စာအုပ္ကို လက္ကကိုင္ဖတ္ရသည္ႏွင့္ အီးဘြတ္ခ္ (Ebook) ေခၚ ကြန္ပ်ဴတာ၊
လက္ပ္ေတာ့ႏွင့္ ကင္ ဒဲလ္ (Kindle) ကဲ့သို႔ စာဖတ္ရန္ အထူးျပဳလုပ္ထားသည့္
အရာေတြ ႏွင့္ ဖတ္ရေသာစာအုပ္ကိုဖတ္ရ ျခင္းမွာ မည္ကဲ့သို႔ ဖတ္ရသည္က
ပိုေကာင္းပါသနည္း။ စာအုပ္က ပိုဖတ္၍ေကာင္းသည္ဆုိသည္က ျငင္းစရာမရွိ။ သို႔ေသာ္
ေအာက္ပါ အခ်က္မ်ားႏွင့္ ျပည့္စုံမွ စာအုပ္ကို လက္ကေန ကုိင္ဖတ္ရသည္က
ေကာင္းပါသည္ဟု ဆုိႏုိင္ေပလိမ့္ မည္။ စာဖတ္သူမွာ ေအးေအး ေဆးေဆး
ဖတ္ရမည့္အခ်ိန္ရွိပါ လွ်င္၊ စာအုပ္မ်ားကို ထြက္တုိင္း ၀ယ္ယူႏုိင္သည့္
ေငြေၾကးရွိပါလွ်င္၊ အိမ္မွာစာအုပ္မ်ားကို ထိန္းသိမ္း ရန္ စာၾကည့္စင္
(သုိ႔မဟုတ္) စာ ၾကည့္သည့္ေနရာေကာင္းေကာင္း ရွိပါလွ်င္ စာအုပ္ကိုကုိင္ဖတ္ရ
သည္က နိဗၺာန္ဘုံျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
သို႔ေသာ္ အိမ္မွာ စာအုပ္ကို ကိုင္ဖတ္ရန္ အခ်ိန္မရွိသည့္ လူ တစ္ေယာက္။ စာအုပ္မ်ားကိုေပၚ တုိင္း ၀ယ္ဖတ္ရန္ ေငြေၾကးမတတ္ ႏုိင္သည့္ သူတစ္ေယာက္။ ပညာ ေရးအတြက္ အလကားရေသာ အြန္လုိင္းေပၚမွ အီးဘြတ္ခ္မ်ားကို မဖတ္မေနဖတ္ရမည့္ သူတစ္ ေယာက္။ အခ်ိန္အေတာ္မ်ားမ်ား ကုိ လမ္းေပၚမွာခရီးသြားရင္း၊ ကား ပိတ္ရင္း ကုန္ဆုံးရသူတစ္ေယာက္၊ စာအုပ္မ်ားကုိ ထိန္းသိမ္းရန္ အေျခအေနမေပးသည့္ သူတစ္ေယာက္အတြက္ ဖုန္းႏွင့္ပင္ ဖတ္၍ရသည့္ အီးဘြတ္ခ္သာ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
အရာခပ္သိမ္းနည္းပညာျဖင့္ လ်င္ျမန္စြာေျပာင္းလဲေနေသာ ၂၁ ရာစုမွာ လူသားမ်ား၏ ေလ့လာ သင္ယူမႈပုံစံကလည္း ေျပာင္းလဲ သြားသည္။ ယခင္က ပညာအ တြက္ ေက်ာင္းကိုသြားရ၏။ ယခု ေခတ္တြင္မူ ေက်ာင္းမ်ားက အြန္ လုိင္းျဖစ္ၿပီး ပညာေရးကလည္း အြန္လုိင္းျဖစ္လာ၏။ ယခင္က ကိုးကားလုိေသာ အေထာက္အ ထားအတြက္ စာၾကည့္တုိက္မွာ သြားၿပီး ရွာရေဖြရ၏။ ယခုအခါ မွာ စာၾကည့္တုိက္မ်ားက အြန္ လုိင္းစာၾကည့္တုိက္ျဖစ္လာသည္။ စာအုပ္မ်ားေနရာမွာလည္း အြန္ လုိင္းေပၚက အီးဘြတ္ခ္မ်ားျဖစ္ လာသည္။
‘‘ေခတ္ကလည္း ေျပာင္းလဲ သြားတာကိုးဗ်။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ငယ္ ငယ္က အေဖက႐ုံးမသြားခင္ မနက္မွာ သတင္းစာကိုေအးေဆး ဖတ္ႏုိင္တယ္။ ၿပီးမွ႐ုံးကိုသြားတယ္။ ညေန ၅ နာရီေလာက္ဆုိျပန္ ေရာက္တယ္။ တီဗီကလည္းမရွိ ေတာ့ ညဘက္ေရဒီယုိနားေထာင္ ၿပီး စာဖတ္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေခတ္မွာေတာ့ မနက္ဆို မုိးလင္း ေျပးရတာပဲ။ သတင္းစာလည္းမ၀ယ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ဖတ္ဖို႔လည္း အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး’’ဟု ရန္ကုန္ကကုန္တုိက္တစ္ခုတြင္ အလုပ္လုပ္ေနေသာ ကုိသိန္းစိုးက ေျပာသည္။ သူ႔အေနျဖင့္ ဖုန္းျဖင့္ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ ေပၚမွစာကိုသာ ဖတ္သည္ဟုဆုိ သည္။
စာဖတ္သူအခ်ဳိ႕ကမူ ယခင္ ကကဲ့သို႔ စာအုပ္ကိုကိုင္ၿပီး ဖတ္ တာကမွ အေကာင္းဆုံးဟုဆိုေလ့ ရွိၾကသည္။ အီးဘြတ္ခ္ကို စမ္းသပ္ရန္ ၀န္ေလးၾက၏။ နည္းပညာသစ္ ကို မ၀ံ့မရဲျဖစ္ေနသည္လည္း ပါ ၏။ သုိ႔ေသာ္ ထုိသူမ်ားအေနျဖင့္ မိမိတုိ႔ပတ္၀န္းက်င္က လူေနမႈ စနစ္ေျပာင္းလဲေနပုံကိုလည္း တစ္ ခ်က္ခန္႔ေလ့လာသင့္၏။ ေခတ္မီ တုိင္းလည္းေကာင္းသည္မဟုတ္ ေသာ္ျငား ေခတ္ကိုမ်က္ျခည္ျပတ္ပါက ေခတ္ေနာက္က်က်န္ခဲ့မည္ ျဖစ္သည္။
အီးဘြတ္ခ္၏ အေကာင္းဆုံး အားသာခ်က္က ေစ်းႀကီးေသာ စာအုပ္မ်ားကို ၀ယ္မဖတ္ႏုိင္သည့္ စာဖတ္သူမ်ားအတြက္ စာအုပ္ ေကာင္းမ်ားကို အလကားဖတ္ႏုိင္ ျခင္း ျဖစ္သည္ ေစ်းႀကီးေသာေဆး စာအုပ္မ်ား၊ ဘာသာရပ္ဆုိင္ရာစာ အုပ္မ်ားကို ၀ယ္မဖတ္ႏုိင္သူ ပညာရွင္မ်ား၊ ေလ့လာသူမ်ားသည္ အင္တာနက္မွာ ရွာလွ်င္ရွာတတ္သ လို ထုိစာအုပ္မ်ားကို အလကား ဖတ္၍ရႏုိင္သည္။ ၀ယ္ရမည္ဆုိပါ ကလည္း စာအုပ္၀ယ္ရသည္ ထက္မ်ားစြာေစ်းသက္သာ၏။ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေရးထား ေသာ ကမၻာေက်ာ္၀တၳဳမ်ားဆိုလွ်င္ ဗစ္တာဟူဂုိး၏၀တၳဳကအစ၊ အဂၤလိပ္အခ်စ္၀တၳဳစာေရးဆရာမ ဗာဂ်ီးနီးယား၏ ၀တၳဳအလယ္၊ ဟယ္ရီေပၚတာစာအုပ္အဆုံးအလကား ဖတ္ႏုိင္၏။ ကုိယ့္ကြန္ပ်ဴတာမွာ ေဒါင္းလုပ္လုပ္ၿပီး သိမ္းထားမလား ရေသးသည္။ အဂၤလိပ္လိုမဖတ္ႏုိင္သျဖင့္ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ဖတ္ခ်င္ပါသလား။ ျမန္မာအီးဘြတ္ခ္ ေတြ အြန္လုိင္းေပၚမွာ ေသာင္းခ်ီရွိ ၏။ မြန္၀န္ႀကီးဗညားဒလ၏ မြန္-ျမန္မာအေရးေတာ္ပုံက်မ္းအား ေဒါက္တာႏုိင္ပန္းလွ ဘာသာျပန္ ထားသည္ကို ဖတ္ခ်င္သလား၊ စာေရးဆရာေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း) ၏အခ်စ္ကဗ်ာမ်ားကို ဖတ္ခ်င္သလား။ တြတ္ပီကာတြန္းပဲ ဖတ္မလား၊ အြန္လုိင္းမွာ အလကားဖတ္ႏုိင္သည္။
‘‘ကြၽန္မက အီးဘြတ္ခ္စဖတ္ တာ ႏုိင္ငံျခားေရာက္ကတည္းက ေပါ့ေနာ္။ ကြၽန္မျမန္မာျပည္မွာ ရွာ လို႔မရႏုိင္တဲ့ စာအုပ္ေတြကို အြန္ လုိင္းမွာ ကြၽန္မအကုန္ဖတ္ရတယ္။ စာေရးဆရာဓူ၀ံရဲ႕ မာလာလုိ စာ အုပ္ေတာင္ အီးဘြတ္ခ္နဲ႔မွ ဖတ္ဖူး တယ္။ မစႏၵာတို႔၊ ခင္ႏွင္းယုတို႔ဆို လည္း ကြၽန္မမဖတ္ဖူးတဲ့အ ေဟာင္းေတြကအစ။ ေမာင္သိန္း ဆုိင္တို႔၊ ေမာင္သာရတို႔ေတာင္ပါ ေသးတယ္’’ဟု ကေနဒါႏုိင္ငံ တို ရန္တုိၿမိဳ႕မွာ ေနထုိင္သူ မမ်ဳိးေအး က ေျပာၾကားသည္။ သူကျမန္မာ အီးဘြတ္ခ္မ်ားထဲကေန စိတ္ႀကိဳက္ စာအုပ္၊ ရွားပါးစာအုပ္မ်ားဆိုလွ်င္ ေဒါင္လုတ္ခ်ၿပီး သိမ္းထားသည္ဟု ဆုိသည္။ ထုိ႔ျပင္ ကင္ဒဲလ္(Kindle) ေခၚ အေမဇုန္က ထုတ္သည့္ စာ အုပ္ဖတ္လို႔ရသည့္ ကြန္ပ်ဴတာအ ေသးစားေလးကို ေနရာတကာ သယ္ၿပီး သူကစာဖတ္သည္။ ကမၻာေပၚမွာ အီးဘြတ္ခ္ကိုဖတ္လွ်င္ အ ေကာင္းဆုံးဟုဆိုၾကသည့္ ကင္ ဒဲလ္ဗားရွင္းကို အေမဇုန္က ယခု အခါ ကြန္ပ်ဴတာႏွင့္အုိင္ဖုန္း။ အုိင္ ပတ္မ်ားကပါ ေဒါင္လုပ္လုပ္ၿပီး ဖတ္ခြင့္ေပးလုိက္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ကင္ဒဲလ္ႏုတ္ဘြတ္ခ္မ၀ယ္ထား လည္း မိမိအုိင္ဖုန္းႏွင့္ အုိင္ပတ္ခ္ မွာ ကင္ဒဲလ္ဗားရွင္းကို ဖတ္လို႔ရ သည္။ အုိင္ဖုန္းမရွိပါကလည္း ကြန္ပ်ဴတာကေန ဖတ္ႏုိင္၏။ ႏုိင္ငံတကာေစ်းကြက္မွ စာအုပ္အသစ္ စက္စက္ကို ဖတ္မည္ဆုိပါက ကင္ဒဲလ္ဗားရွင္းျဖင့္ အီးဘြတ္ခ္က ေစ်းအလြန္သက္သာ၏ အေမဇုန္မွာ အသင္း၀င္အျဖစ္ႏွင့္ ၀ယ္လွ်င္ စာအုပ္အေတာ္မ်ားမ်ားကို အခမဲ့ ဖတ္ခြင့္ရ၏။ စာအုပ္အသစ္တုိင္း ကို အခန္းတစ္ခန္းခန္း အျမည္းအ ျဖစ္ အခမဲ့ဖတ္ႏုိင္သည္။ စာဖတ္ သူမ်ားက သူတုိ႔အတြက္ ကင္ဒဲလ္ က ရတနာသုိက္ဟု တင္စားၾက ၏။ စာအုပ္မ်ား၊ စာအုပ္ဆုိင္မ်ား ကို လူအမ်ားအဖတ္နည္းသြားၾက ၿပီး စာအုပ္ေစ်းကြက္မေကာင္း သည္မွာ ျမန္မာႏုိ္င္ငံတစ္ခုတည္း မဟုတ္ပါ။ ႏုိင္ငံတကာမွာလည္း စာအုပ္ဆုိင္ႀကီးေတြက တျဖဳတ္ ျဖဳတ္ျပဳတ္ကုန္ၾကသည္။ စာအုပ္ ထုတ္ေ၀ေရးကလည္း က်ဆင္း လာသည္။ အလကားေပးေ၀ သည့္ မဂၢဇင္းပင္ လူေတြကမဖတ္ ၾကေတာ့ေပ။ သို႔ေသာ္ စာေရး ဆရာမ်ားကေတာ့ အေျခအေန ဆိုးသြားသည္မဟုတ္ပါ။ သူတုိ႔က စာအုပ္မ်ားကို အေမဇုန္ကဲ့သို႔ အြန္လုိင္းစာအုပ္ဆုိင္မ်ားကေန အီးဘြတ္ခ္အျဖစ္ ေစ်းကြက္သစ္ တင္ခဲ့သည္။ ထုတ္ေ၀သူမ်ားက လည္း အြန္လုိင္းေပၚေရာက္လာ ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဟယ္ရီေပၚတာကဲ့ သို႔ စာအုပ္မ်ားဆုိလွ်င္ စာအုပ္ ထက္ အြန္လုိင္းေပၚက ေရာင္းခ် သည့္ အေရအတြက္မ်ားခဲ့၏။ ထို႔ ေၾကာင့္ စာေရးဆရာမ်ားအတြက္ အက်ဳိးအျမတ္ရွိသည့္ ေစ်းကြက္ သစ္တစ္ခုျဖစ္လာခဲ့သည္။ ထို႔ ေၾကာင့္ စာအုပ္ဆုိင္မ်ား မရွိေသာ္ လည္း အြန္လုိင္းစာအုပ္ဆုိင္မ်ား ရွိလာသျဖင့္ ႏုိင္ငံတကာစာေရး ဆရာမ်ားက ပန္းပန္ေနဆဲ ျဖစ္၏။
ျမန္မာျပည္အေျခစိုက္ ျမန္မာစာေရးဆရာမ်ားထဲမွ မိမိစာအုပ္ကို ကုိယ္တုိင္အီးဘြတ္ခ္အ ျဖစ္ စင္တင္ရဲသူတစ္ေယာက္မွ မေတြ႕ရေသးေပ။ သည္အခ်က္ကလည္း အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိ သည္။ အြန္လိုင္းဘဏ္စနစ္ျဖစ္ ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ မရွိျခင္း၊ စာအုပ္ကိုအြန္လုိင္းကေန အီးဘြတ္ခ္ဖတ္႐ႈရေအာင္ အင္တာနက္ျမန္ ႏႈန္း မေကာင္းျခင္းႏွင့္ စာအုပ္ထုတ္ေ၀သူမ်ားမွာ အြန္လုိင္းစနစ္ႏွင့္ အီး ဘြတ္ခ္စနစ္ နည္းပညာကိုေလ့ လာစူးစမ္းမႈ မရွိျခင္း၊ ထိေတြ႕မႈမရွိ ျခင္းတို႔ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္သည္။
တကယ္တမ္း ေျပာၾကလွ်င္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ လူဦးေရ ၅၆ သန္း ခန္႔ရွိပါ၏။ သို႔ေသာ္ အေရာင္းရ ဆုံးစာေရးဆရာပင္ တစ္ႀကိမ္စာ အုပ္ထုတ္လွ်င္ ေရာင္းရသည့္ စာ အုပ္မွာတစ္ေသာင္းခန္႔ပင္ မျပည့္ ပါ။ သို႔ေသာ္ အြန္လုိင္းေပၚမွ ျမန္မာအီးဘြတ္ခ္မ်ားကို တက္ ၾကည့္ပါ။ ဖတ္႐ႈသူအေရအတြက္ မွာ စာအုပ္တစ္အုပ္လွ်င္ သိန္းခ်ီ ရွိေနသည္ကို ေတြ႕ရမည္။ ေဒါင္း လုတ္ဆဲြသည့္အႀကိမ္မွာလည္း ေသာင္းခ်ီသိန္းခ်ီရွိ၏။ စာေရးဆ ရာ မင္းလူ၊ မင္းသိခၤ၊ ဂ်ဴးႏွင့္ ခင္ ခင္ထူးတို႔၏ စာအုပ္မ်ားမွာ လူ ဖတ္အမ်ားဆုံးျမန္မာအီးဘြတ္ ခ္စာအုပ္မ်ားျဖစ္၏။ ဖတ္႐ႈသူက လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံက စာဖတ္ပရိ သတ္ခ်ည္းသက္သက္သာ မဟုတ္။ကမၻာတစ္လႊားက ျမန္မာပရိသတ္ မ်ား ျဖစ္သည္။
‘‘ဒါေပမဲ့ စိတ္မေကာင္းစရာ က ျမန္မာစာေရးဆရာေတြက အဲ ဒီအက်ဳိးအျမတ္ကို တစ္ျပားမွမခံ စားရတာပဲ။ ကိုယ့္စာအုပ္ကိုလူ ေတြက တင္ေနတာဖတ္ခ်င္သလို ဖတ္ေနတာကို ဒီအတုိင္းၾကည့္ေန ၾကတယ္။ မူပိုင္ခြင့္ေတာင္လုပ္ရ မွန္းမသိ။ လုပ္လို႔ရတယ္ဆိုတာ လည္း မသိၾကဘူး။ ကန္႔ကြက္ရမွန္း လည္း မသိဘူး။ သူတုိ႔စာအုပ္ေတြ ဟာ စာအုပ္ဆုိင္မွာေရာင္းရတာ ထက္ အြန္လုိင္းမွာ ေသာင္းခ်ီေဒါင္း လုတ္လုပ္ဖတ္ေနတယ္ဆိုတာကို သိပုံမရၾကဘူး’’ဟု မေအးမ်ဳိးက ဆုိ၏။
လ်င္သူစားစတမ္းဆိုသည့္ စကားအတုိင္း ျမန္မာအီးဘြတ္ခ္ မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ စာေရးဆရာ မ်ားထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ခံ စားခြင့္ရွိေနသည္က အြန္လုိင္းေပၚ က ျမန္မာအီးဘြတ္ခ္အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ အ ေမရိကန္မွာ အေျခစုိက္ေသာ ျမန္ မာအြန္လုိင္းအီးဘြတ္ခ္အင္တာ နက္ စာမ်က္ႏွာတစ္ခုဆုိလွ်င္ စာ ေရးဆရာမ်ားကို ခြင့္ေတာင္းျခင္း မရွိဘဲ စာအုပ္မ်ားကို စကင္ဖတ္ အီးဘြတ္ခ္လုပ္ကာ သူ႔ဆုိက္မွာ တင္သည္။ စာဖတ္သူမ်ားက အ ခမဲ့ဖတ္ႏုိင္သည္။ ဖတ္႐ႈသူလည္း အေတာ္မ်ား၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အခမဲ့ ဆုိေသာ္ျငား ထုိစာမ်က္ႏွာက ဖတ္႐ႈသူမ်ားသျဖင့္ ေၾကာ္ျငာမ်ားရ သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အဆုိပါအင္ တာနက္စာမ်က္ႏွာမွာ စီးပြားေရး အရ ေအာင္ျမင္ေနၿပီး ၀န္ထမ္း မ်ားပင္ ခန္႔ထားရသည္။ ထိုအခ်ိန္ မွာ ရန္ကုန္က မူရင္းစာေရးဆရာ မွာ စာအုပ္တစ္ေထာင္ကုန္ေအာင္ မနည္းေရာင္းေနရတုန္း ျဖစ္သည္။
တစ္ခါတစ္ရံ စာေရးဆရာ၏ စာအုပ္က ရန္ကုန္မွာသည္ေန႔ ျဖန္႔ ခ်ိလွ်င္သူတို႔က ခ်က္ခ်င္းအီးဘြတ္ ခ္ ေကာက္တင္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရန္ကုန္က စာဖတ္သူမ်ား မဖတ္ရ မီ အြန္လုိင္းမွာလူေတြက အခမဲ့ ဖတ္ေနၾကသည္။ အေမရိကန္ႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာေနသူ မိတ္ေဆြမ်ားရွိ သည့္ စာေရးဆရာတစ္ဦး၊ ႏွစ္ဦး စကမူ အဆုိပါ ၀က္ဘ္ဆုိက္ကို တရား၀င္ကန္႔ကြက္ၿပီး တင္ခြင့္မ ေပးသျဖင့္ သူတို႔၏စာအုပ္မ်ားကို ေတာ့ ထပ္မတင္ေတာ့ေပ။ တျခားစာေရးဆရာမ်ားႏွင့္ ထုတ္ေ၀သူ မ်ားကလည္း အေထာက္အထား ႏွင့္ တင္ျပႏုိင္ပါက ျဖဳတ္ေပးမည္ ဟု အဆုိပါ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမွာ ေရးသားထားသည္။ သို႔ေသာ္သူတုိ႔ကမူ စာေရးဆရာ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ကိုလာမေတာင္းဘဲ တင္ေနျခင္းျဖစ္သည္ဟု နာမည္ႀကီးစာ ေရးဆရာတစ္ဦးက ေျပာျပသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ စာအုပ္မ်ားကို လက္ကလည္း ကိုင္ဖတ္ပါ။ ထုိ႔အ ျပင္ေခတ္ႏွင့္အညီ အမီလုိက္ဖုိ႔ လည္း အြန္လုိင္းေပၚက အီးဘြတ္ခ္ မ်ားကိုလည္း လက္လွမ္းမီေအာင္ အားထုတ္ပါ။ သို႔မဟုတ္ပါက ကမၻာႀကီးႏွင့္ သီးျခားစီျဖစ္က်န္ေန ခဲ့လိမ့္မည္။ ထို႔ထက္ပိုဆိုးသည္ ကား ျမန္မာစာေရးဆရာမ်ားကဲ့သို႔ အြန္လုိင္းေပၚက လုပ္စားသူမ်ား၏ အျမတ္ထုတ္မႈကို ခံရလိမ့္မည္။
သို႔ေသာ္ အိမ္မွာ စာအုပ္ကို ကိုင္ဖတ္ရန္ အခ်ိန္မရွိသည့္ လူ တစ္ေယာက္။ စာအုပ္မ်ားကိုေပၚ တုိင္း ၀ယ္ဖတ္ရန္ ေငြေၾကးမတတ္ ႏုိင္သည့္ သူတစ္ေယာက္။ ပညာ ေရးအတြက္ အလကားရေသာ အြန္လုိင္းေပၚမွ အီးဘြတ္ခ္မ်ားကို မဖတ္မေနဖတ္ရမည့္ သူတစ္ ေယာက္။ အခ်ိန္အေတာ္မ်ားမ်ား ကုိ လမ္းေပၚမွာခရီးသြားရင္း၊ ကား ပိတ္ရင္း ကုန္ဆုံးရသူတစ္ေယာက္၊ စာအုပ္မ်ားကုိ ထိန္းသိမ္းရန္ အေျခအေနမေပးသည့္ သူတစ္ေယာက္အတြက္ ဖုန္းႏွင့္ပင္ ဖတ္၍ရသည့္ အီးဘြတ္ခ္သာ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
အရာခပ္သိမ္းနည္းပညာျဖင့္ လ်င္ျမန္စြာေျပာင္းလဲေနေသာ ၂၁ ရာစုမွာ လူသားမ်ား၏ ေလ့လာ သင္ယူမႈပုံစံကလည္း ေျပာင္းလဲ သြားသည္။ ယခင္က ပညာအ တြက္ ေက်ာင္းကိုသြားရ၏။ ယခု ေခတ္တြင္မူ ေက်ာင္းမ်ားက အြန္ လုိင္းျဖစ္ၿပီး ပညာေရးကလည္း အြန္လုိင္းျဖစ္လာ၏။ ယခင္က ကိုးကားလုိေသာ အေထာက္အ ထားအတြက္ စာၾကည့္တုိက္မွာ သြားၿပီး ရွာရေဖြရ၏။ ယခုအခါ မွာ စာၾကည့္တုိက္မ်ားက အြန္ လုိင္းစာၾကည့္တုိက္ျဖစ္လာသည္။ စာအုပ္မ်ားေနရာမွာလည္း အြန္ လုိင္းေပၚက အီးဘြတ္ခ္မ်ားျဖစ္ လာသည္။
‘‘ေခတ္ကလည္း ေျပာင္းလဲ သြားတာကိုးဗ်။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ငယ္ ငယ္က အေဖက႐ုံးမသြားခင္ မနက္မွာ သတင္းစာကိုေအးေဆး ဖတ္ႏုိင္တယ္။ ၿပီးမွ႐ုံးကိုသြားတယ္။ ညေန ၅ နာရီေလာက္ဆုိျပန္ ေရာက္တယ္။ တီဗီကလည္းမရွိ ေတာ့ ညဘက္ေရဒီယုိနားေထာင္ ၿပီး စာဖတ္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေခတ္မွာေတာ့ မနက္ဆို မုိးလင္း ေျပးရတာပဲ။ သတင္းစာလည္းမ၀ယ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ဖတ္ဖို႔လည္း အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး’’ဟု ရန္ကုန္ကကုန္တုိက္တစ္ခုတြင္ အလုပ္လုပ္ေနေသာ ကုိသိန္းစိုးက ေျပာသည္။ သူ႔အေနျဖင့္ ဖုန္းျဖင့္ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ ေပၚမွစာကိုသာ ဖတ္သည္ဟုဆုိ သည္။
စာဖတ္သူအခ်ဳိ႕ကမူ ယခင္ ကကဲ့သို႔ စာအုပ္ကိုကိုင္ၿပီး ဖတ္ တာကမွ အေကာင္းဆုံးဟုဆိုေလ့ ရွိၾကသည္။ အီးဘြတ္ခ္ကို စမ္းသပ္ရန္ ၀န္ေလးၾက၏။ နည္းပညာသစ္ ကို မ၀ံ့မရဲျဖစ္ေနသည္လည္း ပါ ၏။ သုိ႔ေသာ္ ထုိသူမ်ားအေနျဖင့္ မိမိတုိ႔ပတ္၀န္းက်င္က လူေနမႈ စနစ္ေျပာင္းလဲေနပုံကိုလည္း တစ္ ခ်က္ခန္႔ေလ့လာသင့္၏။ ေခတ္မီ တုိင္းလည္းေကာင္းသည္မဟုတ္ ေသာ္ျငား ေခတ္ကိုမ်က္ျခည္ျပတ္ပါက ေခတ္ေနာက္က်က်န္ခဲ့မည္ ျဖစ္သည္။
အီးဘြတ္ခ္၏ အေကာင္းဆုံး အားသာခ်က္က ေစ်းႀကီးေသာ စာအုပ္မ်ားကို ၀ယ္မဖတ္ႏုိင္သည့္ စာဖတ္သူမ်ားအတြက္ စာအုပ္ ေကာင္းမ်ားကို အလကားဖတ္ႏုိင္ ျခင္း ျဖစ္သည္ ေစ်းႀကီးေသာေဆး စာအုပ္မ်ား၊ ဘာသာရပ္ဆုိင္ရာစာ အုပ္မ်ားကို ၀ယ္မဖတ္ႏုိင္သူ ပညာရွင္မ်ား၊ ေလ့လာသူမ်ားသည္ အင္တာနက္မွာ ရွာလွ်င္ရွာတတ္သ လို ထုိစာအုပ္မ်ားကို အလကား ဖတ္၍ရႏုိင္သည္။ ၀ယ္ရမည္ဆုိပါ ကလည္း စာအုပ္၀ယ္ရသည္ ထက္မ်ားစြာေစ်းသက္သာ၏။ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေရးထား ေသာ ကမၻာေက်ာ္၀တၳဳမ်ားဆိုလွ်င္ ဗစ္တာဟူဂုိး၏၀တၳဳကအစ၊ အဂၤလိပ္အခ်စ္၀တၳဳစာေရးဆရာမ ဗာဂ်ီးနီးယား၏ ၀တၳဳအလယ္၊ ဟယ္ရီေပၚတာစာအုပ္အဆုံးအလကား ဖတ္ႏုိင္၏။ ကုိယ့္ကြန္ပ်ဴတာမွာ ေဒါင္းလုပ္လုပ္ၿပီး သိမ္းထားမလား ရေသးသည္။ အဂၤလိပ္လိုမဖတ္ႏုိင္သျဖင့္ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ဖတ္ခ်င္ပါသလား။ ျမန္မာအီးဘြတ္ခ္ ေတြ အြန္လုိင္းေပၚမွာ ေသာင္းခ်ီရွိ ၏။ မြန္၀န္ႀကီးဗညားဒလ၏ မြန္-ျမန္မာအေရးေတာ္ပုံက်မ္းအား ေဒါက္တာႏုိင္ပန္းလွ ဘာသာျပန္ ထားသည္ကို ဖတ္ခ်င္သလား၊ စာေရးဆရာေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း) ၏အခ်စ္ကဗ်ာမ်ားကို ဖတ္ခ်င္သလား။ တြတ္ပီကာတြန္းပဲ ဖတ္မလား၊ အြန္လုိင္းမွာ အလကားဖတ္ႏုိင္သည္။
‘‘ကြၽန္မက အီးဘြတ္ခ္စဖတ္ တာ ႏုိင္ငံျခားေရာက္ကတည္းက ေပါ့ေနာ္။ ကြၽန္မျမန္မာျပည္မွာ ရွာ လို႔မရႏုိင္တဲ့ စာအုပ္ေတြကို အြန္ လုိင္းမွာ ကြၽန္မအကုန္ဖတ္ရတယ္။ စာေရးဆရာဓူ၀ံရဲ႕ မာလာလုိ စာ အုပ္ေတာင္ အီးဘြတ္ခ္နဲ႔မွ ဖတ္ဖူး တယ္။ မစႏၵာတို႔၊ ခင္ႏွင္းယုတို႔ဆို လည္း ကြၽန္မမဖတ္ဖူးတဲ့အ ေဟာင္းေတြကအစ။ ေမာင္သိန္း ဆုိင္တို႔၊ ေမာင္သာရတို႔ေတာင္ပါ ေသးတယ္’’ဟု ကေနဒါႏုိင္ငံ တို ရန္တုိၿမိဳ႕မွာ ေနထုိင္သူ မမ်ဳိးေအး က ေျပာၾကားသည္။ သူကျမန္မာ အီးဘြတ္ခ္မ်ားထဲကေန စိတ္ႀကိဳက္ စာအုပ္၊ ရွားပါးစာအုပ္မ်ားဆိုလွ်င္ ေဒါင္လုတ္ခ်ၿပီး သိမ္းထားသည္ဟု ဆုိသည္။ ထုိ႔ျပင္ ကင္ဒဲလ္(Kindle) ေခၚ အေမဇုန္က ထုတ္သည့္ စာ အုပ္ဖတ္လို႔ရသည့္ ကြန္ပ်ဴတာအ ေသးစားေလးကို ေနရာတကာ သယ္ၿပီး သူကစာဖတ္သည္။ ကမၻာေပၚမွာ အီးဘြတ္ခ္ကိုဖတ္လွ်င္ အ ေကာင္းဆုံးဟုဆိုၾကသည့္ ကင္ ဒဲလ္ဗားရွင္းကို အေမဇုန္က ယခု အခါ ကြန္ပ်ဴတာႏွင့္အုိင္ဖုန္း။ အုိင္ ပတ္မ်ားကပါ ေဒါင္လုပ္လုပ္ၿပီး ဖတ္ခြင့္ေပးလုိက္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ကင္ဒဲလ္ႏုတ္ဘြတ္ခ္မ၀ယ္ထား လည္း မိမိအုိင္ဖုန္းႏွင့္ အုိင္ပတ္ခ္ မွာ ကင္ဒဲလ္ဗားရွင္းကို ဖတ္လို႔ရ သည္။ အုိင္ဖုန္းမရွိပါကလည္း ကြန္ပ်ဴတာကေန ဖတ္ႏုိင္၏။ ႏုိင္ငံတကာေစ်းကြက္မွ စာအုပ္အသစ္ စက္စက္ကို ဖတ္မည္ဆုိပါက ကင္ဒဲလ္ဗားရွင္းျဖင့္ အီးဘြတ္ခ္က ေစ်းအလြန္သက္သာ၏ အေမဇုန္မွာ အသင္း၀င္အျဖစ္ႏွင့္ ၀ယ္လွ်င္ စာအုပ္အေတာ္မ်ားမ်ားကို အခမဲ့ ဖတ္ခြင့္ရ၏။ စာအုပ္အသစ္တုိင္း ကို အခန္းတစ္ခန္းခန္း အျမည္းအ ျဖစ္ အခမဲ့ဖတ္ႏုိင္သည္။ စာဖတ္ သူမ်ားက သူတုိ႔အတြက္ ကင္ဒဲလ္ က ရတနာသုိက္ဟု တင္စားၾက ၏။ စာအုပ္မ်ား၊ စာအုပ္ဆုိင္မ်ား ကို လူအမ်ားအဖတ္နည္းသြားၾက ၿပီး စာအုပ္ေစ်းကြက္မေကာင္း သည္မွာ ျမန္မာႏုိ္င္ငံတစ္ခုတည္း မဟုတ္ပါ။ ႏုိင္ငံတကာမွာလည္း စာအုပ္ဆုိင္ႀကီးေတြက တျဖဳတ္ ျဖဳတ္ျပဳတ္ကုန္ၾကသည္။ စာအုပ္ ထုတ္ေ၀ေရးကလည္း က်ဆင္း လာသည္။ အလကားေပးေ၀ သည့္ မဂၢဇင္းပင္ လူေတြကမဖတ္ ၾကေတာ့ေပ။ သို႔ေသာ္ စာေရး ဆရာမ်ားကေတာ့ အေျခအေန ဆိုးသြားသည္မဟုတ္ပါ။ သူတုိ႔က စာအုပ္မ်ားကို အေမဇုန္ကဲ့သို႔ အြန္လုိင္းစာအုပ္ဆုိင္မ်ားကေန အီးဘြတ္ခ္အျဖစ္ ေစ်းကြက္သစ္ တင္ခဲ့သည္။ ထုတ္ေ၀သူမ်ားက လည္း အြန္လုိင္းေပၚေရာက္လာ ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဟယ္ရီေပၚတာကဲ့ သို႔ စာအုပ္မ်ားဆုိလွ်င္ စာအုပ္ ထက္ အြန္လုိင္းေပၚက ေရာင္းခ် သည့္ အေရအတြက္မ်ားခဲ့၏။ ထို႔ ေၾကာင့္ စာေရးဆရာမ်ားအတြက္ အက်ဳိးအျမတ္ရွိသည့္ ေစ်းကြက္ သစ္တစ္ခုျဖစ္လာခဲ့သည္။ ထို႔ ေၾကာင့္ စာအုပ္ဆုိင္မ်ား မရွိေသာ္ လည္း အြန္လုိင္းစာအုပ္ဆုိင္မ်ား ရွိလာသျဖင့္ ႏုိင္ငံတကာစာေရး ဆရာမ်ားက ပန္းပန္ေနဆဲ ျဖစ္၏။
ျမန္မာျပည္အေျခစိုက္ ျမန္မာစာေရးဆရာမ်ားထဲမွ မိမိစာအုပ္ကို ကုိယ္တုိင္အီးဘြတ္ခ္အ ျဖစ္ စင္တင္ရဲသူတစ္ေယာက္မွ မေတြ႕ရေသးေပ။ သည္အခ်က္ကလည္း အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိ သည္။ အြန္လိုင္းဘဏ္စနစ္ျဖစ္ ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ မရွိျခင္း၊ စာအုပ္ကိုအြန္လုိင္းကေန အီးဘြတ္ခ္ဖတ္႐ႈရေအာင္ အင္တာနက္ျမန္ ႏႈန္း မေကာင္းျခင္းႏွင့္ စာအုပ္ထုတ္ေ၀သူမ်ားမွာ အြန္လုိင္းစနစ္ႏွင့္ အီး ဘြတ္ခ္စနစ္ နည္းပညာကိုေလ့ လာစူးစမ္းမႈ မရွိျခင္း၊ ထိေတြ႕မႈမရွိ ျခင္းတို႔ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္သည္။
တကယ္တမ္း ေျပာၾကလွ်င္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ လူဦးေရ ၅၆ သန္း ခန္႔ရွိပါ၏။ သို႔ေသာ္ အေရာင္းရ ဆုံးစာေရးဆရာပင္ တစ္ႀကိမ္စာ အုပ္ထုတ္လွ်င္ ေရာင္းရသည့္ စာ အုပ္မွာတစ္ေသာင္းခန္႔ပင္ မျပည့္ ပါ။ သို႔ေသာ္ အြန္လုိင္းေပၚမွ ျမန္မာအီးဘြတ္ခ္မ်ားကို တက္ ၾကည့္ပါ။ ဖတ္႐ႈသူအေရအတြက္ မွာ စာအုပ္တစ္အုပ္လွ်င္ သိန္းခ်ီ ရွိေနသည္ကို ေတြ႕ရမည္။ ေဒါင္း လုတ္ဆဲြသည့္အႀကိမ္မွာလည္း ေသာင္းခ်ီသိန္းခ်ီရွိ၏။ စာေရးဆ ရာ မင္းလူ၊ မင္းသိခၤ၊ ဂ်ဴးႏွင့္ ခင္ ခင္ထူးတို႔၏ စာအုပ္မ်ားမွာ လူ ဖတ္အမ်ားဆုံးျမန္မာအီးဘြတ္ ခ္စာအုပ္မ်ားျဖစ္၏။ ဖတ္႐ႈသူက လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံက စာဖတ္ပရိ သတ္ခ်ည္းသက္သက္သာ မဟုတ္။ကမၻာတစ္လႊားက ျမန္မာပရိသတ္ မ်ား ျဖစ္သည္။
‘‘ဒါေပမဲ့ စိတ္မေကာင္းစရာ က ျမန္မာစာေရးဆရာေတြက အဲ ဒီအက်ဳိးအျမတ္ကို တစ္ျပားမွမခံ စားရတာပဲ။ ကိုယ့္စာအုပ္ကိုလူ ေတြက တင္ေနတာဖတ္ခ်င္သလို ဖတ္ေနတာကို ဒီအတုိင္းၾကည့္ေန ၾကတယ္။ မူပိုင္ခြင့္ေတာင္လုပ္ရ မွန္းမသိ။ လုပ္လို႔ရတယ္ဆိုတာ လည္း မသိၾကဘူး။ ကန္႔ကြက္ရမွန္း လည္း မသိဘူး။ သူတုိ႔စာအုပ္ေတြ ဟာ စာအုပ္ဆုိင္မွာေရာင္းရတာ ထက္ အြန္လုိင္းမွာ ေသာင္းခ်ီေဒါင္း လုတ္လုပ္ဖတ္ေနတယ္ဆိုတာကို သိပုံမရၾကဘူး’’ဟု မေအးမ်ဳိးက ဆုိ၏။
လ်င္သူစားစတမ္းဆိုသည့္ စကားအတုိင္း ျမန္မာအီးဘြတ္ခ္ မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ စာေရးဆရာ မ်ားထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ခံ စားခြင့္ရွိေနသည္က အြန္လုိင္းေပၚ က ျမန္မာအီးဘြတ္ခ္အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ အ ေမရိကန္မွာ အေျခစုိက္ေသာ ျမန္ မာအြန္လုိင္းအီးဘြတ္ခ္အင္တာ နက္ စာမ်က္ႏွာတစ္ခုဆုိလွ်င္ စာ ေရးဆရာမ်ားကို ခြင့္ေတာင္းျခင္း မရွိဘဲ စာအုပ္မ်ားကို စကင္ဖတ္ အီးဘြတ္ခ္လုပ္ကာ သူ႔ဆုိက္မွာ တင္သည္။ စာဖတ္သူမ်ားက အ ခမဲ့ဖတ္ႏုိင္သည္။ ဖတ္႐ႈသူလည္း အေတာ္မ်ား၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အခမဲ့ ဆုိေသာ္ျငား ထုိစာမ်က္ႏွာက ဖတ္႐ႈသူမ်ားသျဖင့္ ေၾကာ္ျငာမ်ားရ သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အဆုိပါအင္ တာနက္စာမ်က္ႏွာမွာ စီးပြားေရး အရ ေအာင္ျမင္ေနၿပီး ၀န္ထမ္း မ်ားပင္ ခန္႔ထားရသည္။ ထိုအခ်ိန္ မွာ ရန္ကုန္က မူရင္းစာေရးဆရာ မွာ စာအုပ္တစ္ေထာင္ကုန္ေအာင္ မနည္းေရာင္းေနရတုန္း ျဖစ္သည္။
တစ္ခါတစ္ရံ စာေရးဆရာ၏ စာအုပ္က ရန္ကုန္မွာသည္ေန႔ ျဖန္႔ ခ်ိလွ်င္သူတို႔က ခ်က္ခ်င္းအီးဘြတ္ ခ္ ေကာက္တင္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရန္ကုန္က စာဖတ္သူမ်ား မဖတ္ရ မီ အြန္လုိင္းမွာလူေတြက အခမဲ့ ဖတ္ေနၾကသည္။ အေမရိကန္ႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာေနသူ မိတ္ေဆြမ်ားရွိ သည့္ စာေရးဆရာတစ္ဦး၊ ႏွစ္ဦး စကမူ အဆုိပါ ၀က္ဘ္ဆုိက္ကို တရား၀င္ကန္႔ကြက္ၿပီး တင္ခြင့္မ ေပးသျဖင့္ သူတို႔၏စာအုပ္မ်ားကို ေတာ့ ထပ္မတင္ေတာ့ေပ။ တျခားစာေရးဆရာမ်ားႏွင့္ ထုတ္ေ၀သူ မ်ားကလည္း အေထာက္အထား ႏွင့္ တင္ျပႏုိင္ပါက ျဖဳတ္ေပးမည္ ဟု အဆုိပါ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမွာ ေရးသားထားသည္။ သို႔ေသာ္သူတုိ႔ကမူ စာေရးဆရာ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ကိုလာမေတာင္းဘဲ တင္ေနျခင္းျဖစ္သည္ဟု နာမည္ႀကီးစာ ေရးဆရာတစ္ဦးက ေျပာျပသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ စာအုပ္မ်ားကို လက္ကလည္း ကိုင္ဖတ္ပါ။ ထုိ႔အ ျပင္ေခတ္ႏွင့္အညီ အမီလုိက္ဖုိ႔ လည္း အြန္လုိင္းေပၚက အီးဘြတ္ခ္ မ်ားကိုလည္း လက္လွမ္းမီေအာင္ အားထုတ္ပါ။ သို႔မဟုတ္ပါက ကမၻာႀကီးႏွင့္ သီးျခားစီျဖစ္က်န္ေန ခဲ့လိမ့္မည္။ ထို႔ထက္ပိုဆိုးသည္ ကား ျမန္မာစာေရးဆရာမ်ားကဲ့သို႔ အြန္လုိင္းေပၚက လုပ္စားသူမ်ား၏ အျမတ္ထုတ္မႈကို ခံရလိမ့္မည္။
No comments:
Post a Comment