ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေနတဲ့ႏိုင္ငံက လူငယ္တစ္ေယာက္

နီဟိန္းေမာ္

ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးကာလ ဒီဘက္ပိုင္းမွာ လူငယ္တခ်ဳိ႕နဲ႔ လက္ဖက္ရည္ဝိုင္း ထိုင္ျဖစ္ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲကာလတစ္ေလွ်ာက္သူတို႔ကိုယ္တိုင္ပါဝင္ ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾက ၿပီး လိုခ်င္တဲ့ရလဒ္ရလို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကသူေတြပါ။ သူတို႔မ်က္လံုးေတြမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္တလက္လက္နဲ႔ေပါ့။ စာဖတ္သူမ်ားပီပီ ႏိုင္ငံ့ေရးရာကိစၥရပ္ေတြကို သူတို႔အျမင္သူတို႔အေတြးနဲ႔ သံုးသပ္ျပပံုေလးေတြက တစ္ခါတစ္ခါအံ့ၾသဖြယ္ ေကာင္းလွပါ တယ္။ ‘‘ဦးေလး စဥ္းစားၾကည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘက္က အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရးဆိုၿပီး သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္တို႔၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္တို႔နဲ႔ေတြ႕ေနတာ။တကယ္ေတာ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္ေရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမင္းေအာင္ လိႈင္ပါ ၂၀၁၆ ႏွစ္ကုန္မွာ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ထဲက ေပ်ာက္သြားၿပီဗ်။

သမၼတက ျပည္သူမေရြးခ်ယ္လို႔ ပလႅင္ဖယ္ေပးရမယ္။ ကာခ်ဳပ္က အသက္ျပည့္လို႔ ဝန္ထမ္းဘဝက ပင္စင္ယူရမယ္။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံ ေရးမွာ အေရးပါလာမွာက သူရဦးေရႊမန္းနဲ႔ အခု ဒုခ်ဳပ္ျဖစ္ဖို႔မ်ား တယ္’’တဲ့။

ေၾသာ္ . . . လူငယ္ေတြ တိုင္းျပည္အနာဂတ္ကို သူတို႔ တြက္ခ်က္ေနၾကတာ။ ႏိုင္ငံေရး ရာေတြကို စိတ္ဝင္စားတာေကာင္းလွေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အေမွာင္တြင္းက ထြက္လာရတဲ့ သူတို႔ရဲ႕အနာဂတ္ ကေတာ့ ခုထိမေရရာေသးဘူးလို႔ ကြၽန္ေတာ္ေတြးရင္း ရင္ေလးမိပါ တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ သူတို႔ရဲ႕ လူငယ္ဘဝက အေမွာင္ေခတ္ အတြင္းမွာ ကုန္ဆံုးခဲ့ရၿပီပဲ။ ေခတ္စနစ္ႀကီး တကယ္ေျပာင္း လဲခ်ိန္မွာ သူတို႔ေတြေခတ္စနစ္နဲ႔ အံဝင္တဲ့ အရည္အေသြးေတြ ျပည့္မီမွမီပါ့မလားလို႔ စဥ္းစား မိတိုင္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါ တယ္။ ေခတ္စနစ္ရဲ႕သားေကာင္။ အနာဂတ္ကို႐ိုက္ခ်ဳိးခံခဲ့ရတဲ့လူငယ္မ်ား၊ ပညာရွာဖို႔ထက္ ႏိုင္င့ံေရးရာေတြကို မႏိုင္ဝန္ထမ္း ေနရတဲ့လူငယ္မ်ား။ ကြၽန္ေတာ္ကဖ်တ္ခနဲ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ေပၚက ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို သတိရမိရဲ႕။ ေရးသူက ကဗ်ာဆရာလင္းခါး။ ၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပုံကာလအၿပီးကစ ဒီႏွစ္ ဒီေန႔အထိ လူငယ္ေတြရဲ႕ဘဝ၊ ခံစားမႈ ပံုရိပ္ေတြကို ကြၽန္ ေတာ္တို႔ရင္ထဲ ဒုတ္ဒုတ္ထိေရာက္သြားေအာင္ ဖြဲ႕ခဲ့တဲ့ကဗ်ာ။ ကဗ်ာေခါင္းစဥ္က သူတို႔လူငယ္ေတြ စကားႏွင့္ဆုိလွ်င္ အလန္းစား။ ‘ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံက လူငယ္တစ္ေယာက္’တဲ့။

တခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံေတြမွာရတဲ့

သာမန္ပိုင္ခြင့္ေလးတစ္ခုကို

ႏွာသီးဖ်ားနဲ႔ မ်က္လံုးအိမ္ အထိ

ႀကီးေသာအဟုန္နဲ႔တက္လာတဲ့

ဝမ္းသာမႈနဲ႔ ယူရ

အဲဒ ီလူငယ္ေလးေပါင္းမ်ားစြာဟာ

ေဒါသနဲ႔ အလိုမျပည့္မႈအတြက္

ဆံပင္ရွည္ထား တက္တူးထုိး လိုက္ၾကတယ္။

လင္းခါးရဲ႕ကဗ်ာအဖြဲ႕က ဒီကဗ်ာတစ္ပိုဒ္နဲ႔တင္ လူငယ္ေတြ ရဲ႕စိတ္ခံစားမႈကို လွစ္ျပႏိုင္ပါရဲ႕။ တျခားႏိုင္ငံေတြက သာမန္ရပိုင္ ခြင့္ေလးက ကြၽန္ေတာ့္ႏိုင္ငံမွာ ႀကီးစြာေသာဆုလာဘ္ျဖစ္ခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာမဟုတ္လား။ စိတ္ခံ စားမႈေတြေတာ့မေျပာနဲ႔ ႐ုပ္ဝတၳဳပစၥည္းသာမန္ရပိုင္ခြင့္ေလးေတာင္ လူလူသူသူမရခဲ့ၾကပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္က အဘိ ဓာန္စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ရဖို႔ ကုန္သြယ္ေရးက စာေရးကိရိယာ နဲ႔ ပံုႏွိပ္ဌာနေရွ႕မွာ တန္းစီဝယ္ခဲ့ ရတာေတြကုိသတိရမိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္းမရခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ ဆံုးျပင္ပေစ်းကြက္မွာ ေစ်းႀကီး ေပးဝယ္ႏိုင္သူေတြပဲ အဘိဓာန္ ကို ကိုင္ခြင့္ရခဲ့ၾကတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ လင္းခါးတ႔ို လူငယ္ေခတ္က်ေတာ့ ေရာ ဒီလိုပါပဲ။ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြ မွာ အာလူးေၾကာ္တစ္ထုပ္စာဖိုးနဲ႔ ဖုန္းတစ္လံုးကိုင္ႏိုင္ေနခ်ိန္မွာ ေတာင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံအတြက္ေတာ့ လူလတ္တန္းစား ေတြေတာင္ ေမာ့မၾကည့္ႏုိင္တဲ့ ဆုလာဘ္ တစ္ခုျဖစ္ခဲ့တယ္မဟုတ္ လား။ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး စတဲ့အရာေတြမွာလည္း အေသးအဖြဲ ရပိုင္ ခြင့္ေလးေတြကိုေတာင္ မရႏုိင္တဲ့တိုင္းျပည္က လူငယ္တစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ရဲ႕အလို မျပည့္မႈေဒါသေတြကို ဆံပင္ရွည္ထားၿပီး တက္တူးထုိးကာ ေဖာက္ခြဲပစ္ၾကတယ္တဲ့။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေနတဲ့

ႏိုင္ငံမွာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရွိေၾကာင္း

ေဖာ္ထုတ္ျပသမႈဟာ

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လူေတြၾကားက

ေပ်ာက္ကြယ္သြားဖို႔ျဖစ္ခဲ့တယ္

အဲဒီလူငယ္ေပါင္းမ်ားစြာ

လူငယ္ဘဝကို လူငယ္အျဖစ္နဲ႔

မခံစားတတ္ခဲ့ၾက

အခ်ိန္တိုင္း ဖူးခ်စ္လို

ႀကိဳစင္သြားရမယ္ခ်ည့္ေအာက္ေမ့

အခ်ိန္တိုင္း ေခ်ေဂြဗားရားလို

ေျပာက္က်ားတိုက္ရမယ္စဥ္းစား

အခ်ိန္တုိင္း စိတ္ကူးေတာ္လွန္ေရး

လုပ္ေနၾကရတယ္။

ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံေတြ မွာ လူငယ္ေတြလုိ ေရႊလိုသေဘာ ထား လူသားအရင္းအျမစ္ဆိုၿပီး ဖူးဖူးမႈတ္ထားခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက  လူငယ္ေတြကေတာ့ မတရားမႈေတြကို အံႀကိတ္ရင္း၊ ေတာက္ေခါက္ရင္း၊ လက္သီးဆုပ္ရင္းနဲ႔ပဲ စစ္အာဏာရွင္ကိုေတာ္လွန္ဖို႔ ႀကံစည္ေနၾကရတယ္။  လူငယ္ေတြဟာလူငယ္ေတြရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ၊ လြတ္လပ္မႈေတြ၊ တီထြင္ဖန္တီးလုိတဲ့ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြကို ခဝါခ်ထားရၿပီး မတရားမႈေတြကို ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြကို အားက်ေနခဲ့ၾကရတယ္။ ခ်က္ကို စလိုဗက္ကီးယားေတာ္လွန္ေရး သမား၊စာနယ္ဇင္း သမား၊ နာဇီကိုအန္တုခဲ့တဲ့ ဂ်ဴးလီယက္ဖူးခ်စ္။၁၉၄၃ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၈ ရက္မွာ နာဇီတို႔က ဖူးခ်စ္ကို အဆံုးစီရင္လုိက္တယ္။ ဖူးခ်စ္ကေတာ့ မေသ။ ကမၻာေျမေပၚက မတရားေသာအုပ္ခ်ဳပ္မႈကို ေတာ္လွန္လိုသူတိုင္းက ဂ်ဴးလီယက္ဖူးခ်စ္ကိုသိတယ္။ သူ႔ရဲ႕ႀကိဳးစင္ေပၚက မွတ္တမ္းမ်ား (Report From the Gallows) ကုိသိတယ္။

ေနာက္တစ္ေယာက္က ေခ် ေဂြဗားရား။ အာဂ်င္တီးနားႏိုင္ငံ သားဆရာဝန္။ က်ဴးဘားႏိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ ဘာတစၥတာ စစ္အစိုးရကို ေတာ္လွန္ဖို႔ က်ဴးဘားလြတ္ေျမာက္ေရးထဲမွာပါဝင္ခဲ့သူ။လူငယ္ေတြရဲ႕ရင္ထဲက ေတာ္လွန္ေရးသေကၤတ။ သည္လိုနဲ႔ ျမန္မာလူငယ္ေတြ အေမွာင္ေခတ္က စိတ္အေျခအေနကို လင္းခါးက စာတစ္ေၾကာင္းနဲ႔ဖြဲ႕ျပတယ္။ အခ်ိန္တိုင္း စိတ္ကူးေတာ္လွန္ေရး လုပ္ေနၾကရတယ္တဲ့။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေနတဲ့

ႏိုင္ငံကလူငယ္တစ္ေယာက္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို

ေမွ်ာ္လင့္ၾက

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို

ကုိးစားၾက

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို

အားမလိုအားမရျဖစ္ၾက။

ဓမၼႏွင့္အဓမၼၿပိဳင္လွ်င္ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဓမၼက အႏုိင္ရသည္သာျဖစ္သည္လို႔ အစဥ္အဆက္သင္ၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ ဗုဒၶအဆံုးအမမ်ားကိုယံုၾကည္ရင္း ဓမၼအင္အားစုတို႔အားသာမယ့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္စားရတာ ရွည္ၾကာလြန္းခဲ့တယ္။ သူတို႔မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုပဲ ေမွ်ာ္လင့္စရာရွိတယ္။  ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုပဲ အားကုိးတယ္။ ဒါေပမဲ့ တိုက္ပြဲကာလ ၾကာရွည္လာတဲ့အခါ။ သင္ပုန္းေခ်ခြင့္လႊတ္ျခင္းေတြက အလုပ္မျဖစ္ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္တဲ့အခါ မွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေပၚ အားမလိုအားမရျဖစ္ခဲ့ၾက တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ကိုယ္တုိင္က ေတာ့ မဟာဗ်ဴဟာ ကေဝဝါး၊ နည္းဗ်ဴဟာခ်ဳိ႕တဲ့စြာနဲ႔ပဲ တခ်ဳိ႕လည္း ေတာ္လွန္ေရးသမားအျဖစ္ ေထာင္ထဲဝင္ရ၊ တခ်ဳိ႕လည္း ေက်ာင္း သားဘဝနဲ႔ပဲ ႐ိုက္ႏွက္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံရ။

ခုေတာ့လည္း ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံကလူငယ္ ေတြဟာ သူတို႔ထမ္းပိုးရမယ့္ တာဝန္ေတြကို ေက်ပြန္စြာထမ္း ရြက္လိုက္ပါၿပီ။ ဒီမုိကေရစီကို ယံု ယုံၾကည္ၾကည္နဲ႔ ဒီခ်ဳပ္မဲအျပတ္အသတ္အႏိုင္ရဖို႔ သူတို႔စြမ္းအား ကုန္ထုတ္သံုးလုိက္ၾကပါၿပီ။ ကဗ်ာဆရာလင္းခါးကေတာ့ လူ ငယ္ေတြအေပၚ အားမလိုအားမရ ျဖစ္ေနဟန္ပါပဲ။ ဒါလည္း အမွန္ပါပဲ။ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေတာင္ေျမာက္ဘယ္မွာ မသိပါျငား လူငယ္ေတြကို သူေတြ႕ရွိေကာင္း ေတြ႕ရွိေနမွာကိုး ဒါေၾကာင့္လည္း

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေနတဲ့

ႏိုင္ငံက

ဒီေန႔အခ်ိန္ထိ အျဖဴအမည္းေခတ္

က မတက္ေသး

တစ္ေယာက္အျဖဴဆို

တစ္ေယာက္အမည္း

ဗဟုဝါဒကိုနားမယဥ္ေသး လို႔ ေဒါသသံစြက္စြက္ေရးဖြဲ႕ လိုက္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ လူငယ္ေတြရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္ရွိမႈကို ဉာဏ္ပညာနဲ႔ မတြဲစပ္မွာကို ကဗ်ာဆရာက စုိးရိမ္ဟန္ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ႐ႈပ္ေထြးေပြလီလွတဲ့ ႏိုင္ငံေရးရာမာယာေတြၾကား လူငယ္ေတြ ေခ်ာက္ေခ်ားေမွာက္မွားသြား မွာ စိုးဟန္ နဲ႔ သူ႔ကဗ်ာကို အဆံုးသတ္လိုက္ပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေနတဲ့

ႏိုင္ငံဟာ

သိပ္မာယာမ်ား

တိုက္ခိုက္ဆဲေရးတာနဲ႔

ေဝဖန္သံုးသပ္တာမကြဲျပား

အစိုးရနဲ႔ အတိုက္အခံမကြဲျပား

သူ႔လူကိုယ့္ဘက္သားမကြဲျပား  

လြတ ္လပ္မႈနဲ႔ရမ္းကားတာမကြဲျပား

ဘာသာနဲ႔သာသနာမကြဲျပား

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေနတဲ့

ႏိုင္ငံကလူငယ္တစ္ေယာက္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေနတဲ့

ႏိုင္ငံဟာ

ဖန္ပုလင္းလား၊ သမုဒၵရာလား

ကြဲျပားတဲ့အထိ

လူငယ္တစ္ေယာက္ ကိုယ္တိုင္ အားထုတ္ရလိမ့္မယ္။

ကြၽန္ေတာ္ဟာ ကဗ်ာရဲ႕ ေနာက္ဆံုးစာေၾကာင္းကိုဖတ္မိ ခ်ိန္မွာ လင္းခါးရဲ႕ဆႏၵနဲ႔ ေစတနာ ကို ရင္ေမာစြာေတြ႕လိုက္ရတာပါ ပဲ။ လွလိုက္တဲ့အဖြဲ႕၊ ေကာင္း လုိက္တဲ့ေစတနာလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ၾသခ်လိုက္ရပါတယ္။ ဖန္ပုလင္း လား၊ သမုဒၵရာလားကြဲျပားတဲ့ အထိ ကိုယ္တုိင္အားထုတ္ရလိမ့္ မယ္တဲ့။ လူငယ္ေတြကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္ ၊ ကိုယ့္တာဝန္ကိုယ္ေက်၊ကိုယ့္အနာဂတ္ကိုယ္တည္ ေဆာက္ေပါ့။

လင္းခါးရဲ႕ ဒီကဗ်ာဟာ ကဗ်ာရွည္ႀကီးပါ။ ကဗ်ာအစ အဆံုး မေဖာ္ျပႏိုင္ဘဲ ကိုယ္လိုရာ ဆြဲၿပီး အဓိပၸာယ္ဖြင့္မိတဲ့အတြက္ ကဗ်ာဆရာကို ေတာင္းပန္ပါ တယ္။ ဒီကဗ်ာရဲ႕ထူးျခားခ်က္က ကဗ်ာေခါင္းစဥ္နဲ႔ ကဗ်ာကိုတည္ ထားတဲ့အေၾကာင္းအရာပါ။ ကဗ်ာေခါင္းစဥ္က ျမန္မာျပည္က လူငယ္တစ္ေယာက္မဟုတ္ပါ ဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေန တဲ့ႏိုင္ငံက လူငယ္တစ္ေယာက္ ပါ။ ဒါကိုေပၚလြင္ေစခ်င္လို႔ ဒီ ကဗ်ာမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဆိုတဲ့အမည္ကို ၃၁ လံုးထိ ထည့္ သြင္းေရးဖြဲ႕ထားပါတယ္။ ဒါဟာ လူငယ္ေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖစ္ သည္။ တုိင္းျပည္ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ကဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔လိုခ်င္တဲ့ အေျဖ ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ရခဲ့ပါၿပီ။ အေမ့ ဘက္က ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ကိုဘာေတြ ေပးၿပီး အေမ့ကို ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဘာေတြေပးႏိုင္သလဲဆိုတာက ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ သမိုင္းျဖစ္ လာမွာပါ။ ေလာေလာဆယ္ဆယ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံက လူငယ္တစ္ေယာက္က ဖန္ပုလင္းနဲ႔ သမုဒၵရာကြဲျပား ေအာင္အားထုတ္ဖို႔လိုမယ္လို႔ ကဗ်ာဆရာလိုပဲ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ္တိုင္ ေလးေလးနက္နက္ လက္ခံေနဆဲပါ။

မွတ္ခ်က္။  ။ ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ အတိုင္း ေဆာင္းပါးေခါင္းစဥ္ကို တပ္ထားပါသည္။

http://www.7daydaily.com/story/53115

............................................................

ေဒၚေအာငၧႏ္းစုၾကၫ္ေနတဲ့ႏိုင္ငံက လူငယၱစ္ေယာက္

Byနီဟိႏ္းေမာ္

ေျရးေကာၾကၸဲၿပီးကာလ ဒီဘကၸိဳင္းမြာ လူငယၱခ္ဳိ႕နဲ႔ လကၹက္ရၫ္ဝိဳင္း ထိုင္်ဖစၸါတယ္။ ေျရးေကာၾကၸဲကာလတစ္ေလြ္ာက္သဴတို႔ကိုယၱိဳငၸါဝင္ ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾက ၿပီး လိုခ္ငၲဲ့ရလဒ္ရလို႔ ေပ္ာ္ရႊငၡဲ့ၾကသူေၾတပါ။ သူတို႔မ္ကႅံဳးေၾတမြာ ေမြ္ာႅင့္ခ္က္ေရာင္်ခၫၱလကႅကၷဲ႔ေပါ့။ စာဖတ္သဴမ္ားပီပီ ႏိုင္ငံ့ေရးရာကိစၥရပ္ေၾတကို သူတို႔အ်မင္သဴတို႔ေအၾတးနဲ႔ သံုးသပ္်ပပံုေလးေၾတက တစၡါတစၡါအံ့ၾသျဖယ္ ေကာင္းလြပါ တယ္။ ‘‘ဦးေလး စၪ္းစားၾကၫ့္ ေဒၚေအာငၧႏ္းစုၾကၫၻကၠ အမ္ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရးဆိုၿပီး ေသဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔ သမၼတ ဦးသိႏ္းစိႏၲိဳ႕၊ ဗိုလၡ္ဳပၼြဴးႀကီးမင္းေအာငႅိႈငၲိဳ႕နဲ႔ေၾတ႕ေနတာ။တကယ္ေတာ့ သမၼတဦးသိႏ္းစိႏ္ေရာ ဗိုလၡ္ဳပၼြဴးႀကီးမင္းေအာင္ လိႈငၸါ ၂၀၁၆ ႏြစၠဳႏၼြာ ႏိုင္ငံေရးနယၸယၳဲက ေပ္ာၾက္သားၿပီဗ္။

သမၼတက ်ပၫ္သဴေမျရးခ္ယႅိဳ႕ ပလႅငၹယ္ေပးရမယ္။ ကာခ္ဳပၠ အသက္်ပၫ့္လို႔ ဝႏၴမ္းဘဝက ပငၥင္ယဴရမယ္။ ်မႏၼာ့ႏိုင္ငံ ေရးမြာ ေအရးပါလာမြာက သူရဦးေရႊမႏ္းနဲ႔ အခု ဒုခ္ဳပ္်ဖစၹိဳ႕မ္ား တယ္’’တဲ့။

ေၾသာ္ . . . လူငယ္ေၾတ တိုင္း်ပၫ္အနာဂတၠိဳ သူတို႔ ၾတကၡ္က္ေနၾကတာ။ ႏိုင္ငံေရး ရာေၾတကို စိတ္ဝငၥားတာေကာင္းေလြပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေအမြာျငၲင္းက ၾထကႅာရတဲ့ သူတို႔ရဲ႕အနာဂတ္ ေကတာ့ ခုထိေမရရာေသးဘူးလို႔ ၾကၽႏ္ေတာ္ေၾတးရင္း ရင္ေလးမိပါ တယ္။ ဟုတၱယ္ေလ သူတို႔ရဲ႕ လူငယၻဝက ေအမြာင္ေခတ္ အၾတင္းမြာ ကုႏၧံဳးခဲ့ရၿပီပဲ။ ေခတၥနစ္ႀကီး တကယ္ေ်ပာင္း လဲခ္ိႏၼြာ သူတို႔ေေၾတခတၥနစၷဲ႔ အံဝငၲဲ့ အရေၫ္အၾသးေၾတ ်ပၫ့္မီမြမီပါ့မလားလို႔ စၪ္းစား မိတိုင္း စိေတၼကာင္း်ဖစ္ရပါ တယ္။ ေခတၥနစ္ရဲ႕သားေကာင္။ အနာဂတၠိဳ႐ိုကၡ္ဳိးခံခဲ့ရတဲ့လူငယၼ္ား၊ ပညာရြာဖို႔ထက္ ႏိုင္င့ံေရးရာေၾတကို မႏိုင္ဝႏၴမ္း ေနရတဲ့လူငယၼ္ား။ ၾကၽႏ္ေတာၠဖ္တၡနဲ ေဖ့ျစၻတၡ္ေပၚက ကဗ္ာတစၸဳဒၠိဳ သတိရမိရဲ႕။ ေရးသူက ကဗ္ာဆရာလင္းခါး။ ၁၉၈၈ ေအရးေတာၸဳံကာလအၿပီးကစ ဒီႏြစ္ ဒီေန႔အထိ လူငယ္ေၾတရဲ႕ဘဝ၊ ခံစားမႈ ပံုရိပ္ေၾတကို ၾကၽႏ္ ေတာၱိဳ႕ရငၴဲ ဒုတၵဳတၳိေရာၾက္သားေအာင္ ျဖဲ႕ခဲ့တဲ့ကဗ္ာ။ ကဗ္ာေခါင္းစဥၠ သူတို႔လူငယ္ေၾတ စကားႏြင့္ဆုိလြ္င္ အလႏ္းစား။ ‘ေဒၚေအာငၧႏ္းစု ၾကၫ္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံက လူငယၱစ္ေယာက္’တဲ့။

တခ္ဳိ႕ႏိုင္ငံေၾတမြာရတဲ့

သာမႏၸိဳျငၡင့္ေလးတစၡဳကို

ႏြာသီးဖ္ားနဲ႔ မ္ကႅံဳးအိမ္ အထိ

ႀကီးေသာအဟုႏၷဲ႔တကႅာတဲ့

ဝမ္းသာမႈနဲ႔ ယူရ

အဲဒ ီလူငယ္ေလးေပါင္းမ္ားျစာဟာ

ေဒါသနဲ႔ အလိုမ်ပၫ့္မႈအၾတက္

ဆံပင္ရြၫၳား တကၱဴးထုိး လိုက္ၾကတယ္။

လင္းခါးရဲ႕ကဗ္ာအျဖဲ႕က ဒီကဗ္ာတစၸိဳဒၷဲ႔တင္ လူငယ္ေၾတ ရဲ႕စိတၡံစားမႈကို လြစ္်ပႏိုငၸါရဲ႕။ တ်ခားႏိုင္ငံေၾတက သာမႏ္ရပိုင္ ျခင့္ေလးက ၾကၽႏ္ေတာ့္ႏိုင္ငံမြာ ႀကီးျစာေသာဆုလာဘ္်ဖစၡဲ့တာ ႏြစ္ေပါင္းမ္ားျစာမဟုတႅား။ စိတၡံ စားမႈေေၾတတာ့ေမ်ပာနဲ႔ ႐ုပ္ဝတၳဳပစၥၫ္းသာမႏ္ရပိုျငၡင့္ေလးေတာင္ လူလူသူသူမရခဲ့ၾကပါဘူး။ ၾကၽႏ္ေတာၱိဳ႕ငယ္ငယၠ အဘိ ဓာႏၥာအုပ္ေလးတစ္အဳပ္ရဖို႔ ကုျႏ္သယ္ေရးက စာေရးကိရိယာ နဲ႔ ပံုႏြိပၭာေနရြ႕မြာ တႏ္းစီဝယၡဲ့ ရတာေၾတကုိသတိရမိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လၫ္းမရခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ ဆံုး်ပေငၸစ္းၾကကၼြာ ေစ္းႀကီး ေပးဝယ္ႏိုင္သဴေၾတပဲ အဘိဓာႏ္ ကို ကိုျငၡင့္ရခဲ့ၾကတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ လင္းခါးတ႔ို လူငယ္ေခတၠ္ေတာ့ ေရာ ဒီလိုပါပဲ။ သူမ္ားႏိုင္ငံေၾတ မြာ အာလူးေၾကာၱစၴဳပၥာဖိုးနဲ႔ ဖုႏ္းတစႅံဳးကိုင္ႏိုင္ေနခ္ိႏၼြာ ေတာင္ ၾကၽႏ္ေတာၱိဳ႕ႏိုင္ငံအၾတက္ေတာ့ လူလတၱႏ္းစား ေေၾတတာင္ ေမာ့မၾကၫ့္ႏုိငၲဲ့ ဆုလာဘ္ တစၡဳ်ဖစၡဲ့တယၼဟုတ္ လား။ ပညာေရး၊ က္ႏ္းမာေရး စတဲ့အရာေၾတမြာလၫ္း ေအသးအျဖဲ ရပိုင္ ျခင့္ေလးေၾတကိုေတာင္ မရႏုိငၲဲ့တိုင္း်ပၫၠ လူငယၱစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ရဲ႕အလို မ်ပၫ့္မႈေဒါေသၾတကို ဆံပင္ရြၫၳားၿပီး တကၱဴးထုိးကာ ေဖာၾကၡဲပစ္ၾကတယၱဲ့။

ေဒၚေအာငၧႏ္းစုၾကၫ္ေနတဲ့

ႏိုင္ငံမြာ

ေဒၚေအာငၧႏ္းစုၾကၫ္ရြိေၾကာင္း

ေဖာၳဳတ္်ပသမႈဟာ

ကိုယ့္ကိုယၠိဳယ္ လူေၾတၾကားက

ေပ္ာၾကၠၾယ္သားဖို႔်ဖစၡဲ့တယ္

အဲဒီလူငယ္ေပါင္းမ္ားျစာ

လူငယၻဝကို လူငယ္အ်ဖစၷဲ႔

မခံစားတတၡဲ့ၾက

အခ္ိႏၲိဳင္း ဖူးခ္စႅိဳ

ႀကိဳစျင္သားရမယၡ္ၫ့္ေအာက္ေမ့

အခ္ိႏၲိဳင္း ေခ္ေျဂဗားရားလို

ေ်ပာကၠ္ားတိုက္ရမယၥၪ္းစား

အခ္ိႏၲဳိင္း စိတၠဴးေတာႅြႏ္ေရး

လုပ္ေနၾကရတယ္။

ၿဖံ႕ၿဖိဳးဆဲ ၿဖံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံေၾတ မြာ လူငယ္ေၾတလုိ ေရႊလိုေသဘာ ထား လူသားအရင္းအ်မစၧိဳၿပီး ဖူးဖူးမႈတၳားခ္ိႏၼြာ ်မႏၼာႏိုင္ငံထဲက  လူငယ္ေၾတေကတာ့ မတရားမႈေၾတကို အံႀကိတ္ရင္း၊ ေတာက္ေခါက္ရင္း၊ လက္သီးဆုပ္ရင္းနဲ႔ပဲ စစ္အာဏာရြငၠိဳေတာႅြႏၹိဳ႕ ႀကံစၫ္ေနၾကရတယ္။  လူငယ္ေၾတဟာလူငယ္ေၾတရဲ႕ေပ္ာ္ရႊငၼႈေၾတ၊ ၾလတႅပၼႈေၾတ၊ တီၾထငၹႏၲီးလုိတဲ့ စိတၠဴးစိတ္သႏ္းေၾတကို ခဝါခ္ထားရၿပီး မတရားမႈေၾတကို ေတာႅြႏၡဲ့ၾကတဲ့ ေတာႅြႏ္ေရးသမားေၾတကို အားက္ေနခဲ့ၾကရတယ္။ ခ္ကၠိဳ စလိုဗကၠီးယားေတာႅြႏ္ေရး သမား၊စာနယၨင္း သမား၊ နာဇီကိုအႏၲဳခဲ့တဲ့ ဂ္ဴးလီယကၹဴးခ္စ္။၁၉၄၃ ခုႏြစ္ စကၱငၻာ ၈ ရကၼြာ နာဇီတို႔က ဖူးခ္စၠိဳ အဆံုးစီရငႅဳိကၱယ္။ ဖူးခ္ေစၠတာ့ ေမသ။ ကမၻာေ်ေမပၚက မတရားေသာအုပၡ္ဳပၼႈကို ေတာႅြႏႅိဳသူတိုင္းက ဂ္ဴးလီယကၹဴးခ္စၠိဳသိတယ္။ သူ႔ရဲ႕ႀကိဳးစင္ေပၚက မြတၱမ္းမ္ား (Report From the Gallows) ကုိသိတယ္။

ေနာကၱစ္ေယာကၠ ေခ္ ေျဂဗားရား။ အာဂ္ငၲီးနားႏိုင္ငံ သားဆရာဝႏ္။ က္ဴးဘားႏိုင္ငံကို အုပၡ္ဳပ္ေနတဲ့ ဘာတစၥတာ စစ္အစိုးရကို ေတာႅြႏၹိဳ႕ က္ဴးဘားၾလတ္ေ်မာက္ေရးထဲမြာပါဝငၡဲ့သူ။လူငယ္ေၾတရဲ႕ရငၴဲက ေတာႅြႏ္ေရးေသကတၤ။ သၫႅိဳနဲ႔ ်မႏၼာလူငယ္ေၾတ ေအမြာင္ေခတၠ စိေတ္အ်ခေအနကို လင္းခါးက စာတစ္ေၾကာင္းနဲ႔ျဖဲ႕်ပတယ္။ အခ္ိႏၲိဳင္း စိတၠဴးေတာႅြႏ္ေရး လုပ္ေနၾကရတယၱဲ့။

ေဒၚေအာငၧႏ္းစုၾကၫ္ေနတဲ့

ႏိုင္ငံကလူငယၱစ္ေယာက္

ေဒၚေအာငၧႏ္းစုၾကၫၠိဳ

ေမြ္ာႅင့္ၾက

ေဒၚေအာငၧႏ္းစုၾကၫၠိဳ

ကုိးစားၾက

ေဒၚေအာငၧႏ္းစုၾကၫၠိဳ

အားမလိုအားမရ်ဖစ္ၾက။

ဓမၼႏြင့္အဓမၼၿပိဳငႅြ္င္ ေနာကၦံဳးမြာေတာ့ ဓမၼက အႏုိင္ရသၫ္သာ်ဖစ္သၫႅိဳ႕ အစၪ္အဆက္သင္ၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ ဗုဒၶအဆံုးအမမ္ားကိုယံုၾကၫ္ရင္း ဓမၼအင္အားစုတို႔အားသာမယ့္အခ္ိႏၠိဳ ေစာင့္စားရတာ ရြၫ္ၾကာၾလႏ္းခဲ့တယ္။ သူတို႔မြာ ေဒၚေအာငၧႏ္းစုၾကၫ္ ကိုပဲ ေမြ္ာႅင့္စရာရြိတယ္။  ေဒၚေအာငၧႏ္းစုၾကၫၠိဳပဲ အားကုိးတယ္။ ဒါေပမဲ့ တိုၾကၸဲကာလ ၾကာရြၫႅာတဲ့အခါ။ သငၸဳႏ္းေခ္ျခင့္လႊတ္်ခင္းေၾတက အလုပၼ်ဖစ္ေတာ့ဘူးလို႔ ထငၲဲ့အခါ မြာေတာ့ ေဒၚေအာငၧႏ္းစုၾကၫ္ ေအပၚ အားမလိုအားမရ်ဖစၡဲ့ၾက တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ကိုယၱဳိငၠ ေတာ့ မဟာဗ္ဴဟာ ေကဝဝါး၊ နၫ္းဗ္ဴဟာခ္ဳိ႕တဲ့ျစာနဲ႔ပဲ တခ္ဳိ႕လၫ္း ေတာႅြႏ္ေရးသမားအ်ဖစ္ ေထာငၴဲဝင္ရ၊ တခ္ဳိ႕လၫ္း ေက္ာင္း သားဘဝနဲ႔ပဲ ႐ိုက္ႏြကၡ္ဳပ္ေႏြာငၡံရ။

ခုေတာ့လၫ္း ေဒၚေအာင္ ဆႏ္းစုၾကၫ္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံကလူငယ္ ေၾတဟာ သူတို႔ထမ္းပိုးရမယ့္ တာဝႏ္ေၾတကို ေက္ျပျႏၥာထမ္း ျရကႅိဳကၸါၿပီ။ ဒီမုိေကရစီကို ယံု ယုံၾကၫ္ၾကၫၷဲ႔ ဒီခ္ဳပၼဲအ်ပတ္အသတ္အႏိုင္ရဖို႔ သူတို႔ျစမ္းအား ကုႏၴဳတ္သံဳးလုိက္ၾကပါၿပီ။ ကဗ္ာဆရာလင္းခါးေကတာ့ လူ ငယ္ေၾတေအပၚ အားမလိုအားမရ ်ဖစ္ေနဟႏၸါပဲ။ ဒါလၫ္း အမြႏၸါပဲ။ သူ႔ပတ္ဝႏ္းက္ငၼြာ ေတာင္ေ်မာကၻယၼြာ မသိပါ်ငား လူငယ္ေၾတကို သူေၾတ႕ရြိေကာင္း ေၾတ႕ရြိေနမြာကိုး ဒါေၾကာင့္လၫ္း

ေဒၚေအာငၧႏ္းစုၾကၫ္ေနတဲ့

ႏိုင္ငံက

ဒီေန႔အခ္ိႏၴိ အ်ဖဴအမၫ္းေခတ္

က မတက္ေသး

တစ္ေယာက္အ်ဖဴဆို

တစ္ေယာက္အမၫ္း

ဗဟုဝါဒကိုနားမယၪ္ေသး လို႔ ေဒါသသံျစၾကၥက္ေရးျဖဲ႕ လိုကၸါတယ္။ ဒါ့အ်ပင္ လူငယ္ေၾတရဲ႕ ျစမ္းေဆာင္ရၫ္ရြိမႈကို ဉာဏၸညာနဲ႔ မၾတဲစပၼြာကို ကဗ္ာဆရာက စုိးရိမ္ဟႏ္ရြိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လၫ္း ႐ႈပ္ေၾထးေျပလီလြတဲ့ ႏိုင္ငံေရးရာမာယာေၾတၾကား လူငယ္ေၾတ ေခ္ာက္ေခ္ားေမြာကၼြားၾသား မြာ စိုးဟႏ္ နဲ႔ သူ႔ကဗ္ာကို အဆံုးသတႅိဳကၸါတယ္။

ေဒၚေအာငၧႏ္းစုၾကၫ္ေနတဲ့

ႏိုင္ငံဟာ

သိပၼာယာမ္ား

တိုကၡိဳကၦဲေရးတာနဲ႔

ေဝဖႏ္သံဳးသပၲာမၾကဲ်ပား

အစိုးရနဲ႔ အတိုက္အခံမၾကဲ်ပား

သူ႔လူကိုယ့္ဘက္သားမၾကဲ်ပား  

ၾလတ ႅပၼႈနဲ႔ရမ္းကားတာမၾကဲ်ပား

ဘာသာနဲ႔သာသနာမၾကဲ်ပား

ေဒၚေအာငၧႏ္းစုၾကၫ္ေနတဲ့

ႏိုင္ငံကလူငယၱစ္ေယာက္

ေဒၚေအာငၧႏ္းစုၾကၫ္ေနတဲ့

ႏိုင္ငံဟာ

ဖႏၸဳလင္းလား၊ သမုဒၵရာလား

ၾကဲ်ပားတဲ့အထိ

လူငယၱစ္ေယာက္ ကိုယၱိဳင္ အားထုတ္ရလိမ့္မယ္။

ၾကၽႏ္ေတာ္ဟာ ကဗ္ာရဲ႕ ေနာကၦံဳးစာေၾကာင္းကိုဖတၼိ ခ္ိႏၼြာ လင္းခါးရဲ႕ဆႏၵနဲ႔ ေစတနာ ကို ရင္ေမာျစာေၾတ႕လိုက္ရတာပါ ပဲ။ လြလိုကၱဲ့အျဖဲ႕၊ ေကာင္း လုိကၱဲ့ေစတနာလို႔ ၾကၽႏ္ေတာ္ ၾသခ္လိုက္ရပါတယ္။ ဖႏၸဳလင္း လား၊ သမုဒၵရာလားၾကဲ်ပားတဲ့ အထိ ကိုယၱဳိင္အားထုတ္ရလိမ့္ မယၱဲ့။ လူငယ္ေၾတကိုယ့္အလုပ္ ကိုယႅဳပ္ ၊ ကိုယ့္တာဝႏၠိဳယ္ေက္၊ကိုယ့္အနာဂတၠိဳယၱၫ္ ေဆာက္ေပါ့။

လင္းခါးရဲ႕ ဒီကဗ္ာဟာ ကဗ္ာရြၫ္ႀကီးပါ။ ကဗ္ာအစ အဆံုး ေမဖာ္်ပႏိုငၻဲ ကိုယႅိဳရာ ၾဆဲၿပီး အဓိပၸာၾယၹင့္မိတဲ့အၾတက္ ကဗ္ာဆရာကို ေတာင္းပႏၸါ တယ္။ ဒီကဗ္ာရဲ႕ထူး်ခားခ္ကၠ ကဗ္ာေခါင္းစဥၷဲ႔ ကဗ္ာကိုတၫ္ ထားတဲ့ေအၾကာင္းအရာပါ။ ကဗ္ာေခါင္းစဥၠ ်မႏၼာ်ပၫၠ လူငယၱစ္ေယာကၼဟုတၸါ ဘူး။ ေဒၚေအာငၧႏ္းစုၾကၫ္ေန တဲ့ႏိုင္ငံက လူငယၱစ္ေယာက္ ပါ။ ဒါကိုေပၚၾလင္ေစခ္ငႅိဳ႕ ဒီ ကဗ္ာမြာ ေဒၚေအာငၧႏ္းစုၾကၫ္ ဆိုတဲ့အမၫၠိဳ ၃၁ လံုးထိ ထၫ့္ ၾသင္းေရးျဖဲ႕ထားပါတယ္။ ဒါဟာ လူငယ္ေၾတရဲ႕ ေမြ္ာႅင့္ခ္က္်ဖစ္ သၫ္။ တုိင္း်ပၫ္ရဲ႕ေမြ္ာႅင့္ခ္က္ ဆိုရငႅၫ္း မမြားပါဘူး။ ကဲ ၾကၽႏ္ေတာၱိဳ႕လိုခ္ငၲဲ့ ေအ်ဖ ကို ၾကၽႏ္ေတာၱိဳ႕ရခဲ့ပါၿပီ။ ေအမ့ ဘကၠ ၾကၽႏ္ေတာၱဳိ႔ကိုဘာေၾတ ေပးၿပီး ေအမ့ကို ၾကၽႏ္ေတာၱဳိ႔ ဘာေေၾတပးႏိုင္သလဲဆိုတာက ေတာ့ ်မႏၼာႏိုင္ငံရဲ႕ သမိုင္း်ဖစ္ လာမြာပါ။ ေလာေလာဆယၦယ္ ေဒၚေအာငၧႏ္းစုၾကၫ္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံက လူငယၱစ္ေယာကၠ ဖႏၸဳလင္းနဲ႔ သမုဒၵရာၾကဲ်ပား ေအာင္အားထုတၹိဳ႕လိုမယႅိဳ႕ ကဗ္ာဆရာလိုပဲ ၾကၽႏ္ေတာၠ ကိုယၱိဳင္ ေလးေလးနကၷက္ လကၡံေနဆဲပါ။

မြတၡ္က္။  ။ ကဗ္ာေခါင္းစၪ္ အတိုင္း ေဆာင္းပါးေခါင္းစဥၠိဳ တပၴားပါသၫ္။

http://www.7daydaily.com/story/53115