စြမ္းထက္သံုးဝင္ ေတာင္လံုးေက်ာ္ပင္

စြမ္းထက္သံုးဝင္ ေတာင္လံုးေက်ာ္ပင္
ေရွးဘုိးဘြားျမန္မာႀကီးမ်ားသည္ ေဆးနည္းေဆးစြမ္းေကာင္းမ်ားကို လူတိုင္းလူတိုင္းစိတ္ဝင္စားၿပီး ႏႈတ္ငံုေဆာင္ႏုိင္ၾကေစရန္ဟူေသာ ေစတနာေမတၱာျဖင့္ ေတးထပ္၊
ဒံုးခ်င္း စသည့္ကဗ်ာလကၤာမ်ားေရးဖြဲ႕ကာလူထုေရွ႕ေမွာက္သုိ႔ ေရာက္ေအာင္စြမ္းေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေဆးနည္းေဆးစြမ္းေကာင္းမ်ားကို ကဗ်ာ လကၤာေရးဖြဲ႕၍ မွတ္တမ္းျပဳ ခဲ့ၾကသည္။ အခ်ဳိ႕မွာမူ သားစဥ္ေျမးဆက္လက္ဆင့္ကမ္းပညာေပးရာတြင္သစၥာဆုိကာေပးခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေနာင္လာေနာက္သားမ်ား မသိရွိႏုိင္ဘဲ ေသရြာသို႔ ယူေဆာင္ သြားၾက သည္မ်ား လည္း ရွိသည္။
စာေရးသူအေနျဖင့္ ကိုယ္ေတြ႕လက္ေတြ႕တုိ႔ကို အတုယူအားက်ကာ မိမိတုိ႔၏ကိုယ္ေတြ႕လက္ေတြ႕ အသံုးျပဳၿပီးေသာ ျမန္မာေဆးၿမီးတို၊ ေဆးနည္း၊ ေဆးစြမ္း ေကာင္းမ်ားရင္းႏွီးေသာ မိတ္ေဆြ မ်ား၏ ကုိယ္ေတြ႕ေျပာျပခ်က္မ်ား စာအုပ္စာေပစာတမ္းမ်ား၌ ဖတ္ရေသာ ေဆးနည္းမ်ားႏွင့္ ေဆးစြမ္းေကာင္းမ်ားကို ဖတ္႐ႈမွတ္သား ခဲ့ရသည္။မိမိ၏ကုိယ္ေတြ႕ႏွင့္ စာဖတ္သူတို႔၏ အက်ဳိး မ်ားေစ ရန္ ေရးသားမွ်ေဝခ်င္စိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚမိသည္။

ေဆးပင္တုိ႔ကား စာေရးသူတို႔ေနထိုင္ေသာ ကမၻာေျမႀကီးေပၚတြင္ မ်ားျပားလွသည္။ သူ႔အစြမ္း၊ သူ႔သတၱိႏွင့္ ဂုဏ္ရည္တို႔ရွိၾကသည္။ လူသားတို႔ကို အက်ဳိးျပဳၾကသည္။ ''အနာႏွင့္ေဆး တည့္ေအာင္ေပးေပ်ာက္ေရးမခက္ေပ'' ဆုိသည့္အတိုင္းေဆးပင္တစ္ပင္ကုိ ေရာဂါအမ်ဳိးအစားအလုိက္အသံုးျပဳပံုကုိ ေလ့လာမွတ္သားရသည္။ေရာဂါႏွင့္ေဆးပင္ကုိတြဲ၍ သိဖို႔ရန္လုိအပ္ သည္။'' တန္ေဆး လြန္ေဘး'' ဆုိသကဲ့သုိ႔ ေဆးကိုမလြန္ေအာင္ ခ်င့္ခ်ိန္သံုးတတ္ဖုိ႔လုိသည္။
သို႔မွသာ လူသားတို႔အတြက္ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းမည္ျဖစ္သည္။''ကတိသစၥာတည္ေသာခါဝယ္ ၾသဇာေလးနက္ ေပၚဆီတက္၍ ႏြယ္ျမက္သစ္ပင္ ေဆးဖက္ဝင္၏'' ဆိုသည့္ စကားမွာ မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္တန္ဖိုးထားရန္ လိုအပ္သည္။ ယံုမွၾကည္မွာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ယံုၾကည္မႈရွိဖို႔လုိအပ္သည္။
ႏြယ္ျမက္သစ္ပင္တို႔သည္ လူတို႔အား အက်ဳိးျပဳၾက၏။ဤေဆာင္းပါးတြင္ ထူးျခားေသာ ေဆးပင္တစ္ပင္၏အေၾကာင္းကို ကိုယ္ေတြ႕ေပ်ာက္ ကင္းခ်မ္းသာမွရ သည့္ အတြက္ ခုနစ္ရက္သား သမီး မ်ား က်န္းမာခ်မ္းသာေစရန္ေရးသားမွ်ေဝေပးျခင္းျဖစ္သည္။

ေဆးပင္အမည္မွာ ''ေတာင္လံုးေက်ာ္''ဟုသိရသည္။ အခ်ဳိ႕အမည္အရင္းကုိမသိကင္ဆာေရာဂါကို လက္ေတြ႕ေပ်ာက္ကင္းခဲ့ေသာေၾကာင့္ ကင္ဆာေဆးပင္ဟုေခၚၾကသည္။ အခ်ဳိ႕အရပ္ေဒသ အေခၚ အက်ိတ္ေၾကပင္ဟုေခၚၾကသည္။ စာေရးသူေလ့လာစူးစမ္း၍ သိရသေလာက္ရင္သားအက်ိတ္မ်ားကို ႏုလွ်င္ မခြဲစိတ္ရဘဲ ႀကိတ္ ေထာင္း၍အံုေပးရျခင္း၊ အနည္းငယ္ေထာင္း၍ တိုက္ေကြၽးေပးျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ေပးလွ်င္ အတြင္းအက်ိတ္နာမ်ား သိသိသာသာေလ်ာ့က်ေပ်ာက္ကင္းျခင္းမ်ားကို သံုးစြဲသူ ကုိယ္တိုင္ေျပာၾကား၍ သိခဲ့သည္။ ထုိ႔ျပင္အဆိပ္ရွိေသာအေကာင္ကုိက္၍ ပြတ္ေျခၿပီး အံုေပးရာအဆိပ္က်ဆင္းေၾကာင္းကုိလည္း ႀကံဳေတြ႕ရဖူးသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အမ်ား အားျဖင့္အဆိပ္ေျပပင္ဟုလည္း ေခၚေဝၚသံုးစြဲၾကသည္။

ေဆးပင္၏ပံုသဏၭာန္မွာ ႐ိုးတံမာ၍အေၾကာမ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားေသာပင္ေပ်ာ့မ်ဳိးျဖစ္၏။ အပင္၏အျမင့္မွာ အမ်ားအားျဖင့္ ငါးေပခြဲ ေျခာက္ေပခန္႔ အထိျမင့္ တက္ၿပီးႏြဲ႕ေႏွာင္းကုိင္းၫြ တ္ေသာ အပင္ျဖစ္သည္။အရြက္မွာ အစိမ္းရင့္ေရာင္ျဖစ္ၿပီးအနည္းငယ္ဝုိင္း၍ ထိပ္ပိုင္းတြင္ခြၽန္သည္။
အနားသတ္အထစ္ထစ္အတြန္႔ကေလးမ်ားပါရွိ၍ ေခါင္ရန္းပင္အေသးစားအရြက္ႏွင့္ဆင္တူသည္။ ေရသံုးေသာ ေနရာမ်ားတြင္တစ္ေတာင္ခန္႔အ႐ိုးရင့္ရင့္ကို ထုိးစိုက္႐ံု မွ်ျဖင့္ရွင္သန္ႏုိင္ေသာ အပင္ျဖစ္သည္။ အရြက္မွာအလြန္ေၾကြခဲ၍ စိမ္းေရႊေရႊႏွင့္အနံ႔ျပင္းျပေသာအပင္ျဖစ္သည္။ အရြက္မွာ ရြက္ဆိုင္ထြက္သည္။ အပြင့္မွာပြင့္ခဲလွသည္။ ပြင့္လွ်င္အျဖဴေရာင္အဆုပ္ေလးမ်ားပြင့္ၿပီး အသီးမွာ စာေရးသူတို႔ ငယ္စဥ္က ဝါးျပြတ္တန္ ကေလးထဲထည့္၍ ေဖာက္ကစားေသာေဘာင္ေဘာင္သီးႏွင့္ဆင္တူ၏။
ေဆးပင္၏ ဂုဏ္သတၱိကိုၾကည့္လွ်င္စပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းရွိ၏။လက္ႏွင့္ပြတ္ေျခလွ်င္ ေစးခြၽဲ၏။ သလိပ္ႏွင့္ေလကိုႏုိင္၏။ ေၾကညက္လြယ္၏။ အပူနာမ်ားကို ႏိုင္နင္း၏။ ဆီးေအာင့္ နာ၊ သည္းေျခနာ၊ ဝမ္းတြင္းကလီစာႏွင့္သက္ဆုိင္ေသာ အနာမ်ားကို အက်ဳိးျပဳ၏။ ခႏၶာကိုယ္တြင္းအက်ိတ္အခဲမ်ားကိုေရအနည္းငယ္ႏွင့္ ႀကိတ္ေထာင္း၍ စတီးဇြန္း ႏွစ္ဇြန္း ခန္႔ တိုက္ေကြၽး၍ ဆီးႏွင့္သက္ ဆုိင္ေသာ အေဖာအေရာင္ေရာဂါမ်ားကိုလက္တြင္းတစ္ဆုပ္ခန္႔ သံုးခြက္တစ္ခြက္တင္က်ဳိတုိက္ျခင္းျဖင့္ ဆီးေပါေပါသြား၍ အေဖာအေရာင္ေလ်ာ့က်ေစသည္။

စာေရးသူ၏ကုိယ္ေတြ႕ကိုတင္ျပရလွ်င္လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ့္ငါးႏွစ္ခန္႔က စာေရးသူတို႔တာဝန္က်ရာ ကြမ္းၿခံကုန္းၿမိဳ႕ေလးသို႔မိသားစုေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ရသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ သမီးငယ္ မွာ ကိုး တန္းေက်ာင္းသူမွ်သာရွိေသးေသာ္လည္း အခ်ိန္ရွိသေရြ႕ က်န္းမာေရးမေကာင္းေပ။ မိန္းကေလးတို႔ သဘာဝလစဥ္ပံုမွန္ရွိရမည့္အစား လာလုိက္ ေပ်ာက္လိုက္ႏွစ္လခန္႔ေက်ာ္သြားလုိက္ျဖင့္ ပံုမွန္ က်န္း မာေရးကိုမရရွိပါ။ စာေရးသူလည္း သမီးငယ္ေသး၍မမွန္ေသးတာျဖစ္မည္။ ျဖစ္တတ္ သည့္သဘာဝ ရွိျခင္း ေၾကာင့္ ဟု ဆိုကာသာမန္တိုင္းရင္းေသြးညႇိေဆးႏွင့္ ရွားေစာင္း လက္ ပပ္ေဆး တုိ႔ ကိုသာ တိုက္ေကြၽးခဲ့သည္။
သုိ႔ေသာ္အေျခအေနမွာ မထူးျခားလာပါ။ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဓမၼတာထိန္က်န္ျခင္းမ်ားမရွိေတာ့ဘဲ မ်ားမ်ားလာ၍ ေတာ္႐ံုျဖင့္မၿပီးတတ္ေတာ့ေပ။ တစ္လႏွင့္ တစ္လရာ သီေသြးမွာ တရစပ္ျဖစ္ၿပီး ရက္ျခားလွ်င္ သံုးရက္ခန္႔သာရွိသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ သမီးကုိေကာင္းႏုိးရာရာအမည္ရတိုင္းရင္းဆရာမ်ားႏွင့္ ကုၾကည့္သည္။ဓာတ္စာမ်ားလည္းေကြၽးသည္။လစဥ္တိုင္းပင္လုိအပ္လွ်င္ လိုသလုိ နီးစပ္ရာေဆး႐ံုေဆးခန္းတြင္ အေၾကာေဆး သြင္းျခင္း၊ေသာက္ေဆး၊ ထုိးေဆးမ်ားျဖင့္ ကုသမႈခံယူျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ေသာ္လည္း သမီးဆယ္တန္းႏွစ္ေရာက္သည့္အထိ သက္သာေပ်ာက္ ကင္းျခင္း အလ်င္မရွိေပ။ ေက်ာင္းမွာလည္း ပ်က္ရက္ မ်ားေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္မျပည့္မီပါ။သက္သာသလုိရွိေသာေန႔မ်ား၌ ေက်ာင္းသြားတက္ျပန္ရင္လည္း လႈပ္ရွား လုိက္သည္ႏွင့္ေရသြန္သကဲ့သို႔ ထြက္က်ျပန္ သည္။

ထုိအခါက်န္းမာေရးဗဟုသုတႏွင့္ မျပည့္စံုေသာဆရာမမ်ားၾကားတြင္ ဘာလုိလိုေဝဖန္ခံခဲ့ရေသးသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သုိ႔ေခၚလာ၍မီးယပ္အထူးကုႏွင့္ျပသေသာအခါ (အာ
ထရာေဆာင္း) ႐ိုက္ၾကည့္ရာမွ သားအိမ္တြင္ေရအိတ္ႏွင့္ အက်ိတ္ရွိေနေၾကာင္းသိလုိက္ရသည္။ ဆရာဝန္ႀကီးအား ဆယ္တန္းစာေမးပြဲမေျဖခင္ ခြဲ၍ရလွ်င္ခြဲ ထုတ္ေပးပါရန္ ေဆြးေႏြးၾကည့္ေသာ အခါ ယခုလိုေသးေၾကာင္းလုိအပ္လွ်င္ ခြဲေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ယခုေပးသည့္ ေသြးအားျဖည့္ေဆးေခၚ( ေတာ့ဟီးမား)ကုိသာ တစ္ေန႔တစ္ပု လင္းတိုက္ရမည့္ အေၾကာင္းေျပာၿပီး ၁၅ ရက္ တစ္ ခါျပန္ျပရန္ေျပာသည္။ ထုိအခါ သမီးငယ္မွာဆင္းသမွ်ေသြးကို အားထပ္ျဖည့္႐ံုမွလြဲ၍ အိပ္ရာထဲတြင္ တစ္ခ်ိန္လံုး ေနေနရသည္။ ထုိသုိ႔ေနရင္းႏွင့္ပင္ သမီးမွာ ဆယ္တန္း စာေမးပြဲႀကီး တစ္ႏွစ္ လက္လြတ္ဆံုး႐ံႈးခံလုိက္ရသည္။
တစ္ေန႔တြင္ စာေရးသူတို႔ေနထုိင္ေသာကြမ္းၿခံကုန္းၿမိဳ႕နယ္ မိခင္ႏွင့္ကေလးဥကၠ႒ဆရာမေဒၚေသာင္းရီမွ အဖြဲ႕၏႐ံုးခန္းေနာက္တြင္စုိက္ပ်ဳိးထားေသာ ေတာင္လံုး ေက်ာ္ ပင္မွ အရြက္ ကိုေထာင္း ၍ တုိက္ရန္ အႀကံျပဳလာသည္။ ၎႐ံုးေရွ႕ရွိ ကြမ္းယာဆုိင္မွ ညီမ တစ္ဦးသည္လည္း ထုိကဲ့သုိ႔ သားအိမ္ အလံုးျဖစ္ရာ ဆရာဝန္မွာ တစ္လ အနားယူ အားေမြးပါ။ တစ္လျပည့္လွ်င္ ျပန္ျပ။ လို အပ္ေသာ စစ္ေဆးမႈမ်ားျပဳလုပ္ၿပီး ခြဲရမည္ဟုေျပာလုိက္သည္။

ထုိညီမငယ္မွာ ေငြေရးေၾကးေရးကလည္း အခက္အခဲရွိေနျပန္ ဆုိင္ပိတ္ထားရလွ်င္လည္း စားဝတ္ေနေရး အဆင္မေျပလွေသာေၾကာင့္ အင္မတန္စိတ္ညစ္ရသည့္အခ်ိန္ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ စမ္းေသာက္ၾကည့္ မည္ဟုဆုိသည္။
တစ္ေန႔ႏွစ္ႀကိမ္ေရေႏြးေသာက္ပန္းကန္လံုးႏွင့္တစ္ဝက္နီးပါးက်ဲက်ဲေလးေထာင္း၍ ေသာက္ၾကည့္ရာ ၁၅ ရက္ခန္႔ ေသာက္ၿပီးေနရထုိင္ရသည္မွာ ေပါ့ပါး၍ တစ္လျပည့္ျပန္ျပေသာအခါ အလံုး မွာေသးေသးမွ်သာ ရွိေသာေၾကာင့္ ဆရာဝန္မ်ားမ်က္စိလည္ခဲ့ရသည္။

ဆရာဝန္က''ဘာေဆးေတြ သံုးေသးလဲ''ဟုေမးရာ လူနာမွအမွန္အတိုင္းေျပာျပလုိက္ေသာေၾကာင့္ ခြဲစိတ္ရန္မလိုအပ္ေတာ့ေၾကာင္း ၎အတိုင္း ဆက္လက္သံုးေစၿပီး ရက္ခ်ိန္းမွန္မွန္သာ လာျပ ရန္ေျပာခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္း၎ ကြမ္းယာေရာင္းေသာညီမေလးမွာလံုးဝေပ်ာက္ကင္းေနေၾကာင္း သိရသည္။
စာေရးသူမွာလည္း ေရွ႕မွာလက္ေတြ႕သာဓကရွိထားေသာေၾကာင့္ သမီးကိုယံုယံုၾကည္ၾကည္ျဖင့္ ေဆးရြက္ကို လက္တစ္ဆုပ္ခူးေရစင္ေအာင္ေဆးေၾကာ၍ ေထာင္းကာမနက္ကို လက္ဖက္ရည္ အၾကမ္း ပန္းကန္ႏွင့္တစ္ဝက္နီးနီး ညကိုလည္း ထုိနည္း အတုိင္းပင္ေထာင္း၍ အျမန္ေပ်ာက္ေစခ်င္ေသာ ဆႏၵျဖင့္ သရဏဂံုရြတ္ျခင္း၊ သစၥာျပဳျခင္း မ်ားျပဳလုပ္ ၍တိုက္ေကြၽး သည္။

၎ေဆးရြက္ကို ေထာင္းရာတြင္ေရအနည္းငယ္ဆြတ္၍ ေထာင္းမွသာအရည္ရႏိုင္သည္။ ၎၏ထူးျခားခ်က္မွာ ထုေထာင္းၿပီး၍ ပန္းကန္လံုးထဲသို႔ ညႇစ္ခ်ရာတြင္ခြၽဲ၍ အျပင္ေလႏွင့္ထိေတြ႔ၿပီး ခဲသြားတတ္သည္။ ဝမ္းထဲသို႔မ်ဳိခ်ရာတြင္ အပူအားမ်ားေနေသာသူမ်ားအဖို႔ လည္ေခ်ာင္းထဲ၌စပ္ရွားရွားျဖစ္ၿပီး ေခတၱရင္ပူသည့္အေတြ႕ကို ခံစားရသည္။ ထုိသုိ႔ ရက္ဆက္ေသာက္သြားလွ်င္ ဝမ္း တြင္း အပူၿငိမ္း၍ ေနာက္ပိုင္းေသာက္လိုက္သည္ႏွင့္ ရင္ထဲတြင္ေအးၿငိမ္းသြားေသာ အသိကိုခံစားရသည္။
ထုိသု႔ိ ရက္ ၂ဝနီးပါးခန္႔ သမီးအားတိုက္ေကြၽးၿပီး ဆရာဝန္ထံသုိ႔ ရက္ခ်ိန္းျပန္ျပရာ အက်ိတ္ႏွင့္အတူ သားအိမ္ေရအိတ္မွာ က်ဳ၍ံ အလြန္ေသးငယ္သြားေၾကာင္း သိရသည္။ ထိုမွအားေဆးႏွင အ ခ်ိန္ျခား၍ ဆက္လက္ တုိက္ေပးရာ ယခုအခ်ိန္တြင္ ပံုမွန္ က်န္းမာေရးရရွိၿပီး ေပ်ာက္ကင္းခ်မ္းသာေနၿပီျဖစ္သည္။
ထုိ႔အတူ စာေရးသူမွာလည္း အသည္းႀကီးေရာဂါ ခံစားလာရေသာေၾကာင့္ ထုိကဲ့သို႔ပင္ ေသာက္သံုးရာမွ သိသိ သာသာ ေပ်ာက္ကင္းခဲ့ေၾကာင္း ေမတၱာေလာင္း၍ တင္ျပ လိုက္ရပါသည္။ ။
စိန္ေမရီ လြင္မုိး