ABSDF(ေျမာက္ပိုင္း)သတ္ျဖတ္မႈမ်ားႏွင့္မိခင္တစ္ဦး၏ ကိုယ္ေတြ႕မွတ္တမ္း ( အပိုင္း ၇ )

က်မအေမနဲ႔ပထမဆံုးေတြ႕ရတာ ညအခ်ိန္ပိုင္းေလာက္ေပါ့။တဲထဲဝင္ဝင္ခ်င္း က်မအလာကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတဲ့ အေမ့ကိုျမင္ေတာ့ အေမ.. ဆိုၿပီးအနားကိုကပ္သြားေတာ့ အေမက က်မကိုတြန္းထုတ္တယ္။ဒါအန္တီ့သမီးမဟုတ္ဘူး .. မဟုတ္ဘူးတဲ့။ လူစားထိုးထားတယ္ ထင္တယ္ေပါ့။
အေမ က်မကိုမမွတ္မိဘူးေလ။က်မ မွတ္ႏွာမွာ ထင္းမီးစနဲ႔အထိုးခံထားရတဲ့ ဒဏ္ရာေတြရွိေနတာကိုး။ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာလည္း ေဖာသြပ္ေနတာကိုး။အဲ့ဒီအခ်ိန္ ရင္ထဲမွာ ခံစားခ်က္ေတြ တအားျပင္းထန္ေနခဲ့တယ္။နာက်င္ေနတယ္။ဝမ္းနည္းေနတယ္။
နန္းေအာင္ေထြးၾကည္
----------------------------------
ABSDF(ေျမာက္ပိုင္း)သတ္ျဖတ္မႈမ်ားႏွင့္မိခင္တစ္ဦး၏ ကိုယ္ေတြ႕မွတ္တမ္း ( အပိုင္း ၇ )

၂၀.၃.၁၉၉၂
မနက္ေစာေစာထေတာ့ ကုတင္ေျခရင္းမွာ ေရေတြနင္းမိလို႕အန္တီစန္းကိုေျပာလိုက္တယ္ ။ အန္တီစန္းက တေရးႏိုးေတာ့ အျပင္မထြက္ရဲဘူး…ကင္းေတြနဲ႕ေတြ႕ရင္လူမွားပစ္မွာစိုးလို႕ဆိုၿပီး ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္ထဲအေပါ့သြားၿပီး ကုတင္တိုင္မွာခ်ိတ္ထားလိုက္တာတဲ့….ကၽြတ္ကၽြတ္အိပ္ကိုၾကည့္ေတာ့အေပါက္ႀကီးနဲ႕…ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး….ေျမႀကီးမွာေရာက္ကုန္တာေပါ့ .ေျပာေျပာၿပီးရီမိၾကတယ္…
မနက္က်ေတာ့ဥကၠ႒လည္းတဲေပၚတက္လာတယ္….ေအးေအးေဆးေဆး အားမနာဘဲေနၾကဘို႔ ကေလး
ေတြကိုေပးေတြ႕မွာျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းေျပာတယ္….ကိုယ့္ကိုလည္းအန္တ့ီကိုျမင္ဘူးတယ္တဲ့….ဟုတ္တယ္…….
ေဘာင္ဒရီလမ္းကကိုရဲတို႕ဆီလာလာေနတာလို႔ေျပာတယ္….ေအာင္ေဇာ္မင္းကိုလည္းသတိရေၾကာင္း ေျပာေပးပါလို႕ေျပာတယ္….ေနာက္စကားနဲနဲေျပာၿပီးျပန္ဆင္းသြားတယ္….
အဲဒါအျပင္ထြက္ၾကည့္ၿပီးကေလးေတြကို ဘယ္မွာထားသလဲေမးေတာ့ ကိုယ္တို႕ေရွ႕က အလံတိုင္ရွိတဲ့ေတာင္ကုန္းရဲ႕ေနာက္ကအနိမ့္ပိုင္းထဲမွာထားတယ္လို႕ေျပာတယ္…..
ကေလးေတြမိဘေတြေရာက္တာသိၿပီးၿပီလားေမးေတာ့ မေျပာရေသးဘူးလို႕ေျပာတယ္…..ကေလးေတြနဲ႕ဒီေန႕ေပးေတြ႕မယ္ေျပာေတာ့၀မ္းသာေနၾကတယ္….ရဲေမ၂ေယာက္က ေထာက္လွမ္းေရးတဲမွာထမင္းသြားခ်က္ေနတံုး သက္လင္း(တာတီးပိုး)နဲ႕ဖိုးေႏွာင္းတို႕ကတစ္လွည့္စီ လာေစာင့္ၾကတယ္
သူတို႕ကိုလည္းသားေတြအေၾကာင္းေမးရတာေပါ့….ကိုရဲဆိုရင္ထံုျဖစ္လို႕ ေျခေတြလက္ေတြေျမွာက္မရလို႕ ေဆးထိုးလိုက္မွေပ်ာက္သြားတယ္လို႔ေျပာတယ္….
ေထာက္လွမ္းေရးလို႕ထင္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြကိုဖမ္းၿပီး ဘယ္လိုရိုက္တာ…ဘယ္လိုစစ္တာ…ဘယ္လိုေသနတ္နဲ႕ပစ္လိုက္တာဆိုတာကို…ဒီ၁၇ႏွစ္သားသာရွိေသးတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္စုက တပ္သား တာတီးပိုးကၿမိန္ေရယွက္ေရေျပာျပေနတာ….နားေထာင္ရတာေက်ာထဲကစိမ့္ၿပီး အရမ္းကိုရြံရွာမုန္းတီးသြားတယ္….
ေက်ာင္းသားအရြယ္လူငယ္အဖြဲ႕အစည္းေတြထဲမွာ ၀ါရင့္လူသတ္သမားႀကီးေတြလို…ရက္စက္ယုတ္မာတဲ့လူသတ္၀ါဒဟာ ၀င္ေရာက္ေနပါလား…ဘ၀တူဇာတ္တူသားကိုစားေနၾကတာပါလား….ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒေတြမွိဳင္းမိ
ေနၾကတာလား….သူတို႕အဖြဲ႕အစည္းထဲမွာကြန္ျမဴနစ္ေတြမ်ား စိမ့္၀င္ေနသလားလို႕ထင္ရတယ္….
ကိုယ္တို႕အားလံုးကေရာက္တာနဲ႔ဘုရားရွီခိုး…ပုတီးစိပ္…ဂါထာရြတ္နဲ႕ေတာင္ကုန္းတစ္ခုလံုး တရားသံေတြေ၀ေနတယ္…အဲဒါပ႒ာန္း(၂၄)ပစၥည္းမွာပါတဲ့ ။ အဓိပတိပစၥေယာလို႕ရြတ္တာကို…ဒီေထာက္လွမ္းေရးက ကေလးက မထိတထိပစၥေယာလို႕ေျပာင္ဆိုေသးတယ္ .ေၾသာ္…ေတာ္ေတာ္အသိနက္တဲ့ကေလးပါလားလို႕…
သူ႕ေျပာၾကားခ်က္အရ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကိုဖမ္းၿပီး လက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္ထားတာ…အဲဒီေက်ာင္းသားက ဂါထာမႏၲယားေတြရြတ္ေတာ့ ႀကိဳးေျပသြားတာကို…မင္းဂါထာကတယ္အစြမ္းထက္ပါလား.ေနာက္မင္းၾကိဳးမေျပရေအာင္ ရြတ္ခ်င္တဲ့ဂါထာရြတ္ဆိုၿပီး လက္၀ါးကပ္တိုင္မွာကပ္ၿပီး လက္ေကာက္၀တ္ႏွစ္ဘက္ကိုဓါးေျမွာင္နဲ႔ ထိုးစိုက္ၿပီး တစ္ညလံုးပစ္ထားလိုက္တာ ေသြးလြန္ၿပီးေသသြားတယ္လို႔ ဂုဏ္ယူၿပီးေျပာတာ ရြံရွာစြာနဲ႕ဘဲ နားေထာင္ေနရတယ္…
မနက္၉း၀၀နာရီေလာက္ မနက္စာထမင္းေကၽြးတယ္….မုန္ညင္းနဲ႕အာလူးကအၿမဲပါတယ္…၀က္သား အာလူး ၊ အမဲသားအာလူး၊ ၾကက္ဥေၾကာ္တစ္ပတ္ (၂) ခါေလာက္စားရတယ္…က်န္တာကမုန္ညင္းကို ခ်ဥ္ရည္ခ်က္လိုက္ ေၾကာ္လိုက္၊ေဂၚဖီေၾကာ္၊ ေျမပဲေၾကာ္၊အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ရွိတာေလးနဲ႕ျဖစ္ေအာင္ ခ်က္ေကၽြးတတ္တဲ့တင္စန္းဦးနဲ႕မေငြ တို႕ကိုမေမ့ပါဘူး……
ေအးကလည္းေအးေတာ့ ေရာက္ တဲ့ေန႕ကစၿပီး မီးဖိုမွာမီးလွံဳရင္း စကားေျပာရတယ္…ရန္ကုန္မွာေႏြျဖစ္ေပမယ့္ အဆမ်ားစြာေအးတယ္…ညေရာက္ေတာ့ဂြမ္းကပ္ေတြကေရခဲတံုးလိုေအးစက္ေနတယ္…ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေႏြးလာဘူး…ထုတ္တန္းမွာ၀ါးလံုးတန္းၿပီး တန္းမွာသံႀကိဳးတေခ်ာင္းခ်ၿပီး အဖ်ားမွာခ်ိတ္တစ္ခုတပ္ၿပီး ေရေႏြးအိုးတည္ရတယ္…ရုပ္ရွင္ထဲကသူပုန္စခန္းေတြမွာ ေရေႏြးအိုးတည္တဲ့အတိုင္းဘဲ…
သားသမီးေတြအသက္ရွင္ေရးအတြက္ သက္စြန္႕ဆံဖ်ား သူပုန္စခန္းလာၿပီး သူတို႕ဓေလ့ သူတို႕ထံုးစံအတိုင္း ေနရတာလို႕ ေအာင့္ေမ့မိတယ္….
ညေနစာစားၿပီးေတာ့ ေဒၚျမင့္ျမင့္ၾကည္ကို ဘိုဘိုနဲ႕ေတြ႕ဘို႕ေခၚတယ္ …မၾကာဘူး အရီကို ၀ဏၰေဇာ္နဲ႔ေတြ႕ ဘို႔ေခၚတယ္….ေနာက္ေတာ့အန္တီႀကီးနဲ႔အန္တီစန္းကို…သူတို႕သားသမီးေတြနဲ႔ ေတြ႕ ဘို႕ေခၚတယ္…(၃)ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ သားသမီးေတြနဲ႕မေတြ႕ရေတာ့တာ ခုမွျပန္ေတြ႕ရေတာ ့၀မ္းသာ၀မ္းနဲျဖစ္ၾကတာေပါ့….
အန္တီႀကီးကႏွလံုးေရာဂါရွိေတာ့ စိတ္ထိမ္းပါလို႕မွာရတယ္…မျမင့္ၾကည္နဲ႕အရီကို သူတို႕သားေတြနဲ႔ေပးေတြ႕ၿပီး ဥကၠ႒ တဲမွာ VIDEO ၾကည့္ဘို႕ ေခၚသြားတယ္တဲ့…အန္တီႀကီးနဲ႕အန္တီစန္းကည ၁၀း၀၀ နာရီေက်ာ္တဲ့အထိျပန္မလာဘူး…တဲမွာက ကိုယ္ရယ္ ကိုေမာင္ေမာင္ရယ္….ရဲေမ၂ ေယာက္ရယ္က်န္တယ္….
အဲဒါဒီေန႕ေတာ့ မေတြ႕ရေတာ့ဘူး ထင္ၿပီး အိပ္ယာထဲ၀င္အိပ္ေနလိုက္တယ္… ၁၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္တစ္ေယာက္က အန္တီစိန္ေရဆိုၿပီးလာေခၚတယ္ .ေမွာင္မဲမဲမွာသူတို႕ကိုတြဲၿပီး ေတာင္ေအာက္ဆင္းလိုက္သြားတယ္..ေအာက္ေရာက္ေတာ့မေန႕ကတည္းကကြဲသြားတဲ့ဦးေအးႏိုင္ကိုေတြ႕တယ္…
ခဏေနေတာ့ ဦးေအးႏိုင္သား ေက်ာ္ႏိုင္ဦးနဲ႕ ကိုယ့္သား ရဲလင္းတို႕ႏွစ္ေယာက္တြဲ၀င္လာတယ္…၀င္လာလာခ်င္းမိဘေတြကို ထိုင္ကန္ေတာ့ၾကတယ္…သားတို႕ေမေမတို႕လာမွန္းသိလားဆိုေတာ့ မနက္ကသိတယ္တဲ့…ခုလည္းသူမ်ားေတြလာလာေခၚလို႕ သူတို႕ကိုလည္းလာေခၚမွာဘဲဆိုၿပီး ေစာင့္ေနၾကတာတဲ့….
အသားကလည္းမဲတူး…ေျခေတြလက္ေတြကလည္းမဲတူးညစ္ပတ္လို႕…မီးေသြးအိတ္ထမ္းတဲ့လူေတြရဲ႕ေျခလက္ေတြကမွသန္႕ဦးမယ္…ေတြးရင္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္လိုက္တာ….မငိုမိေအာင္စိတ္ထိမ္းထားရတယ္…
ေထာက္လွမ္းေရးတာ၀န္ခံသန္းေဇာ္ရယ္….ရံုးအုပ္တစ္ေယာက္လက္ႏွိပ္စက္ရိုက္တယ္…က်န္တာက ေနဒြန္းတို႕သက္ထြန္းတို႕ေပါ့ .. သူတို႕ေရွ႕မွာဘဲ….ကဲ မင္းတို႕လုပ္ခဲ့တဲ့လုပ္ရပ္ေတြ မင္းတို႕မိဘေတြကိုေျပာလိုက္ဆိုေတာ့….
သားက သူန၀တေထာက္လွမ္းေရးအလုပ္ကို ၁၉၈၅ ထဲကလုပ္တာတဲ့….ေငြယားေတာင္ကို ဗိုလ္သင္တန္းသြားေျဖတာမဟုတ္ဘူး….ေထာက္လွမ္းေရးသင္တန္း(၆)လသြားတက္ရတာ….အဲဒီေထာက္လွမ္းေရးအလုပ္လုပ္ဖို႔ အေဖကဆက္သြယ္ေပးတာ…ဘဏ္မွာလုပ္တာက ထလရ အလုပ္ကိုကာဘာယူဘို႕လုပ္တာ…လစာ ၅၅၀ က်ပ္ရတာကိုလည္း အေမမသိေအာင္ သံုးပစ္တာတဲ့…..
သူေျပာတာေတြနားေထာင္ၿပီး ေၾကာက္လို႔ လန္႔လို႔ လိမ္ၿပီးေျပာတဲ့ လိမ္စဥ္ဇာတ္လမ္းဆိုတာ…ကိုယ့္ရင္ထဲမွာသိေနတယ္…ယံုလည္းမယံုဘူး…ရင္ထဲမွာ သေရာသရီရီေနရတယ္….
တစ္ေလွ်ာက္လံုးလည္းVIDEO က
ရိုက္ေနတယ္…ဒါေပမယ့္ကိုယ္ကျပန္ေျပာလိုက္တယ္…သားကိုေမေမသိတာက ေက်ာင္းသားအေရးကိစၥနဲ႔ ဒီမိုက ေရစီေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနတာလို႕ဘဲသိတယ္…မင္းကိုဒီလိုအလုပ္လုပ္ေနတယ္ဆိုတာလည္းမသိဘူး..မင္းအေဖလည္းဒီစာရေတာ့ တက္တေခါက္ေခါက္ ျဖစ္ေနတယ္….လို႕ေျပာလိုက္တယ္….
အဲဒီေတာ့သန္းေဇာ္က ဒီအလုပ္လုပ္ခိုင္းတာ မိဘေတြမသိဘဲ လုပ္ခိုင္းတာဘဲ….ဘယ္မိဘသိမလဲလို႕ေျပာတယ္…ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ ငါ့သားဟာ န၀တ ေထာက္လွမ္းေရးမဟုတ္ဖူး….ဒီမိုကေရစီအတြက္တိုက္ပြဲ၀င္ေနတဲ့ေက်ာင္းသားဘဲ…လို႕ျငင္းလိုက္ခ်င္တာအသဲကိုယားေနတာဘဲ….ဒါေပမယ့္ကိုယ္တို႕က လက္နက္မဲ့…သူတို႕မွာအခ်ိန္မေရြးသတ္လို႕ရတဲ့ လက္နက္ေတြရွိတယ္…သူတို႕လက္ခုတ္ထဲကေရျဖစ္ေနေတာ့ ေရငံုႏွဳတ္ပိတ္ ေနရတယ္…..
အိမ္ကအစ္မေတြ ညီေတြညီမေတြအေၾကာင္္းေမးတယ္…အစ္ကိုနဲ႔အစ္မအိမ္ေထာင္က်သြားၿပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း …အေဖနဲ႕အေမအသက္ႀကီးလာၿပီျဖစ္လို႕ သားကိုဘဲအားကိုးစရာရွိတဲ့အေၾကာင္း.ေျပာေတာ့…သားကသူတို႕ဘက္လွည့္ၿပီး က်ေနာ္ဘဲအႀကီးဆံုးရွိေတာ့တာ. အေမအေဖတို႕ကိုလုပ္ေကၽြးဘို႕ ျပန္လိုက္သြားမယ္လို႕ေျပာတယ္…
အဲဒါေျပာဆိုၿပီးေတာ့ သူ႕ကိုလည္းေထာင္ထဲျပန္ထည့္…ကိုယ္တို႔လည္းေတာင္ကုန္းေပၚျပန္တက္ခဲ့ ရတယ္...တဲကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ ၀ိုင္းေမးၾကတာေပါ့…ကေလးေတြအားလံုးကျပန္မယ္ေျပာတဲ့အေၾကာင္း…ကေလးေတြက်န္းမာေရးအေျခအေန မေကာင္းတဲ့အေၾကာင္း ေျပာၾကတယ္…
ေထာက္လွမ္းေရးတဲမွာဘဲ…မိဘတစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ကိုယ္ေရးရာဇ၀င္ေရးၿပီး ကိုယ့္ရဲ႕သားသမီးေတြေျပာျပခ်က္ အရ ေထာက္လွမ္းေရးလုပ္မွန္းသိရပါတယ္ .ေနာက္ေနာင္ကို မလုပ္ေစရပါဘူး…ဒီကိုလာတာလည္း န၀တ ကသြားခ်င္သြား…မသြားနဲ႔လို႔လည္းမေျပာဘူး…သြားပါလို႔လည္းမေျပာပါဘူးလို႔ ေျပာတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း၀န္ခံလက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ရတယ္….အားလံုးလည္း ဒီစာသားအတိုင္း လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ရတာပါ…..
ကေလးေတြနဲ႕ေတြ႕ရေတာ့ နဲနဲစိတ္ခ်မ္းသာၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကတယ္…

စာေရးသူ ကိုရဲလင္း

• ABSDFေျမာက္ပိုင္းသတ္ျဖတ္မႈမ်ားႏွင့္မိခင္တစ္ဦး၏ကိုယ္ေတြ႕မွတ္တမ္း ( အပိုင္း ၁ )
• ABSDFေျမာက္ပိုင္းသတ္ျဖတ္မႈမ်ားႏွင့္မိခင္တစ္ဦး၏ကိုယ္ေတြ႕မွတ္တမ္း ( အပိုင္း ၂ )
• ABSDFေျမာက္ပိုင္းသတ္ျဖတ္မႈမ်ားႏွင့္မိခင္တစ္ဦး၏ကိုယ္ေတြ႕မွတ္တမ္း ( အပိုင္း ၃)
• ABSDFေျမာက္ပိုင္းသတ္ျဖတ္မႈမ်ားႏွင့္မိခင္တစ္ဦး၏ကိုယ္ေတြ႕မွတ္တမ္း ( အပိုင္း ၄)
• ABSDFေျမာက္ပိုင္းသတ္ျဖတ္မႈမ်ားႏွင့္မိခင္တစ္ဦး၏ကိုယ္ေတြ႕မွတ္တမ္း ( အပိုင္း ၅)
• ABSDFေျမာက္ပိုင္းသတ္ျဖတ္မႈမ်ားႏွင့္မိခင္တစ္ဦး၏ကိုယ္ေတြ႕မွတ္တမ္း ( အပိုင္း ၆)