အေမွာင္မွအလင္းသို႔

(အက်ဥ္းသားဘ၀ျဖင့္ တကၠသိုလ္၀င္တန္းကို သံုးဘာသာဂုဏ္ထူးျဖင့္ ေအာင္ျမင္ၿပီး ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာသူ လူငယ္ေလးတဦး၏ အျဖစ္မွန္ဇာတ္လမ္း)

သူ႕နာမည္က ဥာဏ္လင္းေအာင္။ ညီအစ္ကို သံုးေယာက္ထဲမွာ အႀကီးဆံုးသား။ ဆယ္တန္းတႏွစ္က်ၿပီး အေပါင္းအသင္းေတြႏွင့္ေလလြင့္ေနသူ။ အဖမ္းခံရစဥ္က သူ႕အသက္ ၁၉ ႏွစ္ထဲ၀င္ခါစပင္ ရိွေသးသည္။ ထိုေန႔က သူတို႔လုပ္ခဲ့ေသာ လုပ္ရပ္သည္ ဒီေလာက္အထိ ျဖစ္လာမည္ဟု သူမသိခဲ့။

''ပထမေတာ့ အေပ်ာ္ပဲ။ ေနာက္ေတာ့ ပ်က္လာတယ္။ ၂၀၁၄၊ ၁၁ လပိုင္း၊ ၉ ရက္မွာ အဖမ္းခံရတယ္။ ပုဒ္မက ၃၉၅၊ ၃၉၂၊ ၃၉၁ သံုးခုေပါင္းနဲ႔ ၆ ႏွစ္ ၄ လဆိုၿပီး အမိန္႔ခ်တယ္။ ၃၉၅ ဆိုတာ ဓားျပမႈ ဒီေလာက္အထိ ျဖစ္လာမယ္လို႔လည္း ကြ်န္ေတာ္မထင္ဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အေပ်ာ္အပါးလုပ္တယ္။ အဲဒီအတြက္ ပိုက္ဆံလိုတာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ၅ ေယာက္ေပါင္းၿပီး Taxi သမားဆီက လုတယ္။

အဲဒီေန႔က ကန္ေပါင္ကေန Taxi တစီးငွားၿပီး သဃၤန္းကြ်န္း၊ မိေက်ာင္းကန္အပိုင္း(၃)အေရာက္မွာ ၀ိုင္းလုတယ္။ တေယာက္ ကခ်ဳပ္၊ က်န္ေလးေယာက္က ကားသမားမွာပါလာတဲ့ ပိုက္ဆံကိုရွာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘာမွမရတဲ့အျပင္ ရပ္ကြက္က ၀ိုင္းဖမ္းတာခံလိုက္ရတယ္''ထိုေန႔က သူတို႔ကံဆိုးသြားသည္။ Taxi သမားသည္ ကားစထြက္လာသည့္အတြက္ ေငြမ်ားမ်ားမရိွပါ။ ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ သူတို႔လုသည့္ေနရာအနီးသို႔ အျခားကားႏွစ္စီ းေရာက္လာသည္။ ကားသမားက ေအာ္ဟစ္ၿပီး အကူအညီေတာင္းသည္။ သူတို႔ထြက္ေျပးရသည္။ ရပ္ကြက္က ၀ိုင္းဖမ္းျခင္းကိုခံရသည္။ ေနာက္ ပိုၿပီးကံဆိုး
ခ်င္ေတာ့ ဥပေဒအရ ၅ ေေယာက္ သို႔မဟုတ္ ၅ ေယာက္အထက္ဆိုလွ်င္ ဓားျပမႈဟု သတ္မွတ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။

''ေထာင္ထဲေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ရတယ္။ အခိ်န္ရဲ႕တန္ဖိုးကို သိလာတယ္။ ကိုယ့္ကိုေပးတဲ့ တာ၀န္ကိုႀကိဳးစားၿပီး လုပ္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းအေဆာင္မွဴး႐ံုးခန္းမွာ စာေရးျဖစ္လာတယ္။ အဲလိုေနရင္းနဲ႔ ၂၀၁၆-၂၀၁၇ မွာ ဂုဏ္ထူးတဘာသာနဲ႔ တေယာက္ေအာင္တာေတြ႕ေတာ့ အားက်မိတယ္။

ဒါဆို ငါလည္း ျပန္ေျဖမယ္လို႔ စိတ္ကျဖစ္တယ္။ ေထာင္မွဴးကို ကြ်န္ေတာ္ဆယ္တန္းျပန္ ေျဖခ်င္တယ္ ရမလာ းေမးေတာ့ ရတယ္ဆိုတာနဲ႔ ၂၀၁၇-၁၈ ပညာသင္ႏွစ္မွာ ေက်ာင္းတက္ခြင့္ရတယ္''အင္းစိန္ဗဟိုအက်ဥ္းေထာင္ထဲရိွေက်ာင္းတြင္ ေက်ာင္းသားအျဖစ္ သူစတက္စဥ္က စစခ်င္း၌ သူႏွင့္အတူ ေက်ာင္းသား ၂၃ ေယာက္ရိွသည္။

ေနာက္ပိုင္း ထပ္ထပ္ေရာက္လာသူမ်ားႏွင့္ ၃၄ ေယာက္အထိ ရိွလာသည္။ ထိုအထဲတြင္ မိန္းကေလးတေယာက္လည္းပါသည္။ ေအာင္စာရင္းထြက္ေတာ့ ၁၉ ေယာက္ ေအာင္သည္။ ဂုဏ္ထူးရေက်ာင္းသား ၆ ေယာက္ရိွသည္။

''ကြ်န္ေတာ္ ၃ နွစ္နဲ႔ ၉ လၾကာခဲ့တယ္။ ဆယ္တန္းျပန္ေျဖမယ္ဆိုၿပီးႀကိဳးစားခ်င္စိတ္ရိွလာခိ်န္၊ ေနာင္တရလာတဲ့အခိ်န္မွာ ပထမဆံုးေျပးျမင္တာက အေမပဲ။ အေမက ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ အရမ္းပင္ပန္းခဲ့ တယ္။ အေမစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ တခါမွ ကြ်န္ေတာ္ မျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ကြ်န္ေတာ့္ပုဒ္မကလည္း ရာဇသတ္ႀကီးပုဒ္မနဲ႔ဆိုေတာ့ အေမလည္း မ်က္ႏွာအရမ္းငယ္ရတယ္။ အဲဒီေတာ့ အေမစိတ္ခ်မ္းသာဖို႔၊ ကြ်န္ေတာ္ေၾကာင့္ က်ခဲ့တဲ့ ဂုဏ္ကိုျပန္ရဖို႔ပဲ ဦးတည္ၿပီး ႀကိဳးစားခဲ့တာပါ။

ဆယ္တန္းေအာင္ရင္ လြတ္လပ္ခြင့္ရနိုင္မယ္ဆိုတာေတာ့ အစကတည္းက သိတယ္။ ဒါေပမဲ့ တရား၀င္ေျပာထားတာမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ မဟုတ္ေပမဲ့ အဲဒါကလည္း ႀကိဳးစားခ်င္စိတ္ကို တြန္းအားေပးတယ္လို႔ ထင္တယ္။ ဆရာေတြကလည္း ေျပာတယ္။ မင္းတို႔ကို ဒီလိုစာသင္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးေပးထားတယ္။ ဒီအခြင့္အေရးကိုယူတတ္ရင္ မင္းတို႔ဘ၀ေကာင္းသြားမယ္ဆိုတာမ်ဳိးေတာ့ ေျပာတယ္။ တိုက္႐ိုက္ေျပာတာမ်ဳိးေတာ့ မရိွဘူး''အက်ဥ္းသားေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ေက်ာင္းသည္ အင္းစိန္ဗဟိုအက်ဥ္းေထာင္၏ ပင္မေထာင္၀င္းႀကီးထဲမွာ မဟုတ္။ ထို၀င္းႀကီးေဘးရိွ သီးသန္႔ေထာင္၀င္းထဲမွာ ျဖစ္၏။

အေဆာင္ကိုလည္း ထို၀င္းထဲမွာပင္ စီစဥ္ထား၏။ သူတို႔လိုေက်ာင္းသားေတြအတြက္ စာကလဲြလွ်င္ ဘာမွ် မလုပ္ရ။ ေန႔စဥ္၊ အပတ္စဥ္၊ လစဥ္က်က္မွတ္ ေျဖဆိုျခင္းမ်ားသာ လုပ္ရ၏။ စာအုပ္၊ ေဘာပင္၊ ခဲတံ၊ ေက်ာင္း၀တ္စံုကအစ အားလံုးကို ေထာက္ပံ့ေပးထား၏။

''သီးသန္႔ေထာင္၀င္းထဲမွာ ေက်ာင္းဖြင့္ထားတယ္။ ဆရာေတြက အက်ဥ္းသားဆရာေတြပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၁၀ တန္းေက်ာင္းသားေတြကို ပိုၿပီးဂ႐ုစိုက္တယ္။ အျပင္က ဆရာ၊ ဆရာမေတြပါ လာသင္ေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဓိကအနီးကပ္ညႊန္ၾကားေပးတာက်ေတာ့ အက်ဥ္းသားဆရာေတြပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တနွစ္ပတ္လံုး ဒီဆရာေတြနဲ႔အေဆာင္မွာ အတူေနရတယ္။ မနက္ ၅ နာရီဆိုထ၊ စာလုပ္၊ ေနာက္ ၈ နာရီကေန ညေန ၄ နာရီ အထိ ေက်ာင္းတက္၊ ၅ နာရီေက်ာ္ေလာက္ ထမင္းစား၊ ၆ နာရီဆို စာျပန္လုပ္၊ ၉ နာရီအထိပဲ။ ေနာက္ ၁၁ နာရီအထိက်ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က တြက္စာေတြ လုပ္တယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔က ဘ၀နာၿပီးတဲ့ သူေတြ။ စာၾကည့္ခိ်န္ အမ်ားႀကီးရတယ္။ ေနာက္တျခား စိတ္လြင့္စရာကိစၥေတြလည္း မရိွဘူးဆိုေတာ့ ကိုယ္ကသာ တကယ္ လုပ္မယ္ဆိုရင္ ေအာင္ျမင္ဖို႔ပဲရိွတယ္''ေမာင္ဥာဏ္လင္းေအာင္သည္ သခၤ်ာ၊ ရူပ၊ ဓာတု သံုးဘာသာတြင္ ဂုဏ္ထူးရသည္။ အမွတ္ေပါင္း ၄၅၈ မွတ္ရသည္။ သူ၀ါသနာပါသည့္ ဘာသာရပ္မ်ားအတြက္ ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္နွင့္ GTC ၀င္ခြင့္မ်ား ေလွ်ာက္ထား၏။

''ကြ်န္ေတာ္တို႔ မွားခဲ့ၿပီးၿပီ။ မွားခဲ့တာကို မွားမွန္းသိဖို႔ပဲ လိုတာပါ။ အခု ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္ လြတ္လာသလို သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း လြတ္ေစခ်င္တယ္။ စိတ္မေကာင္းအျဖစ္ဆံုးကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အားလံုးကို သားသမီးလို ေျပာဆိုဆံုးမသင္ၾကားေပးခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးပဲ။ သူလည္း ၾကာေနပါၿပီ။ သူ႔ကို လႊတ္ေစခ်င္ပါတယ္။

သူ႔အတြက္ စဥ္းစားၿပီး အခြင့္အေရးေပးေစခ်င္တာပါပဲ။ ေနာက္တခုက အခုလို ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကို အသိအမွတ္ျပဳေပးတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲေတြ၊ စာသင္ေပးတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြ၊ ပညာဆက္သင္ႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးတဲ့ အက်ဥ္းဦးစီးဌာနနဲ့ ေထာက္ပံ့မႈေပးခဲ့တဲ့ အလွဴရွင္ေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္''ေမာင္ဥာဏ္လင္းေအာင္သည္ အေမွာင္မွအလင္းသို႔ ျပန္ေရာက္ေနပါၿပီ။ တကၠသိုလ္၀င္တန္းကို ယခုကဲ့သို႔ ထူးခြ်န္စြာေအာင္ျမင္႐ံုမွ်မက သူစိတ္၀င္စားသည့္ ဘာသာစကားသင္ၾကားမႈကိုလည္း လုပ္ခဲ့ပါေသးသည္။ ထိုအက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာပင္ ကိုရီးယားဘာသာ အေရး၊ အေျပာ၊ အဖတ္မ်ားကို အဆင့္ေတာ္ေတာ္ေရာက္ေအာင္လည္း လုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ သို႔ေသာ္လည္း ပညာဆံုးခန္းတိုင္ေရးမွာ ထင္သေလာက္ေတာ့ မလြယ္ကူေသးပါ။ ေငြေရးေၾကးေရး အခက္အခဲက ရိွေနပါေသးသည္။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူသည္ ရင့္က်က္မႈနွင့္အတူ အနာဂတ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္သြားပါလိမ့္မည္။.....

မင္းဇာနည္
NewsWatch