စက္စဲကမ္းေျခ

ဂရုစိုက္ၾကပါ....

စက္စဲကမ္းေျခတဲ့။
သဘာဝအတိုင္း လွေနသလို သဘာဝအႏၲရာယ္ေၾကာင့္ အရမ္းလည္း ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ 3.11.2017 ညေနခင္းမွာ စက္စဲကမ္းေျခကို ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ ပင္လယ္ႀကီးကို မျမင္ဘူးတဲ့ ကိုယ့္ကေလးေတြကို ျမင္ဘူးေအာင္ ျပမယ္ဆိုၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္ခရီးစဥ္ကေန ကူးသြားခဲ့တာပါ။ ညေနေစာင္းမွာ ေရာက္သြားခဲ့တာျဖစ္ၿပီး သားသမီးေတြရဲ႕အႀကိဳက္ ေရကူးကန္ပါတဲ့ 21 Paradise Hotel မွာ booking လုပ္မထားခဲ့ေပမယ့္ တစ္ညစာ တည္းခိုစရာကို Hotel ရဲ႕ Sea View မွာရလို႔ အဆင္ေျပသြားခဲ့တယ္။ စက္စဲကမ္းေျခရဲ႕ ေရဟာ ၾကည္လင္မေနဘူးဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ကေလးေတြကို Hotel က ေရကူးကန္မွာပဲ ေဆာ့ကစားေစခဲ့တယ္။ ပင္လယ္ႀကီးနဲ႔ကေတာ့ ဓာတ္ပံုရိုက္ရန္ သက္သက္ေပါ့။ 21 Paradise Hotel က လူအမ်ားေဆာ့ကစားၾကတဲ့ ကမ္းေျခရဲ႕ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ရွိပါတယ္။ Hotel ေရွ႕ က ကမ္းေျခဟာ သန္႔ရွင္းၿပီး သာယာ လွပပါတယ္။

4.11.2017 မနက္ခင္း ၁၀နာရီခြဲေလာက္မွာေတာ့ Hotel ေရွ႕မွာပဲ အုန္းစိမ္းေရ ေသာက္ဖို႔ မိသားစုတစ္ေတြ ထြက္လာၾကတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ပင္လယ္ထဲ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ေမ်ာလာတဲ့ ေဘာကြင္းတစ္ခုရယ္ ေဘာကြင္းေပၚက လူရိပ္တစ္ခုရယ္က Hotel ေရွ႕မွာ အပန္းေျဖေနၾကတဲ့သူေတြကို အံၾသသြားေစခဲ့တယ္။ လူလား။ ဘာလဲ။ ၾကည့္ေနၾကတံုးမွာ ထိုလူရိပ္ဆီက လက္လွမ္းျပၿပီး အကူအညီ ေတာင္းခံတဲ့ ပံုမ်ိဳး ဝိုးတဝါး ျမင္ရတယ္။ သိပ္ေတာ္တဲ့ ႐ြာခံအမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ဟာ ဒီပံုရိပ္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း သူမစီးလာတဲ့ ဆိုင္ကယ္ကို ဟိုးအေနာက္ ခပ္ေဝးေဝးက ငါးဖမ္းစက္ေလွေတြဆီ အေျပးေမာင္းသြားၿပီး အကူအညီေတာင္းခံခဲ့တယ္။ ငါးဖမ္းစက္ေလွကလည္း လူသံုးေယာက္နဲ႔အတူ ခ်က္ခ်င္းပဲ ပင္လယ္ျပင္ထဲ ေမာင္းထြက္သြားခဲ့တယ္။ ကြၽမ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္ၾကတဲ့ ေရလုပ္သားေတြဟာ ပင္လယ္ထဲမွာ ေမ်ာေနတဲ့ ေဘာကြင္းေပၚက လူကိုေရာ ေဘာကြင္းကိုပါ ဆယ္ယူၿပီး 21 Paradise Hotel ေရွ႕က ကမ္းေျခမွာ စိတ္ပူစြာ ၾကည့္ေနၾကတဲ့ လူေတြနား လာခ်ေပးသြားပါတယ္။ ကြၽန္မလည္း အသက္ရွိေသးရဲ႕လားလို႔ စိုးရိမ္တႀကီးသြားၾကည့္ေတာ့ ပင္လယ္ထဲမွာ ေမ်ာေနခဲ့တဲ့လူဟာ အသက္ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္သာ ရွိဦးမယ့္ ကေလးငယ္တစ္ဦး ျဖစ္ေနခဲ့တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

ကြၽန္မတို႔နား ကမ္းေျခမွာ ရွိေနၾကတဲ့အထဲမွာေတာ့ သူ႔မိသားစုဝင္ေတြ တစ္ေယာက္မွ မပါပါဘူး။ ေၾကာက္လန္႔တၾကားနဲ႔ တုန္ခိုက္ေနတဲ့ ကေလးဟာ စကားကို ႀကိဳးစားၿပီး ေျပာရွာပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္က ဘုရားဖူးအဖြဲ႕နဲ႔ လာခဲ့ေၾကာင္း၊ အဲဒီအနားမွာရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္က ကေလးေျပာမွ သူတို႔ ဘုရားဖူးအဖြဲ႕ကပဲဆိုတာ သိၿပီး သူ႔ကို အဝတ္သစ္ေတြ ဝယ္လဲေပး၊ မုန္႔ေတြ ဝယ္ေကြၽးၿပီး မိသားစုဆီ ျပန္ပို႔ေပးမယ္လို႔ ေျပာကာ ေခ်ာ့ေမာ့ရင္း ေႏြးေထြးမႈေတြ ေပးၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဖုန္းဆက္ၿပီး အေၾကာင္းၾကားေနၾကတယ္။

ဒါဆို စိတ္ေအးရၿပီေပါ့လို႔ ေတြးရင္း ကိုယ့္သားသမီးေတြကိုလည္း ျပန္ဆံုးမ။ ပင္လယ္ထဲေရာက္သြားေသာ္လည္း ေဘာကြင္းကို ၿမဲၿမံစြာ ဆုပ္ကိုင္ထားခဲ့ရင္း လူေတြကို လက္ျပအကူအညီေတာင္းရမွန္းသိတဲ့ သတိရွိတဲ့ ထိုကေလးကိုလည္း ခ်ီးက်ဴးရင္း ေန႔လည္စာ စားၾကတယ္။ ေန႔လည္ ၁၁နာရီခြဲေလာက္မွာေတာ့ ပင္လယ္ထဲ ခပ္ေဝးေဝးမွာ ေဘာကြင္းတစ္ခု ေမ်ာလာတာကို ကိုယ္တို႔တည္းတဲ့ အခန္းကေန ျမင္ရ ျပန္ပါတယ္။ ေသခ်ာလွမ္းၾကည့္ေတာ့ လူမပါဘူးပဲ။ ေတာ္ပါေသးရဲ႕လို႔ ေတြးေနတံုးမွာပဲ ေဘာကြင္းရဲ႕ေနာက္နားခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ေခါင္းမည္းမည္းေလး တစ္လံုး ျမဳပ္ခ်ည္ ေပၚခ်ည္ ျဖစ္ေနတယ္။ လူတစ္ခ်ိဳ႕က ငါးဖမ္းစက္ေလွေတြဆီ အေျပးသြားၿပီး အကူအညီ ေတာင္းၾက ျပန္တယ္။

ဒီတစ္ခါ နည္းနည္းေနာက္က်သြားတယ္။ ငါးဖမ္းစက္ေလွ ပင္လယ္ထဲ ထြက္လာခ်ိန္မွာ ပင္လယ္ျပင္မွာ ေဘာကြင္းအလြတ္ တစ္ခုသာ ေမ်ာေနေတာ့တယ္။ ခုနက ျမဳပ္ခ်ည္ ေပၚခ်ည္ ျဖစ္ေနတဲ့သူဟာ လံုးဝ မေပၚလာေတာ့ဘူး။ ဘယ္သူလဲ ဘာလို႔လဲ ဘယ္လို႔ျဖစ္တာလဲ စံုစမ္းေတာ့မွ ေမာ္လၿမိဳင္က လာၾကတာျဖစ္ၿပီး ၆ႏွစ္သားကေလး ပင္လယ္ထဲေမ်ာပါသြားလို႔ သူ႔အေဖက လိုက္ဆယ္တာမွာ ႏွစ္ေယာက္လံုး ေရနစ္သြားၾက တာတဲ့။ အေမလုပ္သူေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရင္နာရမလဲေနာ္။ အေလာင္းေတာင္ ျပန္ရဖို႔ မလြယ္လွဘူးထင္တယ္။ သိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္။ စက္စဲကမ္းေျခမွာ လံုၿခံဳေရး အရမ္းအားနည္းပါတယ္။ လံုၿခံဳေရးသာ အဆင္သင့္ရွိေနခဲ့ရင္ အခ်ိန္မွီ ကယ္လို႔ရမွာပဲ။

အခုေတာ့.....။ ေတြးမိတိုင္း ရင္နာရတယ္။ ကိုယ့္မ်က္စိေရွ႕မွာ ျဖစ္သြားၾကတာ။ တစ္ေနရာထဲမွာပဲ။ ကိုယ္လည္း ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ သိပ္လွတဲ့ ပင္လယ္ႀကီးကို သိပ္ေၾကာက္သြားတယ္။ သူငယ္ခ်င္း၊ မိတ္ေဆြတို႔လည္း ဂရုစိုက္ၾကပါလို႔။ ပင္လယ္ေရ မခ်ိဳးရလို႔ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ အႏၲရာယ္မကင္းတာ၊ လံုၿခံဳေရး အားနည္းတာကို သိသိႀကီးနဲ႔ ပင္လယ္ထဲကို မဆင္းၾကပါနဲ႔လို႔။ ေရကူးတတ္တယ္ဆိုတိုင္းလည္း အရဲမကိုးၾကဖို႔ပါ။ သတိဆိုတာ ပိုတယ္ မရွိပါဘူးေနာ္။
crd# Pyonepyone Win