ေဟာလိ၀ုဒ္မွာ

ေဟာလိ၀ုဒ္မွာ ႐ုပ္သံ နဲ႔ ႐ုပ္႐ွင္ မင္းသား၊ မင္းသမီး လုပ္တဲ့သူေတြဟာ audition လို႔ေခၚတဲ့ သ႐ုပ္ေဆာင္ ေရြးခ်ယ္ခံတဲ့ အဆင့္ကို မေက်ာ္ျဖတ္ပဲ နဲ႔ မင္းသား၊ မင္းသမီး ျဖစ္မလာၾကပါဘူး။ အတူတူပါပဲ။ ဒါ႐ိုက္တာ လုပ္တဲ့ သူေတြလည္း casting လို႔ ေခၚတဲ့ သ႐ုပ္ေဆာင္ေရြးခ်ယ္တဲ့ အဆင့္ကို မေက်ာ္ျဖတ္ပဲ နဲ႔ ဒါ႐ိုက္တာ ျဖစ္မလာၾကပါဘူး။ ဒါ႐ိုက္တာေတြက Casting Calls ေတြေခၚရတယ္။ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြက သူတို႔ရဲ႕ Acting Reel ေတြ၊ Resume ေတြ နဲ႔အတူ ေလ်ွာက္လႊာတင္ၾကတယ္။ စိတ္၀င္စားတဲ့ သူေတြကို ပဏာမ အေနနဲ႔ လူေတြ႔ၿပီး သ႐ုပ္ေဆာင္ေရြးၾကတယ္။ အဲဒီအထဲကမွ ဇာတ္ေကာင္ နဲ႔ အလိုက္ဖက္ဆံုး နဲ႔ သ႐ုပ္ေဆာင္ အေကာင္းဆံုး သူေတြကို ျပန္ေခၚ (Call Back) ၾကတယ္။ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြအေနနဲ႔ audition အေတြ႔အႀကံဳ႐ွိထားမွ ကိုယ့္ဘက္က ဘာေတြလိုတယ္။ ဘာေတြျပင္ဆင္ရမယ္ဆိုတာကို သိမွာ။ ဒါ႐ိုက္တာ လုပ္တဲ့သူေတြ ဘက္ကလည္း casting လုပ္ဖူးမွ ဇာတ္ကားအတြက္ မွန္ကန္တဲ့ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြကို ဘယ္ပံု ဘယ္နည္း နဲ႔ ေရြးရမလဲဆိုတာကို casting အေတြ႔အႀကံဳအရ တျဖည္းျဖည္း နဲ႔ သိလာမွာ။

Audition မွာ အေကာင္းဆံုး လုပ္ျပႏို္င္တဲ့ မင္းသား၊ မင္းသမီးေတြ ေတာင္မွ စိတ္ခ်ရေသးတာမဟုတ္ဘူး။ တကယ့္႐ိုက္ကြင္းေရာက္ရင္ မီးေရာင္ေတြ၊ ကင္မရာေတြ၊ တျခားစက္ပစၥည္းေတြ နဲ႔ လူေတြအမ်ား ႀကီး ေ႐ွ႕မွာ ႐ွိန္ၿပီးေတာ့ အေယာင္ ေယာင္ အမွားမွား ျဖစ္တတ္ၾက ေသးတာ။ Dialogue ေတြ ေမ့လို႔ ခဏခဏ ျပန္ျပန္ၿပီး ႐ိုက္ရေသးတာ။

ေဟာလိ၀ုဒ္မွာ ဘယ္သူကမွ “မင္းက မင္းသား႐ုပ္ ေပါက္တယ္။ နင္က မင္းသမီး႐ုပ္ေပါက္တယ္” လို႔ မေျပာၾကဘူး။ ေဟာလိ၀ုဒ္မွာ သ႐ုပ္ေဆာင္တိုင္းက မင္းသား၊ မင္းသမီးခ်ည္းပဲ။ သ႐ုပ္ေဆာင္တိုင္းက ဇာတ္ပို႔ဇာတ္ရံေတြခ်ည္းပဲ။ အဲဒီလို ကုိယ္ နဲ႔ အံ၀င္ခြင္က်ျဖစ္မယ့္ ဇာတ္႐ုပ္အေပၚမူတည္ၿပီး တစ္လွည့္စီျဖစ္ေနတာ။ အသက္အရြယ္ေတြ၊ ႐ုပ္ရည္ေတြ နဲ႔ မဆိုင္ဘူး။ ႐ုပ္ဆိုးလည္း ဇာတ္လမ္းထဲက အဓိက ဇာတ္ေကာင္ရဲ႕ ဇာတ္႐ုပ္နဲ႔ ပီျပင္ေအာင္ လုပ္ျပႏိုင္ရင္ မင္းသား၊ မင္းသမီး အျဖစ္ အေရြးခံရမွာပဲ။ ေဟာလိ၀ုဒ္မွာ မင္းသား၊ မင္းသမီးျဖစ္ဖို႔ ႐ုပ္ေခ်ာဖို႔မလိုသလို၊ ပိုက္ဆံ႐ွိဖို႔ လည္း မလိုဘူး။ ကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ေပၚမွာ ႏိုင္နင္းနင္း နဲ႔ ပီပီျပင္ျပင္ လုပ္ႏိုင္မယ္။ ကိုယ့္ဘက္က လိုအပ္တဲ့၊ လံုေလာက္တဲ့ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္မႈေတြ ႀကိဳၿပီး လုပ္ထားႏိုင္ရင္ ျဖစ္တယ္။

ေဟာလိ၀ုဒ္မွာ႐ွိတဲ့ သ႐ုပ္ေဆာင္တိုင္း၊ သ႐ုပ္ေဆာင္တိုင္း audition process ကို ျဖတ္သန္းၿပီးမွ သ႐ုပ္ေဆာင္ ျဖစ္လာၾကတာမို႔လို႔ ေဟာလိ၀ုဒ္မွာ မင္းသား၊ မင္းသမီးအလႊာတို႔၊ ဇာတ္ပို႔ဇာတ္ရံအလႊာတို႔ ဆိုတာ မ႐ွိဘူး။ Casting Calls ေတြေခၚတဲ့အခါမွာ ဇာတ္ေကာင္ရဲ႕ သဘာ၀ (Character Breakdown)၊ ဇာတ္ေကာင္ရဲ႕ အသားအေရာင္၊ အရပ္အေမာင္း၊ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ စသျဖင့္ တခါတည္း ေဖာ္ျပထားၿပီးေခၚတာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အဲဒီဇာတ္ေကာင္နဲ႔ လိုက္ဖက္မယ္လို႔ ထင္ရင္၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အဲဒီဇာတ္ ေကာင္ေနရာမွာ ပီပီျပင္ျပင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ႏိုင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္မႈ အျပည့္႐ွိရင္ ေလွ်ာက္လႊာတင္လိုက္တာပဲ။ သ႐ုပ္ေဆာင္ေရြးခ်ယ္ေရး ေအဂ်င္စီေတြဆိုတာကလည္း လက္ခ်ိဳးေရလို႔ေတာင္ မေလာက္ဘူး။ သ႐ုပ္ေဆာင္ေရြးခ်ယ္ပြဲေတြ ဆိုတာကလည္း ေနရာတိုင္းမွာ ေန႔တိုင္း႐ွိတယ္။

နာမည္ႀကီး ဒါ႐ိုက္တာေတြ ႐ိုက္ကူးမယ့္ ႐ုပ္႐ွင္ဇာတ္ကားႀကီးေတြ အတြက္ သ႐ုပ္ေဆာင္ေရြးခ်ယ္ပြဲေတြ လုပ္တဲ့အခါဆိုရင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ေရြးခ်ယ္ေရး (audition) လုပ္မယ့္ ေအဂ်င္စီ႐ံုးခန္းအေ႐ွ႕မွာ မနက္မိုးမလင္းခင္ ၄ နာရီေလာက္ကတည္းက သ႐ုပ္ေဆာင္ အေရြးခ်ယ္ခံမယ့္ သူေတြ တန္းစီၿပီးေစာင့္ေနၾကတာ။ ဘာနဲ႔ တူသလဲဆိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အေ၀းသင္တကၠသိုလ္ စာသင္ႏွစ္မစခင္ ေက်ာင္းအပ္ႏွံတဲ့အခါမွာ ေက်ာင္းသားေရးရာ ဌာနေတြမွာ ေက်ာင္းသားေတြ ႀကိတ္ႀကိတ္တိုးၿပီး က်က္ပ်ံမက် စည္းကားေနသလိုပါပဲ။

က်ေနာ္က မ်ားေသာအားျဖင့္ ညလံုးေပါက္ Uber ေမာင္းတာဆိုေတာ့ တခါတေလ မနက္ ၆ နာရီေလာက္မွာ အဲဒီေအဂ်င္စီေတြေရွ႕မွာ ခရီးသည္ရတယ္။ သ႐ုပ္ေဆာင္ေရြးခ်ယ္ပြဲကေန ကိုယ့္အလွည့္ၿပီးလို႔ အိမ္ျပန္မယ့္ သူေတြကို အိမ္ျပန္ပို႔ေပးရတယ္။ အာ႐ွသား သ႐ုပ္ေဆာင္ တစ္ခ်ိဳ႕ကိုလည္း ေတြ႔တယ္။ လမ္းမွာ ကားေမာင္း ရင္းနဲ႔ audition နဲ႔ ပက္သက္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ စိတ္လႈပ္႐ွားစရာ ေကာင္းတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳ ေလးေတြကို ျပန္ေျပာျပၾကတယ္။

Audition ပြဲကိုသြားရ တယ္ဆိုတာ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုမွာ ေဒၚလာသန္းခ်ီေပါက္ႏိုင္တဲ့ ထီေတြျဖစ္တဲ့ Power Ball တို႔၊ Mega Million တို႔ကို ထိုးရသလိုပါပဲတဲ့။ Call Back Date မွာ ေအဂ်င္စီေတြဘက္က ကိုယ့္ကို ဖုန္းနဲ႔ ျဖစ္ေစ၊ အီးေမးလ္ နဲ႔ျဖစ္ေစ ျပန္ၿပီး ဆက္သြယ္လာမလားဆိုၿပီး ေစာင့္ရတာက ထီမထြက္မခ်င္း ေပါက္ဂဏန္းကို ရင္ခုန္စြာ နဲ႔ ေစာင့္ရတဲ့ အျဖစ္နဲ႔ အတူတူပါပဲတဲ့။

လာမယ့္ႏွစ္မွာ ႐ံုတင္မယ့္ Ready Player One ဇာတ္ကားထဲမွာ ဇာတ္ေကာင္ Daito အျဖစ္ သ႐ုပ္ေဆာင္တဲ့ ျမန္မာမင္းသား အ၀င္း လည္း ဒီအဆင့္ေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတာပါဘဲ။ Satacracy 88 ႐ုပ္သံဇာတ္လမ္းတြဲမွာ ဇာတ္ေကာင္ Arial Zim အျဖစ္ သ႐ုပ္ေဆာင္ၿပီး Emmy Award ကို ဆြတ္ခူးခဲ့တဲ့ ေဟာလိ၀ုဒ္က ျမန္မာ သ႐ုပ္ေဆာင္ မင္းသား Adrian Zaw လည္း ဒီအဆင့္ေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတာ ပါဘဲ။

ေဟာလိ၀ုဒ္လို ေနရာမ်ိဳးမွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သ႐ုပ္ေဆာင္ပိုင္းမွာ အရမ္းေကာင္းေနတဲ့သူလို႔ ထင္ရင္၊ တစ္ခ်ိန္ တည္းမွာပဲ ကိုယ့္လို သ႐ုပ္ေဆာင္ ေကာင္းတဲ့ သူေတြ တစ္ေထာင္၊ တစ္ေသာင္းမက႐ွိတယ္လို႔ ေတြးထားၿပီး ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈေတြ အမ်ားႀကီး လုပ္ထားရမွာပါ။ Audition ပြဲေတြကို မ်ားမ်ားသြားရမွာပါ။

အလားတူပါပဲ။ ဒါ႐ိုက္တာ လုပ္မယ့္သူ တစ္ေယာက္အတြက္ ဆိုရင္လည္း ဒါ႐ိုက္တာ မလုပ္ခင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ ေရြးခ်ယ္ေရး ဒါ႐ိုက္တာ (Casting Director) အဆင့္ကို မေက်ာ္ျဖတ္ဘဲ၊ audition ပြဲေတြ မလုပ္ဘဲ နဲ႔ ဒါ႐ိုက္တာေကာင္း တစ္ေယာက္ ျဖစ္ဖို႔ မလြယ္ပါဘူး။ ဒါ႐ိုက္တာ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ Casting အေတြ႔အႀကံဳေတြ မ်ားမ်ား႐ွိထားမွ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကိုယ္႐ိုက္ကူးမယ့္ ဇာတ္လမ္းေတြထဲက သက္ဆိုင္ရာ ဇာတ္ေကာင္ ေနရာေတြအတြက္ မွန္ကန္သင့္ေတာ္တဲ့ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြကို ေရြးခ်ယ္တတ္လာမွာပါ။
Kyaw Thein Kha