ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္(၈၈)
၈ေလးလုံးနွစ္၃၀ျပည့္အခမ္းအနားျကီးက်င္းပျကဖို ့အတြက္က်ေနာ္တို ့မ်ိဳးဆက္၊နိုင္ငံေရးတိုက္ပြဲ၀င္ေဟာင္း ေတြအထူးျကိုးစားေနျကတာေတြ ့ရလို ့အထူး၀မ္းသာအားရျဖစ္ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဒီတျကိမ္မွာ က်င္း ပမည့္အခမ္းအနားအတြက္ကုန္က်မည့္ေငြေျကးအတြက္လည္း၊ျပည္သူလူထုရဲ့ေစတနာအေလ်ာက္ထည့္ ၀င္လွဴဒါန္းျကတဲ ့အလွဴေငြနဲ ့သာရပ္တည္ျကမယ္ဆိုတာသိရလို ့လည္း၊ပိုျပီးေတာ့၀မ္းသာဂုဏ္ယူစရာျဖစ္ရျပန္ ပါတယ္။ ဟိုတခ်ိန္လြန္ခဲ ့တဲ ့နွစေ္ပါင္း၃၀တုန္းကလည္းအခုလိုပဲမိဘျပည္သူေတြရဲ့ေစတနာအေလ်ာက္ လွဴ ဒါန္းျကတဲ ့အကူအညီနဲ ့သာရပ္တည္လွဳပ္ရွားခဲ ့ျကတာမဟုတ္လား။ကိုယ္ထူကိုယ္ထလုပ္ရပ္တည္ခဲ ့၊လွဳပ္ရွား ခဲ ့ျကရတဲ့ဟုိတခ်ိန္ကျဖစ္စဥ္ေတြကုိလည္းသတိတရျပန္ျဖစ္ရပါတယ္။ကိုယ္ထူကိုယ္ထစိတ္ဓါတ္ဆိုတာ ဟာ ဖြံ ျဖိဳးတိုးတက္ဂုဏ္သိကၡာျမင့္မားတဲ ့နိုင္ငံေတာ္တခုကိုထူေထာင္လိုျကတဲ ့နိုင္ငံေရးသမားေတြမွာရိွသင့္ရိွထိုက္ တဲ ့စိတ္ဓါတ္ျဖစ္ပါတယ္။တခိ်န္တခါတုန္းကအတူလက္တြဲခဲ့ျကတဲ ့နိုင္ငံေရးတိုက္ပြဲ၀င္ညီအကိုေမာင္နွမေတြ၊ ေရာင္းရင္းေဟာင္းေတြရဲ့ျကိုးပမ္းအားထုတ္မွဳေတြအတြက္၀မ္းသာဂုဏ္ယူမိတဲ ့အတြက္၊အခုစာလိုတပုဒ္ေရး ခ် ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ ့နိုင္ငံေရးအေရြ ့တခု သို့မဟုတ္ျပန္လည္ေတြ ့ဆုံမွဳျကီးတခုျ ဖစ္လာနိုင္လိ မ့္မယ္လို ့လည္းေမွ်ာ္လင့္မိပါ တယ္။ တခ်ိဳ ့ကလည္းအေျခအေနအရပ္ရပ္ကိုျကည့္ျပီးေတာ့စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္ေနျကျပီးယခင္လိုပြဲတက္အခန္းအနားေတြမ်ိဳးလိုျဖစ္လာဦးမလားဆိုျပီး၊တင္ျကိုမွတ္ယူေနျကတာေတြလည္း ရိွုျကပါတယ္။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေကာင္းမြန္တဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြထားျကေစခ်င္ပါတယ္။
နွစ္ေပါင္း၃၀ျပည့္၊ေနာက္ေခါင္းစဥ္တခုနဲ ့ေခၚေနျကတာက ပုလဲ ရတုလို ့လည္းတင္စားေနျကပါတယ္ ။နွစ္ေပါင္း၃၀ဆိုတာတကယ္ေတာ့လည္းရာစုနွစ္တခုရဲ့၄ပုံံေက်ာ္ေက်ာ္ျကာခဲ့ပါျပီ။ခက္အခဲအျကပ္အ တည္း ေပါင္းမ်ားစြာကိုျဖတ္သန္းေက်ာ္လႊားခဲ့ျကဖူးတဲ့အေတြ ့အျကံု ေတြအတိုင္းအတာတခုအထိအသီး သီးရိွျကျပီးျဖစ္တဲ ့သူေတြျဖစ္တဲ့အတြက္၊အခုအခ်ိန္မွာပိုေကာင္းတဲ ့နိုင္ငံေရး ေခတ္တေ ခတ္ကိုေရာက္ရိွနိုင္ျ၊ကဖို ့အခုတျကိမ္မွာပိုျပီးရင့္က်က္တဲ့သေဘာထားေတြနဲ ့ေတြ ့ဆုံျကလိမ့္ မယ္လို ့ယုံျကည္မိပါတယ္။
က်ေနာ္တို ့မ်ိဳးဆက္ေတြရဲ့အေျကာင္းကိုေတြးေတာမိရာကေနက်ေနာ္တို ့တိုင္းျပည္ရဲ့နိုင္ငံေရး ဘ၀ေနာက္ခံအေျကာင္းကိုပါျပန္ ေတြးမိတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ့နိုင္ငံေရးသမိုင္းစဥ္တေလွ်ာက္လုံးမွာ ျမန္မာ့နိုင္ငံေရးနဲ ့ခြဲမရေအာင္ျဖစ္ေနတဲ့ဖြားဖက္ေတာ္တခုလိုျဖစ္ေနတာတခုက ျကာရွည္မညီညြတ္နိုင္ျကတဲ့အေလ့အထလို ့ဆိုရမွာျဖစ္ပါတယ္။အဲဒီလုိမညီညြတ္တဲ ့အေလ့အထကိုေျပာဆိုျကရာ မွာ၊လူပုဂိၢဳလ္တဦးတေယာက္၊သို ့မဟုတ္အုပ္စုတစု သို ့မဟုတ္ အဖြဲ ့အစည္းတခ်ိဳ ့ကိုသာေ၀ဖန္လက္ညိဳးထိုးျပီး၊သူ ့ေျကာင့္ငါ့ေျကာင့္ဆိုေတာေတြနဲ့တင္အဆုံးသတ္ျကတာကမ်ားပါလိမ့္မယ္။အဲဒီလိုလက္ညိဳးထိုးလိုက္တာဟာ၊အမွားျကီးမွားတဲ ့လုပ္ရပ္လို ့မေျပာနိုင္ေပမယ့္၊အမ်ားျကီးေတာ့မျပည့့္စုံဘူးလို ့က်ေနာ္ယူဆပါတယ္။ျမန္မာျပည္လူ ့အဖြဲ ့အစည္းရဲ့နိုင္ငံေရးသမိုင္းမွာအခ်္န္အျကာျကီးေနရာယူေနခဲ့တာကသက္ဦးဆံပိုင္ ပေဒသရာဇ္စံနစ္ပါ။ဘုရင္ကိုသတ္ျပီးဘုရင္လုပ္ျကရတဲ့စံနစ္၊လူစြမ္းေကာင္းေတြကိုဗဟိုျပဳတဲ့ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ မွဳေတြနဲ ့ထီးနန္းေတြထူေထာင္ျကတဲ ့စံနစ္မ်ိဳးေတြသာထြန္းကားခဲ ့တာျဖစ္ျပီးစည္းမ်ဥ္းခံဘုရင္စံနစ္ေတာင္မွ ထြန္းကားခဲ့ျခင္းမရိွပါဘူး။ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလမ္းစကိုအစပ်ိဳးဖို ့ျကိုးစားခဲ ့ျကတဲ့မူးျကီးမတ္ရာတခ်ိဳ ့ရဲ့ျကိုး ပမ္း အားထုတ္မွဳေတြလည္းေအာင္ျမင္ျခင္းကိုမေရာက္ခဲ့ျကရရွာပါဘူး။ဒါေျကာင့္တတိယျမန္မာနိုင္ငံေတာ္ရဲ့ေနာက္ ဆုံးမင္းဆက္က်ဆုံးခဲ့တဲ့အခ်္န္အထိျမန္မာျပည္သူေတြအားလုံးေတြ ့ျမင္ခဲ့ျက၊ရတာကပေဒသရာဇ္နိုင္ငံေရး ယဥ္ ေက်းမွဳသာျဖစ္ပါတယ္။တိုင္းျပည္တခုလုံးနယ္ခ်ဲ ့လက္ေအာက္က်ေရာက္ခဲ့ရတဲ့အခါမွာလည္းျမန္မာျပည္ ဟာအိႏိၵယရဲ့ျပည္နယ္တခုအျဖစ္သတ္မွတ္ခံရတာျဖစ္တဲ့အတြက္ျမန္မာဟာကြ်န္ထက္နိမ့္က်တဲ ့သေဘာက္ဘ ၀ကိုေရာက္ခဲ့ရတယ္။သေဘာက္ဘ၀နဲ ့နွစ္အတန္ျကာျပီးေတာ့မွကြ်န္ဘ၀ကိုရရိွခဲ့ျကရတာျဖစ္ေလေတာ့ျမန္မာ ရဲ့နိုင္ငံေရးေနာက္ခံဘ၀ကသိပ္ျပီးျကမ္းခဲ့ပါတယ္။ေနာက္တခါဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ရဲ့အုပ္စိုးမွဳကိုလည္းခံခဲ့ရတဲ့အတြက္ ျမန္မာျပည္ဟာနွစ္ပါးကြ်န္ဘ၀ကိုေရာက္ခဲ့ဖူးတဲ ့တိုင္းျပည္လို ့ဆို၇မွာျဖစ္ပါတယ္။ဆိုးရြားလွတဲ ့ နိုင္ငံေရးေနာက္ခံဘ၀ခပ္ျကမ္းျကမ္းကိုျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ျမန္မာတို ့ရဲ့နိုင္ငံေရးဟာလည္းဘ၀ျကမ္းခဲ့ျကပါတယ္။ ကိုယ္မင္းကုိယ့္ခ်င္းလြတ္လပ္တဲ ့ဘ၀မွာေနထိုင္မွဳေတြျပင္းထန္လြန္းျကတဲ့အတြက္သာလြတ္လပ္ေရးျကိုးပမ္းမွဳ ေတြရဆင္ႏႊဲခဲ့ျကေပမယ့္ပုဂိၢဳလ္ေရး၊အုပ္စုဂိုဏ္းဃနျပသနာေတြကျမန္မာ့နိုင္ငံေရးမွာတနည္းမဟုတ္တနည္းရိွေန ခဲ့ပါတယ္။အဲဒီလိုရိွေနခဲ ့လို ့လည္းျမန္မာေတြရဲ့ညီညြတ္မွဳေတြဟာေရရွည္မတည္တံ့နိုင္ခဲ့ျကတာ လို ့ဆိုရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာ့နိုင္ငံေရးမွာမညီမညြတ္ျဖစ္၊အုပ္စုဂိုဏ္းဃနေတြကြဲေလ့ရိွျကတဲ့စရိုက္လကၡရိွတတ္ျကေပမယ့္ျမန္မာေတြ ရဲ့ဇြဲနဘဲျကီးစြာလွဳပ္ရွားတိုက္ပြဲဆင္တတ္တဲ ့အေလ့အထကလည္းျမန္မာ့နိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမွဳမွာအျမဲတြဲလ်က္ ရိွေန တတ္ျပန္တယ္။အဲဒီလိုဇြဲနဘဲျကီးစြာလွဳပ္ရွားတိုက္ပြဲဆင္တတ္ျကတဲ့အေလ့အထရဲ့အက်ိဳးဆက္ေျကာင့္ သာျမန္မာေတြဟာ၊သေဘာက္ဘ၀၊ထို ့ေနာက္တဆင့္ျမင့္လာတဲ ့သေဘာက္ဘ၀ကေန၊ေနာက္အခါ မွာ လြတ္ လပ္ျပီး အခ်ဳပ္အျခာအာဏာဏာပိုင္နိုင္ငံဘ၀၊တနည္းဆိုရရင္သခင္နိုင္ငံေတာ္ဘ၀ကိုျပန္ရခဲ ့ျကတာလို ့ဆိုနိုင္ ပါတယ္။သို ့ေသာ္လည္းျမန္မာေတြဟာ၊ထူးခြ်န္ထက္ျမက္စြာတိုက္ပြဲဆင္တတ္တဲ ့အရည္အခ်င္းေတြကိုဒီမိုကေ ရစီနိုင္ငံေရးယဥ္ေကး်မွဳနဲ ့သဟဇာတျဖစ္စြာေပါင္းစည္းနိုင္ဖို ့အခြင့္မရိွနိုင္ျကတဲ့အတြက္၊အဲဒီအက်ိဳး ဆက္ကို က်ေနာ္ တို့ျမန္မာျပည္ရဲ့နိုင္ငံေရးမ်ိဳးဆက္ေတြယေန ့အထိခံစားေနျကရဆဲျဖစ္တယ္လို ့က်ေနာ္ယူဆပါတယ္။
ျမန္မာေတြဟာသေဘာက္ဘ၀ရဲ့နိမ့္က်လွတဲ ့နိုင္ငံေရးဘ၀၊သုံညဘ၀ကေနျပီးေတာ့၊တဆင့္ျပီးတဆင့္ရုန္းကန္ လွဳပ္ရွားတိုက္ပဲြဆင္ခဲ့ျကလို ့YMBA ေခတ္၊အဲဒီေနာက္GCBA ၀ံသာနုေခတ္၊ဒို ့ဗမာအစည္းအရုံးေခတ္စသည္ အားျဖင့္နိုင္ငံေရးေခတ္ေတြတေခတ္ျပီးတေခတ္အဆင့္ဆင့္တိုးတက္ေျပာင္းလဲခဲ ့ျပီး၊လြတ္လပ္ေရး ရျပီးပါ လီမန္ဒီမိုကေရစီေခတ္ေတြအထိနိုင္ငံေရးဘ၀ေတြအဆင့္ဆင့္တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာခဲ့ပါတယ္။အဲဒီလုိတိုး တက္ေျပာင္းလဲလာခဲ ့တဲ့အခ်္န္ကာလေတြထဲကနွစ္ကာလအခ်ိဳ ့မွာျမန္မာျပည္ဟာပါလီမန္ဒီမိုကေရစီနဲ ့အတိုင္း အတာတခုအထိထိေတြ ့ရင္းနွီးခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။သို ့ေသာ္ကိုယ့္မင္းကိုယ့္ခ်င္းလြတ္လပ္တဲ ့အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ပိုင္တိုင္းျပည္အျဖစ္နဲ ့ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီကိုကိုယ့္ေျခကိုယ့္လက္နဲ ့စီမံခန့္ခဲြပိုင္ခြင့္၊ရခဲ့တာက ၁၉၄၈ခုနွစ္ကေန ၁၉၆၂ခုနွစ္မတ္လ၂ရက္ေန ့အထိ၁၄နွစ္ေလာက္သာအခ်ိန္ကာလအတိုကေလးတခုရိွခဲ့ပါတယ္။အဲဒီ၁၄နွစ္တာ အခ်ိ္န္ထဲမွာ၊ျပည္တြင္းစစ္အစပိုင္းမွာစစ္ရဲ့အရိွန္ေျကာင့္ဗေယာက္ဗယက္ျဖစ္ေနခဲ့တဲ့နွစ္တခ်ိဳ ့နဲ ့စစ္အစိုးရျဖစ္တဲ့ အိမ္ေစာင့္အစိုးရကိုအာဏာလႊဲေပးခဲ ့ရတဲ ့အခ်ိ္န္ေတြကိုဖယ္လိုက္ရင္ျမန္မာျပည္မွာပါလီမန္ဒီမိုကေရစီကိုက်င့္ သုံးနိုင္ခြင့္ခဲ့တာဟာ၁၀နွစ္ေလာက္သာရိွခဲ့တယ္လို ့မွတ္ယူရမွာျဖစ္ပါတယ္။နုနယ္ေသးတဲ ့ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ ဟာ၁၉၆၂ခုနွစ္မတ္၂ ရက္ေန ့ကစျပီးလုံး၀အေမွာင္က်ခဲ ့ရာကေန၂၆နွစ္အျကာ၁၉၈၈ ခုနွစ္မွာဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပုံျကီးေအာင္ျမင္ေတာ့မလုိလုိနဲ ့ေနာက္ထပ္စစ္အစိုးရမ်ိဳးဆက္တခုရဲ့ဆက္လက္အုပ္ခ်ဳပ္စိုးမိုးတာ ကိုခံခဲ့ရျပန္တယ္။၂၀၁၂ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကာလအထိဆိုရင္ျမန္မာျပည္မွာဒီမိုကေရစီဆိတ္သုန္းခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကာလဟာနွစ္ေပါင္း၅၀သို ့မဟုတ္ရာစုနွစ္တ၀က္။ဒီေလာက္နွစ္ကာလျကာရွည္ဖိနိွပ္ခ်ဳပ္ျခယ္ထားျခင္း ခံ ခဲ ့ရေတာင္မွျမန္မာျပည္သူေတြရဲ့ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပုံဟာေပ်ာက္ကြယ္မသြားခဲ့ပါဘူး။ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ ကေရစီအင္အားစုေတြဟာအသြင္သ႑ာန္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊နည္းပရိယာယ္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့နွစ္ရွည္လမ်ားအစဥ္တစို္က္ လွဳပ္ ရွားတိုက္ပြဲ၀င္ေနခဲ့ျကတဲ ့အက်ိဳးဆက္ေတြေျကာင့္သာယေန ့ျမန္မာ့နိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္ဟာယေန ့မ်က္ေမွာက္ကာ လမွာေတြ ့ရိွေနျကရတဲ့အေျခအေနကိုေရာက္ရိွလာတာလို ့ဆိုရပါမယ္။ယေန ့အထိျမန္မာျပည္ရဲ့ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံ ေရးျဖစ္ေပၚတိုးတက္မွဳဟာျပည့္စုံျခင္းမရိွေသးဘူးဆိုတာကိုေတာ့ျမန္မာ့နိုင္ငံေရးသမားအမ်ားစုကျပင္းျပင္ထန္ ထန္ျငင္းခ်က္ထုတ္ျကလိမ့္မယ္မထင္ပါဘူး။ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံေရးရဲ့ပင္စည္၊အကိုင္းအခက္ေတြအားလုံးဖြံ ့ျဖိဳးရွင္သန္ေနေရးအတြက္၊နယ္ပယ္အသီးသီးမွာလွဳပ္ရွားရုန္းကန္ေနျကဆဲျဖစ္ပါတယ္။
အေဟာင္းေတြထဲကေကာင္းတာေတြအတြက္ဂုဏ္ယူေလးစားျကရပါမယ္၊မေကာင္းခဲ့တာေတြကေနသခၤန္းစာ ယူျကရပါမယ္။ပိုမိုျပီးသစ္လြင္ေကာင္းမြန္တဲ ့နိုင္ငံေရးေခတ္ကိုေရာက္ရိွဖို ့အတြက္ပိုေကာင္းတဲ ့နိုင္ငံေရးလုပ္ ငန္းအသစ္ေတြ၊ပိုျပီးသစ္လြင္တဲ့နိုင္ငံေရးလမ္းစဥ္ေတြ၊ကိုရွာေဖြျက၊တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးျက၊အေကာင္အထည္ေဖာ္ ျကရပါမယ္။ယခုတျကိမ္က်င္းပမယ့္၈ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံနွစ္၃၀ျပည့္အခန္းအနားဟာအဲဒီလိုေဆြးေႏြးတိုင္ ပင္ျကဖို ့အတြက္အခြင့္အလန္းေတြပိုျပီးရရိွေစနိုင္မယ့္အခန္းအနားျဖစ္ျပီး၊ယခင္က်င္းပခဲ့တဲ ့အခန္းအနားမ်ား နဲ ့မတူပိုျပီးထူးျခားမယ့္လွဳပ္ရွားမွဳျဖစ္ပါတယ္။သူတို ့ထုတ္ျပန္ထားခ်က္မ်ားအရဆိုရင္ နိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲလုိ ့သုံး နွဳန္းထားျပီး
(၁) ဒီမိုကေရစီေရး ႏွစ္ ၃၀ ခရီး
(၂) တိုင္းရင္းသားမ်ား တန္းတူညီမၽွေရးႏွင့္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု
(၃) ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္
ဆိုတဲ ့ပင္မေခါင္းစဥ္ျကီး၃ခုနဲ ့ဆက္ႏြယ္ေနတဲ ့နိုင္ငံေရးစာတမ္းမ်ားကိုဖတ္ျက၊ေဆြးေႏြးျကမယ္လို ့သိရတဲ ့အတြက္၊ အခုနွစ္၃၀ျပည့္ပုလဲရတုအခန္းအနားလွဳပ္ရွားမွဳကေနျပီး၊လူျကီးလူေကာင္းဆန္တဲ ့ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွား မွဳေတြ၊ပိုျပီးေပၚေပါက္လာလိမ့္မယ္လို ့ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။တိုင္းျပည္ဖြံ ့ျဖိဳးတိးတက္ေရးကိုအမွန္တကယ္လိုလား တဲ ့နိုင္ငံေရးသမားေတြတဦးနဲ ့တဦးလူျကီးလူေကာင္းဆန္စြာပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္နိုင္ျကတဲ့အေလ့အထေတြပိုျပီး ရိွလာေစဖို ့အားေပးလွံဳ ့ေဆာ္တဲ ့လွဳပ္ရွားမွဳျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို ့လည္းအထူးယုံျကည္ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။
ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္(၈၈)
ဇူလိုင္၂၃၊ေအဒီ၂၀၁၈
No comments:
Post a Comment