ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမနွင့္ ေနာက္ဆုံး အင္တာဗ်ဳး

ထက္ေအာင္ေက်ာ္, DVB
BurmaDemocracy, 1 August 2017
မဲေဆာက္အေျခစိုက္ ျမန္မာ့စာနယ္ဇင္းကလပ္ (Burma Correspondent Club) မွာ ေဆြးေႏြးပဲြလုပ္ျပီး ေနာက္ တစ္ရက္မွာေတာ့ အမ်ဳိးသားေကာင္စီ (NCUB) ေခါင္းေဆာင္ ေတြနဲ႔ ေတြ႔ပါတယ္။ ေရွ႔အခန္းမွာ ေဖၚျပခဲ့တဲ့အတုိင္း မဲေဆာက္ကုိစေရာက္တဲ့ေန႔ကသြားခဲ့တဲ့ NCUB ရံုးမွာ အဲဒီေန႔က တပ္ေပါင္းစု အ စည္းေ၀းက်င္းပခဲ့ျပီး အဲဒီအစည္းေ၀းျပီးျပီးခ်င္း အစည္းေ၀းခန္းထဲအထိ က်ေနာ္ကိုေခၚေတြ႔တာျဖစ္ပါ တယ္။
က်ေနာ္မွတ္မိသေလာက္ အဲဒီေန႔ကေတြ႔ရတဲ့ တပ္ေပါင္းစုေခါင္းေဆာင္ေတြထဲမွာ ဥကၠဌ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမ၊ အေထြေထြအတြင္းေရးမႈး ဦးေမာင္ေမာင္၊ တဲြဖက္အတြင္းေရးမႈး ကုိေအာင္မုိးေဇာ္၊ အဖြဲ႔၀င္ ေတြထဲက ပဒုိမန္းရွာ၊ NCG ၀န္ၾကီး ခြန္မားကိုဘန္၊ NLD-LA မွ ဦးဘုိေသာင္းနဲ႔ ဦးျမင့္သိန္း၊ ABSDF မွ ကုိမ်ဳိး၀င္း၊ ျပီးေတာ့ ေဒါက္ေက်ာ္ညြန္႔၊ ကုိေက်ာ္ထက္အပါ၀င္ ၁၅ ဦးေလာက္ရွိမယ္ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ကို သူတုိ႔ေမးတဲ့ အဓိကေမးခြန္းကလဲ သ တင္းသမားေတြေမးတဲ့ေမးခြန္းနဲ႔အတူတူပါပဲ။ DVB ဘာလဲ။ ဘယ္လဲေပါ့။

ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြက ေတာ္လွန္ေရးကုိ ကုိယ္စားျပဳထားတဲ့ တပ္ေပါင္းစုေခါင္းေဆာင္ေတြ ဆုိေတာ့ သတင္းသမားေတြကို ေျဖသလုိ ေတာ္လွန္ေရးသမားအခ်င္းခ်င္း ဘာေတြဘာေမးေနတာလဲဆုိျပီး ေျဖလုိ႔မရ။ က်ေနာ္မေျဖတတ္ရင္ ဒုကၡေတြြ႔သြားနုိင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ဟာ အယ့္ဒီတာ့အာေဘာ္ေတြ၊ မူ၀ါဒဆုိင္ ရာဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ခ်မွတ္ ခြင့္ရွိသူ မဟုတ္တဲ့အတြက္ သတင္းကိစၥကုိသာ ေမးပါ။ ေပၚလစီကိစၥက ေတာ့ ဘုတ္အဖြဲ႔နဲ႔ ညြန္မႈးေတြကိုသာေဆြးေနြးပါဆုိျပီး ေခါင္းေရွာင္လုိက္ရပါတယ္။
တပ္ေပါင္းစုေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အဲဒီလုိေဆြးေႏြးျပီးတဲ့ေနာက္ ဥကၠဌဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမနဲ႔ သီးျခား အင္တာဗ်ဳး လုပ္ပါတယ္။ ေမးတဲ့ အေၾကာင္းရာေတြကို မမွတ္မိေတာ့ေပမဲ့ အဲဒီအင္တာဗ်ဳးဟာ သူ႔ကုိ လူခ်င္းေတြ႔ ေမးခြင့္ရတဲ့ေနာက္ဆုံး အင္တာဗ်ဳး ျဖစ္ပါတယ္။ (၂၀၀၄ ခုနွစ္အတြင္းမွာ KNU ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ကုိ သူ ကုိယ္တုိင္ဦးေဆာင္ျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔နဲ႔ ရန္ကုန္မွာသြားေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၆ ခုနွစ္ ဒီဇင္ဘာမွာ ေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္)။

တပ္ေပါင္းစုေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔လည္း ေတြ႔ျပီးျပီ၊ သတင္းသမားေတြနဲ႔လည္း ေတြ႔ျပီးျပီဆုိေတာ့ မဲေဆာက္မွာ က်ေနာ့္တာ၀န္က ကုန္ျပီ။ ဒါေပမယ့္ နယ္စပ္နဲ႔ ၃ နွစ္ေလာက္ေ၀းေနတဲ့ က်ေနာ္ဟာ ျမန္မာနယ္ထဲကုိ ၀င္ခ်င္စိတ္အရမ္းျဖစ္ေနပါတယ္။ KNU စခန္းတခုခုကုိ ၀င္ျပီး သတင္းယူခ်င္ေၾကာင္း ပဒုိမန္းရွာကိုေျပာေတာ့ အခန္းနားတခုခုရွိရင္ သူစီစဥ္ေပးမယ္လို႔ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကံဆုိးခ်င္ေတာ့ အဲဒီ တပတ္ေလာက္အတြင္း ဘာအခန္းနားမွမရွိ။

ဒီလုိနဲ႔ေနာက္ဆုံးေတာ့ တပ္မဟာ ၇ နယ္ထဲမွာအေျခစိုက္တဲ့ ABSDF တပ္ရင္း ၈ က ကိုခ်င္းနဲ႔တြဲျပီး တပ္မဟာ ၇ နယ္ထဲ၀င္ဖုိ႔ၾကိဳးစားပါတယ္။ ေရွ့မွာတင္ျပခဲ့တဲ့ NCUB က ဘုကတိ ေမာင္းပို႔တဲ့ကားနဲ႔ပဲ ဘဲကေလာ္ (မယ္လ) ဒုကၡသည္စခန္းအလြန္က ေသာင္းရင္းျမစ္ေဘးကိုေရာက္သြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကံကမေကာင္းေတာ့ မုိးရြာ၊ ေရၾကီးေနတဲ့အတြက္ ျမန္မာဖက္ကမ္းသြားဖုိ႔ အဆင္ မေျပခဲ့ပါဘူး။ ကံဆုိး တဲ့ၾကားထဲ ကံနည္းနည္းေကာင္းလာတယ္ လုိ႔ေျပာရမလားပါပဲ။ KNU တပ္မဟာ ၇ မႈး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ထိန္ေမာင္ တေယာက္ ထုိင္းဖက္ကမ္းရွိရြာက သူ႔အိမ္မွာရွိေနတယ္ လို႔ အဲဒီနယ္စပ္ သတင္းရပ္ကြက္က ေျပာ ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ အဲဒီအိမ္ဆီေရာက္ေအာင္သြားျပီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ထိန္ေမာင္နဲ႔ေတာ့ အင္တာဗ်ဳးရခဲ့ပါတယ္။
• သူပုန္တပ္ေပါင္းစုရံုးမွ ဒုကၡသည္စခန္းဆီသုိ႔
သူပုန္တပ္ေတြထိမ္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ ျမန္မာနယ္ထဲ၀င္ခြင့္မရလုိက္တဲ့ ေနာ္ေ၀းျပန္ သူပုန္သတင္းေထာက္ဟာ ေက်ာင္းသားဒုကၡသည္ စခန္းလုိ႔ အမ်ားကေခၚၾကတဲ့ ဇလားစခန္းဆီေတာ့ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ေရာက္ သြားပါတယ္။ မဲေဆာက္ကေန မယ္စရိယန္းကုိေရာက္ေတာ့ ABSDF ရံုးခန္းေတြက အရင္လုိ ေပၚေပၚတင္တင္မရွိေတာ့ပါ။ အရင္ကဆုိရင္ နႈတ္ခမ္းေမြးကိုစုိးေအာင္ (အခု NDD နုိင္ငံျခားေရးဌာန) အမည္ကုိ ကားဂိတ္ကဆုိင္ကယ္သမားေတြကိုေျပာလုိက္တာနဲ႔ ရံုးအထိ ဆုိင္ကယ္သမားေတြက လုိက္ ပုိ႔ေပးပါတယ္။
အခုေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြအေျခေနက အဲဒီလုိမ်ဳိးေခတ္မေကာင္းေတာ့။ ေက်ာင္းသားကိုယ္စား လွယ္ေတြျဖစ္တဲ့ ဦးစုိးထြဋ္ (NLD ဘားအံအမတ္ နန္းခင္ေထြးျမင့္ရဲ့အကုိ၊ အခုထိ ABSDF ဗဟိုေကာ္မီ တီအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေနဆဲ) နဲ႔ ကုိကင္းရွင္တုိ႔ မယ္စရိယန္းမွာရွိတယ္လုိ႔သိရေပမဲ့ ျမိဳ့ထဲလုိင္းကား ဆုိက္တဲ့အခ်ိန္ထိ သူတုိ႔အဆက္သြယ္မရေသး။ ကားဂိတ္အနီးက နီးစပ္ရာ တည္းခုိခန္းတခုမွာ ၀င္ တည္းျပီး ည ၁၀ နာရီ ၀န္းက်င္ေလာက္မွ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြကေပၚလာပါတယ္။
ေနာက္တေန႔မနက္မွာေတာ့ ဦးစုိးထြဋ္ရဲ့ဆုိင္ကယ္အစုတ္ေလးနဲ႔ ဇလားစခန္းထဲ၀င္ပါတယ္။ ၁၉၉၉ မွာ ABSDF ပဥၥမအၾကိမ္ညီလာခံလုပ္တုန္းက ဒီစခန္းဆီတေခါက္ေရာက္ဖူးေပမဲ့ အေျခေနေတြက လြန္ခဲ့ တဲ့ ၅ နွစ္ကနဲ႔မတူေတာ့ပါ။ ထုိင္းနယ္ျခားေစာင့္တပ္က အ၀င္အထြက္ကိုအေတာ္တင္းက်ပ္ထားတဲ့ အ တြက္ ထုံးစံအတုိင္း ထုိင္းေတြအၾကိဳက္ အရက္နီတလုံးေလာက္ လက္ေဆာင္၀ယ္သြားေပးရပါတယ္။

အရက္လက္ေဆာင္ေပးတယ္ဆုိလုိ႔ သတိရတုန္း ထုိင္းေထာက္လွမ္းေရးကို ေစ်းေပါတဲ့အရက္ လက္ ေဆာင္သြားေပးမိလို႔ မိတ္ပ်က္ခဲ့ဖူးတဲ့ျဖစ္စဥ္တခုကိုတင္ျပခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္ေတြ႔ဖူးသေလာက္ ထုိင္း ေထာက္လွမ္းေရးေတြ၊ ထုိင္းအာဏာပုိင္ေတြဟာ အရက္အေတာ္ၾကိဳက္ၾကပါတယ္။ (ေက်ာင္းသားေတြ လဲၾကိဳက္တာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ထုိင္းေထာက္လွမ္းေရးက အေကာင္းစားမွေသာက္ျပီး ေက်ာင္းသားေတြ ကေတာ့ ဘာရရ ရတာေသာက္ရတဲ့အေျခေနပါ)။
အဲဒီကာလက အရက္အေၾကာင္းသိပ္မသိေသးတဲ့က်ေနာ္ဟာ အရက္ ၃ လုံးမွ ဘတ္ ၁၀၀ ပဲေပးရ တယ္ဆုိျပီး အားရ၀မ္းသာနဲ႔ ထီးခီးနယ္စပ္ရွိ ဖုနန္းလြန္မွာရံုးခန္းဖြင့္ထားတဲ့ (အခု-ကန္ခ်နပူရီ - ထား၀ယ္ ကားလမ္းေပၚက ေနာက္ဆုံးထုိင္းရြာ) ေထာက္လွမ္းေရးေတြကုိ လက္ေဆာင္သြားေပးမိပါတယ္။ ဒါေပ မယ့္ ထူးထူးဆန္းဆန္း အရက္သိပ္ၾကိဳက္တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးေတြက က်ေနာ့္ လက္ေဆာင္ကုိ လက္ မခံပါဘူး။

''စခန္းကိုယူသြားျပီး မင္းရဲေဘာ္ေတြကုိပဲ တုိက္လုိက္ပါကြာ။ ငါတုိ႔မွာ လက္က်န္နည္းနည္းရွိပါေသး တယ္'' လုိ႔ က်ေနာ္နဲ႔သိပ္ခင္တဲ့ လက္ေထာက္ ေထာက္လွမ္းေရးအရာရွိက ေျပာပါတယ္။ ဒီပုလင္း ၃ လုံးကို စခန္းသယ္ဖုိ႔ဆုိတာ ဘယ္လြယ္ပါ့မလဲ။ ထီးခီးရွိ KNU စစ္ေဆးေရးဂိတ္မွာမိရင္ အဖမ္းခံေနရဦး မယ္။ ဒါေပမယ့္ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ KNU ရဲေဘာ္ေတြကအေသခ်ာမစစ္ပဲ လြတ္ေပးလုိက္လုိ႔ အဲ ဒီပုလင္း ၃ လုံးနဲ႔အတူ မင္းသမီးစခန္းဆီက်ေနာ္ေရာက္လာပါတယ္။
''ေသလုိက္ပါေတာ့ ေထာက္ပံ့ေရးအရာရွိရယ္။ စပါးနွံအရက္ကိုမွ ထုိင္းေထာက္လွမ္းေရးကို လက္ ေဆာင္သြားေပးရတယ္လို႔'' ဆုိျပီး စခန္းေကာ္မီတီတခုလုံးက က်ေနာ္ကုိ၀ုိင္းဆူတာ မွတ္မိေနပါေသး တယ္။ အဲဒီလုိၾကံဳခဲ့ဖူးတဲ့က်ေနာ္ဟာ ဒီတခါေတာ့ စပါးနွံမ၀ယ္ေတာ့ပါဘူး။ ထုိင္းေတြၾကိဳက္တဲ့ ေရဂ်င္စီ မေပးနုိင္ရင္ေတာင္ မဲေခါင္၊ ဆန္ထစ္ အဆင့္ေလာက္ေတာ့ ေပးတတ္ေနပါျပီ။
အင္း... အရက္အေၾကာင္းေျပာရင္းနဲ႔ လာရင္းကိစၥေတာင္ ေမ့ေတာ့မလုိ႔။ ဇလားကိုက်ေနာ္လာတဲ့ မူ ရင္းကိစၥက DVB အတြက္ပုိ႔ေပးေနတဲ့ ABSDF က သတင္းေတြအေၾကာင္းေဆြးေႏြးဖုိ႔ပါ။ က်ေနာ္မွတ္မိ သေလာက္ဆုိရင္ ABSDF အပါ၀င္ နယ္စပ္က တုိင္းရင္းသားသတင္းဌာနေတြအားလုံးက DVB အ တြက္ သတင္းေတြပုံမွန္ပုိ႔ေပးေနျပီး အဲဒီအတြက္ တလ ဘတ္ေငြ ၃၀၀၀ လား ၄၀၀၀ မသိ DVB က ေန အားလုံးကို ေထာက္ပံ့ေပးထားပါတယ္။

တခါ တာ၀န္က်အယ္ဒီတာတဦးအေနနဲ႔ မဟာမိတ္အဖြဲ႔ေတြ၊ သတင္းသမားေတြနဲ႔ေဆြးေႏြးဖုိ႔ ခရီးသြားေနတယ္ဆုိေပမဲ့ ထူးျခားျဖစ္စဥ္ေတြေတြ႔ရင္ သတင္း မလုပ္ပဲ မေနနုိင္။ ရပ္ကြက္ အမွတ္ ၁၃ လုိ႔ေခၚတဲ့ ရြာလယ္ေခ်ာင္းေလးအေပၚဖက္က ေတာင္ေစာင္းမွာေဆာက္ထားတဲ့ ေက်ာင္းသားရပ္ကြက္မွာ အလက ေက်ာင္းေလးတခုကိုေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီေက်ာင္းေဘးနားက ၀ါးတဲတလုံးထဲမွာေတာ့ မူလတန္း ေက်ာင္းေလး။

''သားသားၾကီးရင္ ဘာလုပ္မလဲ'' ဆုိျပီး အဲဒီကေလးငယ္ေတြကုိသြား အင္တာဗ်ဳးလုပ္မိပါတယ္။ ''စစ္သားလုပ္မယ္ေလ'' လုိ႔ေျဖတဲ့သူေတြခ်ည္းမ်ားေနလုိ႔ အေတာ္အံ့ၾသသြားပါတယ္။ စစ္သားဆုိတာ ျမန္မာ တပ္ကစစ္သားမဟုတ္။ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္အပါ၀င္ သူပုန္စစ္သားေတြကိုဆုိလိုတာပါ။ ဆရာ၀န္ လုပ္မယ္၊ အင္ဂ်င္နီယာလုပ္မယ္၊ IT ပညာရွင္လုပ္မယ္ဆုိျပီးေျဖတဲ့သူမေတြ႔မိ။ မိန္းကေလး တခ်ဳိ႔ကေတာ့ ေက်ာင္းဆရာမ လုပ္မယ္။ ေဆးရံုဆရာမ လုပ္မယ္ဆုိျပီးေျဖၾကလုိ႔ေတာ္ပါေသးတယ္။
အင္း... ဒီေတာထဲက ဒုကၡသည္စခန္းမွာ သူတုိ႔ေနစဥ္ျမင္ေနရတာက စစ္သား၊ ေက်ာင္းဆရာနဲ႔ သူနာျပဳ ဆရာမ ေတြပဲရွိတာပဲေလ။ ကေလးဆုိတာ ပတ္၀န္းက်င္အေပၚလုိက္ျပိး အတုျမင္ အတတ္သင္တတ္တဲ့ သေဘာရွိတယ္မဟုတ္ပါလား။ ေတာ္လွန္ေရးဆုိတာ မ်ဳဳိးဆက္အလုိက္လုပ္ရတဲ့သေဘာရွိတယ္လို႔ သေဘာတရားဆရာေတြကေျပာၾကေပမဲ့ အခု ၁၀ နွစ္ေက်ာ္ၾကာျပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ေတြ႔ခဲ့တဲ့ဖူးတဲ့ အဲဒီကေလးငယ္အေတာ္မ်ားမ်ား တတိယ နုိင္ငံဆီေရာက္ျပီး ေက်ာင္းေကာင္းေကာင္းတက္ခြင့္ရေနျပီ လုိ႔သိရပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔မ်ဳိးဆက္လုိ သူတုိ႔မ်ဳိးဆက္က စစ္သားလုပ္စရာမလုိေတာ့ဘူး၊ ေတာ္လွန္စစ္ ဆက္လုပ္စရာမလိုေတာ့ပဲ ေအးေဆးစြာပညာသင္ခြင့္ရေနတယ္ဆုိရင္ ဒါဟာ လူ႔သမုိင္းတခု တုိးတက္လာတဲ့သေဘာ မဟုတ္ပါလား။

• ေခါင္ရည္ေသာက္ျပီး သတင္းပုိ႔ျခင္း
ဇလားမွာ ၂ ညအိပ္ျပီးေတာ့ ကရင္နီေခါင္းေဆာင္ေတြရွိရာ နန္းဆြယ္ရြာဖက္သြားဖုိ႔အတြက္ မယ္ ေဟာင္ေဆာင္ျမိဳ့ဆီ က်ေနာ္ခ်ီတက္လာပါတယ္။ က်ေနာ့္ကုိတာ၀န္ခံဖိတ္ၾကားထားသူက ကရင္နီအမ်ဳိး သားတုိးတက္ေရးပါတီ (KNPP) တြဲဖက္အတြင္းေရးမႈး ခြန္ဦးရယ္။ သူဟာ DVB အတြက္ ကရင္နီဘာ သာအစီစဥ္တာ၀န္ခံလဲျဖစ္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္နဲ႔မၾကာခဏတယ္လီဖုန္းေျပာေနသူလဲျဖစ္ပါတယ္။
သူတုိ႔ပါတီကစိီစဥ္ေပးတဲ့ကားနဲ႔ ေနာက္တေန႔မနက္ေစာၾကီးမွာ နယ္စပ္က နန္းဆြယ္ေက်းရြာဆီ ေရာက္လာပါတယ္။ ထုိင္းရြာဆုိေပမဲ့ တရြာလုံး ကရင္နီေတြခ်ည္းလားမသိပါဘူး။ က်ေနာ္ေရာက္သြား တဲ့အိမ္တုိင္း ကရင္နီစကားပဲေျပာေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီမွာလူထပ္စုျပီး ကား ၄-၅ စီးနဲ႔ ေတာင္ေပၚ တက္လာေတာ့ ထုိင္းနယ္ျခားေစာင့္တပ္က တား ပါတယ္။ က်ေနာ္မွအပ အားလုံးေဒသခံေတြခ်ည္းပဲ ဆုိေတာ့ ဘာမွအစစ္ေဆးမရွိ။
ပေဒါင္လည္ပင္းရွည္ရြာလုိ႔ ျမန္မာေတြကအလြယ္ေခၚၾကတဲ့ ဒုကၡသည္စခန္းတခုကိုေက်ာ္ျပီးတဲ့ေနာက္ KNPP တပ္စခန္းရွိတဲ့ ျမန္မာနယ္ထဲေရာက္သြားပါတယ္။ အဲဒီမွာ ကရင္နီေတြရဲ့ ''ဒီးကူပဲြ'' ကုိ အၾကီး အက်ယ္ က်င္းပေနတာပါ။ ကရင္နီရုိးရာ၀တ္စုံေတြ၀တ္ထားတဲ့ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးငယ္ေတြရဲ့ စင္ ေပၚက စည္းခ်က္ညီကပဲြအျပင္ ၀ါးလုံးရွည္ေတြေထာင္ျပီး ပတ္လည္ကတဲ့ပဲြ၊ ဒုံးက်ည္လြတ္တဲ့ပဲြ စသ ျဖင့္ေပ်ာ္ပဲြရႊင္ပဲြအေတာ္စုံပါတယ္။
ပရိတ္သတ္ကလဲ ေသာင္းနဲ႔ခ်ီရွိမလားပါပဲ။ ထုိင္း တီဗီြခ်ယ္နယ္ကသတင္းေထာက္ေတြ၊ သတင္းစာက သတင္းေထာက္တခ်ဳိ႔သတင္းယူေနတာကိုလဲေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီကာလကေတာ့ DVB မွာ TV မရွိေသး တဲ့အတြက္ ရသမွ်အသံေတြကိုပဲဖမ္းယူျပီး စုရပ္ေနရာအိမ္ေပၚတက္လာပါတယ္။ အဲဒီမွာ က်ေနာ့္ကုိ ေစာင့္ေနသူေတြက KNPP ဥကၠဌ ထဲဘူးဖဲ၊ အတြင္းေရးမႈးခ်ဳပ္ ေရမြန္ထူးနဲ႔ က်ေနာ္အမည္မမွတ္မိေတာ့ တဲ့ KNPP ထိပ္ပုိင္းေခါင္းေဆာင္ တခ်ဳိ႔။

သူတုိ႔ေရွ့မွာ ေကာက္ညွင္းထုတ္ပန္းကန္ေတြနဲ႔ ေခါင္ရည္အုိးေတြကိုခ်ထားျပီး က်ေနာ္ကို ေသာက္ဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚေနပါတယ္။ အဲဒါမွ ဒုကၡ။ ေအာ္စလုိျပန္သူပုန္သတင္းေထာက္က တာ၀န္ခ်ိန္အျပီး ညေနပုိင္း မွာ အေဖၚေကာင္းရင္ အရက္တုိ႔၊ ဘီယာတုိ႔ေသာက္ေလ့ရွိေပမဲ့ ဒီလုိ ေန႔လည္ပုိင္းၾကီးမွာ တခါမွ မ ေသာက္ဖူးပါ။ ဒါေပမယ့္ အခုဟာက ''ဘီယာသည္အရက္မဟုတ္'' ဆုိျပီးေနာက္ၾကသလုိ ''ေခါင္ရည္ သည္ အရက္မဟုတ္'' လုိ႔မွတ္ယူရမဲ့ကိန္းပါပဲ။

ဘာေၾကာင့္လဲဆုိရင္ ဒီအိမ္ေပၚရွိ လူေတြအားလုံးက ေခါင္ရည္ကုိ အရက္လုိသေဘာမထားပဲ ေရေႏြး ၾကမ္းလုိသေဘာထားျပီး ေသာက္ေနၾကလုိ႔ပါ္။ သူတုိ႔ရဲ့အထူးဧည့္သည္အျဖစ္ ဒီပဲြကိုေရာက္လာတဲ့ သ တင္းေထာက္ၾကီးက်ေနာ္က သူတုိ႔ရဲ့ယဥ္ေက်းမႈအရ ေခါင္ရည္ေသာက္ဖို႔ တကူးတကာ့ဖိတ္ေခၚခ်က္ ကို ျငင္းလုိ႔ဘယ္သင့္ေတာ္ပါ့မလဲ။ ဒီလုိနဲ႔ ေခါင္ရည္တဂ်ိင့္၊ ေကာက္ညွင္းတကုိက္နဲ႔ ဆဲြလုိက္တာ ေရ ခ်ိန္အေတာ္ကိုက္သြားခဲ့ေပါ့။
ညေန ၃ နာရီ၀န္းက်င္မွာေတာ့ အဲဒီစခန္းကေန မယ္ေဟာင္ေဆာင္ကိုအျမန္ျပန္ေျပးျပီး ခရီးသြား အ ထူးေဆာင္းပါးအေနနဲ႔ ဒီးကူပဲြ အေၾကာင္းကုိ အသံေတြေ၀ေ၀ဆာဆာနဲ႔ ေအာ္စလုိဆီပုိ႔လုိက္ပါတယ္။ ဒါ ေပမယ့္ ည ၉ နာရီ ေရဒီယုိမွာေစာင့္နားေထာင္ေတာ့ ကပဲြခုန္ပဲြနဲ႔ ေကာက္ညွင္းထုတ္စားတဲ့အထိပဲ ပါျပီး ေခါင္္ရည္ေသာက္တဲ့အပုိင္းက ပါမလာပါ။ ၾကည့္ရတာ ေခါင္ရည္ေသာက္တာကို မထည့္သင့္ဘူးဆုိျပီး တာ၀န္က်အယ္ဒီတာက ျဖတ္ထားလုိက္ပုံရပါတယ္။

အဲဒီကာလကေတာ့ ဒီအတြက္ စိတ္ထဲဘယ္လုိမွခံစားခ်က္မျဖစ္မိပါ။ သင့္ေတာမယ္ထင္တာကုိ ေန႔စဥ္ တာ၀န္က်အယ္ဒီတာက ဆုံးျဖတ္လုိက္တာပဲေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အခု ၁၀ နွစ္ေက်ာ္ၾကာျပီးတဲ့အခ်ိန္ ဒီလုိ ေဆာင္းပါးေရးခ်ိန္မွာေတာ့ လူမ်ဳိးစုတခုရဲ့ ရုိးယာယဥ္ေက်းမႈပဲြေတာ္အေၾကာင္း ဖီခ်ာသတင္းအေနနဲ႔ ပုံ ေပၚေအာင္တင္ျပတာကုိ ဒီလုိျဖတ္ထားသင့္ရဲ့လား။ ျဖတ္ထားလုိက္တာနဲ႔ ထည့္လုိက္တာ ဘယ္ဟာက ပရိတ္သတ္အတြက္ပုိအက်ဳိးရွိေစမလဲ။ ဒီးကူပဲြလာ ပရိတ္သတ္ေတြကိုယ္တုိင္ကေကာ သူတုိ႔ အ ေၾကာင္း သတင္းေပးပို႔ခ်က္ကုိ ဘယ္လုိျဖစ္ေစခ်င္သလဲ။

တဆက္တည္းစဥ္းစားမိတာကေတာ့ Mass Media လုိ႔ေခၚတဲ့ အသံလႊင့္မီဒီယာနဲ႔ Print Media ပုံနွိပ္မီဒီယာ၊ Online Media (အင္တာနက္) အြန္လုိင္းမီဒီယာတုိ႔ရဲ့သေဘာသဘာ၀ကြာျခားခ်က္ပါ။ ပုံနွိပ္မီဒီယာနဲ႔ အြန္လုိင္းမီဒီယာမွ အခုလုိ ရွည္လ်ားေထြျပားသရုပ္ေပၚတဲ့အထိေရးျပလုိ႔ရေပမဲ့ ၃ မီနစ္ေလာက္နဲ႔ တစုံလုံး၀င္ေအာင္ေျပာရတဲ့ အသံလႊင့္မီဒီယာမွာ ရုပ္လုံးေပၚတဲ့အထိေျပာဖုိ႔ဆုိတာ ဘယ္လုိမွမလြယ္ တဲ့သေဘာမ်ားျဖစ္ခဲ့ေလသလား။
တခါ ပုံနွိပ္မီဒီယာေတြ၊ အထူးသျဖင့္ သတင္းစာနဲ႔ဂ်ာနယ္ေတြမွာ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္နဲ႔အေတြးအျမင္ က႑ဟာ လူအမ်ားအေလးထားေစာင့္ဖတ္တဲ့ေနရာျဖစ္ေပမဲ့ အသံလႊင့္မီဒီယာမွာေတာ့ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္နဲ႔အေတြးအျမင္အတြက္ ေနရာသိပ္မေတြ႔မိပါဘူး။ ဒါဟာလဲ ပုံနွိပ္မီဒီယာနဲ႔ အသံလႊင့္မီဒီယာအၾကား ထူးျခားတဲ့သေဘာသဘာ၀ကြာျခားခ်က္တခုမ်ားျဖစ္ေနေလမလားလုိ႔ စဥ္းစားေနမိပါတယ္။ ။
ထက္ေအာင္ေက်ာ္
October 2, 2014
ေတာ္လွန္ေရးသတင္းသမားတဦးရဲ့ ဒုိင္ယာရီ (၃၀)
Htet Aung Kyaw Blog မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။