သားေလးကို ည ၈ နာရီေလာက္မွာ အေမ ညီေရာက္ၿပီလို႔ေျပာၿပီးတဲ့အခ်ိန္၊ ည ၁၀ နာရီခဲြေလာက္မွာ ဆံုးသြားတဲ့သားတစ္ေယာက္ရဲ႔ အေမပါ အရီးက၊ အရီးေျပာခ်င္တာက လူေတြကိုေလ အရီးတို႔သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ အရီးတို႔က ေပ်ာ္ပဲြစားထြက္လာၾကတာမဟုတ္ဘူး၊ အရီးရဲ႔မ်က္ရည္ေတြ ေသြးျဖစ္မယ္ဆိုရင္ အရီးရင္ထဲမွာ ရွိတဲ့ေသြးေတြ ပြင့္ထြက္သြားပါေစ အရီးမငိုဘူး၊ ငါ့သားေလးကမွာတယ္၊ အေမမ်က္ရည္မက်ပါနဲ႔၊ မိသားစုေတြ ဘယ္သူမွမ်က္ရည္မက်ပါနဲ႔၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွမက်ခိုင္းဘူး၊ သူ႔အေဖေတာင္ မ်က္ရည္စို႔ခ်င္တယ္၊ အေဖလို႔ ညီေလးငယ္(မင္းေသြး) မွာတဲ့စကားကိုၾကားတယ္ေနာ္လို႔၊ အရီးကေလ တကယ္လို႔မ်ား ရင္ဘတ္ထဲမွာ မ်က္ရည္ေတြက ေသြးေတြျဖစ္ၿပီးအခဲျဖစ္ၿပီး မခံႏိုင္လို႔ ပြင့္ထြက္မယ္ဆိုရင္ အရီးရင္ဘတ္ထဲက ပြင့္ထြက္သြားပါေစဆိုၿပီး အံႀကိတ္ၿပီးသြားတာ၊ အဲဒီလိုနဲ႔ အရီးတို႔ေရာက္သြားခ်ိန္မွာ လူေတြဟာေလ အမွန္တကယ္ဆိုရင္ ဒီလူေတြက အေပ်ာ္နဲ႔လာတာလဲမဟုတ္ဘူး၊ အရီးဆိုရင္ ညီေလးငယ္နားကို ေရာက္သြားတာက ညီေလး(ေနတိုး) ခါးကိုဖက္လို႔၊ သူကလဲ ေနာက္ကိုလက္ကေလးကိုစမ္းလို႔၊ ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ လူေတြကတိုးတာဘယ္လိုမွ မႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ အရီးေလ မွန္ေသာ သစၥာပါ ၁၅ မိနစ္၊ မိနစ္ ၂၀ ေတာင္ မၾကည့္လိုက္ရဘူး၊ အေမေရာက္ပါၿပီဆိုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းကိုပဲ အရီးေျပာလိုက္ရတယ္၊ အရီးေခါင္းကို မိုးႀကိဳးပစ္ သလိုခံစားခဲ့ရတာပါ၊
ဆံုးတဲ့ေန႔က ေဆးရံုကို အရီးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ညီေလးငယ္အသက္မရွိေတာ့ပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္အရီးက ညီေလးငယ္နားသြားၿပီး ဘာမွတ္လဲဆိုေတာ့ ညီေလးငယ္က ပင္ပန္းတယ္၊ ေဆးကုလို္က္ရင္ ျပန္လည္လာမွာပါဆိုၿပီး ၊ ညီေလးငယ္နားသြားၿပီး ေမေမေရာက္ၿပီ၊ ငါ့သား ဘာမွမျဖစ္ရဘူး၊ ဘုရားစာေတြရြတ္ေနပါတယ္ဆိုၿပီးေနေတာ့ အဲဒီမွာ ဆရာ၀န္လက္ေထာက္လားမသိဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားေနပါတယ္၊ နာ့စ္ေတြကလဲ ဟိုဘက္၃ ေယာက္ေလာက္ ဒီဘက္ ၃ ေယာက္ေလာက္ အရီးလဲ မမွတ္မိဘူး၊ အဲဒီဆရာ၀န္ကဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ ဘာေတာ္တာလဲတဲ့ အေမပါဆိုေတာ့ ဒီအတိုင္းလွည့္သြားေတာ့ တစ္မ်ိဳးႀကီးေတာ့ ျဖစ္သြားတာေပါ့၊ ခဏေနတာ့ အန္တီလဲ ပင္ပန္းပါတယ္၊ အျပင္မွာနားေနလိုက္ပါဆိုေတာ့ အျပင္မွာေနတယ္။ ေနရင္းနဲ႔ ငါ့သားေလးခႏၶာကို အေမ့ရဲ႔ေမတၱာေၾကာင့္ သတိရပါေစ၊ ေသမယ္လဲမထင္ဘူး၊ သတိျမန္ျမန္ရပါေစပဲ ဆုေတာင္းတယ္၊ ခဏေနေတာ့ေကာင္းထက္ေဇာ္က အရီးနားကိုလာတယ္ မ်က္ရည္သုတ္တယ္ ျပန္တယ္၊ ခဏေနလာၿပီး မ်က္ရည္သုတ္တယ္ ျပန္သြားတယ္၊ အမွန္တကယ္က ဒါကိုဘယ္သူလက္မွတ္ထိုးမလဲ ၊ အရီးကိုလဲမေျပာရဲ၊ အေဖလာတဲ့အခ်ိန္မွ အေဖကလုပ္ေပးလိုက္တာ၊
ေနာက္ေန႔ညက်ေတာ့ ငါ့သားေလး ေကာင္းရာမြန္ရာေရာက္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းတယ္၊ အရီးမ်က္ရည္က် တဲ့အခ်ိန္ဆိုသူမလာဘူး၊ သူ႔အနံ႔ကိုအရီးသိတယ္၊ အရီးအိပ္ေပ်ာ္ခ်ိန္မွာ အေမမငိုပါနဲ႔ေတာ့ ညီ ေကာင္းရာမြန္ရာမွာရွိပါတယ္တဲ့၊ အေမလံုး၀စိတ္မပူနဲ႔တဲ့ အရီးလန္႔ႏိုးသြားတယ္၊ လန္႔ႏိုးတဲ့အခ်ိန္မွာ အရီးရဲ႔ဖုန္းေတြကိုသူတို႔ေတြသိမ္းထားၾကတယ္၊ ဖုန္းကိုျပန္ရွာၿပီး ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ဘာကိုေတြ႔လဲဆိုေတာ့ ညီေလးငယ္ကို ကားေပၚတင္တာေတြေတြ႔လိုက္တယ္၊ အရီးဖုန္းကို ပစ္ခ်လိုက္တယ္၊ သူတို႔ထားတဲ့ေနရာမွာ ျပန္ထားလိုက္တယ္၊ ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ ဆရာေတာ္ဆီကစာလာတယ္၊ အေမကေဆးလဲသြင္းေနရပါတယ္၊ ထမင္းလဲမစားလို႔ ညီ ေကာင္းရာမြန္ရာမွာရွိပါတယ္ဆိုတာေျပာေပးပါတဲ့၊ မိသားစုတစ္ခုလံုး ပူေဆြးေသာကေရာက္ေနပါတယ္၊ ညီ ေရႊတိဂံုမွာတရားထိုင္ေနပါတယ္၊ မိသားစုေတြ အနက္ေရာင္ေတြမ၀တ္ၾကပါနဲ႔ ေကာင္းရာမြန္ရာေရာက္ေနလို႔ သူ ပူေလာင္ပါတယ္လို႔ စာေရးၿပီး ဆရာေတာ္ဆီကတဆင့္ ပို႔တယ္၊ ဒကာမႀကီး ဒကာေလးမင္းေသြးအတြက္ သူလဲ ခံစားရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မင္းေသြးကတရားျပသြားၿပီ၊ ေနာက္ၿပီးေသမယ့္ဟာကိုမသိပဲ သတ္ကြင္ းအတြက္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး လုပ္ေနရတဲ့ဟာကို ကဗ်ာပံုစံေရးခိုင္းတယ္၊ ဆရာေတာ္က ၀စီပိတ္က်င့္ေနလို႔ စာေရးေပးတယ္၊ သမီးရယ္ ညီေလးငယ္(မင္းေသြး) က သူေသတာသူမသိဘူး၊ ဆရာေတာ္က သူ႔ကိုခ်စ္ေတာ့ ေမတၱာပို႔လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွ ညီေလးငယ္ေသတာသိလို႔ အမွ်အတန္းေ၀လိုက္တဲ့အခ်ိ္န္မွ သူေသတာသူသိသြားတာ၊ သူဘယ္ေရာက္ေနလဲဆိုေတာ့ ဘုန္းဘုန္းဆီမွာ သူတရားထို္င္ေနတာ၊ သူေသတာသူမသိဘူးတဲ့၊ အေမပင္ပန္းလွပါၿပီ မ်က္ရည္မက်ပါနဲ႔ေျပာေတာ့ ငါ့သား အသက္ ၃၃ ႏွစ္ရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္က အေမမ်က္ရည္က်တာ ညီ မခံႏိုင္လို႔ပါဆိုတဲ့ဟာကို ငါဘာလို႔မ်က္ရည္က်မွာလဲ၊ ငါ့သားေလးေသၿပီး ရက္လည္မၿပီးခင္မွာ ငါမ်က္ရည္က်လို႔ အယူတိမ္းသြားရင္ ငါပဲရင္က်ိဳးရမွာေပ့ါ၊ ငါမ်က္ရည္မက်ဘူးဆုိၿပီး အရီးႀကိတ္မွိတ္ၿပီး ခံစားခဲ့တယ္၊
ညီေလး(ေနတိုး) က ဆံုးတဲ့ေန႔က ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ အေမ ညီေလးငယ္ကဒီအခ်ိန္မွာဆံုးရမယ့္ ဇာတာပါလာတယ္၊ အေမ႔ေရွ႔မွာေကာင္းတာေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္ျပခဲ့တာပဲ အဲဒါေလးနဲ႔ပဲ အေမေျဖသိမ့္လိုက္ပါ၊ ေနာက္ၿပီး ညီေလးငယ္က စင္ကာပူမွာေသမယ္ဆိုလဲ ေမေမဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူး၊ သူ႔မွာအေမ့ရင္ခြင္မွာေသခ်င္လို႔ပဲ အေမဆီကိုလာတာဆိုၿပီး ေျဖသိမ့္တယ္၊ ေျဖသိမ့္တဲ့အခ်ိန္မွာ အရီးကေတာ့ အားတင္းထားေသးတယ္၊ မယံုဘူး၊ သားေလး စင္ကာပူကိုသြားတယ္ပဲ မွတ္ေနတယ္၊ လံုးဝကိုအရီးမယံုႏိုင္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္လဲ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အရီးကယံုၾကည္ရမွာပဲေလ၊
အဲဒါကိုမွ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးထားၿပီးေတာ့ ညီေလးငယ္ေရ အေမေရာက္ၿပီဆိုတဲ့ အသံေလးပဲေျပာလိုက္ရေတာ့ အေမတစ္ေယာက္ရဲ႔ခံစားခ်က္၊ အသုဘခ်တဲ့ေန႔က အက်ည္းတန္ရုပ္ဆိုးပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အေမတစ္ေယာက္က သားတစ္ေယာက္ရဲ႔ေနာက္ဆံုးမ်က္ႏွာေလးကို ၁၅ မိနစ္ေတာင္မၾကည့္လိုက္ရဘူး၊ လူေတြတိုးတာ အရီးမခံႏို္င္ေတာ့ဘူး၊ သၿဂိဳဟ္ဖို႔ယူေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာ အရီးလမ္းတ၀က္ပဲေရာက္တယ္၊ ႏွာေခါင္းကလဲအသက္ရႈလို႔မရေတာ့ဘူး၊ ပါးစပ္ကလဲအသက္ရႈလို႔မရေတာ့ဘူး၊ အဲဒါေၾကာင့္အရီး အျပင္ထြက္သြားတာ၊ အရီးအပင္ေအာက္မွာထိုင္ေနတဲ့အခ်ိန္ သမီးကအေမ့ကို ဓါတ္ပံု မရိုက္ၾကပါနဲ႔လို႔ေျပာတယ္၊ ေျပာလို႔မရတဲ့အခ်ိန္မွာ သမီးကငိုတယ္၊ ဖလက္ရွ္ေတြဖြင့္ၿပီး ရိုက္ေနၾကတာ၊ အရီးကဘာမွတ္လဲဆိုေတာ့ ငါ့သားေလးရဲ႔ေနာက္ဆံုးမီးခိုးကိုၾကည့္ၿပီး အမွ်အတန္းေ၀ခ်င္ေပမယ့္ မီးခိုးကိုေတာင္ အစအဆံုး အရီးမျမင္လိုက္ရပါဘူး၊
အရီးေျပာခ်င္တာက အကယ္ဒမီပဲြလဲမဟုတ္ဘူး၊ ဟိုဘက္ဒီဘက္ညွပ္ၿပီး ေပ်ာ္ပဲြစားထြက္လာတာ လဲမဟုတ္ဘူး၊ အေပ်ာ္ခရီးသြားတာလဲ မဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ့္ရင္ထဲကသားေလးကို ဂူသြင္းမယ့္အခ်ိန္မွာေတာင္ ကိုယ္ခ်င္းမစာၾကပဲ ဓါတ္ပံုေတြတဖ်တ္ဖ်တ္ရိုက္၊
လူေတြဆိုတာေသမယ့္အမ်ိဳးေတြပဲ၊ အဲဒါေၾကာင့္ အရီးက ကိုယ့္ကိုကိုယ္စဥ္းစားတယ္။ ငါ့သားေလးေသသြားတယ္၊ ငါတို႔ရဲ႔မိသားစုဘ၀ တယ္ဆိုးပါလား၊ ကိုယ့္မိသားစုပဲ တစ္နာရီျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္နာရီျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ေနခ်င္တာေပါ့၊ ဒါေပမယ့္ ၾကည့္ခြင့္မရဘူး၊ ညီေလး(ေနတိုး) ကေလ ႀကိတ္မွိတ္ၿပီးခံတယ္၊ ေသတဲ့ေန႔ကဆို အရီးကို ဟိုဘက္အေပါက္ကေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္၊ ဒီဘက္အေပါက္ကေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ အေမေဆးသြင္းၿပီးၿပီလား၊ အေမထမင္းစားၿပီးၿပီလား၊ ကို္ယ္မ်က္ရည္က်လိုက္ရင္ သူတို႔ေတြလဲ ခံစားရမယ္၊ သမီးလဲလံုး၀မ်က္ရည္မက်ရဘူးလို႔၊ အေမေျပာျပမယ္လို႔ သမီးအစ္ကိုက ေကာင္းရာမြန္ရာကိုေရာက္လို႔ ဒီလိုျပန္ေျပာျပႏိုင္တာလို႔၊ အေမရယ္ ဒီလိုေနပါ ဒီလိုၿပံဳးပါလို႔ ဘယ္သူမွမေျပာႏိုင္ဘူးလို႔၊
ဘုန္းဘုန္းေတြတရားေဟာရင္ပါပါတယ္၊ အသုဘတစ္ေခါက္ ေက်ာင္းဆယ္ေခါက္တဲ့၊ အသုဘဆိုတာ တရားရႈမွတ္ဖို႔အတြက္သြားရတာပါ၊ သူမ်ားရဲ႔အသုဘမွာ ဘုရားစာေလးရြတ္ေပးၾကမယ္၊ တရားေလးမွတ္ေပးၾကမယ္၊ အခုေတာ့ အဲဒီလိုမဟုတ္ဘူး၊ ေနာက္ၿပီး အရီးတစ္ခုၾကားေသးတယ္၊ ထိုင္းက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က မင္းတို႔ႏိုင္ငံက မင္းသားတစ္ေယာက္ ေသတာေပ်ာ္စရာႀကီးပါလားဆိုၿပီး ေမးတာ အရီးျပန္ၾကားရတယ္၊ သူျပန္ေျပာစရာမရွိဘူးတဲ့၊ သမီးငိုတဲ့အခ်ိန္မွာေျပာခဲ့တယ္၊
မငိုနဲ႔၊ ေမေမမွာဆိုလဲ သားတစ္ေယာက္ဆံုးရတယ္၊ သမီးလဲအစ္ကိုတစ္ေယာက္ဆံုးတယ္၊ ဘာမွမေျပာနဲ႔၊ တကယ္လို႔ ေမေမတို႔ဓါတ္ပံုကိုရိုက္ၿပီး ေရာင္းစားလို႔ ပိုက္ဆံရမယ္ဆိုရင္ ဒါ ညီေလးငယ္အတြက္ကုသိုလ္ပဲလို႔ မွတ္လိုက္လို႔အရီးေျပာလိုက္တယ္၊
လူတိုင္းလူတိုင္းကမေသဘူးဆိုတာမရွိဘူး၊ အရီး ဘ၀မွာဒီလိုပထမဆံုးႀကံဳရတာ၊ ေနာက္လူေတြ အရီးတို႔လို မႀကံဳရေအာင္ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ မိသားစုေတြ၊ သားသမီးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အေဖပဲျဖစ္ျဖစ္ အေမပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ေအးခ်မ္းသာစြာနဲ႔ သၿဂိဳဟ္ႏိုင္ေအာင္ ဘယ္သူနစ္နာပါေစလို႔ဆိုၿပီး အရီးေျပာတာလဲမဟုတ္ပါဘူး၊ အရီးရဲ႔ကို္ယ္ေတြ႔ခံစားခ်က္ေလးကို ေျပာျပတာပါ၊
ေနာက္ဆံုးမွာ ညီေလးကိုလဲေျပာျပခဲ့တယ္၊ သားေရ ဟိုမွာလာတဲ့သူေတြအမ်ားႀကီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါဆိုေတာ့ သူက အံႀကိတ္ၿပီးႏႈတ္ဆက္ခဲ့ေသးတာ၊ အရီးကလဲ လက္ျပခဲ့ပါေသးတယ္၊ သူတို႔ကထမင္းရွင္ေတြေလ၊ လူဆိုတာ ကၽြန္းကိုင္းမွီ ကိုင္းကၽြန္းမွီဆိုတာရွိတယ္ေလ၊ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ေကာင္းမွျဖစ္မွာေလ၊ ဘယ္ေလာက္ပဲအရီးတို႔ေကာင္းလဲ သူတို႔ေတြမေကာင္းရင္အဆင္ေျပမွာမဟုတ္ဘူး၊ သူတို႔ေကာင္းလဲ အရီးတို႔မေကာင္းရင္ အဆင္ေျပမွာမဟုတ္ဘူး၊ ေနာက္ဆံုးမွာ အရီးေျပာခ်င္တာက ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ဆံုးခရီးေလးကို ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ေလးနဲ႔ ကိုယ့္သားေလးကို နမ္းရႈ႔ံၿပီး ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ျမင္ခဲ့ခ်င္တာ၊ အိမ္ကသြားတဲ့စိတ္ကူးက ငါ့သားေလး ေနာက္ဆံုးခရီးကို ေအးေအးေဆးေဆးေလး ျဖစ္ေစခ်င္တယ္၊ အရီးတို႔ိလို မခံစားရပါေစနဲ႔လို႔၊ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ထားၾကပါလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္” လို႔ မင္းေသြးရဲ႔ မိခင္ ကေျပာျပခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
yangonlife
Photography by:
Khin Lay Myint
No comments:
Post a Comment