၁၉၈၁ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၅ ရက္မွာ ဂ်ာမနီႏုိင္ငံ၊ အက္ခ်ီးၿမိဳ႕မွာေနထုိင္တဲ့ အသက္ ၁၀ ႏွစ္အရြယ္ အာဆူလာ ဟာမန္ဟာ အိမ္နားမွာရွိတဲ့ ေတာအုပ္ေလးကို ျဖတ္ၿပီး အိမ္ကို စက္ဘီးစီးၿပီး ျပန္ခ်ိန္မွာ ျပန္ေပးဆြဲခံလုိက္ရပါတယ္။
ျပန္ေပးသမားဟာ ေတာထဲမွာ တစ္မီတာခြဲ အနက္ရွိၿပီး တစ္မီတာ က်ယ္တဲ့ သစ္သားေသတၱာတစ္လံုးကို ေျမျမႇဳပ္ထားၿပီး အထဲမွာ မီသီးတစ္လံုးတပ္ဆင္ထားကာ ကာတြန္းစာအုပ္ေတြ၊ ေရဘူးနဲ႔ ဘီစကစ္ေတြ ထည့္ထားပါတယ္။ ျပန္ေပးသမားက အာဆူလာေလးရဲ႕ မိဘေတြဆီက ေငြမရမခ်င္း သူမကို အဲဒီထဲမွာ ထည့္ထားပါတယ္။
မစၥတာဟာမန္တုိ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံဟာ စာတစ္ေစာင္လက္ခံရရွိၿပီး ျပန္ေပးသမားက အာဆူလာကို အသက္ရွင္လ်က္ ျပန္လုိခ်င္ရင္ ဂ်ာမန္ မတ္ေငြ ၂ သန္းေပးဖို႔ ေတာင္းပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဖုန္းဆက္ၿပီး ရဲကို တုိင္မယ္ဆုိရင္ သူတုိ႔သမီးကို ဘယ္ေတာ့မွ ျမင္ရမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔လည္း ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့တယ္။ တကယ္လည္း အဲဒီလို ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။
နာရီအနည္းငယ္အၾကာ အာဆူလာေလးဟာ ျပန္ေပးသမားေဖာက္ေပးထားတဲ့ အေပါက္ေလးက သစ္ရြက္ေတြ၊ ေျမႀကီးေတြနဲ႔ ပိတ္သြားၿပီး အသက္႐ွဴက်ပ္ၿပီး ေသဆုံးသြားပါတယ္။
သူမရဲ႕ အေလာင္းကို ၁၉ ရက္ၾကာမွ အနံ႔ခံေခြးေတြနဲ႔ ျပန္ရွာေတြ႕ခဲ့ၿပီး ရဲေတြက လူသတ္သမားရဲ႕ သဲလြန္စကို ရွာေတြ႕ဖို႔အတြက္ ၂၆ ႏွစ္ေတာင္ ၾကာခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္အေတာအတြင္းမွာ အာဆူလာရဲ႕ မိဘေတြက သူတုိ႔ရဲ႕သမီးေလးအတြက္ ဝမ္းနည္းပူေဆြးေနရၿပီး သူတုိ႔သမီးေလးကို ဘယ္လိုလူမ်ဳိးက သတ္သြားသလဲဆုိတာ သိခ်င္ေနၾကပါတယ္။ အဲဒီလူကို ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ ဖမ္းမိခဲ့ပါတယ္။
ျပန္ေပးသမား ဝါနာမက္ဇူရက္ခ္ဟာ အာဆူလာေလးကို ျပန္ေပးဆြဲခ်ိန္က သူတုိ႔ရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္ေနပါတယ္။ မက္ဇူရက္ခ္က အစပိုင္းမွာ သူမလုပ္ေၾကာင္း ျငင္းဆန္ေနခဲ့ေပမဲ့ အမည္မသိ သတင္းေပးတစ္ဦးရဲ႕ သက္ေသေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ အာဆူလာကို ျပန္ေပးဆြဲခဲ့ေၾကာင္း ဝန္ခံခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ သူ႔ကို ေထာင္ဒဏ္ တစ္သက္ခ်မွတ္လုိက္ပါတယ္။
Credit: Duwun
No comments:
Post a Comment