စိတ္ထဲရွိသည္ကုိ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာမထြက္ေသာ အားနာျခင္းမ်ဳိးသည္ မေကာင္းေသာ အားနာျခင္းမ်ဳိးျဖစ္သည္။
ေအာက္ပါ ဥပမာမ်ားကုိ ၾကည့္ပါ။
(က) လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္မ်ားႏွင့္အတူ ၀ုိင္းထုိင္၍ ေန႔လည္စာ စားခ်ိန္တြင္
မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ထုိင္စားေနသူတဦး၏ ေမးေစ့တြင္ ထမင္းလုံးကပ္ေနသည္။
သင္ကေျပာရမွာကုိ အားနာေနသည္။ သင္ေျပာလုိက္လွ်င္ ထုိသူ ရွက္သြားမွာကိုလည္း
စုိးရိမ္ေနသည္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိထမင္းေစ့ ကပ္ေနျခင္းကုိ ျမင္ေနရသူတုိင္း၏စိတ္တြင္
ကသိကေအာက္ႏွင့္ မသက္သာ။ ဤကိစၥမ်ဳိးတြင္ အားနာေန၍ မေျပာျခင္းသည္မေကာင္း။
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာလုိက္ျခင္းျဖင့္အားလုံးေျပလည္သြားႏုိင္သည္။
(ခ) တစုံတေယာက္က သင့္ထံမွ ပုိက္ဆံေခ်းငွားသည္။ တကယ္ေတာ့ သင္က မေခ်းခ်င္။
သုိ႔ေသာ္ ျငင္းရမွာ အားနာ၍ ေခ်းလုိက္သည္။ (ၿပီးေတာ့ သင္ကေငြျပန္ေတာင္းရမွာကုိလည္း အားနာေနဦးမည္ ျဖစ္သည္။) ထုိေန႔မွစ၍ ေငြျပန္မရမခ်င္း သင္မေပ်ာ္ေတာ့။ဤေနရာတြင္လည္း အားနာျခင္းသည္ သင္၏ပကတိစိတ္အရင္းခံကုိ ကြယ္၀ွက္၍ မျပတ္မသား ဆုံးျဖတ္ျခင္းမ်ဳိးျဖစ္ရာ
ကုသုိလ္မရသည့္အျပင္ အကုသုိလ္အား ၀ယ္ယူသကဲ့သုိ႔ျဖစ္ေသာ အားနာျခင္းမ်ဳိး
ျဖစ္သည္။
ဤေနရာတြင္ စကားစပ္လ်ဥ္း၍ အေတြ႕အႀကဳံတခုကုိ ျပန္လည္ေဖာက္သည္ခ်ခ်င္ပါသည္။
တေန႔တြင္ မိတ္ေဆြတေယာက္အား စင္ကာပူေလဆိပ္သုိ႔ လုိက္ပုိ႔ရာတြင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတဦး၏ ၿငီးတြားသံကုိ ေအာက္ပါအတုိင္း ၾကားခဲ့ရပါသည္။
“စိတ္ညစ္တယ္ဗ်ာ။ သူ႕အိမ္က လမ္းျကံဳ ထည့္ေပးလုိက္လုိ ့ တလမ္းလုံး လက္ေမာင္ျပဳတ္မတတ္ ဆြဲလာရတယ္”
ထုိစကားကုိ ၾကားရသည့္အခ်ိန္မွစ၍ အိမ္ျပန္ေရာက္သည္အထိ က်မ..မွာ ေတြးမိတုိင္း အူယားလွသျဖင့္ အသံထြက္၍ မရယ္မိေအာင္ ေအာင့္ထားရ၏။
လူႀကဳံေပးသူကလည္း အားမနာပ ထည့္ေပးၿပီး၊ သယ္သူကလည္း အားအနာလြန္ကာ သယ္လာခဲ့ၿပီးမွ ကြယ္ရာတြင္ စကားတင္းဆုိ ၿငီးတြားေနျခင္း ျဖစ္သည္။
(၂) ကုိယ္ရသင့္ရထုိက္သည္ကုိ ေတာင္းဆုိရမွာ အားနာျခင္းမ်ဳိး
ဤသည္မွာ ျမန္မာအမ်ားစုတြင္ ျဖစ္တတ္ေသာ အားနာမႈမ်ဳိး ျဖစ္သည္။ အေႂကြးျပန္ေတာင္းရမည္ကုိ တြန္႔ဆုတ္ေနၾကသည္။ မိမိ၏ အားလပ္ရက္ခြင့္ကုိ ယူရန္တြန္႔ဆုတ္ေနၾကသည္။ က်ဴတန္းစီရာ၌ မိမိေရွ႕တြင္ ၾကားျဖတ္၍ တန္းစီသူကုိမလုပ္ရန္ေျပာဖုိ႔ ၀န္ေလးၾကသည္။ မိမိႏွင့္ ခ်ိန္းဆုိထားေသာ အခ်ိန္တြင္ တိက်စြာ ေရာက္မလာသူအား ေထာက္ျပသတိေပးရန္ တြန္႔ဆုတ္ အားနာေနတတ္ၾကသည္။
ဤအားနားျခင္းသည္ ေလာဘနည္းျခင္းေၾကာင့္လည္းမဟုတ္၊ခႏၱီပါရမီႏွင့္ျပည့္၀ေနျခင္းေၾကာင့္လည္းမဟုတ္။
ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈဟုကား လုံးလုံးမွ်ပင္မဆုိသင့္။ ဤအားနာျခင္းမ်ဳိးသည္ လူပုဂၢဳိလ္တဦးခ်င္း၏
ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးႏွင့္သာ ဆုိင္ေပသည္။ တျခားအေၾကာင္းေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲမိမိရသင့္ရထုိက္သည္ကုိ
မသိေလာက္ေအာင္ ထံူ၍ အ၍ န၍သာ ျဖစ္ႏုိင္ေပသည္။ မိမိတြင္ ထုိသုိ႔ေသာ အားနာမႈမ်ဳိးရွိက သတိထား၍ ေခ်ဖ်က္သင့္သည္ဟု ထင္ပါသည္။
(၃) မိမိတာ၀န္ႏွင့္ အားနာျခင္းကုိ မခြဲျခားတတ္ျခင္း
လူတုိ႔သည္ အဖြဲ႕အစည္း၊ အသုိင္းအ၀ုိင္းႏွင့္ ေနထုိင္၍ အလုပ္လုပ္ကုိင္ေသာအခါ မိမိ၏ ပုဂၢဳိလ္ေရးဆုိင္ရာ ခံစားခ်က္တုိ႔ကုိ ေဘးခ်ိတ္၍ မိမိ၏ တာ၀န္ကုိ ေက်ပြန္အပ္၏။သင္၏ အလုပ္ကုိ ထမ္းေဆာင္ရာတြင္ အားနာျခင္းကုိ ေဘးခ်ိတ္ထားရမည္။ သင္သည္ ရဲအမႈထမ္းျဖစ္ပါက သင္၏ ေဆြမ်ဳိး၊ မိတ္ေဆြ ရာဇ၀တ္မႈ က်ဴးလြန္သည္ကုိ ေတြ႕လွ်င္ သင္ အားနာ၍မရ၊ ဖမ္းရမည္။
သင္သည္ ေက်ာင္းဆရာျဖစ္က သင့္သူငယ္ခ်င္း၏သား စာေမးပြဲမေျဖဆုိႏုိင္သည္ကုိအားနာသည္ဆုိကာ အေအာင္ေပး၍ မျဖစ္။ သင္သည္ တရားသူႀကီးျဖစ္က သင့္မိတ္ေဆြကုိအားနာ၍ အျပစ္ေလွ်ာ့ေပါ႔ျခင္း
လႊတ္ေပးျခင္း မျပဳရ။တာ၀န္ႏွင့္ အားနာျခင္းကုိ အထက္ပါအတုိင္း ခြဲျခားသင့္သည္ဟု ယူဆမိပါသည္။
ယခုအခါ......႔ ျမန္မာျပည္တြင္ နည္းမမွန္ေသာ အားနာမႈမ်ားက ေနရာအႏွံ႕ ႀကီးစုိးေနရာ ရံဖန္ရံခါ အမွားႏွင့္ အမွန္ကုိပင္ ေ၀ဖန္ပုိင္းျခားမႈ မ႐ွိႏုိင္ေလာက္ေအာင္အထိ ျဖစ္ေနသည္ကုိပင္ ႀကဳံၾကရေပသည္။
သင္သည္ ဘတ္စ္ကားစပယ္ယာက နည္းမက် လမ္းမက် ဟိန္းေဟာက္သည္ကုိ မ်က္ႏွာေအာက္ခ်၍ ခံေနေပမည္။ သင္သည္ ေစ်းတြင္ အသားသည္က အေလးခုိးသည္ကုိသိသိႏွင့္ ျပန္မေျပာ၀ံ့ဘဲ ငုံ႔ခံေနမည္။
သင္သည္ ေက်ာင္းဆရာျဖစ္ကတုိင္းပညာေရးမွဴး၏ သမီးမဂၤလာေဆာင္အတြက္လက္ဖြဲ႕ရန္ဆုိကာ သင့္လစာမွျဖတ္ေတာက္လုိက္ျခင္းကုိ ျပန္မေျပာဘဲ ၿငိမ္ခံေနမည္။ သင္သည္ သာသနာေရးအတြက္
အေၾကာင္းျပကာ ဘယ္ကမွန္းမသိ၊ ျဖတ္ပုိင္းႏွင့္ လာေရာက္ အလွဴခံလွ်င္ စိတ္မပါဘဲႏွင့္လည္း အားနာ၍ ထည့္လုိက္ေပမည္…
..........................စသည့္ စသည့္ နည္းမမွန္ေသာ အားနာမႈေၾကာင့္ ျမန္မာ့လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတြင္ အက်ည္းတန္ အ႐ုပ္ဆုိးေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္ ႀကဳံေတြ႕ေနရျခင္း ဆုိလွ်င္ပင္ လြန္မည္မထင္။
ဤသုိ႔လွ်င္ မိမိရသင့္ရထုိက္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကုိ ေတာင္းရေကာင္းမွန္းမသိ၊ စူးစမ္းရေကာင္း မွန္းမသိ၊ ေမးျမန္းရေကာင္းမွန္းမသိ၊ နည္းမမွန္ေသာ အားနာမႈႏွင့္ ေၾကာက္ရြံ႕မႈတုိ႔၏ ပိန္းပိတ္မႈေအာက္တြင္ ႏွစ္ကာလရွည္ျမင့္စြာ ေနထုိင္လာၾကရေသာအခါ အင္မတန္ ဆုိးညစ္ေသာ လူတစုက ဤေပ်ာ့ကြက္မ်ားကုိ အသုံးခ်၍ မိမိတုိ႔၏ အခြင့္အေရးမ်ားကုိ ထိပါးလာေသာအခါ
မိမိတုိ႔မွာ တြန္းလွန္ႏုိင္ေသာ သတၱိမရွိေတာ့ေသာ အေျခအေနသုိ႔ ဆုိက္ေရာက္သြားတတ္ေခ်သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာတုိ႔အေနႏွင့္ တမ်ဳိးသားလုံးအက်ုဳိးစီးပြားကုိ ေမွ်ာ္ေတြးကာ နည္းမွန္ လမ္းမွန္ အားနာသင့္ၾကေပသည္ဟု တုိက္တြန္းေရးသားလုိက္ပါသည္
ေရႊအိမ္စည္
..............
သင္အားနားတတၸါသလား ??? (ေမကာင္းေသာ အားနာ်ခင္းမ္ား)
(၁) စိတၳဲ၌ ရြိသၫ့္အတုိင္း ျပင့္ျပင့္လင္းလင္း ေ်ပာမၾထက္ေသာအားနာ်ခင္းမ္ဳိး
စိတၳဲရြိသၫၠဳိ ျပင့္ျပင့္လင္းလင္း ေ်ပာမၾထက္ေသာ အားနာ်ခင္းမ္ဳိးသၫ္ ေမကာင္းေသာ အားနာ်ခင္းမ္ဳိး်ဖစ္သၫ္။
ေအာကၸါ ဥပမာမ္ားကုိ ၾကၫ့္ပါ။
(က) လုပ္ေဖာၠဳိငၹကၼ္ားႏြင့္အတူ ၀ုိင္းထုိင္၍ ေန႔လၫၥာ စားခ္ိျႏၲင္
မ္က္ႏြာခ္င္းဆုိင္ ထုိငၥားေနသူတဦး၏ ေမးေစ့ၾတင္ ထမင္းလုံးကပ္ေနသၫ္။
သေငၠ်ပာရမြာကုိ အားနာေနသၫ္။ သင္ေ်ပာလုိကႅြ္င္ ထုိသူ ရြၾက္သားမြာကိုလၫ္း
စုိးရိမ္ေနသၫ္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိထမင္းေစ့ ကပ္ေန်ခင္းကုိ ်မင္ေနရသူတုိင္း၏စိၾတၱင္
ကသိေကအာက္ႏြင့္ မသက္သာ။ ဤကိစၥမ္ဳိးၾတင္ အားနာေန၍ ေမ်ပာ်ခင္းသေၫၼကာင္း။
ျပင့္ျပင့္လင္းလင္း ေ်ပာလုိက္်ခင္း်ဖင့္အားလုံးေ်ပလျၫ္သားႏုိင္သၫ္။
(ခ) တစုံေတယာကၠ သင့္ထံမြ ပုိကၦံေခ္းငြားသၫ္။ တကယ္ေတာ့ သငၠ ေမခ္းခ္င္။
သုိ႔ေသာ္ ်ငင္းရမြာ အားနာ၍ ေခ္းလုိက္သၫ္။ (ၿပီးေတာ့ သေငၠျင်ပႏ္ေတာင္းရမြာကုိလၫ္း အားနာေနဦးမၫ္ ်ဖစ္သၫ္။) ထုိေန႔မြစ၍ ေျင်ပႏၼရမခ္င္း သေငၼပ္ာ္ေတာ့။ဤေနရာၾတငႅၫ္း အားနာ်ခင္းသၫ္ သင္၏ပကတိစိတ္အရင္းခံကုိ ၾကယ္၀ြက္၍ မ်ပတၼသား ဆုံး်ဖတ္်ခင္းမ္ဳိး်ဖစ္ရာ
ကုသုိလၼရသၫ့္အ်ပင္ အကုသုိလ္အား ၀ယ္ယဴသကဲ့သုိ႔်ဖစ္ေသာ အားနာ်ခင္းမ္ဳိး
်ဖစ္သၫ္။
ဤေနရာၾတင္ စကားစပႅ္ၪ္း၍ ေအၾတ႕အႀကဳံတခုကုိ ်ပႏႅၫ္ေဖာက္သၫၡ္ခ္ငၸါသၫ္။
ေတန႔ၾတင္ မိတ္ေၾဆေတယာက္အား စငၠာပူေလဆိပ္သဳိ႔ လုိကၸဳိ႔ရာၾတင္ ်မႏၼာလူမ္ဳိးတဦး၏ ၿငီးၾတားသံကုိ ေအာကၸါအတုိင္း ၾကားခဲ့ရပါသၫ္။
“စိတ္ညစၲယၺ္ာ။ သူ႕အိမၠ လမ္း်ကံဳ ထၫ့္ေပးလုိကႅဳိ ့ တလမ္းလုံး လက္ေမာင္်ပဳတၼတတ္ ၾဆဲလာရတယ္”
ထုိစကားကုိ ၾကားရသၫ့္အခ္ိႏၼြစ၍ အိမ္်ပႏ္ေရာက္သၫ္အထိ က္မ..မြာ ေၾတးမိတုိင္း အူယားလြသ်ဖင့္ အသံၾထက္၍ မရယၼိေအာင္ ေအာင့္ထားရ၏။
လူႀကဳံေပးသူကလၫ္း အားမနာပ ထၫ့္ေပးၿပီး၊ သယ္သဴကလၫ္း အားအနာၾလႏၠာ သယႅာခဲ့ၿပီးမြ ၾကယ္ရာၾတင္ စကားတင္းဆုိ ၿငီးၾတားေန်ခင္း ်ဖစ္သၫ္။
(၂) ကုိယ္ရသင့္ရထုိက္သၫၠဳိ ေတာင္းဆုိရမြာ အားနာ်ခင္းမ္ဳိး
ဤသၫၼြာ ်မႏၼာအမ္ားစုၾတင္ ်ဖစၲတ္ေသာ အားနာမႈမ္ဳိး ်ဖစ္သၫ္။ ေအႂၾကး်ပႏ္ေတာင္းရမၫၠဳိ ၾတႏ္႔ဆုတ္ေနၾကသၫ္။ မိမိ၏ အားလပ္ရၾကၡင့္ကုိ ယူရျႏၲႏ္႔ဆုတ္ေနၾကသၫ္။ က္ဴတႏ္းစီရာ၌ မိမိေရြ႕ၾတင္ ၾကား်ဖတ္၍ တႏ္းစီသူကုိမလုပ္ရႏ္ေ်ပာဖုိ႔ ၀ႏ္ေလးၾကသၫ္။ မိမိႏြင့္ ခ္ိႏ္းဆုိထားေသာ အခ္ိျႏၲင္ တိက္ျစာ ေရာကၼလာသူအား ေထာက္်ပသတိေပးရႏ္ ၾတႏ္႔ဆုတ္ အားနာေနတတ္ၾကသၫ္။
ဤအားနား်ခင္းသၫ္ ေလာဘနၫ္း်ခင္းေၾကာင့္လၫ္းမဟုတ္၊ခႏၲီပါရမီႏြင့္်ပၫ့္၀ေန်ခင္းေၾကာင့္လၫ္းမဟုတ္။
်မႏၼာ့ယၪ္ေက္းမႈဟုကား လုံးလုံးမြ္ပငၼဆုိသင့္။ ဤအားနာ်ခင္းမ္ဳိးသၫ္ လူပုဂၢဳိလၱဦးခ္င္း၏
ကုိယ္ရၫၠဳိယ္ေၾသးႏြင့္သာ ဆုိင္ေပသၫ္။ တ်ခားေအၾကာင္းေၾကာင့္ မဟုတၻဲမိမိရသင့္ရထုိက္သၫၠဳိ
မသိေလာက္ေအာင္ ထံူ၍ အ၍ န၍သာ ်ဖစ္ႏုိင္ေပသၫ္။ မိမိၾတင္ ထုိသုိ႔ေသာ အားနာမႈမ္ဳိးရြိက သတိထား၍ ေခ္ဖ္က္သင့္သၫ္ဟဳ ထငၸါသၫ္။
(၃) မိမိတာ၀ႏ္ႏြင့္ အားနာ်ခင္းကုိ မျခဲ်ခားတတ္်ခင္း
လူတုိ႔သၫ္ အျဖဲ႕အစၫ္း၊ အသုိင္းအ၀ုိင္းႏြင့္ ေနထုိင္၍ အလုပႅဳပၠဳိင္ေသာအခါ မိမိ၏ ပုဂၢဳိလ္ေရးဆုိင္ရာ ခံစားခ္ကၱဳိ႔ကုိ ေဘးခ္ိတ္၍ မိမိ၏ တာ၀ႏၠဳိ ေက္ျပႏ္အပ္၏။သင္၏ အလုပၠဳိ ထမ္းေဆာင္ရာၾတင္ အားနာ်ခင္းကုိ ေဘးခ္ိတၳားရမၫ္။ သင္သၫ္ ရဲအမႈထမ္း်ဖစၸါက သင္၏ ေၾဆမ္ဳိး၊ မိတ္ေၾဆ ရာဇ၀တၼႈ က္ဴးၾလႏ္သၫၠဳိ ေၾတ႕လြ္င္ သင္ အားနာ၍မရ၊ ဖမ္းရမၫ္။
သင္သၫ္ ေက္ာင္းဆရာ်ဖစၠ သင့္သူငယၡ္င္း၏သား စာေမးျပဲေမ်ဖဆုိႏုိင္သၫၠဳိအားနာသၫၦဳိကာ ေအအာင္ေပး၍ မ်ဖစ္။ သင္သၫ္ တရားသူႀကီး်ဖစၠ သင့္မိတ္ေၾဆကုိအားနာ၍ အ်ပစ္ေလြ္ာ့ေပါ႔်ခင္း
လႊတ္ေပး်ခင္း မ်ပဳရ။တာ၀ႏ္ႏြင့္ အားနာ်ခင္းကုိ အထကၸါအတုိင္း ျခဲ်ခားသင့္သၫ္ဟဳ ယူဆမိပါသၫ္။
ယခုအခါ......႔ ်မႏၼာ်ပျၫၱင္ နၫ္းမမြႏ္ေသာ အားနာမႈမ္ားက ေနရာအႏြံ႕ ႀကီးစုိးေနရာ ရံဖႏ္ရံခါ အမြားႏြင့္ အမြႏၠဳိပင္ ေ၀ဖႏၸဳိင္း်ခားမႈ မ႐ြိႏုိင္ေလာက္ေအာင္အထိ ်ဖစ္ေနသၫၠဳိပင္ ႀကဳံၾကေရပသၫ္။
သင္သၫ္ ဘတၥၠားစပယ္ယာက နၫ္းမက္ လမ္းမက္ ဟိႏ္းေဟာက္သၫၠဳိ မ္က္ႏြာေအာကၡ္၍ ခံေေနပမၫ္။ သင္သၫ္ ေစ္းၾတင္ အသားသၫၠ ေအလးခုိးသၫၠဳိသိသိႏြင့္ ်ပေႏၼ်ပာ၀ံ့ဘဲ ငုံ႔ခံေနမၫ္။
သင္သၫ္ ေက္ာင္းဆရာ်ဖစၠတုိင္းပညာေရးမြဴး၏ သမီးမဂလၤာေဆာင္အၾတကႅၾကၹဲ႕ရႏၧဳိကာ သင့္လစာမြ်ဖတ္ေတာကႅဳိက္်ခင္းကုိ ်ပေႏၼ်ပာဘဲ ၿငိမၡံေနမၫ္။ သင္သၫ္ သာသနာေရးအၾတက္
ေအၾကာင္း်ပကာ ဘယၠမြႏ္းမသိ၊ ်ဖတၸဳိင္းႏြင့္ လာေရာက္ အလြဴခံလြ္င္ စိတၼပါဘဲႏြင့္လၫ္း အားနာ၍ ထၫ့္လုိက္ေပမၫ္…
..........................စသၫ့္ စသၫ့္ နၫ္းမမြႏ္ေသာ အားနာမႈေၾကာင့္ ်မႏၼာ့လူ႕အျဖဲ႕အစၫ္းၾတင္ အက္ၫ္းတႏ္ အ႐ုပၧဳိးေသာ အ်ဖစ္အပ္ကၼ္ားႏြင့္ ႀကဳံေၾတ႕ေနရ်ခင္း ဆုိလြ္ငၸင္ ၾလႏၼၫၼထင္။
ဤသုိ႔လြ္င္ မိမိရသင့္ရထုိက္ေသာ အျခင့္ေအရးမ္ားကုိ ေတာင္းေရကာင္းမြႏ္းမသိ၊ စူးစမ္းေရကာင္း မြႏ္းမသိ၊ ေမး်မႏ္းေရကာင္းမြႏ္းမသိ၊ နၫ္းမမြႏ္ေသာ အားနာမႈႏြင့္ ေၾကာၾက္ရံ႕မႈတုိ႔၏ ပိႏ္းပိတၼႈေအာၾကၱင္ ႏြစၠာလရြၫ္်မင့္ျစာ ေနထုိငႅာၾကေရသာအခါ အငၼတႏ္ ဆုိးညစ္ေသာ လူတစုက ဤေပ္ာ့ၾကကၼ္ားကုိ အသုံးခ္၍ မိမိတုိ႔၏ အျခင့္ေအရးမ္ားကုိ ထိပါးလာေသာအခါ
မိမိတုိ႔မြာ ၾတႏ္းလြႏ္ႏုိင္ေသာ သတၱိမရြိေတာ့ေသာ ေအ်ခေအနသုိ႔ ဆုိက္ေရာၾက္သားတတ္ေခ္သၫ္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ်မႏၼာတုိ႔ေအနႏြင့္ တမ္ဳိးသားလုံးအက္ုဳိးစီးျပားကုိ ေမြ္ာ္ေၾတးကာ နၫ္းမြႏ္ လမ္းမြႏ္ အားနာသင့္ၾေကပသၫ္ဟဳ တုိၾကၱႏ္းေရးသားလုိကၸါသၫ္
ေရႊအိမၥၫ္
No comments:
Post a Comment