သီေပါမင္းသားသည္ ေနာင္ေတာ္မ်ားႏွင့္အတူ ေၾကးတိုက္ေတာ္ အခ်ဳပ္ခန္း၌ စိတ္ပင္ပန္းစြာ စံေတာ္မူ လ်က္ရွိစဥ္ ေမာင္ေမာင္တုတ္ ရုတ္တရက္ ၀င္ေရာက္လာၿပီး
"ကိုယ္ေတာ္ဖ်ား ... အျမန္လိုက္ပါေတာ္မူပါေတာ့ဘုရား"
အေရးတႀကီး ေျပာလ်က္ ပခံုးထက္တြင္ ထမ္းတင္၍ ေခၚယူခဲ့ေလရာ သီေပါမင္းသားမွာ ဘုမသိ ဘမသိ က်ီးၾကည့္ ေၾကာင္ၾကည့္ႏွင့္ ေမာင္ေမာင္တုတ္၏ ပခံုးေပၚတြင္ ပါလာရင္း ...
"ကဲ့ ... ေမာင္တုတ္ရဲ႕၊ ဘယ္လိုျဖစ္သတံုး၊ ဒီနားမွာ ခဏရပ္နားၿပီး အက်ိဳးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ ကေလးမ်ား တင္စမ္း ပါဦးဟဲ့"
ဆိုသျဖင့္ ေမာင္ေမာင္တုတ္မွာ လမ္းခုလတ္တြင္ ေခတၱရပ္ၿပီး ...
"ကိုယ္ေတာ္ဖ်ားကို အမိန္႔ေတာ္အရ ေရႊနန္းေတာ္ႀကီးေပၚ ပို႔မလို႔ပါဘုရား"
"ခက္ပါဘိ ငတုတ္ရယ္၊ သားေတာ္ေတြ ရွိသမွ် ရာဇ၀တ္မႈ ေရာက္ေနၾကတဲ့အထဲ ငါ့ကို ေၾကးတိုက္ထဲက နင္ဆြဲလို႔ ထုတ္လာတဲ့အတြက္ ငါ့အသက္ကို ဦးဦးဖ်ားဖ်ား သတ္ၾက ပါလိမ့္မယ္၊ ငါ မလိုက္ပါရေစနဲ႔၊ ငါ့ေနာင္ေတာ္ေတြနဲ႔ ေသအတူ ရွင္အတူ ေနပါရေစ၊ ျပန္ပို႔ ခဲ့ပါ ငတုတ္ရဲ႕"
"ကိုယ္ေတာ္ဖ်ား ဘာမွ စိုးရိမ္ေတာ္မမူနဲ႔ သို႔ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးကို ကတိေတာ္တစ္ခုျဖင့္ သနားေတာ္မူ ပါဘုရား"
"ေျပာပါဟယ္ ... ဘယ္လို ကတိလဲ၊ ငါ စိတ္မေကာင္းရတဲ့အထဲ နင္ကလည္း တစ္ေမွာင့္ ပါပဲ"
"ကိုယ္ေတာ္ဖ်ား အထြတ္အျမတ္ ေရာက္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးကို အရွင့္ဓားေတာ္ႏွင့္ ဘယ္ေတာ့မွ မေသ ေစရဘူးဆိုတဲ့ 'ေဘးမဲ့တစ္ခု' ကိုျဖင့္ သနားေတာ္မူပါ"
"ငါ့ေနာင္ေတာ္ေတြ ေက်ာ္ၿပီး ဘယ္နည္းႏွင့္ ငါက အထြတ္အျမတ္ ေရာက္ရမွာလဲ ငတုတ္ ရယ္၊ မဟုတ္တမ္း တရမ္းေတြ"
"ကိုယ္ေတာ္ဖ်ား ေနာက္ေတာ့ သိေတာ္မူေအာင္ ေလွ်ာက္တင္ပါမယ္၊ အခု ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳး ေတာင္းတဲ့ ကတိကိုသာ သနားေတာ္မူပါဘုရား"
"ကိုင္း ... ကိုင္း ေမာင္မင္းကို ငါ၏လက္နက္ ဓားလွံႏွင့္ ဘယ္ေတာ့မွ မေသေစရဘူး၊ ငါ ကတိျပဳေတာ္မူလိုက္ၿပီ"
"၀မ္းေျမာက္လွပါဘုရား၊ ကုိယ္ေတာ္ဖ်ားကို ခမည္းေတာ္ဘုရားက အိမ္ေရွ႕ႏွင္းအပ္ေသာ မူပါေတာ့မယ္ ဘုရား"
"ဘုရား ... ဘုရား၊ ထူးဆန္းလွခ်ည္လား ေမာင္တုတ္ရယ္၊ ငါ ဘယ္လို လုပ္ၿပီး ယံုၾကည္ ေတာ္မူရမည္လဲ"
"မွန္ပါသည္။ ကံအက်ိဳးေပးအတုိင္း ၾကံပါေသာ္လည္း မျဖစ္ေျမာက္ မၾကံစည္ဘဲနဲ႔လည္း ျဖစ္ေျမာက္ ႏိုင္ေၾကာင္း ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူတဲ့အတုိင္း ယံုၾကည္ေတာ္မူပါဘုရား"
"အခု ငါ့ကို ဘယ္ေခၚသြားမယ္လို႔တံုးဟဲ့"
"ေရႊနန္းေတာ္ႀကီးကိုပါဘုရား၊ စိတ္ခ်က္လက္ခ် လိုက္ပါေတာ္မူပါေတာ့"
ဆိုကာ ေမာင္ေမာင္တုတ္သည္ မိမိပခံုးေပၚတြင္ ထမ္းလ်က္ပင္ ရွိေနေသးေသာ သီေပါ မင္းသားအား မွန္နန္းေဆာင္ေတာ္ႀကီးရွိရာသို႔ ခပ္သုတ္သုတ္ပင္ ဆက္လက္ေဆာင္ၾကဥ္ သြားေလ၏။
ထုိေန႔သည္ကား သကၠရာဇ္ ၁၂၄၀ခုႏွစ္၊ ေတာ္သလင္းလျပည့္ေက်ာ္ ၉ရက္ေန႔ ျဖစ္ရာ သီေပါမင္းသားအား အိမ္ေရွ႕ႏွင္းေသာ အခမ္းအနားကို က်င္းပေလ၏။ မင္းတုန္းဘုရင္ မင္းတရားႀကီး၏ အိမ္ေရွ႕ ႏွင္းတမ္း အမိန္႔ေတာ္ကို နာခံေတာ္ မင္းထင္ေက်ာ္ေခါင္က အမိန္႔ ေတာ္ျပန္မွတ္ရာ အိမ္ေရွ႕ႏွင္းတမ္း အမိန္႔ေတာ္မွာ ...
"ပဥၥမသဂၤါယနာတင္ ဘ၀ရွင္မင္းတရားႀကီး အမိန္႔ေတာ္ရွိသည္။ ေရွးေရွးေသာ မင္းေကာင္း မင္းျမတ္တို႔သည္ သာသနာေတာ္သံုးပါး စည္ပင္ျပန္႔ပြား ထြန္းလင္းေစ ေေၾကာင္း၊ တိုင္းျပည္ႏိုင္ငံ အစီးအပြား မ်ားျပားတိုးတက္ေစေၾကာင္းမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ ေစျခင္းငွာ ရိုက္ရာေတာ္ခံ နန္းရံ အစစ္ျဖစ္ေသာ သားေတာ္ျမတ္ကို အိမ္ေရွ႕ႏွင္းေတာ္မူၿမဲ ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ငါအရွင္ ဧကရာဇ္ မင္းျမတ္သည္လည္း အပရိဟာနိက စေသာ ရာဇဓမၼ က်င့္၀တ္တရားအေပါင္းတို႔ကို ၿမဲျမံစြာ က်င့္ေဆာင္ ေတာ္မူလ်က္ ရတနာပံု မဟာရာဇဌာနီ ေရႊျပည္ေတာ္ႀကီးကို လက္မြန္အစ တည္ေထာင္ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၍ ျမတ္စြာ ဘုရား သာသနာေတာ္ အထူးသျဖင့္ စည္ပင္ထြန္းလင္းေစျခင္းငွာ ငါးႀကိမ္ေျမာက္ျဖစ္ေသာ ပဥၥမ သဂၤါယနာသဘင္ ဆင္ယင္ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ သာသနာေတာ္ျမတ္ အစီးအပြား၊ ကိုယ္ေတာ္ ျမတ္ အက်ိဳး စီးပြား သားေတာ္အစဥ္၊ ေျမးေတာ္အဆက္ ျမစ္ေတာ္အညြန္႔စီးပြား ရဟန္းရွင္ လူ ျပည္သူ သတၱ၀ါအေပါင္းတုိ႔၏ အက်ိဳးစီးပြား မ်ားျပားေစေၾကာင္းကို တရားႏွင့္အညီ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ ေတာ္မူသည့္ သားေတာ္ သီေပါၿမိဳ႕စား မင္းသားသုသီရိ မဟာဓမၼ ရာဇာသည္ ကပ္ဦးမဟာ သမတ ဥကၠာမုကၡ သက်သာကီ၀င္ မင္းတုိ႔မွ အစဥ္မပ်က္ ဆင္းသက္ခဲ့ေသာ ကုန္းေဘာင္နန္းရိုး ေနမ်ိဳး ႏြယ္စစ္ ျဖစ္ျခင္း၊ ပိဋကတ္သံုးပံုကို ေခ်ာက္ခ်ား ေစလ်က္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ ပထမျပန္ဆိုႏိုင္၊ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ ျမတ္စြာဘုရားသာသနာေတာ္ ကို ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ျခင္း။
ေလာကဓမၼ လိမၼာေက်ပြန္သျဖင့္ ေနာင္အခါ ငါႏွင့္ထပ္တူ တိုင္းျပည္ႏိုင္ငံကို အုပ္စိုးႏိုင္မည့္ ႏွလံုးလက္ရုံး ဘုန္းပညာလကၡဏာႏွင့္ ဂုဏ္ထူး၀ိေသသ ရွိေသာ သားေတာ္မ်ားျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ သာသနာေတာ္ေရး၊ တိုင္းျပည္ေရးမႈမ်ားကို ညီညာေဆာင္ရြက္ေစျခင္းငွာ အိမ္ေရွ႕မင္း၏ တင့္တယ္စမၸာယ္ျခင္း အလံုးအရင္း ဆင္ျမင္း ဗိုလ္ပါ အေပါင္းတို႔ျဖင့္ ၿခံရံလ်က္ အိမ္ေရွ႕ဥပရာဇာအျဖစ္သို႔ ေဆာင္ႏွင္းေတာ္မူသည္။ အိမ္ေရွ႕မင္းတုိ႔ အခမ္းအနား ၀န္၊ ၀င္းမွဴး၊ အတြင္း၀န္မွ စ၍ သင္းစုပင္းစု ေပးဘြဲ႕ရန္ စာရင္းကိုလည္း သြင္းေစ"
အထက္ပါ အိမ္ေရွ႕ႏွင္းတမ္း အမိန္႔ေတာ္ႀကီးသည္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစ္နန္းေတာ္ လံုးေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ အားလံုးကိုေသာ္လည္းေကာင္း အံ့အားသင့္၍ သြားေစရုံမက ကာယကံရွင္ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေသာ သီေပါမင္းသားႏွင့္ မယ္ေတာ္ ေလာင္းရွည္ မိဖုရားတို႔ပင္လွ်င္ ကံတရား၏ လွည့္စားမႈကို အံ့ၾသေတာ္မူမိေလေတာ့သည္။
ျမေတာင္စုဖုရားလတ္ႏွင့္ အေဆာင္ေတာ္တစ္ခုလံုးရွိ အထိန္းေတာ္၊ အပ်ိဳေတာ္မ်ားမူကား ထုိသတင္း စကားကို ေမာင္ေမာင္တုတ္မွတစ္ဆင့္ ပို႔လိုက္၍ ၾကားရသည့္အခ်ိန္မွစၿပီး ၀မ္းေျမာက္ေသာ ႏွလံုးျဖင့္ တၿပံဳးၿပံဳး တရႊင္ရႊင္ ရွိေနၾကေလသတည္း။
ခ်ိန္ခြင္လွ်ာသည္ အခါခပ္သိမ္း တညီတည္းမရွိႏိုင္သကဲ့သို႔ တစ္ဖက္မွ ၀မ္းေျမာက္ ေနၾက သေလာက္ တစ္ဖက္မွ ရင္ဘတ္စည္တီးႏွင့္ မီးေတာက္ေနၾကသူမ်ားမွာ ေၾကးတိုက္ေတာ္ အတြင္း၌ ေရာက္ရွိေနၾကေသာ မင္းသားမ်ားႏွင့္ ေရႊနန္းေတာ္ အေနာက္ပိုင္း အေဆာင္ ေဆာင္အခန္းခန္း၌ ရွိၾကေသာ ၎မင္းသားမ်ား၏ မယ္ေတာ္မ်ားျဖစ္ၾကသူ ေဆာင္ရ၊ နန္းရ မိဖုရားမ်ား ျဖစ္ၾကေလ၏။
မကၡရာမင္းသားႀကီး၊ သံုးဆယ္မင္းသားႀကီး အမွဴးရွိေသာ သားေတာ္မ်ားမွာ သီေပါ မင္းသားအား ခမည္းေတာ္ဘုရားက အိမ္ေရွ႕ႏွင္းအပ္ေတာ္မူေၾကာင္းကို ေၾကးတိုက္ေတာ္ အတြင္းမွ သတင္းစကား သန္႔သန္႔ ၾကားလိုက္ရသည့္အခ်ိန္မွာ ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္မွ် ေဒါမနႆ ျဖစ္ေတာ္မူၾကရေလ၏။
မိမိတို႔ကို မလိမ့္တစ္ပတ္ႏွင့္ ႀကိဳတင္ဖမ္းဆီးျခင္း၊ လံုၿခံဳရာ ေၾကးတိုက္ေတာ္အတြင္းသို႔ သြင္း၍ ထားၿပီးမွ သီေပါမင္းသားကို ခမည္းေတာ္ဘုရား အမိန္႔ေတာ္ျဖင့္ အိမ္ေရွ႕ေဆာင္ ႏွင္းလိုက္ျခင္းသည္ ခမည္းေတာ္ဘုရား၏ အလိုေတာ္အတိုင္း မဟုတ္ေၾကာင္း ရိပ္မိၾက ေသာ္လည္း တစ္စုံတစ္ရာ ေမးျမန္းေျပာဆိုခြင့္ မျပဳႏိုင္ရွာၾကဘဲ ခမည္းေတာ္ဘုရား ကိုယ္တိုင္ႏွင့္ အသက္ေတာ္ၿမဲလ်က္မွ ရွိပါေသးစ၊ အကယ္၍ ခမည္းေတာ္ဘုရားသည္ ေ၀ဒနာေတာ္ျဖင့္ နတ္ရြာၾကြသြားေတာ္မမူေသးလွ်င္ ခမည္းေတာ္၏ အမိန္႔ဟု လွည့္ျဖား၍ တစ္စုံတစ္ဦးေသာသူက အာဏာကို ႀကိဳးကိုင္ျပဳကာ ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ ျပဳမူေနသည္ ကိုပင္ သိရွိေတာ္မမူႏိုင္ရွာေသာ အေျခအေနသို႔ ေရာက္ေတာ္မူေနရွာၿပီဟု မခ်ိတင္ကဲ အံတခဲခဲ ျဖစ္ေနရွာရေလ၏။
ထုိသို႔ အိမ္ေရွ႕ႏွင္းေသာ အခမ္းအနား ျပဳၿပီးသည့္အခ်ိန္မွာပင္ ေၾကးတိုက္ေတာ္အတြင္း ရွိရင္းစြဲျဖစ္ေသာ ဖမ္းဆီးထားၿပီး မင္းသားႀကီးမ်ားအား အခ်ဳပ္ႏွင့္ ထားရုံပင္ စိတ္၀မ္းမခ် ေသး သည့္အလား၊ ေျခခ်င္းရိုက္စြဲျခင္း၊ အျပင္တြင္ က်န္ေသးသည့္ သားေတာ္၊ တူေတာ္၊ ေျမးေတာ္မ်ားကိုပါ ထပ္မံဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားလိုက္ျပန္ေလသတည္း။
ေရႊနန္းေတာ္တစ္၀န္းလံုး လက္နက္အေစာင့္အေနတို႔ျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းလာသည့္အခ်ိန္က စ၍ မင္းသားမ်ားကို ဖမ္းဆီျခင္းခံရသည္အထိ အေၾကာင္းတစ္စုံတစ္ရာ ထူးျခားေတာ့မည္ကို ေၾကာက္ရြံ႕ၿငိမ္သက္စြာ နားစြင့္လ်က္ရွိေသာ ေဆာင္ရ၊ နန္းရ မိဖုရားႀကီးမ်ားသည္ သီေပါ မင္းသားအား အမိန္႔ေတာ္ႏွင့္ အိမ္ေရွ႕ ႏွင္းလိုက္သည္ကို ၾကားသိရသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ဆင္ျဖဴမရွင္မိဖုရားႀကီး၏ လက္ခ်က္ဟု အတတ္သိကာ မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္၍ လာၾက ေလ၏။
ငါတုိ႔၏ သားမ်ားေတာ့ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားၿပီး သူ႔သမီးနဲ႔ သီေပါမင္းသားကိုေတာ့ အိမ္ေရွ႕ႏွင္းသည္မွာ တရားသလား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရႊနန္းရွင္ဘုရားကို ခုသြားတုိင္မယ္၊ မခံႏိုင္ဘူးဟု ႏြားရူးဆူးတိုး စိတ္ထြက္ ကုန္ၾကေလ၏။
အခ်ိဳ႕ စိတ္ႏူးညံ့လြန္းေသာ မိဖုရားမ်ားႏွင့္ သားေတာ္မထြန္းကားေသာ မိဖုရားမ်ားက အေစာင့္အေရွာက္ က်ပ္တည္းလြန္း၍ သြားသင့္၊ မသြားသင့္ အၾကံေပးၾကရာ။
"မိမိတို႔က သားသမီးသံေယာဇဥ္မ်ိဳး မရွိေတာ့ စိတ္ႏွလံုး ဘယ္မွ် ထိခိုက္သည္မသိရွာၾက ဘူး။ မမတို႔မွာ ဆယ္က်ိဳးဆယ္လ လြယ္၍ ေမြးထားရပါသည္။ သည္ေတာ့ သတ္လို႔ပစ္ခ်င္ လည္း ပစ္ၾကပါေစ၊ အတင္းပင္ သြား၍ သံေတာ္ဦးတင္ၾကေတာ့မည္"
ေျပာကာ လင္ပန္းတိုက္စားမိဖုရား၊ သက္ပန္းမိဖုရား၊ ခုႏွစ္ရြာမိဖုရား၊ ေျမာက္ေရႊေရး မိဖုရားတို႔သည္ မွန္နန္းေတာ္ေဆာင္ရွိရာသို႔ ဗ်ာပါႀကီးစြာျဖင့္ ထြက္ေတာ္မူလာၾကေလရာ အေနာက္ေဆာင္ႏွင့္ မွန္နန္းေတာ္ ေဆာင္အၾကားတြင္ အေစာင့္အေန ခ်ထားေသာ လက္နက္ကိုင္ အမႈေတာ္ထမ္းမ်ားမွာ ထဘီ၊ ပ၀ါ၊ ဆံေကသာ မသိမ္းႏိုင္ေအာင္ အပူမီးခ လာၾကေသာ မိဖုရားႀကီးမ်ားအား တားဆီးပိတ္ပင္ရန္ မ၀ံ့ရဲၾကသျဖင့္ သြားလိုရာသို႔ လမ္းဖယ္၍ ေပးလိုက္ၾကရာ မွန္နန္းေဆာင္ေတာ္ တံခါး၀သို႔ ဆိုက္ေရာက္ လာၾကေလ၏။
မွန္နန္းေဆာင္ေတာ္မွာ မင္းတရားႀကီး မမာေတာ္မူေသာ အေဆာင္ေတာ္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ မမာေတာ္မူစဥ္ စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ အေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ နားပူနာဆာ မရွိေစျခင္းငွာ ဆင္ျဖဴ မရွင္မိဖုရားႀကီး အမိန္႔ေတာ္ျဖင့္ အတြင္းေတာ္သို႔ မည္သူမွ် မ၀င္ႏိုင္ရန္ အေစာင့္အေရွာက္ မ်ား အထပ္ထပ္ တိုးတက္ခ်ထားရုံမက အတြင္းက တံခါးက်ည္းရွည္ကို ခုိင္လံုစြာ ပိတ္ဆို႔ ထားၿပီးလွ်င္ သမားေတာ္ႀကီးမ်ား အႏွိပ္ေတာ္ ဘလဲ့ဘရြာစားတို႔က အလွည့္က်၀င္၍ အႏွိပ္ေတာ္ဆက္ျခင္း၊ ေဆးေတာ္ဆက္ျခင္းမ်ား ျပဳလ်က္ စားေတာ္၀န္ႀကီး ဦးခဲသာလွ်င္ သလြန္ေတာ္အနီးတြင္ ၾကပ္မတ္ေပြ႕ပိုက္ ေစာင့္ေရွာက္ကာ ေရၾကည္ေတာ္ ႏွင့္ ေဆးေတာ္ မ်ားတုိက္၍ ေနခိုက္ျဖစ္ေလ၏။
စားေတာ္၀န္ႀကီး ဦးခဲအား မင္းတရားႀကီးဘုရားသည္ မမာေတာ္မူစဥ္ အခ်ိန္ကစ၍ အပါး တြင္ ကပ္၍ ေန႔ညဥ့္မျပတ္ အမႈေတာ္ထမ္းရန္ ေခၚယူထားေတာ္မူသည္ျဖစ္ရာ ထိုေန႔အဖို႔ မွာလည္း ေ၀ဒနာ ေတာ္သည္း၍ မွိန္းေတာ္မူသည့္ အခိုက္အတန္႔သာလွ်င္ ၿငိမ္သက္စြာ စံေတာ္မူ၍ အနည္းငယ္ ၾကည္လင္ လာသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္တည္း ...
"ေမာင္ခဲ ... ငါ့အနား ဘယ္သူမ်ား ရွိသတံုး"
သမားေတာ္မ်ားက "ေမာေတာ္မူမည္စိုးသျဖင့္ မည္သူမွ် အပါးေတာ္မွာ မခစားေစရ ေၾကာင္းပါဘုရား"
"ေျပာစရာ၊ ေမးစရာရွိသေလာက္ ေမးခ်င္ ေျပာခ်င္ပါဘိတယ္၊ ေန႔တိုင္း၊ ေန႔တိုင္းပဲ ဒီလို ေနရ ေတာ့မွာလား"
"ေမာေတာ္မူပါမယ္ဘုရား"
"ကိစၥမရွိပါဘူး၊ ေမာင္ေကာင္းတို႔၊ ေမာင္ဖိုးလိႈင္တို႔တစ္ေတြ ေခၚလိုက္စမ္းပါဘိ"
"ေရႊလႊတ္ေတာ္ႀကီးမွာ အလုပ္မ်ားေနၾကပါတယ္ဘုရား"
"ေမာင္ေရႊေမာင္တို႔၊ ေမာင္ကေလးေမာင္လွဘူးတို႔လည္း မရွိဘူးလား"
"မရွိေၾကာင္းပါဘုရား"
"ဒီလိုေတြ င့ါကို တမင္ေရွာင္မ်ားေနၾကေရာ့သလား၊ သြားစမ္း ... သြားစမ္း ေမာင္ခဲ၊ သူတို႔အားလံုး ငါ့ေရွ႕ေတာ္ ေခၚခဲ့"
"မသြား၀ံ့ ေၾကာင္းပါဘုရား"
"သယ္ ... ငါရွင္ဘုရားပဲ၊ ငါ့အာဏာထက္ ဘယ္သူ႔အာဏာက ထက္ေနလို႔ မသြား၀ံ့ရျပန္ သတံုး"
"မွန္လွပါ၊ အရွင့္အာဏာ ဒီအေဆာင္ထဲမွာသာ ရွိပါေၾကာင္း"
"ျမတ္စြာဘုရား၊ ငါ့ကို လူမမာဆိုၿပီး မထီေလးစား ျပဳၾကၿပီလား၊ ငါ မေသေသးပါဘူးဟဲ့"
"မ၀ံ့ေၾကာင္းပါဘုရား"
ထိုအခိုက္ မွန္နန္းေဆာင္အျပင္ဘက္တြင္ ေရာက္ရွိေနေသာ မိဖုရားမ်ားသည္ လက္နက္ ကိုင္ အေစာင့္ အေန မ်ားႏွင့္ အတိုက္အခံ စကားဆိုလ်က္ ရွိေလ၏။
အေစာင့္။ "ေ၀ဒနာေတာ္တိုးမွာစိုး၍ သမားေတာ္ႀကီးမ်ားပင္ ေဆးဆက္ခ်ိန္က်မွ ၀င္ခြင့္ ရေၾကာင္း ပါဘုရား"
လင္ပန္းတိုက္စားမိဖုရား။ "ေဆးဆရာ မ၀င္ရေပတဲ့ ငါတို႔ မိဖုရားမ်ားကို မတားနဲ႔"
အေစာင့္မ်ား။ "သည္းခံေတာ္မူပါဘုရား၊ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမ်ား အထက္အမိန္႔အရ ေလွ်ာက္တင္ရျခင္းပါ"
ခုႏွစ္ရြာမိဖုရား။ "ငါတို႔လင္ကို ငါတို႔၀င္ၾကည့္မည့္ဟာကို နင့္အထက္အမိန္႔က ဘာဆိုသတံုး"
ေျမာက္ေရႊေရးေဆာင္မိဖုရား။ "ကိုယ့္လင္ မမာသည္ကို ၀င္လို႔မွ မၾကည့္ရေတာ့ဘူး ဟာလား။ ဖယ္ေပး ၾကပါ။ ငါတုိ႔ဘာသာ ငါတုိ႔ ၀င္သြားပါ့မယ္"
အေစာင့္မ်ား။ "သည္းခံေတာ္မူပါဘုရား"
သက္ပန္းမိဖုရား။ "ဒီဟာ သည္းခံႏိုင္တဲ့ကိစၥမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးတဲ့"
အေစာင့္မ်ား။ "ဆင္ျဖဴမရွင္ဖုရား အမိန္႔ေတာ္ကို ခံယူၿပီးတဲ့အခါ သေဘာရွိ ၀င္ေတာ္မူ ၾကပါဘုရား"
မိဖုရားမ်ားသည္ တျဖည္းျဖည္း ပို၍ စိတ္ေတာ္ကို မထိန္းသိမ္းႏိုင္ေအာင္ ရွိလာၾကသျဖင့္...
"ငါတုိ႔လင္ မမာေနရာ ငါတို႔သြားမည္။ အေရးထဲ ဘယ္သူ႔အမိန္႔ ခံရဦးမွာလဲ"
ေျပာကာ အေစာင့္မ်ားကို အတင္းတြန္းဖယ္ၿပီး က်ည္းရွင္တံခါး၀သို႔ စုရံုးတိုးကပ္ကာ ပိတ္ ထားေသာ အေဆာင္ေတာ္တံခါးရြက္ကို ထုႏွက္လ်က္ အဖြင့္ခိုင္းၾကလွ်င္ လက္နက္ကိုင္ အေစာင့္အမႈထမ္းမ်ားသည္ ဘ၀ရွင္ မင္းတရားႀကီး၏ မိဖုရားမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဆြဲဖယ္ မပစ္၀ံ့သျဖင့္ အေၾကာင္သားေငး၍ ၾကည့္ေန ရ ေတာ့၏။
အျပင္မွ ဆူညံသံမ်ား၊ တံခါးရြက္ထုသံမ်ားေၾကာင့္ သလြန္ေတာ္ေပၚတြင္ ေမွးစက္လ်က္ ရွိေသာ မင္းတရား ႀကီးဘုရားသည္ ရုတ္တရ္ မ်က္လံုးဖြင့္၍ ရႈစားကာ ...
"ဟဲ့ ... ေမာင္ခဲ၊ တံခါးဖြင့္လိုက္ပါ။ သမားေတာ္မ်ား ၀င္ခ်ိန္ေရာက္ၿပီ ထင္ပါရဲ႕" မိန္႔ေတာ္ မူေသာေၾကာင့္ စားေတာ္၀န္ ဦးခဲသည္ ထ၍ တံခါးဖြင့္လိုက္လွ်င္ မိဖုရားႀကီးမ်ားသည္ ဦးဆံဖားလ်ားႏွင့္ ေျခေတာ္ရင္းသို႔ ေျပးလာၾကၿပီး မင္းတရားႀကီး၏ အရိပ္အကဲကိုၾကည့္ရာ ေရာဂါအတန္ သက္သာသည္ကို ျမင္ရေသာ ေၾကာင့္ တစ္အားတက္သြားၾကေလ၏။
"အလို ... မိမိတို႔ ဘာျဖစ္လာၾကသည္တံုး"
ခပ္သဲ့သဲ့ ေမးေတာ္မူလိုက္ေသာအခါ မိဖုရားႀကီးမ်ားမွာ ခ်ဳပ္တည္းေအာင့္အီးျခင္းငွာ မစြမ္းႏိုင္ရွာ ၾကေတာ့ဘဲ ...
"ကယ္ေတာ္မူပါဘုရား၊ ဖ်ာ့ကၽြန္မတို႔သားေတြ ဒုကၡျဖစ္လို႔ ေနပါၿပီဘုရား"
ငိုရိႈက္ေလွ်ာက္တင္ၾကလွ်င္ ...
"တင္ၾကစမ္းပါဦး၊ ဘယ္ပံုဒုကၡမ်ိဳး ျဖစ္ၾကသလဲ၊ မိမိတို႔ရဲ႕"
ေမးေတာ္မူရာ မိဖုရားမ်ားက ...
"ဖ်ာ့ကၽြန္မတို႔ သားေတာ္မ်ားကို အိမ္ေရွ႕မင္းႏွင့္ မွဴးေတာ္၊ မတ္ေတာ္တို႔က ေျခခ်င္း ရုိက္စြဲ၍ အက်ဥ္း ခ်ဳပ္ခ် ထားသျဖင့္ ကယ္ေတာ္မူပါဘုရား"
ေလွ်ာက္တင္လွ်င္ မင္းတရားႀကီးသည္ ေခတၱစဥ္းစားေတာ္မူကာ ...
"အိမ္ေရွ႕မင္းက ... အိမ္ေရွ႕မင္းက ... "
နားမရွင္းသည့္အလား ႏႈတ္ေတာ္မွ ေရရြတ္ကာ အမိန္႔ေတာ္မဆက္ဘဲ ရပ္ဆိုင္းေတာ္မူေန လွ်င္ ...
သက္ပန္းမိဖုရား။ "မွန္လွပါ၊ သားေတာ္ သီေပါမင္းသား အိမ္ေရွ႕မင္းႏွင့္ မွဴးေတာ္ မယ္ေတာ္မ်ားက ဖ်ာ့ကၽြန္မတို႔ သားမ်ားကို ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားပါၿပီဘုရား"
ထပ္၍ ေလွ်ာက္တင္လိုက္ေသာအခါတြင္ မမာေတာ္မူရာမွ သက္ျပင္းရွဴလိုက္ၿပီးလွ်င္ ...
"ဟင္ ... ငါမေသေသးဘဲႏွင့္ပင္ သည္လိုျဖစ္ကုန္ၾကၿပီလား။ ကိုင္း ... ကိုင္း မွဴးေတာ္ မတ္ေတာ္ႀကီးမ်ားကို ငါ၏ ေရွ႕ေတာ္သို႔ ေခၚၾကစမ္းဟဲ့"
အမိန္႔ေတာ္ရွိရာ မည္သူမွ် သြား၍ မေခၚ၀ံ့ဘဲ ရွိေနၾကျပန္၏။
ထိုအခိုက္တြင္ မွန္နန္းစႏုေဆာင္၌ ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီးႏွင့္ ၀န္ႀကီးမ်ား စီမံေဆြးေႏြး လ်က္ရွိရာသို႔ အေစာင့္ အမႈထမ္းမ်ား ေရာက္လာၿပီး မင္းတရားႀကီးဘုရား၏ အေဆာင္ ေတာ္တြင္းသို႔ မိဖုရားႀကီးမ်ား ဇြတ္အတင္း တြန္းထိုး၀င္ေရာက္သြားေၾကာင္း သတင္း ေရာက္လာေသာေၾကာင့္ ...
"ေဟာ ... ဟိုမိန္းမေတြ ရႈပ္လို႔ကုန္ျပန္ၿပီ။ အပါးေတာ္ကို ကၽြန္မတုိ႔အားလံုး လုိက္သြားၾက မွ ျဖစ္မယ္"
ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီးက အမိန္႔ရွိကာ ၀န္ႀကီးမ်ားပါ အေရးတႀကီးေရာက္လာလ်က္ မင္းတရားႀကီး၏ သလြန္ေတာ္ အပါး၀ယ္ ခစားမိၾကေလေတာ့၏။
မင္းတရားႀကီးဘုရားသည္ သားေတာ္မ်ားအတြက္ စိတ္ေဆာင္ေတာ္မူလ်က္ရွိေသာ ေၾကာင့္ ခါတိုင္းကဲ့သို႔ ညိႈးညိႈး ေခြေခြ စံေနေတာ္မမူဘဲ အံုး၀န္းေတာ္ကိုမွီကာ မတ္မတ္ ထုိင္ေတာ္မူလ်က္ အသင့္ေရာက္လာေသာ ၀န္ႀကီးမ်ားကို လွမ္း၍ ရႈစားေတာ္မူကာ ...
"ငါ မမာေတာ္မူရုံမွ် ရွိေသးလ်က္ ရက္စက္ေၾကကြဲမႈေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီလား။ ေမာင္ကင္း တို႔၊ ဘယ္လို စံမံ ထားၾကသလဲ"
အေမးေတာ္ရွိလွ်င္ ...
ကင္း၀န္မင္းႀကီး။ "အရွင္ မမာေတာ္မူခ်ိန္၌ တိုင္းႏိုင္ငံ ေအးခ်မ္းသာယာမႈကို အရွင့္ ကိုယ္ေတာ္အစား ေရႊလြတ္ေတာ္ႀကီးမွ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးက တာ၀န္ႀကီးေလးစြာ ထမ္းေဆာင္ ေနရေၾကာင္းပါ။ ကာလံေဒသံ အဂၢံ ဆုိသည့္အတိုင္း ၾကက္ဥအေဆာင္ တိမ္ေတာင္သဖြယ္ မင္ေရးက်ယ္လွသည့္အတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္း သာယာမႈကို အဓိကထားလ်က္ ရုတ္တရက္ ရန္လက္စ ၿငိမ္းတဲ့ေအာင္အခုိက္အလွည့္ သင့္သလို ေခတၱ ခဏ ၾကံေဆာင္ရ ျခင္း ျဖစ္ပါေၾကာင္းဘုရား"
ေက်းကၽြန္သင္းပင္းတို႕ပါ လိုသေလာက္ ေခၚယူူ၍ ယေန႕ေန႕ခ်င္္း ညဥ့္ခ်င္း ခ်ီတက္ သြားၾကရန္ဒ အမိန္႕ေတာ္ျမတ္ မွတ္ေတာ္မူေလ၏။
မွဴးေတာ္ မတ္ေတာ္ၾကီးမ်ားလည္း အမိန္႕ေတာ္ကို ဦးထိပ္ရြက္လ်က္ အေဆာင္ ေတာ္အျပင္သို႕ ထြက္ခဲ့ၾကရာ မိဖုရားမ်ားလည္း သားေတာ္မ်ားအတြက္ ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာႏွင့္ မိမိတို႕ အေဆာင္ေတာ္ ရွိရာသို႕ ျပန္လာခဲ႕ၾကရွာေလသတည္း။
ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားၾကီးႏွင့္ ၀န္ၾကီးမ်ားလည္း မွန္နန္းစႏုေဆာင္တြင္ ေခါင္းခ်င္း ရိုက္မွ် ေဆြးေႏြး တိုင္ပင္ၾကျပန္ေလ၏။
ဆင္ျဖဴရွင္။ '' အမိန္႕ေတာ္အတိုင္း ေၾကးတိုက္ေတာ္က မင္းသားမ်ားကို ဘုရင္ ခံခန္႕အပ္ေတာ္မူတဲ့ အမိန္႕ ကို ျပန္ပါေစ''
ကင္း၀န္။ '' ဘုရင္ခံခန္႕ အမိန္႕ေတာ္ ျပန္ျပီးလွ်င္ အခ်ဳပ္အေႏွင္မွ လြတ္ရပါလိမ့္''
ဆင္ျဖဴမရွင္။ ''ဟုတ္ပါသည္၊ အခ်ဳပ္အေႏွင္မွလြတ္၍ အမိန္႕ေတာ္အတိုင္း စရိတ္ေငြေတာ ေတြလည္း အေျမာက္အျမား ထုတ္ေပးရပါလိမ့္မည္။ ေန႔ခ်င္း ညဥ့္ခ်င္း ခရီးထြက္ရမည္ ျဖစ္တဲ့အတိုင္း သူတို႕ ေျမာက္သား ၾကင္ရာေတာ္မ်ား၊ ညီေတာ္ႏွမေတာ္မ်ား၊ ေက်းေတာ္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမ်ားကိုလည္း ေခၚလိုရာ ေခၚႏိုင္ရန္္ မယ္ေတာ္မိဖုရားမ်ားကိုလည္း ႏႈတ္ဆက္ ကန္ေတာ့ရန္ အတြင္း၀န္မင္းတ္ို႕က အျမန္ဆံုး စီမံေဆာ္ၾသ၍ ေပးလိုက္ၾကပါ။ အဂၤလိပ္ သံထဲက ေအာက္ျမစ္စဥ္ ဘုရင္ခံေလာင္း ေညာင္ရမ္္း မင္းသားကိုပါ သြားေရာက္ေခၚယူ အေၾကာင္းၾကားပါ။ လာသည္ မလာသည္မွာ သူ႕သေဘာပ''
၀န္ၾကီးမင္းမ်ားသည္ ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရား၏ ထူးျခားေသာ အမိန္႕ေတာ္ကို မစဥ္းစား တတ္ေအာင္ ရွိၾကသျဖင့္ ခပ္မဆိတ္ ျငိမ္သက္လ်က္ ရွိၾကေလ၏။ တိုင္းတာမင္းၾကီးမွာ မမ်ိဳသိပ္ႏိုင္ေအာင္ ရွိလာေသာ ေၾကာင့္.....
'' ဘ၀ရွင္မင္းတရားၾကီး သလြန္ေတာ္ေပၚမွ ခ်မွတ္မူလိုက္တဲ့ အမိန္႕ေတာ္အတိုင္း သာဆုိလွ်င္ ဒီဘုုရင္ခံမင္းသားၾကီး သံုးပါးက ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ ေနျပည္ေတာ္ၾကီးကို သည္အတိုင္း အေ၀းက အလွ ၾကည့္ ေနၾကမည္ ထင္ပါသလားဘုရား''
ႏႈတ္ေပါ့ လွ်ာသြက္နွင့္ ကန္႕ကြက္တင္ေလွ်ာက္လိုက္သည္တြင္ ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားၾကီးက တည္ျငိမ္စြာ ျပံဳးေတာ္မူလိုက္ျပီး....
'' ဘ၀ရွင္မင္းတရားၾကီး၏ အမိန္႕ေတာ္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ဖို႕က ဘ၀ရွင္ဘုရားထံ မွာ ေက်းဇူး သစၥာ ေတာ္ခံထားၾကတဲ့ မင္းၾကီးတို႕ရဲ႕တာ၀န္ မဟုတ္ပါသလား၊ က်န္သည့္ လုပ္ေရးၾကံေရး ကိစၥ အရပ္ရပ္ တို႕ကို ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ရန္ ေရႊလႊတ္ေတာ္ၾကီးက ေနာက္ထပ္၍ အမိန္႕သတ္မွတ္ျပီး အင္အားၾကီးမားတဲ့ လက္နက္ကိုင္ စစ္သည္ေတာ္ မ်ားကို အခ်က္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ တစ္ျပိဳင္နက္ အခါကာလအေလ်ာက္ ေဆာင္ရြက္ၾကရန္ လွ်ိဳ႕၀ွက္စီမံထားရလိမ့္မယ္။
သည့္အတြက္လည္း အခက္အခဲမရွိရေလေအာင္ အက်ဥ္းေထာင္က မင္းသားမ်ားကို ေၾကးတိုက္ေတာ္က ထုတ္ယူ၍ ေျမာက္ဥယ်ာဥ္ ေတာ္အတြင္းမွာ သူတို႕၏ သား မယား ေက်းကၽြန္မ်ားနွင့္ ေတြ႕ဆံု ေပးရ လိမ့္မည္။ သူတို႕၏ မယ္ေတာ္မ်ားကိုလဲ ခရီးထြက္မည့္ သားေတာ္မ်ားကို ႏႈတ္ခြန္းဆက္သၾကရန္ ေျမာက္ဥယ်ာဥ္ ေတာ္မွာပင္ က်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္း ေတြ႕ဆံုေတာ္မူၾကပါေစ၊ သည့္ႏွယ္မွ သူတို႕၏ ေနာက္လိုုက္ ေနာက္ပါ အလံုးအရင္း အဆက္အသြယ္ ရွိသမွ်ကုိ တစ္စုတည္း တစ္ရံုးတည္း ကၽြန္မတို႕လက္၀ယ္ ေရာက္ရွိနုိင္ၾကမည္ မဟုတ္ပါလား''
ဤတြင္မွ တိုင္းတာမင္းၾကီးႏွင့္တကြ စိတ္ဒိြဟျဖစ္ေနၾကေသာ မွဴးေတာ္ မတ္္ေတာ္ၾကီးမ်ားလည္း ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားၾကီး၏ အၾကံဥာဏ္ကို ရိပ္စားမိသျဖင့္ စီမံခန္႕ခြင့္ရွိသမွ် အမိ္န္႕ခ်မွတ္ရန္ တီးတိုး ေလသံ ျဖင့္ ထပ္မံေဆြးေႏြး တုိင္ပင္ ေနၾကျပန္ေလ၏။
ဘ၀ရွင္ိမင္းတရားၾကီးသည္ မက်န္းမာေတာ္မူရာကပင္ သားေတာ္မ်ား၏ အရႈပ္အေထြး ျပႆနာၾကီးကို သလြန္ေတာ္ ေပၚမွေန၍ ေျဖရွင္းေပးေတာ္မူလိုက္ျပီးေနာက္ ေရာဂါေ၀ဒနာ ေတာ္မွာ တုိးတက္ ဖိစီး ေတာ္မူလာေလ၏။
ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားၾကီးသည္ ဤတစ္ၾကိမ္၌ မင္းတရားၾကီး စံေတာ္မူသည့္ မွန္နန္း ေဆာင္ေတာ္တြင္းသို႕ အျခားမိဖုရားသားေတာ္၊ သမီးေတာ္၊ မွဴးေတာ္ အ၀င္အထြက္ မရွိေစရ၊ အျပင္လူ မ၀င္ရ၊ အတင္း ေရာက္ေနသူလည္း အေဆာင္ေတာ္အျပင္သို႕ မထြက္ရဘဲ က်ပ္တည္းစြာ တားျမစ္ပိတ္ပင္ထားရုံမက ဆင္ျဖဴ မရွင္ မိဖုရားၾကီး ကိုယ္တုိင္လည္း မင္းတရားၾကီး၏ သလြန္ေတာ္အနီး၌သာ ကိုယ္ဖိ ရင္ဖိ ျပဳစု လ်က္ ရွိေလသည္။
အျပင္မထြက္ရဘဲ အေဆာင္ေတာ္အတြင္းသို႕ ေရာက္ရွိေနရသူမ်ားကား သားေတာ္မထြန္းကားသည့္ မိဖုရားမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ေတာင္ေဆာင္ေတာ္မိဖုရား၊ စိန္တံုးမိဖုရား၊ လက္ပန္စဥ္မိဖုရား၊ သရစိန္မိဖုရား၊ လဲခ်ားမိဖုရား၊ သနစ္စစ္မိဖုရား၊ အႏွိပ္ေတာ္ဘလဲ့ ရြာစားနွင့္ သီဟိုဠ္ကၽြန္းသား ေဆးသမား သာရာ လကၤာရ တုိ႕သာ ရွိေလရာ ၎တို႕ကိုယ္တိုင္ပင္ အျပင္မွ အဆက္အသြယ္ကင္းျပတ္လ်က္ရွိေသာေၾကာင့္ မည္သည့္ အေၾကာင္းကိစၥထူးမ်ိဳးကိုပင္ျဖစ္ေစ မသိႏိုင္ရွိၾကေလသတည္း။
ေၾကးတိုက္ေတာ္ အတြင္းမွ မင္းသားမ်ားသည္ အက်ဥ္းမွလြတ္၍ ဘုရင္ခံခန္႕ အပ္လႊာျဖစ္ေသာ ခမည္းေတာ္ဘုရား၏ အမိန္႕ေတာ္ျမတ္ကို နာခံရေသာ အခ်ိန္အခါတြင္ ရာဟုအသူရိန္လက္မွ လြတ္ကင္း ရေသာ လ၀န္းပမာ ၀မး္ေျမာက္ ၀မ္းသာ ဥယ်ာဥ္ေတာ္အတြင္းသို႕ ေရာက္ရွိလာၾကျပီးလွ်င္ ဖမ္းဆီးျခင္း ခံရသည့္ အခ်ိန္အခါကစ၍ ပူပင္ေသာကမေအး ျဖစ္လွ်က္ရွိၾကေသာ မယ္ေတာ္မ်ား၊ ၾကင္ယာ ေျမာက္ သားေတာ္မ်ား၊ ညီေတာ္၊ ႏွမေတာ္၊ ေၿခြရံေက်းကၽြန္မ်ားႏွင့္ အားရ၀မ္းသာ ႏႈတ္ခြန္းဆက္စကား ေျပာၾကားလ်က္ ခရီးထြက္ရာတြင္ လိုက္လိုသူ၊ မလိုက္လိုသူတို႕ကို ဆိုင္ရာ ဆိုင္ရာ ေမးျမန္းေဆြးေႏြးလ်က္ ရွိၾကေလ၏။
မကၡရာမင္းသားၾကီးႏွင့္ သံုးဆယ္မင္းသားၾကီးတို႕မွာ အခ်ဳပ္မွ လြတ္ေျမာက္လာၾက
ေသာ ညီေတာ္္မ်ားကို ဦးစီးဦးေဆာင္ျပဳကာ မယ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးလ်က္ ရွိၾကေလရာ...
မကၡရာမင္းသားၾကီး။ ''မသမာသူတို႕ အစီအမံကို မယ္ေတာ္ဖ်ားမ်ား စြန္႕စားၾကိဳးပမ္း အခ်ဳပ္အေႏွင္မွ လြတ္ေျမာက္ရုံမကဘဲ ဘုရင္ခံရာထူးမ်ားလည္း ခံရပါျပီ။ သည္ေတာ့ မယ္ေတာ္ဖုရားမ်ားလည္း ေနျပည္ ေတာ္မွာ ေနလွ်င္ ရန္မ်ားဖြယ္ျမင္ပါတယ္၊ သားေတာ္ မ်ားႏွင့္အတူသာ လိုက္ပါေတာ္ မူၾကပါ ဘုရား''
သံုးဆယ္မင္းသား။ '' မယ္ေတာ္မ်ား သာမက ညီေတာ္ ၊ ႏွမေတာ္ မ်ားလည္း လိုက္ပါ ေတာ္မူလိုၾကပါ သလား''
ညီးေတာ္မ်ား။ '' ဖ်ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္မွုာ မ်က္ႏွာငယ္ႏွင့္ မေနရစ္ ပါရေစႏွင့္ ေနာင္ေတာ္ၾကီးမ်ား ေနာက္ေတာ္ သို႕ လိုက္ပါရေစဘုရား''
ခုနစ္ရြာ တိုက္စားမယ္ေတာ္။ '' ေမာင္တို႕ခမည္းေတာ္ဖုရား မမာေတာ္မူေနဆဲကို၊ မယ္ဖ်ားတို႕က စြန္႕ခြာျပီး သားေတာ္မ်ားေနာက္ မ
No comments:
Post a Comment