မသိတဲ့သူေတြကေတာ့ ရုပ္တုေတြ ဆင္းတုေတာ္ေတြ
အုတ္ပံုၾကီးေတြကို ရွိခိုးေနၾကတာလို ့ပဲ သံုးသပ္ၾကတယ္ ဘာသာတိုင္းမွာလည္း
ကိုးကြယ္မႈျပယုတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတာပဲေလဆိုျပီးသာမန္ေလာက္ပဲ ထင္ထားတတ္ၾကပါတယ္
ဘာသာအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိလို ့ကိုးကြယ္မွု အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၾကေပမဲ့ အတုနဲ႔ အစစ္ရဲ႕ဂုဏ္အရည္အခ်င္း
ကေတာ့ ကြာျခားပါလိမ့္မယ္
ေစတီတည္ထိုက္တဲ့အရာေတြျဖစ္တဲ့ ဓာတုေစတီဓမၼေစတီ ဥဒၵိႆေစတီ ပရိေဘာဂ ေစတီေတြ
ဆိုတာဟာ ပူေဇာ္ရင္အက်ိဳးၾကီးမားစြာ႐ွိလို ့ဘုရားရွင္ေဟာထားခဲ့တာပါ
ေနာက္တစ္ခါ ငါဘုရားရွင္သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္အခါ၌ ငါဘုရားရွင္ကိုပူေဇာ္ဖူးျမင္ရေသာ
အက်ိဳးသည္၎ မရွိေသာအခါ၌ ေစတီ ပံုေတာ္ကိုပူေဇာ္ဖူးျမင္ရျခင္းသည္၎ သဒၵါတရား
ထက္သန္တူညီမႈရွိခဲ့ေသာ အက်ိဳးေပးသည္လည္းအတူတူပင္ျဖစ္ေပ၏ တဲ့
မိမိရဲ႕အိမ္ကဆင္းတုေတာ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ပံုေတာ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေစတီတစ္ဆူဆူပဲျဖစ္ျဖစ္ သက္ရွိထင္ရွား
ဘုရားရွင္ကဲ့သို ့စိတ္ထားနိ ုင္ျပီး ပန္း၊ ေရခ်မ္း၊ဆီမီး၊ ဆြမ္း အစရွိတဲ့ေကာင္းမွ ူ ့ေတြလုပ္တာဟာ
သက္ရွိထင္ရွားဘုရားကိုပူေဇာ္လို ့ရတဲ့အက်ိဳးနဲဲ ့အတူတူပါပဲ၊
ဒါဟာဗုဒၶဘာသာဝင္တိုင္းအတြက္မျဖစ္မေနသိထားသင့္တဲ့အေရးၾကီးတဲ့
ကိစၥပါ အျခားဘာသာေတြကဲ့သို ့ကိုးကြယ္မႈျပယုတ္္မဟုတ္ပါဘူး
တကယ္သဒၵါထက္သန္ရင္တကယ္အက်ိဳးေပးၾကီးလွပါတယ္
ဒီကိစၥနဲ ့ပါတ္သတ္လို ့ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုပါ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း
ၾကားဖူးၾကမွာပါ
ပဲခူးတိုင္း ျဖဴးျမိဳ ႕နယ္က ေဒၚကုလားမဆိုတဲ့အမယ္အိုၾကီးတစ္ဦးရွိတယ္ အရမ္းဆင္းရဲတယ္
မလွ ူနိ ုင္ မတန္းနိုင္ပါဘူ။း ဒါေပမဲ့ သူ ့ရဲ႕ထူးျခားတဲ့ကုသိုလ္က ဆြမ္းကပ္တဲ့အခါ
သက္ေတာ္ထင္ရွားဘုရားရွင္ကိုကပ္သလိုမ်ိဳးဆြမ္းအမ်ားၾကီးနဲ ့ကပ္တယ္ ကိုယ္ေရေသာက္တိုင္း
ဘုရားရွင္ကိုလည္း ခဏခဏေသာက္ေတာ္ေရကပ္တယ္။မနက္ေစာေစာ မ်က္ႏွာသစ္ေတာ္ေရ အစရွိတဲ့
အိမ္မွာရွိတဲ့ဘုရားကိုသက္ရွိထင္ရွားဘုရားကဲ့သို ့သေဘာထားျပီးသဒၵါထက္သန္စြာနဲ႔ေကာင္းမႈ
ကုသိုလ္ေတြျပဳခဲ့တယ္္
တစ္ေန ့ေတာ့ အဲဒီနယ္ကဆရာေတာ္ၾကီးတစ္ပါးဟာေမ်ာျပီးနတ္ျပည္ကိုေရာက္သြားတယ္္ နတ္ျပည္မွာအလြန္ေတာက္ပတဲ့ဗိမၼာန္ၾကီးကိုေတြ႕ ရတယ္။
ဗိမၼာန္ရွင္နတ္သားကိုမေတြ ့လို ့ေမးၾကည့္ေတာ့နတ္သားတစ္ပါးကေျပာတယ္ အဲဒီ ဗိမၼာန္ဟာ
ျဖဴးျမိဳ ့စမ္းျမိဳင္ရပ္က ေဒၚကုလားမ ဗိမၼာန္တဲ့သူကမေသေသးဘူး အခုရွိေသးတယ္
သူေသရင္ေနဖို ့တဲ့
ေနာက္ေတာ့ ဆရာေတာ္ၾကီးကသတိရလာျပီးကပၸိယေတြကိုစံုစမ္းခိုင္းလိုက္ေတာ့ ေဒၚကုလားမ
ကိုေတြ႕ျပီး သူ ့ရဲ႕ထူးျခားတဲ့ေကာင္းမႈေတြကိုပါေမးလာခဲ့ရတယ္
လူမေသခင္ဗိမၼာန္ေပါက္တာဟာ ဇာတ္ေတာ္ေတြထဲမွာလည္း ရွိပါတယ္
ကဲ ဒါဆိုရင္အိမ္မွာရွိတဲ့ဘုရားဆင္းတုေတာ္ဟာဘာသာတရားတစ္ခုရဲ႕ျပယုတ္မဟုတ္ဘူး
ဆိုတာကိုသေဘာေပါက္ေလာက္ေရာေပါ့
မိတ္ေဆြတို ့လည္းသက္ရွိထင္ရွားဘုရားရွင္နဲ
ေန ့တိုင္းထိေတြ႕ခြင့္ရေနတယ္ဆိုတာမေမ့ၾကေစလိုပါ။
ဆြမ္းေတာ္လဲကပ္ပါ ကိုယ္လည္းစားပါ
----------------------------------------
ဘုရားရွင္ဆြမ္းဘုန္းေပးေနတာကိုၾကည့္ျပီးဘုရင္ၾကီးက ဘုရားရွင္ရဲ႕ဆြမ္းကိုစားခ်င္ေနတယ္
ဒါကို ဘုရားရွင္ကသိေတာ့ ဘုန္းေပးျပီးတယ္ဆိုက်န္တဲ့ဆြမ္းကိုဘုရင္ၾကီးထံစြန္ ့ေပးတယ္
ျပီေတာ့ ဘုရားရွင္ကိုကပ္တဲ့ဆြမ္းကို ျပန္စြန္ ့ျပီးစားရင္
အနာေရာဂါကင္းတဲ့အေၾကာင္း ဒါေပမဲ့ေဝယ်ာဝစၥျပဳလုပ္ျပီးမွစားသင့္ေၾကာင္းမိန္ ့ၾကားတယ္
မိတ္ေဆြတို ့လည္း ဘုရားဆြမ္းေတာ္ကပ္တဲ့အခါသက္ရွိထင္ရွားဘုရားရွင္ကိုကပ္သလိုမ်ိဳး
ကပ္နိ ုင္ေအာင္ၾကိဳးစားပါ ျပီးရင္ျပန္စြန္ ့ျပီးစားပါ
အနာေရာဂါကင္းတဲ့အက်ိဳးေက်းဇူးရပါတယ္
တကယ္ေတာ့ကိုယ့္္မိသားစုအတြက္ေတာင္ ပင္ပင္ပန္းပန္း
ခ်က္ျပဳတ္ျပီးေကြ်းရေမြးရေသးတာပဲဘုရားရွင္အတြက္ဆိုျပီးရည္ရြယ္ခ်က္ေလးထားကာ
ခ်က္ျပဳတ္မယ္ဆိုရင္ ၾကီးမားတဲ့ကုသိုလ္ေတြလည္း
ရမယ္ ျပီးေတာ့ ကိုယ္ခ်က္ျပဳတ္ထားတာေတြဟာလည္းဘုရားရွင္ကိုကပ္လို ့ေလ်ာ့နည္းသြား
တာမွမဟုတ္ပဲ ကိုယ္ပဲျပန္စြန္ ့ျပီးစားရတာဘာလို ့မလုပ္နိ ုင္ရမွာလည္း
တစ္ခ်ိဳ ႕က ဘုရားဆြမ္းေတာ္ကိုစားတာဟာမသင့္ေတာ္ဘူးေျပာၾကတယ္ အေျခအျမစ္
မရွိပါဘူး အနာေရာဂါေတာင္ကင္းပါတယ္။ခ်က္ရျပဳတ္ရလုပ္ရတဲ့အတြက္ ေဝယ်ာဝစၥလည္း
လုပ္ျပီးသားျဖစ္သြားပါတယ္ ဒါ့ေၾကာင့္စားလို ့အျပစ္မရွိပါဘူး။
ေတြးၾကည့္ရင္ပင္ပန္းမယ္ ထင္ေပမယ္႔ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္အဲဒီလို ေန ့စဥ္က်င့္သံုး
လာတာ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ ေလာက္ရွိပါျပီ ေန ့စဥ္အလုပ္လို
ျဖစ္သြားတဲ့အတြက္ဘာမွပိုျပီးမထူးပါဘူး။
ကိုယ့္အတြက္ေလာက္ဆိုရင္ေတာင္ ဘယ္အခ်ိန္စားရ စားရဆိုျပီးေနာက္က်နိ ုင္ေပမဲ့ ဘုရားရွင္အတြက္
မြန္းမလြဲခင္ကပ္ရမယ္ဆိုတဲ့အတြက္ ဝီရိယေတာင္ပိုျပီးသံုးရတဲ့အတြက္ပိုကုသိုလ္ရပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ တစ္ေန ့ကို အရုဏ္ဆြမ္းေန ့ဆြမ္း ႏွစ္ၾကိမ္ကပ္ပါတယ္
လူတစ္ေယာက္စားရင္ ၁၅ မိနစ္ခန္ ့ၾကာပါတယ္။
ဆြမ္းေတာ္ကပ္ျပီး နာရီဝက္ထားပါတယ္။
တစ္ခါတရံ ယပ္ေလေတာင္ခပ္ေပးတဲ့ကုသိုလ္ကိုယူလိုက္ပါေသးတယ္။
ေဘးကလူၾကည့္ရင္ ရယ္စရာျဖစ္ေနေပမဲ့ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္နဲ ့ကိုယ္ပဲေလ အရုဏ္ကေတာ့
မုန္ ့တစ္ခုခုျဖစ္တာမ်ားပါတယ္ ဆြမ္းခ်က္ကပ္တာ
တစ္ခါတရံမွပါ ေန ့ဆြမ္းကေတာ့အျမဲကပ္ျဖစ္ပါတယ္
ကြ်န္ေတာ္တို ့လို စားဝတ္ေနေရးအဆင္မေျပသူမ်ားအတြက္က အဲလိုမွမယူတက္ရင္ ဘာေကာင္းမွု မွ
လုပ္နိ ုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။
မိတ္ေဆြတို ့လည္းယံုၾကည္ရင္ လုပ္နိ ုင္ၾကပါတယ္။
ေစတနာမ်ားစြာျဖင့္ ----------
ဦးျမင့္ခိုင္
No comments:
Post a Comment