၁။ အလုပ္လုပ္ေသာသူမ်ားအား အလုပ္မလုပ္ေသာသူမ်ားက အျမင္မၾကည္ၾကပါ။
၂။ အမွန္ေျပာသူမ်ားအား မွားေနသူမ်ားက မုန္းၾကသည္။
၃။ စည္းကမ္းလုိက္နာသူမ်ားအား စည္းမဲ႕ကမ္းမဲ႕ေနသူမ်ားက အျပစ္ရွာေျပာတတ္သည္။
၄။ အလုပ္မလုပ္ေလ စကားမ်ားမ်ားေျပာေလျဖစ္ျပီး အလုပ္လုပ္ေနသူမ်ားက စကားနည္းတတ္သည္။
၅။ အလုပ္လုပ္သူမ်ားသည္ အမွားမ်ားစြာၾကဳံရ၍ ဘာမွမလုပ္သူမ်ားက အျပစ္ကင္းတတ္ၾကသည္။
၆။ စည္းကမ္းတင္းက်ပ္ေသာ လူႀကီးမ်ားသည္ လူမုန္းမ်ား၍ ေနခ်င္သလုိေန၍ ရလ်ွင္ လူခ်စ္လူခင္မ်ားတတ္သည္။
၇။ စာရင္းဇယား မွတ္တမ္း ျပည့္စုံျပီး ဘာမွမလုပ္သူမ်ားကို လူႀကီးသေဘာက်၍ အလုပ္လုပ္ေနေသာ္လည္း စာရင္းဇယားမွတ္တမ္းမျပည့္စုံပါက အဆူခံရတတ္သည္။
၈။ အလုပ္မလုပ္ခ်င္သူမ်ားသည္ ဆင္ေျခမ်ားစြာ ေပးတတ္ျပီး မျငင္းတတ္သူမ်ားသည္ အလုပ္အမ်ားဆုံး ေပးျခင္းခံရတတ္သည္။
၉။ ခံစားခြင့္ရခ်င္သူမ်ားသည္ အေပးအကမ္း ရက္ေရာတတ္ျပီး ခံယူခ်က္မွန္သူမ်ားသည္ အေပးအကမ္းနည္းတတ္သည္။
၁၀။ ျမင္ျမင္သမ်ွ ေျပာဆုိဆုံးမတတ္သူမ်ားကုိ ဝန္ထမ္းမ်ားေရွာင္တတ္ျပီး မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး အမုန္းမခံသူမ်ားသည္ ဝန္ထမ္းမ်ား ဝုိင္းဝုိင္းလည္ေနတတ္သည္။
၁၁။ မိမိအက်ိဳးေမ်ွာ္သူမ်ားသည္ တပည့္ေမြးတတ္ျပီး တပည့္မ်ားအက်ိဳး ၾကည့္တတ္သူမ်ားသည္ ေက်ာသားရင္သားမခြဲျခား ေျပာဆုိတတ္သည္။
၁၂။ မဟုတ္တာလုပ္သူမ်ားသည္ လူၾကီးမ်ားကုိ ေၾကာက္ေနတတ္ျပီး အမွန္အလုပ္လုပ္ေနသူမ်ားက လူၾကီးမ်ားကုိ တင္ျပေဆြးေႏြးတတ္ၾကသည္။
၁၃။ တပည့္မ်ားကုိ ဆုံးမေလ့ရွိသူမ်ားသည္ ကုိယ္တုိင္လည္း စည္းကမ္းလုိက္နာတတ္ၾကျပီး စည္းကမ္းမလုိက္နာသူမ်ားက တပည့္မ်ားအား သိပ္မဆုံးမတတ္ေပ။
၁၄။ အက်င့္ပ်က္ေနသူမ်ားသည္ လူႀကီးေျပာသမ်ွ ျငိမ္ခံေနတတ္ျပီး အလုပ္ၾကိဳးစားေနသူမ်ားက လူႀကီးနွင့္ အေျခအတင္ ျဖစ္တတ္သည္။
Via Pyae Sone
Aung Aung (Education) ၏ post အား modified ျပန္လုပ္ထားသည္
No comments:
Post a Comment