ ” ဟုေျပာေသာအခါ ဦးေစာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို အဓိပၸာယ္ပါေသာ အျပံဳးတစ္မ်ိဳးျဖင့္ ျပံဳး၍ သာေနသည္ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ဦးေစာ ေသနတ္ပစ္ခံရၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံေရးတြင္ ထိုျဖစ္ရပ္မ်ိဳး ေနာက္ထပ္မျဖစ္ေပၚေစလိုသျဖင့္ ျပည္သူ႕ရဲေဘယ္ဌာနခ်ဳပ္တြင္ အၾကမ္းဖက္ဝါဒဆိုသည္မွာ တိုင္းျပည္အတြက္မေကာင္းေၾကာင္း ၊ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာျပည္ကဲ့သို႕ ေခါင္းေဆာင္ရွားပါသည့္ႏိုင္ငံမ်ိဳးတြင္ ထိုသို႕ေသာ ႏိုင္ငံေရးလူသတ္ဝါဒကို လက္ခံရန္မသင့္ေၾကာင္း မိမိရဲေဘာ္မ်ားကို ေျပာဆိုဆံုးမခဲ့သည္ ။ထို႕ျပင္ မိမိက ဦးေစာကိုလုပ္ၾကံရန္ ၫႊန္ၾကားေစခိုင္းသည္ဟု ဥိီးေစာထင္ျမင္ေနသည္ကို ေခ်ဖ်က္လိုသျဖင့္ ဦးေစာေဆးရံုမွဝဆင္းလာသည့္အခ်ိန္တြင္ ဦးေစာႏွင့္ထပ္မံေတြ႕ဆံုခဲ့သည္ ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ဦးေစာႏွင့္ေတြ႕ဆံုရွင္းျပလိုသျဖင့္ ေတြ႕ဆံုႏိုင္ရန္အတြက္ စီစဥ္ေပးခဲ့သူမွာ သခင္လွဘူး ( စာေရးဆရာ ဒဂုန္ေငြအိုး ) ျဖစ္သည္ ။ သခင္လွဘူးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ေရာ ဦးေစာႏွင့္ပါ ခင္မင္ရင္းႏွီးသူျဖစ္သည္ ။ သခင္လွဘူး စီစဥ္ေပးမႈျဖင့္ (၈) မိုင္ခြဲရွိေအဝမ္း႐ုပ္ရွင္ျခံထဲမွ သခင္လွဘူးေနထိုင္သည့္ တိုက္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ဦးေစာ ေတြ႕ဆံုၾကသည္ ။ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ဦးေစာကိုစေတြ႕လွ်င္ ” ေနေကာင္းတယ္ေနာ္ ဦးေစာ ” ဟု ေလာကဝတ္အရ ပ႗ိသႏၶာရစကားဆိုေသာ္လည္း ဦးေစာက မေက်မခ်မ္းျဖစ္ေနသည့္ေလသံျဖင့္ ” ေနေကာင္းလို႕ ေတြ႕တာေပါ့ ” ဟုဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို စၿပီးဘုေတာသည္ ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကလည္း ဦးေစာလိုပင္ ေဒါသႀကီးတတ္သည့္စ႐ိုက္က ရွိသည္ ။ သို႕ေသာ္ ယခုလာခဲ့သည္မွာ ေသနတ္ပစ္ခံထားရသူဦးေစာကို မိမိပေယာဂမပါေၾကာင္း ရွင္းျပရန္ လာေရာက္ေနျခင္းျဖစ္သည့္အတြက္ သည္းခံကာ ျပန္လည္ဘုမေတာျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုရမည္ ။ က်န္သည့္အခ်ိန္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လိုလူစားမ်ိဳးက သည္းခံေနလိမ့္မည္မဟုတ္ ။ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကဆက္ၿပီး ” ဟုတ္ကဲ့ ဦးေစာ က်န္းက်န္းမာမာရွိတာ ဝမ္းသာပါတယ္ ” ဟုေျပာလိုက္သည္ ။ ၿပီးေတာ့ ” ေခ်ာင္းေျမာင္းပစ္ခတ္တယ္ဆိုတာ သူရဲေဘာေၾကာင္တဲ့အလုပ္ျဖစ္တယ္ ၊ ကၽြန္ေတာ္ဒါမ်ိဳးမလုပ္ဘူး ဦးေစာ ၊ ကၽြန္ေတာ္ခိုင္းလို႕လုပ္တာလို႕ ဦးေစာထင္ေနခဲ့ရင္ေတာ့ အဲ့ဒါမွားေနၿပီ ၊ ကၽြန္ေတာ့္လိုလူက ေသနတ္နဲ႕မေျပာနဲ႕ စိတ္ကူးနဲ႕ေတာင္ဦးေစာကိုမလုပ္ၾကံပါဘူး ၊ ဦးေစာ ကၽြန္ေတာ့အေပၚ အထင္မွားေနတာကို အမွန္သိေအာင္ ေျပျပဘို႕ ကၽြန္ေတာ္လာခဲ့တာပါ ” ဟု ဆိုသည္ ။

Image result for ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာလိုက္ကာမွ ဦးေစာမွာေဒါသအိုး ေပါက္ကြဲသလို ျဖစ္သြားၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်က္ႏွာကို လက္ညွိဳးႏွင့္တည့္တည့္ထိုးကာ ……” စစ္ေသနဂၤဗ်ဴဟာေတြ က်မ္းေက်ေနတဲ့ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းက ဒီလိုေျပာမယ္ဆိုတာ ႀကိဳသိၿပီးသားဘဲ ၊ ဒီမွာ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့အျပစ္ကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ဝန္ခံလိုက္စမ္းပါ ” ဟု တင္းမာေသာမ်က္ႏွာထားျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွာဦးေစာစကားကို ေတာ္ေတာ္ေအာင့္အည္းသည္းခံေနရသည္ ။ ဦးေစာက ခံထားရသူျဖစ္သျဖင့္ ဦးေစာႏွင့္ေတြ႕၍ ဦးေစာေျပာလွ်င္ (၃) ႀကိမ္တိုင္တိုင္ သည္းခံေနမည္ဟု သူႏွင့္အတူပါလာသည့္ သူ၏ကိုယ္ေရးအရာရွိ ဗိုလ္ထြန္းလွ ( တကၠသိုလ္ေနဝင္း ) ကို ကတိေပးခဲ့သျဖင့္သာ သည္းခံေနျခင္းျဖစ္သည္ ။

ထို႕ေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ……” ဦးေစာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္က ႏိုင္ငံေရးအျမင္ကြဲျပားတယ္ ။ အဲ့ဒီလိုအျမင္မတူတာနဲ႕ အၾကမ္းဖက္ၿပီး ေခ်ာင္းေျမာင္းပစ္ခတ္တာမ်ိဳး ေသးသိမ္ေအာက္တန္းက်တဲ့အလုပ္ပဲ ။ ဒီလိုမိန္းမထမီဝတ္တဲ့အလုပ္မ်ိဳးကို ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေတာ့မွမလုပ္ဘူး ဦးေစာ ” ဟုေျပာရာ ” မင္းမလုပ္ရင္ဘယ္သူလုပ္မွာလဲ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္း ၊ ဟို ငတ္ျပတ္ေနတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြကို အရက္ေပး ၊ ေခါက္ဆြဲေကၽြးၿပီး ခိုင္းတာ မင္း ၊ ကဲ……ဘာေျပာအံုးမလဲ ? ” ဟု မင္းနဲ႕ငါပင္ေျပာလာကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ျပည္သူ႕ရဲေဘာ္ေတြကိုပါ ေစာ္ကားလာသည္ ။သည္းခံစိတ္ တျဖည္းျဖည္းကုန္ဆံုးလာသည့္ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ….” ဦးေစာကို ကၽြန္ေတာ္ေနာက္ဆံုးေျပာမယ္ ၊ ဒီကိစၥကိုကၽြန္ေတာ္ မသိဘူး ၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း မလုပ္ဘူး ၊ ဒါ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕သစၥာစကားပဲ ..” ဟုဆိုလိုက္ျပန္ရာ ဦးေစာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို လက္ညႇိဳးေငါက္ေငါက္ထိုးရင္း ” ေအး… မင္းဘယ္ႏွစ္ခါျငင္းျငင္း မင္းမွမင္းပဲ ၊ ငါကေတာ့မင္းကိုမယံုေရးခ်မယံုဘဲ ” ဟုတံုျပန္ဆိုသည္ ။


သည္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစ္ေယာက္ ဘယ္လိုမွသည္းမခံႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ဘဲ ေဒါသထြက္သြားကာ မီးဝင္းဝင္းေတာက္သလို မ်က္လံုးမ်ိဳးျဖင့္ ဦးေစာမ်က္ႏွာနား ကပ္လိုက္ၿပီးမွ……” ဒီမွာ ဦးေစာ ခင္ဗ်ားထင္ခ်င္ရာသာထင္ေတာ့ ။ က်ဳပ္ကလည္းဂ႐ုမစိုက္ဘူး ” ဟု ေဒါသတႀကီး ေျပာခ်လိုက္ကာေနရာမွထြက္သြားသည္ ။ သို႕ျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ေျဖရွင္းျပမႈမွာေအာင္ျမင္မႈမရွိ ေအးေဆးစြာေျဖရွင္းျပသည္ကို ဘယ္လိုမွလက္သင့္မခံသည့္ ဦးေစာေၾကာင့္ ေစ့စပ္ေရးစကားဝိုင္း ပ်က္သြားခဲ့ရသည္ ။ ထိုစဥ္က ႏိုင္ငံေရးအသိုင္းအဝိုင္းမွ တစ္ခ်ိဳ႕ေျပာၾကားခ်က္အရ အစိမ္းေရာင္ဂ်စ္ကားေပၚမွေန၍ ဦးေစာကို စတင္းဂန္းေသနတ္ျဖင့္ ပစ္သူမွာ ျပည္သူ႕ရဲေဘာ္အဖြဲ႔မွ ရန္ကုန္ဘေဆြ ( စာေရးဆရာ ) ႏွင့္ တစ္ဦးဟု ဆိုၾကသလို ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ဆိုရွယ္လစ္ပါတီမွ ၾကည့္ျမင္တိုင္ကိုသန္းႏွင့္ တစ္ဦးဟု ေျပာဆိုၾကသည္ ။ ယခု ဤစာေရးသူကိုမူ ရန္ကုန္ဘေဆြ၏တပည့္တစ္ဦးျဖစ္သည့္ စာေရးဆရာ သုေသတီျမင့္ထြန္းက ရန္ကုန္ဘေဆြမကြယ္လြန္မီက သူ႕ကိုေျပာျပခ်က္အရ ရန္ကုန္ဘေဆြ၏လက္ခ်က္ျဖစ္သည္ဟုေျပာျပခဲ့သည္ ။ စီစဥ္ေစခိုင္းသူကိုလည္း အတိအက်မသိခဲ့ၾကရ ။ တစ္ခ်ိဳ႕က ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ျဖစ္မည္ဟု ေရးသည္ကို ဖတ္ရဖူးသည္ ။ သို႕ေသာ္မေသခ်ာပါ ၊ အမွန္ကိုယေန႕အထိမသိရေသးပါ ။

ေရးပါလွ်င္ဝသံသယမွ စတင္အေျခခံလာသည့္ ဦးေစာ၏ အာဃာတတရား ၊ အမုန္းတရားႏွင့္ အၿငိဳးအေတးတို႕ကား သံသယမီးပြားတစ္ခုမွစတင္ခဲ့ကာ ဘယ္လိုမွ ၿငိမ္းသတ္၍ မႏိုင္ေတာ့သည့္ မီးေတာက္မီးလွ်ံႀကီးမ်ားပမာ ထိတ္စဖြယ္ေၾကာက္စဖြယ္ပင္ ႀကီးမားခဲ့ရပါသည္ ။မိမိရန္သူသည္ တိမ္ဖ်ားတြင္တြယ္ကပ္ေနေစဦး ၊ မရရေအာင္ခ်မည္ဆိုသည့္ လက္စားေခ်ဝါဒသမား ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရေရာ ၊ ႏိုင္ငံေရးအရပါ မုန္းတီးမႈမ်ားျဖင့္ တပည့္လူမိုက္မ်ားကိုေမြးကာ စနစ္တက် အကြက္ခ်၍ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ၊ ဇူလိုင္လ (၁၉) ရက္ေန႕ ၊ နံနက္ (၁၀) နာရီ (၃၇) မိနစ္အခ်ိန္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အပါအဝင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္လက္တြဲခဲ့ၾကသည့္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကို ဦးေစာတစ္ေယာက္ ရက္စက္ယုတ္မာစြာ လုပ္ၾကံခဲ့သည္ဟုသာ ေရးလိုက္ပါရေစ ။

စာေရးဆရာ ဟိန္းေဇရဲ႕ ” လူသာေသ ထာဝစဥ္နာမည္မေသသည့္ တို႕…ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ” စာအုပ္မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္ ။တကယ္ဆိုလွ်င္ ဦးေစာကိုပစ္ခတ္လုပ္ၾကံခဲ့စဥ္ကအေသသာလုပ္ၾကံႏိုင္ခဲ့မည္ဆိုပါက အာဇာနည္ေန႕ဆိုတာလည္းရွိလာမွမဟုတ္သလို ဦးေနဝင္းသည္လည္းပါတီဥကၠဌႀကီးလည္းျဖစ္လာစရာအေၾကာင္းမရွိ ၊ စဝ္ေရႊသိုက္တို႕လည္းအဆိပ္ခတ္ခံရမွာမဟုတ္သလို ဦးႏုသည္လည္းျပည္ေျပးဘဝကိုေရာက္မည္မထင္ ၊ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာတို႕လည္း ေတာခိုၾကတဲ့အဆင့္ကိုေရာက္မွာမဟုတ္ဘူး …ၿပီးေတာ့…..ၿပီးေတာ့ …

Credit-စည္သူေမာင္