မသီတာ ခံုနံပါတ္တစ္
============
ဆရာေတာ္ ဦးနႏၵိမာ ျမစ္ႀကီးနားကေန မံုရြာမႏၲေလးဘက္ ခရီးသြားစရာ ႐ွိ၍ ကားလက္မွတ္ ျဖတ္ထားခဲ့သည္။ ဘုန္းကံအရွိန္အဝါပဲ နည္းလို႔လား၊ တိုက္ဆိုင္မႈေၾကာင့္လား မေျပာတတ္။ ဆရာေတာ္ ခရီးသြားတိုင္း ေ႐ွ႕ဆံုးခံုတန္း မရတတ္။ တစ္ဆယ္ေနာက္က ထိုင္ခံုနံပါတ္သာ ရေလ့႐ွိသည္။ ဒါကို ဆရာေတာ္ မေက်နပ္ခ်င္။ သံဃာခံုလို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေ႐ွ႕ဆံုးတန္းမွာ အမ်ိဳးသမီး ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးေတြ ထိုင္ေနၿပီး မိမိက တစ္ဆယ္ေနာက္မွာ ထိုင္ရေလ့႐ွိတာကိုလည္း သတိထားမိသည္သာ။
လမ္းကေစာင့္စီးမည္ဟု ႀကိဳတင္မွာၾကားထားသျဖင့္ ကားလာခ်ိန္ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနလိုက္သည္။ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ခန္႔ေစာင့္လိုက္ရၿပီး ဆရာေတာ္စီးမည့္ကား ဆိုက္လာသည္။ အထုတ္အပိုးႏွင့္ ေစာင့္ေနသည္က ဦးနႏၵိမာ တစ္ပါးသာ။ ကားစပယ္ယာက ဆရာေတာ္ကို ေက်ာ္ၿပီး ခရီးသည္နာမည္ ေအာ္ေခၚလိုက္သည္က....
မံုရြာလိုက္မယ့္ လမ္းႀကိဳခရီးသည္ ခံုနံပါတ္တစ္ မသီတာ ႐ွိလားခင္ဗ်ား...
မသီတာကား ထြက္မလာ။ ဦးနႏၵိမာသာ အထုတ္ဆြဲၿပီး ကားေပၚတက္လာသည္။
ဆရာေတာ္ ဘယ္ႂကြမွာလဲဘုရား... တပည့္ေတာ္တို႔ကား မွာ ခံုပိုမ႐ွိေတာ့ဘူး။ လမ္းႀကိဳခရီးသည္ တင္ရမွာမို႔ဘုရား...
လမ္းႀကိဳခရီးသည္ ခံုနံပါတ္တစ္ မသီတာဆိုတာ ငါပဲကြ။
ဟာ... ဆရာေတာ္က ဘာလို႔ မိန္းကေလး နာမည္နဲ႔ ျဖတ္ထားတာလဲဘုရား....
မင္းတို႔ကားေတြက ဆရာေတာ္နာမည္နဲ႔ လက္မွတ္ျဖတ္ရင္ ခံုနံပါတ္တစ္ မရလို႔...ဒကာမနာမည္နဲ႔ ျဖတ္ထားတာေဟ့... ဒီတစ္ခါေတာ့ ခံုနံပါတ္တစ္ကေန စီးရၿပီဟ... မာတုဂါမမ်ား အ႐ွိန္အဝါ ႀကီးပါ့ကြာ... နာမည္ေလးေျပာတာနဲ႔ နံပါတ္တစ္ ရသဟ။
ဆရာေတာ့္စကားေၾကာင့္ စပယ္ယာ ဒ႐ိုင္ဘာမ်ား မ်က္ႏွာ သုန္မံႈသြားၾကသည္... ဆရာေတာ္က ဆက္ႏွိပ္ကြပ္ေနေသးသည္...
ကဲ.... သီတာေနရာယူလို႔ ၿပီးပါၿပီ... ေမာင္းေတာ့ဗ်ား....
ခရီးသည္ေတြေ႐ွ႕ အႏွိပ္ကြပ္ခံလိုက္ရသည္မို႔ စိတ္ဆိုးသြားေရာ့ထင့္... ဒ႐ိုင္ဘာက ေဆာင့္ႀကီးေအာင့္ႀကီးျဖင့္ ကားစက္နိႈးကာ ဇြတ္ေမာင္းထြက္သည္... ခရီးသည္မ်ားလည္း အငိုက္မိကာ... ဟပ္ထိုးစိုက္ကုန္ၾကသျဖင့္ ကားကိုဘယ္လိုေမာင္းတာလဲ ဘာညာနဲ႔ ကြၽက္စီကြၽက္စီ ျဖစ္သြားခ်ိန္ ဆရာေတာ္ေျပာလိုက္တာက....
ေျဖးေျဖးေမာင္းပါ ဒ႐ိုင္ဘာရယ္..... သီတာရင္ေတြတုန္လြန္းလို္႔ပါ.... ဟူသည္တည္း။
Crd........အ႐ွင္ နႏၵိယ.....ေတာင္တြင္းႀကီး
No comments:
Post a Comment