စကားၾကီးေလးခြန္း မေပါက္ၾကားေစနဲ႕(အရမ္းေကာင္းတဲ႔ဖဟုသုတေပါ ဖတ္ၾကည့္ေနာ္)

ေရွးတုန္းကတိုင္းျပည္တစ္ျပည္မွာမင္းလုပ္ အုပ္ခ်ဴ ပ္ေနတဲ့ဘုရင္ၾကီးတစ္ပါးဟာ တစ္ေန႔ မွာသူဆင္းရဲတစ္ေယာက္ အေယာင္ေဆာင္႐ုပ္ဖ် က္ျပီးတိုင္းျပည္အေျခအေနေလ့လာဖို႔ မင္းေနျပည္က တိတ္တဆိတ္ထြက္ခဲ့ပါတယ္။

သူ ပထမဆံုး ေရာက္ခဲ့တဲ့ေနရာက အလြန္ ဆင္းရဲတဲ့အဖိုးအိုလင္မယားေနတဲ့တဲအိမ္အ စုတ္ကေလးဆီကိုပါ။

အဖိုးအိုလင္မယားဟာပင္ပမ္းဆင္းရဲစြာနဲ႔ ယာခင္းထဲမွာ စိုက္ပ် ိဳ းလုပ္ကိုင္ စားေသာက္ ေနရတာအေယာင္ေဆာင္ဘုရင္ၾကီးေတြ႔ရပါ တယ္ ။

ဒီမွာတစ္ညအိပ္ တည္းဖို႔ခြင့္ေတာင္း ေတာ့အဖိုးအိုလင္မယားကခြင့္ျပဳ ျပီးလိုေလး မ႐ွိေအာင္လဲ႐ွိတာေလးနဲ႔ဧည့္ခံေက်ြးေမြးၾက ပါတယ္။

လူဆင္းရဲေပမယ့္ေစတနာမဆင္းရဲ တဲ့ အဖိုးအိုလင္မယားကို အေယာင္ေဆာင္ ဘုရင္ၾကီးစိတ္ထဲၾကိတ္ျပီး ေက် းဇူးတင္ေနမိ တာေပါ့။

ညက်ေတာ့အိပ္ယာမဝင္ခင္ အတူ ထိုင္စကားစျမီေျပာၾကတဲ့အခါဘုရင္ၾကီးက..

” အဖိုးတို႔မွာစားမယ့္ေသာက္မယ့္လူလဲမ႐ွိ ဘဲ ဘာလို႔ ဒီေလာက္ ပင္ပမ္းၾကီးစြာ အလုပ္ ေတြလုပ္ေနရတာလဲ..

ဒီအ႐ြယ္ဆိုတာသား ေထာက္သမီးခံအလုပ္လႊဲထားျပီးဘုရားသြား ေက် ာင္းတက္လုပ္ေနရမွာမဟုတ္ေလာ “..

ဟုေျပာပါတယ္။ဒီအခါအဖိုးအိုကဒီလိုျပန္ျပီး ေျပာပါတယ္… “အေမာင္ေျပာတာဟုတ္ေတာ့လဲဟုတ္ပါရဲ့ ဒါေပမယ့္သားသမီးဆိုတာလဲသူ႔မီးနဲ႔သူ႔ အပူ ျဖစ္ေနၾကတာကလား..

က် ဳပ္တို႔မွာလဲကိုယ္ စားဘို႔တင္မကခိုးမွဴ းၾကီးလဲေပးရေသးတယ္ အာဂႏၲဳ ဧည့္သည္ကိုလဲေက်ြးရတယ္..

သမုဒၵ ရာထဲလဲပစ္ခ် ေနရေသးတယ္ရန္သူကိုလဲရွာ ေဖြေက်ြ းေမြးေနရပါတယ္ ” အဖိုးအိုစကားကဘုရင္ၾကီးအတြက္ထူးဆန္း ေနပါတယ္။

အဓိပၸါယ္ကိုလဲသေဘာမေပါက္ တာေၾကာင့္အဖိုးအိုကိုျပန္ေမးမိေတာ့တယ္။ “အဖိုးစကားရဲ့အဓိပၸါယ္ကိုတဆိတ္ေလာက္ ႐ွင္းျပပါလားခင္ဗ် ာ..

” ဒီအခါအဖိုးအိုကအဓိပၸါယ္ကို႐ွင္းျပပါတယ္ “ဒီလိုပါအေမာင္.ခိုးမွဴ းၾကီးကိုေပးရတယ္ဆို တာကတိုင္းျပည္ကိုဓားျပသူခိုးရန္သူမ် ိဳးေတြ ရဲ့ရန္က

ကာကြယ္ေပးထားတဲ့ဘုရင္မင္းျမတ္ တို႔အားအခြန္ဘ႑ာ ဆက္သေပးေနရတယ္ လို႔ျဖစ္ပါတယ္ ”

“ဘုရင္ကိုဘာလို႔ခိုးမွဴးးၾကီးဆိုရပါသလဲအဖိုး”

“က် ဳပ္တို႔ေတြနဖူးကေခ်ြးေျခမက်ေအာင္႐ွာ ေဖြထားရတဲ့ဥစၥာေတြကိုသူခိုးဓားျပလက္မပါ

ရေအာင္ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းေပးႏိုင္စြမ္းရွိလို႔ ခိုးသူတို႔ရဲ့အၾကီးအမွဴ းလို႔ဆိုလိုတာပါ ” ဘုရင္ၾကီးဟာ အဖိုးအိုရဲ့အေျဖကို သေဘာ က် သြားပါတယ္။ ဒါနဲ႔ေနာက္ထပ္စကားတစ္ ခြန္းကိုထပ္ေမးျပန္ပါတယ္။

“အာဂႏၲဳ ဧည့္သည္ကိုေက်ြ းေမြးရတယ္ဆို တာကေရာ ဘယ္လိုအဓိပၸါယ္ပါလိမ့္ဗ် ာ ”

“ေလာကမယ္မိဘကေက်ြ းေမြးေစာင့္ေ႐ွာက္ ခဲ့ရတဲ့ သားသမီးဆိုတာ တကယ္ေတာ ့ဧည့္ သည္ေတြပါဘဲအေမာင္..

အခ် ိန္တန္အ႐ြယ္ ေရာက္တဲ့အခါသူတို႔လမ္းသူတို႔ေလ်ွ ာက္ၾက တာဘဲ မဟုတ္လား ဒါေၾကာင့္သူတို႔ကို အာ ဂႏၲဳ ့လို႔ဆိုရတာပါေမာင္ ” ဒီစကားကိုလဲဘုရင္ၾကီးသေဘာက် ျပန္ပါ တယ္။

ေနာက္ထပ္စကားအဓိပၸါယ္ကိုလဲထပ္ ေမးလိုက္ျပန္တယ္..

“သမုဒၵရာထဲလဲခ် ရတယ္ဆိုတာကေရာဘာ အဓိပၸါယ္ပါလဲအဖိုး ”

“ဒါကဒီလိုပါ..ေခ် ာင္းျမစ္အသြယ္သြယ္တို႔ ကလာတဲ့ေရမွန္သမ်ွ ဟာပင္လယ္သမုဒၵရာ ထဲစီးဝင္ၾကေပမဲ့ျပည့္ရိုးထံုးစံမ႐ွိသလိုဘဲတ ေန႔တေန႔က် ဳပ္တို႔စားသမ်ွ အားလံုးဝမ္းေခါင္း ထဲမွာျပည့္တယ္လို႔မ႐ွိတာအေမာင္အသိဘဲ မဟုတ္လား..

ဒါေၾကာင့္သမုဒၵရာထဲပစ္ထဲ့ရ တယ္ဆိုတာ႐ွာေဖြရသမ်ွက် ဳပ္တို႔အသက္ရွင္ သန္ဖို႔ဒီဝမ္းေခါင္းထဲအစာစားျပီးျဖည့္ထဲ့ေနရ တယ္လို႔ဆိုလိုတာပါဘဲ ”

“ဒါဆိုေနာက္ဆံုးစကားရန္သူကို႐ွာေဖြေက်ြး ေမြးေနရတယ္ဆိုကေရာ..”

“ဒါက ပိုအေရးၾကီးပါတယ္ အေမာင္..ကိုယ္ ကခ်စ္ၾကင္လို႔ေပါင္းသင္းေနထိုင္ေနတဲ့ဇနီးမ ယားဟာကိုယ့္ရဲ့ရန္သူပါဘဲ..”

“အလို ဒီစကားကေတာ့အဆန္းပါလား ရွင္း ျပေပးပါဦးအဖိုးရဲ့ ”

“စိတ္တူကိုယ္တူဆိုျပီးကိုယ္ကခ် စ္ခင္ေပါင္း သင္းေနေပမဲ့ ကိုယ့္ရဲ့အသက္စည္းစိမ္ကိုအ မ်ားဆံုးဒုကၡေပးႏိုင္ေခ်႐ွိတာဒီဇနီးမယားပါဘဲ အေမာင္..

ဒီစကားကေတာ့အေရးၾကံဳ လာတဲ့ အခါမွအေမာင္သိပါလိမ့္မယ္.. အခုကေတာ့ ရန္သူကိုလဲရွာေဖြေက်ြးေမြးေနတယ္ဘဲ မွတ္ သားလိုက္ပါအေမာင္ ”

ေနာက္ဆံုးစကားကိုဘဝင္မက် ေပမယ့္မွတ္ သားေလာက္စရာ မို႔လက္ခံလိုက္ျပီး သူဟာ ဘုရင္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုလိုက္ေတာ့ အဖိုး အိုလင္မယားဟာ ျပဴ းျပဴ းပ် ာပ် ာ ျဖစ္သြားပါ ေတာ့တယ္..။

“မေၾကာက္ၾကပါနဲ႔အဖိုး..တစ္ခုေတာ့ေျပာပါ ရေစအခုအဖိုးေျပာတဲ့စကားၾကီးေလးခြန္းကို ေတာ့ဘယ္သူကိုမွမေျပာမိေစဖို႔မွာခဲ့ပါရေစ.. တကယ္လို႔ေပါက္ၾကားခဲ့ရင္ေသဒဏ္သင့္မွာ ကိုသေဘာေပါက္ေစခ် င္တယ္..”

“မေပါက္ၾကားေစဖို႔ဂတိေပးပါတယ္မင္းၾကီး”

ဤသို႔ျဖင့္ဘုရင္ၾကီးလဲနန္းတြင္းျပန္သြားျပီး ေနာက္တစ္ေန႔ညီလာခံတြင္အဖိုးအိုေျပာဆို ခဲ့ေသာစကားၾကီးေလးခြန္းကိုမွဴးးမတ္ေတြကို ေျပာဆိုေမးခြန္းထုတ္ျပီးအဓိပၸါယ္ကိုေမးျမန္း ပါေတာ့တယ္ ။

မွဴ းမတ္ေတြအားလံုးမေျဖဆို ႏိုင္ၾကပါဘူး။ဒီေတာ့ဘုရင္ၾကီးကေျဖဆိုဖို႔ အ ခ်ိန္ ခုနစ္ရက္ေပးလိုက္ပါတယ္ ။

မွဴ းမတ္ေတြအားလံုး အၾကပ္႐ိုက္ေနခ် ိန္မွာ လူလည္အမတ္တစ္ေယာက္ကေတာ ့ဘုရင္ ႀကီး ခရီးထြက္ျပီးျပန္လာမွ ဒီစကားေလးခြန္း ကိုေမးတာဆိုေတာ့

အေၾကာင္းရ႐ွိရမယ္လို႔ စဥ္းစားျပီး ဘုရင္ၾကီးသြားခဲ့တဲ့ လမ္းေၾကာင္း ကိုစံုစမ္းျပီး ရွာေဖြရာက အဖိုးအိုလင္မယားရွိ ရာကို ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္ ။

အမတ္လူ လည္ဟာ အဖိုးအိုကို တံစိုးလက္ေဆာင္ေပး ျပီးစကားေလးခြန္းကိုေမးေပမယ့္အဖိုးအိုဟာ လံုးဝမေျပာပါဘူး။

ေနာက္ဆံုးအဖိုးအိုရဲ့ဇနီးဖြားအိုကိုအသျပာ ေငြ ၁၀၀၀ ေပးျပီးေမးတဲ့အခါဖြားအိုကေငြကို ယူျပီးစကားေလးခြန္းအဓိပၸါယ္ကိုဖြင့္ဟေျပာ ၾကားလိုက္ပါတယ္ ။

ဒါနဲ႔ရက္ခ်ိန္းခုနစ္ရက္ျပည့္လို႔ညီလာခံျပန္ဝင္ တဲ့အခါ ဘုရင္ၾကီးကိုဘယ္သူမွ အေျဖမေပး ႏိုက္ၾကေပမယ့္ လူလည္အမတ္ကေတာ့ ခပ္ ၾကြားၾကြားေလးေျဖႏိုင္လိုက္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ဘုရင္ၾကီးကသူ႔အစြမ္းအစနဲ႔ေျဖ ႏိုင္တာမဟုတ္ဘူးသိေနေတာ့ မွန္မွန္မေျပာ ေသဒဏ္ေပးမယ္.

ဘယ္လိုသိလာတာလဲဆို တာမွန္မွန္ေျပာဆိုျပီးအၾကပ္ကိုင္ေမးေတာ့မွ အဖိုးအိုလင္မယားဆီကသိလာတာလို႔အမွန္ အတိုင္းေျပာပါေတာ့တယ္။

ဘုရင္ၾကီးဟာအဖိုးအိုလင္မယားကိုအမ် က္ မာန္ရွျပီးေရွ႕ေတာ္ဆင့္ေခၚလိုက္ပါတယ္။ေရွ႔ ေတာ္ေရာက္တဲ့အခါ… “အဖိုး..ေပးခဲ့တဲ့ဂတိကိုဖ် က္ျပီးဘာလို႔တား ျမစ္ခ် က္ကိုလြန္ဆန္ရတာလဲ..ေသဒဏ္ေပး ခံရမွာကိုမေၾကာက္ဖူးလား ”

“မင္းၾကီး..က်ြန္ေတာ္မ် ိဳ းဟာဆင္းရဲႏံုျခာေပ မယ့္ဂတိတစ္လံုးကိုအသက္ထက္ကာကြယ္ ပါတယ္..

က်ြန္ေတာ္မ် ိဳး၏ဇနီးေျပာၾကားျခင္း သာျဖစ္ပါတယ္.အသျပာေငြ ၁၀၀၀ အတြက္ က်ြန္ေတာ္မ် ိဳ း၏အသက္ကို ေရာင္းစားသည့္

ဇနီးသည္ဟာအနီးဆံုးရန္သူျဖစ္ေၾကာင္းမင္း ႀကီး ဒီေလာက္ဆိုသေဘာေပါက္နားလည္ျပီ ယံုၾကည္ပါတယ္..”

ဒီေတာ့မွဘုရင္ႀကီးဟာစိတ္ထဲဘဝင္မက် ခဲ့ တဲ့ေနာက္ဆံုးစကားရဲ့အဓိပၸါယ္ကိုနားလည္ လက္ခံသြားျပီးသူဆင္းရဲအဖိုးအိုလင္မယား ကို ဆုလာဘ္မ် ား ေပးသနား လိုက္ပါေတာ့ တယ္ ။

lubo blog

#Unicode Version#
ရှေးတုန်းကတိုင်းပြည်တစ်ပြည်မှာမင်းလုပ် အုပ်ချ ုပ်နေတဲ့ဘုရင်ကြီးတစ်ပါးဟာ တစ်နေ့ မှာသူဆင်းရဲတစ်ယောက် အယောင်ဆောင်ရုပ်ဖျ က်ပြီးတိုင်းပြည်အခြေအနေလေ့လာဖို့ မင်းနေပြည်က တိတ်တဆိတ်ထွက်ခဲ့ပါတယ်။

သူ ပထမဆုံး ရောက်ခဲ့တဲ့နေရာက အလွန် ဆင်းရဲတဲ့အဖိုးအိုလင်မယားနေတဲ့တဲအိမ်အ စုတ်ကလေးဆီကိုပါ။

အဖိုးအိုလင်မယားဟာပင်ပမ်းဆင်းရဲစွာနဲ့ ယာခင်းထဲမှာ စိုက်ပျ ို းလုပ်ကိုင် စားသောက် နေရတာအယောင်ဆောင်ဘုရင်ကြီးတွေ့ရပါ တယ် ။

ဒီမှာတစ်ညအိပ် တည်းဖို့ခွင့်တောင်း တော့အဖိုးအိုလင်မယားကခွင့်ပြု ပြီးလိုလေး မရှိအောင်လဲရှိတာလေးနဲ့ဧည့်ခံကျွေးမွေးကြ ပါတယ်။

လူဆင်းရဲပေမယ့်စေတနာမဆင်းရဲ တဲ့ အဖိုးအိုလင်မယားကို အယောင်ဆောင် ဘုရင်ကြီးစိတ်ထဲကြိတ်ပြီး ကျေ းဇူးတင်နေမိ တာပေါ့။

ညကျတော့အိပ်ယာမဝင်ခင် အတူ ထိုင်စကားစမြီပြောကြတဲ့အခါဘုရင်ကြီးက..

” အဖိုးတို့မှာစားမယ့်သောက်မယ့်လူလဲမရှိ ဘဲ ဘာလို့ ဒီလောက် ပင်ပမ်းကြီးစွာ အလုပ် တွေလုပ်နေရတာလဲ..

ဒီအရွယ်ဆိုတာသား ထောက်သမီးခံအလုပ်လွှဲထားပြီးဘုရားသွား ကျေ ာင်းတက်လုပ်နေရမှာမဟုတ်လော “..

ဟုပြောပါတယ်။ဒီအခါအဖိုးအိုကဒီလိုပြန်ပြီး ပြောပါတယ်… “အမောင်ပြောတာဟုတ်တော့လဲဟုတ်ပါရဲ့ ဒါပေမယ့်သားသမီးဆိုတာလဲသူ့မီးနဲ့သူ့ အပူ ဖြစ်နေကြတာကလား..

ကျ ုပ်တို့မှာလဲကိုယ် စားဘို့တင်မကခိုးမှူ းကြီးလဲပေးရသေးတယ် အာဂန္တု ဧည့်သည်ကိုလဲကျွေးရတယ်..

သမုဒ္ဒ ရာထဲလဲပစ်ချ နေရသေးတယ်ရန်သူကိုလဲရှာ ဖွေကျွေ းမွေးနေရပါတယ် ” အဖိုးအိုစကားကဘုရင်ကြီးအတွက်ထူးဆန်း နေပါတယ်။

အဓိပ္ပါယ်ကိုလဲသဘောမပေါက် တာကြောင့်အဖိုးအိုကိုပြန်မေးမိတော့တယ်။ “အဖိုးစကားရဲ့အဓိပ္ပါယ်ကိုတဆိတ်လောက် ရှင်းပြပါလားခင်ဗျ ာ..

” ဒီအခါအဖိုးအိုကအဓိပ္ပါယ်ကိုရှင်းပြပါတယ် “ဒီလိုပါအမောင်.ခိုးမှူ းကြီးကိုပေးရတယ်ဆို တာကတိုင်းပြည်ကိုဓားပြသူခိုးရန်သူမျ ိုးတွေ ရဲ့ရန်က

ကာကွယ်ပေးထားတဲ့ဘုရင်မင်းမြတ် တို့အားအခွန်ဘဏ္ဍာ ဆက်သပေးနေရတယ် လို့ဖြစ်ပါတယ် ”

“ဘုရင်ကိုဘာလို့ခိုးမှူးးကြီးဆိုရပါသလဲအဖိုး”

“ကျ ုပ်တို့တွေနဖူးကချွေးခြေမကျအောင်ရှာ ဖွေထားရတဲ့ဥစ္စာတွေကိုသူခိုးဓားပြလက်မပါ

ရအောင်ကာကွယ်ထိန်းသိမ်းပေးနိုင်စွမ်းရှိလို့ ခိုးသူတို့ရဲ့အကြီးအမှူ းလို့ဆိုလိုတာပါ ” ဘုရင်ကြီးဟာ အဖိုးအိုရဲ့အဖြေကို သဘော ကျ သွားပါတယ်။ ဒါနဲ့နောက်ထပ်စကားတစ် ခွန်းကိုထပ်မေးပြန်ပါတယ်။

“အာဂန္တု ဧည့်သည်ကိုကျွေ းမွေးရတယ်ဆို တာကရော ဘယ်လိုအဓိပ္ပါယ်ပါလိမ့်ဗျ ာ ”

“လောကမယ်မိဘကကျွေ းမွေးစောင့်ရှောက် ခဲ့ရတဲ့ သားသမီးဆိုတာ တကယ်တော့ဧည့် သည်တွေပါဘဲအမောင်..

အချ ိန်တန်အရွယ် ရောက်တဲ့အခါသူတို့လမ်းသူတို့လျေှ ာက်ကြ တာဘဲ မဟုတ်လား ဒါကြောင့်သူတို့ကို အာ ဂန္တု့လို့ဆိုရတာပါမောင် ” ဒီစကားကိုလဲဘုရင်ကြီးသဘောကျ ပြန်ပါ တယ်။

နောက်ထပ်စကားအဓိပ္ပါယ်ကိုလဲထပ် မေးလိုက်ပြန်တယ်..

“သမုဒ္ဒရာထဲလဲချ ရတယ်ဆိုတာကရောဘာ အဓိပ္ပါယ်ပါလဲအဖိုး ”

“ဒါကဒီလိုပါ..ချေ ာင်းမြစ်အသွယ်သွယ်တို့ ကလာတဲ့ရေမှန်သမျှ ဟာပင်လယ်သမုဒ္ဒရာ ထဲစီးဝင်ကြပေမဲ့ပြည့်ရိုးထုံးစံမရှိသလိုဘဲတ နေ့တနေ့ကျ ုပ်တို့စားသမျှ အားလုံးဝမ်းခေါင်း ထဲမှာပြည့်တယ်လို့မရှိတာအမောင်အသိဘဲ မဟုတ်လား..

ဒါကြောင့်သမုဒ္ဒရာထဲပစ်ထဲ့ရ တယ်ဆိုတာရှာဖွေရသမျှကျ ုပ်တို့အသက်ရှင် သန်ဖို့ဒီဝမ်းခေါင်းထဲအစာစားပြီးဖြည့်ထဲ့နေရ တယ်လို့ဆိုလိုတာပါဘဲ ”

“ဒါဆိုနောက်ဆုံးစကားရန်သူကိုရှာဖွေကျွေး မွေးနေရတယ်ဆိုကရော..”

“ဒါက ပိုအရေးကြီးပါတယ် အမောင်..ကိုယ် ကချစ်ကြင်လို့ပေါင်းသင်းနေထိုင်နေတဲ့ဇနီးမ ယားဟာကိုယ့်ရဲ့ရန်သူပါဘဲ..”

“အလို ဒီစကားကတော့အဆန်းပါလား ရှင်း ပြပေးပါဦးအဖိုးရဲ့ ”

“စိတ်တူကိုယ်တူဆိုပြီးကိုယ်ကချ စ်ခင်ပေါင်း သင်းနေပေမဲ့ ကိုယ့်ရဲ့အသက်စည်းစိမ်ကိုအ များဆုံးဒုက္ခပေးနိုင်ချေရှိတာဒီဇနီးမယားပါဘဲ အမောင်..

ဒီစကားကတော့အရေးကြုံ လာတဲ့ အခါမှအမောင်သိပါလိမ့်မယ်.. အခုကတော့ ရန်သူကိုလဲရှာဖွေကျွေးမွေးနေတယ်ဘဲ မှတ် သားလိုက်ပါအမောင် ”

နောက်ဆုံးစကားကိုဘဝင်မကျ ပေမယ့်မှတ် သားလောက်စရာ မို့လက်ခံလိုက်ပြီး သူဟာ ဘုရင်ဖြစ်ကြောင်း ပြောဆိုလိုက်တော့ အဖိုး အိုလင်မယားဟာ ပြူ းပြူ းပျ ာပျ ာ ဖြစ်သွားပါ တော့တယ်..။

“မကြောက်ကြပါနဲ့အဖိုး..တစ်ခုတော့ပြောပါ ရစေအခုအဖိုးပြောတဲ့စကားကြီးလေးခွန်းကို တော့ဘယ်သူကိုမှမပြောမိစေဖို့မှာခဲ့ပါရစေ.. တကယ်လို့ပေါက်ကြားခဲ့ရင်သေဒဏ်သင့်မှာ ကိုသဘောပေါက်စေချ င်တယ်..”

“မပေါက်ကြားစေဖို့ဂတိပေးပါတယ်မင်းကြီး”

ဤသို့ဖြင့်ဘုရင်ကြီးလဲနန်းတွင်းပြန်သွားပြီး နောက်တစ်နေ့ညီလာခံတွင်အဖိုးအိုပြောဆို ခဲ့သောစကားကြီးလေးခွန်းကိုမှူးးမတ်တွေကို ပြောဆိုမေးခွန်းထုတ်ပြီးအဓိပ္ပါယ်ကိုမေးမြန်း ပါတော့တယ် ။

မှူ းမတ်တွေအားလုံးမဖြေဆို နိုင်ကြပါဘူး။ဒီတော့ဘုရင်ကြီးကဖြေဆိုဖို့ အ ချိန် ခုနစ်ရက်ပေးလိုက်ပါတယ် ။

မှူ းမတ်တွေအားလုံး အကြပ်ရိုက်နေချ ိန်မှာ လူလည်အမတ်တစ်ယောက်ကတော့ဘုရင် ကြီး ခရီးထွက်ပြီးပြန်လာမှ ဒီစကားလေးခွန်း ကိုမေးတာဆိုတော့

အကြောင်းရရှိရမယ်လို့ စဉ်းစားပြီး ဘုရင်ကြီးသွားခဲ့တဲ့ လမ်းကြောင်း ကိုစုံစမ်းပြီး ရှာဖွေရာက အဖိုးအိုလင်မယားရှိ ရာကို ရောက်သွားပါတော့တယ် ။

အမတ်လူ လည်ဟာ အဖိုးအိုကို တံစိုးလက်ဆောင်ပေး ပြီးစကားလေးခွန်းကိုမေးပေမယ့်အဖိုးအိုဟာ လုံးဝမပြောပါဘူး။

နောက်ဆုံးအဖိုးအိုရဲ့ဇနီးဖွားအိုကိုအသပြာ ငွေ ၁၀၀၀ ပေးပြီးမေးတဲ့အခါဖွားအိုကငွေကို ယူပြီးစကားလေးခွန်းအဓိပ္ပါယ်ကိုဖွင့်ဟပြော ကြားလိုက်ပါတယ် ။

ဒါနဲ့ရက်ချိန်းခုနစ်ရက်ပြည့်လို့ညီလာခံပြန်ဝင် တဲ့အခါ ဘုရင်ကြီးကိုဘယ်သူမှ အဖြေမပေး နိုက်ကြပေမယ့် လူလည်အမတ်ကတော့ ခပ် ကြွားကြွားလေးဖြေနိုင်လိုက်ပါတယ်။

ဒါပေမယ့်ဘုရင်ကြီးကသူ့အစွမ်းအစနဲ့ဖြေ နိုင်တာမဟုတ်ဘူးသိနေတော့ မှန်မှန်မပြော သေဒဏ်ပေးမယ်.

ဘယ်လိုသိလာတာလဲဆို တာမှန်မှန်ပြောဆိုပြီးအကြပ်ကိုင်မေးတော့မှ အဖိုးအိုလင်မယားဆီကသိလာတာလို့အမှန် အတိုင်းပြောပါတော့တယ်။

ဘုရင်ကြီးဟာအဖိုးအိုလင်မယားကိုအမျ က် မာန်ရှပြီးရှေ့တော်ဆင့်ခေါ်လိုက်ပါတယ်။ရှေ့ တော်ရောက်တဲ့အခါ… “အဖိုး..ပေးခဲ့တဲ့ဂတိကိုဖျ က်ပြီးဘာလို့တား မြစ်ချ က်ကိုလွန်ဆန်ရတာလဲ..သေဒဏ်ပေး ခံရမှာကိုမကြောက်ဖူးလား ”

“မင်းကြီး..ကျွန်တော်မျ ို းဟာဆင်းရဲနုံခြာပေ မယ့်ဂတိတစ်လုံးကိုအသက်ထက်ကာကွယ် ပါတယ်..

ကျွန်တော်မျ ိုး၏ဇနီးပြောကြားခြင်း သာဖြစ်ပါတယ်.အသပြာငွေ ၁၀၀၀ အတွက် ကျွန်တော်မျ ို း၏အသက်ကို ရောင်းစားသည့်

ဇနီးသည်ဟာအနီးဆုံးရန်သူဖြစ်ကြောင်းမင်း ကြီး ဒီလောက်ဆိုသဘောပေါက်နားလည်ပြီ ယုံကြည်ပါတယ်..”

ဒီတော့မှဘုရင်ကြီးဟာစိတ်ထဲဘဝင်မကျ ခဲ့ တဲ့နောက်ဆုံးစကားရဲ့အဓိပ္ပါယ်ကိုနားလည် လက်ခံသွားပြီးသူဆင်းရဲအဖိုးအိုလင်မယား ကို ဆုလာဘ်မျ ား ပေးသနား လိုက်ပါတော့ တယ် ။
lubo blog