၁၀၀ က်ပ္တန္ ေငြစကၠဴကိစၥ တစည ပါတီ ရွင္းလင္းခ်က္ ႏွင့္ ေဒါက္တာေက်ာ္ေဆြ တစညပါတီသို႔ ျပန္ၾကားခ်က္။

ေဒါက္တာေက်ာ္ေဆြ, CEC တစည ပါတီ
၁၉၈၅ နိုဝင္ဘာလ ၃ ရက္ေန႔ နံနံက္ ၁၁း၁၅ ျမန္မာ့အသံမွ အေရးေပၚေၾကညာခ်က္ ထြက္ပၚလာတယ္။ သတင္း ေၾက ညာသူက ဦးေက်ာ္စိုးဦး၊ သတင္းကို ယူလာေပးသူက ျပန္ ၾကားေရးဝန္ႀကီး၊ သတင္းက ခ်ိတ္ပိတ္စာအိပ္၊ စာအိပ္ေပးသူက လမ္းစဥ္ပါတီ ဥကၠဌႀကီး သမၼတႀကီး ဦးေနဝင္း၊ ၾကားျဖတ္ အေရးေပၚ ေၾကညာခ်က္ ျဖစ္၍ တနိုင္ငံလံုး နားစြင့္ ေနၾက တယ္။ TV ကလည္း တိုက္ရိုက္ ထုတ္လႊင့္ေနတယ္္။
သတင္းေၾကညာဖို႔ စာအိတ္ေဖာက္လိုက္ၿပီးခ်ိန္မွာ သတင္း ေၾကညာသူဟာ လက္ေတြ တုန္ေနတယ္။ အသံကလည္း တုန္ရီအက္ကြဲေနတယ္။
အားလံုးၾကားလိုက္ရတာကေတာ့
"၁၀၀ က်ပ္တန္ ေငြစကၠဴမ်ားကို တရားဝင္ေငြေၾကးအျဖစ္မွ ယခုအခ်ိန္မွ စတင္၍ ရပ္ဆိုင္းလိုက္ ပါေၾကာင္း"
တနိုင္ငံလံုး ဟင္၊ ဟာ၊ ကြၽတ္၊ ေတာက္ အသံေတြ မိုးမႊန္ လ်ွံထြက္လာတယ္။

တခ်ိဳ႕ေတြက ငို၊ တခ်ိဳ႕ေတြက အရူးတပိုင္းျဖစ္၊ တခ်ိဳ႕ေတြ နွလံုးရပ္ၿပီး ေသၾက။ အစိုးရ ေငြေၾကး လက္ထဲမွာ ထားမိတဲ့ အရာရိွႀကီးငယ္ေတြလည္း ထိုင္မရ၊ ထမရ နဲ႔ေပါ့။
ဒီေလာက္ ျပည္သူေတြ ထိခိုက္ နစ္နာနိုင္မယ့္ အေရးကို ဘာေၾကာင့္ ေဆာင္႐ြက္လိုက္ရေၾကာင္းကိုေတာ့ သိသူ နည္းသလို သိေအာင္လည္း မလုပ္ခဲ့ၾကပါဘူး။ ဒီအခ်ိန္အထိ ဒီအခ်က္ကို အညိႈးတႀကီးထားၿပီး တိုက္ခိုက္စရာ အာခီးလီး ဖေနာင့္ေၾကာ အျဖစ္ မွတ္ယူေနၾကဆဲ။
သိသူေတြေသလို႔ ၾကားသူေတြရွားလာခ်ိန္ ျဖစ္လာၿပီ။ သမိုင္း အမွားေတြနဲ႔ က်ဳပ္တို႔ လူငယ္ေတြ ခရီးဆက္ေနၾကလို႔ မရ ေတာ့။ သမိုင္းအမွားေတြက အျမင္အမွားေတြ ေမြးေပးေနၿပီး အသိအမွားေတြနဲ႔ ခရီးဆက္ၾကရင္ ျမန္မာရာဇဝင္ အရိုင္း ေတြ ထပ္တိုးေပေတာ့မည္။ ဒါေၾကာင့္ သိမီသူေတြ ရွာေဖြ ေမးျမန္းရင္း ကြက္လပ္ျဖည့္ အမွားကို ျပင္ဆင္လိုက္ပါသည္။
၁၉၈၅ ခုနွစ္ ျမန္မာ့စီးပြားေရးသည္ ဆုတ္ယုတ္ေနၿပီ။ လက္ရိွတခါးပိတ္ စီးပြားေရးစနစ္နဲ႔ သြားလို႔ မရမွန္းသိခဲ့ၿပီး စီးပြားေရးစနစ္ေျပာင္းလဲေရး အတြက္ စီစဥ္ေဆာင္႐ြက္ ခဲ့ၾကတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ ျမန္မာတပ္မေတာ္ အတြက္ အသံုးစာရိတ္ေတြကိုလည္း ေလ်ာ့ခ်ခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ စစ္ဆင္ေရးကေတာ့ ေလ်ာ့မသြားခဲ့ဘူး။ တပ္ရိကၡာေတာင္ ပံုမွန္ မေထာက္နို္င္တဲ့ အေျခအေနအထိ ရင္ဆိုင္လာရၿပီ။
ရန္သူ႔နယ္ေျမေရာက္ ေရွ႕တန္းထြက္ တပ္ေတြမွာ မီးက်ိဳး ေမာင္းပ်က္ေတြနဲ႔ က်ည္မပါတဲ့ ဘက္ကပ္ခြံေတြနဲ႔၊ ဟန္သာရိွေတာ့တဲ့ အေျခအေန။
ဒီအခ်ိန္မွာ KNU ဟာ တန္ခိုးထြားေနခ်ိန္၊ ျမန္မာလည္ပတ္ ေငြေၾကးရဲ႕ ၃၀% ေက်ာ္ဟာ KNU လက္ထဲမွာ ရိွေနခဲ့တယ္။
ေငြမဲမေၾကညာမီ လတ္တေလာကာလတြင္ KNU လက္ထဲမွာ သတၳဳရိုင္းနွင့္ ကြၽန္းသစ္ေရာင္းရေငြဟာ က်ပ္ေငြ ၇ ဘီလီယန္ ေလာက္ အထိ ရိွေနတယ္။ ဒီအထဲမွာ အျမင့္ဆံုးေငြစကၠဴ ၁၀၀ တန္က ၅ ဘီလီယံေက်ာ္ပါဝင္ေနတယ္။
ဒီေငြ ေတြနဲ႔ ထိုင္းစစ္တပ္ ကေနတဆင့္ အေမရိကန္ထုတ္ လက္နက္ေတြ ဝယ္ယူဖို႔ လုပ္ေဆာင္ေနတာဟာ ေငြေပး ေခ်ဖို႔ အေျခအေနထိ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ျပည္တြင္း ျပည္ပ ေထာက္လွမ္းေရးသတင္းေတြ ရရိွေနၿပီ။
ဒီလက္နက္ေတြသာ KNU လက္ထဲ ေရာက္သြားခဲ့ရင္ ျမန္မာ့သမိုင္း တမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္သြားမွာ ေသခ်ာတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ သမၼတႀကီး ဦးေနဝင္းဟာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခု ခ်မွတ္လိုက္တယ္။ အဂၢဗ်ဴဟာျဖစ္လို႔ အသိေပးသင့္တယ္ ထင္တဲ့သူ ဝန္ႀကီး ၇ ပါးကို အိမ္ေတာ္ကို ေခၚၿပီး ရွင္းျပလိုက္ တယ္။ အားလံုး သဘာတူတဲ့ အတြက္ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးကို ေခၚၿပီး စာအိပ္ကိုခ်ိတ္ပိတ္၍ ဒီေၾက ညာခ်က္ကို အခု ခ်က္ခ်င္း ေရဒီယိုနဲ႔ ရုပ္သံကေန ေၾကညာဖို႔ ခိုင္း လိုက္ရျခင္း ျဖစ္တယ္။
ေၾကညာခ်က္ မၿပီးမခ်င္း အိမ္ ေတာ္ေရာက္ေနတဲ့ ဝန္ႀကီး ေတြကို တခါး ပိတ္ထားခဲ့တယ္။ ေၾကညာခ်က္ ကို ျမင္ရၾကားရခ်ိန္မွာေတာ့ အားလံုး ေၾကကြဲညိႈးငယ္ေနခဲ့ၾကရပါတယ္။
တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ သမိုင္းမွာ နာမည္ဆိုးတြင္ေစမည့္ လုပ္ရပ္ကို ရင္နာနာနဲ႔ သတၱိရိွစြာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့မႈကို ေက်းဇူး မတင္ခ်င္ရင္ ေနၾကပါ။
မေစာ္ကားၾကဖို႔ေတာ့ တားပါရေစ။
(သမိုင္းအလြဲမ်ားကို ေခ်ဖ်က္ ၾကပါစို႔၊ အတိတ္ကို ပညာယူၿပီး တိုင္းျပည္အနာဂတ္လွဖို႔ ႀကိဳးစားၾကပါစို႔)
ေဒါက္တာေက်ာ္ေဆြ
ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီဝင္
သုေတသနနွင့္ ေလ့က်င့္ပညာေပးေရးဌာနမွဴး
တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးပါတီ။
—————
ေဒါက္တာေက်ာ္ေဆြသို႔ ျပန္ၾကားခ်က္ Link-
https://www.facebook.com/BurmaDemocracy/posts/1282408215168418
——————
Kyaw Swe FB မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

ေဒါက္တာေက်ာ္ေဆြ (ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီဝင္) တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီၫြတ္ေရးပါတီသို႔ ျပန္ၾကားခ်က္။

Ko Aung Ayechan

ဖတ္ရတာအေတာ့္ကိုေကာင္းပါတယ္။ ေဆာင္းပါးပံုစံမ်ိဳးမေရးပဲ လွ်ိဳ႕ဝွက္သည္းဖိုဝတၳဳမ်ိဳးသာေရးခဲ့ရင္ ကိုေက်ာ္ေဆြ ဘက္ဆဲလားျဖစ္မွာေသခ်ာတယ္။ သမိုင္းကိုတည့္မတ္ေပးခ်င္တဲ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕စိတ္ေစနာကိုေလးစားပါတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ လူပုဂၢိဳလ္စြဲ, ပါတီစြဲမရွိသလို ခ်စ္ခ်င္း မုန္းျခင္းမပါပဲ ( ၁၉၈၈ ) အေရးေတာ္ပုန္ကိုလည္း ေကာင္းေကာင္း သိမွီခဲ့ဖူးသူတေယာက္အေနနဲ႔ လိုအပ္ခ်က္ေလးေတြကိုေတာ့ ေရးခ်င္ပါတယ္။ ေကာင္းေကာင္းသိမွီခဲ့တယ္ဆိုတဲ့စကားကိုသံုးရတာကအေၾကာင္းရွိပါတယ္, ဦးသန္႔စ်ာပနလိုအေရးအခင္းမ်ိဳးကို မွီခဲ့ေပမယ့္ မူလတန္းတက္ဖို႔ေတာင္ အသက္မမွီေသးတဲ့အရြယ္ျဖစ္ေနလို႔ မွီရံုသာမွီခဲ့ၿပီး ဘာမွဂဃနဏမသိခဲ့လို႔ပါ။ ေလာကထဲမွာမရွိေတာ့တဲ့ လူတေယာက္ရဲ႕အျပစ္အနာအဆာကိုေျပာရတာ လိပ္ျပာမသန္႔ေပမယ့္ အမွန္တရားအတြက္ေရွးရႈၿပီးေျပာရမယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတို႔မိခင္ပါတီ ( တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးပါတီ ) ရဲ႕ ဘူမိနက္သန္ျဖစ္တဲ့ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ ( ဦးေနဝင္းပါတီ ) ကေန အစခ်ီေျပာမွ အမွန္နဲ႔နီးစပ္ႏိုင္မယ္။ ၁၉၆၂- ခုႏွစ္, ဇူလိုင္လ ၄- ရက္ေန႔မွာ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ မဆလပါတီဟာ၂၅- ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာခဲ့ၿပီးတဲ့ ၁၉၈၇- မွ စီးပြါးေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈလုပ္ဖို႔သတိရတယ္ဆိုေတာ့ ေစာေနေသးတယ္လို႔မ်ား မထင္မိဘူးလားဗ်ာ!!! 

လူပုဂၢိဳလ္တဦးကို လူဆိုးလူေကာင္းသတ္မွတ္တယ္ဆိုတာ လူ႔ပတ္ဝန္းက်င္အသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုက ကာယကံရွင္လူပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ဆိုးေမြေကာင္းေမြကို အေျခခံၿပီးသတ္မွတ္တာဗ်။ ႏိုင္ငံကိုဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳခဲ့သူေခါင္းေဆာင္တေယာက္ရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြထဲမွာ ကုသိုလ္တပဲ ငရဲတပိႆာလုပ္ရပ္ေတြမ်ားေနရင္ေတာ့, မၾကည္ညိဳႏိုင္မခ်စ္ႏိုင္ၾကတဲ့ျပည္သူေတြကို လြန္လွခ်ည္ရဲ႕လို႔မဆိုသင့္ေပဘူး။

ကိုေက်ာ္ေဆြက " ပူဇာ စ ပူဇာ့ေနယ်ာနံ" ဆိုတဲ့သေဘာမ်ိဳးေရးထားလို႔ က်ေနာ္ကဆန္႔က်င္သလိုျဖစ္ေနေပမယ့္လည္း အားနာနာနဲ႔ပဲ ဆက္ေရးရမွာပဲ။ ဥပမာေပးရမယ္ဆိုရင္ ၁၉၈၅- ၁၉၈၇ တရားမဝင္ေငြေၾကးဖ်က္သိမ္းမႈေတြဟာ ၁၉၈၈- အေရးေတာ္ပုန္ဆိုတဲ့ မီးထေလာင္ေတာ့မယ့္ေလာင္စာပံုေပၚက စနက္တံကို မီးကူးေပးလိုက္တဲ့မီးပြားတခုထက္မပိုပါဘူး။ တရားမဝင္ေငြစကၠဴဆိုၿပီးဖ်က္သိမ္းခဲ့လို႔ ဦးေနဝင္းကို စိတ္နာၾကတယ္ဆိုတာ အနည္းစုပါဗ်, သမိုင္းမွန္ကို ေလ့လာခြင့္မရခဲ့ၾကတဲ့ လူငယ္ေတြေျပာတာကို ေဗြမယူပါနဲ႔ဗ်ာ။ တျခားနာစရာအေၾကာင္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သူတို႔ခမ်ာသိမွမသိခဲ့ျကရတာကိုး။ ျမန္မာႏိုင္ငံလို သယံဇာတမ်ားတဲ့ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံအတြက္ စလင္ေပါင္ ( ၃.၅ ) ဘီလီယမ္ဆိုတာ မေျပာပေလာက္တဲ့ပမာဏပါ ( လက္ရွိ ကိုေက်ာ္ေဆြတို႔ ပါတီတြင္းက တဦးခ်င္းပုဂၢလပိုင္ဆိုင္မႈေတြေတာင္ ဒီ့ထက္ပိုေနၾကေသးတာပဲဗ်ာ။ အတိအက်သိခ်င္လွ်င္ ပို႔ေပးပါ့မယ္)။ 

ေရွးမွီေနာက္မွီလူႀကီးသူမေတြ ေျပာစကားနဲ႔ ဟိုစပ္စပ္ဒီစပ္စပ္သိရတာေလးေတြလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိေသးသဗ်။ မဆလေခတ္ဦးမွာ အေမရိကန္ေဒၚလာေငြ တစ္ေဒၚလာကို ျမန္မာက်ပ္ေငြ ငါးက်ပ္ပတ္ဝန္းက်င္ပါ။ ကမ႓ာ့ဘဏ္မွာ ေရႊေပါင္အခိုင္အမာထားႏိုင္တဲ့အခ်ိန္ေပါ့ဗ်ာ။ " စံလင္း, ေမာင္ေကာင္း" လက္မွတ္ပါတဲ့ျမန္မာေငြတိုင္းကို ႏိုင္ငံရပ္ျခားေငြလဲဌာနေတြတိုင္းမွာ လိုလိုလားလားလဲလွယ္ေပးေနတဲ့ေခတ္။ အဲဒီေရႊေပါင္ေတြအားလံုးကို ဦးေနဝင္းထုတ္ယူခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အေထာက္အထားရွိပါတယ္။ မဆလ ေခတ္ေႏွာင္းပိုင္းအထိ တစ္ေဒၚလာကို ျမန္မာေငြ ေျခာက္က်ပ္ေက်ာ္ပဲရွိပါေသးတယ္ (အျပင္ေစ်း က်ပ္ငါးဆယ္ေလာက္မွာေရာက္ေနပါၿပီ)။ ဦးေနဝင္းကေျခာက္လတႀကိမ္ Lufthansa ခရီးသည္တင္ေလယာဥ္ကိုစင္းလံုးငွားၿပီး Geneva နဲ႔ Bern က ေဆးရံုမွာ က်န္းမာေရးအတြက္ေဆးစစ္ၿပီး ဥေရာပႏိုင္ငံေတြမွာအနားသြားယူတယ္ဆိုတာ ၾကားခဲ့ရဖူးတယ္ ( ဒီေနရာမွာ ၾကံဳႀကိဳက္လို႔တခုေျပာပါရေစဦး။ ဆြစ္ဇာလန္ကို မသြားခ်င္တဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးေတြမွာေတာ့ ငပလီကိုသြားပါတယ္။ သူ႔အတြက္သီးသန္႔ Bell ရဟတ္ယာဥ္ကို ေရထဲဆင္းလို႔ရေအာင္ Inflatable Raft ေတြတပ္ၿပီး ေမွာ္ဘီ ၅၀၁- ေလတပ္စခန္းရဲ႕ အမွတ္ ၅၂- အုပ္စု Hanger မွာျပင္ထားေပးရပါတယ္။ 

ခင္ဗ်ားက မေကြးရဲ႕ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ဆိုေတာ့ တခါတည္းအမ်ိဳးပါစပ္ေပးလိုက္မယ္ဗ်ာ, ေလယာဥ္မႉးဗိုလ္ႀကီးက ဗိုလ္ႀကီးဘုန္းေက်ာ္ေရႊပဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ မေကြးတိုင္းဝန္ျကီးခ်ဳပ္ရဲ႕ အစ္ကိုပါ။ ဘုန္းေက်ာ္ေရႊ, ဘုန္းျမင့္ေရႊ, ဘုန္းေမာ္ေရႊ အားလံုးက စာေရးဆရာမႀကီး သထံုမေလးႏြယ္ရဲ႕ သားေတြပဲ )။ ေဆးရံုကဆင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ေဆးရံုအုပ္ႀကီးမွစ တံမ်က္လွည္းအဆံုး တန္းစီခိုင္း, ေငြဖလားႀကီးထဲမွာ ျမန္မာျပည္ကယူလာတဲ့ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြအျပည့္ထည့္, ဦးေနဝင္းကိုယ္တိုင္ ငံု႔ေတာင္မၾကည့္ပဲလက္နဲ႔ႏိႈက္ၿပီး ဝန္ထမ္းတိုင္းကိုေဘာက္ဆူးေပးတာၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္ ( ေစ်းအေပါဆံုးပစၥည္းကို ရရွိသူတဦးေတာင္မွ ဆြစ္ဇာလန္မွာ ေျခာက္လေလာက္ ဘာမွမလုပ္ပဲထိုင္စားႏိုင္ပါတယ္ )။ ဥေရာပေရာက္တိုင္း တည္းခိုတဲ့ေဟာ္တယ္ေအာက္မွာ အေကာင္းစားကားႏွစ္စီးကို နာရီေၾကးေပးငွါးျပီး (၂၄- နာရီ ) ေစာင့္ခိုင္းထားတာၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္။

ကားငွါးတဲ့ကုမၸဏီကိုရွင္းရတဲ့ကုန္က်စရိတ္တခုတည္းကပဲ ေမာ္ေတာ္ကားအသစ္စက္စက္ႏွစ္စီးတန္ဖိုးထက္မ်ားတယ္ဆိုတာကို သံအရာရွိတဦးရဲ႕ေျပာစကားျကားခဲ့ဖူးပါတယ္ ( ဒီစကားကို ေျပာျပခဲ့သူက ဂ်ာမနီမွာ သံအမတ္ႀကီးလုပ္ခဲ့တဲ့ ဦးေနဝင္းရဲ႕လူယံု ကုလားႀကီးဦးလွေမာင္ပါ )။ အေခါက္ေပါင္းမ်ားလာေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္အေပၚေမတၱာထားၿပီး ေဟာ္တယ္စရိတ္သက္သာေအာင္ ၇၅-၇၆ မွာ ၿဗိတိသွ်ကၽြန္းေပၚက လန္ဒန္ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ဘ႑ာနဲ႔ အိမ္ႀကီးရခိုင္တလံုးဝယ္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္, လူသိမခံရဲလို႔ ၿဗိတိသွ်လူမ်ိဳးတေယာက္ရဲ႕အမည္နဲ႔ဝယ္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီလူေသေတာ့ ၿဗိတိသွ်ဥပေဒအတိုင္း ေသဆံုးသူရဲ႕ဇနီးကပိုင္သြားေတာ့ ဆံုးပါေလေရာ။ အခုရွိေနတဲ့အိမ္က ဒုတိယအလံုးပါ။

နဝတ အစိုးရေခတ္ေလာက္အထိ ေျခာက္လတႀကိမ္အိမ္ေစာင့္ဖို႔အတြက္ စစ္သားေတြကိုအလဲအလွယ္နဲ႔ ပို႔ေပးရပါေသးတယ္။ ေဒါက္တာေဒၚရင္ရင္ႏြယ္ ( ဦးေနဝင္းေခၽြးမ ) ေနဖူးလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။ မြန္တီကာလိုက ေလာင္းကစားကုန္က်စရိတ္ေတြနဲ႔ ေဒၚရတနာနတ္မယ္အတြက္ နစ္နာေၾကးေတြ ၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္။ လန္ဒန္နဲ႔ ပါရီလိုၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ မိုးကုတ္ပတၱျမားနဲ႔ ဖားကန္႔ေက်ာက္စိမ္းကို အဓိကထားေရာင္းတဲ့ ရတနာဆိုင္ႀကီးေတြမပါေသးပါဘူး။ အင္းယားလိတ္ေဟာ္တယ္အဝင္ ကမ႓ာေအးဘုရားလမ္းေဘးမွာ သမီးတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူႏွစ္ဦး ( ေဒၚစႏၵာဝင္း, ေဒၚေၾကးမံုဝင္း ) နဲ႔ သူတို႔အေပါင္းအသင္းေတြ ေငြရွင္းစရာမလိုပဲ ႏိုင္ငံျခားမုန္႔မ်ိဳးစံုကိုအခ်ိန္မေရြးစားႏိုင္ဖို႔ဖြင့္တဲ့ဆိုင္ မပါေသးဘူး။ တိုက်ိဳ ဂင္ဇာရပ္ကြက္က ျမန္မာသံရံုးပိုင္ေျမကို ေရာင္းစားတာ ၾကားဖူးခဲ့တယ္ ( နဝတ, နအဖ ေခတ္မွာ လက္ရွိတိုက်ိဳသံရံုးအေဆာက္အဦပိုင္ေျမကို တျခမ္းခြဲေရာင္းလိုက္ပါေသးတယ္)။ က်ေနာ္တို႔ ဦးေနဝင္းေခတ္မွာ သင္ခဲ့ရတဲ့ျမန္မာ့သမိုင္းလိမ္ေတြထဲမွာေတာင္ ဦးေနဝင္းရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽြံစြန္႔စြန္႔စားစားလုပ္ေဆာင္ခဲ့တာ မရွိသေလာက္နည္းပါးပါတယ္။ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ထဲပါတယ္ အင္းစိန္တိုက္ပြဲဦးေဆာင္တယ္ဆိုတာေလာက္က လူၿပိန္းအသိမ်ိဳးပါ။ ပုဂၢလိကသမိုင္းတခု ေသခ်ာႏိုင္ဖို႔အတြက္ သက္ဆိုင္သူကာယကံရွင္ရဲ႕ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္း, အမြိဳင္ကိုပါလာရျခင္းအေၾကာင္းရင္း, စာရိတၱ, အရည္အခ်င္း အားလံုးကို ဆက္စပ္ေလ့လာမွ အမွန္နဲ႔နီးစပ္မွာပါ။

အသည္းနာစရာအေကာင္းဆံုးတခ်က္က ေလွာ္ရင္းနစ္ရင္းျဖစ္ေနတဲ့ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကပဲခ်မွတ္ထားခဲ့သေယာင္ ယုတ္ယုတ္ကမ္းကမ္း ဝါဒျဖန္႔ေရးသားခ်က္ေတြပဲ။ " ေအာင္ဆန္းဇာနည္" ကဗ်ာရဲ႕ ေနာက္ဆံုးပိုဒ္မွာ ထပ္ျဖည့္ထားတဲ့ " ဆိုရွယ္လစ္ေဘာင္လမ္းစဥ္မ်ား၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခ်မွတ္သြား" ဆိုတဲ့စာေၾကာင္းကိုေျပာတာ, မူရင္းကဗ်ာမွာ အဲဒီအပိုဒ္လံုးလံုးမပါခဲ့ဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက်ဆံုးၿပီး ၁၅- ႏွစ္ၾကာမွေပၚလာတဲ့ပါတီတခုမွာ Burmese way to socialism ဆိုၿပီးလုပ္ခ်င္ရာလုပ္ၿပီးလို႔ မေအာင္ျမင္ေတာ့မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေပၚလႊဲခ်တဲ့ အဆံုးစြန္ယုတ္ကမ္းမႈတခုပဲ။ ဒါေတာင္ က်ေနာ္ဗုဒၶဘာသာျမန္မာစစ္စစ္တေယာက္ရဲ႕အျမင္နဲ႔ေရးသားခ်က္တခုတည္းပဲရွိပါေသးတယ္။ ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္, မိႈင္းရာျပည့္, ဦးသန္႔စ်ာပန, အလုပ္သမားသပိတ္, ၈၈- လိုအေရးေတာ္ပုန္အဆက္ဆက္မွာ ေႂကြလြင့္ခဲ့ၾကတဲ့ ရဟန္းရွင္လူ အားလံုးရဲ႕ အသက္ေတြ ဘဝေတြမပါေသးဘူး။ တိုင္းရင္းသားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွစ္မေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္, နာၾကည္းခ်က္ေတြ မပါေသးဘူး။ ဦးေနဝင္းလမ္းစဥ္ကို လိုက္နာဆက္ခံသူေတြမွာ မဆလေတြခ်ည္းပဲမဟုတ္ပါဘူး, ခင္ဗ်ားတို႔ တစည ေခါင္းေဆာင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း လိုက္နာေနၾကပါေသးတယ္။ 

၁၉၉၃- မွာ ဦးစန္းယုနဲ႔ ေနာက္ပါအျခံအရံအေတာ္မ်ားမ်ား စင္ကာပူကို ေဆးကုသမႈခံယူဖို႔ေရာက္လာစဥ္က Lufthansa ခရီးသည္ေလယာဥ္ႀကီးကိုပဲ ခ်ာတာငွါးလာၿပီး Changi ေလဆိပ္မွာ တလနီးပါးရပ္နားၿပီး ေစာင့္ခိုင္းထားတာ ကိုယ္တိုင္ျမင္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ လိုက္ပါလာသူ လူသံုးဆယ္ေက်ာ္အတြက္ မင္ဒရင္ေဟာ္တယ္ရဲ႕အေပၚဆံုးႏွစ္ထပ္ကို အခန္းကုန္ယူထားတယ္။ ဓါတ္ေလွကားကို interchanged စီးမွသူတို႔အထပ္ေရာက္တယ္, အဲဒီေခတ္ကေငြေၾကးနဲ႔ လူတေယာက္အတြက္ တည္းခိုခသက္သက္ တရက္စာကို စင္ကာပူေဒၚလာ ၂,၀၀၀- ဝန္းက်င္ က်တယ္။ စင္ကာပူဆရာဝန္ေတြကလည္း ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာကို သေဘာေပါက္ထားျကပံုပဲ။ ဦးစန္းယုသြားတယ္, ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္ဆံုးတယ္။ ဦးစိုးဝင္း ေသမလိုျဖစ္ေတာ့ စင္ကာပူကိုေျပးတယ္, မကယ္လိုက္ႏိုင္ဘူး။ ဦးေအာင္ေသာင္း, အသက္ျပန္ပါမလာဘူး။ တရားရၾကဖို႔အခ်ိန္က တန္ရံုမက လြန္ေတာင္ေနၿပီပဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ေခါင္းကိုင္ဖခင္ႀကီးရဲ႕အဆိုးတကာ့အဆိုးဆံုးလုပ္ရပ္တခုက စစ္တပ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအာဏာေပးၿပီး သရဲေမြးသလိုေမြးခဲ့တဲ့ အခ်က္ပဲ။ ဒီေန႔ထိ ကုတ္နဲ႔ေကာ္ထုတ္ေတာင္မထြက္ႏိုင္ၾကပဲ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ဝင္ထိုင္ေနတုန္း။ ရဟန္းရွင္လူ အရပ္သားျပည္သူလူထုနဲ႔ တပ္မေတာ္ကို တစတစေဝးကြာလာေအာင္ သပ္လွ်ိဳေသြးခြဲခဲ့တဲ့တရားခံနံပါတ္တစ္က ဦးေနဝင္းနဲ႔ မဆလပဲဗ်။

 ေရႊတိဂံုဘုရားေဂါပကမွသည္ သခ်ႋဳင္းကုန္းကသုဘရာဇာအထိ စစ္တပ္ကပါဝင္ပတ္သက္ေစတဲ့စနစ္ဆိုးေၾကာင့္ အမုန္းတရားနဲ႔ ျပႆနာေပါင္းစံုေပၚလာခဲ့ရျခင္းပဲ။ သူ႔အေမြကိုဆက္ခံတဲ့ နဝတ, နအဖ ေခတ္မွာေတာ့ အေဖ့ထက္သားကလက္ေဇာင္းပိုထက္ေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ, " ျပည္သူသာအမိ၊ ျပည္သူသာအဖ " ဆိုတဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ႕ေဆာင္ပုဒ္ကိုပါ " တပ္မေတာ္သာအမိ၊ တပ္မေတာ္သာအဖ " အထိျဖစ္ေအာင္ကိုေျပာင္ေျမာက္လိုက္ၾကေတာ့တာပါပဲ။ ကေန႔အထိ ျပည္သူတိုင္းကတပ္မေတာ္ကိုဦးသံုးႀကိမ္ခ်သင့္တဲ့ေက်းဇူးရွင္ႀကီးေတြဆိုတဲ့အျမင္မ်ိဳး, ျပည္သူကို ေစာ္ကားေမာ္ကားျပဳတဲ့ အေျပာအဆို အေရးအသားမ်ိဳးေတြ မၾကားခ်င္အဆံုး မဖတ္ခ်င္အဆံုး ျမင္ေနေတြ႕ေနရတာပဲ။ စစ္အစိုးရအစဥ္အဆက္ရဲ႕ ဥပေဒဆိုတာ ဂုတ္ၾကားကို ေအာင္နက္, ေအာင္နက္ကို ဖိုးလံုးေျပာင္းေခၚတဲ့သေဘာေလဗ်ာ။ ကမ႓ာ့ႏိုင္ငံေပါင္း (၁၉၆ ) ႏိုင္ငံမွာ တပ္မေတာ္အစိုးရပဲျဖစ္ျဖစ္, တပ္မေတာ္လူဝတ္လဲအစိုးရပဲျဖစ္ျဖစ္ စိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ေတာ္မူလို႔ တိုင္းႏိုင္ငံျကီးသာယာဝေျပာေနပါတယ္, ကမ႓ာနဲ႔ယွဥ္ ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္ခဲ့ပါတယ္, ပတ္ဝန္းက်င္တိုင္းျပည္ေတြက ေလးစားအားက်အတုယူရပါတယ္ဆိုတဲ့ အျဖစ္အပ်က္မ်ိး တခုတေလမ်ားရွိခဲ့ရင္ အလင္းျပစမ္းပါဗ်ာတို႔!!! က်ေနာ္ေတာ့ ေခြးျဖစ္ကုန္တဲ့တိုင္းျပည္ေတြပဲ ေတြ႕ဖူးေနလို႔ပါ။

ေနာက္တခုေျပာခ်င္တာက ေဒါက္တာေက်ာ္ေဆြအေနနဲ႔ ေမြးရပ္ေျမ ျပည္ေထာင္စုသမတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို ဖြံ ့ၿဖိဳးမႈအနိမ့္ဆံုးတိုင္းျပည္ LDC အဆင့္ထိေရာက္ေအာင္ ခ်ခဲ့တာကို ဂုဏ္ေတာင္ယူေနေသးပံုပဲ။ ႐ိုး႐ိုးသားသားျမန္မာႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားေတြကို ဘူးလံုးနားမထြင္းစကားေတြနဲ႔ မေရးသင့္ဘူးဆိုတာ ေဒါက္တာႀကီးသတိခ်ပ္ပါေလ။ LDC အဆင့္ကို တိုင္းျပည္ေရာက္ခဲ့ရတဲ့အတြက္ ဘယ္ေလာက္ထိခိုက္ခဲ့တယ္, ဘယ္လိုထိခိုက္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို မ်က္ေစ့ပိတ္နားပိတ္ခံခဲ့ၾကရတဲ့ သပၸဴရိသျပည္သူအမ်ားစုက ဘယ္သိႏိုင္ပါ့မလဲဗ် ( ဒါေၾကာင့္လည္း လူမ်ိဳးေရးမိႈင္း, ဘာသာေရးမိႈင္း တိုက္လို႔လြယ္ေနေသးတာပဲ )။ လူအနည္းစုေလာက္ပဲသိတာကိုး, အဲဒီဆိုးက်ိဳးေတြေကာင္းေကာင္းသိတဲ့အထဲမွာ ခင္ဗ်ားပါတယ္ကိုေက်ာ္ေဆြ။ LDC ကိစၥက, ႏိုင္ငံ့ GDP ကိုမိသားစုရဲ႕ GDP လိုသေဘာထားေနတဲ့ မိသားစုဝင္ေတြတိုင္း ဘယ္သူ႔ကိုမွမထိခိုက္ႏိုင္ဘူး, တိုင္းသူျပည္သား လူဆင္းရဲအမ်ားစုကိုပဲထိခိုက္တာ။ မိသားစုရဲ႕စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ျပည္ပႏိုင္ငံေတြမွာ အလုပ္အကိုင္သြားေရာက္လုပ္ကိုင္သူတိုင္း အနည္းနဲ႔အမ်ားၾကံဳဖူးၾကတဲ့ အလြယ္ဆံုးအျဖစ္အပ်က္တခုကိုပဲ ေျပာမယ္ဗ်ာ, ေလဆိပ္ရဲ႕ သာမန္လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးအမႈထမ္းက ျမန္မာႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ကိုျမင္တာနဲ႔ မသတီသလိုအၾကည့္ခံရတယ္၊ ယိုးဒယား, မေလးရွား, ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ဗီဇာမယူပဲ သြားခ်င္သလိုသြားခြင့္ရေနတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးမွာေတာင္ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ တေကာင္းအဘိရာဇာ သာကီဝင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြအတြက္ အာဖရိကတိုက္ရဲ႕ ေခ်ာင္ခ်ိဳေခ်ာင္ၾကားတိုင္းျပည္ေတြသြားဖို႔ကိုေတာင္ ဗီဇာယူေနၾကရေသးတဲ့အေနအထားမပါ။ 

အရပ္စကားနဲ႔ေျပာရရင္ မ်က္ႏွာႀကီးအိမ္က စတုဒီသာအလႉကို သူေတာင္းစားေရာက္လာတဲ့သေဘာနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္တူသဗ်ိဳ႕။ ဒါေၾကာင့္လည္း ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ကာလရွည္ၾကာ႐ုန္းကန္ေနၾကရတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအမ်ားစုက တျခားႏိုင္ငံႀကီးေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ေတြကို ပဲ အဓိကထားအသံုးျပဳေနၾကရတာပဲ။ ႏိုင္ငံႀကီးေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ေတြကိုင္ထားလို႔ ေမြးရပ္ေျမကိုမခ်စ္ၾကဘူးလို႔ေတာ့ မထင္နဲ႔ဗ်ိဳ႕, ခင္ဗ်ားတို႔ခ်စ္တယ္ဆိုတာထက္ မပိုရင္သာရွိမယ္ မေလွ်ာ့ေစရဘူး။ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ပါးစပ္က ေအာ္ေနဖို႔မလိုဘူး ကိုေက်ာ္ေဆြ, ခ်စ္တတ္ဖို႔လည္းလိုေသးတယ္, လူမ်ိဳးနဲ႔ တိုင္းျပည္ကို လူေတာတိုးေအာင္ လူရာဝင္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ဖို႔လည္းလိုေသးတယ္။ ေရးခ်င္တာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိပါတယ္, အခ်ိန္ရရင္ေရးပါ့မယ္။ 

ခင္ဗ်ားဦးေနဝင္းအေပၚ ရွာၾကံၿပီးေက်းဇူးစကားဆိုေနတာကို က်ေနာ္အျပစ္မေျပာပါဘူး, ခင္ဗ်ားလုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့ကိစၥတခု, ခင္ဗ်ားရဲ႕ယံုၾကည္လြတ္လပ္ခြင့္ပါ။ ေက်းဇူးရွင္အေပၚေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ရတာ မဂၤလာတရားေတာ္နဲ႔ညီသကိုးဗ်, နတ္လူ သာဓုေခၚမေခၚေတာ့ မသိေပမယ့္ သမိုင္းမွန္သိေနသူတိုင္း ဘယ္သူမွ သာဓုေခၚမွာမဟုတ္ဘူး။ ပညာရွိသတိျဖစ္ခဲဆိုသလိုပဲ, ခင္ဗ်ားတို႔သတိျပဳသင့္တဲ့အခ်က္တခုက ျပည္သူ႔ေမတၱာဆိုတာ ခ်ဴစရာမလိုဘူး, ခ်ဴလို႔လည္းရေကာင္းတဲ့အရာမဟုတ္ဘူး ဆိုတာပါပဲဗ်ာ!!! ခင္ဗ်ားတို႔ေတြ ျပည္သူ႔ေမတၱာကို ငတ္မြတ္ေတာင့္တေနၾကတယ္ဆိုရင္ အားနာနာနဲ႔ပဲေျပာပါရေစ ကိုေက်ာ္ေဆြခင္ဗ်ာ, ဒီဘဝေတာ့သိပ္မေသခ်ာဘူး .... ဆယ္ေလးတေလးေလာင္းဝံ့တယ္။ လူ႔သက္တမ္း အခ်ိန္တိုတိုကေလးအတြင္းမွာ ေနတတ္ၾကပါေစ။ ေသတတ္ၾကပါေစ။

 ( ေဒါက္တာေက်ာ္ေဆြရဲ႕ ပို႔စ္ႏွစ္ခုအတြက္ ေရးခ်င္စိတ္ေပါက္လာလို႔ ေရးမိေရးရာ ေရးထားတာပါဗ်ာ။ 

က်ေနာ့္ရဲေဘာ္ရဲဘက္တခ်ိဳ႕ကို tag တြဲလိုက္ ပါတယ္။)

Ko Aung Ayechan
————

Ko Aung Ayechan post link-
https://www.facebook.com/aung.ayechan.5/posts/1286225294831292

ေဒါက္တာေက်ာ္ေဆြ post link-
https://www.facebook.com/drkyaw.swe/posts/778034102352921

Ko Aung Ayechan FB မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္