ယံုၾကည္ရာဆရာေတာ္

``ေတာဘုန္းႀကီး´´
……………………
"အရွင္ဘုရား ရပ္ေတာ္မူပါဦးဘုရား :-( "
မလွမ္းမကမ္းမွ ေအာ္သံေၾကာင့္ ရွင္ဇနိတ ေျခစံုရပ္လိုက္ မိသည္။ရံုထားေသာ သဃၤန္းစ ကို
သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေစရန္ ဆြဲဆန္႔ျပဳျပင္ရင္း စကၡဳႏွစ္စံု
အသာခ်ကာလက္ထဲကသပိတ္ကို က်နစြာဖြင့္ရန္ျပင္၏။
အသက္(၅၀)ဝန္းက်င္ခန္႔ဒကာမႀကီးတစ္ဦးႏွင့္၅ႏွစ္သား
အရြယ္ ေကာင္ေလးတေယာက္ အိမ္တအိမ္ထဲမွထြက္
လာေလသည္။
"အိမ္ေပၚကိုၾကြပါဦး ဘုရား "
ကေလးေလးတစ္ဖက္နဲ႔မို႔ အဆင္မေျပျဖစ္ေနပံုရသည္။
ရွင္ဇနိတ ျခံဝင္းအတြင္းတည္ျငိမ္ေသာေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္
လွမ္းသည္။အိမ္ေပၚအေရာက္
"ဟင္​ ! … လူေတြမ်ားလွခ်ည္လား :-D :-D "
"တင္ပါ့ ဘုရား ဒီေန႔ တပည့္ေတာ္မရဲ႕ခင္ပြန္း ဆံုးတာ
၁၀ ႏွစ္ျပည့္ပါ ဘုရား … အိမ္မွာလည္း အလွဴေလးလုပ္
အရွင္ဘုရားတို႔ေက်ာင္းလည္း ဆြမ္းခ်ိဳင့္ေလးပို႔ျဖစ္ပါ
တယ္ ဘုရား  :-( :-("
"ေၾသာ္ ……☺ ☺ "
"အခု သြားေလသူႀကီးရဲ႕အမ်ိဳးေတြ ေရာက္ေနတာပါဘုရား … လူစံုပဲဆိုပါေတာ့ ဘုရား :'( :'( "
လူစံု … အင္း လူကေတာ့ ေတာ္ေတာ္စံုပံုရသည္။အနည္း
ဆံုးမရွိဘူးဆိုရင္ေတာင္ အေယာက္ ၂၀ေလာက္ရွိသည္။
တစ္ေယာက္က ရွင္ဇနိတ ထိုင္ဖို႔ဖ်ာေလးခင္းေပးသည္။ ရွင္ဇနိတ လက္ထဲက သပိတ္ကိုေရွ႕ခ်ကာအိမ္ေခါင္းရင္း
ရွိဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ကိုဦးခ်(ကန္ေတာ့)သည္။ဘုရား
ရွိခိုးၿပီး ေနာက္လွည့္ေသာ အခါလူစုႀကီးက သူ႔ေရွ႕တည့္
တည့္ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ လက္အုပ္ခ်ီလ်က္သား။
အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက သပိတ္ကို ယူကာ ဆြမ္း(ထမင္း)
မ်ား ထည့္သည္။အျခား အမ်ိဳးသမီးက ဟင္းခ်ိဳင့္အတြင္း
သို႔ဟင္းမ်ားထည့္သည္။ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားဟာဘာသာေရး သာသနာေရးႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ေတာ္ေတာ္ကိုထက္သန္ ၾကပံုကိုလည္း ျမင္ရသည္။ဒါေၾကာင့္လည္းဗုဒၶဘာသာ
ဟာ ဒို႔ျမန္မာျပည္မွာ မတိမ္ေကာဘဲအဓြန္႔ရွည္တည္တန္႔
ေနတာ ျဖစ္မွာပဲဟုလည္း ရွင္ဇနိတေတြးမိေနေသးသည္။
"သာဓု သာဓု သာဓု ယခုကဲ့သို႔ ကပ္လွဴပူေဇာ္ရေသာ …
ကုသိုလ္ကံေစတနာတို႔ေၾကာင့္ စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း၊ကိုယ္ ၏က်န္းမာျခင္းမ်ားႏွင့္ျပည့္စံု
ႏိုင္ၾကပါေစ။အႏၲရာယ္ခပ္သိမ္း ေၾကာင့္က်ခပ္သိမ္းတို႔မွ
ကင္းေဝးႏိုင္ၾကပါေစ။စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္ပါ၍ လိုရာဆႏၵ မေတာင့္မတမေၾကာင့္မက်ျပည့္စံုၾကပါေစ :-( "
"ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ျပည့္ပါေစ ဘုရား … အရွင္ဘုရား ငါးပါးသီလ
ေလး ေပးပါဦးဘုရား"
အင္း… ခက္ေခ်ၿပီ။ရွင္ဇနိတတစ္ေယာက္ အဲ႔ေလ တစ္ပါး
အခက္ႀကံဳေလၿပီ။အမွန္ေတာ ့ရွင္ဇနိတ ပဥၨင္းတက္တာ
ဒီေန႔ႏွင့္မွ ၃ ရက္သာရွိေသးသည္။၃ရက္သား ရဟန္းပ်ိဳ
တစ္ပါးအေနျဖင့္ ငါးပါးသီလေပးဖို႔ရန္ ရွင္ဇနိတ စိုးရြံ႕ေန
မိသည္။အရင္ေရွ႕ရက္ေတြ ဆြမ္းခံၾကြတုန္းက စီနီယာ
သံဃာ တစ္ပါးမဟုတ္ တစ္ပါး ပါသည္။ဒီေန႔က်မွ သူ
တစ္ပါး တည္း ။ဒါကလည္း ဒီလို …
ရွင္ဇနိတ ပဥၨင္းတက္ေသာ ေက်ာင္းက ရွင္ဇနိတ၏ ဘ
ႀကီး အရင္းေခါက္ေခါက္ေက်ာင္းထိုင္ရာ ေတာေက်ာင္း
ငယ္ေလး။ကိုယ့္ဘႀကီးေက်ာင္းဆိုေတာ့ ေနရျပဳရတာ
အဆင္ေျပမွာပဲဟု လည္း တြက္လိုက္မိတာကိုး။အတြက္
အခ်က္မွားသြားမွန္း ေနာက္မွသိေတာ့သည္။ ေတာေက်ာင္းပီသစြာေတာ္ေတာ္ေလးပင္ေတာက်သည္
ပို႔ဆြမ္းမရွိ။ေတာသူေတာင္သား မအားတာကမ်ားသည္။ ကိုယ့္ေက်ာင္းအတြက္ဆြမ္း ကိုယ့္ဘာသာ ဆြမ္းခံၾကြရ
ေပသည္။ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားလား ? ကပိၸယလား?
ျမန္မာျပည္သိန္းတန္ စတိုင္လ္ျဖင့္ No ပါ ဟု ေျဖလိုက္
ခ်င္သည္။ရွိကို မရွိတာ။ေအးေရာ။ကိုယ့္သပိတ္ကိုယ္
လြယ္ ဟင္းခ်ိဳင့္ေလးကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ကိုင္ ကိုယ့္ဘာ
သာကို္ယ္ ဆြမ္းေတာ္ဟစ္ ဒါပဲ။
ေက်ာင္းမွာက ရွင္ဇနိတ အပါအဝင္ ဘုန္းႀကီး ၄ ပါးသာ
ရွိသည္။တစ္ပါးက ေက်ာင္းထိုင္(ဘႀကီး)။ဒီေတာ့ က်န္
တဲ့ ၃ ပါးက ရြာနီးစပ္ခ်ဳပ္ဆြမ္းခံၾကြ။ယခင္က ၂ ပါးသာ
ၾကြသည္။ထို ၂ ပါးက ရြာ ၂ရြာ ခြဲၾကြသည္။ယခု ရွင္ဇနိတ
တစ္ပါးတိုးလာသည္။ဒါလည္း အဆင္ေျပေသးသည္။
ရွင္ဇနိတ က ထိုကိုယ္ေတာ္ ၂ ပါးထဲက တစ္ပါးပါးျဖင့္
ကပ္လိုက္ရင္း ဟင္းခ်ိဳင့္ကိုင္ေပးရံုသာ။အပန္းမႀကီး။
ဒီေန႔ ကိုယ္ေတာ္တစ္ပါးက ေက်ာင္းအတြက္အလွဴခံ
ရန္ ၿမိဳ႕သို႔ၾကြသည္။ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းႀကီးက ထိုကိုယ္
ေတာ္အစား ဆြမ္းခံၾကြရန္ အမိန္႔ရွိသည္။ရွင္ဇနိတ မျငင္း ရဲ။စစ္တပ္မွာဆိုရင္ မလုပ္ႏိုင္လွ်င္ သတင္းပို႔။
ျဖစ္ေသးသည္။ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ေတာ့မရ။ ႀကိမ္လံုး
ႏွင့္ တင္ပါး ႏွစ္ပါးသြား ကရမည္။မကရလွ်င္ေတာင္ အနည္း
ဆံုး ပုံးေၾကာင္(ထမင္းငတ္)လိမ့္မည္။ထမင္းေတာ့ငတ္
၍မျဖစ္…တစ္ေန႔မွ တစ္နပ္သာ စားရတာကိုး။ဒီေတာ့
ဆြမ္းခံထြက္ရတာေပါ့။ကိုယ္လည္း ၅ရက္ထဲ ဝတ္တာ
ပဲေလ။ဒီေလာက္ေတာ့ လုပ္ရမွာေပါ့။
ခု ကိုယ္တစ္ပါးတည္း ဆြမ္းခံထြက္ကာမွ ဒုကၡႀကံဳရျပန္
သည္။ေၾသာ္ … ဒကာႀကီးရယ္ ပထမေန႔ေတြက ေသရင္
လည္းေသ မေသလည္း မနက္ျဖန္ေလာက္မွေသရင္
ေတာ္ေသးတာေပါ့ဟု မေတာ္တေရာ္ေတြ ေတြးမိေသး
သည္ :-D ။
ပရိတ္သတ္ကေတာ့ လက္အုပ္ေလးေတြခ်ီကာ တရား
ေစာင့္ေနေလသည္။မတတ္ႏိုင္ဘူး။ေဟာတတ္သမ်ွ
ေတာ့ ေဟာရမွာပ။
"အဟမ္း အဟမ္း"
(ပရိတ္သတ္ႀကီး လည္ပင္းေထာင္လာၾကသည္)☺ ☺
"ဆံုးသြားတဲ႔ဒကာႀကီးက ဘယ္သူ"
""ကိုေအာင္ဝင္းခိုင္ပါဘုရား "
"ဟင္ !… ကိုေအာင္ဝင္းခိုင္ :-D :-D "
"တင္ပါ့ … အရွင္ဘုရား သိလို႔လား ဘုရား"
"အင္!မသိ… မသိပါဘူးကြယ္(အမႈႀကီးေအာင္လုပ္ေနတာ)"
"အင္း … ကြယ္လြန္သူ ဦးေအာင္ဝင္းခိုင္အတြက္ရည္စူးၿပီးေတာ့
အခုလို ဒါနျပဳလုပ္ၾကတဲ႔ က်န္ရစ္သူ မိသားစုမ်ားက …
ငါးပါးသီလ ေဆာက္တည္ၾကမယ္ … ဟုတ္ျပီလား… :-D "
"တင္ပါ့ဘုရား":'(
"ကဲ ၾသကာသေလး လိုက္ဆိုၾက"
"ၾသကာသ ၾသကာသ ၾသကာသ ……………………………
……………………………………………နိဗၺာန္ခ်မ္းသာ တရားေတာ္ ျမတ္တို႔ကို ရလိုပါ၏ ဘုရား။"
"အဟံဘေႏၲ
အဟံဘေႏၲ
တိသရေဏန သဟ
တိသရေဏန သဟ
-
-
-
-
"သာဓု သာဓု သာဓု ပါ ဘုရား"
ဟူး…ေတာ္ေသးတာေပါ့ :-D ။အဆင္ေျပသြားလို႔။
ငါးပါးသီလ က ငယ္ငယ္ေလးထဲက ကြ်မ္းဝင္ခဲ့တဲ႔အရာ
မို႔လို႔ေတာ္ေသးသည္။ရွင္ဇနိတ ရင္ထဲက အပူလံုးႀကီး
ခုမွက်သြားေတာ့သည္။ငါကြ ဟု၍လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို
အထင္ႀကီးမိသြားသည္။ျပန္ၾကြဖို႔ထေလ၏။
"အရွင္ဘုရား တရားတပုဒ္ေလာက္ခ်ီးျမွင့္ေတာ္မူပါဦးဘုရား":'(
ဟိုက္! … ေသာက္က်ိဳးနည္းၿပီ။နဖူးထက္ဆီမွ ေခြ်းေစးမ်ား က်ေလၿပီ။ဒီတစ္ခါမွ game over မျဖစ္ရင္
ေနာက္ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ဘူး။ေသဟ။
အရပ္သားဘဝ စစ္သားဘဝတုန္းက တရားနာရင္ေတာင္ ငိုက္တတ္တဲ့ ရွင္ဇနိတသည္ ဘယ္
နိပါတ္ေတာ္မွ ေကာင္းေကာင္းမသိ။ဘယ္တရားမွလည္း
က်က်နန မနာဖူးခဲ့။တရားပြဲၿပီးလွ်င္ ေကြ်းမည့္အစား
အေသာက္မွတစ္ပါး ျမတ္ႏိုးဖြယ္ရာမရွိခဲ့။
ခုေတာ့ ထိၿပီ။ထိတာမွ ထိခ်က္ျပင္းေသာတရားတစ္စင္း
ဆိုၿပီး နာမည္တပ္ရေလာက္ေအာင္ကို ထိေလသည္။
တရား?!!!! :-D
"တင္ပါ့ ဘုရား  :'( "
"သြားေလသူႀကီးအတြက္ ရင္ထဲမခ်ိလို႔ပါဘုရား
…တရားတစ္ပုဒ္ေလာက္ေဟာေပးပါဘုရား"
"ေၾသာ္ ...ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ဆံုးသြားတယ္ ထင္ရဲ႕"
"တင္ပါ့ ၆၇ ႏွစ္သားမွာ ကြယ္လြန္သြားတာပါဘုရား"
အြမ့္ (ေမးမိတာငါ့အမွား!)
ဖ်တ္ခနဲ အႀကံတစ္ခုရသည္။
"အဟမ္း ဟမ္း!… ေအးေပါ့ေလ လူရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္ အိုရမယ္
နာရမယ္ ေသရမယ္ ဟုတ္တယ္မို႔လား?"
"တင္ပါ့ဘုရား"
"ဒီေသျခင္းတရားကို လြတ္ေျမာက္စရာလမ္းရွိသလား"
"မရွိပါဘူးဘုရား(တညီတညြတ္တည္း)"
"မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္တဲ႔ဒီေသျခင္းတရားကို ေၾကာက္စရာ
လိုေသးရဲ႕လား"
"မလိုပါဘူးဘုရား"
"ေအး တစ္ခုပဲ ေရဘူးနဲ႔ဖိနပ္မပါရင္ …"
"ဆရာမက ဆူမွာေပါ့ "
"အမ္… ဟိုကေလး အိမ္ရွင္အဖြားရဲ႕ေျမးေပါက္စ … "
"ဟဲ႔ !… ဘာေတြေလ်ွာက္ေျပာေနတာလဲ ဘုန္းဘုန္းက
သီလေပးေနတဲ့ဟာကို "
အမယ္အိုႀကီးက လွမ္းဟန္႔သည္။
(သူလုပ္တာနဲ႔ ေျပာလက္စေလးေတာင္ဘယ္ေရာက္
သြားသည္မသိ )
"အဟမ္း… ေရဘူးနဲ႔ဖိနပ္မပါရင္ ေႏြအခါမွသိ
ဒါနနဲ႔ သီလမပါရင္ ေသခါမွ သိမယ္ မဟုတ္လား"
" တင္ပါ့ "
"ဆိုေတာ့ မေသခင္ ဒါနနဲ႔သီလပါေအာင္ယူမသြားသင့္
ဘူးလား"
"ယူသြားသင့္ပါတယ္ ဘုရား"
(အေဟးး ဒီအထိေတာ့ key မခ်ိန္းေသးဘူး အဆင္ေျပ သား ;-) )
"လူရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္ ျဖစ္ခ်င္တာရယ္ ျဖစ္သင့္တာရယ္
မရွိဘူးလား"
"ရွိပါတယ္ ဘုရား"
"ျဖစ္ခ်င္တာက ဘာလဲ ?"
"စပိုက္ဒါမန္း ပါဘုရား "
"ဟင္ !!!! ဒင္းးး ဟိုကေလးပဲ :-D "
"ဟဲ့ !ဘာေတြေလွ်ာက္ေျပာ"
"ဟာ !ဖြားကလည္း သားလည္းေမးလို႔ေျဖတဲ႔ဟာကို
သားက စပိုက္ဒါမန္းလို လက္ထဲကေန ကြိကြိနဲ႔ ပင့္ကူမ်ွင္ ေတြထြက္ခ်င္တာေလ :-P "
"ဟဲ့ !ဒီမွာက တရားနာေနတာ သြားသြား! ေအာက္ဆင္း
ေဆာ့ေခ် .. ဒီကေလးနဲ႔ေတာ့ ခက္ပါတယ္ :'( "
"ရပါတယ္ ဒကာမႀကီးရယ္ ထားလိုက္ပါ ကေလးပဲ :-D "
"တင္ပါ့ဘုရား အားနာမိပါတယ္ မိန္႔ပါဦးဘုရား"
"ျဖစ္ခ်င္တာေတြအကုန္ျဖစ္လို႔ရလား"
"မရပါဘူးဘုရား"
"ျဖစ္သင့္တာေတြေရာ အကုန္လုပ္ျဖစ္ၾကရဲ႕လား "
"မလုပ္ျဖစ္ပါဘူး ဘုရား☺ "
"ေအး !ဒီေတာ့ လိုက္ဆို "
{ရႈံးနိမ့္မႈေတြ မ်ားစြာက ႏွိပ္ဆက္လို႔ေန
(ရံုးနိမ့္မႈေတြ မ်ားစြာက ႏွိပ္ဆက္လို႔ေန)
ေသာကရဲ႕မီးလ်ွံေတြၾကားမွာ ေလွာင္ပိတ္လို႔
(ေသာကရဲ႕မီးလွ်ံေတြၾကားမွာေလွာင္ပိတ္လို႔)
သံသယေတြကေတာ့ ေခါင္းထဲမွာအျပည့္နဲ႔ပါ
(သံသယေတြကေတာ့ေခါင္းထဲမွာအျပည့္နဲ႔ပါ) :-P }
"ဒါေတြကို ႀကံဳရမွာ ပူစရာလိုသလား"
"မလိုပါဘူးဘုရား"
"စိတ္ကိုေလ်ွာ့စရာေကာ လိုလား"
"မလိုပါဘူးဘုရား "
"ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာမ်ိဳးကေတာ့ ျဖစ္လာမွာမလား"
"ျဖစ္လာမွာပါဘုရား"
"ေအး! လူဆိုတာကေတာ့အၿမဲ ယံုၾကည္ရာတစ္ခုအတြက္
အသက္ရွင္ရတာမဟုတ္လား "
"တင္ပါ့ဘုရား "
"ကိုယ့္ရဲ႕ဘဝမွာ ဘာကိုယံုၾကည္သလဲ စဥ္းစားရမယ္ :-( "
"မွန္ပါ့ :'( "
"ဘာကို ယံုၾကည္သလဲေဟ့ :-( "
"ဘုရား တရား သံဃာ ပါဘုရား""(နိပ္သဟ) :-P "
"ကိုယ္ယံုၾကည္ရာကို အဆံုးထိေလ်ွာက္လွမ္းဖို႔ေရာ? :-( "
"လိုပါတယ္ဘုရား"
"ေရာက္ႏိုင္ပါ့မလားေဟ့ :-( "
"ေရာက္ႏိုင္ပါတယ္ ဘုရား "
"ေအး ဒါပဲ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ေလ်ွာက္ ဦးဇင္းကေတာ့
ဒါပဲ ေျပာခ်င္တယ္ "
"တင္ပါ့ဘုရား ..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဘုရား ခုလိုရွင္းျပေပး
လို႔ နားလည္သြားပါၿပီ ဘုရား "
"ကဲ !ဦးဇင္းလည္းၾကြေတာ့မယ္ ဆြမ္းစားခ်ိန္လည္းနီးၿပီ"
"တင္ပါ့ဘုရား …တရားအမည္ေလးအမိန္႔ရွိပါဘုရား :-D "
"ယံုၾကည္ရာ တရားလို႔ေခၚတယ္ ဒကာမၾကီး "
"ဟာ!…… ဖြားကလည္း ဒါေတာင္သိဘူးလား
အဲ႔ဒါေလးျဖဴသီခ်င္းေလ သားေတာင္ရတယ္ :-D "
(Cမ့္ … ဒီကေလး သိလည္းေအးေဆးေနတာမဟုတ္ဘူး)
"ဟဲ့ !တယ္ ဒီကေလးနဲ႔ေတာ့ "…
ရွင္ဇနိတ လည္း ခပ္သုတ္သုတ္ဆင္းခ်လာရသည္။
ေတာ္ၾကာ ဒီကေလးက သီခ်င္းေကာက္ဆိုျပမွျဖင့္ မဟာ
အရွက္ေတာ္ ကြဲရခ်ည္ေသးရဲ႕။
ဒါေတာင္ေနာက္ေန႔ ဆြမ္းခံၾကြေတာ့ အဲ့အိမ္က ေလးျဖဴ
ရဲ႕ ယံုၾကည္ရာ သီခ်င္းဖြင့္သံခပ္သဲ့သဲ့ၾကားရသည္။
ရြာထဲမွာေတာ့ ရွင္ဇနိတ အတြက္ ဘြဲ႕ေတာ္တစ္ခု ထပ္တိုး သြားေလသည္။
"ယံုၾကည္ရာဆရာေတာ္ "ဟူသတတ္။
Credit.
Saw Khun Naung