စတမ္းဖိုု႔ဒ္ တကၠသိုုလ္ တက္ေနတဲ႔ အသက္ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ ေက်ာင္းလခ ေပးဖို႔ အရမ္းကို အခက္ေတြ႕ေနတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူဟာ မိဘမဲ့ ခေလးတစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ ဘယ္က ေငြရွာရမွန္းမသိဘူး ျဖစ္ေနတာေပါ့...။ ေနာက္ဆံုး သူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ တိုင္ပင္ေတာ့ အၾကံတစ္ခုရတယ္။ အဲဒါက ဂီတပြဲ တစ္ခုလုပ္ၿပီး ေငြရွာမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ေလ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကမာၻေက်ာ္ ဂီတပညာရွင္ျဖစ္တဲ့ ေဂ် ပါဒါေရာ့စကီး ကိုငွားဖို႔ စီစဥ္တယ္။ ပါဒါေရာ့စကီးရဲ႕ မန္ေနဂ်ာက ေဒၚလာ ၂၀၀၀ ေဖ်ာ္ေျဖခ ေပးဖိုု႔ သေဘာတူၿပီး ဂီတပြဲ လုပ္ျဖစ္တယ္။ တကယ္စီစဥ္ၿပီး လက္မွတ္ေရာင္းေတာ့ မွန္းခ်က္နဲ႔ ႏွမ္းထြက္ မကိုက္ပဲ လက္မွတ္ေရာင္းရေငြ ေဒၚလာ ၁၆၀၀ ပဲရတယ္။
အဲဒါနဲ႔ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္းကို ဂီတပညာရွင္ ပါဒါေရာ့စကီး ကိုရွင္းျပတယ္။ အခုရတဲ့ ေဒၚလာ ၁၆၀၀ ကို အရင္ေပးထားမယ္။ ေနာက္လိုတဲ့ ၄၀၀ ကို ခ်က္လက္မွတ္နဲ႔ ေပးထားၿပီး ေငြရတာနဲ႔ လာရွင္းေပးမယ္ဆိုၿပီး ေတာင္းပန္တယ္။ ပါဒါေရာ႔စကီးရဲ ႔ တုုန္႔ျပန္မွဳေၾကာင္႔ ေက်ာင္းသား လူငယ္ ၂ ဦးဟာ အံၾသသြားရတယ္။ ပါဒါေရာ႔စကီးဟာ ဂီတပြဲအတြက္ ကုုန္က်ေငြရယ္ ေက်ာင္းစရိတ္ရယ္ ႏုုတ္ခိုုင္းျပီး က်န္တဲ႔ေငြသာ သူ႔ေပးပါဆိုုျပီး ေျပာခဲ႔တယ္။
လူငယ္ ၂ ဦးလည္း အံၾသျပီး ေက်းဇူးလည္း အရမ္းတင္သြားတာေပါ႔။
အဲလိုုနဲ႔ နွစ္အနည္းငယ္ၾကာေတာ႔ ပါဒါေရာ႔စကီးဟာ ပိုုလန္ႏိုုင္ငံ ရဲ ႔ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာတယ္။ သိပ္မၾကာတဲ႔ အခ်ိန္မွာပဲ ကမာၻ စစ္ျဖစ္လာတဲ့အတြက္ ပိုုလန္ဟာ စစ္ေျမျပင္ ျဖစ္ခဲ႔ရျပီး ဖ်က္စီးခံခဲ႔ရတယ္။ ပိုုလန္လူမ်ိဳး ၁ သန္းခြဲေက်ာ္ဟာ အစာေရစာ ျပတ္လတ္ျပီး ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးမွဳဒဏ္ ခံခဲ႔ရတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ႔ ပါဒါေရာ႔စကီးဟာ အေမရိကန္ ႏိုုင္ငံရဲ ႔ စားနပ္ရိကၡာ ေထာက္ပံေရး အဖြဲ႔ (US food and relief administration) ဆီကိုု အကူအညီလွမ္းေတာင္း ခဲ႔ရတယ္။
အဲဒီ အဖြဲ႔မွာ ေခါင္းေဆာင္ လုုပ္ေနတဲ႔ ဟားဘတ္ ဟူဘာက အကူအညီ ခ်က္ျခင္းေပးျပီး တန္ခ်ိန္ မ်ားစြားေသာ အစားအေသာက္ေတြကိုု သေဘာၤနဲ႔ ပိုုလန္ႏိုုင္ငံသားေတြ အတြက္ ပိုု႔ေပးခဲ႔တယ္။ အဲဒီ အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ ဟာဘတ္ဟူဘာ ဟာေနာက္တစ္ခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ သမၼတ ျဖစ္လာခဲ႔တဲ႔သူေပါ႔။
စစ္ပြဲေတြျပီး အေျခအေနေတြ ျငိမ္းခ်မ္းသြားေတာ႔ ပိုုလန္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ပါဒါေရာ႔စကီးဟာ ဟားဘတ္ ဟူဘာကိုု သြားေရာက္ေတြဆံုုျပီး စားနပ္ရိကၡာ အကူအညီေတြ အတြက္ ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာတာေပါ႔။ ဟူဘာကလည္း ရပါတယ္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကိစၥ မရွိပါဘူး ေက်းဇူးတင္ရင္း တင္ရင္ က်ေနာ္က တင္ရမွာပါ။
ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ မွတ္မိခ်င္မွ မွတ္မိလိမ္႔မယ္။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ နွစ္အနည္းငယ္ အၾကာတုုန္းက စတမ္းဖိုုဒ္႔ တကၠသိုုလ္မွာ ေက်ာင္းလခ အခက္အခဲ ျဖစ္ေနတဲ႔ ေက်ာင္းသား ၂ ေယာက္ကိုု ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဟာ ဂီတ ပညာရွင္အျဖစ္ ကူညီခဲ႔ဖူးတယ္။ အဲဒီ ထဲက ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ဟာ က်ေနာ္ ကိုုယ္တိုုင္ပါပဲတဲ႔..။
ဇာတ္လမ္းေလးက ဒီမွာပဲရပ္ထားပါတယ္။
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အရင္ဆံုုးစဥ္းစားၾကတာက သူ႔ကိုုငါကူညီလိုုက္ရင္ ေနာက္တခ်ိန္ ငါဘာျပန္ရမလဲ ဆိုုတာကိုုပါ။ အကိ္်ဳးအျမတ္မရွိရင္ ကူညီဖိုု႔ လက္တြန္႔ တတ္ၾကပါတယ္။
ဟားဘတ္ဟူဘာ နဲ႔ ပါဒါေရာ႔စကီးတိုု႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ ႔ အျဖစ္အပ်က္က ရတဲ႔ သင္ခန္းစာေလးက
ကိုုယ့္ကိုယ္ကို ကူညီၿပီးသား ျဖစ္ေအာင္ သူမ်ားကို အရင္ ကူညီထားလိုက္ပါတဲ႔.။
#စိတ္အဟာရ ရသစာမ်ား, #ရဲမင္း
Herbert Hoover and Paderewski True Story ကိုုဆီေလ်ွာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုုပါသည္။
No comments:
Post a Comment