အရင္အပတ္က ရန္ကုန္သြားေတာ့ဘီးလင္းမွာ ကားလမ္းေရေက်ာ္တာနဲ႔တိုးပါတယ္။ အဲဒီမွာကားအစီးေရ သံုးေလးရာ ဟိုဘက္ဒီဘက္ပိတ္မိေနပါေရာ။ အနီးမွာရွိတဲ့ ခမရ (၉) နဲ႔ တပ္မ (၄၄) က တာဝန္အရွိဆံုး အရာရွိၾကီးမ်ား၊ အရာရွိငယ္မ်ားနဲ႔ ရဲေဘာ္မ်ား လာေရာက္ျပီး ကူညီေနတာကိုလည္းေတြ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ကားက ကားတန္းရဲ႕ ေရွ႕ဆံုးမွာပါ။ ေရေက်ာ္ေနတဲ့ ကားလမ္း ေဘးမွာေတာ့ တပ္မေတာ္သားမ်ားက ေစာင့္ၾကည့္ကူညီေနပါတယ္။ ဟိုဘက္ဒီဘက္ ကားတစ္စီးစီး ျဖတ္သြားတိုင္းလည္း ဝုိင္းျပီးလက္ခုပ္တီးအားေပးၾကနဲ႔။ လမ္းဟုိဘက္ဒီဘက္ကို ဆိုင္ကယ္ေတြ လူေတြ ျဖတ္ခ်င္ရင္ေတာ့ စက္ေလွေတြက ကယ္ရီလုပ္ပါတယ္။ ဆိုင္ကယ္တစ္စီး ၅၀၀၀၊ လူတစ္ေယာက္ ၁၀၀၀ ပါ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၾကည့္ေနတုန္းမွာပဲ ဆိုင္ကယ္သံုးစီးနဲ႔ လူေတြ တင္ထားတဲ့ စက္ေလွ ေမွာက္ပါတယ္။ ဆိုင္ကယ္ေတြလည္းျမဳပ္၊ လူေတြလည္း အသည္းအသန္ ေရကူးျပီး ကမ္းဘက္ကိုလာ။ ေတာ္ေတာ္ေလးရႈပ္ေထြးကုန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကေတာ့ ကမ္းဘက္ကို ေရာက္လာၾကပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လူတစ္ေယာက္က သစ္ပင္တစ္ပင္ကို ဖက္ထားျပီး ဆက္မကူးႏိုင္ေတာ့လုိ႔ ကယ္ၾကပါဆိုျပီးေအာ္ပါတယ္။ ေဘးအနီးအနားက လူေတြက ေရစီးသန္ေနေတာ့ မဆင္းရဲပါဘူး ဝါးလံုးလုိက္ရွာပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဒီ ဗိုလ္ၾကီးက ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕တင္ သူ႔ဖုန္းနဲ႔ဂ်ာကင္ကိုခြ်တ္ျပီး ေဘးက ရဲေဘာ္ကိုေပးျပီး ေရထဲကို ဒိုင္ဗင္ထိုးဆင္းျပီး သြားကယ္ပါေတာ့တယ္။ ေရထဲကို ဝုန္းခနဲ ဆင္းသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ထင္တာက သာမန္ရဲေဘာ္တစ္ဦးလို႔ ထင္တာပါ။ သြားကယ္ျပီး ျပန္လာေတာ့မွ ဗိုလ္ၾကီးတစ္ေယာက္မွန္းသိတယ္။ ဒါနဲ႔ ဓါတ္ပံုရိုက္ယူထားလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက တစ္ခ်ိဳ႕ေတြေျပာသလို ကူညီမယ့္ သူေတြမရွိဘူးဆိုတာမမွန္ပါဘူး။ ဘီးလင္းမွာ ညသန္းေခါင္ေရစတက္ပါတယ္။ မနက္လင္းတာနဲ႔ အနီးဆံုးေနရာေတြက တပ္ကေရာက္ေနပါျပီ။ ကိုယ္ၾကံဳတဲ့အတိုင္းေရးျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေဖ့ဘုတ္စ္သံုးျပီး ေရးတာမဟုတ္ပါ။
Kyaw San Win
https://www.facebook.com/kswin1/posts/1029007797118079
No comments:
Post a Comment