ဆင္းတုေတာ္ကိုးကြယ္ရၿခင္း၏အေၾကာင္းရင္း

"မွတ္စုတုိ" စာမ်က္ႏွာက ပုိ ့စ္တခုမွာပါတဲ့ အျမင္ဘယ္လုိမွ မတင့္တဲ့ ျမတ္စြာဘုရားရုပ္တုေတာ္ေတြကုိ ေတြ့ကရာရွစ္ေသာင္းနည္းေတြနဲ့ ထုလုပ္တဲ ့အေၾကာင္းကုိ တည္းျဖတ္ျပီး တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ "ညာတင္ကုတ္" တုိ ့ "ဒကၡိဏ သာခါ" တုိ ့ "ေဆးဘုရား" တုိ ့ , "အင္းဘုရား" တုိ ့ စသည္ျဖင့္ရဲ ့အေၾကာင္းကုိ ဗဟုသုတျဖစ္ေအာင္ ျဖန္ ့ျဖဴးေပးျခင္းပါ။ ... #DYM
----------------------------------
ဆင္းတုေတာ္ကိုးကြယ္ရၿခင္း၏အေၾကာင္းရင္း
---------------------------------
ဗုဒၶ၀ါဒီတို႔သည္ ေလာကီစီးပြားေရး (သို႔) စိတ္ပိုင္းဘ၀ေရးရာ
ညွာတာေဖးမႈတို႔အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၿဖင့္
ရုပ္တုဆင္းတုကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၿခင္း မဟုတ္ဘဲ
၄င္းရုပ္တုဆင္းတုမွသည္ သက္ေတာ္ထင္ရွား ၿမတ္စြာဘုရားကို ရည္မွန္း၍ အရိုအေသ အေလးအျမတ္ ၿပဳၾကၿခင္းသာၿဖစ္သည္။
-
ဒကၡိဏသာခါ ေခၚထြင္ရၿခင္းအေၾကာင္းရင္း
••••••••••••••••••••••••••••••••••
“ဒကၡိဏသာခါပံု ကိုးကြယ္လွ်င္ မီးကြင္းသည္” ဟူေသာ
စကားသည္ ဘုရားကို ကိုးကြယ္ရာမေရာက္ဘဲ
မီးကင္းေစာင့္ သေဘာမ်ိဳးေရာက္ေနသည္။
ဒကၡိဏသာခါ ဆိုသည္မွာ ေတာင္ဘက္မွအကိုင္း ဟု
အဓိပၸါယ္ရသည္။ သီဟိုဠ္တြင္ သာသနာၿပဳေနေသာ
အရွင္မဟာမဟိႏၵေထရ္က တူၿဖစ္သူ ရဟႏာၱေလးကို
အိႏၵိယသို႔သြားၿပီး ၿမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မူရာ
ေဗာဓိပင္မွ အကိုင္းကို ပင့္ခိုင္းလိုက္သည္။
ရဟႏာၱမေထရ္ၾကီးမ်ား၏ ညႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း
သီရိဓမၼာေသာကမင္းၾကီးက ေဗာဓိပင္၏ ေတာင္ဘက္မွ
ွအကိုင္းကို ေရႊကညစ္ၿဖင့္ ရစ္ပတ္ ေရးၿခစ္လိုက္ရံုၿဖင့္
ေဗာဓိကိုင္းသည္ အလုိလို ၿပတ္ထြက္ကာ
ေကာင္းကင္သို႔ ပ်ံတက္ၿပီး (၇) ရက္တိတိ
ေရမီးအစံုတန္ခိုး ၿပဋိဟာကို ၿပေတာ္မူသည္။
ဤသည္ကား ၿမတ္စြာဘုရား၏ အဓိဌာန္တန္ခိုး
ေၾကာင့္လည္း ၿဖစ္၏။ (၇) ရက္ၿပည့္ေသာအခါ
အသင့္စီမံထားေသာ ေရႊဖ်ဥ္းအိုးထဲသို႔
အလိုလိုစိုက္ထားသကဲ့သို႔ က်သြားေလသည္။
ထိုအကိုင္းကို ယူၿပီး သီဟိုဠ္မွာစိုက္ထားရာ
ကာလၾကာေညာင္းသၿဖင့္ ေဗာဓိပင္ ေသေလရာ
အသားမ်ားကို ဘုရားပံုထုရာမွ
ေဗာဓိပင္၏ ေတာင္ဘက္မွ
အကိုင္းကို ထုလုပ္ေသာပံု ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္
ဒကၡိဏသာခါ ဟု ေခၚေၾကာင္း။
ဘုရားပံုထုလုပ္ကိုးကြယ္ၿခင္းသည္ က်န္းမာေရးေကာင္းရန္။
လူနာေစာင့္ထားၿခင္းမဟုတ္။
ေငြဝင္ေစရန္ လာဘ္ေခၚျခင္းမဟုတ္။
ေနာက္ေတာ့ သီဟိုဠ္က မဟာေဗာဓိပင္ေတြ ျမန္မာကို ပင့္လာၾကတယ္။ ေနာက္ ဆင္ျဖဴရွင္ လက္ထက္၊ မိုးညွင္းမင္း လက္ထက္ေတြက စလို႔ ေတာင္ဘက္ကိုင္းက ရတ့ဲ ေဗာဓိပင္က အသားနဲ႔ ထုတ့ဲ ရုပ္ပြားေတာ္ သီဟိုဠ္လက္ရာေတြ ေရာက္လာတယ္။ ဦးေခါင္းေတာ္ ႀကီးႀကီး၊ လည္မရွိ၊ ဇက္ပုပု၊ ခါးကိုင္းကိုင္း၊ ၾကာဖက္ေဆာင္းထားၿပီး ငါးေတြ ၾကာပြင့္ေတြ ခံထားတ့ဲ ရုပ္ပြားေတာ္ ပုံစံေတြကို
မင္း မွဴးမတ္ေတြက အစ ကိုးကြယ္ၾကရာက
ပိုျပီးတန္ခိုးႀကီးေအာင္ အစီအရင္ေတြ လုပ္လာခ့ဲၾကတယ္။
ဘာေၾကာင့္ အဲဒီပုံစံ လုပ္ၾကသလဲ ဆိုေတာ့ ကေလးငယ္ေတြ ေရကန္ထဲ ေရဆင္းခ်ိဳး ကစားရင္း ဘုရားျဖစ္သြားၾကတယ္ ဆိုတ့ဲ ပုံျပင္တစ္ပုဒ္ကို အေျခခံၿပီး မီးကြင္းေအာင္ လုပ္တာပါတ့ဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကေလးေခါင္း ကေလးကိုယ္နဲ႔ ထုၾကရသလို ၾကာဖက္ေဆာင္း ငါးႏွစ္ေကာင္ ပတ္ထားတ့ဲအေပၚ ထိုင္ၿပီး ၾကာပြင့္ခံထားရျခင္း ျဖစ္ပါသတ့ဲ။
ဒီလိုလုပ္ရင္ အဲဒီဘုရားက မီးကြင္းပါသတ့ဲ။
ဒါနဲ႔ပဲ ဗုဒၶဘာသာ ဆိုတ့ဲ ျမန္မာေတြဟာ
သင့္၏ မသင့္၏ မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ ကိုယ့္အိမ္ မီးကြင္းေစခ်င္တာနဲ႔ပဲ ဘုရားပုံကို အဲဒီလို မတင့္တယ္ မသပၸါယ္တ့ဲပုံစံ လုပ္ၿပီး ကိုးကြယ္လာၾကတယ္။
ဒါတင္ပဲလား ဆိုေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး။
ဒီထက္ ပိုၿပီး အသုံးခ်ခ်င္လာၾကတယ္။
ဒီေတာ့ ေဆးဘုရား၊ အင္းဘုရား၊ ဓာတ္ဘုရား၊ ေလာကီ အစီအရင္ဘုရားေတြ လုပ္ၿပီး မသင့္မတင့္ေတြ ႀကံၾကေတာ့တယ္။
-
"ညာတင္ကုပ္"
••••••••••
ဒကိၡဏသာခါ ဘုရားမွာတင္ "ညာတင္ကုပ္" ဆိုတာ ရွိေသးတယ္။ သကၤန္းေတာ္ကို ပုံမွန္ ဘယ္ဘက္ပခုံးမွာ မတင္ဘဲ ညာဘက္မွာ တင္တယ္ေပါ့။ ပိုစြမ္းတယ္ေပါ့ေလ။ အေလးခ်ိန္ အတိအက်နဲ႔ ေပါက္ကရ လုပ္ၾကတယ္။ အရည္ႀကိဳလိုက္ ျပန္ေလာင္းလိုက္၊ အေလးခ်ိန္ မေလ်ာ့မွ ညာတင္ကုပ္ အစစ္ တ့ဲ။ မူလ ၁၀ သား ရွိရင္ အရည္ႀကိဳၿပီး တစ္က်ပ္သား ခြဲထားလည္း အလိုလို ၁၀ သား ျပန္ျပန္ျပည့္သတ့ဲ။ အရည္ႀကိဳထားရင္ သူ႔ဘာသာ ဒကိၡဏသာခါပုံ ျပန္ျဖစ္သတ့ဲ။ အရည္ ခြဲထားရင္လည္း အဲဒီပုံ ရုပ္ပြားေလးေတြပဲ ျဖစ္လာတယ္ ဆိုပဲ။
ျဖစ္ႏိုင္ မျဖစ္ႏိုင္၊ အဓိပၸါယ္ ရွိ မရိွ ေတာ့ မစဥ္းစားၾကဘူး။
"ေဆးဘုရား" ဆိုၿပီး ဟိုဟာေတြ ႀကိတ္ ဒီဟာေတြေရာ ေပါင္းၿပီး ထုၾကျပန္တယ္။ ၿပီး သူတို႔ပဲ ဘုရားကို ေသြးေသာက္လိုေသာက္၊ ဖ့ဲစားလိုစား၊ ေသြးလိမ္းလိုလိမ္း၊
ေဝဒနာရွိရာ ဘုရားရုပ္နဲ႔ ထိုးလား ထိုးရဲ႕။ မလုပ္သင့္တာအကုန္ ေဝဒနာေပ်ာက္လိုေဇာနဲ႔ လုပ္ကုန္ၾကတယ္။
"အင္း ဘုရား" ဆိုတာကက် ပုံဆြဲ ျပာခ်၊ ေရနဲ႔ ေသာက္တာ ရွိတယ္။ အင္းေတြ ေလွ်ာက္ေရး စီရင္ၿပီး ဘုရားကို အေပါက္ေဖာက္ ထည့္ထားတာ ရွိတယ္။ သူတို႔ ထင္ရာ လုပ္ၾကတာပါပဲ။ အဓိက က သူတို႔ သိဒၶိၿပီးဖို႔၊ တန္ခိုးတက္ဖို႔၊ လာဘ္လာဘ ပြားမ်ားဖို႔ပါပဲ။
ဒကိၡဏသာခါ လုပ္နည္း ဆိုတာေတာင္ ရွိေသးတယ္။
ေတာင္ဘက္ကိုင္းက ရသမွ်၊ သီရိလကၤာက ေဗာဓိပင္ပြားေတြကို ထုသမွ် ဒကိၡဏသာခါ လို႔ မသတ္မွတ္ေတာ့ဘဲ ၾကာဖက္ေဆာင္းမွ၊ ငါးရုပ္ ၾကာပြင့္ ခံမွ၊ ဂုပ္တိုတိုနဲ႔ မိႈ႔ကိုးခ်က္ ႏွက္မွ ဒကိၡဏသာခါ လို႔ ဆိုလာၾကတယ္။ ဘယ္ေလာက္ ေၾကာက္စရာေကာင္းလဲဆို ဘုရားကို နဖူးေတာ္မွာ တစ္ခ်က္၊ ပခုံးေတြမွာ ႏွစ္ခ်က္စီ၊ လက္ေတြ ဒူးေတြမွာ ႏွစ္ခ်က္စီအျပင္ တင္ပါးႏွစ္ဖက္ေတာင္ ႏွစ္ခ်က္စီ စို႔နဲ႔ ႏွက္၊ သံမိႈနဲ႔ စြဲလိုက္ၾကေသးတယ္။ တခ်ိဳ႕က စို႔နဲ႔ အေပါက္ေဖာက္ျပီး ဓာတ္လုံးထည့္ ျပန္ပိတ္တာပါ။
ဒီလို မလုပ္ေကာင္းတာေတြ လုပ္ၿပီး ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ ကိုးကြယ္ ေဆာင္ထားၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕က အဲဒါေတြကို ဘုရား သပ္သပ္ မွတ္ေနေသးတယ္။ တခ်ိဳ႕က မီးကြင္းဖို႔၊ တခ်ိဳ႕က အစီအရင္ ယၾတာ တစ္ခုခုအတြက္၊ အဲဒီလို ကိုးကြယ္ ပူေဇာ္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ေစ်းေတြကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ေခၚတယ္။ ေရႊနဲ႔လုပ္တာ သိန္း ၃၀၀၊ ညာတင္ကုပ္ ဘာညာ သိန္း တစ္ေသာင္းေလာက္အထိ ရွိတယ္။ စစ္ မစစ္ စမ္းသပ္နည္းေတြလည္း ရက္စက္တယ္။ ဘုရားလို႔ကို မထင္ေတာ့တာ။ သူတို႔အျမင္မွာ ဒကိၡဏသာခါ ဆိုတာ ပီယေဆး၊ သဒိၶၿပီးတ့ဲ အစြမ္းထက္အေဆာင္တစ္ခုထက္ မပိုဘူး။
မသင့္တာေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပါ။
မဟာျမတ္မုနိလို မင္းဝတ္တန္ဆာနဲ႔ ဘုရားေတြ၊ ေရႊမ်က္မွန္ဘုရား လို ကိုယ့္ေရာဂါေပ်ာက္ခ်င္တာနဲ႔ ဘုရားကို ေလွ်ာက္တပ္ၾကတ့ဲ ရုပ္ပြားေတြ၊ ဆင္ခံျမင္းခံ လို ဘုရားလိုလို နတ္လိုလို ေရွးေဟာင္းပုံစံ ဆင္းတုေတြ၊ ဒကိၡဏသာခါ လို ကေလးလိုလို ဘုရားပုံ မပီတ့ဲ ဘုရားေတြ၊ ဒါေတြကို ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြကပဲ ထုလုပ္ကိုးကြယ္ေနၾကတယ္။
ဘယ္ဘာသာကမွ လာၿပီး သပ္လွ်ိဳ မွားယြင္းေစတာ မဟုတ္ေသးဘူး။ ဘုရားသားေတာ္ေတြကပဲ သာသနာကို ပ်က္ေစႏိုင္မယ္ လို႔ လုပ္ေနၾကေပမယ့္ သာသနာပ်က္ေၾကာင္းကုိ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဝိုင္းလုပ္ေနၾကတယ္ ဆိုတာ သူတို႔ဘာသာေတာ့ မသိၾကဘူး။ သူတို႔ထက္ပိုၿပီး သာသနာကို ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္တ့ဲ ရဟန္းေတြကို သူတို႔ကပဲ အျပစ္ဖို႔ေနေသးေတာ့။ ေျပာေနတ့ဲသူေတြအိမ္ သြားၾကည့္လိုက္ အေပၚက ေျပာခ့ဲတာေတြ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္။ အဲဒီလို မလုပ္ေကာင္းတ့ဲ အထဲမွာ ဒကၡိဏသာခါ ရုပ္ပြားေတာ္ေတြလည္း ထိပ္ဆုံးက ပါပါတယ္။
-
ဆင္းတုေတာ္ထုလုပ္ရန္တြင္ ေရွာင္ၾကဥ္ရန္အခ်က္မ်ား
----------------------------------
(၃၁) ဘံုတြင္ အသပၸါယ္ဆံုးၿဖစ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားပံုကို
ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ ထု၍သာ ကိုးကြယ္သင့္သည္။
ဂုတ္တိုၿခင္း၊ ၾကာပန္းက ေခါင္းကို အုပ္ထားၿခင္း၊
မႈိကုိးခ်က္ႏွက္ၿခင္းမ်ားသည္ သာသနာဂိုဏ္သားမ်ား၏
ကိုယ္အလိုၿပည့္လွ်င္ ၿပီးေရာ ဘုရားရွင္မွာေတာ့
ဘာပံုေပၚေပၚဟူေသာ လာဘဂရုက လာဘ္လာဘကို
အေလးၿပဳေသာ စီမံခ်က္။
ထို႔အတူ ဆင္ခံဘုရား၊ ၿမင္းခံဘုရား၊ ဥေဒါင္းခံဘုရား
စေသာအားၿဖင့္ တိရစာၦန္မ်ိဳးစံုတို႔ကို ၿမတ္စြာဘုရားက
စီးေတာ္မႈဟန္ ရုပ္ထုမ်ားကို ထုလုပ္ကိုးကြယ္လွ်င္
စီးပြားတက္သည္ ဟု ဆိုၿပန္၏။
ဘုရားရွင္သည္ မည့္သည့္တိရစာၦန္ကို စီး၍
မည့္သည့္အရပ္သို႔ သြားသည္ဟူ၍
တစ္ေနရာမွ မပါခဲ့
(ကိုး ။။ ပိဋကတ္သံုးသြယ္၊ နိကာယ္ငါးရပ္)။
ဗုဒၶကိုယ္တိုင္ မည္သည့္ တိရစာၦန္မွ မစီးသလို
သားေတာ ္ရဟန္းမ်ားကိုလည္း မက်န္းမာေသာ အေၾကာင္း မရွိလွ်င္
တိရစာၦန္ တပ္ေသာ ကေသာ ယာဥ္မ်ားကို မစီးရ။
စီးလွ်င္ ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္ေစဟု ပညတ္ထားပါသည္။
တိရစာၦန္ပံုစီးေသာ ပံုမ်ားကို ထုလုပ္ကိုးကြယ္ၿခင္းသည္
သတၱ၀ါတို႔အေပၚထားေသာ ဗုဒၶမဟာကရုဏာေတာ္ကို
ထိခိုက္ေစသည္။
ၿမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္တုိင္ ေရႊ ေငြ ရတနာကို
မသံုးေဆာင္ မဆင္ၿမန္းသလို၊ ရဟန္းေတာ္မ်ားကိုလည္း
မကိုင္ေဆာင္ မသံုးစဲြရန္ ပညတ္ေတာ္မူခဲ့သည္။
ထိုသို႔ေသာ လက္စြပ္မ်ား ဆဲြၾကိဳးညြတ္ေနေအာင္
ဆင္ထားေသာ ရုပ္ပြားေတာ္မ်ားသည္ ဗုဒၶအလိုက်မဟုတ္။
ဘုရား ပုထိုး ေစတီမွန္သမွ်လိုလိုပင္ ၿဂိဳဟ္ရုပ္ႏွင့္
ၿဂိဳဟ္ရုပ္စီး နတ္ရုပ္တို႔မွာ မပါလွ်င္
မၿပီးသေလာက္ၿဖစ္ေနပါသည္။
၎က်င့္ထံုးသည္ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာအယူ၀ါဒႏွင့္
ကိုက္ညီပါသေလာ။ ဘယ္အယူ၀ါဒမွတဆင့္ ေထရ၀ါဒ
ဗုဒၶဘာသာသို႔ ကူးစက္လာခဲ့ၿခင္း ၿဖစ္သနည္း။
ဟိႏၵဴ၀ါဒ၊ မဟာယန၀ါဒ၊ တႏၱရယာန၀ါဒ၊ မႏၱရ၀ါဒ မွလား။
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
Ye Myint
အညႊန္း ။......။
ၿမန္မာတို႔၏အသက္၊
မ်က္ရည္မက်ခင္ သိေစခ်င္စာအုပ္၊
ဦးသက္စိန္- ၿမတ္ဗုဒၶသာသနာ့ အေၿခခံစာအုပ္၊
အရွင္ေကလာသ- ၿမတ္ဗုဒၶ ဓမၼအႏွစ္ခ်ဳပ္။