ေဒါင္း အက္ေဆး

.
ဆယ္စုႏွစ္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္ဆုိရင္ပဲ ေအာင္ၿပီ ေအာင္ၿပီ ေအာင္ၿပီ ဆိုၿပီး ေနျပည္ေတာ္ကို ထြက္သြားခဲ့ၾကတဲ့ ဟာသကားဟာ တက္လာ။ ဘယ္သူမွ မရယ္ႏိုင္တဲ့ ဟာသကားပါ။ ကလိအထိုးခံရတာ အသားနာတာပဲ အဖတ္တင္တယ္လို႔ ေတြးကိုယူရတဲ့ ဟာသကားမ်ိဳး။ အဲဒီေခတ္က ကဗ်ာေတြ စာေတြ ေလထန္ကုန္း ပန္းဆိုးတန္းသြားဆဲ ေခတ္။ အဲသလို ေခတ္မွာ အပြင့္ေတြ၊ အခက္ေတြ၊ အဘေတြဟာ ဘယ္သူမွေပးမသြားေသးတဲ့ လမ္းကေန ကားအသီးသီးနဲ႔ မိုင္ ၂၀၀ ခရီးကို ခ်ီတက္သြားတယ္။ ရန္ေတြ မကုန္ေသးလို႔ ယူဆထားတဲ့ ရန္ကုန္ကို လက္လြတ္စပယ္ စြန္႔ခြာ ပစ္ခ်။ ဥမင္ကို မင္တဲ့ ေျမၾကြက္ႀကီးဟာ ေဒါင္းေတြကို အေမြးခၽြတ္ခ်င္။ ကၽြတ္က်ဲေနတဲ့ ေဒါင္းေတြဟာ ေဒါင္းေတြ ျပန္မျဖစ္ႏိုင္ေသး။ နာလန္မထႏိုင္ေသး။ ေဒါင္းေတြဟာ အင္းစိန္မွာ ေက်ာင္းေနဆဲ။ သာယာ၀တီမွာ ေက်ာင္းေနဆဲ။ ျမစ္ႀကီးနားမွာ ေက်ာင္းေနဆဲ။ ေဒါင္းမိသားစုေတြ စိတ္ပ်က္ရတဲ့အခ်ိန္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာ သုသာန္တစ္စျပင္ကို ေမးတင္ေနတဲ့ ေနလုံးဆည္းဆာ သာသာ။
.

အဲသလိုနဲ႔ ေစ်းေပါေပါနဲ႔ ရိုက္ခဲ့တဲ့ ေအာက္ကားဟာ ဇာတ္ရွိန္တက္လာတယ္။ ေကတုမတီမ်ိဳးေအာင္ေတြကေတာ့ အပိုင္တြက္ထားတာပါပဲ။ ဒီတစ္ပြဲလည္း ပန္ကာလည္ေနတဲ့မ်က္ႏွာၾကက္ေအာက္က အိပ္ယာထက္မွာ ငါတို႔မင္းမူမွာပဲ။ ငါတို႔ဟာ ရိုက္ေနက် အခန္းေတြအတိုင္း ျမန္မာျပည္ကို ဖိနပ္ေမွာက္မယ္။ ပန္းအိုးလဲမယ္။ အရက္မူးမယ္။ အခန္းထဲ၀င္ မီးလုံးလဲမယ္။ အိပ္ယာခင္းေၾကမယ္။ မိုးသဲမယ္။ လွ်ပ္စီးလက္မယ္။ မိုးႀကိဳးပစ္မယ္။ အဲသလို ကိုယ့္အႀကံနဲ႔ကိုယ္ အပိုင္တြက္ၿပီး ဘီယာထိုင္ေသာက္ေနတုန္းမွာ လက္သန္းတစ္စုေရာက္လာတယ္။ ေကတုမတီ မ်ိဳးေအာင္က ေသာက္လိုက္စ ဖန္ခြက္ကို ခ်ၿပီး ခါးပတ္ေပၚလက္တင္ ခါးေထာက္ထားတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေမြးနဲ႔ လူမိုက္တစ္သိုက္ကို ေမးဆတ္ျပလိုက္တယ္။ လက္မရြံ႕သားေတြ ကုတ္အက်ၤ ီကိုယ္စီနဲ႔ ထြက္သြားတယ္။ ခဏေနေတာ့ ျပန္ေရာက္လာတယ္။ ရတယ္ဆရာ ေအးေဆး ဆက္ေသာက္ပါတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ခဏေနေတာ့ လက္သန္း ေနာက္တစ္စု ထပ္ေရာက္လာတယ္။ ခဏေနေတာ့ စင္ကာပူက လက္သန္းေတြ ေရာက္လာတယ္။ လက္သန္းေတြ မူးလဲတယ္။ လက္သန္းေတြ မ်က္ရည္က်တယ္။ လက္သန္းေတြ ၾကက္ဥေ၀တယ္။ လက္သန္းေတြ ေ၀တဲ့ၾကက္ဥဟာ ဆားပါ ပါတယ္။ လက္သန္းေတြ ၀ိုင္းခ်ီးက်ဴးၾကတယ္။ လက္သန္းေတြ အားတက္တယ္။ ခဏေနေတာ့ ကိုးရီးယားက လက္သန္းေတြ ေရာက္လာတယ္။ ခဏေနေတာ့ ယိုးဒယားက လက္သန္းေတြ ေရာက္လာတယ္။ လက္သန္းေတြ လမ္းေဘးကို ေရာက္လာ။ ပန္းစီးေတြကိုင္လာ။ ကြင္းေတြထဲကို ေရာက္လာ။ လက္သန္းေတြ ဆိုက္ကားစီး။ လက္သန္းေတြ သီခ်င္းဆို။ လက္သန္းေတြ ႏိုင္မွ ျဖစ္မယ္။ မမီလိုက္ရ မရွိရေလေအာင္ အားလုံးလိုက္ပါရမယ့္ ေနာက္ဆုံးရထားေပၚ တက္ၾကေဟ့။ လက္သန္းေတြ ဟစ္ေၾကြး။ လက္သန္းေတြ သကၤန္းကၽြန္း ၿမိဳ႕ဦးေစတီကို ေရာက္လာ။ အဲသလို လက္သန္းေတြ လႈပ္ရွားတက္ၾကြေနတဲ့အေၾကာင္း ေဖ့စ္ဘုတ္ကို ေရာက္တယ္။ လက္သန္းေတြ ေဖ့စ္ဘုတ္ကို ေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေဖ့စဘုတ္ဟာလည္း လက္သန္းေတြဆီကို ေရာက္တယ္။ လက္သန္းေတြဟာ လက္သန္းေတြအားလုံးကို မနက္အေစာႀကီး မဲရုံေရွ႕ေခၚသြားတယ္။ လက္သန္းေတြ တန္းစီတယ္။ ပယ္မဲကို ဘယ္လိုကာကြယ္ရမလဲဆိုတာ လက္သန္းကို လက္သန္းက သင္တန္းေပးၿပီးသား။ မဲရုံမွာ မီးပ်က္တယ္။ မဲပုံးကို ရင္ဘတ္နဲ႔ ဖိၿပီး လက္သန္းက အုပ္ထားတယ္။ လက္သန္းဟာ မဲေရတာကို ေစာင့္ၾကည့္တယ္။
.

တကယ္ေတာ့ လက္သန္းဟာ လက္ေခ်ာင္းေတြထဲမွာ အားအနည္းဆုံးလက္ေခ်ာင္း။ ႏွစ္ ၆၀ လုံးလုံး ေထာင္ထားတဲ့ လက္မထက္ အားနည္းတယ္။ အသင့္အေနအထားနဲ႔ ေသနတ္ ခလုတ္ေပၚတင္ထားတဲ့ လက္ညွိဳးထက္ အားနည္းတယ္။ မသမာမႈ၊ ခို္းမႈ၊ အက်င့္ပ်က္မႈ၊ လာဘ္စားမႈ လက္စြပ္ကို ၀တ္ထားတဲ့ လက္သန္းၾကြယ္ထက္ အားနည္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္သန္းဟာ နယ္လွည့္ပါးရိုက္တာကို မုန္းတယ္။ ၂၀၀၀ နဲ႔ ေလာက္ေအာင္ သုံးခိုင္းတာကို နာတယ္။ ဖေယာင္းတိုင္ထြန္းခိုင္းတာကို ခ်ဥ္တယ္။ လမ္းတစ္ျခမ္းခင္းတာကို ရြံတယ္။ ႀကိဳတင္မဲကို ေအာ့တယ္။ အႏွစ္ႏွစ္အလလ ေျပာင္းလဲခ်င္ေနတဲ့ လက္သန္းဟာ အဆုံးသတ္မွာ ေကတုမတီ မ်ိဳးေအာင္ကို လက္ခလယ္ ေထာင္ျပႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဘယ္သူမွထင္မထားတဲ့ လက္လုပ္လက္စား ေပစုတ္စုတ္ လက္သန္းဟာ ျမန္မာ့သမိုင္းစာအုပ္အသစ္ကို ဆြဲလွန္ပစ္လိုက္တယ္။ လက္သန္းဟာ မင္ေပသြားတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ရုတ္တရက္ ပါ၀ါရတဲ့ စူပါဟီးရုိး ျဖစ္လာတယ္။ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ။ သတိျပန္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေကတုမတီ မ်ိဳးေအာင္ေတြ မ်က္ႏွာမွာ အညိဳအမည္းေတြနဲ႔။ အဆီျပန္ေနခဲ့တဲ့ မ်က္ႏွာဟာ ဖူးေယာင္ေပါက္ကြဲ။ ဒါေပမယ့္ ေကတုမတီ မ်ိဳးေအာင္ေတြဟာ အရွက္မရွိဘူး။ အရွက္မရွိသလို သူ႔မ်က္လုံးမွာ မ်က္ၾကည္လႊာလည္း မရွိ။ ေမာဟ ေရတိမ္ပဲ ရွိတယ္။ သူ႔ႏွလုံးသားထဲမွာ သူ႔ဂိုဏ္းသားပဲ ရွိတယ္။ အဆုံးထိ မိုက္မယ့္ သေဘာရွိတဲ့ ေကတုမတီ မ်ိဳးေအာင္ ျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္ေပၚက ဆင္းခါနီး အိမ္ကို မီးရွိဳ႕ဖို႔ ႀကံတဲ့ ပေထြးလို ေကတုမတီ မ်ိဳးေအာင္ဟာ အိမ္ေကာင္းစားေရးထက္ ဒင္းတို႔အလွည့္က် ငါတို႔ ေ၀ဖန္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ေစာင့္ေနတယ္။ အိမ္ေကာင္းစား၊ မေကာင္းစားတာ အေရးမႀကီး။ အသစ္ေရာက္လာတဲ့ အိမ္ေထာင္ဦးစီး ဒုကၡေရာက္ေရးသာ အေရးႀကီးတယ္။ အိမ္ေထာင္စုတစ္ခုလုံး ဘာျဖစ္ျဖစ္ အသစ္ေရာက္လာတဲ့ေကာင္ ဒုကၡေရာက္ရင္ ၿပီးေရာ ဆိုတာမ်ိဳး။ ဒုကၡေရာက္တဲ့အခ်ိန္က်မွ အခုေတာ့ ဒင္းတို႔ သိၿပီမဟုတ္လားဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ အိမ္ေရွ႕ကို ေခါက္တုန္႔ေခါက္ျပန္ ေလွ်ာက္ဖုိ႔ ႀကံစည္အကြက္ခ်တုန္း။ အိမ္သားေတြကိုလည္း မင္းတို႔ မယုံနဲ႔လို႔ ေသြးခဲြဖို႔ အားခဲတုန္း။ အလုိမတူဘဲ အားရပါးရ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ျခင္ေထာင္ထဲ ၀င္ခဲ့ၿပီးမွ သမီးကို ဦးက တစ္ကယ္ခ်စ္ခဲ့တာပါ လုပ္ခ်င္တုန္း။ ဒါေပမယ့္ သိပ္ေတာ့ စိတ္မပူဘူး။ သမီးကလည္း ဦးအခ်စ္ကို သေဘာေပါက္ေလာက္ၿပီ ထင္တာပဲ။ ဒီေလာက္မွ မေပါက္လည္း သမီးထိုက္နဲ႔ သမီးကံပဲ သမီးေရ။
.

ေဒါင္းအေၾကာင္း ေရးတဲ့စာ ဆိုေတာ့ ေဒါင္းဘက္ ျပန္လွည့္မယ္။ ေနျပည္ေတာ္ကို ေဘာင္းဘီေတြ၊ ေဘာင္းဘီခၽြတ္ထားတဲ့ စတစ္ေကာ္လာ ေတြပဲ သြားတဲ့ေခတ္ကေန ပင္နီေတြ အလုံးနဲ႔ အရင္းနဲ႔ သြားတဲ့ေခတ္ ေရာက္လာတယ္။ ေနျပည္ေတာ္ကို ပင္နီေတြ ေရာက္လာတာကို လက္သန္းေတြက ႀကိဳက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနျပည္ေတာ္က ပင္နီျဖစ္မလာဘဲ ပင္နီေတြ ကိုယ္တိုင္က ေနျပည္ေတာ္ ျပန္ျဖစ္သြားမွာကို စိုးတယ္။ လက္သန္းေတြဟာ ေဒါင္းေတြကို အားရေနရာကေန အေမြးဖြာေနတဲ့ ေဒါင္းတစ္ခ်ိဳ႕ကို ေတြ႕တယ္။ စာရြက္အတုကို ခ်ျပတဲ့ ေဒါင္းတစ္ခ်ိဳ႕ကို ေတြ႕တယ္။ ေဒါင္းေတြဟာ မျဖစ္မေန ၂ ခုရွိရမယ္။ မျဖစ္ျဖစ္တဲ့ နည္းနဲ႔ကို အဲဒီ ၂ ခုကို ထိန္းထားရမယ္။ ေဒါင္းေတြဟာ တစ္ကယ္ ရိုးသားရမယ္။ ေဒါင္းေတြဟာ တစ္ကယ္ ႀကိဳးစားရမယ္။ ေဒါင္းေတြမွာ အဲဒါမရွိရင္ ေဒါင္းမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒုတိယ ေကတုမတီမ်ိဳးေအာင္ သာလွ်င္ ျဖစ္မယ္။ ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီကေန ေျပာင္းဆဲခ်ိန္ တန္ၿပီ ျဖစ္သြားမယ္။
.
ေဒါင္းကို ခ်စ္လို႔ ေဒါင္းစာေရးတယ္။ ေဒါင္းေတြ က ပါ။ တစ္ကယ္ကရမယ့္ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီမို႔ ကပါ။ တစ္ကမာၻလုံးက အံ့ၾသသြားရေအာင္၊ ေကတုမတီမ်ိဳးေအာင္ဒဏ္ကို ခံေနရတဲ့ တိုင္းျပည္ေတြက စံနမူနာယူရေအာင္ လွလွပပ ၀ံ့၀ံ့ၾကြားၾကြားကပါ။ D ေရလိႈင္းအတက္၊ D ေလွအထြက္မွာ အားရပါးရ ႀကိဳးႀကိဳးစားစား ရိုးရိုးသားသား ကပစ္လိုက္စမ္းပါ။ ေစာင့္စားခဲ့ရတဲ့ D ကမ္းေျခမွာ ေရာက္ရွိဆုံေတြ႕ႏိုင္ဖို႔ရာ ေဒါင္း သတိရွိပါ။ ေဒါင္း အသိ ရွိပါ။ မေမ့ပါနဲ႔။ တလူလူလြင့္ေနတဲ့ အလံေပၚက ေဒါင္းလွမ္းဆြတ္ေနတဲ့ ၾကယ္ဟာ အျဖဴေရာင္ …………
ထက္ေနလင္းဦး
https://www.facebook.com/htetnlo/posts/10153487646441409