ပိုးျဖဴသန့္ေရးတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့သားငယ္ ကင္မ္အေၾကာင္း

ပါလီမန္မွာ DASSK ေမြးေန႔ပြဲ လုပ္ၾကမယ္၊ ကင္မ္လည္း လာမွာဆိုတည္းက ကိုယ့္မယ္ ေမွ်ာ္တလင့္လင့္.. ေတြ႕ခ်င္စိတ္ေတြ တနင့္တပိုး.. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ခ်စ္ေတာ့ သူ႔ေသြးသားကိုလည္း အလိုလိုကို ခ်စ္ခင္ရတာမ်ိဳးပဲ.. ကင္မ့္ကို သိပ္ကိုျမင္ဖူးေတြ႕ဖူးခ်င္ေနခဲ့တာ.. တကယ္တမ္းေတြ႕ရေတာ့က် ပထမဆံုးျမင္ဖူးတာလို႔ေတာင္ မထင္မိေအာင္၊ မေတြ႕တာၾကာတဲ့ ကိုယ့္အကိုႀကီးလိုကို သူ႔ကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ တေငးေငးနဲ႔ ၾကည့္မဝျဖစ္ရတာပဲ..

ပါလီမန္အဝင္ Security gate မွာ ကင္မ့္ကို စျမင္လိုက္ကတည္းက ေခါင္းထဲကို အရင္ဆံုး ေရာက္လာတာက "အို.. သူ႔အဘိုးနဲ႔ သိပ္တူတာပဲရယ္"လို႔ ေတြးမိတာပဲ.. ၿပီးမွ ကိုယ့္ဘာသာရယ္ခ်င္သြားတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ကိုယ္မွမမီလိုက္တာ.. ဒါေပမယ့္လည္းေလ ကင္မ္က တကယ့္ကိုပဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔တူတာ.. ေရွ႕တည့္တည့္က ၾကည့္ရင္ မသိသာေပမယ့္ ေဘးတိုက္ကေန ၾကည့္ရင္ ကင္မ့္ေမးရိုးဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ တေထရာတည္း ထင္းခနဲ.. ေနာက္ကေနၾကည့္ရင္လည္း ဘိုေကတိုတိုညွပ္ထားတဲ့ ဦးေခါင္းခြံရိုးဟာ ျမင္ဖူးေနက် ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဓာတ္ပံုေတြထဲလိုပဲ.. သိပ္တူတယ္..

သူမ်ားကမိတ္ဆက္ေပးလို႔ ကင္မ္က လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ၿပီး ေနေကာင္းလားေမးတာကိုေတာင္ စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားလြန္းလို႔ ကိုယ့္ဘာသာ ဘာေျဖလိုက္မွန္းကို မမွတ္မိဘူး.. ၿပီးမွ ငါ့ႏွယ္ ဒါမ်ိဳးက်မွ ႏႈတ္နည္းရန္ေကာရယ္လို႔ ေတြးရင္းနဲ႔ ကင္မ့္ေနာက္ အေျပးအလႊားလိုက္ၿပီး ကိုယ္အၿမဲေျပာခ်င္ေနခဲ့တဲ့စကားေတြ ကင္မ္ကို ေျပာခဲ့ရတယ္.. “အခုလို ေတြ႕ရတာ သိပ္ဝမ္းသာတာပဲ.. အကို႔အေမကိုလည္းေလ က်မသိပ္ခ်စ္တာ.. က်မမွ မဟုတ္ပါဘူး.. အမ်ားစုေသာလူေတြကလည္း သူ႔ကို ခ်စ္ၾကတာ.. သူက က်မအတြက္ေတာ့ စံျပပဲ.. ၿပီးေတာ့ အကို႔ကို တကယ္ပဲ ေက်းဇူးတင္တယ္.. ဟိုေလ.. အကို႔အေမကို က်မတို႔နဲ႔ မွ်ေဝေပးႏိုင္တာေတြ အတြက္ပါ.." လို႔ ေတာက္ေလွ်ာက္ႀကီးကို စိတ္ထဲရိွသမွ် ေျပာခ်မိလိုက္တာ.. Thanks for sharing your mom with me, with us လို႔ ေျပာခ်ိန္မွာက် emotion ေတြ မ်ားလာတာမွ ကင္မ့္ကို အားနာတာေရာ၊ မိသားစုနဲ႔ အတူမရိွႏိုင္တဲ့ အေမစုအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္လာတာေတြေရာ အကုန္ေရာၿပီး မ်က္ရည္ေတာင္ ဝဲခ်င္လာသလို ျဖစ္သြားတယ္.. DASSK နဲ႔ ေတြ႕ခ်ိန္ တခ်ိဳ႕လူေတြ ငိုက် မ်က္ရည္က်ၾကဆိုတာ ဟုတ္မွာပဲ.. ကင္မ္ကေတာ့ သူ႔ကိုေက်းဇူးတင္စကားေျပာတဲ့အေပၚ တၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ သာ ၿပံဳးၿပီး နားေထာင္ေလရဲ႕..

ေျပာရရင္ ေသခ်ာၾကည့္ေလ ကင္မ့္မ်က္လံုးေတြ အၿပံဳးေတြ၊ ေဘးနားကလူေတြကို ရယ္ဟဟေျပာတတ္ပံုေတြက အေမစုနဲ႔ သိပ္တူတယ္ရယ္လို႔ သတိထားမိရေလပဲ.. ေဒါင္းတိေမာင္းတိ ပခံုးဖြင့္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ပံုကအစ သူ႔အေမလိုပဲ.. ဘယ္လိုေလာကဓံကိုမဆို ရင္ဆိုင္ရဲတယ္ဆိုတဲ့ မာေက်ာယံုၾကည္မႈရိွဟန္အျပည့္.. အနားမယ္ ခ်စ္ခင္သူေတြ ရိွကာက်ေတာ့လည္း လူေတြကို သူၾကည့္တဲ့ အၾကည့္ေတြကအစ သူ႔အေမလို ဂရုဏာမ်က္လံုးေတြနဲ႔.. သူ႔မွာ ဘဝင္ျမင့္ေမာက္မာဟန္ တစြန္းတစိ မေတြ႕ရသလို ဒီလူေတြဟာ သူ႔ဆီက သူ႔အေမကို ယူသြားလို႔ နာက်ည္းမုန္တီးဟန္လည္း တစက္ေလးမွ မျမင္ရဘူး.. လူေတြကို ေခ်မိုးဆက္ဆံတာမ်ိဳးမရိွဘဲ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ရယ္ရယ္ေမာေမာ.. ခြင့္ေတာင္းတဲ့သူမွန္သမွ်နဲ႔ ကင္မ္ဟာ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ကိုမွ ဓာတ္ပံုတြဲရိုက္ေပးတယ္..

ပြဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးျဖတ္သန္းမႈအက်ဥ္းေျပာသူရိွေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အမ်ိဳးသားဆံုးတာေတြ၊ သူမ အဂၤလန္ကိုမျပန္ေတာ့တဲ့အေၾကာင္းေတြ.. အဲ့အခ်ိန္ ကင္မ္ ဘယ္လိုခံစားရပါလိမ့္လို႔ ေငးၾကည့္မိေတာ့ ဒီလိုပါပဲ.. မ်က္ႏွာပ်က္တာ လြမ္းတာေဆြးတာ ကင္မ့္ဆီမွာ ဘယ္မွာ မျမင္ရဘူး.. မျမင္ရဆို ကင္မ္လည္း ေလးဆယ္ေက်ာ္ၿပီပဲ.. ဆံပင္ေတြ ျဖဴစျပဳေနၿပီ.. သူ႔ခံစားခ်က္ေတြကို ထိန္းႏိုင္ၿပီေပါ့.. ဒါေပမယ့္ ၿပံဳးတုန္းပဲ..

ေမြးေန႔ကိတ္ခြဲေတာ့လည္း ကင္မ္ဟာ ၿပံဳးေနတာပဲ.. happy birthday သီခ်င္းကို သူလိုက္ဆိုမလို႔ လုပ္ၿပီးမွ ျမန္မာသီခ်င္းသံစဥ္ျဖစ္ေနေတာ့ သူဆက္မဆိုဘဲ ရပ္သြားတာေတာ့ သတိထားမိလိုက္တယ္.. လာသမွ်လူအေယာက္ေစ့အတြက္ ကိတ္မုန္႔ခြဲေနေတာ့ ကင္မ့္ကို ကင္မုန္႔မစားေသးဘူးလား၊ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ကိတ္ရၾကၿပီမို႔ ဆက္မခြဲဘဲ စားပါေတာ့လားဆိုေတာ့ ဟင့္အင္း၊ ဒါ ငါ့တာဝန္၊ ၿပီးေအာင္ လုပ္ရမယ္တဲ့.. အေသးအဖြဲေလးေတြကအစ ဒီသားအမိဟာ သူတို႔အလုပ္ကိုဆို စိတ္ႏွစ္လုပ္တတ္ၾကလိုက္တာလို႔သာ ျမင္ရတာပဲ..

ေနာက္ေတာ့ ပြဲၿပီးေတာ့ ျပန္သြားတယ္.. ဘာနဲ႔ျပန္လဲဆို public transportation နဲ႔ပါပဲ.. အဝတ္အစားကလည္း သာမန္ကုတ္နဲ႔ ေဘာင္းဘီရွည္ပဲ.. ဘာမွ ပပလႊားလႊားလည္း မရိွ၊ ဘာအခြင့္အေရးမွလည္း ဘယ္သူ႔ဆီကမယူဘဲ သူ႔ဘဝကို သူ႔ဘာသာ ရပ္တည္ေနတာပဲ.. အရပ္ရွည္ရွည္ ေဒါင္ေကာင္းေကာင္း အသားျဖဴျဖဴနဲ႔ အရမ္းကို အေနေအးၿပီး ၾကည္ၾကည္လင္လင္ေလး.. ကင္မ္ဟာ လူပံုလည္း တခ်က္တခ်က္ သူ႔အေမနဲ႔ အေတာ္တူတယ္.. ျမင္မိသေလာက္ စိတ္လည္း တူဟန္ရပါတယ္.. ကိုယ္ကေတာ့ သူတို႔သားအမိေတြ စိတ္ေအးလက္ေအး ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ျပန္ဆံုမယ့္အခ်ိန္ကိုသာ အျမန္ေရာက္ေစခ်င္တာပါပဲ.. ကင္မ့္ကိုေရာ အေမ့ကိုပါ အားနာလွပါၿပီ..
ပိုးျဖဴသန့္