ေဒါက္တာၾကည္မို႔မို႔လြင္ (သို႔မဟုတ္) ဇီးပင္ႀကီးသူရဲေကာင္း

ႀကီးႏွစ္ႀကီး

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဝန္ထမ္းမ်ားအၾကားေရပန္းစားေသာ ႀကီးႏွစ္ႀကီးရွိသည္။ ေဖာင္ႀကီးႏွင့္ ဇီးပင္ႀကီး။ ထိုႀကီးႏွစ္ႀကီးကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးမွသာ ဝန္ထမ္းမ်ားအဖို႔ရာ ဝန္ထမ္းဘဝရာထူးတိုး သို႔မဟုတ္ ဝန္ထမ္းအျဖစ္ ခန္႔အပ္ခံရေရးကို အစဥ္းစားခံရေပမည္။ ထိုႀကီးႏွစ္ႀကီးကို မျဖတ္မေနရ။ ျပည္ေထာင္စု(သမၼတ)ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၊ ဝန္ထမ္းေရြးခ်ယ္ေလ့က်င့္ေရးအဖြဲ႕က ဖြင့္လွစ္သည့္ ဗဟိုဝန္ထမ္းတကၠသိုလ္(ေအာက္ျမန္မာျပည္)ႏွင့္ ဗဟိုဝန္ထမ္းတကၠသိုလ္(အထက္ျမန္မာျပည္)။ ဝန္ထမ္းအမ်ားစုကေတာ့ ေဖာင္ႀကီးႏွင့္ ဇီးပင္ႀကီးဟုပင္ လြယ္လြယ္အမွတ္သညာျပဳထားၾကသည္။

ထိုအခ်ိန္

အခ်ိန္ကာလကား ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္။ အာဏာရွင္စနစ္ကို ရြံမုန္းသူ ျပည္သူလူထုႀကီးႏွင့္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က သပိတ္ေမွာက္ခဲ့ေသာ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပရာ ကာလ။ ထိုေရြးေကာက္ပြဲကာလႏွင့္ တိုက္ဆိုင္စြာပင္ ဇီးပင္ႀကီး ေခၚ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ဗဟိုဝန္ထမ္းတကၠသိုလ္(အထက္ျမန္မာျပည္)တြင္ ေဒါက္တာၾကည္မို႔မို႔လြင္သည္ သူ၏ ဆရာဝန္ဝန္ထမ္းဘဝကို ဇီးပင္ႀကီးသင္တန္းသားအျဖစ္ႏွင့္ ျဖတ္သန္းေနခဲ့ရသည္။ သင္တန္းမွာ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ (၇)ရက္ေန႔မွ ဒီဇင္ဘာ (၉)ရက္ေန႔အထိ ဖြင့္လွစ္ခဲ့ေသာ အရာထမ္းအေျခခံသင္တန္း အမွတ္စဥ္ (၃၃)။

ေဒါက္တာၾကည္မို႔မို႔လြင္တို႔လို လက္ေထာက္ဆရာဝန္အဆင့္မ်ားအပါအဝင္ အျခားဝန္ႀကီးဌာနမ်ားမွ ဦးစီးအရာရွိအဆင့္မ်ားသည္ "ေဇယ်" ဟူေသာ အမည္ေအာက္တြင္ တစ္စုတစ္စည္းတည္း သင္တန္းတက္ၾကရသည္။ ထိုအခ်ိန္က ဆရာဝန္မ်ားအဖို႔ ထိုသင္တန္းဆင္းလက္မွတ္ရမွသာ ဘြဲ႕လြန္ဝင္ခြင့္စာေမးပြဲ ေျဖဆိုခြင့္ရွိသည္။ (ယခုအခါ၌မူ ထိုသင္တန္းၿပီးမွသာ ဝန္ထမ္းဆရာဝန္ျဖစ္ခြင့္ရွိေတာ့သည္။) အျခားဝန္ႀကီးဌာနမ်ားမွ ဦးစီးအရာရွိမ်ားအဖို႔ရာလည္း ထို႔အတူပင္။ ထိုသင္တန္းၿပီးမွသာ ရာထူးတိုး အစဥ္းစားခံရမည္ျဖစ္သည္။ ေဇယ်အျပင္ ဗလ၊ သူရိန္၊ အႀကိဳေဇယ်၊ မဟာေဇယ် စသျဖင့္ ဝန္ထမ္းရာထူးအဆင့္ဆင့္အတြက္ အမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးေပးထားေသာ သင္တန္းမ်ားရွိသည္။ သင္တန္းတက္ရသည္က ေဇယ်အဖို႔ (၃)လ။

ဘာေတြသင္

ဇီးပင္ႀကီးက သင္တန္းဆရာမ်ားကေတာ့ စာသင္တာမဟုတ္ပါ၊ ေဆြးေႏြးတာပါဟု ေျပာ၍ သမိုင္း၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ေမြးျမဴေရး၊ စီမံခန္႔ခြဲေရး အစရွိသည္ကို နည္းနည္းစီ သင္ၾကားပို႔ခ်ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ သမိုင္းႏွင့္ႏိုင္ငံေရးသင္ခန္းစာမ်ားမွာ စစ္အာဏာရွင္ သတင္းစာေဆာင္းပါးမ်ား၏ အာေဘာ္မ်ားႏွင့္ သိပ္မကြာလွ။ ထိုအခ်ိန္က ေခတ္စားေနသည့္ The Voice ဂ်ာနယ္ ဝါဒမ်ားကိုလည္း ပို႔ခ်ၾကသည္။ သင္တန္းသူတစ္ဦးႏွင့္ သင္တန္းသားတစ္ဦးက ေခါင္းစဥ္တစ္ခုအတြက္ စင္ေပၚတက္၍ အလွည့္က် ေဟာၾကားေဆြးေႏြးရသည့္ အစီအစဥ္ေတြလည္း ပါဝင္သည္။ ဂ်ပန္ေခတ္ေမာင္းျပန္ေသနတ္အစုတ္မ်ားႏွင့္ က်ည္ဆန္(၁၅)ေတာင့္ပစ္ျပရ၊ ေသနတ္ထမ္းေျခေထာက္ေျမွာက္တန္းစီျပရသည့္ အစီအစဥ္ေတြလည္း ပါဝင္သည္။ (ယခုအခါ ေသနတ္အေဟာင္းမ်ားကို ေသနတ္အေကာင္းမ်ားႏွင့္ လဲထားသည္ဟု ၾကားသိရသည္။)

ဇာတ္လမ္းရဲ႕အစ

(၇-၁၁-၂ဝ၁ဝ)တြင္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပသည္။ (၁၃-၁၁-၂ဝ၁ဝ)တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ လြတ္ေျမာက္လာသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္ ယင္းေရွ႕ (၂၁) ႏွစ္တာကာလအတြင္း စုေပါင္းေရတြက္ေသာ္ (၁၅)ႏွစ္ခန္႔ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္အျဖစ္ အာဏာရွင္မ်ား၏ ခ်ဳပ္ေႏွာင္မႈကိုခံခဲ့ရသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ လြတ္ေျမာက္သည့္အခါ ျမန္မာျပည္တဝွမ္းမွ ျပည္သူလူထုအမ်ားစုႀကီးနည္းတူ ထိုအခ်ိန္က ဇီးပင္ႀကီးသင္တန္းတက္ေရာက္ေနေသာ ဝန္ထမ္းမ်ားလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ၾကသည္။ အားတက္ဝမ္းသာၾကသည္။

ျပႆနာအမွတ္တစ္

ေရြးေကာက္ပြဲအႀကိဳကာလ၌ ဇီးပင္ႀကီးမွ ဝန္ထမ္းသင္တန္းသားမ်ားအား လက္ရွိအာဏာရ ျပည္ေထာင္စုႀကံ႕ခိုင္ေရးႏွင့္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီအတြက္ ႀကိဳတင္မဲမ်ားေပးရန္ ဖိအားေပးေနသည္ဟူေသာ သတင္းမ်ားသည္ ႏိုင္ငံျခားမွ ထုတ္လႊင့္သည့္ ျမန္မာေရဒီယိုသတင္းဌာနမ်ားႏွင့္ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ားထက္တြင္ ပလူပ်ံပါဝင္လာသည္။

ျပႆနာအမွတ္ႏွစ္

ေဖာင္ႀကီး၊ ဇီးပင္ႀကီးသင္တန္းတိုင္းတြင္ ႀကံဳရေလ့ရွိသည့္ မိႈင္းတိုက္သူႏွင့္ မိႈင္းမႀကိဳက္သူျပႆနာဟု ဆိုလွ်င္ မမွားေခ်။ အာဏာရွင့္အာေဘာ္မ်ားကို ၾကားရနာရသည့္အခါ နလပိန္းတုံး မဟုတ္ေသာ ဝန္ထမ္း သင္တန္းသူ၊ သင္တန္းသားမ်ားဘက္မွ ျပန္လွန္ ေလွာင္ေထ့သံမ်ား တေသာေသာညံလာခဲ့ၾကရသည္။ အထူးသျဖင့္ ေဒါက္တာၾကည္မို႔မို႔လြင္တက္ေရာက္ေနေသာ ဇီးပင္ႀကီးသင္တန္းအခ်ိန္ကာလသည္ ျမန္မာျပည္ႏိုင္ငံေရးေရခ်ိန္အလႈပ္ႏွင့္တိုက္ဆိုင္ေနရာ သင္တန္းသူမ်ားႏွင့္ သင္တန္းသားမ်ား မႀကံဳစဖူးေအာင္ စည္းလံုးရင္းႏွီး၍ အာဏာရွင္စနစ္ကို အေျပာင္ႀကီးေျပာင္၊ အေလွာင္ႀကီးေလွာင္ၾကေတာ့သည္။ (၄င္း အရာထမ္းအေျခခံသင္တန္း အမွတ္စဥ္ (၃၃)ၿပီးေနာက္ပိုင္း ဖြင့္လွစ္ေသာ သင္တန္းအမွတ္စဥ္ (၃၄)တြင္ သင္တန္းသားသပ္သပ္၊ သင္တန္းသူသပ္သပ္ ခြဲျခားပို႔ခ်ခဲ့ရသည္အထိပင္ ျဖစ္ခဲ့သည္ဟုသိရသည္။)

ထန္းသီးေၾကြခိုက္ က်ီးနင္းခိုက္

ထိုသို႔ ႀကိဳတင္မဲသတင္းမ်ားတက္လာၿပီး မေရွးမေႏွာင္းမွာပင္ ဇီးပင္ႀကီးတြင္ ေဇယ်သင္တန္းမွ ေဒါက္တာၾကည္မို႔မို႔လြင္ႏွင့္ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးမွ ဦးစီးအရာရွိအမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္တို႔သည္ စင္ေပၚတက္၍ တက္ေရာက္ေဆြးေႏြးရန္ အလွည့္က်လာသည္။ ေဆြးေႏြးရမည့္ ေခါင္းစဥ္အမည္က "ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္"။ ေဒါက္တာၾကည္မို႔မို႔လြင္က စၿပီး ေဟာေျပာရသည္။ ထိုစဥ္က သူ႕အသက္က (၂၈)ႏွစ္ခန္႔အရြယ္။ လက္ရွိတာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနသည္က နာမည္ေက်ာ္ ေက်ာက္ဆည္ၿမိဳ႕ျပည္သူ႕ေဆး႐ံုမွာ ဝန္ထမ္းဆရာဝန္။ ေဒါက္တာၾကည္မို႔မို႔လြင္ကား ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းမွ ကင္းလြတ္သူ တစ္ဦး။ ထိုေဟာေျပာပြဲမွာ သူေျပာခဲ့သည့္ စကားတစ္ခြန္းကိုပင္ၾကည့္။ "........... သူတို႔ အာဏာရွင္ေတြ သူတို႔ဘာသာသူတို႔ စည္းလံုးၾကသလို ကၽြန္မတို႔ျပည္သူေတြဘက္ကလည္း ျပည္သူျပည္သားအခ်င္းခ်င္း တေသြးတသားတည္း စည္းလံုးၾကမွျဖစ္မယ္။ ............ တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးဆိုတာ အလိမ္အညာေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္လို႔မရဘူး။ ေစတနာမ်ိဳးေစ့မွန္မွ စိုက္တဲ့အပင္က သန္မွာေပါ့"။ လက္ခုပ္သံမ်ား ညံသြားသည္။ နားေထာင္ေနသည့္ ဝန္ထမ္းသင္တန္းသူသင္တန္းသားမ်ားက ေကာင္းခ်ီးၾသဘာေပးၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးမွ အသက္(၄၄)ႏွစ္ခန္႔ ဦးစီးအရာရွိအမ်ိဳးသားကလည္း တက္ေရာက္ေဟာေျပာေဆြးေႏြးသည္။ ထိုဆရာကလည္း မိုးက်ေရႊကိုယ္ကိစၥမ်ား၊ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ကိစၥမ်ား ထည့္သြင္း ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ အုန္းအုန္းထ အားေပးၾကသည္။ လာေရာက္နားေထာင္သည့္ ဇီးပင္ႀကီးမွ တာဝန္ရွိသူမ်ားကေတာ့ မ်က္စိမ်က္ႏွာ ကြက္ခနဲ ပ်က္သြားေလသည္။

ၿငိဳးမာန္ဖြဲ႕ေလသလား

ေဒါက္တာၾကည္မို႔မို႔လြင္တို႔ ထိုသို႔ ေဟာေျပာေဆြးေႏြးသည္မွာ သင္တန္းကာလ(၃)လ၏ တစ္ဝက္၊ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္၊ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီကာလ၊ ေအာက္တိုဘာ-ႏိုဝင္ဘာ စပ္ကူးမတ္ကူး။ သင္တန္းဆင္းရမည္က ဒီဇင္ဘာလ (၉)ရက္ေန႔။ သင္တန္းဆင္းရမည္ဆိုေတာ့ ေဖာင္ႀကီး၊ ဇီးပင္ႀကီးတို႔ထံုးစံအတိုင္း စစ္ေရးျပအခမ္းအနားေတြဘာေတြ ပါလာသည္။ သံေခ်းတက္ေနသည့္ ဂ်ပန္ေခတ္ေမာင္းျပန္ေသနတ္ ကိုယ္စီထမ္းကာ သႀကၤန္ယိမ္းကသလို ဟိုဘက္တိုးလိုက္ဒီဘက္တိုးလိုက္၊ ဟိုေကြ႕ဒီေလွ်ာက္ေလ့က်င့္ၾကရသည္။ အားလံုး သတိ၊ ေအးေစ၊ သက္သာေတြဘာေတြ လုပ္ၾကရသည္။ ဒီဇင္ဘာ (၉)ရက္ စစ္ေရးျပ အခမ္းအနားမတိုင္ခင္ သံုးရက္ခန္႔အလိုတြင္ ေဒါက္တာၾကည္မို႔မို႔လြင္ထံ သင္တန္းက အေၾကာင္းၾကားလာသည္။ အာတီယူ (Return to Mother Unit) ဆိုလွ်င္ ေတာ္ဦးမည္။ အခုက တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္မႈကို ပ်က္ျပားေစေအာင္ ေဟာေျပာမႈဟု အေၾကာင္းျပ၍ အလုပ္မွ (Force to retire) ထုတ္ပယ္လိုက္သည့္အျပင္ ေဆးကုသခြင့္လိုင္စင္ (ဆမ)ကိုပါ သိမ္းလိုက္ၾကသည္။ ဝန္ထမ္းေရြးခ်ယ္ေလ့က်င့္ေရးအဖြဲ႕က က်န္းမာေရးဝန္ႀကီးဌာနသို႔ အေၾကာင္းၾကားစာပို႔၍ အလုပ္ျဖဳတ္ခိုင္းသည္ ဆို၏။ ေတာက္!!!

ဒီဇင္ဘာမ်က္ရည္

သင္တန္းက ဆင္းခါနီးၿပီ။ ေတ့ျဖဳတ္လိုက္ၾကသည္။ သင္တန္းကာလတစ္ဝက္က ေဟာေျပာခဲ့သည့္အမႈကို ေစာေစာအေရးယူလွ်င္ ဝန္ထမ္းသင္တန္းသူ သင္တန္းသားမ်ား အံုၾကြမႈျဖစ္မည္စိုးသျဖင့္ သင္တန္းဆင္းခါနီး ရက္ပိုင္းအလိုမွ အေရးယူျပလိုက္သည္။  ေဒါက္တာၾကည္မို႔မို႔လြင္အပါအဝင္ သူႏွင့္အတူ စင္ေပၚတက္ေဆြးေႏြးခဲ့သည့္ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးမွ ဦးစီးအရာရွိလည္း အလုပ္ျဖဳတ္ခံလိုက္ရသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္မႈေလာက္ပင္ အျပစ္ႀကီးသည္ဟု ေလသံလႊင့္သည္။ သင္တန္းသူ၊ သင္တန္းသားတို႔ မ်က္ရည္မဆည္ႏိုင္ျဖစ္ၾကရသည္။ သံုးလတာကာလ အတူတူသင္တန္းတက္ ရင္းႏွီးခဲ့ၾကရေသာ ဝန္ထမ္းမိတ္ေဆြအခ်င္းခ်င္း စာနာၾကသည္။ မတရားမႈကို ငံု႔မခံလိုၾက။ သို႔ေသာ္ ရင္းရမည့္ အရင္းအႏွီးက ႀကီးသည္။ ဇီးပင္ႀကီးသင္တန္းမွ ေဇယ် (၃၃) သင္တန္းသူသင္တန္းသားအားလံုး သင္တန္းဆင္းလက္မွတ္မယူဘဲ နားလိုက္ၾကရန္ ပထမစဥ္းစားေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ေဒါက္တာၾကည္မို႔မို႔လြင္ႏွင့္ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး အရာရွိတို႔က တားၾကသည္။ သည္းခံလိုက္ၾကပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကၽြန္မတို႔အတြက္နဲ႔ ရွင္တို႔မင္းတို႔ဘဝေတြ အပ်က္မခံၾကပါနဲ႔ဟုဆိုသည္။ လူတစ္ေယာက္၏ ဘဝကို နင္းေျခရန္ အဲသေလာက္လြယ္ကူသလား။ တက္တေခါက္ေခါက္ႏွင့္ စစ္ေရးျပၿပီး သင္တန္းဆင္းလိုက္ၾကရသည္။

ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း

၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာေရြးေကာက္ပြဲတြင္ စဥ့္ကိုင္ၿမိဳ႕နယ္မဲဆႏၵနယ္မွ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေလာင္းအျဖစ္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မည့္သူမွာ ဆရာဝန္တစ္ဦးဟု သိရသည္။ သူ ဘယ္သူလဲ။ မႏၱေလးေဆးတကၠသိုလ္ဆင္း ေဒါက္တာၾကည္မို႔မို႔လြင္ျဖစ္ေနသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလက ဇီးပင္ႀကီးဝန္ထမ္းသင္တန္းတြင္ အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရး ေဟာေျပာမႈတစ္ခုေၾကာင့္ အလုပ္မွထုတ္ပယ္၊ ဆမသိမ္းျခင္းခံခဲ့ရသည္အထိ အရက္စက္ခံခဲ့ရေသာ ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းစစ္စစ္။ ၂ဝ၁ဝ မွသည္ ၂ဝ၁၅။ ငါးႏွစ္အၾကာမွာ သူျပန္လာၿပီ။ အလုပ္မွ ထုတ္ပယ္ျခင္းခံရၿပီးေနာက္ အသိမ္းခံလိုက္ရေသာ ဆမကေလးကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပန္လည္ႀကိဳးစားေလွ်ာက္ထားၿပီးေနာက္ ဆမ ျပန္လည္ရရွိခဲ့သည္ဟုသိရသည္။ ထို႔ေနာက္ စဥ့္ကိုင္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းက ေက်းရြာကေလးတစ္ရြာတြင္ ကိုယ္ပိုင္ေဆးခန္းကေလးတစ္ခန္း စတင္ဖြင့္လွစ္၍ ဘဝကို ျပန္လည္ အေျခတည္ခဲ့ရသည္။ ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ဘဝကို ႏွစ္ျမွဳပ္ခဲ့ရသည္။ အခု မဲဆြယ္သည့္ကာလ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလတြင္ ထုတ္ျပန္ေသာ သူ၏ ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္ကို ၾကည့္လိုက္ရမွ သူ၏ ႐ုန္းထႏိုင္စြမ္းအားကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ မုန္တိုင္းၾကားမွ တိုးထြက္လာသည့္ သစၥာပန္းတစ္ပြင့္။ သတ္ေသာ္လည္း မေသသည့္ စိတ္ဓာတ္။ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ ေဒါင္း။

ညိဳ ႀကီး