၂ဝ၁၈- ဇန္နဝါရီလ ၄- ရက္ လြတ္လပ္ေရးေန႔ဆိုေတာ့ ေထာင္ထဲမွာ ေနခဲ့ရတဲ့ ေန႔ေတြကို ျပန္အမွတ္ရ ေနမိတယ္။ အဲဒီလို ေန႔ထူးေနျမတ္ (အထူးသျဖင့္ လြတ္လပ္ေရးေန႔) ဆိုတာ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ ရွိေနၾကတဲ့ အက်ဥ္းသား မွန္သမွ်ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႀကီးေတြနဲ႔ နားစြင့္ခဲ့ၾကရတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီေန႔ေတြမွာ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးေတြက လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ (သို႔မဟုတ္) အက်ဥ္းက်ေန႔ရက္ေတြကို ေလ်ာ့ခ် ေပးတဲ့ အေလ့အထ နဲ႔ အစဥ္အလာေတြ ရွိခဲ့ၾကလို႔ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေထာင္ထဲမွာ အက်ဥ္းသားဘဝ ေရာက္ဖူးခဲ့သူတိုင္း ဒီခံစားခ်က္ကို သိၾကပါတယ္။ ကိုယ္မလြတ္တာေတာင္မွ တစ္ျခားလူေတြ လြတ္သြားတာကို ျမင္ရတဲ့အခါ အားရဝမ္းသာနဲ႔ အစိုးရမင္းမ်ားကို ဝိုင္းၿပီးေက်းဇူးတင္ၾကရတာ အေမာ ပါ။ ကိုယ္နဲ႔ အတုိက္အခံျဖစ္ေနတဲ့ အစိုးရကိုေတာင္ အဲ့ဒီလို အခါသမယေတြမွာ အက်ဥ္းသားလြတ္ၿငိမ္းခြင့္ ေပးခဲ့တဲ့ အတြက္ ခ်ီးက်ဴးေထာပနာ ျပဳေပးၾကစၿမဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလိုုရက္ေတြဟာ ဘယ္လိုအက်ဥ္းသားဘဲျဖစ္ျဖစ္ အက်ဥ္းသားအားလုံးရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေန႔ရက္ေတြနား နီးကပ္လာရင္ အက်ဥ္းေထာင္အမႈထမ္းေတြဆီကို ဘာမ်ားထူးျခားမႈ ရွိေနပါသလဲ ဆိုၿပီး စုံစမ္း ေမးျမန္းၾကရတာ အက်ဥ္းသားတိုင္းရဲ႕ လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသဒဏ္က်ခံထားရသူက ေသဒဏ္က အသက္ လြတ္သြားႏိုင္သလို ႏွစ္ႀကီးေထာင္ဒဏ္သမားေတြလဲ ႏွစ္ေတြေလ်ာ့က်သြားႏိုင္ပါတယ္။ လြတ္နီးေတြဆိုရင္လဲ အခ်ိန္ မေရြး ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း လြတ္ေျမာက္သြားႏိုင္တာမို႔ အားလုံးက ေမွ်ာ္ေနၾကတဲ့ ေန႔ရက္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ အခု ေဆာင္းပါးေရးေနခ်ိန္ (ဇန္နဝါရီ ၅-ရက္)အထိ အက်ဥ္းေထာင္ေတြဆီက လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္နဲ႔ လြတ္ေျမာက္လာသူ ဆိုလို႔ တစ္ေယာက္မွ သတင္းမၾကားရေသးပါဘူး။ ေအေအပီပီကို ေမးၾကည့္ေတာ့လဲ သူတို႔ဘာမွ မၾကားေသးဘူးလို႔ အေၾကာင္းျပန္ပါတယ္။ ေထာင္ထဲမွာ ရွိေနၾကတဲ့ အက်ဥ္းသားအေပါင္းတို႔ကို ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္ခ်င္းစာၾကည့္လိုက္မိပါတယ္။ သူတို႔ချမာ ထုံးစံအတိုင္း ေသခ်ာေပါက္ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကမွာဆိုတာ အလြန္ကို ေသခ်ာပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္သလို ျဖစ္မလာေတာ့ရင္ အလြန္ကိုဘဲ စိတ္ထိခိုက္မႈ ျဖစ္ၾကရမွာပါ။ အထူးသျဖင့္ ေထာင္ထဲက အက်ဥ္းသားေတြအတြက္ ကေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္တာ အဲဒီေန႔ရက္ေလးေတြဘဲ ရွိခဲ့လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
အစိုးရအဖဲြ႔ရဲ႕ ႏွစ္သစ္ကူး ဆြမ္းေလာင္းလႉပဲြႀကီး ခ်ိမ့္ခ်ိမ့္သဲသဲက်င္းပေနတာေတြ ၊ လူပရိသတ္တစ္သိန္းေက်ာ္ တဲ့ တရားဓမၼပဲြေတြ က်င္းပေနတာေတြ႕ရေတာ့ အက်ဥ္းသားေတြအတြက္လဲ ထည့္စဥ္းစားလိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္ လင့္ေပးခဲ့မိတာဟာ မမွားေလာက္ဘူးလို႔ ထင္ခဲ့ရေပမဲ့ တကယ့္လက္ေတြ႕မွာေတာ့ မွားသြားခဲ့ရပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဘဝကို လုံးဝမေရာက္ဖူးခဲ့တဲ့ အစိုးရမင္းမ်ား လက္ထက္တုန္းကေတာင္မွ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္ တိုင္းလိုလို လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ေတြ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ေလ်ာ့ရက္ေတြေပးခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား စိစစ္ေရးေကာ္ မတီ တစ္ခုကို ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းေတြနဲ႔ ဖဲြ႕စည္းခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို စိစစ္မႈေတြ လုပ္ၿပီး လြတ္ ေျမာက္ဖို႔ လိုအပ္သူေတြကို လြတ္ေျမာက္ေစခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီနည္းေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ အေျမာက္အျမား လြတ္ေျမာက္ခဲ့တဲ့ သာဓကေတြ ရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ၿပီဆိုရင္လဲ သာမန္အက်ဥ္းသားေတြလဲ သတ္မွတ္ခ်က္အတုိင္း လိုက္ပါလြတ္ေျမာက္ၾကတာ အေလ့အထတစ္ခုလို ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။
အခုလို ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဘဝနဲ႔ ေနခဲ့ဖူးတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီႀကီးရဲ႕ အစိုးရအဖဲြ႕ လက္ထက္မွာဆိုရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား လက္က်န္ေတြကိုလဲ မလဲြမေသြ လြတ္ေပးလိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ဖက္က ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က မွားေနဆဲပါ။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား စိစစ္မႈေတြေတာင္ လုပ္တယ္ မၾကားရေတာ့ပါဘူး။ AAPP တို႔လို ႏိုင္/က်ဥ္းအဖဲြ႕တို႔လို အဖဲြ႕အစည္းေတြရဲ႕ စာရင္းအရ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတစ္ရာနီးနီး အက်ဥ္းေထာင္ ေတြထဲမွာ က်န္ေနဆဲလို႔ သိရပါတယ္။ AAPP ကလုပ္တဲ့ ႏိုင္/က်ဥ္းစာရင္းေတြဆိုရင္ မူလအမႈတဲြေတြ အထိကို ေသေသ ခ်ာခ်ာ ေလ့လာၿပီးမွ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားစာရင္းထဲကို ထည့္သြင္းထားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက စိစစ္မႈေတြအရ ဆိုရင္ တကယ့္လက္ေတြ႕ ျဖစ္ရပ္နဲ႔ တရားစဲြခံရတဲ့ ပုဒ္မေတြ တစ္ျခားစီျဖစ္ေနတာ အမ်ားအျပားေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ ေထာင္ခ်ဖို႔ သက္သက္ဘဲမို႔ အက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ တရားစဲြတဲ့ ပုဒ္မေတြကို ၾကည့္ၿပီးသူတို႔ကို လူဆိုးလူေကာင္း အလြယ္တကူ ဆုံးျဖတ္လို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ ေသေသခ်ာခ်ာ စိစစ္ထားခဲ့တဲ့ စာရင္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
လက္ရွိ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ထဲမွာဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေပါင္း ၁၂ဝ- ေလာက္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြလဲ ၾကားေနရပါတယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဘဝ ေရာက္ခဲ့ဖူးတဲ့လူမွန္သမွ်ဟာ လက္ရွိေထာင္ထဲမွာ က်န္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ရွိေန မွာကေတာ့ သံသယ ရွိစရာ မလိုေလာက္ေအာင္ ယုံၾကည္ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘာေၾကာင့္ သူတို႔နဲ႔ ဘဝတူေတြကို ခုထိ ဆဲြမထုတ္ႏိုင္ေသးတာလဲ။ ဘာေၾကာင့္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈ ဝါယမစိုက္တာေတြ မေတြ႕ရေသးတာလဲ။ ေမးစရာပါဘဲ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ကဆိုရင္ အတိုက္အခံ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႕ခ်ဳပ္ ရုံးခ်ဳပ္မွာ လြတ္လပ္ေရး ေအာင္ပဲြ အခမ္းအနားကို ကၽြန္ေတာ္တက္ေရာက္ေတာ့ ေပးလာတဲ့ရင္ထိုးေနာက္မွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတစ္ ေယာက္ရဲ႕ နာမည္ေတြ ပါလာပါတယ္။ ေမးၾကည့္ေတာ့ အဲဒီ အက်ဥ္းသားရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို အကူအညီေပးရ ေအာင္ (ေပးႏိုင္ေအာင္) နာမည္ေတြကို မဲေဖါက္ထားတာတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ရတဲ့ ကဒ္ေနာက္ေက်ာက နာမည္က “မခင္ထား” ထားဝယ္ေထာင္ လို႔ ေရးထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မၾကာမီမွာဘဲ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ဘဝကို ေရာက္သြားလို႔ အဲဒီတစ္ေယာက္ကို မကူညီႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေထာင္ထဲ ေရာက္ၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ အဲဒီ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖဲြ႕ခ်ဳပ္ရုံးမွာ မဲ ေပါက္လို႔ ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္မိသားစုဆီ အကူအညီေပးဖို႔ တစ္ေယာက္ေရာက္လာပါတယ္။ နာမည္က ေဒၚစပယ္ တဲ့။ ႏိုင္/က်ဥ္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘာမ်ားကူညီရမလဲဆိုၿပီး မိသားစုဆီလာေမးပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ မိသားစုနဲ႔ ညိွႏိႈင္းၿပီး ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ဖို႔ စာအုပ္ေတြ ပို႔ေပးခဲ့တယ္။ အဲဒီအကူအညီမ်ိဳးဟာ ေထာင္ထဲမွာ ေနေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ အတြက္ အလြန္ကိုဘဲ ခြန္အားျဖစ္တယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အားမာန္ေတြကို ေမြးဖြါးေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အဲဒီ ေဒၚစပယ္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္သားနဲ႔ ေခြ်းမတို႔ရဲ႕ ဆရာမ အရင္းႀကီးျဖစ္ေနလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔မိတ္ေဆြဘဝက ပိုၿပီးေတာ့ ေတာင္မွ မိသားစုဆန္တဲ့ အေနအထားကို ေရာက္ခဲ့ရတယ္။
အတိုက္အခံဘဝတုန္းက ရွိခဲ့တဲ့ ကူညီေဖးမမႈေတြဟာ ကိုယ္တိုင္အစိုးရျဖစ္လာခဲ့တဲ့အခါမွာ ဘာဆုိဘာမွ မေတြ႕ရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ဝမ္းနည္းေနမိပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေပး ႏိုင္တဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြဟာ အစိုးရမွာ အျပည့္အဝရွိတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ယုံၾကည္မိပါတယ္။ ဘယ္သူကမွ ဝင္ေရာက္ တားဆီး ပိတ္ပင္တာမ်ိဳးလဲ မလုပ္ႏုိင္ဘူးလို႔လဲ ခိုင္ခိုင္မာမာ ယူဆမိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္မလာတာလဲ ဆိုတာ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရုံမွတစ္ပါး ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားမရေတာ့ပါဘူး။ စဥ္းစားၾကည့္ေလ။ ႏိုင္/က်ဥ္းေဟာင္း ၁၂ဝ က လက္ရွိ ႏိုင္/က်ဥ္း ၁ဝဝ- ေအာက္ကို မကယ္ႏုိင္တာဟာ သမုိင္းေၾကာင္းမွာ ေရးရရင္ အလြန္ကိုဘဲ အက်ည္းတန္ လွပါၿပီ။
ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီလဲ။ ကိုင္း ….. ဝုိင္းၿပီး ေျဖေပးၾကပါအုန္း။
စိုင္းညြန့္လြင္
No comments:
Post a Comment