သင္ယူေရးအတြက္ ေငြေၾကးသံုးကို သံုးရတယ္။ အိုဘားမားလိုလူမည္းတစ္ေယာက္က လူျဖဴေလာကမွာ ေျခစံုရပ္ႏိုင္တာ၊ ဒီကေန႔အိုဘားမားျဖစ္ခဲ့တာဟာ သင္ယူျခင္းေၾကာင့္ပါပဲ။ သင္ယူျခင္းက သင့္ရဲ႕စမွတ္ကို အဆံုးအျဖတ္ မေပးႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သင့္ရဲ႕ အေလးသာမႈကို အဆံုးအျဖတ္ေပးပါတယ္။ တကယ္လို႔ ကမာၻ႔အခ်မ္းသာဆံုး ဘီလ္ဂိတ္ကိုဖမ္းၿပီး အာဖရိကကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ပို႔ထားလိုက္မယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို ေငြေၾကးတစ္ျပားမွ ေပးမသံုးဘူးဆိုပါစို႔။ ဘီလ္ဂိတ္ဟာ ခဏေလးနဲ႔ ပိုက္ဆံ႐ွိလာမယ္ဆိုတာကို ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႔အရင္းအႏွီးက သူ႔ဦးေႏွာက္ထဲက အသိဉာဏ္ပညာေတြျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ တစ္နည္းေျပာရရင္ ေငြကို ကိုယ့္ဦးေႏွာက္အတြက္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံတာဟာ အလံုၿခံဳဆံုး ဘ႑ာေငြျဖစ္တယ္။ ဘယ္ေရာက္ေရာက္ ထမင္းမငတ္ေတာ့ဘူး။ တခ်ဳိ႕က ဒီလိုအတြန္႔တက္ေကာင္းတက္လိမ့္မယ္… “တစ္ေန႔သံုးနပ္ေတာင္ နပ္မမွန္ခ်င္ဘူး။ အေၾကြးကလည္း ပတ္လည္ဝိုင္းေနတယ္။ ဘယ္က ပိုက္ဆံနဲ႔ သင္ယူရဦးမလဲ၊ ၿပီးေတာ့ သင္ယူတိုင္း ခ်က္ခ်င္းအက်ဳိးရလဒ္ခံစားရတာလည္း မဟုတ္ဘူး” ဒီလိုလူမ်ဳိးက ေငြေၾကးေတြကို သူ႔ဦးေႏွာက္ထဲ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမယ့္သူ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္တမ္းမွာ ဆင္းရဲမဲြေတေလ ဦးေႏွာက္က နလန္ထဖို႔အတြက္ အေကာင္းဆံုးအရင္းအႏွီးျဖစ္ေလပါ။ ဦးေႏွာက္ထဲ ပိုၿပီးရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသင့္ပါတယ္။ ဦးေႏွာက္ဆင္းရဲရင္ (အသိပညာခ်ဳိ႕တဲ့ရင္) ဘဝဆင္းရဲမွာပဲ… “ ဦးေႏွာက္က အိတ္ကပ္ကို အဆံုးအျဖတ္ေပးပါတယ္။ ”
Credit to အ႐ွည္ႀကီး
No comments:
Post a Comment