သစၥာေဖာက္တဲ့ေလာက္ေကာင္ေတြလို႔ပဲျမင္ပါတယ္

 ျမန္မာျပည္မွာေမြး ျမန္မာျပည္မွာႀကီးၿပီး ျမန္မာျပည္ကိုခ်စ္တဲ့ ျမန္မာျပည္သား တ႐ုတ္ႏြယ္ဖြားမ်ားကိုပဲ ေဆြမ်ဳိးေပါက္ေဖာ္မိတ္ေဆြေတြလို႔ ကြၽန္ေတာ္သတ္မွတ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေရးတဲ့အထဲမွာ သူတို႔ကို ထိခိုက္ေစလိုစိတ္ တစ္စက္မွ မပါဘူး။ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ တစံုတရာ ျဖစ္ေစခဲ့ရင္ ႀကိဳၿပီး ေတာင္းပန္ပါတယ္။

ဒီ Post ကိုေရးတဲ့ ကြၽန္ေတာ့ဆီမွာ တ႐ုတ္ေသြး တစ္မတ္သား ပါတယ္။ ျပည္မႀကီးမွာ အငတ္ေဘး ဆိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ အေမရဲ႕ အဘိုးဟာ ျမန္မာျပည္ကို ေျပးလာတယ္။ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးနဲ႔ ေတြ႕ၿပီး ပါလာတဲ့ တ႐ုတ္႐ိုးရာ အားလံုးကို ဓားနဲ႔ခုတ္ၿပီး ေခ်ာင္းထဲ ေမွ်ာပစ္လိုက္တယ္။ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာ အျဖစ္ခံယူတယ္။ ကြယ္လြန္ေတာ့လည္း ျမန္မာလိုပဲ သၿဂဳႋဟ္တယ္။

ေျပာခ်င္တာက ကြၽန္ေတာ္ တ႐ုတ္ေသြးေႏွာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာျပည္မွာေမြးလို႔ ျမန္မာျပည္ကိုပဲခ်စ္တယ္။ ကိုယ့္ဇာတိခ်က္ေႂကြ မြန္ျပည္နယ္ကိုခ်စ္လို႔ မင္းဘာလူမ်ဳိးလဲ လို႔ ေမးခဲ့ရင္ #မြန္ လို႔တစ္လံုးတည္းေျဖတယ္။ တ႐ုတ္ေသြး ေႏွာတယ္ဆိုတာကို ေမ့ကိုေမ့ထားတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ဟာ တ႐ုတ္ေသြး နည္းနည္းေလးစပ္ေပမဲ့
#ျမန္မာျပည္ကိုစစ္စစ္မွန္မွန္ခ်စ္တဲ့မြန္တစ္ေယာက္ပါ။

ဒါ့ေၾကာင့္ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အေရွ႕အရပ္က အင္အားႀကီးလာတဲ့ တ႐ုတ္ကို ငါ့ေသြးထဲ ဒင္းတို႔လူမ်ဳိး တစ္မတ္သားပါတာပဲ ဆိုၿပီး ေယာင္လို႔ေတာင္ ဦးၫႊတ္စရာ အေၾကာင္း တစ္စက္မွကို မရွိဘူး။

ႏိုင္ငံရပ္ျခား ေရာက္ဖူးၾကတဲ့သူေတြသိလိမ့္မယ္။ ျမန္မာေတြ အေရာက္အေပါက္ အလြန္မ်ားတဲ့ စကၤာပူ နဲ႔ပဲ ဥပမာ ေပးမယ္။ စကၤာပူမွာ အလုပ္လုပ္ခ်င္ရင္ အနိမ့္ဆံုး Work Permit ရွိမွလုပ္လို႔ရတယ္။ အလုပ္ဆိုတာ လခစား အလုပ္ကို ေျပာတာေနာ္။

ဒါေပမဲ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးဆိုလို႔ အေပါဆံုး ခ်ဳိခ်ဥ္ေရာင္းတဲ့ သၾကားလံုးဆိုင္ေလးေတာင္ ဖြင့္ခ်င္တိုင္းဖြင့္လို႔ မရဘူးဗ်။ လစာေဒၚလာႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ရတဲ့ S Pass ကိုင္တဲ့သူေတြ လစာေဒၚလာသုံးေထာင္ေက်ာ္ရတဲ့ EP ကိုင္ထားတဲ့ သူေတြလည္း ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ ဖြင့္ခြင့္မရွိဘူး။ Work Permit တို႔ S Pass တို႔ EP တို႔ဆိုတာ ဝန္ထမ္းျဖစ္ခြင့္ပါမစ္ အဆင့္ပဲ ရွိတာ။ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ခြင့္ ပါမစ္မဟုတ္ဘူး။ သၾကားလံုးေရာင္းတဲ့ဆိုင္လည္း ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးပဲ။ မရဘူး။ ဝန္ထမ္းပဲလုပ္။ စီးပြားေရး မလုပ္နဲ႔။

သၾကားလံုးေရာင္းတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ ေလာက္ ဖြင့္ခြင့္ ဆိုတာ စကၤာပူရီယန္ ႏိုင္ငံသား မဟုတ္ခဲ့ရင္ ႏိုင္ငံျခားသားဆို #PR လို႔ အတိုေကာက္ေခၚၾကတဲ့ Permanent Resident ျမန္မာလိုေျပာရရင္ #အၿမဲတမ္းေနထိုင္ခြင့္ရွိသူ ဆိုတဲ့ အဆင့္ရွိမွရတာ။

PR ဆိုတာမ်ဳိးကလည္း လာေလွ်ာက္တဲ့ ေတြ႕ကရာ လူတိုင္း ေပါက္လႊတ္ပဲစား ေပးတာမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး။ အဆင့္ဆင့္ အေသးစိတ္ စိစစ္တာ။ PR ရၿပီးတာေတာင္ အၿမဲတမ္း ေနထိုင္ခြင့္ရွိသူ ဆိုေပမဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားပဲ ျဖစ္ေနေသးလို႔ စကၤာပူရီယန္ေတြထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ျမင့္မားတဲ့ အခြန္ကို ေပးရတာ။ သာမန္ဝန္ထမ္းျဖစ္ခြင့္ ပါမစ္ပဲရွိတဲ့ (ေရးရတာ အားေတာ့နာတယ္။ လခစားဘဝမွာပဲ ရွိေနေသး သမွ်ေတာ့ မန္ေနဂ်ာလည္း ဝန္ထမ္းပဲ။) WP တို႔ S Passတို႔ EP တို႔ေလာက္ဆို စကၤာပူမွာေနရင္ လင္မယား ဆို ကေလးေတာင္ မယူရဲေလာက္ေအာင္ အခြန္အခ မ်ားတာ။

ထားပါေတာ့ စကၤာပူနဲ႔ယွဥ္ရင္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ႕ Loop Hole ေတြမ်ားခ်က္ကေတာ့.......

ဟိုးတေလာက ေျမနီကုန္း စီးတီးမတ္ အနားမွာ #ဘာဝယ္ဝယ္ငါးေထာင္ လို႔ဆုိင္းဘုတ္တင္ၿပီး တ႐ုတ္စာတမ္း ေတြျပည့္ေနတဲ့ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ေတြ႕လို႔ ဝင္စပ္စုတယ္။ ေမးၾကည့္တယ္။ ျမန္မာလို မေျပာတတ္ၾကဘူး။ ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ စကားျပန္ ေရာက္လာၿပီး အေမးအေျဖလုပ္ရတယ္။

တကယ္တမ္းလည္း ဝယ္ဖုိ႔သြားတာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္တိုင္း ကိုယ့္ျပည္မွာ တ႐ုတ္လို ဆုိင္းဘုတ္တင္တာေတြ႕ရင္ ခံျပင္းၿပီး တင္းလြန္းလို႔ ဝင္ၿပီး ဆန္းစစ္တာ.........

ေရႊတိဂုံဘုရား အေနာက္ဘက္ ျပည္သူ႔ရင္ျပင္ထဲမွာ ပန္းအိုးေတြ အႀကီးအက်ယ္ေရာင္းေနတယ္။ ဝင္ေမးၾကည့္တယ္ ျမန္မာလိုမတတ္ဘူး။ တ႐ုတ္လိုေျဖေနတယ္။ ျပည္သူ႔ရင္ျပင္ထဲမွာ လာၿပီးေတာ့မ်ား ရာရာစစ........

နာမည္ႀကီးၿပီး ဆိုင္ခြဲေတြ အမ်ားႀကီး ဖြင့္ေနတဲ့ ဆံသဆိုင္ ထဲဝင္တယ္။ ဆံပင္ညႇပ္ဆရာေတြ ျမန္မာစကား တစ္လံုးမွ မတတ္ဘူး။ စကားျပန္က "အစ္ကို ဘယ္လိုပုံ လိုခ်င္လဲ" လို႔ တ႐ုတ္သံဝဲဝဲ နဲ႔လာေမးတယ္။ အံႀကိတ္ ေခါင္းခါၿပီး ထထြက္ လာခဲ့တယ္........

လမ္းေလွ်ာက္ရင္း လက္ထဲေၾကာ္ျငာလာထည့္တာက 18+ ပုံေတြ စာသားေတြ ေဝေဝဆာဆာနဲ႔ တ႐ုတ္ျပည္မွ ဆရာဝန္မ်ား ကုသေပးေနေသာ အထူးကုေဆးခန္းႀကီးတဲ့....

#What_the_hell ?????

အဲ့ဒီ ျမန္မာလိုတစ္လံုးမွ မတတ္တဲ့ တ႐ုတ္ေတြကို ဘယ္သူက ျမန္မာျပည္မွာ ေဆးကုသခြင့္ #ဆမ ေပးလိုက္တာတုန္း????? ဆရာဝန္ အစစ္ေတြေရာ ဟုတ္လို႔လား?????ေဆးခန္းေထာင္ခြင့္ေရာ ဘယ္သူေတြကေပးလိုက္တာလဲ????

ရန္ကုန္ ေဆး(၁) ကေန MBBS ဘြဲ႕ရၿပီး စကၤာပူမွာ ေဆးခန္းဖြင့္ခြင့္ ပါမစ္ သြားေလွ်ာက္ၾကည့္လိုက္ေလ။ လြယ္သလား လို႔သိခ်င္ရင္။

ျမန္မာစကား တစ္လံုးမွမတတ္ဘဲ ျပည္သူ႔ရင္ျပင္မွာ ဆိုင္လာဖြင့္ရေအာင္ အဲ့ဒီတ႐ုတ္ေတြက ဘယ္တုန္းက ျမန္မာျပည္မွာ အၿမဲတမ္း ေနထိုင္ခြင့္ PR ရသြားတာလဲ???

ပိုင္ရွင္က ျမန္မာႏိုင္ငံသား ဆိုရင္လည္း အဲ့ဒီတ႐ုတ္ေတြ ဘယ္လိုပါမစ္မ်ဳိးနဲ႔ လာလုပ္စားေနတာလဲ?????

ဒါမ်ဳိးကို ႏိုင္ငံျခားတိုက္႐ိုက္ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ FDI လို႔ လာမေျပာနဲ႔။ လံုးဝမဟုတ္ဘူး။

ဘယ္ႏိုင္ငံမွာၾကည့္ၾကည့္ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈလို႔ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ ဌာေနႏိုင္ငံသား အခ်ဳိး ဘယ္ေလာက္ ပါရမယ္။ မရွိမျဖစ္ပညာရွင္အဆင့္မွာမွ ႏိုင္ငံျခားသား ကြၽမ္းက်င္သူ ပညာရွင္ခန္႔ရမယ္။ အဲ့ဒီကြၽမ္းက်င္သူ ေနရာအတြက္ ဌာေနႏိုင္ငံသားေတြ လုပ္ႏိုင္လာေအာင္ ဘယ္လိုေလ့က်င့္ေပးရမယ္။ အရည္အေသြးမီလာရင္ ဌာေနႏိုင္ငံသားပညာရွင္ကို ႏိုင္ငံျခားသားေနရာမွာ ဘယ္လို အစားထိုးၿပီး နည္းပညာကို ဘယ္သုိ႔ဘယ္ပုံ လက္လႊဲယူမယ္ အစရွိသျဖင့္ အေျမာ္အျမင္ရွိရွီစီမံၾကတာခ်ည္းပဲ.....

အခုေတာ့မ်ား ျမန္မာျပည္မွာ ႏိုင္ငံျခားသား မ်က္ေပါက္က်ဥ္း ျပည္ႀကီးတ႐ုတ္ေတြ ေပါက္လႊတ္ပဲစား ေနခ်င္သလိုေန လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ခြင့္ရေနတာ တာဝန္ရွိသူေတြ အလုပ္လံုးဝ မလုပ္ၾကတာ သိသာလိုက္တာ။

ကိုယ္က ကြန္ျပဴတာ မထုတ္ႏိုင္လို႔ ႏိုင္ငံျခားက ထုတ္တဲ့ ကြန္ျပဴတာကို က်သင့္တဲ့ေဈးေပးၿပီး ဝယ္ရတာ ျပႆနာ မဟုတ္ဘူး။

ဒါေပမဲ့ ျမန္မာစကားတစ္လံုးမွ မတတ္တဲ့ မ်က္ေပါက္က်ဥ္း ႏွာေခါင္းျပားတစ္ေယာက္ဆီမွာ စကားျပန္နဲ႔ ဆံပင္ညႇပ္လိုက္တိုင္း ကိုယ့္ႏိုင္ငံသား ဆံသဆရာေလး တစ္ေယာက္ ကိုယ့္ဆီက ဆံသခ ေငြမရေတာ့ဘဲ ထမင္းငတ္သြားရွာၿပီ။ ဒါကို အၿမဲႏွလံုးသြင္းပါ........

အရည္အေသြးမရွိတဲ့ ပစၥည္းတစ္ခုကို အဲ့ဒီငါးေထာင္တန္ ဆိုင္က ကိုယ္တစ္ခုခုဝယ္လိုက္တိုင္း ပစၥည္းေကာင္းေကာင္းကို အဆင့္ရွိရွိ ေရာင္းတဲ့ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသားကုန္စံုဆိုင္ေလး တစ္ဆိုင္ဟာ ကိုယ့္ေၾကာင့္ဝင္ေငြ ငါးေထာင္ေလ်ာ့သြားၿပီ။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ကို အဲ့ဒီနည္းနဲ႔ ကိုယ္သတ္လိုက္သလို ျဖစ္သြားၿပီမွတ္ပါ။

တို႔ျမန္မာေတြ #ေပါေခ်ာင္ေကာင္း သိပ္ႀကိဳက္တတ္တာ ကုမရတဲ့ ေရာဂါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အဲ့ဒီလို ငါးေထာင္တန္ တ႐ုတ္အစုတ္ဆိုင္မ်ဳိးေတြေတြ႕တိုင္း ဒီဂါထာကို သက္ေစ့ နာနာရြတ္ေပး......
"#ေပါၿပီးေခ်ာင္ေနၿပီဆိုတာနဲ႔လံုးဝမေကာင္းေတာ့ဘူး........"
လို႔ ..................

ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ၿပီးေရာ ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ ကိုယ့္ႏိုင္ငံထဲ သြင္းခဲ့တဲ့သူ၊ ဝင္ခြင့္ေပးခဲ့တဲ့သူ၊ အဲ့ဒီဆိုင္မ်ဳိးမွာ ေပါေခ်ာင္ေကာင္းဝယ္တဲ့သူ၊ အေရးယူသင့္ ရက္နဲ႔ မယူဘဲ သိသိႀကီးနဲ႔ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့တာဝန္ရွိသူေတြ အားလံုးကိုေတာ့................

ဒီ Post ရဲ႕ေခါင္းစဥ္ကိုသာ ျပန္ဖတ္ၾကည့္လိုက္ပါေတာ့ဗ်ာ...
Minn Aung Khant Zaw feeling ေပါၿပီးေခ်ာင္ရင္မေကာင္းဘူး
#သစၥာေဖာက္တဲ့ေလာက္ေကာင္ေတြလို႔ပဲျမင္ပါတယ္