ငါေျပးရမယ္ ဟာနာ၊ ငါ ရပ္လို ့မျဖစ္ဖူး။

ငါေျပးရမယ္ ဟာနာ၊ ငါ ရပ္လို ့မျဖစ္ဖူး။
ဟုတ္တာေပါ့။ သဲမာ ေျပးေနရတယ္။
ဆုတံဆိပ္ အတြက္လဲ မဟုတ္ဖူး။ႏိုင္ငံအတြက္လဲ မဟုတ္ဖူး။
သူ့မိသားစုအတြက္။
ငါေျပးေနရမယ္ ဟာနာ။
---------------------------------------------------
သဲမာ၊ဟာနာ တို့က ညီအမေတြ။အထက္တန္းေက်ာင္းသူေလးေတြ။သဲမာ က ညီမေလး ကိုသိပ္ခ်စ္တယ္။ရိွတာကမွ ဒီ ၂ေယာက္ထဲကို။သူတို့မိသားစုကလဲ ေဖေဖ အယ္ဒိုရယ္ ေမေမ ဖေလာရင္းရယ္ ေပါင္းမွ ေလးေယာက္ရယ္။တခါတေလ ေမေမ့ အလုပ္ေတြ လာကူလုပ္ေပးတဲ့ ေမေမ့ ညီမ မာရီ ပါထည့္လိုက္ရင္ေတာ့ ငါးေယာက္ေပါ့။

သူတို့ မိသားစုက ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္း က လယ္သမားမိသားစုပါ။ေဖေဖ အယ္ဒို က သူမ်ား လယ္မွာ အလုပ္လုပ္ေနရတာ။ေမေမ ကေတာ့ အိမ္မွာ ယကၠန္း ယက္တယ္။ပိတ္စရရင္ ျမိဳ့ကေလး က အန္တီ မီဒါ ဆီ ပို့ေရာင္းတာေပါ့။ အန္တီမီဒါကေတာ့ နည္းနည္း ပါပါးျပဳျပင္ျပီး ႏိုင္ငံျခားသား ေတြကို ျပန္ေရာင္းတယ္။ဒါ သူတို့မိသားစုရဲ့ ၀င္ေငြ။အလုပ္အဆင္မေျပရင္ အစားအေသာက္လဲ ခက္တယ္။ဒီလို အခါမ်ိဳးက်ရင္ ေဖေဖ က ညည္းတယ္။ သဲမာ သာ ေယာက်ၤားေလး ျဖစ္ခဲ့ရင္ အား ကိုးရမယ္ တဲ့။သဲမာ စိတ္ပ်က္တယ္။ဒီလိုစကားမ်ိဳး ကို စိတ္ပ်က္တာပါ။

ခုေကာ ေယာက်ာၤးေလး တစ္ေယာက္ ထက္ ဆိုးတဲ့ဘ၀မွာေနေနရတာ။ေက်ာင္းသာတက္ေနရတယ္။ဖိနပ္ေကာင္းေကာင္းမရိွဖူး။ မုန့္၀ယ္မစားႏိုင္ဖူး။သူ့အေဖ ရဲ့ အက် အက်ီၤ ေဟာင္းေတြ ၀တ္ေနရတာ။သူ့စိတ္ကိုက ေယာက်ာၤးစိတ္။ ထမင္းဟင္းလဲ မခ်က္ခ်င္။အ၀တ္လဲ မေလွ်ာ္ခ်င္။သူတို့ညီအမ ၂ ေယာက္ ထဲ လယ္ကြင္းေတြ၊ ေျမာင္းေဘာင္ေတြ၊ေတာင္ကုန္းေတြ ေပၚမွာ ေျပးၾကတယ္။တစ္ခါတစ္ခါ စိတ္ရူးေပါက္ရင္ ညီအမ၂ေယာက္ မုန့္ ဆိုင္ေတြက မုန့္ခိုးစားတယ္။ျပီးေတာ့ေျပးတယ္။အိမ္မွာလာ တိုင္ခံရတဲ့အခါ ေဖေဖ က တြယ္ေတာ့တာေပါ့။

ေမေမ့ အလုပ္ကို ကူတဲ့အေနနဲ့ အန္တီမီဒါဆီ ပစၥည္းသြားေပးတယ္။ ညီမေလး ဟာနာက အန္တီမီဒါ အိမ္ ဧည့္ခန္းထဲက Wheel Chair ေပၚတက္ေဆာ့ေတာ့ အေငါက္ခံရတာေပါ့။နိမိတ္မ်ား ျပေလ သလား။
ေနာက္တစ္ေန့ ေက်ာင္းသြားေတာ့ သဲမာ ရွာ ထားတဲ့ျဖတ္လမ္း ကေန သြားတာ။ညီမေလး ဟာနာ ကားတိုက္ခံရပါေလေရာ။တကယ္ေတာ့ အျမန္လမ္းေပၚ လမ္းျဖတ္ကူးလို ့မရဘူးေလ။

ေဆးရံုကိုေရာက္တဲ့အခါ ပိုက္ဆံ မရိွေတာ့ မ်က္ႏွာငယ္။ကုတင္ မရလို ့အခက္ၾကံဳရျပန္ပါတယ္။ညီမေလး ဟာနာရဲ့ေျခေထာက္ထဲကို သတၳဳ ထည့္ ျပီး ကုရမယ္။ ျမိဳ့ေတာ္ မနီလာ ကိုပို့ရမယ္တဲ့။ဘယ္မလဲ ပိုက္ဆံ။ေလာေလာဆယ္ေတာ့ Wheel Chair နဲ့ထားပါ ဆိုပဲ။သဲမာ မ်က္လံုးထဲ သူ့ညီမေလး ဟာနာ တက္ကစားခဲ့တဲ့ အန္တီ မီဒါ့ အိမ္က Wheel Chair ၾကီး ကိုပဲ ျမင္ေနတယ္။

လမ္းမွာသူတို့မုန့္ခိုးစားေနၾကဆိုင္ၾကီးက ဦးေလးၾကီးက သတင္းအၾကားနဲ့ သနားျပီး မုန့္ ႏွစ္ခု လက္ေဆာင္ေပးလိုက္တယ္။အဲဒီ မုန့္ဆိုင္မွာ နံရံကပ္ေၾကာ္ျငာတစ္ခုေတြ့တယ္။ ဟိုဘက္ျမိဳ့ မွာ မာရသြန္ေျပးပဲြလုပ္မယ္ ဆိုပဲ။သူ ၀င္ျပိဳင္ခ်င္တယ္။သူ့ကိုယ္သူေျပးႏိုင္တယ္လို ့ယံုတယ္။သူ ဘယ္သူ့ကိုမွ မေျပာဖူး။ညီမေလး ကိုေတာ့ ေျပာခဲ့တယ္။ မုန့္တစ္ေယာက္တစ္ခု စားရင္း ငါသြားေျပးမယ္ဟာနာ။ညီမေလး အတြက္ မမသြားေျပးမယ္တဲ့။

စိတ္၀င္စားဖို ့ေကာင္းတာက ဒီ ဇာတ္ကားမွာ ဇာတ္၀င္ခန္းေတြကို လွ လို ့ဆိုျပီး တမင္သက္သက္ ထည့္ထားတာမ်ိဳးတစ္ခုမွ မရိွဖူး။Wheel Chair အေဟာင္း ကိုထည့္ထားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ညီမေလး ဟာနာ အတြက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ေလရဟတ္ နဲ့လ်ပ္စစ္ ထုတ္တဲ့ေနရာေတြဆီ ညီအမ ၂ေယာက္ ေျပးၾကတယ္။ ခု သူအေျပးက်င့္ေတာ့ဒီေနရာေတြမွာပဲ။သူတို့က လ်ပ္စစ္ဓါတ္ထုတ္ေပးတယ္။ငါက အႏိုင္ရရမယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ ထုတ္ေပးေနတယ္ တဲ့။ဒါ သဲမာ စကား။

တကယ္လဲ သူႏိုင္ခဲ့တယ္။ျပိဳင္ပဲြက ရတဲ့ပိုက္ဆံနဲ့ ညီမေလး ဟာနာအတြက္ Wheel Chair၀ယ္ေပးတယ္။ပိုတဲ့ပိုက္ဆံေတြကို ေမေမ့ ကိုေပးလိုက္တယ္။သိတ္လွတဲ့ ျမင္ကြင္းပါ။ညည့္ဦးယံမွာ မမ သဲမာ က ညီမေလး ဟာနာ ကိုWheel Chair ေပၚတင္ျပီး ေတာင္ကုန္းေပၚ ေျပးတက္ၾကတာ။

သူ အႏိုင္ရတဲ့ သတင္း သူ့ေကာ်င္းဆီေရာက္ေတာ့ အားကစားဆရာက အိမ္ထိ လိုက္လာျပီး သဲမာ ကို ေက်ာင္း ျပန္တက္ခိုင္းဖို ့လာေခၚတယ္။ဒီေတာ့မွပဲ သဲမာ ေမေမ ဖေလာရင္း ဟာ တခ်ိန္က ေက်ာင္းဂုဏ္ေဆာင္အေျပးမယ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္မွန္း သိခဲ့၇တယ္။ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ နဲ့ အိမ္ေထာင္က်ျပီး အားကစားေလာကကို စြ့န္ခဲ့ရတာ တဲ့။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သဲမာေက်ာင္းျပန္ေရာက္ရတယ္။စာသင္ခန္းထဲမွာ စာသင္ရသလို အားကစားကြင္းမွာေလ့က်င့္ရတယ္။ခက္ေနတာက သူ့မွာ အားကစား ဖိနပ္မရိွဖူး။ရိုးရိုး ညွပ္ဖိနပ္ကို တံေတာင္ဆစ္ထိ စြပ္ျပီး ေျပးေနတာ။ ဒါကိုသိေတာ့ သူ့ အားကစားမွဴးက ဟိုတုန္းက သူ့အေမ စီးခဲ့တဲ့ ဖိနပ္ အေဟာင္းေလး ထုတ္ေပးတယ္။သူကေတာ့ ဖိနပ္မပါပဲ ေျပးခ်င္ေနသူပါ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာင္းေပါင္းစံုမွာလဲ သူႏိုင္တယ္။ျမိဳ့ေပါင္းစံုမွာလဲ သူႏိုင္တယ္။ မနီလာ ေရႊျမိဳ့ေတာ္ၾကီးက အားကစား အကယ္ဒမီ ကို ပညာသင္ဆု နဲ့ သြားရေတာ့မယ္။ညီမေလး ဟာနာ ကို ထားခဲ့၇မယ္။မိသားစု ကိုထားခဲ့ရမယ္။ဒါေပမဲ့ သူ မေျပးလို ့မျဖစ္ဖူး။

မနီလာမွာ သူ့ကိုလယ္ေတာသူမ လို ့ေခၚတယ္။သူ စိတ္မဆိုးဖူး။စာ မလိုက္ႏိုင္လို ့ဆရာကဆူတယ္။သူစိတ္မဆိုးဖူး။သူ ႏိုင္ဖို ့ပဲ သိတယ္။လက္ရိွခ်န္ပီယံ မနီလာသူက သူ့ကို အျမဲရိတယ္။သူ့ ကို တစ္ဖက္သတ္ သေဘာက်ေနတဲ့ ေကာင္ေလး က သဲမာ ကိုအျမဲအားေပးတယ္။သူ့အေမလိုေတာ့ သဲမာ မျဖစ္ခ်င္ဖူး။ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ဆိုတာ ဘ၀ နဲ့ ယွဥ္လိုက္ရင္ အေငြ့တစ္ခု ပါလို ့ သဲမာ ယံုၾကည္တယ္။ႏွလံုးသားကို စေတးရမွာေပါ့။

ဒီ ျပိဳင္ပြဲမွာႏိုင္ရင္ လက္ေရြးစင္ျဖစ္မယ္။အေရွ့ေတာင္အာရွအဆင့္တက္ရမယ္။နက္ျဖန္ ျပိုင္ရေတာ့မယ္။ဒီေန့ သူ့အေမ ယက္ကန္းစင္မွာ မူးလဲက်တယ္။ညီမေလး ဟာနာ ကို ဘယ္သူေစာင့္ေရွာက္မလဲ။သူ့အေဖ ကလဲ အလုပ္တစ္ဖက္၊ ဒုကၡိတညီမေလးတစ္ဖက္၊ေ၀ဒနာသည္ ေမေမ ဖေလာရင္းဆီ ဘယ္လို သြားမလဲ။

ဇာတ္ညႊန္းအရ Dilemma ဆီ တြန္း ပို့လိုက္ပါျပီ။ေျပးမလား ျပန္မလား။
ကိုယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္မလဲ။ လယ္ကြင္း အစပ္က မလံုမျခံဳ တဲ ကေလးဆီ ျပန္မလား။မီးေရာင္စံုထိန္ညီးေနတဲ့ မနီလာ ျမိဳ့ေတာ္ၾကီးမွာ ေနမလား။သဲမာ အျဖစ္သရုပ္ေဆာင္တဲ့ မဂ်ာ ဆယ္လ္ေဗဒိုရဲ့ ထူးျခားတဲ့ ေကာင္းမြန္သပ္ရပ္တဲ့ သရုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကိုေတြ့ရမွာပါ။ဒါေၾကာင့္လဲ သရုပ္ေဆာင္ အကယ္ဒမီဆုကိုရခဲ့တာေပါ့။လက္ရိွ အကဘုရင္မလို ့နာမည္ေက်ာ္ေနတဲ့ ဆယ္လ္ေဗဒို ဟာ သက္သက္မဲ့နာမည္ ၾကီးေနတာ မဟုတ္ဖူးဆိုတာကိုေတာ့ ဒီရုပ္ရွင္က သက္ေသျပပါလိမ့္မယ္။
----------------------------------------------------------------------------------------
ညီမေလး ဟာနာ ငါေျပးရမယ္
ဒဏ္ရာ မရိွပဲ ေအာင္ျမင္ျခင္း ဆီီ ငါမေရာက္ဖူး
စြန့္လႊတ္ျခင္းေတြ မရိွပဲ ပန္းတိုင္ဆီ ငါ မေရာက္ဖူး
စေတးရတာ မပါရင္ ဒါဟာ ေအာင္ျမင္ျခင္းမဟုတ္ေသးဖူး။
ငါေျပးရမယ္ ညီမေလး ဟာနာ။

တစ္ခုေလးပဲ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။မ်က္ရည္ လြ.ယ္ရင္ မၾကည့္ၾကပါနဲ့။ဇာတ္ကားျပီးခ်ိန္ထိ ခင္ဗ်ားတို့ ပါးေပၚမွာ မ်က္ရည္ေတြ က်န္ေနေသးရင္ ကြ်န္ေတာ့ အျပစ္ မဟုတ္ပါဖူး။
Channelmyanmar.orgမွာ ျမန္မာ စာတန္းထိုး နဲ့ ၾကည့္လို ့ရပါတယ္။
ဇာဂနာ