မင္းမွာ အီးေမးရွိလား

အလုပ္လက္မဲ႔ ျဖစ္ေနတဲ႔ လူငယ္တစ္ေယာက္ဟာ ကုမၸဏီၾကီး တစ္ခုမွာ ရံုးေစ (ရံုးျပာတာ) အလုပ္လိုေနတယ္ ၾကားတာႏွင္႔သြားျပီး ေလ်ွာက္ပါတယ္။ အလုပ္ရွင္က သူ႔ကို အင္တာဗ်ဴးတယ္။ ျပီးေတာ႔ စမ္းသပ္တဲ႔အေနနဲ႔ ရံုးၾကမ္းျပင္ကို သန္႔ရွင္းခိုင္းတယ္။ ျပီးေတာ႔ သူ႔လုပ္ပံု ကိုင္ပံု ၾကိဳက္တာနဲ႔ မင္းကို အလုပ္ခန္႔လိုက္ျပီ။

မင္းမွာ အီးေမးရွိလား မင္းရဲ ႔ အီးေမး ေပးပါ။ လိုအပ္တဲ႔ စာရြက္စာတမ္းေတြ ေျဖ႔ဖို႔ပို႔လိုက္မယ္ ဆိုေတာ႔ လူငယ္က က်ေနာ္မွာ အီးေမးမရွိပါဘူး ခင္ဗ်ာလို႔ ျပန္ေျဖတယ္။

အလုပ္ရွင္က မင္းမွာ အီးေမး မရွိရင္ ဒီလိုေခတ္ၾကီးထဲမွာ ဘယ္လိုရပ္တည္မလဲ။ ရပ္တည္လို႔မရရင္ အလုပ္လည္း မရႏိုင္ဘူး။ အီးေမးမရွိရင္ မင္းကို မခန္႔ႏိုင္ဘူး ဆိုျပီး ျငင္းလိုက္တယ္။

လူငယ္ေလးဟာ စိတ္ပ်က္အားငယ္စြာနဲ႔ ရံုးခန္းက ထြက္လာတယ္။ ကိုယ္အိပ္ထဲစမ္းၾကည့္ ေတာ့လည္း ေဒၚလာ ၁၀ သာ က်န္ေတာ့တယ္။ အဲလိုနဲ႔ စိတ္ပ်က္စြာ လမ္းေလ်ာက္လာရင္း အၾကံတစ္ခုရတယ္။ ၿပီးေတာ့ စူပါ မားကက္ သြားၿပီး အဲဒီ ၁၀ ေဒၚလာနဲ႔ ခရမ္းခ်ည္သီး ၁၀ ကီလို ဝယ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ တအိမ္ဝင္ တအိမ္ထြက္ လိုက္ေရာင္းတယ္။ ၂ နာရီ အတြင္းမွာပဲ။ ခရမ္းခ်ည္သီး ၁၀ ကီလိုကုန္သြားၿပီး ေဒၚလာ ၂၀ ရလာတယ္။

အဲလိုနဲ႔ တေနကုန္ ခရမ္းခ်ည္သီး ဝယ္ေရာင္းလုပ္ရင္းနဲ႔ ညေနေစာင္း အိမ္ျပန္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေဒၚလာ ၆၀ ပိုက္မိေနပါၿပီ။ အဲဒါနဲ႔ လူငယ္ဟာ အားတက္သြားၿပီး ေနာက္ေန႔မွာ ေစာေစာထၿပီး အဲလိုပဲ ဝယ္ေရာင္းလုပ္တယ္။ သူရဲ႕ ဝင္ေငြေတြဟာ ၂ ဆ ကေန ၃ ဆတိုးလာၿပီး ရက္အနည္းငယ္အၾကာမွာ တြန္းလွည္း တစ္စီး ဝယ္ႏိုင္လာတယ္။

တြန္းလွည္းနဲ႔ တင္ေရာင္းႏိုင္တဲ့ အတြက္ သူ႔လုပ္ငန္းဟာ ပိုမိုတြင္က်ယ္လာၿပီး တျခား ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ ေတြပါ အစံုတင္ေရာင္းေတာ့တယ္။ အဲလိုနဲ႔ လအနည္းငယ္ အၾကာမွာ ထရပ္ကား အေဟာင္း တစ္စီး ဝယ္ယူခဲ့ၿပီး အဲဒီ ထရပ္ကားေနာက္မွာ တျခား ကုန္ေျခာက္ေတြပါေရာင္းတဲ့ နယ္လွည့္ ကုန္ေျခာက္ဆိုင္ေလး စဖြင့္ခဲ့တယ္။

၅ ႏွစ္အၾကာမွာေတာ့ သူ႔ကုမၸဏီဟာ သူတို႔ ျပည္နယ္မွာ အႀကီးဆံုး လက္လီ ေရာင္းခ်တဲ့ ကုမၸဏီႀကီး ျဖစ္ေနျပီ။

သူဟာ ကုန္စံုဆိုင္ သူေဌးႀကီးလည္း ျဖစ္ေနၿပီ။ ေငြေၾကးအေတာ္အတန္ ႂကြယ္ဝေနၿပီျဖစ္တဲ့ အတြက္ သူနဲ႔ သူ႔မိသားစု အတြက္ အသက္ အာမခံ ဝယ္ဖို႔ စဥ္းစားတယ္။ ၿပီးေတာ့ အာမခံ ကိုယ္စာလွယ္ကို ေခၚၿပီး အသက္အာမခံ အေၾကာင္းေတြ ရွင္းျပခိုင္းတယ္။ သူလိုခ်င္တဲ့ plan ေတြကို ေရြးၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ အာမခံ ကိုယ္စားလွယ္က က်ေနာ္ကို သူေဌးႀကီး အီးေမး ေပးပါဆိုေတာ့။

သူက ငါ့မွာ အီးေမးမရွိဘူး။ အဲဒါနဲ႔ အာမခံ ကိုယ္စားလွည္က အံၾသဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ။ သူေဌးမင္းက အီးေမးမရွိလို႔သာ ဒီလို ကုန္စံုဆိုင္ ကုမၸဏီ အမ္ပါယာႀကီး ကို ထည္ေထာင္ႏိုင္တာ။ အီးေမးသာ ရွိလို႔ကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မယ္ဆိုတာ မခန္႔မွန္းႏိုင္ဘူး လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။

သူေဌးႀကီးက ေအးငါမွာ အီးေမးသာရွိခဲ့ရင္ ဒီလိုဘဝ ေရာက္ဖို႔ ေနေနသာသာ ရံုးေစ (ရံုးျပာတာ) ပဲ ျဖစ္ေနေတာ့မွာေပါ့...လို႔ျပန္ေျဖလိုက္တယ္တဲ့....။

အမွန္ပဲေလ.. သူဟာအီးေမးရွိခဲ့ရင္ သြားေလ်ာက္တဲ့ အလုပ္က ခန္႔လိုက္လို႔ ရံုးျပာတာပဲ ျဖစ္ေနေတာ့မွာေပါ့။
အီးေမးမရွိလို႔သာ ကိုယ့္ဟာ ကိုယ္ႀကိဳးစားရင္း ဒီဘဝ ေရာက္ခဲ့ရတာေပါ့။

လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အလုပ္ တစ္ခုခုကိုစလုပ္ခ်င္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆင္ေျခေတြေပးၾကတယ္။ ငါ့မွာ အရင္းအႏွီး မရွိဘူး။ ငါ့မွာ အဆက္အသြယ္ေကာင္း မရွိဘူး။ တြဲလုပ္ရေအာင္ ယံုၾကည္ရတဲ့လူ မရွိဘူး စသည္ျဖင့္ ညည္းညဴၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေရးႀကီး တဲ့ ကိုယ္က စလုပ္ရမဲ့ ကိစၥေတြ ဘာတစ္ခုမွ မလုပ္ပဲ ဆင္ေျခထိုင္ေပးေနတာ မ်ားတယ္။

က်ေနာ္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက ႂကြက္ေသ တစ္ခု အရင္းျပဳ ဆိုတဲ့ ဘုရားအေလာင္း ႏုစဥ္ဘဝက ဇာတ္နိပတ္ တစ္ခု ဖတ္ဖူးတယ္။အမွန္က ဘာမွ အဖိုးမတန္တဲ့ ႂကြက္ေသကို အရင္းျပဳၿပီး ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာ သြားတဲ့ ပံုျပင္။ အခု ကုန္စံုဆိုင္ သူေဌးဟာလည္း လက္ထဲက ၁၀ ေဒၚလာနဲ႔ ရင္းႏွီးၿပီး ကုမၸဏီ ပိုင္ရွင္ သူေဌးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တာေလ။

ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္ေတြရွိရင္ စလုပ္ပါ။ လုပ္ႏိုင္တဲ့ ေနရာ ကိုယ္မွာရွိတဲ့ ပစၥည္းနဲ႔ စလုပ္ပါ။ ငါမွာ ဘာမရွိလို႔ ညာမရွိလို႔ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ေပးမေနပါနဲ႔။ အဓိကက ငါမျဖစ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ေလး ရွိရင္ပဲ ေတာ္ေတာ္ခရီးေရာက္ေနပါၿပီ။

သူငယ္ခ်င္း တို႔ လည္း ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ကိုယ့္အိမ္မက္ကို အေပၚက လူငယ္ေလးဥပမာယူၿပီး အေရာက္လွမ္းႏိုင္ၾကပါေစ။ ။

Stephen ေရးတဲ့ An Office Boy ဆိုတဲ့ ပံုျပင္ေလး ကိုဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုပါသည္။

ရဲမင္း (20/5/2017)