ေကာင္းလြန္းလို႔ျပန္မ်ွေဝပါသည္။
"သစ္ခုတ္သမား"
***************
တခါတုန္းက အလြန္သန္မာပါတယ္လို ့နာမည္ၾကီးတဲ့ သစ္ခုတ္သမားတစ္ေယာက္ဟာ သူေ႒းတေယာက္ဆီမွာ အလုပ္၀င္ခဲ့တယ္။ သူ ့ရဲ ့နာမည္ေက်ာ္ၾကားမွဳေၾကာင့္ေရာ ခြန္အားေၾကာင္ ့ေရာ လစာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာေပါ ့။ဒီအတြက္ေၾကာင့္လည္း သစ္ခုတ္သမားက သူလုပ္ရမဲ့အလုပ္ကို အေကာင္းဆံုး လုပ္ေပးဖို ့ဆံုးျဖတ္လုိက္တယ္။
သူ ့ရဲ ့ သူေ႒းက သူ အလုပ္၀င္တဲ ့ေန ့မွာ ပုဆိန္တစ္လက္ေပးပီးေတာ ့ သူ ခုတ္ရမဲ ့ဧရိယာကို ျပပါတယ္။
ပထမေန ့..
သူ သစ္ပင္ (၁၈)ပင္ ျပီးေအာင္ ခုတ္ႏိုင္ခဲ ့တယ္။
“ဂုဏ္ယူပါတယ္”လို ့သူေ႒းက သူ ့ကို ခ်ီးမြမ္းတယ္။ “’ဒီအတိုင္းပဲ ဆက္လုပ္သြားပါ”
သူေ႒းရဲ့ အားေပးစကားက သူ ့ကို အလြန္အားတက္သြားေစခဲ ့တယ္။
ဒုတိယေန ့..
သူ ပိုၾကိဳးစားပီး ခုတ္တယ္။ဒါေပမဲ ့သူ ဒီေန ့မွာေတာ ့ သစ္ပင္ (၁၅) ပင္သာ ရေအာင္ ခုတ္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။
တတိယေန ့…
သူ ပိုျပီး ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။ အားၾကိဳးမာန္တက္နဲ ့ သစ္ပင္ေတြကို ခုတ္လွဲခဲ့တယ္။ ေန၀င္ခ်ိန္မွာ ခုတ္ၿပီးတဲ ့အပင္ေတြကို ေရ, ၾကည္ ့လိုက္ေတာ့ (၁၀) ပင္သာ ရိွေၾကာင္း ထူးဆန္းစြာ ေတြ ့လိုက္ရတယ္။
တရက္ပီးတရက္ သူ ့ရဲ့စြမ္းေဆာင္ရည္ေတြ က် က်လာေနတယ္လို ့သူ သိေနခ ဲ ့တယ္။
“ငါ ့ရဲ ့ အင္အားေတြ ကုန္ေနပီနဲ ့တူပါတယ္” လို ့သူ ့ကိုယ္သူ ေတြးခဲ ့တယ္။
သူဟာ သူေ႒းဆီကို သြားပီး သူ ့ရဲ ့ က်ဆင္းလာတဲ ့စြမ္းေဆာင္ရည္အတြက္ ေတာင္းပန္ပါေၾကာင္းနဲ ့သူ ၾကိဳးစားပမ္းစား လုပ္ေနပါရက္နဲ ့ဘာလို ့ ဒီလို ျဖစ္ေနတာလဲ ့ဆိုတာကို သူကိုယ္တုိင္နားမလည္ ေၾကာင္းကို ဖြင့္ေျပာခဲ့တယ္။
သူေ႒းက သူ ့ကို စူးစိုက္စြာ ၾကည ့္ရင္း…
“မင္း သစ္တစ္ပင္ခုတၿ္ပီးတိုင္း ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေတြမွာ ပုဆိန္ကို ျပန္ေသြးေသးလား”
"ဗ်ာ….ပုဆိန္ကိုလား….ျပန္ေသြးရမယ္ဟုတ္လား…အဲဒါ ….အဲဒါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မလုပ္ျဖစ္ဘူးဗ်..ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သစ္ပင္ေတြကို ခုတ္ဖို ့အလုပ္အရမ္းရွဳပ္ေနတယ္ေလ”
……………………………………………………………………….....................
ကၽြ်န္ေတာ္တို ့ရဲ ့ဘ၀ေတြလည္း ဒီလိုပါပဲ။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အလုပ္ေတြ ရွဳပ္ေနပါတယ္ဆိုၿပီး ပုဆိန္ရဲ ့အသြားကို ျပန္ေသြး ဖို႔ေမ့ေနၾကတယ္။
အခုအခ်ိန္ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္လူေတာ္ေတာ္မ်ား အလုပ္ အလုပ္ အလုပ္နဲ ့အလုပ္ေတြကို ဖၿိပီး အျမဲတမ္း ၾကိဳးစားလုပ္ကိုင္ရင္းနဲ ့ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ ဆိုတဲ ့ ပုဆိန္ေသြးတဲ ့အခ်ိန္ေလးေတြကို အျမဲတမ္းေပ်ာက္ဆံုးေနရတယ္။
ပုဆိန္ေသြးဖို ့ဘာေၾကာင္ ့လိုအပ္တာပါလဲ?
ဘာေၾကာင့္ ပုဆိန္ကို ေသြးဖို ့မေမ့ သင့္တာပါလဲ?
အလုပ္အရမ္းၾကိဳးစားတယ္ဆိုတာက မွားတဲ ့အခ်က္မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ အလုပ္ေတြကို ဖိလုပ္ရင္းနဲ ့ ဘ၀ရဲ ့ တကယ္ ့အေရးၾကီးတဲ့ လုပ္ရမဲ့အရာေတြကို ေမ ့ေနတာက လွစ္လ်ဴရူ ထားတာက မွားတာပါ။
ကြ်န္ေတာ္တို ့မိသားစု အတြက္ ေပးရမဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ စကားေျပာရမဲ့အခ်ိန္ေလးေတြ ခ်စ္ရသူေတြအတြက္ ေပးရမဲ့အခ်ိန္ေလး…….စတဲ့ တကယ္ ့တန္ဖိုး မျဖတ္ႏိုင္တဲ ့ အစားျပန္မရေတာ့မဲ ့ အခ်ိန္ေလးေတြ (ပုဆိန္ကို ျပန္ေသြးရမဲ့ အခ်ိန္ေလး)ေတြကို ေမ ့ေလ်ာ့ေနျခင္းပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ ့အားလံုး အနားယူဖို ့မိသားစုအတြက္ အခ်ိန္ေပးဖို ့သင္ယူဖို႔ နဲ့ရွင္သန္ဖို ့အတြက္ အခ်ိန္ေလးေတြ ရိွရပါမယ္။
တကယ္လို႔အဲလို အခ်ိန္ေလးေတြကို တန္ဖိုးမထား အေလးမထားခဲ ့ဘူးဆိုရင္ေတာ့ တခ်ိန္မွာ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲ ရပါလိမ့္မယ္။
မေသြးဘဲနဲ ့ ဆက္ခုတ္ေနတဲ ့ပုဆိန္လို အခ်ိန္ၾကာလာတဲ ့အမွ်တံုးလာျပီး စြမ္းေဆာင္ရည္ေတြပါ က်ဆင္းလာပါလိမ့္မယ္။
မိသားစုအတြက္ သူငယ္ခ်င္းအတြက္ ခ်စ္ခင္ရသူေတြအတြက္ အခ်ိန္ေပးပါ။ၾကင္နာပါ။ေႏြးေထြးပါ။ဂရုစိုက္ပါ။
အစားထုိးလို ့မရတဲ ့အရာေတြ အတြက္ ေနာင္တေတြ မလုိခ်င္ပါနဲ ့။၀မ္းနည္း ေၾကကြဲမွဳေတြ ပါ အပိုပါလာတတ္လို ့ပါ။
အရွင္နာယက ဗုဒၶတကၠသိုလ္
No comments:
Post a Comment