၅၄ ထဲမွာ ၃

၅၄ ထဲမွာ ၃

…………………………………………………………

တစ္ခါက... ။

ဒီပဲယင္း အေရးအၿပီး။

သူမကို အက်ယ္ခ်ဳပ္ ထပ္မံ ခ်လိုက္ေၾကာင္း ဒုတိယရဲမွဴးႀကီး က အိမ္တိုင္ရာေရာက္ ဖတ္ျပ သည္။ သူမ၏ အမွတ္ (၅၄) ေန အိမ္ ဧည့္ခန္းမွာျဖစ္၏။

‘‘ကြၽန္မ မတ္တတ္ရပ္ၿပီး နားေထာင္မယ္’’

သူမက ႐ုတ္တရက္ မတ္ တတ္ရပ္လိုက္၏။

 ဒုတိယရဲမွဴးႀကီးသည္ ေၾကာင္သြား၏။

ဒုတိယရဲမွဴးႀကီးသည္လည္း အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖင့္ မတ္တတ္ ရပ္လိုက္ရသည္။

ဒုတိယရဲမွဴးႀကီးက အမိန္႔ခ် မွတ္ခ်က္ကို စာရြက္ပါအတိုင္း ဖတ္၏။

‘‘ေဒၚစုၾကည္သည္... ’’

‘‘ကြၽန္မ နာမည္ ေဒၚစုၾကည္ မဟုတ္ဘူး’’

သူမသည္ ျပတ္ျပတ္သား သားေျပာ၏။ အျငင္း။ အသံထဲ တြင္ တန္ခိုးအရွိန္တစ္ခု စိမ့္ဝင္ ေနသည္။

‘‘ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လို႔ အျပည့္အစံုေခၚပါ။ ကြၽန္မ နာမည္က ေဒၚစုၾကည္မဟုတ္ပါဘူး’’

ဒုတိယရဲမွဴးႀကီးသည္ တုန္ လႈပ္သြား၏။

သို႔ေသာ္...

‘‘ေဒၚစုၾကည္သည္... ’’

‘‘ကြၽန္မ နာမည္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပါ။ ေဒၚစု ၾကည္ဆုိရင္ေတာ့ ကြၽန္မနဲ႔ မသက္ဆိုင္ဘူး’’

ဒုတိယရဲမွဴးႀကီးသည္ ေခတၱ ေတြသြား၏။

ထို႔ေနာက္ သူသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟူေသာ အမည္ကို သံုးႏႈန္း၍ ဖတ္၏။ အ မိန္႔စာထဲမွာေတာ့ ေဒၚစုၾကည္ျဖစ္ ခ်င္ျဖစ္မည္။ ဤအႀကိမ္ဖတ္ ေသာအခါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္။ အမိန္႔စာ၏ အဓိပၸာယ္ မွာ... ။

ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ထပ္မံ ခ်လိုက္ပါၿပီ။

ဤအႀကိမ္တြင္ေတာ့ NLD မွ သူမ၏ သစၥာရွိေသာ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္ ေဒၚခင္ခင္ဝင္းအျပင္ ေဒၚခင္ခင္ဝင္း၏ သမီးျဖစ္သူ အ ငယ္ေလးပါ သူမအနီးသို႔ ေရာက္ ရွိလာ၏။ အတြင္းလူ။ ထိုအခ်ိန္ က ေဒၚခင္ခင္ဝင္း၏အသက္မွာ (၆၈)ႏွစ္။ သမီးအငယ္ေလးပါဝင္ မွသာ သူမႏွင့္ သူမ၏ အိမ္ႀကီးကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္လိမ့္ မည္။ အငယ္ေလးသည္ ေတာင္ တြင္းႀကီးၿမိဳ႕တြင္ အထည္ႏွင့္ ဆန္ဆုိင္တြဲ၍ ဖြင့္ေနရာက ဖ်က္သိမ္း ၍ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း၊ ၿခံ အမွတ္ (၅၄)သို႔ ေရာက္ရွိလာျခင္း ျဖစ္သည္။

တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း၊ ၿခံ အမွတ္ (၅၄)။

မိန္းမသားသံုးေယာက္။

သူမအေပၚ အလြန္သစၥာရွိ ေသာ အေမႏွင့္ သမီး။ လူသား အခ်င္းခ်င္း၊ ရဲေဘာ္ရဲဘက္အ ခ်င္းခ်င္း၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရား။

နံနက္ ၅ နာရီတြင္ အေမႏွင့္ သမီးသည္ အိပ္ရာက ထၾက၏။

အငယ္ေလးသည္ ဆြမ္းခ်က္ေနၿပီ။ ဆြမ္းခ်က္ေနစဥ္ ဘုရားခန္းကို သန္႔ရွင္းေရးလုပ္လုိက္ေသး ၏။ အေမျဖစ္သူက ၿခံထဲမွာ ပန္းမ်ား ခူးေနသည္။ ထို႔ေနာက္ ဘုရားပန္းလဲ၏။ ေသာက္ေတာ္ ေရကပ္သည္။ စုသည္ နံနက္ ၇ နာရီတြင္ ဘုရားရွိခုိးၿပီ။ စုကိုယ္ တုိင္ ဆြမ္းကပ္ႏုိင္ရန္ အေမႏွင့္ သမီးက ဆြမ္း၊ ေရခ်မ္း၊ ပန္း၊ ဆီ မီးအားလံုး အဆင္သင့္ ထြန္းညႇိ ထားခဲ့ပါၿပီ။ အေမႊးတိုင္ကိုမူ မပူ ေဇာ္ပါ။ စုက မႀကိဳက္ပါ။

နံနက္ ၉ နာရီတြင္ သူမတုိ႔ သံုးေယာက္ထံသို႔ ၿခံအမွတ္ (၅၄) ဂိတ္ဝမွာ ကိုနီက ထမင္းခ်ိဳင့္လာ ပို႔၏။ ေဒၚခင္ခင္ဝင္းက ထမင္း ခ်ိဳင့္ကို လက္ခံရယူရင္း လိုအပ္ သည့္ေဈးစာရင္း စာရြက္ကို ယူ လိုက္ရ၏။

သမီးအငယ္ေလးသည္ အ မွတ္ (၅၄)ၿခံထဲက စားပင္၊ သီး ပင္မ်ားကို ေျမဆြေပါင္းသင္ေန သည္။ အေမျဖစ္သူကလည္း ေန အိမ္ႀကီးအတြင္းက အိမ္မႈကိစၥ၊ ဗာဟီရအဝဝ၊ သန္႔ရွင္းေရး... လုပ္ကိုင္ၿပီးစီးေသာအခါ အငယ္ ေလးႏွင့္အတူတူ ေျမတူး၊ ေျမဆြ၊ ေပါင္းရွင္း၊ စိုက္ပ်ိဳးျပဳလုပ္ေတာ့ သည္။

စုသည္ စံပယ္ပန္းကို ခ်စ္ သည္။ ျမတ္ေလးပန္းကို ခ်စ္ သည္။

ေဒၚခင္ခင္ဝင္းသည္ ျမတ္ ေလးပန္းပင္ကို အညာဘက္က မွာယူကာ ၿခံအမွတ္ (၅၄)ထဲမွာ စိုက္ပ်ိဳးေပး၏။ ေျမာက္ဘက္ေပၚ တီကိုေနာက္မွာ ျမတ္ေလးပန္း႐ံု ႏွစ္႐ံု စိုက္ပ်ိဳးေပးထားသည္။ ညမွာျဖစ္ေစ၊ နံနက္မွာျဖစ္ေစ စုသည္ ျမတ္ေလးပန္း၏ သင္းပ်ံ႕ ေသာ ရနံ႔ကို စိတ္လန္းဖြယ္႐ွဴ ႐ိႈက္ရေပလိမ့္မည္။

စုသည္ ညေနခင္းတြင္ ၿခံထဲ မွာ လမ္းေလွ်ာက္ေလ့ရွိ၏။ အိမ္ ေရွ႕မ်က္ႏွာစာမွ စု၏ ေဒၚႀကီး ေဒၚခင္ႀကီးေနထိုင္ရာ အိမ္က ေလးအထိ၊ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ စံပယ္အိုးပုတ္၊ ဘိတ္စံပယ္၊ စံပယ္ၾကက္႐ုန္း၊ စံပယ္ေတြကို အမ်ိဳးစံု ေအာင္ ေဒၚခင္ခင္ဝင္းႏွင့္ အငယ္ ေလးက စိုက္ပ်ိဳးေပးထား၏။ ေမႊး ျမေနသည္။

စုေလွ်ာက္ေသာ လမ္း၏ နံေဘးမွာ စံပယ္ခင္းတစ္ခင္း ျဖစ္ တည္စိမ္းစိုကာ ေမႊးျမေနပါ၏။ ထို႔အျပင္ ေဒၚခင္ခင္ဝင္းႏွင့္ သမီး အငယ္ေလးသည္ ၿခံအမွတ္ (၅၄) ထဲမွာ ႏွင္းဆီပန္းေရာင္စံုျဖင့္ လွပစြာလႊမ္းၿခံဳရန္ ႏွင္းဆီပင္မ်ားစြာ ကို စိုက္ပ်ိဳးေပးထားၾကျပန္၏။

အေမႏွင့္ သမီးသည္ ႏွင္းဆီ ၿခံကို ေျမဆြလ်က္ရွိစဥ္ ေႁမြပ်ံမ်ား ကိုလည္း ႀကံဳဆံုရဖူး၏။

ၿခံထဲမွာ ေပါင္းပင္မ်ားရွိေန ရာ ဤသားအမိသည္ တစ္ၿခံလံုး ကို ရွင္းလင္းရန္ အခက္အခဲရွိ သည္ကေတာ့ အမွန္ပင္။

ၿခံသည္ အင္းလ်ားကန္စပ္ မွာ တည္ရွိသည့္အတြက္ ေႁမြတို႔ ေပ်ာ္စံရာ ေႁမြၿခံႀကီးလည္းျဖစ္ သည့္အခါ ျဖစ္ေနတတ္၏။ ၿခံေရွ႕ဂိတ္ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းမွာ ေႁမြ သိုက္ရွိသည္။ ၿခံဝႏွင့္ ဝင္းထရံ ကပ္လ်က္ရွိေသာ ကုကၠိဳပင္ႀကီး အေပၚမွ ညိဳညိဳမည္းမည္းတုတ္ တုတ္၊ တစ္လံခန္႔အရွည္ ေႁမြႀကီး တစ္ေကာင္က ဆင္းဆင္းလာ တတ္ေသး၏။ မိုးရြာလွ်င္ လွ်ပ္ စစ္မီးက ျပတ္တတ္၏။ မီးျပတ္ လွ်င္ မီးစက္ကိုႏိႈးရ၏။ မီးစက္ရွိ ရာ သြားရာလမ္း ျမက္ေတာထဲ မွာ ေႁမြေတြကလည္း ေပါလိုက္ သည့္အေပါ။ ဓာတ္မီးျဖင့္ မီးစက္ ရွိရာသို႔ သြားရ၏။ မီးစက္ကို အ ငယ္ေလးက ဖြင့္ရ၏။ စုသည္ ကြန္ပ်ဴတာျဖင့္ စာေရးေနသည္။ လွ်ပ္စစ္မီးျပတ္လွ်င္ မီးစက္ဖြင့္ရ သည္။ တစ္ခါ မီးျပန္လာလွ်င္ မီး စက္ပိတ္ရန္ သြားရျပန္၏။ ထမင္း ဟင္းခ်က္ေသာ အေဆာင္ထဲမွာ လည္း အနီ၊ အနက္ ေႁမြႀကီးေတြ က ရွိေနတတ္ျပန္၏။ ၿခံဝဂိတ္ ကင္းတဲအတြင္းမွာ ေႁမြမႀကီးက ေႁမြဥမ်ားစြာကို ဥခ်တတ္ျပန္ေသး၏။

သို႔ေသာ္ ေဒၚခင္ခင္ဝင္းႏွင့္ သမီးအငယ္ေလးတုိ႔သည္ ၿခံထဲ မွာ ေႁမြမ်ားကို ကြင္းေရွာင္၍ ေန႔ စဥ္သြားလာေနရေသာ္လည္း စုကို ၿခံထဲက ေႁမြအေၾကာင္း စကားမဟခဲ့ဖူးပါ။ စုက ေႁမြေၾကာက္ သည္။

စုသည္လည္း အိမ္ေပၚမွာ အလုပ္လုပ္ေနသည္။ ဒီမိုကေရစီ အတြက္၊ အနာဂတ္တုိင္းျပည္အ တြက္၊ ျပည္သူလူထုအတြက္ အ လုပ္လုပ္ေနသည္။ ကမၻာႀကီးႏွင့္ လည္း ဆက္သြယ္ေနသည္။ အေမႏွင့္ သမီးသည္ ဤနားလည္ယံု ၾကည္မႈႏွင့္ ၿခံအမွတ္ (၅၄)တြင္ စုႏွင့္အတူ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ခံလ်က္ ေနထိုင္ေပးၾကသည္။

ၿခံအမွတ္ (၅၄)ထဲမွာ ကိုယ့္ ထဲကိုယ့္ဟာဆုိလို႔ ဤမိန္းမသား သံုးေယာက္သာ ရွိေနၾကသည္ မဟုတ္ပါလား။ စိတ္တူ၊ ကိုယ္ တူ၊ ယံုၾကည္ခ်က္တူ၊ ခံယူခ်က္ တူ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တူ မိန္းမသား သံုးေယာက္သည္ ၿခံအမွတ္ (၅၄) မွာ ေနထုိင္ၾကသည္။ ယံုၾကည္ ခ်က္ျဖင့္ ရွင္သန္လ်က္။

ဇန္နဝါရီ ၄ လြတ္လပ္ေရး ေန႔၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၂ ျပည္ေထာင္ စုေန႔၊ ၁၃ မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေမြးေန႔၊ မတ္ ၂၇ ေတာ္လွန္ေရး ေန႔၊ ဇူလိုင္ ၁၉ အာဇာနည္ေန႔ စေသာေန႔ထူးေန႔ျမတ္မ်ားတြင္ စုက ဖတ္စရာစာအုပ္မ်ားကို ရွာ ေဖြေပးထားသည္။ ထိုအထဲမွ အဓိပၸာယ္ေလးနက္ၿပီး ထိမိေသာ စာပိုဒ္မ်ားကို ေဒၚခင္ခင္ဝင္းႏွင့္ သမီးအငယ္ေလးကို အသံထြက္ ဖတ္ေစ၏။ စုကိုယ္တိုင္လည္း ဖတ္၏။ အလြတ္နီးပါးရေအာင္ ဖတ္ၾကသည္။ ကဗ်ာမ်ားဆိုလွ်င္ အလြတ္ရေနၾကၿပီ။ ထို႔ေနာက္ အမ်ိဳးသမီးသံုးေယာက္သည္ အ သံသြင္းၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ၿခံ အဝကင္းတဲေလးေပၚသို႔ ေဆာင္း ေဘာက္စ္ႏွစ္လံုးကို ထုတ္သည္။ မနက္ ၈ နာရီမွ ၉ နာရီ၊ ညေန ၅ နာရီမွ ၆ နာရီ အသံမ်ား လႊင့္ ထုတ္ၾကေတာ့၏။

ႀကိဳတင္ေလ့က်င့္ထားခဲ့ၾက သျဖင့္ အသံေန၊ အသံထား၊ အသံအျဖတ္အေတာက္ကလည္း အ လြန္ေကာင္းသည္။ အမ်ိဳးသမီး သံုးေယာက္မွာ ခံစားခ်က္ခ်င္းတူ ၾကသျဖင့္ ကဗ်ာအသံထဲမွာ ေလး နက္ေသာ၊ ခိုင္မာေသာ ခံစားခ်က္မ်ား စိမ့္ဝင္ေန၏။ ေဇာ္ဂ်ီ၏ ကဗ်ာ၊ မင္းသုဝဏ္၏ ကဗ်ာတုိ႔ ကို စုက ရြတ္ဆိုသည္။ အငယ္ ေလးကလည္း ရြတ္ဆို၏။ အမ်ိဳး သမီးသံုးေယာက္၏ အသံထဲတြင္ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ေတြ ရွင္သန္တက္ႂကြေနပါသည္။

ၿခံဝတြင္ အစိုးရက အေစာင့္ မ်ားကို ခ်ထား၏။ စု၏ လံုၿခံဳမႈအ တြက္ ေစတနာထားၿပီး အေစာင့္ ခ်ထားခဲ့သည္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ၿခံ ထဲတြင္ စုတို႔သံုးေယာက္ ဘာလႈပ္ ရွားမႈျပဳသလဲဆုိတာ သတင္းပို႔ ႏုိင္ေအာင္ အေစာင့္မ်ားကို ခ်ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထိုရဲသားက ေလးမ်ား၊ စစ္သားကေလးမ်ား သည္ပင္လွ်င္ စုတို႔၏ ကဗ်ာရြတ္ သံကိုၾကားလွ်င္ စုတို႔၏ အမွန္ တရားဘက္သို႔ တိမ္းၫြတ္လာ တတ္ၾက၏။

စုတို႔ သံုးေယာက္သည္ ေရႊ ဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး၏ သံဃာ ေတာ္မ်ား ႂကြခ်ီလာမႈကို ၿခံအမွတ္(၅၄) အေပါက္ဝမွ လက္အုပ္ခ်ီ ဦးၫႊတ္လ်က္ ႀကိဳဆိုေထာက္ခံခဲ့ ၾကဖူးသည္။ နာဂစ္မုန္တုိင္း တိုက္ခတ္စဥ္ကာလကလည္း ၿခံအမွတ္(၅၄)၊ ေနအိမ္အေပၚထပ္မွေန၍ သံုးေယာက္အတူတူ တေဝါေဝါ က်ဆင္းလာေသာ မိုးေရမ်ားကို အိမ္အျပင္သို႔ ခပ္ထုတ္ၾကဖူး ၏။ ၿခံထဲက က်ိဳးက်ေနေသာ သစ္ကိုင္းမ်ားကိုလည္း ေဒၚခင္ခင္ဝင္း ႏွင့္ သမီးအငယ္ေလးတို႔က ဖယ္ ရွားရွင္းလင္းၾကရျပန္၏။

အေမႏွင့္ သမီး၏ ေစတနာ မွာ စုတစ္ေယာက္ ခလုတ္မထိ ဆူးမၿငိေရးအတြက္ အသက္ေပးၿပီးကာကြယ္ရန္ပင္ျဖစ္သည္။ တစ္ၿခံလံုးမွာ က်ိဳးက်ေနေသာ သစ္ကိုင္း မ်ားကို အေမႏွင့္ သမီးႏွစ္ေယာက္တည္းႏွင့္ ရွင္းလင္းႏုိင္စြမ္းမရွိခဲ့ ပါ။ စစ္သားမ်ားႏွင့္ ရွင္းလင္းရန္ စီစဥ္ရ၏။ စစ္သားမ်ားကလည္း အတံုးအ႐ံုးလဲက်ေနေသာ ၿခံထဲ က သစ္ပင္မ်ား၊ သစ္ကိုင္းမ်ားကို တက္ႂကြစြာ ရွင္းလင္းဖယ္ထုတ္ခဲ့ ပါသည္။ စုကလည္း ထိုစစ္သား မ်ားကို ဒံေပါက္အဝေကြၽးခဲ့ပါ၏။

တစ္ခါတြင္ သားမ်ားထံမွ ေပးပို႔ေသာစာမ်ားႏွင့္ မဂၢဇင္းစာ ေစာင္မ်ားကို ၿခံထဲသြင္းဖို႔ကိစၥမွာ ပိတ္ဆုိ႔ဟန္႔တားျခင္းခံရ၏။ ၿခံအ ျပင္သို႔ အေမႏွင့္ သမီးထြက္ခြင့္ မွာလည္း အစိုးရဘက္က မၾကည္ မလင္ျဖစ္လာ၏။

မတရားေသာ အမိန္႔အာ ဏာမ်ားျဖင့္ ပိတ္ပင္တားဆီးလာ သည့္အတူတူ စုသည္ အျပင္မွ လာပို႔ေနက် ထမင္းခ်ိဳင့္ကို မယူ ေစဘဲ ေနလိုက္၏။ ဟင္းခ်က္ စရာမ်ားကိုလည္း မမွာဘဲ ေန လိုက္၏။ ျပင္ပႏွင့္ ဆက္ဆံခြင့္ကို အတြင္းဘက္သံုးဦးက စတင္ျဖတ္ ေတာက္ပစ္လိုက္၏။ ထိုအခါ ၿခံထဲက ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားကိုသာ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ၾက ေတာ့၏။ ဆန္အိုး၏ ေအာက္ပိုင္းတြင္ မိႈတက္ၿပီး ဝါၾကန္႔ၾကန္႔ဆန္ သာ လက္က်န္ရွိေတာ့၏။ ထိုအခါမ်ိဳးမွာ အေမႏွင့္ သမီးသည္ ဆန္ ျပတ္သြားၿပီဟု မေျပာရက္ခဲ့ၾက။ ေကာင္းသည့္ဆန္ကို စုအတြက္ သာ ခ်က္ခဲ့ၾကသည္။ အေမႏွင့္ သမီးမွာ ၿခံထဲက ကန္စြန္းရြက္ကို ျပဳတ္ၿပီး သုပ္စားခဲ့ၾကကာ ရွင္သန္ ၾကရ၏။ စုတြင္ သစၥာရွိေသာ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ား အမွန္တကယ္ ရွိခဲ့ပါသည္။ ခ်စ္ေမတၱာ၊ သစၥာ တရား။

စုသည္ အစားအေသာက္ စားရာမွာ စနစ္က်သည္။ က်န္း မာေရးႏွင့္ ညီၫြတ္ေအာင္ စား သံုးသည္။ အခ်ိဳမႈန္႔၊ ဆီ၊ ဆား အားလံုး ေရွာင္ၿပီးစားေလ့ရွိ၏။ အရသာရွိရွိ စားရေအာင္ဟု စုက မေတြးေတာ၊ ရွင္သန္ရန္၊ က်န္း မာရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ အစား အစာကို စား၏။ အေမႏွင့္ သမီး သည္ စုအႀကိဳက္အတုိင္းသာ ခ်က္ျပဳတ္ေပးခဲ့ၾက၏။

အငယ္ေလး၏ အေမျဖစ္သူ သည္ စု ေနထိုင္မေကာင္းေသာ အခါ စုလက္ကေလးကိုကိုင္ၿပီး ဓာရဏပရိတ္၊ ေမတၱသုတ္ စသည္တုိ႔ကို ရြတ္ဖတ္ေပးတတ္ေသး၏။ စုႀကိဳက္တတ္ေသာ အုန္းထမင္း၊ စုႀကိဳက္တတ္ေသာ ဖ႐ံုသီး အစာ သြတ္ေပါင္းကို အေမႏွင့္ သမီးက စီစဥ္ဖန္တီးကာ စုကို ခံတြင္းေတြ႕ ေစတတ္ေသး၏။

စုသည္ တစ္ခါတစ္ရံေတာ့ အေမႏွင့္ သမီးကို ဘာကိုမွ မခ်က္ျပဳတ္ေစဘဲ စုကိုယ္တုိင္ မုန္႔ဖုတ္တတ္၏။ စုသည္ ပိုလွ်ံေသာ ၾကက္သားတံုး၊ ဘဲသားတံုးေလးမ်ားကို ေရခဲေသတၱာထဲမွာ ဘူးေလးမ်ား ႏွင့္ သိမ္းဆည္းထားတတ္၏။ ထို အသားမ်ားကို ဂ်ံဳ၊ ၾကက္ဥ၊ ေထာ ပတ္တုိ႔ႏွင့္နယ္ကာ ႏွပ္ထား၏။ အသားညႇပ္ Puff ကို စုကိုယ္တိုင္ ျပဳလုပ္၍ အေမႏွင့္ သမီးကို ေကြၽး သည္။ စုသည္ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ မိသားစုႏွင့္အတူေနစဥ္က ခင္ပြန္းႏွင့္ သားႏွစ္ေယာက္ကို မုန္႔ဖုတ္၍ ေကြၽးဖူးခဲ့သည္မ်ားကို အမွတ္ရ ေၾကာင္း အေမႏွင့္ သမီးကို ျပန္ ေျပာျပတတ္၏။

ဤသို႔ပင္ ၿခံအမွတ္ (၅၄) မွာ မိန္းမသားသံုးဦးသည္ အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ခံရေသာဘဝျဖင့္ အတူတူ ေနထိုင္ခဲ့ၾကဖူးသည္။ ေရဆန္ လမ္းမွာ ဒုကၡဟူသမွ် အတူတူရင္ ဆုိင္၍ တုိက္ပြဲေပ်ာ္မ်ားျဖစ္ခဲ့ၾက သည္။ သစၥာရွိၾကသူမ်ား။ ဂုဏ္ျပဳပါ၏။

by  ေမာင္ကုိကုိ(အမရပူရ)

ZN.H