သံုးမတ္ ဘိုးေတာ္ ဦးမန္းေဂ်ာ္နီ(၁၉၉၀ အမတ္၊ ၂၀၁၂ အမတ္၊ ၂၀၁၅ အမတ္)”

(ဤစာစုၿဖင့္ ဂုဏ္ၿပဳအပ္ပါသည္။)
ဂုဏ္ယူတာလား ဂုဏ္ၿပဳတာလား…..
ဂုဏ္ယူစြာ ႏွင့္ ဂုဏ္ၿပဳလိုက္ပါတယ္ ဒက္ဒီ ဖာသား ဦးမန္းေဂ်ာ္နီ……..
ဖားသားၾကီးေရ…. ဖားသားၾကီး သားအငယ္ဆံုးေကာင္ေတာင္ အခုဆို လူလတ္ပိုင္း သံုးဆယ္ေက်ာ္ေရာက္ေနၿပီဆိုေတာ့ ဒီတိုက္ပြဲကို ေနာက္မဆုတ္တမ္း မယိမ္းမယိုင္ တုိက္ခဲ့တာ သားတို႕ တစ္သက္လို႕ဆိုရမွာေပါ့….
မွတ္မိေနေသးတယ္….ဟိုး ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲအလြန္ကာလေတြကို…
ဖာသားၾကီးႏိုင္တယ္ အမတ္မင္းၿဖစ္ပဟဲ့ဆိုၿပီး ဟဲဟဲ ဟဲဟဲနဲ႕ အိမ္ကိုေရာက္လာတဲ့ မုန္႕ဘံုးေတြ…
“ဆရာ... ဆရာ…ဆရာ”
လိုတာေၿပာ မလိုတာလဲေၿပာ ေၿပာခ်င္တာသာေၿပာ ေၿပာေၿပာမေၿပာေၿပာ တပည့္တို႕က ဆရာ့အတြက္ အသင့္ပဲဆိုသူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုလည္း ေတြ႕ခဲ့ဘူးတယ္….
ဖမ္းဆီးမႈေတြၾကား မွာ “နင့္အေဖအဖမ္းခံရတယ္ဆုိ” ဆို တဲ့အေမးကို ရင္ေကာ့ေခါင္းေမာ့လို႕
“ငါ့အေဖက အမွန္တရားအတြက္ အဖမ္းခံရတာ” လို႕ ဂုဏ္ယူစြာ တံု႕ၿပန္ခဲ့ဘူးတယ္….
အမွန္ အမွား ဘာမွန္းေသခ်ာမသိေသးေပမဲ့ မတရားဘူး ဆိုတဲ့အသိေတာ့ ရင္ထဲအေသအခ်ာရွိခဲ့တယ္……
…………………………………………………..
“ေဗ်ာက္အိုး….. ေဖာက္လိုက္ၿပီဟဲ့…..ေဗ်ာက္အိုး”
“ေဖာင္း ေဖာင္း ေဖာင္း နဲ႕”
သူမ်ားကေလးေတြလည္းေဖာက္တယ္….ကိုလည္းေဖာက္တယ္ ဘာထူးဆန္းလို႕လဲ ေရးၾကီးခြင္က်ယ္လုပ္လို႕..
“မင္း အေဖ ဘာေကာင္လဲ မင္းမသိဘူးလား….”
“မသိဘူးဗ်ာ မသိဘူး သူမ်ားေတြလည္း ေဖာက္တယ္ ကိုယ္လည္းေဖာက္တယ္ ဖမ္းခ်င္အကုန္ဖမ္းေပါ့ ဘယ့္ႏွယ့္ ကုိေဖာက္မွ ကို႕တစ္ေယာက္တည္းကြက္ၿပီးဖမ္းမယ္ဆိုလို႕ ရမလား လက္မခံဘူး”
ေလၾကီးေလက်ယ္ၿပန္ေၿပာတာကိုပဲ သေဘာေတြ႕တာလား ဘာကိုသေဘာက်လို႕ဘာၿဖစ္မွန္းေတာ့မသိဘူး
ရိုက္မယ္လို႕ထင္ထားတာ မရိုက္ဘူးဗ်…….အင္း…ခက္ေတာ့လည္း ခက္သားပဲ ….
“ဘာေကာင္လဲဗ်ာ ဘာေကာင္လဲ ငါ့အေဖက ဘာေကာင္ၾကီးလဲ…..”
……………………………………………….
အေကာင္ေတာ့ အေကာင္ပဲ
ကို႕မ်က္လံုးထဲမေတာ့ သာမန္ပါပဲ….သူတို႕မ်က္လံုးထဲမေတာ့ မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကို ၾကီးတဲ့ ဒိန္းဂ်ား ေဂ်ာ္နီ၀ါကားၾကီးပဲ….
ရပ္ကြက္ထဲမလည္း စပိုင္ရွိသဗ်…မယံုမရွိနဲ႕…သူခိုးမေၾကာက္ရဘူး အေစာင့္အေရွာက္ေတြနဲ႕ ေနခဲ့ရတာ..
ကၽြန္ေတာ္တို႕ၿမိဳ႕မွာ စစ္အထူးေထာက္လွမ္းေရး ၿမင့္ေက်ာ္ဆိုတာရွိသဗ်…အားလံုးက ဆရာၿမင့္ေက်ာ္ ဆရာၿမင့္ေက်ာ္နဲ႕….သူတို႕ေခတ္ကိုုးဗ်…ၿပည္သူ႕အခ်စ္ေတာ္ၾကီးေပါ့ဗ်ာ…..
ရပ္ကြက္ထဲ စအဖ ေမာင္ၿမင့္ေက်ာ္ေလး ေမြးထားတဲ့ အရိုးအရင္းေလာက္ကိုက္ရတာကို ဂုဏ္ယူေနတဲ့ အသားထဲေလာက္ထြက္ေလးကလည္း တစ္ေန႕တစ္ေန႕ အိမ္ေရွ႕ကို အသြားအၿပန္ၿဖတ္ၿဖတ္ေလွ်ာက္ၿပီး ဆရာဦးမန္းေဂ်ာ္နီ အိမ္မွာ ရွိေသးရဲ႕လား ရွိေသးရဲ႕လား နဲ႕ ေစာင္းငန္းေစာင္းငန္း လာလာေခ်ာင္းရတာလည္း အေမာပဲ….
တစ္ခါတစ္ေလ ေနမေကာင္းလို႕ အိမ္ထဲကအိမ္ၿပင္မထြက္တဲ့ေန႕မ်ား ဆရာေဂ်ာ္နီ အရိပ္အေယာင္ မေတြ႕ေတာ့ဘူးဆို အရမ္းေတာ္တဲ့ေထာက္လွမ္းေရးေတြက ကိုယ္ေတြ မသိတဲ့သူစိမ္းတစ္ေယာက္ကိုလႊတ္ၿပီး
“ဆရာရွိလား ဆရာရွိလား…..” နဲ႕ ပံုမွားလာရိုက္ၾကပါေလေရာ
ဘယ္သူလဲ နာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲ ဘာလုပ္မလို႕လဲ ေၿပာစရာရွိရင္ေၿပာဆို ….
ဟိုလိုလို ဒီလိုလို ဟိုဒင္းလိုလို ဟိုဟာလိုလို နဲ႕လစ္ေရာ….
သူတို႕အလုပ္ကလည္း ေန႕တိုင္းသတင္းပို႕ရတာကိုးဗ်….
ဆရာမန္းေဂ်ာ္နီ မနက္ အိမ္က ဘယ္ႏွစ္နာရီထြက္ ဘယ္သူနဲ႕ေတြ႕…..ဘာေတြလုပ္….အဲ့ဒါေတြကို အစီရင္ခံရတဲ့ဟာက သူတို႕အလုပ္…..
ေပ်ာက္သြားၿပီ….ဘယ္သြားလဲ ဘာလုပ္လဲ အထက္ကို မပို႕ႏိုင္ရင္ သူတို႕မွာလည္း တစ္ဒုတၡ…
က်ံဳေပ်ာ္ၿမိဳ႕ ေဆးရံုေရွ႕ ဆိုကၠားဂိတ္က ဆိုကၠားသမားေတြကိုလည္း နယ္ထိန္း အဲ့ေခတ္ကေတာ့ ဦးထြန္းေ၀ေပါ့ဗ်ာ….ဆရာထြန္းေ၀ ဆရာထြန္းေ၀လို႕ေခၚၾကတယ္ဗ်…..
အဲ့ဆရာထြန္းေ၀က ေဆးလိပ္ေလးတိုက္ လက္ဖက္ေလးေကၽြး ထန္းလွ်က္ေလးေကၽြး အပိုင္ေပါင္းထားၿပီး ဆရာ မန္းေဂ်ာ္နီ ဘယ္အခ်ိန္အိမ္ကထြက္တယ္ ဘယ္အခ်ိန္ ၿပန္တယ္ဆိုတာကို ဆိုကၠားသမားကတစ္ဆင့္ သတင္းယူသဗ်….
ဆရာ မန္းေဂ်ာ္နီ က်ံဳေပ်ာ္ၿမို႕မွာပဲ ရွိေနဖို႕က သူတို႕ရဲ႕ အဓိကအေရးအၾကီးဆံုးတာ၀န္ပဲေလ….

……………………………….
“သားေလး ထထ အေဖ့ကိုလိုက္ပို႕ဦး….”
က်ံဳေပ်ာ္ကေန ရန္ကုန္ကို သြားတဲ့ ေခတ္မွီဆိုတဲ့ကားရွိတယ္…..
အဲ့ကားက မနက္ အေစာပိုင္း ၃ နာရီ ခြဲေလာက္ က်ံဳေပ်ာ္ကေနထြက္တာ….
ဆရာမန္းေဂ်ာ္နီတို႕ ေၾကာက္တတ္လိုက္ပံုမ်ား….ကားစီးမွာကို ထိုင္ခံုရေအာင္ ကားလတ္မွတ္ ၾကိဳတင္ၿဖတ္ပါေတာ့လား….မၿဖတ္ဘူးဗ်ာ…
လက္မွတ္ၾကိဳၿဖတ္ထားၿပီဆို မသြားေအာင္ အတားခံရၿပီသာမွတ္ေပေတာ့…..
အဲ့ဒါဆိုလည္း ကို႕ရဲ႕ရပ္ကြက္ထိပ္က ေစာင့္ၿပီး အသာေလးတားစီးလည္းရတဲ့ဟာကို မစီးဘူးဗ်ာ…
တမင္တကာ မပင္ပန္း ပင္ပန္းေအာင္စတန္႕ထြင္လိုက္ပံုမ်ား ရပ္ကြက္ေနာက္ေက်ာလမ္းကေန လွည့္ထြက္ၿပီး စက္ဘီးနဲ႕လိုက္ပို႕ေပးရသဗ်…..
ကၽြန္ေတာ္တို႕ၿမိဳ႕မွာ ကုန္းၿဖဴေလး လို႕ေခၚတဲ့ေနရာရွိသဗ်….ၿမိဳ႕ကေနစက္ဘီးနင္းရင္ ဆယ္မိနစ္ေက်ာ္ေလာက္ေတာ့ နင္းရမယ္ ….အဲ့ ကုန္းၿဖဴေလးမွာ မန္က်ည္းပင္ၾကီးကလည္း ကြင္းလည္ေခါင္ေခါင္မွာ သရဲလိုမ်ိဳးထီးထီးၾကီးရွိတယ္….အမ်ားအေၿပာကေတာ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ အဲ့မန္းက်ည္းပင္မွာ ဇြဲၾကိဳးခ်ေသဖူးတယ္…လွ်ာထုတ္ၿပတယ္ သရဲရွိတယ္ဆိုလားဗ်ာ ….ေၿပာၾကတာပဲ
အဲ့ေနရာၾကီးကိုဗ်ာ…..လိုက္ပို႕ရတာ…..
ေခတ္မွီကားၾကီး ေရာက္လာ…..ဖားသားၾကီးက ကားကိုတား ကားေပၚတက္…..
ဒီကလည္း သူရဲေကာင္းၾကီးဆိုေတာ့ လွ်ာထုတ္မၿပခင္ၿမန္ၿမန္လစ္မွဆိုၿပီး လွည့္ကိုမၾကည့္ပဲ သုတ္ေတာ့တာပဲ….
“ေအာ္….သူတို႕ေၾကာက္တာ အဲ့ဒါ ….သူတို႕ေၾကာက္တာ အဲ့ဒါ…..”
“အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အစည္းအေ၀း….အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ စုစည္းမႈ….အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ရပ္တည္မႈ”
သူတို႕ရဲ႕အဓိက ဦးတည္ခ်က္ကေတာ့
“အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ကစဥ့္ကလ်ားၿဖစ္ၿပီး မရပ္တည္ႏိုင္ေရး အမာခံပါတီ၀င္ဆိုသူေတြ ေလွ်ာ့ပါးၿပီး အလံုးစံု ပ်က္သုဥ္းေရး” ဆိုတာပါပဲ……
…………………………………………..
ၾကာခဲ့ပါၿပီ ဆိုေပမယ့္…ဦးေဏွာက္ဆိုတဲ့အမ်ိဳးက တယ္လဲမွတ္မိတာပဲ…
ရန္ကုန္ကို အစည္းအေ၀းဆိုၿပီး ကိုယ္ေတြ ရွစ္တန္းၿပီးခါစေလာက္ထဲကထြက္သြားလိုက္တာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အိမ္မွာ ေသာင္တင္ေနပါေရာလား…
စ အ ဖ ဆရာ ေမာင္ၿမင့္ေက်ာ္ေလးလည္းသူတတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ကူညီတာ ကၽြန္ေတာ့္အေမလည္း အထက္တန္းၿပဆရာမ အလုပ္ၿပဳတ္ကေရာပဲ….
ဘိုးေတာ္ အဲ့လိုၿပဳတ္ေအာင္လုပ္ႏိုင္လို႕ ကို႕ကိုကို သိပ္အထင္ၾကီးမေနနဲ႕….
ေတာ္လိုက္ပံုမ်ား….မိန္းမေတြေတာ္လာရင္ တိုင္းၿပည္မေၿပာနဲ႕ မိသားစုေတာင္အစည္းမေၿပဘူး….
ဒီမိုေမေမတို႕ မ်က္ရည္သိမ္းၿပီး တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ပံုမ်ား ၾသခ်ေလာက္တယ္…
“မင္း အေဖက အမတ္ၿဖစ္ခ်င္တာကိုးကြ….”
“ေတာက္…..”
ေဒါသထြက္လိုက္တာ…..
ေအာ္….မာမီ…မာမီ….အမတ္ကေတာ္ၿဖစ္ခ်င္လို႕မ်ား လုပ္ခဲ့မယ္ဆို မာမီတစ္ေယာက္ ဒက္ဒီဖားသားနဲ႕ကြဲတာၾကာေပါ့…..
ဒီေရရွည္တိုက္ပြဲ ဒီေလာက္ၾကံ႕ၾကံ႕ခံႏိုင္တာ မာမီ ဆိုသူ မိန္းမသားေတြအသဲေကာင္းခဲ့လို႕ပဲ….
မာမီေစာေရ….မာမီစု နဲ႕အတူ ထပ္တူဂုဏ္ၿပဳလိုက္ပါတယ္…..
………………………………………..
ကၽြန္ေတာ္ ဆယ္တန္းႏွစ္ေရာက္ေတာ့ ၁၉၉၈ မွာ အိမ္ကိုလြမ္းလြန္းလို႕ဆိုၿပီး ၿပန္လာတယ္..
ဒီေန႕ေရာက္ၿပီး မၾကာပါဘူး ထင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ….
ဆရာ ခဏေလာက္လိုက္ခဲ့ပါဦးဆိုၿပီး ….ပါသြားေတာ့တာပါပဲ…
ပုသိမ္ၿမိဳ႕ ေတာင္ေပၚ ဆိုတာ စစ္တပ္ေနရာေလ….အဲ့မွာေခၚၿပီး တိုက္ပိတ္ေပါ့….
မ်က္လံုးကို အ၀တ္စည္း…ေရွ႕မွာတန္း ေခါင္းငံု….ဒီဖက္ေကြ႕ ဟိုဖက္ေကြ႕…ဒီမွာထိုင္…
အခန္းထဲတစ္ေယာက္တည္းထားထားၿပီး တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္….
အေတာ္ေလးၾကာမွ “ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္” နဲ႕ စစ္ဖိနပ္ခြာသံေပး ေရွ႕ေလွ်ာက္ေနာက္ေလွ်ာက္ေခါက္တံု႕ေခါက္ၿပန္လုပ္ၿပီး ဘာစကားမွမေၿပာ
ဘာမွမေမးပဲ ၿပန္ေခၚသြား…..တိုက္ၿပန္ပိတ္….
အိပ္ေပ်ာ္မယ္ၾကံေသး ….ၿပန္လာေခၚ….ေရွ႕မွာတန္း ေခါင္းငံု….ဒီဖက္ေကြ႕ ဟိုဖက္ေကြ႕…ဒီမွာထိုင္…
“ရေသ့ရဟန္းေတာင္ အေႏွာင့္အယွက္ကင္းကင္း တရားထိုင္ဖို႕ ဂူေနရာရွာရေသးတယ္ ငါ့ႏွယ္အဆင္သင့္လိုက္ပံုမွား တရားထိုင္ ဘုရားရွိခိုးဖို႕ ေနရာကိုက်လို႕……”
ေအာ္….ဘိုးေတာ္ ဘိုးေတာ္…အမတ္မင္းၿဖစ္ရတာလည္း ဘုရားမရွိတရားမရွိသာဆို ေၾကာင္သြားေလာက္တယ္….
…………………………..
“ဘာတတ္ႏိုင္ေသးလဲ ပြဲကသိမ္းသြားၿပီ NLD ေၿမာင္းထဲေရာက္သြားၿပီ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲလဲၿပီးသြားၿပီ မင္းအေဖလည္းသြားၿပီ”
ဘာမွၿပန္မေၿပာဘူး….ေၿပာခ်င္စိတ္လည္းမရွိဘူး….
ဓမၼ နဲ႕ အဓမၼ စီးခ်င္းထိုးေနတာ….
သူ ဟာ ခင္ဗ်ားေၿပာတဲ့ ခင္ဗ်ားလို အေဖမဟုတ္ဘူး….
ဓမၼ အတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္သူ…
သူဟာ ခင္ဗ်ားေၿပာတဲ့ ခင္ဗ်ားလို အေဖမဟုတ္ဘူး….
အမ်ားအတြက္ အတၱ စြန္႕သူ….
သူဟာ ခင္ဗ်ားေၿပာတဲ့ ခင္ဗ်ားလို အေဖမဟုတ္ဘူး….
အာဏာရွင္ကို အာခံ၀ံ့သူ….
ထပ္ေၿပာလိုက္မယ္ ခင္ဗ်ားကို….ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ထား…..
“သူဟာ မက္ေမာလို႕ အမတ္လုပ္ခ်င္ေနတာမဟုတ္ မတ္မတ္ရပ္၀ံ့လို႕ အမတ္လုပ္ခ်င္ေနတဲ့သူ…..”
………………………………
၂၀၁၂ ေၿမာင္းၿမအမတ္ၾကီး ဦးမန္းေဂ်ာ္နီ အၿဖစ္ တစ္ၿဖစ္လဲခဲ့ၿပန္ပါၿပီ…..
ဒက္ဒီဖားသား ဆယ္သိန္းစားၿပီေပါ့……
ေကာင္းစားၿပီေပါ့….ေထာၿပီေပါ့…..
အဲ့ ဆယ္သိန္းစား စကား သူမ်ားေၿပာတာၾကားရင္ ကၽြန္ေတာ့္အေမေၿပာတာ သြားသြားသတိရမိတယ္….
“အမတ္မင္း….ဟုတ္စ….ဘာအမတ္မင္းလဲ…..စင္ကာပူမွာ အိမ္ေဖာ္သြားလုပ္တဲ့ အိမ္ေဖာ္လစာေတာင္မမွီတာ…..ေၿပာေတာ့ တိုင္းၿပည္ရဲ႕အေရးလႊတ္ေတာ္တက္ဆံုးၿဖတ္သူေတြတဲ့ အိမ္ေဖာ္ေတာင္မမွီဘူး…..”
အဲ့ ရတဲ့ဆယ္သိန္းထဲက ႏွစ္သိန္းခြဲက အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရန္ပံုေငြၿပန္ထည့္ရသဗ်…..
ဟိုၿမိဳ႕ ဒီၿမိဳ႕နယ္လွည့္စည္းရံုးေရးဆင္းရင္ ကားငွားခတို႕ ဆိုင္ကယ္ငွားခတို႕ စက္ေလွငွားခတို႕က အလကားရတာတစ္ခုမွမရွိ…..
ကို႕အဖြဲ႕ထဲ ဟိုလူဘာၿဖစ္ လွဴၿပန္ၿပီ ဒီလူဘာၿဖစ္လွဴၿပန္ၿပီ…..
အၿမီးႏႈတ္ ေခါင္းႏႈတ္ ….ဒီအမတ္မင္း လစာသာ ေစာင့္စားရင္ ဒီတစ္မ်ိဳးလံုးငတ္တာၾကာလွေပါ့…….
ေအာ္….ဒက္ဒီဖားသား ဒက္ဒီဖားသား….မက္ေမာလို႕ အမတ္လုပ္ေနတာမဟုတ္ ရက္ေရာလို႕ အမတ္လုပ္ေနတဲ့ ဒက္ဒီဖားသား….
……………………

ေတာက္…ဒက္ဒီဖားသားေရ….
ၾကံဳေတာင့္ၾကံဳခဲ ဒက္ဒီဖားသားကို မဲေပးမဟဲ့ဆိုၿပီး အားခဲထားတာ ကိုေနတဲ့ရပ္ကြက္အပိုင္မဲဆႏၵနယ္က ဒက္ဒီဖားသားမဲဆႏၵနယ္မဟုတ္ေလေတာ့ ဒက္ဒီဖားသားကို မဲေပးခြင့္မရလိုက္ေတာ့ဘူး……
ၾကားတယ္…ၾကားတယ္….အရမ္းပင္ပန္းေနၿပီဆိုတာ..
ေအာင္ႏိုင္ေရးအတြက္ အားေဆးေတြသြင္းၿပီး ေနပူမေရွာင္ မိုးရြာမေရွာင္ ရႊံ႕ထဲ ဗြက္ထဲ ပါတီစည္းရံုးေရး ေဟာေၿပာပြဲေတြ ဆက္တိုက္ေန႕တိုင္းသြားေနတာ….
သိပါတယ္….သိပါတယ္….အေဖ့ကို သားတို႕မပိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ….
အေဖ့ကို ၿပည္သူပိုင္သိမ္းသြားၿပီ….
အေဖ့ကို အမ်ားပိုင္သြားၿပီ…..
ဒါေပမယ့္….ဒက္ဒီဖားသားေရ……….ဤခရီး ဤမွာ မဆံုးေသးပါ…..
ဒက္ဒီဖားသား ဆက္ေလွ်ာက္ေပေတာ့…..
အမတ္မင္းေနာက္မွာ သားေတြ တစ္ၿပံဳဳ ၾကီးရွိတယ္………….
အမတ္မင္း ဘ၀င္ၿမင့္ရင္ေတာ့ သားေတြအေၾကာင္းသိတယ္ေနာ္…..
(ဇာနည္ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္)
.........................
သံုးမတ္ ဘိုးေတာ္ ဦးမႏ္းေဂ္ာၷီ(၁၉၉၀ အမတ္၊ ၂၀၁၂ အမတ္၊ ၂၀၁၅ အမတ္)”
…………………………………………………..။…………………………………………….
(ဤစာစုၿဖင့္ ဂုဏ္ၿပဳအပၸါသၫ္။)
ဂုဏ္ယဴတာလား ဂုဏ္ၿပဳတာလား…..
ဂုဏ္ယဴျစာ ႏြင့္ ဂုဏ္ၿပဳလိုကၸါတယ္ ဒကၵီ ဖာသား ဦးမႏ္းေဂ္ာၷီ……..
ဖားသားႀကီးေရ…. ဖားသားႀကီး သားအငယၦံဳးေကာင္ေတာင္ အခုဆို လူလတၸိဳင္း သံုးဆယ္ေက္ာ္ေရာက္ေနၿပီဆိုေတာ့ ဒီတိုၾကၸဲကို ေနာကၼဆုတၱမ္း မယိမ္းမယိုင္ တုိကၡဲ့တာ သားတို႕ တစ္သကႅိဳ႕ဆိုရမြာေပါ့….
မြတၼိေေနသးတယ္….ဟိုး ၁၉၉၀ ေျရးေကာၾကၸဲအၾလႏၠာေလၾတကို…
ဖာသားႀကီးႏိုငၲယ္ အမတၼင္းၿဖစၸဟဲ့ဆိုၿပီး ဟဲဟဲ ဟဲဟဲနဲ႕ အိမၠိဳေရာကႅာတဲ့ မုႏ္႕ဘံုးေၾတ…
“ဆရာ... ဆရာ…ဆရာ”
လိုတာေၿပာ မလိုတာလဲေၿပာ ေၿပာခ္ငၲာသာေၿပာ ေၿပာေၿပာေမၿပာေၿပာ တပၫ့္တို႕က ဆရာ့အၾတက္ အသင့္ပဲဆိုသူတစၡ္ိဳ႕ကိုလၫ္း ေၾတ႕ခဲ့ဘူးတယ္….
ဖမ္းဆီးမႈေၾတၾကား မြာ “နင့္ေအဖအဖမ္းခံရတယၦဳိ” ဆို တဲ့ေအမးကို ရင္ေကာ့ေခါင္းေမာ့လို႕
“ငါ့ေအဖက အမြႏၲရားအၾတက္ အဖမ္းခံရတာ” လို႕ ဂုဏ္ယဴျစာ တံု႕ၿပႏၡဲ့ဘူးတယ္….
အမြႏ္ အမြား ဘာမြႏ္းေသခ္ာမသိေသးေပမဲ့ မတရားဘူး ဆိုတဲ့အသိေတာ့ ရငၴဲေအသအခ္ာရြိခဲ့တယ္……
…………………………………………………..
“ေဗ္ာက္အိဳး….. ေဖာကႅိဳက္ၿပီဟဲ့…..ေဗ္ာက္အိဳး”
“ေဖာင္း ေဖာင္း ေဖာင္း နဲ႕”
သူမ္ားေကလးေၾတလၫ္းေဖာကၱယ္….ကိုလၫ္းေဖာကၱယ္ ဘာထူးဆႏ္းလို႕လဲ ေရးႀကီးျခငၠ္ယႅဳပႅိဳ႕..
“မင္း ေအဖ ဘာေကာငႅဲ မင္းမသိဘူးလား….”
“မသိဘူးဗ္ာ မသိဘူး သူမ္ားေၾတလၫ္း ေဖာကၱယ္ ကိုယႅၫ္းေဖာကၱယ္ ဖမ္းခ္င္အကုႏၹမ္းေပါ့ ဘယ့္ႏြယ့္ ကုိေဖာကၼြ ကို႕တစ္ေယာကၱၫ္းၾကက္ၿပီးဖမ္းမယၦိဳလို႕ ရမလား လကၼခံဘူး”
ေလႀကီးေလက္ယ္ၿပႏ္ေၿပာတာကိုပဲ ေသဘာေၾတ႕တာလား ဘာကိုေသဘာက္လို႕ဘာၿဖစၼြႏ္းေတာ့မသိဘူး
ရိုကၼယႅိဳ႕ထငၴားတာ မရိုကၻဴးဗ္…….အင္း…ခက္ေတာ့လၫ္း ခက္သားပဲ ….
“ဘာေကာငႅဲဗ္ာ ဘာေကာငႅဲ ငါ့ေအဖက ဘာေကာင္ႀကီးလဲ…..”
……………………………………………….
ေအကာင္ေတာ့ ေအကာငၸဲ
ကို႕မ္ကႅံဳးထဲေမတာ့ သာမႏၸါပဲ….သူတို႕မ္ကႅံဳးထဲေမတာ့ မ္ကၥိေအာကၠ ေအပ္ာကၼခံႏိုင္ေလာက္ေအာငၠိဳ ႀကီးတဲ့ ဒိႏ္းဂ္ား ေဂ္ာၷီ၀ါကားႀကီးပဲ….
ရျပၠကၳဲမလၫ္း စပိုင္ရြိသဗ္…မယံုမရြိနဲ႕…သူခိုးေမၾကာက္ရဘူး ေအစာင့္ေအရြာက္ေၾတနဲ႕ ေနခဲ့ရတာ..
ကၽျႏ္ေတာၱိဳ႕ၿမိဳ႕မြာ စစ္အထူးေထာကႅြမ္းေရး ၿမင့္ေက္ာၦိဳတာရြိသဗ္…အားလံုးက ဆရာၿမင့္ေက္ာ္ ဆရာၿမင့္ေက္ာၷဲ႕….သူတို႕ေခတၠိဳုးဗ္…ၿပၫ္သဴ႕အခ္စ္ေတာ္ႀကီးေပါ့ဗ္ာ…..
ရျပၠကၳဲ စအဖ ေမာင္ၿမင့္ေက္ာ္ေလး ေျမးထားတဲ့ အရိုးအရင္းေလာကၠိဳက္ရတာကို ဂုဏ္ယဴေနတဲ့ အသားထဲေလာၾကၳက္ေလးကလၫ္း တစ္ေန႕တစ္ေန႕ အိမ္ေရြ႕ကို အၾသားအၿပႏ္ၿဖတ္ၿဖတ္ေလြ္ာက္ၿပီး ဆရာဦးမႏ္းေဂ္ာၷီ အိမၼြာ ရြိေသးရဲ႕လား ရြိေသးရဲ႕လား နဲ႕ ေစာင္းငႏ္းေစာင္းငႏ္း လာလာေခ္ာင္းရတာလၫ္း ေအမာပဲ….
တစၡါတစ္ေလ ေနေမကာင္းလို႕ အိမၴဲကအိမ္ၿပငၼၾထကၱဲ့ေန႕မ္ား ဆရာေဂ္ာၷီ အရိေပ္အယာင္ ေမၾတ႕ေတာ့ဘူးဆို အရမ္းေတာၱဲ့ေထာကႅြမ္းေရးေၾတက ကိုယ္ေၾတ မသိတဲ့သူစိမ္းတစ္ေယာကၠိဳလႊတ္ၿပီး
“ဆရာရြိလား ဆရာရြိလား…..” နဲ႕ ပံုမြားလာရိုက္ၾကပါေေလရာ
ဘယ္သဴလဲ နာမၫၻယႅိဳေခၚလဲ ဘာလုပၼလို႕လဲ ေၿပာစရာရြိရင္ေၿပာဆို ….
ဟိုလိုလို ဒီလိုလို ဟိုဒင္းလိုလို ဟိုဟာလိုလို နဲ႕လစ္ေရာ….
သူတို႕အလုပၠလၫ္း ေန႕တိုင္းသတင္းပို႕ရတာကိုးဗ္….
ဆရာမႏ္းေဂ္ာၷီ မနက္ အိမၠ ဘယ္ႏြစၷာရီၾထက္ ဘယ္သဴနဲ႕ေၾတ႕…..ဘာေၾတလုပ္….အဲ့ဒါေၾတကို အစီရငၡံရတဲ့ဟာက သူတို႕အလုပ္…..
ေပ္ာၾက္သားၿပီ….ဘၾယ္သားလဲ ဘာလုပႅဲ အထကၠိဳ မပို႕ႏိုင္ရင္ သူတို႕မြာလၫ္း တစၵဳတၡ…
က္ံဳေပ္ာ္ၿမိဳ႕ ေဆးရံုေရြ႕ ဆိုကၠားဂိတၠ ဆိုကၠားသမားေၾတကိုလၫ္း နယၳိႏ္း အဲ့ေခေတၠတာ့ ဦးၾထႏ္းေ၀ေပါ့ဗ္ာ….ဆရာၾထႏ္းေ၀ ဆရာၾထႏ္းေ၀လို႕ေခၚၾကတယၺ္…..
အဲ့ဆရာၾထႏ္းေ၀က ေဆးလိပ္ေလးတိုက္ လကၹက္ေလးေကၽျး ထႏ္းလြ္က္ေလးေကၽျး အပိုင္ေပါင္းထားၿပီး ဆရာ မႏ္းေဂ္ာၷီ ဘယ္အခ္ိႏ္အိမၠၾထကၱယ္ ဘယ္အခ္ိႏ္ ၿပႏၲယၦိဳတာကို ဆိုကၠားသမားကတစၧင့္ သတင္းယူသဗ္….
ဆရာ မႏ္းေဂ္ာၷီ က္ံဳေပ္ာ္ၿမို႕မြာပဲ ရြိေနဖို႕က သူတို႕ရဲ႕ အဓိကေအရးအႀကီးဆံုးတာ၀ႏၸဲေလ….
……………………………….
“သားေလး ထထ ေအဖ့ကိုလိုကၸိဳ႕ဦး….”
က္ံဳေပ္ာ္ေကန ရႏၠဳႏၠိဳ ၾသားတဲ့ ေခတၼြီဆိုတဲ့ကားရြိတယ္…..
အဲ့ကားက မနက္ ေအစာပိုင္း ၃ နာရီ ျခဲေလာက္ က္ံဳေပ္ာ္ေကနၾထကၱာ….
ဆရာမႏ္းေဂ္ာၷီတို႕ ေၾကာကၱတႅိဳကၸံဳမ္ား….ကားစီးမြာကို ထိုငၡံဳေရအာင္ ကားလတၼြတ္ ႀကိဳတင္ၿဖတၸါေတာ့လား….မၿဖတၻဴးဗ္ာ…
လကၼြတ္ႀကိဳၿဖတၳားၿပီဆို မၾသားေအာင္ အတားခံရၿပီသာမြတ္ေေပတာ့…..
အဲ့ဒါဆိုလၫ္း ကို႕ရဲ႕ရျပၠကၳိပၠ ေစာင့္ၿပီး အသာေလးတားစီးလၫ္းရတဲ့ဟာကို မစီးဘူးဗ္ာ…
တမငၲကာ မပငၸႏ္း ပငၸႏ္းေအာငၥတႏ္႕ၾထငႅိဳကၸံဳမ္ား ရျပၠက္ေနာက္ေက္ာလမ္းေကန လြၫ့္ၾထက္ၿပီး စကၻီးနဲ႕လိုကၸိဳ႕ေပးရသဗ္…..
ကၽျႏ္ေတာၱိဳ႕ၿမိဳ႕မြာ ကုႏ္းၿဖဴေလး လို႕ေခၚတဲ့ေနရာရြိသဗ္….ၿမိဳ႕ေကနစကၻီးနင္းရင္ ဆယၼိနစ္ေက္ာ္ေလာက္ေတာ့ နင္းရမယ္ ….အဲ့ ကုႏ္းၿဖဴေလးမြာ မႏၠ္ၫ္းပင္ႀကီးကလၫ္း ၾကင္းလၫ္ေခါင္ေခါငၼြာ သရဲလိုမ္ိဳးထီးထီးႀကီးရြိတယ္….အမ္ားေအၿပာေကတာ့ မိႏ္းမတစ္ေယာက္ အဲ့မႏ္းက္ၫ္းပငၼြာ ျဇဲႀကိဳးခ္ေသဖူးတယ္…လြ္ာထုတ္ၿပတယ္ သရဲရြိတယၦိဳလားဗ္ာ ….ေၿပာၾကတာပဲ
အဲ့ေနရာႀကီးကိုဗ္ာ…..လိုကၸိဳ႕ရတာ…..
ေခတၼြီကားႀကီး ေရာကႅာ…..ဖားသားႀကီးက ကားကိုတား ကားေပၚတက္…..
ဒီကလၫ္း သူရဲေကာင္းႀကီးဆိုေတာ့ လြ္ာထုတၼၿပခင္ၿမႏ္ၿမႏႅစၼြဆိုၿပီး လြၫ့္ကိုမၾကၫ့္ပဲ သုတ္ေတာ့တာပဲ….
“ေအာ္….သူတို႕ေၾကာကၱာ အဲ့ဒါ ….သူတို႕ေၾကာကၱာ အဲ့ဒါ…..”
“အျဖဲ႕ခ္ဳပ္ အစၫ္းေအ၀း….အျဖဲ႕ခ္ဳပ္ စုစၫ္းမႈ….အျဖဲ႕ခ္ဳပ္ ရပၲၫၼႈ”
သူတို႕ရဲ႕အဓိက ဦးတၫၡ္ေကၠတာ့
“အျဖဲ႕ခ္ဳပ္ ကစၪ့္ကလ္ားၿဖစ္ၿပီး မရပၲၫ္ႏိုင္ေရး အမာခံပါတီ၀ငၧိဳသူေၾတ ေလြ္ာ့ပါးၿပီး အလံုးစံု ပ္က္သဳၪ္းေရး” ဆိုတာပါပဲ……
…………………………………………..
ၾကာခဲ့ပါၿပီ ဆိုေပမယ့္…ဦးေဏြာကၦိဳတဲ့အမ္ိဳးက တယႅဲမြတၼိတာပဲ…
ရႏၠဳႏၠိဳ အစၫ္းေအ၀းဆိုၿပီး ကိုယ္ေၾတ ရြစၲႏ္းၿပီးခါေစလာကၳဲကၾထၾက္သားလိုကၱာ ေဒၚေအာငၧႏ္းစုၾကၫ္အိမၼြာ ေသာငၲင္ေနပါေရာလား…
စ အ ဖ ဆရာ ေမာင္ၿမင့္ေက္ာ္ေလးလၫ္းသူတေတ္သလာက္ မြေတ္သလာကၠဴညီတာ ကၽျႏ္ေတာ့္ေအမလၫ္း အထကၱႏ္းၿပဆရာမ အလုပ္ၿပဳေတၠရာပဲ….
ဘိုးေတာ္ အဲ့လိုၿပဳတ္ေအာငႅဳပ္ႏိုငႅိဳ႕ ကို႕ကိုကို သိပ္အထင္ႀကီးေမနနဲ႕….
ေတာႅိဳကၸံဳမ္ား….မိႏ္းေမေၾတတာႅာရင္ တိုင္းၿပေၫၼၿပာနဲ႕ မိသားစုေတာင္အစၫ္းေမၿပဘူး….
ဒီမိုေေမမတို႕ မ္က္ရၫ္သိမ္းၿပီး တိုၾကၸဲ၀ငၡဲ့ပံုမ္ား ၾသခ္ေလာကၱယ္…
“မင္း ေအဖက အမတ္ၿဖစၡ္ငၲာကိုးၾက….”
“ေတာက္…..”
ေဒါသၾထကႅိဳကၱာ…..
ေအာ္….မာမီ…မာမီ….အမေတၠတာ္ၿဖစၡ္ငႅိဳ႕မ္ား လုပၡဲ့မယၦိဳ မာမီတစ္ေယာက္ ဒကၵီဖားသားနဲ႕ၾကဲတာၾကာေပါ့…..
ဒီေရရြၫၱိဳၾကၸဲ ဒီေလာက္ႀကံ႕ႀကံ႕ခံႏိုငၲာ မာမီ ဆိုသူ မိႏ္းမသားေၾတအသဲေကာင္းခဲ့လို႕ပဲ….
မာမီေစာေရ….မာမီစု နဲ႕အတူ ထပၲဴဂုဏ္ၿပဳလိုကၸါတယ္…..
………………………………………..
ကၽျႏ္ေတာ္ ဆယၱႏ္းႏြစ္ေရာက္ေတာ့ ၁၉၉၈ မြာ အိမၠိဳၾလမ္းၾလႏ္းလို႕ဆိုၿပီး ၿပႏႅာတယ္..
ဒီေန႕ေရာက္ၿပီး မၾကာပါဘူး ထငၲဲ့အတိုင္းပါပဲ….
ဆရာ ခေဏလာကႅိဳကၡဲ့ပါဦးဆိုၿပီး ….ပါၾသားေတာ့တာပါပဲ…
ပုသိမ္ၿမိဳ႕ ေတာင္ေပၚ ဆိုတာ စစၲပ္ေနရာေလ….အဲ့မြာေခၚၿပီး တိုကၸိတ္ေပါ့….
မ္ကႅံဳးကို အ၀တၥၫ္း…ေရြ႕မြာတႏ္း ေခါင္းငံု….ဒီဖက္ေၾက႕ ဟိုဖက္ေၾက႕…ဒီမြာထိုင္…
အခႏ္းထဲတစ္ေယာကၱၫ္းထားထားၿပီး တိတၦိတ္ၿငိမ္သက္….
ေအတာ္ေလးၾကာမြ “ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္” နဲ႕ စစၹိနျပၡာသံေပး ေရြ႕ေလြ္ာက္ေနာက္ေလြ္ာက္ေခါကၱံဳ႕ေခါက္ၿပႏႅဳပ္ၿပီး ဘာစကားမြေမၿပာ
ဘာမြေမမးပဲ ၿပႏ္ေခၚၾသား…..တိုက္ၿပႏၸိတ္….
အိပ္ေပ္ာၼယ္ႀကံေသး ….ၿပႏႅာေခၚ….ေရြ႕မြာတႏ္း ေခါင္းငံု….ဒီဖက္ေၾက႕ ဟိုဖက္ေၾက႕…ဒီမြာထိုင္…
“ေရသ့ရဟႏ္းေတာင္ ေအႏြာင့္အယြကၠင္းကင္း တရားထိုငၹိဳ႕ ဂူေနရာရြာေရသးတယ္ ငါ့ႏြယ္အဆင္သင့္လိုကၸံဳမြား တရားထိုင္ ဘုရားရြိခိုးဖို႕ ေနရာကိုက္လို႕……”
ေအာ္….ဘိုးေတာ္ ဘိုးေတာ္…အမတၼင္းၿဖစ္ရတာလၫ္း ဘုရားမရြိတရားမရြိသာဆို ေၾကာျင္သားေလာကၱယ္….
…………………………..
“ဘာတတ္ႏိုင္ေသးလဲ ျပဲကသိမ္းၾသားၿပီ NLD ေၿမာင္းထဲေရာၾက္သားၿပီ ၂၀၁၀ ေျရးေကာၾကၸဲလဲၿပီးၾသားၿပီ မင္းေအဖလၫ္းၾသားၿပီ”
ဘာမြၿပေႏၼၿပာဘူး….ေၿပာခ္ငၥိတႅၫ္းမရြိဘူး….
ဓမၼ နဲ႕ အဓမၼ စီးခ္င္းထိုးေနတာ….
သူ ဟာ ခငၺ္ားေၿပာတဲ့ ခငၺ္ားလို ေအဖမဟုတၻဴး….
ဓမၼ အၾတက္ တိုၾကၸဲ၀င္သဴ…
သူဟာ ခငၺ္ားေၿပာတဲ့ ခငၺ္ားလို ေအဖမဟုတၻဴး….
အမ္ားအၾတက္ အတၱ ျစႏ္႕သူ….
သူဟာ ခငၺ္ားေၿပာတဲ့ ခငၺ္ားလို ေအဖမဟုတၻဴး….
အာဏာရြငၠိဳ အာခံ၀ံ့သူ….
ထပ္ေၿပာလိုကၼယ္ ခငၺ္ားကို….ေေသသခ္ာခ္ာမြတၳား…..
“သူဟာ မက္ေမာလို႕ အမတႅဳပၡ္င္ေနတာမဟုတ္ မတၼတ္ရပ္၀ံ့လို႕ အမတႅဳပၡ္င္ေနတဲ့သူ…..”
………………………………
၂၀၁၂ ေၿမာင္းၿမအမတ္ႀကီး ဦးမႏ္းေဂ္ာၷီ အၿဖစ္ တစ္ၿဖစႅဲခဲ့ၿပႏၸါၿပီ…..
ဒကၵီဖားသား ဆယ္သိႏ္းစားၿပီေပါ့……
ေကာင္းစားၿပီေပါ့….ေထာၿပီေပါ့…..
အဲ့ ဆယ္သိႏ္းစား စကား သူမ္ားေၿပာတာၾကားရင္ ကၽျႏ္ေတာ့္ေအေမၿပာတာ ၾသားၾသားသတိရမိတယ္….
“အမတၼင္း….ဟုတၥ….ဘာအမတၼင္းလဲ…..စငၠာပူမြာ အိမ္ေဖာ္ၾသားလုပၲဲ့ အိမ္ေဖာႅစာေတာငၼမြီတာ…..ေၿပာေတာ့ တိုင္းၿပၫ္ရဲ႕ေအရးလႊတ္ေတာၱကၦံဳးၿဖတ္သဴေၾတတဲ့ အိမ္ေဖာ္ေတာငၼမြီဘူး…..”
အဲ့ ရတဲ့ဆယ္သိႏ္းထဲက ႏြစ္သိႏ္းျခဲက အျဖဲ႕ခ္ဳပ္ရႏၸံဳေျငၿပႏၴၫ့္ရသဗ္…..
ဟိုၿမိဳ႕ ဒီၿမိဳ႕နယႅြၫ့္စၫ္းရံုးေရးဆင္းရင္ ကားငြားခတို႕ ဆိုငၠယ္ငြားခတို႕ စက္ေလြငြားခတို႕က အလကားရတာတစၡဳမြမရြိ…..
ကို႕အျဖဲ႕ထဲ ဟိုလူဘာၿဖစ္ လြဴၿပႏ္ၿပီ ဒီလူဘာၿဖစႅြဴၿပႏ္ၿပီ…..
အၿမီးႏႈတ္ ေခါင္းႏႈတ္ ….ဒီအမတၼင္း လစာသာ ေစာင့္စားရင္ ဒီတစၼ္ိဳးလံုးငတၱာၾကာေလြပါ့…….
ေအာ္….ဒကၵီဖားသား ဒကၵီဖားသား….မက္ေမာလို႕ အမတႅဳပ္ေနတာမဟုတ္ ရက္ေရာလို႕ အမတႅဳပ္ေနတဲ့ ဒကၵီဖားသား….
……………………

ေတာက္…ဒကၵီဖားသားေရ….
ႀကံဳေတာင့္ႀကံဳခဲ ဒကၵီဖားသားကို မဲေပးမဟဲ့ဆိုၿပီး အားခဲထားတာ ကိုေနတဲ့ရျပၠက္အပိုငၼဲဆႏၵနယၠ ဒကၵီဖားသားမဲဆႏၵနယၼဟုတ္ေေလတာ့ ဒကၵီဖားသားကို မဲေပးျခင့္မရလိုက္ေတာ့ဘူး……
ၾကားတယ္…ၾကားတယ္….အရမ္းပငၸႏ္းေနၿပီဆိုတာ..
ေအာင္ႏိုင္ေရးအၾတက္ အားေဆးေၾတၾသင္းၿပီး ေနပူေမရြာင္ မိုးျရာေမရြာင္ ရႊံ႕ထဲ ျဗကၳဲ ပါတီစၫ္းရံုးေရး ေဟာေၿပာျပဲေၾတ ဆကၱိဳက္ေန႕တိုင္းၾသားေနတာ….
သိပါတယ္….သိပါတယ္….ေအဖ့ကို သားတို႕မပိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ….
ေအဖ့ကို ၿပၫ္သဴပိုင္သိမ္းၾသားၿပီ….
ေအဖ့ကို အမ္ားပိုျင္သားၿပီ…..
ဒါေပမယ့္….ဒကၵီဖားသားေရ……….ဤခရီး ဤမြာ မဆံုးေသးပါ…..
ဒကၵီဖားသား ဆက္ေလြ္ာက္ေေပတာ့…..
အမတၼင္းေနာကၼြာ သားေၾတ တစ္ၿပံဳဳ ႀကီးရြိတယ္………….
အမတၼင္း ဘ၀င္ၿမင့္ရင္ေတာ့ သားေၾတေအၾကာင္းသိတယ္ေနာ္…..

(ဇာနၫ္ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္)

NLD အဖြဲ ့၀င္ေတြဘယ္လိုျဖတ္သန္းခဲ့ၾကရတယ္ဆိုတာဖခင္ျဖစ္သူအေၾကာင္းကို သားတစ္ေယာက္ကခပ္ရႊင္ရႊင္ေရးထားတာ ေလးပါ။ျပန္လည္မွ် ေ၀လ...
Posted by The Melting Pot 4 U on Tuesday, 10 November 2015