အင္းစိန္ေထာင္အတြင္းမွ ဂႏၱ၀င္လူမိုက္ႀကီးမ်ားအေၾကာင္း အပိုင္း (၃) - ေဇာ္သက္ေထြး

ငရွဥ့္ (သို႔မဟုတ္) စတီး၀ပ္အခ်ဳပ္ကို မ်က္လွည့္ျပခဲ့သူ

အင္းစိန္ေထာင္ရဲ႕ ဂႏၳ၀င္လူမိုက္ႀကီး ေသဒဏ္ႀကိဳးလြတ္ ျမေဂါင္ကို ေထာင္ထဲမွာ သတ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ သာေကတ ကြင္းမသိမ္ေခ်ာင္းသား ငရွဥ့္ရဲ႕ ရာဇ၀င္ကလည္း ေတာ္႐ံုတန္႐ံုမဟုတ္ပါဘူး။ ငရွဥ့္က ခိုးဆိုးလုယက္မႈေပါင္း မ်ားစြာကို က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့အတြက္ တရား႐ံုးအသီးသီးက ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ ေထာင္ဒဏ္ ခ်မွတ္ထားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဥပေဒကို လက္တစ္လံုးျခား လုပ္တတ္တဲ့ ငရွဥ့္တို႔လို ဒုစ႐ိုက္သမားေတြက ေထာင္အျပင္ကို တစ္နည္းနည္းနဲ႔ ထြက္လို႔ရေအာင္ ဒါမွမဟုတ္ ေထာင္ထဲက ထြက္ေျပးႏိုင္ေအာင္ အၿမဲတမ္း အႀကံထုတ္ေနေလ့ရွိပါတယ္။ တကယ္လည္း စိတ္ကူးထားတဲ့ အႀကံအစည္အတိုင္း အင္းစိန္ေထာင္ထဲက လြတ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ငရွဥ့္ လြတ္သြားပံုကိုေလ့လာရင္ ႀကိဳတင္အကြက္ခ် စီစဥ္မႈမွာ ဆရာႀကီးတစ္ပါးဆိုတာ ေပၚလြင္လာပါတယ္။ ၁၉၈၉ကငရွဥ့္ဟာအေဆာင္ (၃) အခန္း (၄) ရဲ႕ အခန္းလူႀကီးျဖစ္ၿပီး အခန္းစာေရးက သံုးဘီးျဖစ္ပါတယ္။ သံုးဘီးမွာလူနာမည္ ရွိေပမယ့္ ပါးေဖာင္းေဖာင္း ေရွ႕သြားေလးကထြက္ေနလို႔ အက်ဥ္းသားေတြက သံုးဘီးကားနဲ႔ တူတယ္ဆိုၿပီး သံုးဘီးလို႔ အမည္တြင္ခဲ့ပါတယ္။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ တန္းစီးငရွဥ့္နဲ႔ အခန္းစာေရး သံုးဘီးတို႔ဟာ ေထာင္ထဲကေန ပံုစံအသီးသီးနဲ႔ ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ သံုးဘီးဟာ အင္းစိန္ေထာင္ကေန ပဲခူး ေလွေလွာ္အင္း ရဲဘက္စခန္းကို ပါသြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အက်ဥ္းသားေတြကိုလိုက္ပို႔တဲ့ ရထားတြဲထဲမွာ သူနဲ႔အတူ ရဲဘက္အက်ဥ္းသား ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ေထာင္အေခၚ ကစ္ပံု(ရဲဘက္အက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ အိပ္ရာလိပ္၊ ေစာင္၊ စားစရာမ်ားကို စုစည္းထားရေသာေနရာ) ေအာက္ေျခကို ေဖာက္ၿပီး ရထားဘီးေတြေအာက္က သံလမ္းမွာ ၀ပ္ၿပီးေနခဲ့ပါတယ္။ ရထားထြက္သြားေတာ့ လံုၿခံဳေရးေတြ မသိဘဲ ဘူတာထဲမွာ သူတို႔သံုးေယာက္ က်န္ခဲ့ၿပီး လြတ္ေျမာက္သြားခဲ့ပါတယ္။

အခန္းလူႀကီးငရွဥ့္ဟာ သူရဲ႕တပည့္ေက်ာ္ သံုးဘီးလြတ္ေျမာက္သြားတဲ့အေၾကာင္းကို တဖြဖြေျပာရင္း ေထာင္ထဲကေန ေန႔စဥ္ အားက်ေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ အင္းစိန္ေထာင္ထဲက လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ႀကံပါေတာ့တယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရး အစိုးရေခတ္မွာ ေငြေပးရင္ ဘာမဆိုလုပ္လုိ႔ရတဲ့ေခတ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ငရွဥ့္ရဲ႕အေျခအေနက ေထာင္ထဲမွာ အေနေခ်ာင္ၿပီး က်သစ္ေတြကို စိတ္တိုင္းက် ခၽြတ္ခြာႏုိင္တာမို႔ အင္မတန္ ၀င္ေငြေကာင္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေငြမ်ားမ်ားစုမိရင္ မိသားစုကိုေတာင္ ေထာင္ထဲကေန ျပန္လည္ေထာက္ပ့ံႏုိင္တဲ့အထိပါပဲ။ ဒီအေျခအေနကိုအသံုးခ်ၿပီး ငရွဥ့္က ေနာက္မႈထြက္ဖို႔ ႀကံစည္ပါတယ္။ ထိုေခတ္အေျခအေနကလည္း ပိုက္ဆံနည္းနည္းသံုးလိုက္ရင္ ငရွဥ့္လို ရာဇ၀င္ရွိတဲ့လူမိုက္ေတြက အမႈတစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုရွာၿပီး ေနာက္မႈထြက္လို႔ရပါတယ္။ ေထာင္က်ၿပီးသား အက်ဥ္းသားေတြ ေနာက္မႈထြက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေျခက်င္းခတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ေထာင္အျပင္ကို ေထာင္က်အက်ဥ္းသား ေနာက္မႈထြက္ရင္ ေျခက်င္းသံ တခၽြင္ခၽြင္နဲ႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ငရွဥ့္တို႔လို ဆရာႀကီးေတြအတြက္ ေထာင္ေျခက်င္းဘုတ္က ေပါ့ပါးၿပီး ပါးလွပ္ေနတဲ့ အထူးေျခက်င္းေတြ ျပဳလုပ္ေပးေလ့ ရွိပါတယ္။ ေၾကာက္ရတာကိုး။ ဒီေျခက်င္း ေတြကေတာ့ ပါတယ္မထင္ရေလာက္ေအာင္ ေပါ့ပါးပါတယ္။

ငရွဥ့္ဟာ မိသားစုနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး ေနာက္မႈထြက္ပါတယ္။ လူမိုက္အမ်ားစု ေနာက္မႈထြက္ရတဲ့ ႐ံုးကေတာ့ စတီး၀ပ္အခ်ဳပ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္က ဘားလမ္းမွာရွိပါတယ္။ စတီး၀ပ္အခ်ဳပ္ကို ႐ံုးထြက္ရတဲ့ သူေတြဟာ မိသားစုနဲ႔လည္းေတြ႕ ခြင့္ရတယ္။ ကိုယ္စားခ်င္တာလည္း စားလို႔ရတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ အမႈစစ္တာေနာက္က်ရင္ ေထာင္ကို ျပန္မပို႔ေတာ့ဘဲ စတီး၀ပ္အခ်ဳပ္မွာပဲ ညသိပ္ခ်ဳပ္ထားလိုက္ပါတယ္။ ဒါမ်ဳိးႀကံဳေတြ႕တဲ့အခါမ်ဳိးမွာ ငရွဥ့္တို႔လို ပိုက္ဆံေပါတဲ့ လူဆိုးႀကီးေတြအတြက္ နိဗၺာန္ဘံုပါပဲ။ ညဘက္မွာ တာ၀န္က်ရဲ၀န္ထမ္းနဲ႔ေပါင္းၿပီး အရက္ကစလို႔ ေဆးေျခာက္အဆံုး ႀကိဳက္တာလုပ္လို႔ရပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔မွ အခ်ဳပ္ကားနဲ႔ ေထာင္ကိုျပန္႐ံုပါပဲ။ ငရွဥ့္က ေနာက္မႈ ႐ံုးထြက္တာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး စတီး၀ပ္အခ်ဳပ္ကို မ်က္လွည့္ျပၿပီး ပၪၥလက္ဆန္ဆန္ လြတ္ေျမာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ လြတ္ေျမာက္ပံု လြတ္ေျမာက္နည္းကလည္း အင္မတန္ ပညာပါပါတယ္။ ငရွဥ့္ဟာ ပထမဆံုး႐ံုးထြက္တဲ့ တစ္ႀကိမ္၊ ႏွစ္ႀကိမ္မွာ ေထာင္၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ ရဲသားေတြကို အယံုသြင္းႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ သူရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းကို လိုက္ရတဲ့သူေတြကို ေဆးလိပ္ဆို ေဆးလိပ္၊ လက္ဖက္ရည္ဆို လက္ဖက္ရည္ လိုေလေသးမရွိ ေကၽြးေမြးထားပါတယ္။ ကားေပၚကို အက်ဥ္းသား အခ်ဳပ္သားေတြ တင္ရာမွာလည္း လူစစ္ဖို႔ ၀န္ထမ္းေတြကို အကူအညီေပးခဲ့ပါတယ္။

တစ္ဖက္မွာလည္း သူ႔ရဲ႕မိန္းမကို ေနာက္တစ္ခါ လာေတြ႕ရင္ အရပ္၀တ္ပုဆိုးနဲ႔ ေရဘင္မ်က္မွန္ ကိုယူလာေပးဖို႔ မွာၾကားခဲ့ပါတယ္။ မိန္းမက ေပးလိုက္တဲ့ အဲဒီပစၥည္းေတြကို အင္းစိန္ေထာင္ဗူးတံခါး၀မွာ နားလည္မႈယူၿပီး ေထာင္ထဲကို သြင္းႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ငရွဥ့္ ႐ံုးထုတ္ကေန လြတ္ေျမာက္သြားတဲ့ေန႔ကေတာ့ အရပ္၀တ္ပုဆိုးနဲ႔ မ်က္မွန္ကို ေထာင္ကေန စတီး၀ပ္ကိုသြားရာ အခ်ဳပ္ကားေပၚကို ၀ွက္ၿပီးယူလာႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က အက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ ၀တ္စံုက အျဖဴေရာင္၀မ္းဆက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ငရွဥ့္က အရပ္၀တ္ပုဆိုးကို ႏွစ္ေခါက္ေခါက္ၿပီး အက်ဥ္းသား၀တ္စံု ေအာက္ကေနခံၿပီး ၀တ္လာခဲ့ပါတယ္။ စတီး၀ပ္အခ်ဳပ္ကို ေရာက္လို႔ ကားထဲက အက်ဥ္းသားေတြ ႏွစ္ေယာက္တစ္တြဲ အျပင္ကို ဆင္းတဲ့အခါမွာ လူမေပ်ာက္ေအာင္ ေအာ္ၿပီးေရတြက္ရပါတယ္။ စစ္ေဆးရမယ့္ရဲသားက အလုပ္မလုပ္ခ်င္တဲ့အတြက္ ငရွဥ့္က လူအေရအတြက္ကို ေအာ္ရပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ငရွဥ့္က နံပါတ္တစ္ခုကို ေဖ်ာက္လိုက္ၿပီး ကားထဲကေန အျမန္ေအာ္ပါတယ္။ လူစာရင္းကိုက္သြားၿပီးတဲ့ အခါမွ ကားထဲကေန အရပ္၀တ္ပုဆိုးနဲ႔ မ်က္မွန္နဲ႔ လူတစ္ေယာက္ ဆင္းလာပါတယ္။ ရဲသားက အဲဒီလူကို ေထာက္လွမ္းေရးကလို႔ထင္ၿပီး ဘာမွမစစ္ေဆးခဲ့ပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ ငရွဥ့္ဟာ စတီး၀ပ္ေထာင္ကေန လြတ္ေျမာက္သြားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ငရွဥ့္ကအက်ဥ္းသား၀တ္စံု အေပၚကေန အရပ္၀တ္ပုဆိုးကို ၀တ္၊ ေရဘင္မ်က္မွန္တပ္ၿပီး ႐ုပ္ဖ်က္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ စပယ္ရွယ္ ေျခက်င္းေတြကိုေတာ့ အသံမျမည္ေအာင္ ေျခသလံုးမွာ ႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ ထားလိုက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာသံမွမထြက္ဘဲ စတီး၀ပ္ကေန လြတ္သြားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ငရွဥ့္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သံုးဘီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အရမ္းလံုၿခံဳတဲ့ နံရံေလးဘက္ထဲကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ဘယ္လုိပဲ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ႏိုင္ခဲ့ သူတို႔ရဲ႕ အားအနည္းဆံုးကေတာ့ ခ်ည္တိုင္ကို ျပန္သြားျခင္းပါပဲ။ သံုးဘီးဟာ ရဲေတြကိုေျခရာေဖ်ာက္ၿပီး အျပင္ေလာကမွာ လအတန္ၾကာ ေနႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕မိန္းမဆီကို ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ဖမ္းမိခဲ့ပါတယ္။ သံုးဘီးလိုပဲ ငရွဥ့္လည္း လံုၿခံဳေရး၀န္ထမ္းေတြ ရဲသားေတြကို မ်က္လွည့္ျပႏုိင္ခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ခ်ည္တိုင္ကိုျပန္ခဲ့လို႔ ဖမ္းမိခဲ့တာပါပဲ။

အင္းစိန္ေထာင္ထဲကို ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ငရွဥ့္နဲ႔ သံုးဘီးဟာ စစ္ေခြးတိုက္ထဲမွာ ျပန္ဆံုခဲ့ၾကပါတယ္။ လေပါင္းမ်ားစြာ စစ္ေခြးတိုက္ထဲမွာ ျပစ္ဒဏ္က်ခံၿပီးတဲ့ေနာက္ ဂႏၳ၀င္လူမိုက္ႀကီးေတြရဲ႕ ျပန္လမ္းအတိုင္း အက်ဥ္းသား မ်ားစြာရွိေနတဲ့ အိပ္ေဆာင္ေတြဆီ ျပန္ေရာက္လာၾကတာပါပဲ။ ငရွဥ့္ အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ ဘုန္းမီးေနလ ေတာက္ပစဥ္က ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြက ေမြးၿပီး ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို ႏွိပ္ကြပ္ခိုင္းေပမယ့္ ငရွဥ့္က “ခင္ဗ်ားတို႔က လူေကာင္းေတြဆိုတာ က်ဳပ္သိတယ္”ဆိုၿပီး ခိုင္းတိုင္းမလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြ ေရွ႕မွာေတာ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကို ဟိန္းလိုက္ေဟာက္လိုက္ ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္နဲ႔ ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ေလ့ ရွိပါတယ္။ စစ္ေခြးတိုက္ကေန အိမ္နိမ့္စံဘ၀နဲ႔ (၄) ေဆာင္ကို ေရာက္လာေတာ့ ေသဒဏ္ႀကိဳးလြတ္ ျမေဂါင္က တန္းစီးျဖစ္ေနပါၿပီ။ ငရွဥ့္နဲ႔ရင္းႏီွးခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတခ်ိဳ႕က စားစရာမရွိတဲ့သူ႔ကို သနားၿပီး ၾကည့္႐ႈေစာင့္ ေရွာက္တဲ့အခါမွာ သူေျပာေနက် စကားကေတာ့ “ေၾကာင္ၾကာၾကာ ေရမငုပ္ပါဘူး” ဆိုတာပါပဲ။

ထင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ (၄) ေဆာင္ကိုေရာက္ၿပီး သံုးလေလာက္ အၾကာမွာေတာ့ ငရွဥ့္ အကြက္စေရႊ႕ပါတယ္။ သူ႔အကြက္က အေလ်ာ္အစားႀကီးပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ တန္းစီးျမေဂါင္ကို ၿဖိဳခ်ဖုိ႔ပါပဲ။

ျမေဂါင္ကိုသတ္ဖို႔ သူတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ မျဖစ္ဘူးဆိုတာကို ငရွဥ့္က သိေနတဲ့အတြက္ သဃၤန္းကၽြန္းက တက္သစ္စ လူမိုက္ကေလး မိုးသူကို စတင္စည္း႐ံုးပါေတာ့တယ္။ မိုးသူကလည္း ျမေဂါင္လုိ လူမိုက္ႀကီးကို သတ္ႏုိင္ရင္ သူလည္း အင္းစိန္္ေထာင္မွာ တန္း၀င္လူမိုက္စာရင္း ၀င္မွာမို႔လို႔ ငရွဥ့္ရဲ႕ စည္း႐ံုးမႈကို အလုိက္သင့္ လက္ခံခဲ့ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ၁၉၉၁ မိုးေတြရြာေနတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔မွာ အင္းစိန္ေထာင္ အမွတ္(၄)ေဆာင္မွာ ဂႏၳ၀င္လူမိုက္ႀကီးေတြရဲ႕ စာရင္းရွင္းပြဲတစ္ပြဲ ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါတယ္။

ေဇာ္သက္ေထြး

(ယခုေဆာင္းပါးႏွင့္ ပတ္သက္၍ မည္သူမဆို Tomorrow ဂ်ာနယ္ Facebook Page ႏွင့္ www.tomorrow.com.mm
တြင္ ျဖည့္စြက္အၾကံေပးႏိုင္ပါေၾကာင္း)
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။

http://www.tomorrow.com.mm/?q=articles/3263

အင္းစိန္ေထာင္အတြင္းမွ ဂႏၱ၀င္လူမိုက္ႀကီးမ်ားအေၾကာင္း အပိုင္း (၁)

အင္းစိန္ေထာင္အတြင္းမွ ဂႏၱ၀င္လူမိုက္ႀကီးမ်ားအေၾကာင္း အပိုင္း (၂)

အင္းစိန္ေထာင္အတြင္းမွ ဂႏၱ၀င္လူမိုက္ႀကီးမ်ားအေၾကာင္း အပိုင္း (၃) -