ႏွစ္၁၅၀ေလာက္သက္တမ္းရွိတဲ႔ ျမစိမ္းေရာင္စံအိမ္ႀကီးမွ မကြ်တ္မလြတ္နိုင္တဲ႔၀ိဥာဥ္ဆိုး

ႏွစ္၁၅၀ေလာက္သက္တမ္းရွိတဲ႔ ျမစိမ္းေရာင္စံအိမ္ႀကီးအေၾကာင္းကိုေတာ့ ျပင္ဦးလြင္ ၿမိဳ႕ခံ အမ်ားစုသိၿပီးသားျဖစ္မွာ ပါ ။ အခုေျပာမယ့္ ဝိဥာဥ္လႊတ္ထားတဲ႔ သစ္ပင္ႀကီးက အဲဒီျမစိမ္းေရာင္စံအိမ္ဝင္းထဲမွာရွိေနတာပါ။

ျမစိမ္းေရာင္စံအိမ္ႀကီးက ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕မွာ ပရေလာကနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေလ့လာခ်င္ေနတဲ႔သူေတြအတြက္ေတာ့ ထာဝရစိမ္ေ ခၚမႈေတြနဲ႔ ေစာင့္ဆိုင္းေနတဲ႔ စံအိမ္ႀကီးပါ။ျမစိမ္းေရာင္စံအိမ္ႀကီးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ့္မွာေရးစရာေတြ ေျပာ စရာေတြ အမ်ားအျပားရွိေနပါတယ္။

အခုေျပာျပမယ့္အေၾကာင္းအရာေလးကေတာ့ ျမစိမ္းေရာင္စံအိမ္ထဲက ဝိဥာဥ္ေတြလႊတ္ထားတဲ႔ သစ္ပင္ႀကီး အေၾကာင္း ပါ။ျမစိမ္းေရာင္စံအိမ္ႀကီးက အစိုးရပိုင္အေဆာက္အဦးႀကီးပါ ။ ကုန္သြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္မွာ ရွိပါတယ္ ။ ေခ တ္ကာလေပါင္းမ်ားစြာကို ျဖတ္သန္းခဲ႔ပါတယ္။

တစ္ခုထူးျခားတာက ျမစိမ္းေရာင္စံအိမ္ႀကီးမွာေ နတဲ႔သူေတာ္ေတာ္မ်ား မ်ားဟာ စံအိမ္ႀကီးမွာေနထိုင္စဥ္ကာလမွာ အေ ၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ေသဆံုးသြားခဲ႔ရတာပါပဲ။

ေျခာက္လွန္႔မႈေတြရွိေပမယ့္ ေနမရေလာက္ေအာင္ေတာ့မျဖစ္ခဲ႔ပါဘူး။ဒါေပမယ့္ တစ္ခါကေတာ့ လူေတြကိုအိမ္ေပၚမွာေန လို႔မရေအာင္ ေျခာက္လွန္႔တဲ႔ ဝိဥာဥ္ေပၚလာခဲ႔ပါတယ္။ မတတ္သာတဲ႔ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ အိမ္ေပၚမွာေနသူေတြက ေသ ဆံုးသူရဲ႕ ဝိဥာဥ္ကို ေနစရာေပးတဲ႔သေဘာနဲ႔ ျမစိမ္းေရာင္စံအိမ္ေရွ႕က အထင္ကရ ယူကလစ္ပင္ႀကီးကိုေျပာင္းေရႊ႕ေ နေ စရာကေန ဝိဥာဥ္လႊတ္ထားတဲ႔ အပင္ႀကီးျဖစ္လာခဲ႔တာပါပဲ။

သူမနာမည္က ေဒၚဝါဝါရွိန္တဲ႔ ။ ကုန္သြယ္ေရးက ဝန္ထမ္းတစ္ဦးရဲ႕ဇနီးပါ။ ေျခာက္ျခားစရာေကာင္းတဲ႔ ျမစိမ္းေရာင္စံ အိ မ္ႀကီးမွာ ကုန္သြယ္ေရးကဝန္ထမ္းေတြက အခန္းေတြကန္႔ၿပီး မိသားစုလိုက္ေနၾကပါတယ္။ေဒၚဝါဝါရွိန္က မ်ိဳးရိုးစဥ္ဆက္ ငါးေရာင္းခဲ႔တာမို႔ စိတ္ၾကမ္းလူၾကမ္းပါ။ သူမေယာက်္ားကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးသမားပါပဲ။

အိမ္ႀကီးမွာေနထိုင္တဲ႔ က်န္တဲ႔မိသားစုေတြက အစိုးရဝန္ထမ္းေတြမို႔သာ မတတ္သာလို႔ထားရာမွာေနရေပမယ့္ အေျခာက္ အလွန္႔မ်ားၿပီး ေျမၾကမ္းတဲ႔ ျမစိမ္းေရာင္စံအိမ္ႀကီးမွာေနၾကခိုက္ ဘုရားတရားၿမဲေနၾကေပမယ့္ ေဒၚဝါဝါရွိန္ကေတာ့ သရဲ တေစၦကို အယံုအၾကည္မရွိပါဘူး၊ မေၾကာက္ဖူးဆိုၿပီး မၾကာဏစိမ္ေခၚမႈေတြကိုလည္းျပဳလုပ္ခဲ႔ပါတယ္။

သူမေၾကြးေၾကာ္ေ နၾကစကားက “လာခ်င္တဲ႔သရဲလာ ဝါဝါရွိန္႔အေၾကာင္း သိသြားေစရမယ္” တဲ႔။ဒီလိုနဲ႔တစ္ညေတာ့ သူမေယာက်္ားမရွိခိုက္ ေခြးနက္ႀကီးတစ္ေကာင္က သူတို႔ေနတဲ႔ အခန္းေပါက္ဝေန လ်ွာႀကီးထြက္ၿပီး လာၾကည့္ေန ပါတယ္။ ေဒၚဝါဝါရွိန္လည္း အစာလာေတာင္းတဲ႔ေခြးထင္ၿပီးေမာင္းထုတ္ေပမယ့္ထြက္မသြားခဲ႔ပါဘူး။

ဒါနဲ႔ စရိုက္ၾကမ္းသူပီပီ ေခြးနက္ႀကီးကိုေရေႏြးပူနဲ႔ေလာင္းလိုက္တဲ႔အခ်ိန္မွာေတာ့ ေခြးနက္ႀကီးက ရုတ္တရက္ေပ်ာက္ သြား ပါ တယ္။အဲဒါနဲ႔တၿပိဳင္နက္ေဒၚဝါဝါရွိန္မွာ အသက္ရွဴေတြၾကပ္လာၿပီး လ်ွာႀကီးထြက္ၿပီးလဲက်သြားပါတယ္။ေဒၚဝါဝါရွိန္ရဲ႕ ၿငီးျငဴၿပီးလဲက်သံေၾကာင့္ ေဘးအခန္းက လူေတြကေျပးလာၾကေတာ့ သူမကၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ လဲက်လူးလွိ မ့္ေနပါတယ္။

သူမပါးစပ္ကလည္း ေခြးနက္ႀကီးကို ေရေႏြးပူနဲ႔ေလာင္းတာ ေပ်ာက္သြားတဲ႔အေၾကာင္းကို ဝူးဝူးဝါးဝါးနဲ႔ေျပာေ နပါတ ယ္ ။ဒါနဲ႔မျဖစ္ဖူးဆိုၿပီး သူမကို ျပင္ဦးလြင္ျပည္သူ႔ေဆးရံုႀကီးကိုပို႔လိုက္ၾကပါတယ္။ျပင္ဦးလြင္ျပည္သူ႔ေဆးရံုႀကီးက မရဘူး၊ မႏၲေလးေဆးရံုႀကီးကိုပို႔ရမယ္လို႔ဆိုပါတယ္ ။ သူမေယာက်္ားလည္းေရာက္ လာ တာနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး မႏၲေလးေဆး ရံုကိုပို႔ ဖို႔စီစဥ္ၿပီး မႏၲေလးကိုဆင္းခဲ႔ၾကပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ၂၁ မိုင္အေရာက္မွာပဲ သူမကြယ္ လြန္သြားခဲ႔ပါတယ္။ သူမမေသဆံုးခင္ေဆးရံုကားေပၚမွာလည္း သူမေရေႏြး ပူ နဲ႔ပက္လိုက္တဲ႔ ေခြးနက္ႀကီးက သရဲမႀကီး ဆိုၿပီး ကေယာင္ကတမ္းနဲ႔ ျငီးတြားသြားခဲ႔ပါတယ္။သူမအေလာင္းကို သၿဂိဳဟ္ဖို႔ စီစဥ္ေနတုန္းမွာပဲ ျပႆနာေတြက စေတာ့တာပါပဲ။သူမအသုဘအတြက္ စီစဥ္ဖို႔ ျမစိမ္းေရာ င္စံအိမ္ႀကီးဆီေရာက္ေနသူေ တြကို အသံအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အနံ႔အမ်ိဳးမ်ိဳးေပးၿပီးေျခာက္လွန္႔ခဲ႔ပါတယ္။

အစပိုင္းေတာ့ အားလံုးက ရက္မလည္ေသးလို႔ သူမက ေျခာက္လွန္႔ေနတာလို႔ထင္ခဲ႔ၾကပါတယ္။ဒါေပမယ့္ရက္လည္ၿပီး ရက္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာလာတဲ႔အခ်ိန္အထိ သူမရဲ႕ေျခာက္လွန္႔မႈေတြက ရပ္မသြားတဲ႔အျပင္ပိုၿပီးေ တာ့ ဆိုးဝါးလာပါတယ္။

အသံေတြ၊ အနံ႔ေတြေပးတာတင္မကေတာ့ပဲ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ေနာက္ကေနတြန္း တာေတြ လုပ္လာသလို တစ္ခါ တစ္ရံမွာ သူမရဲ႕ေၾကာက္လန္႔စရာမ်က္ႏွာႀကီးကို ျမစိမ္းေရာင္စံအိမ္ႀကီးမွာေနတဲ႔ အျခားဝန္ထမ္းေ တြကို ျပတတ္ပါတ ယ္။ေနာက္ဆံုးအိမ္ႀကီးေပၚမွာ ဘယ္သူမွမေနရဲသေလာက္ျဖစ္လာခဲ႔ပါတယ္။

ဒါနဲ႔နားလည္တဲ႔ သူေတြကိုေခၚၿပီး သူမဝိဥာဥ္ကို ျမစိမ္းေရာင္စံအိမ္ရွိတဲ႔ ၿခံဝင္းထဲက ယူကလစ္ပင္ႀကီးမွာေနဖို႔ ေနရာ သ တ္မွတ္ေပးခဲ႔ရပါတယ္။ေနာက္ပိုင္းသူမက ျမစိမ္းေရာင္စံအိမ္ႀကီးထဲမွာ မေနရေတာ့ေပမယ့္ ယူကလစ္ပင္နားကို လာတဲ႔ သူေတြကို ဆက္လက္ေျခာက္လွန္႔ေနခဲ႔ပါတယ္။

ျမစိမ္းေရာင္စံအိမ္နဲ႔ အနီးအနားပတ္ဝန္းက်င္ကသူေတြကေတာ့ အေၾကာ င္းသိလို႔ ဘယ္သူမွ ယူကလစ္ပင္နားကို ေန ႔ေရာညပါျဖတ္သြားျဖတ္လာမလုပ္ၾကပါဘူး။ဒါေပမယ့္ မသိလို႔ျဖစ္ေစ၊ မတတ္သာလို႔ျဖစ္ေစ မျဖစ္မေနယူကလစ္ပင္နား ကျဖတ္သြားရသူေတြကေတာ့ ယူကလစ္ပင္ နားညေန ေနဝင္ရီတေရာအခ်ိန္ျဖတ္သြားမိရင္ အပင္ေပၚကေန အမ်ိဳး သ မီးတစ္ဦးခုန္ခ်လာတတ္ၿပီး ေအာက္ေရာက္ရ င္ငုတ္တုပ္ႀကီးထိုင္ေနတတ္ေၾကာင္းေျပာေလ့ရွိၾကပါတယ္။

အခ်ိဳ႕ကလည္း ကိုယ္တစ္ပိုင္းျပတ္သရဲမလို႔ဆိုၾကတယ္။အဲဒီေနာက္ပိုင္းေတာ့ ျမစိမ္းေရာင္စံအိမ္ႀကီးမွာေနထိုင္သူ ဝန္ ထမ္းေတြအေသအေပ်ာက္မ်ားလာၿပီး အခုအခါမွာေတာ့ ၿခံ ဝင္းႀကီးနားမလွမ္းမကမ္းက မ်ိဳးရိုးစဥ္ဆက္ ျမစိမ္းေရာင္ စံ အိမ္ေစာင့္ဝန္ထမ္း အေစာင့္ေဂၚရခါးလင္မယားကလြဲရင္ ဘယ္ သူမွမေနၾကေတာ့ပါဘူး။

အစိုးရပိုင္ဝင္းႀကီးမို႔ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အစိုးရရံုးသစ္ႀကီးေတြကို ထည္ထည္ဝါဝါတည္ေဆာက္ထားၾကၿပီး အစိုးရအရာ ရွိေ တြရံုးထိုင္ေနၾကေပမယ့္ ေဘးကပ္လ်ွက္က ၿပိဳက်လုစဲစဲျမစိမ္းေရာင္စံအိမ္ႀကီးနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းက ယူကလစ္ပင္ႀကီးကို အ ခုထိဘယ္သူမွမထိရဲတာကေတာ့ ပရေလာကျဖစ္ရပ္ေတြေၾကာင့္လားဆိုတာနဲ႔ အစိုး႐ံုးသစ္ေတြေဆာက္ စဥ္က ျမစိမ္းေ ရာင္စံအိမ္ထဲမွာ ကန္ေတာ့ပြဲေတြအမ်ားအျပားဘာလို႔ေပးထားတာလဲဆိုတာကိုေတာ့ တာဝန္ရွိသူေတြသာသိ မည္ဟုထင္ ပါေၾကာင္း…။

Credit to Lu Myanmar