(၂) ကိုယ့္ဆီဝင္လာေသာ ေငြမ်ားကို စနစ္တက် စီမံခန္႔ခြဲ သံုးစြဲပါ။ ေငြဝင္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေတြကို သိထားဖို႔လိုသလို ထြက္တဲ့လမ္းေၾကာင္းေတြကို ဂဃနဏ သိထားဖို႔လည္း လိုတယ္။ မလိုအပ္ပဲထြက္ေနတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေတြရွိရင္ အျမန္ဆံုး ပိတ္ပစ္ရန္ လိုသည္။ အဲဒီလို မလုပ္ရင္ အိတ္ေပါက္နဲ႔ ဖားေကာက္သလို ျဖစ္ေနမည္။
(၃) ေငြေတြကို သက္မဲ့လို သေဘာမထားရပါဘူး။ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ရင္းႏွီးၿပီး တိုးပြားမယ့္ ေနရာေတြကို ပို႔ရမယ္။ ႏြားေတြ၊ ၾကက္ေတြအုပ္လိုက္ ေမြးသလိုပါပဲ။ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း မိတ္ေတြလိုက္ၾက၊ ဥေတြဥၾက၊ အေကာင္ေတြ ထပ္ပြားၾကေပါ့။ကိုယ္က ေငြမရွာဘဲ ေငြေငြခ်င္း ျပန္ရွာသြားတာေပါ့။ ေငြကို ေသတၱာထဲ ထည့္သိမ္းထားရင္ အေၾကာေသၿပီး ေလျဖတ္တဲ့လူလို ေငြေတြေလျဖတ္သြားလိမ့္မယ္။ အင္အားမရွိေတာ့ဘူး။
(၄) အလုပ္လုပ္ရာတြင္ ေလာင္းကစားမဆန္ရဘူး။ ျမတ္ခ်င္ျမတ္၊ ႐ံႈးခ်င္႐ံႈး ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳးမလုပ္ရဘူး။ေသခ်ာတာေလာက္ကိုပဲလုပ္ရမယ္။ ျမတ္ရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီးျမတ္မယ္၊ ႐ႈံးရင္ ကုန္သြားမယ္ဆိုတာမ်ိဳးကိုဘယ္သူက ဘယ္ေလာက္ အေျပာေကာင္းေကာင္း မလုပ္ရဘူး။ မပိုင္တဲ့အလုပ္၊ မကၽြမ္းက်င္တဲ့အလုပ္မွာ ဘာရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမွ မလုပ္ရဘူး။(သူမ်ားေျပာတာကို မယံုနဲ႔၊ ကုိယ့္မ်က္စိနဲ႔ ေတြ႔တာေတာင္ တဝက္ပဲယံု )
(၅) အိမ္ငွားမေနနဲ႔ – အိမ္ပိုင္ျဖစ္ေအာင္လုပ္၊ ႀကိဳးစား၊ ဆိုင္မငွားနဲ႔။ အပိုင္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစား။ ငွားတာဟာ ၾကာေတာ့ စရိတ္ေထာင္းတယ္။ စိတ္လည္း ႐ႈပ္ရတယ္။ ေသးတာႀကီးတာပဓာန မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ပိုင္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔ပဲ။ အဲဒီ အေပါက္ဟာ ေငြအထြက္ဆံုးပဲ။
(၆) မေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္တဲ့ အနာဂတ္အတြက္ ျပင္ဆင္မႈေတြ လုပ္ရမယ္။( မတ္တတ္စာပဲ ရွိတယ္၊တံုးလံုးစာ မရွိဘူး လို႔ မေျပာရေအာင္ျပင္ဆင္ထားပါ )
(၇) ႀကိဳးစားမႈကို ဘယ္ေတာ့မွ မေလွ်ာ့နဲ႔။( အားေပးတဲ့ ေဖာက္သည္တို႔၊ အားေပးတဲ့ပရိသတ္တို႔ဆိုတာ စိတ္ခ်ရတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ထက္ေတာ္တဲ့၊ ေကာင္းတဲ့လူရွိရင္အဲဒီကို သြားၾကမွာ )
ဆရာေဖျမင့္ ” ေဘဘီလံုမွ အခ်မ္းသာဆံုးပုဂၢိဳလ္ ” စာအုပ္မွ
(၁) ကိုယ့်ဆီ ဝင်လာတဲ့ငွေရဲ့ဆယ်ပုံတပုံကို အမြဲတမ်း ချန်ထားပါ။
(၂) ကိုယ့်ဆီဝင်လာသော ငွေများကို စနစ်တကျ စီမံခန့်ခွဲ သုံးစွဲပါ။ ငွေဝင်တဲ့ လမ်းကြောင်းတွေကို သိထားဖို့လိုသလို ထွက်တဲ့လမ်းကြောင်းတွေကို ဂဃနဏ သိထားဖို့လည်း လိုတယ်။ မလိုအပ်ပဲထွက်နေတဲ့ လမ်းကြောင်းတွေရှိရင် အမြန်ဆုံး ပိတ်ပစ်ရန် လိုသည်။ အဲဒီလို မလုပ်ရင် အိတ်ပေါက်နဲ့ ဖားကောက်သလို ဖြစ်နေမည်။
(၃) ငွေတွေကို သက်မဲ့လို သဘောမထားရပါဘူး။ သူတို့အချင်းချင်း ရင်းနှီးပြီး တိုးပွားမယ့် နေရာတွေကို ပို့ရမယ်။ နွားတွေ၊ ကြက်တွေအုပ်လိုက် မွေးသလိုပါပဲ။ သူတို့အချင်းချင်း မိတ်တွေလိုက်ကြ၊ ဥတွေဥကြ၊ အကောင်တွေ ထပ်ပွားကြပေါ့။ကိုယ်က ငွေမရှာဘဲ ငွေငွေချင်း ပြန်ရှာသွားတာပေါ့။ ငွေကို သေတ္တာထဲ ထည့်သိမ်းထားရင် အကြောသေပြီး လေဖြတ်တဲ့လူလို ငွေတွေလေဖြတ်သွားလိမ့်မယ်။ အင်အားမရှိတော့ဘူး။
(၄) အလုပ်လုပ်ရာတွင် လောင်းကစားမဆန်ရဘူး။ မြတ်ချင်မြတ်၊ ရှုံးချင်ရှုံး ဆိုတဲ့ သဘောမျိုးမလုပ်ရဘူး။သေချာတာလောက်ကိုပဲလုပ်ရမယ်။ မြတ်ရင်တော့ အများကြီးမြတ်မယ်၊ ရှုံးရင် ကုန်သွားမယ်ဆိုတာမျိုးကိုဘယ်သူက ဘယ်လောက် အပြောကောင်းကောင်း မလုပ်ရဘူး။ မပိုင်တဲ့အလုပ်၊ မကျွမ်းကျင်တဲ့အလုပ်မှာ ဘာရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုမှ မလုပ်ရဘူး။(သူများပြောတာကို မယုံနဲ့၊ ကိုယ့်မျက်စိနဲ့ တွေ့တာတောင် တဝက်ပဲယုံ )
(၅) အိမ်ငှားမနေနဲ့ – အိမ်ပိုင်ဖြစ်အောင်လုပ်၊ ကြိုးစား၊ ဆိုင်မငှားနဲ့။ အပိုင်ဖြစ်အောင် ကြိုးစား။ ငှားတာဟာ ကြာတော့ စရိတ်ထောင်းတယ်။ စိတ်လည်း ရှုပ်ရတယ်။ သေးတာကြီးတာပဓာန မဟုတ်ဘူး။ ကိုယ်ပိုင်ဖြစ်အောင် ကြိုးစားဖို့ပဲ။ အဲဒီ အပေါက်ဟာ ငွေအထွက်ဆုံးပဲ။
(၆) မမျှော်မှန်းနိုင်တဲ့ အနာဂတ်အတွက် ပြင်ဆင်မှုတွေ လုပ်ရမယ်။( မတ်တတ်စာပဲ ရှိတယ်၊တုံးလုံးစာ မရှိဘူး လို့ မပြောရအောင်ပြင်ဆင်ထားပါ )
(၇) ကြိုးစားမှုကို ဘယ်တော့မှ မလျှော့နဲ့။( အားပေးတဲ့ ဖောက်သည်တို့၊ အားပေးတဲ့ပရိသတ်တို့ဆိုတာ စိတ်ချရတာမျိုးမဟုတ်ဘူး။ ကိုယ့်ထက်တော်တဲ့၊ ကောင်းတဲ့လူရှိရင်အဲဒီကို သွားကြမှာ )
ဆရာဖေမြင့် ” ဘေဘီလုံမှ အချမ်းသာဆုံးပုဂ္ဂိုလ် ” စာအုပ်မှ
No comments:
Post a Comment