ေမွ်ာ္လင့္သလို ကြ်န္မ ေမွ်ာ္လင့္သလို ျဖစ္မလာဘူးဆိုေတာ့ ပုထုဇဥ္ပီပီ ၀မ္းနည္းတာ ေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မတို႔ဟာ ၀မ္းနည္းျခင္းနဲ႔ပဲ ႏိုင္ငံေရးကို ျဖတ္သန္းလို႔ မရပါဘူး (ေဒၚညိဳညိဳသင္း)
ရန္ကုန္၊ စက္တင္ဘာ ၁၁။ ။ ရန္ကုန္တိုင္း လႊတ္ေတာ္အမတ္အျဖစ္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ေရြးေကာက္ခံခဲ့ရသူ တသီးပုဂၢလ အမ်ဳိးသမီးအမတ္ ျဖစ္သည့္ ေဒၚညိဳညိဳသင္းသည္ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ကိုယ္စားလွယ္ ေလာင္းအျဖစ္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ ေရြးခ်ယ္မခံရျခင္းေၾကာင့္ ပုထုဇဥ္ပီပီ ၀မ္းနည္းမိသည္ဟု သူကဆုိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္၏ တသီးပုဂၢလ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းအျဖစ္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ စီစဥ္ထားသည္။ ဗဟိန္းၿမိဳ႕နယ္အတြင္း သူ၏ ပါတီေဟာင္းမ်ားျဖစ္ေသာ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ (ျမန္မာ) ၏ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း ဦးသိန္းဟန္၊ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း ဦးထြန္းျမင့္တို႔ႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရမည္ျဖစ္သည္။
အလားတူ ျပည္ေထာင္စု ႀကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီ၏ အမတ္ေလာင္း ေဒါက္တာရဲေအာင္၊ တသီးပုဂၢလ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း ဦးတင္ထြန္း၊ အမ်ဳိးသားတိုးတက္ေရးပါတီ၏ အမတ္ေလာင္း ဦးသက္ၫြန္႔ဦးတို႔ႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရမည္ျဖစ္သည္။
ဥပေဒပညာျဖင့္ ေဒါက္တာဘြဲ႔ ရရွိထားသူျဖစ္ၿပီး တစ္သီးပုဂၢလ တိုင္းလႊတ္ေတာ္ အမ်ဳိးသမီး အမတ္တစ္ဦး လႊတ္ေတာ္တြင္းျဖတ္သန္းမႈ၊ အနာဂတ္ ႏုိင္ငံေရး ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္၊ လႊတ္ေတာ္တြင္း ေရာက္ အမ်ဳိးသမီးအမတ္မ်ားအေျခအေနတို႔ကို မဇၥ်ိမ သတင္းေထာက္ ခုိင္မြန္ခ်ဳိက ေမးျမန္း ထားျခင္းျဖစ္သည္။
ပထမဦးဆံုးဆရာမကို ေမးခ်င္တာကေတာ့ ဆရာမအေနနဲ႔ အခုလာမယ့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာလည္း တစ္သီးပုဂၢလ အမတ္တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ပါဝင္ၿပီးေတာ့ ယွဥ္ၿပိဳင္ ေရြးခ်ယ္ခံဦးမယ္လုိ႔ သိရပါတယ္ရွင့္။ အဲ့ေတာ့ ဆရာမထပ္ၿပီးေတာ့ ယွဥ္ၿပိဳင္ေရြးခ်ယ္ခံမယ့္ ပံုကိုလည္းေျပာျပေပးပါဦးရွင့္။
ကၽြန္မအေနနဲ႔ ရန္ကုန္တိုင္း ေဒသႀကီးလႊတ္ေတာ္မွာ တစ္သီးပုဂၢလ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ အေနနဲ႔ သံုးႏွစ္လံုးလံုး ရပ္တည္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့လိုရပ္တည္ခဲ့တဲ့ ကာလကေန ေတာက္ေလွ်ာက္မွာ ေပါ့ေနာ္ ကၽြန္မရဲ႕အသံကိုလည္း ျပည္သူလူထု ၾကားခဲ့ရပါတယ္။
ျပည္သူ လူထုရဲ႕ အသံကိုလည္း ကၽြန္မ လႊတ္ေတာ္ထဲကို တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ ေပမယ့္လည္း တကယ့္ကို တစ္ေကာင္တည္း ျခေသၤ့လို႔ နာမည္တြင္ရေလာက္တဲ့ အထိေပါ့ေနာ္ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ပို႔ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကၽြန္မ ဒီအားကိုယူၿပီးေတာ့ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ ပြဲမွာလည္း ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီးေတာ့ ရန္ကုန္တိုင္း လႊတ္ေတာ္တြင္ သာမကဘဲနဲ႔ ေပါ့ေနာ္ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ကိစၥေတြကို ေျပာႏိုင္ဆိုႏိုင္တဲ့ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အဆင့္ထိကို ဒီတစ္ခါ ကၽြန္မ တက္လွမ္းတာ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္လုိ႔မ်ား ဆရာမ ေရြးခ်ယ္ခံရမယ္ဆိုရင္ ဆရာမေရွ႕ဆက္ၿပီးေတာ့ လုပ္ေဆာင္သြားမယ့္ အစီအစဥ္ေတြ အေနနဲ႔ ဘာေတြမ်ားရွိသလဲရွင့္။
ကၽြန္မအေနနဲ႔ကေတာ့ေလ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္မွာ လုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အေနနဲ႔ ရွိခဲ့စဥ္ကာလတုန္းက ေပါ့ေနာ္ ျပည္သူ လူထုအတြက္ ကၽြန္မတကယ့္ကို အဆိုေကာင္းေတြ၊ ေမးခြန္းေကာင္းေတြ ေမးခဲ့တာေတြရွိတယ္။ အဲ့ေတာ့ အ့ဲဒီထဲက တခ်ိဳ႕ကိုေပါ့ေနာ္ လႊတ္ေတာ္မွာ မဲ႐ႈံးၿပီးေတာ့ အေကာင္အထည္ မေဖာ္ ႏိုင္ခဲ့တာေတြရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီအခါမွာ တရားဝင္ကၽြန္မကို ဘာအၿမဲ တမ္းေျဖၾကားသလဲဆုိေတာ့ ဒီကိစၥေတြကျပည္ေထာင္စုအဆင့္က ျပည္ေထာင္စုအစိုးရက ေဆာင္ရြက္ရတဲ့ ကိစၥေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
စီမံကိန္းေတြဆိုလည္း ဒီစီမံကိန္းေတြက ျပည္ေထာင္စုအစိုးရက ေဆာင္ရြက္တဲ့ စီမံကိန္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ရန္ကုန္တုိင္း လႊတ္ေတာ္ႀကီးမွာ ဒီကိစၥႀကီး မေျပာပါနဲ႔ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္မွာ ေျပာပါ၊ ဆိုပါဆိုတဲ့ ေျဖၾကားခ်က္ေတြ ကၽြန္မ ခဏခဏရပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔က ျပည္သူလူထုအက်ိ္ဳး စီးပြားကို ကၽြန္မ ၿပီးခဲ့တဲ့သက္တမ္းမွာ ထမ္းေဆာင္တာထက္ အမ်ားႀကီး ပိုၿပီးေတာ့ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္မယ့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကို သြားျခင္းအားျဖင့္ ျပည္သူလူထု အတြက္ ႀကီးမားတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ မုခ်မေသြ ရမယ္လို႔ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္။ လူထုကလည္း ကၽြန္မကိုယံုၾကည္မွာပါလို႔ ကၽြန္မေမွ်ာ္လင့္ ထားပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္လံုးလံုးေပါ့ေနာ္ ဒီလႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဆုိရင္လည္း အမ်ိဳးသမီးလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ပါဝင္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီထဲမွာလည္း ဆရာမႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ ႀကိဳးစားမႈေတြက အမ်ားႀကီးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ခုနကေျပာသလိုပါပဲ အဲ့ထဲမွာ ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ထဲမွာ အရာ မထင္တာေတြလည္း ရွိေကာင္းရွိမယ္ေပါ့။ ဒီေတာ့ အဲ့ဒါက အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္တာလား။ အမ်ိဳးသမီး အမတ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို႔ အမ်ိဳးသမီး ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလုိ႔ သက္သက္မ်က္ကြယ္ျပဳ တာခံရတာေတြရွိသလား။ ၿပီးေတာ့ အခ်ိဳ႕ဆရာမကို ဒုကၡေပးဖို႔အတြက္ႀကံစည္တာေတြရွိသလားရွင့္။
အမ်ိဳးသမီး လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ မုိ႔လို႔ေပါ့ေနာ္ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြထက္ ႏွစ္ဆ၊ သံုးဆ ပိုႀကိဳးစားရတာေတြ ေတာ့ရွိပါတယ္။ တကယ့္ကုိပဲ ေပါ့ေနာ္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသံကို ဂ႐ုစိုက္လာေအာင္၊ နားေထာင္လာေအာင္ ကၽြန္မတုိ႔ အလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီး လုပ္ခဲ့ရတာေတြရွိပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္းေပါ့ အမ်ိဳးသမီးဆိုလို႔ရွိရင္ မလံုၿခံဳဘူး၊ မလံုၿခံဳတဲ့စနစ္မွာ ကၽြန္မတို႔ ေနေနရတာကိုး။ အခုဆိုရင္ အမ်ိဳးသမီးေတြက ႏႈတ္ပိုင္းျဖင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စိတ္ပိုင္းျဖင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ေစာ္ကားခံရမႈေတြ လက္ေတြ႔နယ္ပယ္ေတြမွာ အမ်ားႀကီး ရွိေနတယ္ေလ။
အဲ့ေတာ့ အဲ့ဒါကလည္း လႊတ္ေတာ္ထဲမွာလည္း ရွိတာပါပဲ။ လႊတ္ေတာ္ထဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြ ေစာ္ကား မခံရဘူးလား ဆိုေတာ့ အဲ့လိုမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြလည္း စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အရေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏႈတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အရေသာ္လည္းေကာင္းေပါ့ ထိခိုက္ေျပာဆို နစ္နစ္နာနာ ေပါ့ေနာ္ ထိခုိက္ ေျပာဆိုခံရတာေတြ ရွိပါတယ္။ ေဝဖန္ခံရတာေတြရွိပါတယ္။
ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ အေျပာခံ၊ အဆိုခံရတဲ့ အေနအထားမွာ ရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမား ဆိုရင္ေတာ့ ပံုမွန္ထက္ ပိုၿပီးေတာ့ အေျပာအဆို ေဝဖန္ ခံရတာပဲေလ။ အဲ့ဒီထဲမွာမွ ႏိုင္ငံေရးသမား ျဖစ္ရတဲ့အထဲ အမ်ိဳးသမီး ျဖစ္တယ္ဆုိလုိ႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက ပိုၿပီးေတာ့ ေျပာခ်င္၊ ဆိုခ်င္ ေဝဖန္ခ်င္ တာေတြေတာ့ ပိုၿပီးအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။
အမ်ိဳးသမီး တိုင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေပါ့ေနာ္ အဓိက အေန နဲ႔ ဆရာမ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရတဲ့ စိန္ေခၚမႈေတြ၊ အခက္အခဲေတြက ဘာေတြျဖစ္မလဲရွင့္။
သာမန္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္က အားထုတ္တဲ့ အတိုင္းအတာထက္ ကၽြန္မ အမ်ားႀကီးပိုၿပီး အားထုတ္ရတယ္ေပါ့။ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ေယာက္က တစ္ခါေျပာတဲ့ ကိစၥကုိ ကၽြန္မက သံုးႀကိမ္ေလာက္ ကိုေျပာရတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔လည္း ေျပာရတယ္။ လႊတ္ေတာ္အတြင္းမွာတင္ မကဘူး။ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပ ကလည္း ေျပာရတယ္။ တစ္ခါ မီဒီယာရဲ႕ အားကိုလည္း ယူရတယ္ေပါ့ေနာ္။
ေမးခြန္းေတြ ေမးတဲ့အခါမွာလည္း ၾကယ္ပြင့္ျပ ေမးခြန္းတင္ မကဘူး။ ၾကယ္ပြင့္မျပ ေမးခြန္း ေတြကိုလည္း ေမးရတယ္။ တစ္ခါ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုတည္းကို နည္းလမ္းေပါင္းစံုနဲ႔ ေမးရတာေတြ ရွိတယ္။ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ေယာက္က ၾကယ္ပြင့္ျပ ေမးခြန္းတစ္ ခုေမးတာထက္ ကၽြန္မကေတာ့ ၾကယ္ပြင့္ျပ ေမးခြန္းတစ္ခု အျပင္ကို ၾကယ္ပြင့္မျပတဲ့ ေမးခြန္း ကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ အဆိုေသာ္လည္းေကာင္း ထပ္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မေျပာရတာေတြ ရွိတယ္။
တစ္ခါ အစိုးရအဖြဲ႔နဲ႔ ရင္ဆိုင္ၿပီးေတာ့၊ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၿပီးေတာ့ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာေျပာၾက၊ ဆုိၾကတဲ့ အခါမွာလည္းပဲ အမ်ိဳးသမီး ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ကၽြန္မ ခဏခဏ တားျမစ္ခံရတယ္ ဆိုတာ ဗီဒီိယို မွတ္တမ္းေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ တကယ္လို႔ ကၽြန္မေနရာမွာသာ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ေယာက္ဆိုရင္ ဒီလိုတားျမစ္ခံရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ တားျမစ္ခံရတယ္ဆိုတဲ့ သက္ေသေတြလည္း ကၽြန္မတို႔ ငါးႏွစ္သက္တမ္းမွာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ကၽြန္မ တစ္ေယာက္တည္းသာလွ်င္ အမ်ိဳးသမီး လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္မုိ႔လို႔ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ရဲ႕ မၾကာခဏ ႀကိမ္းေမာင္း ဆူပူျခင္းကိုလည္း ခံခဲ့ရတာရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မအားမေလွ်ာ့ခဲ့ပါဘူး။ ကၽြန္မဆက္ၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ပါတယ္။
အတိုက္ခုိက္ ခံရတာေတြ၊ ဆရာမကို ဝိုင္းဝန္းၿပီးေတာ့ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာဆိုရင္ တမင္ သက္သက္ကို ပညာျပတဲ့သေဘာမ်ိဳးေတြ ရွိေကာင္း ရွိမယ္ေပါ့။ အ့ဲလိုအရာေတြက အမ်ိဳးသမီး လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေတြထဲမွာ ဆရာမတစ္ေယာက္တည္း ကြက္ၿပီး ျဖစ္ခဲ့တာလား၊ တျခားေသာ အမ်ိဳးသမီး ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း ေတြေကာ အဲ့လို အေတြ႔အႀကံဳေတြ ရွိခဲ့လားရွင့္။
ကၽြန္မ ၾကည့္ရသမွ် လႊတ္ေတာ္ မွတ္တမ္းေတြထဲမွာေတာ့ အမ်ိဳးသမီး လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေပါ့ေနာ္ အထူးအေထြႀကီး ခြဲျခားဆက္ဆံတာမ်ိဳးေတာ့ လူပံုအလယ္မွာ ကၽြန္မ ကိစၥကလြဲရင္ မရွိပါဘူး။ ကၽြန္မကိစၥမွာေတာ့ အစိုးရ အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ ကိုယ္တိုင္ကိုက ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ထၿပီးေတာ့ကန္႔ကြက္တာမ်ိဳး ေတြေပါ့ေနာ္။ ပံုမွန္ကလႊတ္ေတာ္မွာ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ေယာက္က အဆိုတင္လိုက္တယ္ဆိုရင္ ပံုမွန္အားျဖင့္က ခ်ၿပီးေဆြးေႏြးတ့ဲ အေနအထားမ်ိဳးေတြ ရွိတယ္ေလ။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ ကိစၥမွာေတာ့ ကၽြန္မတင္တဲ့ ကိစၥတိုင္းဟာ ေဆြးေႏြးတဲ့ အေနအထားကို ေရာက္မလာဘဲနဲ႔ ကနဦး အဆင့္မွာကိုက အစိုးရဝန္ႀကီးေတြရဲ႕ ပယ္ခ်တာကိုခံရတယ္။ ဒါကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သာမန္အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ေယာက္ဆိုလို႔ ရွိရင္ တင္သြင္းခြင့္ ေပးတယ္။ လႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြးေႏြးခြင့္ေပးတယ္။ ကၽြန္မကိစၥမွာေတာ့ ကၽြန္မ တစ္ဦးတည္းပဲ တင္သြင္းခြင့္ရၿပီးေတာ့ က်န္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အမ်ားစု ပါဝင္ ေဆြးေႏြးခြင့္ကို အလိုအေလ်ာက္ေပ့ါေနာ္ ပိတ္ပင္လိုက္ျခင္းေပါ့။
ဒီလို တစ္ဖက္သတ္ ဆန္ဆန္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းဟာ ကၽြန္မအေနနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဒီလိုခြဲျခား ဆက္ဆံခံရတယ္လို႔ ကၽြန္မ ထင္ပါတယ္။ တျခားေသာ လႊတ္ေတာ္ေတြမွာေတာ့ အ့ဲလိုကိစၥေတြ ကၽြန္မ သိပ္ၿပီးမေတြ႔ပါဘူး။ တရားဝင္ ထုတ္ျပန္ထားတဲ့ လႊတ္ေတာ္ သတင္းမွတ္တမ္းမ်ားအရ တရားမဝင္ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ရွိေကာင္း ရွိပါလိမ့္မယ္။ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပ မွာေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမယ့္ လႊတ္ေတာ္တြင္း တရားဝင္ ထုတ္ျပန္ ထားတဲ့ အခ်က္ေတြအရ ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္မကိစၥက လြဲၿပီးေတာ့ေပါ့ေနာ္ တျခားေသာ အမ်ိဳးသမီး လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို အထူးအေထြ ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္း ဆုိတာမ်ိဳးေတြ ကၽြန္မ မေတြ႔ပါဘူး။
ဆရာမ အဆိုတင္သြင္းခဲ့တဲ့အဆိုေတြ ၿပီးေတာ့ ေမးခြန္းေမးခဲ့တာေတြက ဘယ္ေလာက္ အတိုင္း အတာထိ ရွိလဲရွင့္။ ၿပီးေတာ့ အဲ့ဒါေတြကေကာ ေအာင္ျမင္မႈ အေျခအေနေတြ ဘယ္လိုရွိ ပါသလဲ။
မၾကာေသးခင္ကပဲ လႊတ္ေတာ္ကို ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း ေလးတစ္ခုက ထုတ္ျပန္ ေၾကညာ ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက လႊတ္ေတာ္ေတြ အားလံုးထဲမွာ ေမးခြန္း အမ်ားဆံုးေမးတဲ့ အဆို အမ်ားဆံုး တင္သြင္းတဲ့သူက ကၽြန္မပါပဲ ဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာပါတယ္။ သူတို႔အေနနဲ႔လည္း ကၽြန္မကို ဂုဏ္ျပဳ ခဲ့ပါတယ္။ ေမးခြန္း ၄၀၀ ေက်ာ္ တင္ခဲ့ပါတယ္။ အဆို ၄၀ ေက်ာ္ တင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ သာမန္ ႏိုင္ငံေရး ပါတီတစ္ခု ဘယ္လိုမွမလုပ္ ႏိုင္ခဲ့တဲ့ကိစၥကို ကၽြန္မ တစ္သီးပုဂၢလအေနနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း လုပ္ခဲ့တဲ့ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကၽြန္မ ဒီကိစၥကို အမ်ားႀကီး ဂုဏ္ယူပါတယ္။
အဲ့ဒီ ေမးခြန္းေတြကိုေရာ ျပန္ၿပီးေတာ့ ေျဖခဲ့တဲ့ အေျခ အေနေပါ့ေနာ္ ၿပီးေတာ့ ဆရာမတင္သြင္းခဲ့တဲ့ အဆိုေတြမွာေရာ ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာ အထိ ေအာင္ျမင္မႈ ေတြရခဲ့လဲ။
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕ အဆုိေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သံုးခုက လြဲလို႔ရွိရင္ ႐ႈံးတာ မ်ားတယ္။ မဲခြဲဆံုးျဖတ္လိုက္ရင္ အကုန္လံုး ႐ႈံးတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ အ႐ႈံးထဲက အျမတ္ ဆိုလို႔ ဘာရလဲဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ႐ံုးတို႔ ျပည္ေထာင္စု အစ္ိုးရက ဝန္ႀကီးဌာန တခ်ိဳ႕တို႔က ကၽြန္မ ႐ႈံးသြားခဲ့တဲ့ အဆိုေတြကို သူတို႔က ထပ္ထပ္ၿပီးေတာ့ အေကာင္အထည္ေဖာ္ပါတယ္။ အဲ့ဒါျပည္သူအတြက္ အျမတ္ေပါ့ေနာ္။
ဥပမာ ဆိုရင္ အငွားခ် အိမ္ယာစီမံကိန္းေတြ ျပည္သူ႔ အငွားခ် အိမ္ယာ စီမံကိန္းဆိုတာ ကၽြန္မ ရန္ကုန္တိုင္း လႊတ္ေတာ္မွာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ႐ႈံးတဲ့ကိစၥ ကၽြန္မက ေမးခြန္းလုပ္လုိက္၊ အဆိုလုပ္လိုက္၊ ၾကယ္ပြင့္ျပလုပ္လိုက္ေပါ့၊ နည္းေပါင္းစံုက ဘက္ဂ်က္ ေဆြးေႏြးတဲ့ ေနရာမွာ ေျပာလိုက္ေပါ့။ ဒီကိစၥကို ကၽြန္မ နည္းလမ္းေပါင္းစံုနဲ႔ ေထာင့္ေပါင္းစံုကေန တင္ျပတယ္။ ဒါေပမယ့္ အႀကိမ္တိုင္း ကၽြန္မ႐ႈံးတယ္။ ကၽြန္မထင္တယ္။ ေလးႀကိမ္၊ ငါးႀကိမ္ေလာက္ကို႐ႈံးတာ။
ရံႈးေပမယ့္ အဲ့ဒီကိစၥ ကိုကၽြန္မတို႔ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ႐ံုးက တကယ့္ကို အထူး သီးသန္႔ ရန္ပံုေငြနဲ႔ ဘီလ်ံ ၂၀ ခ်ေပးၿပီးေတာ့ ျပည္သူ႔ အငွားခ် အိမ္ယာစီမံကိန္းႀကီး ဆိုတာ မၾကာခင္ လုပ္မယ္ေပါ့ေနာ္။ အခုလည္း လုပ္ေနပါၿပီ။ အဲ့ဒါမ်ိဳးက လူထုအျမတ္ထြက္တဲ့ ကိစၥေလ။ ေနာက္တစ္ခါ သက္ႀကီးေပါ့ ေန႔ပိုင္း ေစာင့္ေရွာက္မႈ ေဂဟာ ဖြင့္တဲ့ကိစၥ ကၽြန္မ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဝက္ဝက္ကြဲ ႐ႈံးတယ္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ မိခင္ေတြကုိ အခမဲ့ ေဆးကုေပးဖုိ႔ ကိစၥေတြ ဒါကို လႊတ္ေတာ္ထဲ႐ံႈးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အျပင္မွာ လူမႈဝန္ထမ္းက သဲသဲမဲမဲ ျပန္လုပ္ေပးတယ္။
မိခင္နဲ႔ ကေလးက ကေလးေတြကို အာဟာရ တိုက္ေကၽြးေရး အစီအစဥ္ အဲ့ဒါကလည္း လႊတ္ေတာ္ ထဲမွာ ဝက္ဝက္ကြဲ ႐ႈံးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အျပင္မွာ မိခင္နဲ႔ကေလးက ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီနဲ႔ အာဟာရ ျဖည့္စြက္ျခင္း လုပ္ငန္းကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ကို ေဆာင္ရြက္တယ္။ ဒါေတြဟာ ကၽြန္မ ႐ႈံးေသာ္လည္းပဲ လုပ္တဲ့အစိုးရက ျဖည့္စြက္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ လုပ္ငန္းေတြ ေပါ့ေနာ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ မီဒီယာေတြက ပြင့္လင္းလာတယ္။ ကၽြန္႐ႈံးၿပီဆိုရင္ အတင္း ဆူဆူညံညံနဲ႔ ေျပာဆို ေဝဖန္ ေရးသားတယ္။
အဲ့ဒီအခါမွာ အစိုးရ အဖဲြ႔က မေနႏိုင္ပါဘူး။ တိုင္းအစိုးရအဖြဲ႔က မလုပ္ေပမယ့္ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရအဖြဲ႔က လိုက္လိုက္ လုပ္တယ္။ အထင္ရွားဆံုး ဥပမာ- ဒဂံုစီးတီးကိစၥ ကၽြန္မ လႊတ္ေတာ္ ထဲမွာ ႐ႈံးတယ္။ ငါးမဲပဲရတယ္။ ေရႊတိဂံုဘုရားကိစၥ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ႐ႈံးတယ္။ သံုးမဲပဲ ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ လႊတ္ေတာ္အျပင္မွာ ခုလိုမီဒီယာေတြရဲ႕ ဖိအားနဲ႔ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဖိအားေၾကာင့္ ဒီ စီမံကိန္းေတြ ရပ္စဲသြားရတယ္ ေပါ့ေနာ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္ စီမံကိန္း ဆိုလို႔ရွိရင္ ၿပီးခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ခြဲ ေလာက္ကတည္းက အမွန္အစိုးရကလွ်ိဳ႕ဝွက္စြာ လုပ္မယ့္ စီမံကိန္းေပါ့။
ဒါေပမယ့္ အခု အစိုးရအေနနဲ႔ လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ လွ်ိဳ႕လွ်ိဳ႕ဝွက္ဝွက္နဲ႔ အရင္လို ထင္ရာလုပ္လုိ႔ မရတဲ့ စီမံကိန္းတစ္ခု ျဖစ္လာၿပီေပါ့။ အဲ့လိုပဲ ကၽြန္မတို႔ ရပ္တန္႔ႏိုင္ခဲ့တဲ့ စီမံကိန္းေတြရွိတယ္။ က်ိဳကၠဆံကြင္းကို လူတစ္စု၊ ကုမၸဏီတစ္စုက သိမ္းယူမယ့္ စီမံကိန္းေတြ၊ အဲ့လိုပဲ သိမ္ျဖဴကြင္း ကိစၥေတြ၊ အဲ့လိုကၽြန္မတို႔ ကိစၥေပါင္းမ်ားစြာ၊ စီမံကိန္းေပါင္း မ်ားစြာကို ကၽြန္မအေနနဲ႔ တားဆီးႏိုင္ခဲ့ တယ္ေပါ့ေနာ္။ ဒါဟာကၽြန္မအတြက္ အင္မတန္ကုိ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေသာ္လည္းပဲေပါ့ေနာ္ ကၽြန္မ ရပ္တန္႔ႏိုင္ခဲ့တဲ့ စီမံကိန္းေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္မုိ႔လို႔ ကၽြန္မအေနန႔ဲအရမ္းကို ေက်နပ္ပါတယ္။
ဆရာမက ပညာေရး နယ္ပယ္မွာ ဆိုရင္လည္း အခ်ိန္အတိုင္း အတာတစ္ခုအထိ တကယ္ကိုႀကိဳး ၿပီးေတာ့ ေနထိုင္ခဲ့တယ္ေပါ့ေနာ္။ အဲ့ဒီမတိုင္ခင္မွာ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေလးေတြ ရွိခဲ့တယ္လို႔လည္း သိရပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ဆရာမဘယ္ခ်ိန္၊ ဘယ္အရြယ္ကတည္းက ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြထဲမွာ ပါဝင္ခဲ့တာလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ပါဝင္ ျဖစ္ခဲ့တာလဲရွင့္။
ကၽြန္မကေလ တတိယႏွစ္ ေက်ာင္းသူဘဝမွာ အေရးေတာ္ပံုႀကီး ျဖစ္လာတာေပါ့။ အဲ့အေရးေတာ္ပံုမွာ အစ္ကိုေတြနဲ႔အတူ ေရာပါသြားတာေပါ့ေနာ္။ ေက်ာင္းသားအတန္းေဖာ္ ေတြနဲ႔အတူ ေရာၿပီးပါသြားတာေပါ့။ ကၽြန္မတို႔ တ.က.သ ေတြလည္း ပါတာပဲေပါ့။ ဗ.က.သ ေတြလည္း ပါတာပဲေပ့ါ။
တကယ္ႏိုင္ငံေရးကို ထဲထဲဝင္ဝင္လုပ္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ဥပမာ- NLD လူငယ္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာေပါ့ တကယ့္ကိုသက္စြန္႔ဆံဖ်ား လုပ္ရတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့ေနာ္ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ မိန္႔ခြန္း လက္ဝယ္ေတြ႔လို႔ရွိရင္ကို တကယ့္ကို ေထာင္ ၇ ႏွစ္၊ ၈ ႏွစ္ ခ်ခံရတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့ေနာ္။
အဲ့လို အခ်ိန္ေတြမွာ ကၽြန္မတို႔က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ မိန္႔ခြန္းေတြ၊ အေခြေတြကို ကၽြန္မတို႔ ျပည္သူလူထု လက္ဝယ္ အေရာက္ပို႔တာေတြ၊ ဒါေတြကို ကၽြန္မတို႔ ဗကသ လူငယ္မ်ားနဲ႔ လက္တြဲၿပီးေတာ့ စြန္႔စြန္႔စားစား ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရတဲ့ အေျခအေနျဖစ္ပါတယ္။
အ့ဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ျပည္သူရဲ႕ အျမင္ဖြင့္ဖို႔ေပါ့ေလ တစ္ပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ကို ေတာ္လွန္ဖုိ႔ကို ကၽြန္မတို႔ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြက တကယ့္ကို ဘဝေပါင္းမ်ားစြာ ရင္းၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ရတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ကၽြန္မနဲ႔ လက္တြဲၿပီးေတာ့ ထဲထဲဝင္ဝင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ ဘဝတူ လူငယ္မ်ားသည္ ဒီေန႔မွာ တကယ့္ကိုပဲ ဘဝေတာင္ ရပ္တည္လုိ႔မရတဲ့ အေနအထားမ်ိဳးမွာ သူတို႔ရွိေနၾကတာ။ ဥပမာျဖင့္ မိမိရဲ႕မိသားစုကို မေကၽြးေမြးႏိုင္တဲ့ အေနအထားကို ျဖစ္လာတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ဘဝကို သူတို႔က အဲ့ဒီထဲမွာေပါ့ေနာ္ အာဏာရွင္စနစ္ အျပဳတ္ျဖဳတ္ေရး ဆိုတဲ့ထဲမွာ ျမဳပ္ႏွံလိုက္ရတ့ဲ အတြက္ေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕ ထိခိုက္ဆံုး႐ႈံးမႈက အင္မတန္ကို ႀကီးမားခဲ့တယ္။ အခုသူတို႔ရဲ႕ သားသမီးေလးေတြကိုေတာင္ ေက်ာင္းကို ျပန္မပို႔ႏိုင္တဲ့ အေနအထားေတြထိ ဆင္းရဲၾကပါတယ္။
ကၽြန္မက ဒါေတြကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ အမ်ားႀကီး သင္ခန္းစာ ရတယ္ေပါ့ေနာ္။ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံ အျမန္ဆံုး ေျပာင္းလဲရမယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ႏိုင္ငံမွာ ဘယ္အာဏာရွင္ စနစ္မွ တစ္ေက်ာ့ျပန္ မလာေရး ဆိုတာ ကၽြန္မရဲ႕တကယ့္ ရည္မွန္းခ်က္ ျဖစ္တယ္ေပါ့ေနာ္။ အဲ့ေတာ့ ကၽြန္မလႊတ္ေတာ္ထဲ ေရာက္တဲ့ အခါမွာလည္း မည္သည့္အာဏာရွင္ စနစ္မွ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ မေပၚေရး၊ မည္သည့္ အာဏာရွင္ စနစ္မွ အစိုးရထဲမွာ မႀကီးထြားေရးကို ကၽြန္မအားစိုက္ၿပီး လုပ္သြားမယ္။
ဥပမာ အားျဖင့္ဆိုရင္ ကၽြန္မရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ သက္တမ္းေတြအရ ၾကည့္မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ပါတီႀကီးတစ္ခုက လႊမ္းမိုးထားတယ္ေပါ့ေနာ္။ အဲ့လိုပါတီႀကီးတစ္ခုက လႊမ္းမိုး ထားတဲ့အခါမွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ကၽြန္မက ျပည္သူလူထုအတြက္ ေကာင္းတဲ့အဆိုေတြ တင္ေသာ္လည္းပဲ ပါတီေခါင္းေဆာင္က ကၽြန္မကို သေဘာမေတြ႔ဘူး ဆိုလို႔ရွိရင္ ဒီအဆိုက မေအာင္ဘူး။
ပါတီ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က ကၽြန္မအေပၚမွာ ပုဂၢိဳလ္ေရးအျမင္ မၾကည္လင္တာ ေလးနဲ႔တင္ ကၽြန္မရဲ႕ အဆိုေတြက လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ႐ႈံးခဲ့ရတာေတြ ရွိတယ္။ ေနာက္ေတာ့မွသာ မီဒီယာေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဖိအားေၾကာင့္ ဒါေတြကိုအစိုးရက ျပန္လည္ လုပ္ေဆာင္ေပးရတာ။ ဒါကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ အာဏာရွင္စနစ္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ မရွိဖုိ႔ သိပ္အေရးႀကီးတယ္။
တကယ္လို႔မ်ား ၂၀၁၅ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ကို အဲ့လိုပဲ ပါတီႀကီးတစ္ခုက လႊမ္းမိုးထားၿပီးေတာ့ အဲ့လိုပဲ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ေပါ့ ဘယ္လို ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳး ကၽြန္မတို႔ ရလာမလဲေတာ့ မသိဘူးေပါ့ေနာ္။ အဲ့ဒီ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ သေဘာထားအတိုင္း တစ္ေသြး တစ္သံ တစ္မိန္႔တည္း ဒီလႊတ္ေတာ္ႀကီးက သြားေနမယ္ဆိုရင္ ျပည္သူ႔အသံကို ဖြင့္ဟႏိုင္ဖုိ႔ အခန္းက႑ေပါ့ ဘယ္ေနရာမွာလဲ ကၽြန္မတုိ႔ ေမးခြန္းထုတ္ရမယ္ ဘယ္ေလာက္ပဲ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ လူထုကေရြးေကာက္တင္ေျမာွက္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ လႊတ္ေတာ္ ထဲကိုေရာက္ေရာက္ သူတို႔သည္ သူတို႔ပါတီ ေခါင္းေဆာင္က ထရင္ထရမယ္။ ထိုင္ရင္ထိုင္ ရမယ္ဆိုရင္ ျပည္သူလူထုရဲ႕ဘ႑ာေငြနဲ႔ ဒီလႊတ္ေတာ္ႀကီးကို ဘာေၾကာင့္က်င္းပ ေနမွာလဲ။ ေမးခြန္း ထုတ္စရာရွိတယ္။
ဒါေၾကာင့္မုိ႔လို႔ ကၽြန္မလိုတစ္သီးပုဂၢလ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္ ေရာက္သြားျခင္း အားျဖင့္ ကၽြန္မက ျပည္သူ႔ရဲ႕ အသံကို ဘယ္ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုမွ မေထာက္ဘဲနဲ႔ ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ ကၽြန္မ လႊတ္ေတာ္ထဲကို ဘာေၾကာင့္ သြားခ်င္ရလဲဆိုတဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ အျပင္းျပဆံုး ဆႏၵျဖစ္တယ္ေပါ့ေနာ္။ ဒါအေၾကာင္းအရင္း တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းေပါ့ေနာ္။
ဒီလိုေျပာႏိုင္ဖုိ႔ ဒီလိုျပည္သူ႔ဘက္က မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ႏိုင္ဖုိ႔ ဘယ္သူ တစ္ဦး တစ္ေယာက္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုမွ မၾကည့္ဘဲနဲ႔ေပါ့ေနာ္။ ဒါျပည္သူလူထု အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ဖုိ႔ ကၽြန္မသည္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ရွိမွျဖစ္မယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ကၽြန္မက လူထုဆီက ရဲရဲႀကီးေတာင္း တာျဖစ္ပါတယ္။ ေတာင္းရဲတဲ့သတၱိလည္း ကၽြန္မရွိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆို ကၽြန္မရဲ႕ အတိတ္ဟာ လူထုရဲ႕မဲတစ္မဲနဲ႔ ထိုက္တန္ေၾကာင္း ျပခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။
ခုျပန္ၿပီးေတာ့ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဆရာမခုနကေျပာသလို လူငယ္ဘဝတုန္းက ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈ ေတြထဲမွာ ပါဝင္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ဆရာမ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြ တစ္ခန္းရပ္ၿပီးေတာ့ ပညာေရးမွာပဲ ေဇာက္ခ်ၿပီးေတာ့ က်င္လည္ခဲ့တဲ့ အပိုင္းေတြရွိတယ္ေလ။ ေနာက္ပိုင္းျပန္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ေလာကထဲ ဝင္လာတယ္။ အဓိက ဘယ္လိုတြန္းအားေတြေၾကာင့္ ဆရာမအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ေလာကထဲကို ျပန္ေရာက္ လာခဲ့တာလဲရွင့္။
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ႐ိုး႐ုိးသားသား ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္မက အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက ေပါ့ေနာ္ ခုနကေျပာသလို ကၽြန္မရဲေဘာ္ေတြရဲ႕ ထိခိုက္ နစ္နာမႈေတြေၾကာင့္ ေထာင္ထဲကို အကုန္ ေရာက္သြားၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕က ေထာင္ထဲမွာ တကယ္ကို ေသသြားၾကတာ။ အ့ဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္မ အရမ္း စိတ္နာတယ္။ စိတ္နာတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံေရးကို ျမဳပ္ၿပီးေတာ့ လုပ္မလို႔ေပါ့ေနာ္။ ဒီအာဏာရွင္စနစ္ ျပဳတ္က်ေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုၿပီး ကၽြန္မဆံုးျဖတ္ လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေျမာက္ဥကၠလာ လူငယ္ေတြ႔ဆံုပဲြမွာ ကၽြန္မကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေျပာတယ္။
သူအခု ခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္မကို မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္မကေတာ့ ဝန္ခံစရာရွိတာ ဝန္ခံ ရမွာေပါ့။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ကၽြန္မက သူ႔ကို ေမးခြန္းတစ္ခု ေမးတဲ့အခါမွာ သူက ကၽြန္မကို ဘာေျပာလဲ ဆိုေတာ့ ဥပေဒပညာ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ ေရာက္ေနၿပီဆိုေတာ့ ႏွေျမာစရာႀကီးတဲ့ ပညာေရးကို ဆက္ၿပီး လုပ္လုိက္ပါတဲ့။ သူကအဲ့လိုေျပာတယ္။ အဲ့ခ်ိန္မွာ ကၽြန္မ သတိရသြားတယ္။ ကၽြန္မဟာ ဥပေဒပညာ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ ေရာက္ေနၿပီ။ ဒီပညာေရးကုိ လက္လႊတ္မခံသင့္ဘူးဆိုတာ ကၽြန္မ စိတ္ထဲမွာ သတိရသြားတယ္။ တကယ္လုိ႔သူသာ အဲ့ခ်ိန္က အဲ့ဒီစကားမေျပာဘူးဆိုရင္ ဆက္ၿပီးေတာ့ ပညာသင္မွာမဟုတ္ဘူး။
အဲ့လို ဆံုးျဖတ္တဲ့ခ်ိန္မွာ ေနာက္ ကံေကာင္းတာ တစ္ခုကဘာလဲဆိုေတာ့ ဒါလည္း ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း ကၽြန္မဝန္ခံရမွာပဲ။ ကၽြန္မႏွစ္ခါ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ခံရတယ္။ 7 ဂ်ဴလိုင္ ေန႔ေတြတိုင္းမွာ ကၽြန္မ အခ်ဳပ္ခံရတယ္။ အဲ့လို ဖမ္းဆီးခံရတ့ဲအခါမွာ ကၽြန္မကို ျပန္ၿပီးေတာ့ အိမ္တိုင္ယာေရာက္ ျပန္ပို႔ေပးတယ္။ သိပ္မၾကာတဲ့ ကာလမွာေပါ့ေနာ္ ကၽြန္မကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတာ တပ္မေတာ္ အႀကီးအကဲ ေပါ့ေနာ္ သူကျပန္ပို႔တယ္။
ျပန္ပို႔ရျခင္း အေၾကာင္းအရင္းက အဲ့ဒါက်ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ရျခင္းက အားသာ သြားတယ္ ေပါ့ေနာ္။ သူတို႔ဖမ္းဆီးထားတဲ့ အထဲမွာ တစ္ဦးတည္းေသာ အငယ္ဆံုးေသာ ငယ္ရြယ္ဆံုးေသာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲ့ေတာ့ သူက သမီးခ်င္းစာနာၿပီးေတာ့ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ပညာတတ္လည္းျဖစ္တယ္။ သမီး နင္ဟာ ဥပေဒပညာ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေတာင္ ေရာက္ေနၿပီ။ သူမ်ားေတြလို မမိုက္နဲ႔။ ကိုယ့္ေက်ာင္းမွာ ကိုယ္ျပန္ၿပီး စာသင္ဆုိၿပီး အိမ္တိုင္ ရာေရာက္ ႏွစ္ႀကိမ္တိတိျပန္ပို႔တယ္။
ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ကၽြန္မသည္ အဲ့လိုပုဂၢဳလ္ႀကီးေတြကို ခုနကေပါ့ေနာ္ ေဒၚစုေပါ့ ေက်ာင္းကို သြားပါလား ဆိုတဲ့စကားနဲ႔ တကၠသိုလ္ကို ျပန္ၿပီးေတာ့ ေရာက္လာတာ။ ေရာက္လာၿပီးေတာ့ တကၠ သိုလ္မွာ စာသင္တယ္။ သင္ၿပီးတဲ့အခါမွာ တကယ့္ကို ထူးခၽြန္တဲ့ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာေအာင္ အဖက္ဖက္က ႀကိဳးစားတယ္။ ႀကိဳးစားတဲ့အတြက္ ကံေကာင္းစြာနဲ႔ပဲ သကၠရာဇ္ ၂၀၀၀ မွာေပါ့ေနာ္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ ပညာသင္ဆု ရခဲ့တယ္။
အဲ့ဒီမွာ ဥပေဒ ေဒါက္တာဘြဲ႔ ယူခဲ့တယ္။ တကယ့္ကိုပဲေပါ့ေနာ္ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ယူခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္ ဘာေၾကာင့္ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ယူခဲ့တာလဲဆုိေတာ့ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ကၽြန္မယူခဲ့တဲ့ ဘာသာရပ္က ျမန္မာျပည္မွာအဲ့ခ်ိန္တုန္းက ပိတ္ပင္ တားဆီးထားတဲ့ Democracy and Good Government ဆိုေတာ့ ဒါကို ဥပေဒပညာ သင္႐ိုးထဲမွာ မပါဘူး ဆိုၿပီးေတာ့ ကၽြန္မက ေဒါက္တာဘြဲ႔ယူလာတဲ့ေပၚမွာ ကၽြန္မျပန္ လာတဲ့ ၂၀၀၆ မွာ ကၽြန္မကို ကန္႔ကြက္တယ္။ ဌာနဆိုင္ရာအခ်ိဳ႕ရဲ႕ ပညာရွင္ေတြပဲေပါ့ေနာ္။
အစိုးရရဲ႕ပညာရွင္ တခ်ိဳ႕က ကၽြန္မရဲ႔ဥပေဒေဒါက္တာဘြဲ႔ကို ႐ုတ္သိမ္းပါ ဆိုၿပီးေတာ့ သက္ဆိုင္ရာ ကို ကန္႔ကြက္တယ္။ အဲ့ဒီအခါမွာ သက္ဆိုင္ရာ လူႀကီးေတြက စိစစ္ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို တကၠသိုလ္က ထိုက္တန္လို႔ အဲ့ဒီတကၠသိုလ္က ေပးထားတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔က ျပန္႐ုတ္သိမ္းလိုက္လို႔ မရပါဘူး။ ဆိုၿပီးျပန္ေျဖၾကားလိုက္လုိ႔ ကၽြန္မရဲ႕ ေဒါက္တာဘြဲ႔ေတြ၊ ရခဲ့တဲ့ ဘြဲ႔ေတြက ဒီေန႔ထိ ရွိေနတာ ေပါ့ေနာ္။
ေျပာခ်င္တာက ႏိုင္ငံေရး မလြတ္လပ္ရင္ ႏိုင္ငံေရးမွာလူေတြဟာ ရသင့္ရထုိက္တဲ့ ပညာေရး လြတ္လပ္ခြင့္ကို မရဘူးဆိုရင္ အဲ့ႏိုင္ငံကို ေကာင္းေအာင္ လုပ္ႏိုင္လုိ႔မရဘူး။ ကၽြန္မက ကိုယ္ေတြ႔ ေတြ႔တာ။ ကၽြန္မရဲ႕ ပညာရွင္သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ သူတို႔ဟာ သူတို႔သင္ထားတဲ့ ပညာေတြကို အသံုးခ်လုိ႔မရဘူး။ ေျပာခြင့္မရဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ပိတ္ပင္ တားဆီး ခံထားရလုိ႔။
သူတို႔ဒီလို ဖြင့္ဟ ေျပာလိုက္ျခင္းအားျဖင့္ သူတို႔အတြက္ကို နယ္လႊတ္မွာတို႔၊ အလုပ္ထုတ္ ခံရမွာတို႔ အင္မတန္ စိုးရိမ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လို႔ ပညာရွင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကၽြန္မက ပညာေရး လြတ္လပ္ခြင့္ကို တန္ဖိုးထားပါတယ္။ ပညာေရး လြတ္လပ္ခြင့္ကို ဘယ္အခါမွာ ရမလဲဆို စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မွပဲ ကၽြန္မတို႔ရမယ္။ အဲ့ေတာ့ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ကၽြန္မတို႔ လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ မရ ရေအာင္လုပ္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။
လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ဖြံ႔ၿဖိဳးမွသာလွ်င္ ကၽြန္မတို႔ ပညာေရး ဥပေဒကို အေကာင္းဆံုး ဥပေဒအေနနဲ႔ ဥပေဒမ်ား ဖန္တီးလုိ႔ရမယ္။ မဟုတ္လုိ႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ မွန္ကန္တဲ့ ပညာေရး ဥပေဒေတြ ခုထက္ထိ ကၽြန္မတို႔ မရေသးဘူး။ ဒါပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ေျပာတာေနာ္။ အဲ့လို ဥပေဒေတြ မရေသးသမွ် ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ဖု႔ိဆုိတာ မလြယ္ဘူး။ ပါးစပ္က အေျပာပဲ ရွိေနမွာပဲ။
NLD ပါတီဝင္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ရဲ႕လ်က္နဲ႔ အဲ့ခ်ိန္တုန္းက ေရြးေကာက္ပြဲဝင္တဲ့အခါမွာ ဆရာမက ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ (ျမန္မာ) အေနနဲ႔ ဝင္ခဲ့တယ္ေပါ့ေနာ္။ အဲ့ဒါက်ေတာ့ေကာ ဘယ္လို ျဖစ္သြားတာလဲရွင့္။
ကၽြန္မက NLD ပါတီအေနနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေၾကာင့္ ရွိတယ္ေပါ့ေနာ္။ ေနာက္ ၂၀၀၉ မွာ ကၽြန္မျပန္လာတယ္။ ျပန္လာေတာ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ NLD ကုိ ဝင္ေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ NLD က သပိတ္ေမွာက္ခ့ဲတယ္။ အဲ့ေတာ့ ကၽြန္မက ကၽြန္မရဲ႕ဆႏၵက အဲ့ဒီတုန္းက ဆႏၵကလည္း အခုတိုင္းပဲ။ ကၽြန္မက လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဝင္ၿပီးေတာ့ လူထုအတြက္ကို မားမားမတ္မတ္ ရပ္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မ တိုက္ပြဲဝင္ခ်င္တယ္။
အဲ့ေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕ မိခင္ပါတီျဖစ္တဲ့ NLDက ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ခဲ့တဲ့ အတြက္ ကၽြန္မ အေနနဲ႔ ျပည္သူ႔အတြက္ စဥ္းစားၿပီးေတာ့ ကၽြန္မေရြး ေကာက္ပြဲကို ဝင္ခဲ့တယ္။ တကယ္လို႔သာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ကၽြန္မ သပိတ္ေမွာက္ခဲ့မယ္ ဆုိလို႔ရွိရင္ ကၽြန္မသည္ လႊတ္ေတာ္ထဲကို ေရာက္လာမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီေန႔ျပည္သူလူထုကလည္း ကၽြန္မဆိုတဲ့ ေဒါက္တာ ညိဳညိဳသင္းကို သိခြင့္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။
ကၽြန္မရဲ႕ ေဆာင္ရြက္ခ်င္ေတြလည္း လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ရွိလာမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လို႔ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ကၽြန္မ စြန္႔စားၿပီးေတာ့ ျပည္သူ႔မ်က္ႏွာပဲ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ပါတီမ်က္ႏွာနဲ႔ ျပည္သူ႔ မ်က္ႏွာ ယွဥ္တြဲလာတဲ့အခါမွာ ကၽြန္မျပည္သူ႔မ်က္ႏွာကိုပဲ ေထာက္ထားၿပီးေတာ့ ကၽြန္မပါတီရဲ႕ မူဝါဒျဖစ္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ သပိတ္ေမွာက္ေရး လမ္းစဥ္ကို ကၽြန္မ မက်င့္သံုးဘဲနဲ႔ ဒီမုိကရက္တစ္ ပါတီက ႀကိဳဆိုတဲ့အတြက္ေၾကာင့္မုိ႔လို႔ သူတို႔နဲ႔ ကၽြန္မပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ခဲ့ပါတယ္။
၂၀၁၂ မွာ ကၽြန္မ ဒီမိုကရက္တစ္ ပါတီ ျမန္မာကို ကၽြန္မ လမ္းခြဲခဲ့ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ လမ္းခြဲခဲ့တာလဲဆိုတဲ့ အခါက်ေတာ့ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ကၽြန္မ မီဒီယာမ်ားကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မေျပာခဲ့ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္မ အရိပ္ခိုခဲ့တဲ့ ပါတီျဖစ္တဲ့အတြက္ တစ္ခါ အရိပ္ခိုၿပီးရင္ ေက်းဇူးသစၥာဆိုတာ ေစာင့္သိဖို႔ိ လိုပါတယ္လုိ႔ ကၽြန္မခံယူပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မီဒီယာကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ထုတ္ေဖာ္ခဲ့ျခင္း မရွိပါဘူး။ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ႐ိုး႐ုိးတန္းတန္းပဲ ႏႈတ္ဆက္ခြဲခြာၿပီးေတာ့ တစ္သီးပုဂၢလ ကိုယ္စားလွယ္အေနနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ရပ္တည္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
တစ္သီးပုဂၢလ ကိုယ္စားလွယ ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လႊတ္ေတာ္အတြင္းမွာ ရပ္တည္ရတဲ့အခါမွာ အားသာခ်က္၊ အားနည္းခ်က္ အေနနဲ႔ကေကာ ဘယ္လိုရွိလဲရွင့္။
အမွန္အတိုင္း ေျပာရမယ္ဆုိရင္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ တစ္သီးပုဂၢလ ကိုယ္စားလွယ္ဆိုၿပီး ခြဲျခား ဆက္ဆံထားတာ ေတာ့မရွိဘူး။ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ပါတီတစ္ခုကရတဲ့ ကုိတာ အတိုင္းပဲ ကၽြန္မရတယ္။ ဥပမာ အားျဖင့္ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာေန႔စဥ္ Agenda ထြက္တယ္ေလ။ Agenda ထြက္လို႔ရွိရင္ ကၽြန္မက တစ္သီးပုဂၢလ ကိုယ္စားလွယ္ ျဖစ္လို႔ဆိုၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ပါတီႀကီးေတြရဲ႕ ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြပဲ ထည့္တာလည္း မဟုတ္ဘူး။
ကၽြန္မတစ္ သီးပုဂၢလ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္မုိ႔လို႔ တစ္သီးပုဂၢလ ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ကၽြန္မ ေနရာရတယ္။ အဲ့ေတာ့ သာမန္ႏိုင္ငံေရး ပါတီက ေျပာခြင့္ဆိုခြင့္ ရတယ္ေပါ့ေနာ္။ Agenda တစ္ခုအၿမဲတမ္း ကိုယ့္ဘက္ကလုပ္ ရင္ေပ့ါေနာ္။ ကိုယ့္ဘက္က မတင္ရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ပါတီ ႀကီးႀကီး၊ ငယ္ငယ္၊ရြယ္ရြယ္ ဒီအခြင့္အေရးကိုရမွာ မဟုတ္ဘူး။
ကိုယ္ကသာတင္ပါ။ ကိုယ့္ကသာ အားထုတ္ပါ။ တစ္သီးပုဂၢလ ျဖစ္လို႔ဆုိၿပီးေတာ့ လႊတ္ေတာ္ Agenda မွာ ဖယ္ထားၿပီး လုပ္တယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ အခု လႊတ္ေတာ္သက္တမ္း ေပါ့ေလ ေနာက္လႊတ္ေတာ္ သက္တမ္းကေတာ့ ဘယ္လိုလာမလဲ မသိဘူးေပါ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ တကယ္လို႔မ်ား ေနာင္လႊတ္ေတာ္သက္တမ္းမွာ တစ္သီးပုဂၢလ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ခြဲျခား ဆက္ဆံတာေတြမ်ား ရွိလာခဲ့မယ္ ဆိုလုိ႔ရွိရင္လည္း အဲ့ဒါကို အျမစ္ဖ်က္ ေခ်မႈန္းပစ္မွာပါ။ ကၽြန္မ ဥပေဒေတြ ေရးဆြဲသြားပါမယ္။ ဒါေတြဆက္လုပ္သြားပါမယ္။
အခုလာမယ့္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဆိုလည္း ဆရာမ တစ္သီးပုဂၢလ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း အေနနဲ႔ပဲ ဝင္ၿပီးေတာ့ယွဥ္ၿပိဳင္ အေရြးခ်ယ္ခံမွာေပါ့ေနာ္။ အဲ့ဒီမတိုင္ခင္တုန္းက ဆရာမအေနနဲ႔ NLD ပါတီကေန ဝင္ေရာက္အေရြးခ်ယ္ခံဖုိ႔ကို စီစဥ္ခဲ့ေသးတယ္ေလ။ NLD ပါတီအေနနဲ႔ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သူတို႔မသတ္မွတ္ေပးႏိုင္တဲ့ အေပၚမွာ ဆရာမရဲ႕ သေဘာထားက ဘယ္လိုရွိလဲရွင့္။
ပုထုဇဥ္ဆိုေတာ့ ၀မ္းနည္းတာေပါ့ေလ၊ ကိုယ့္ကို ဖိတ္ေခၚခဲ့ၿပီးေတာ့ေပါ့ေနာ္ အခ်ိန္တန္က်ေတာ့ ျပည္သူလူထု ေမွ်ာ္လင့္သလို ကြ်န္မ ေမွ်ာ္လင့္သလို ျဖစ္မလာဘူးဆိုေတာ့ ပုထုဇဥ္ပီပီ ၀မ္းနည္းတာ ေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မတို႔ဟာ ၀မ္းနည္းျခင္းနဲ႔ပဲ ႏိုင္ငံေရးကို ျဖတ္သန္းလို႕ မရပါဘူး။ ဒီေနရာမွာကၽြန္မ နိုင္ငံေရးကေန ထြက္သြားမယ္ဆိုရင္ ဒါႏိုင္ငံေရးကို ကၽြန္မအႏိုင္ ပိုင္းၿပီး ထြက္သြားလို႕ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ကၽြန္မ မထြက္ပါဘူး။
ကၽြန္မဆက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မ ဦးတည္ခ်က္က ဘာလဲဆိုေတာ့ ျပည္သူလူထု စီးပြားကို အၿမဲတမ္း ဒါေရွ႕တန္းတင္ၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္ေနဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။ အဲ့ေတာ့ ဘယ္ေနရာက ပါရပါရ ေပါ့ေနာ္၊ ကၽြန္မ ပါရမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ခ်တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွ တခ်ိဳ႕ အထင္လြဲတာ ရွိတယ္။ ကၽြန္မက ဒီပါတီက ကၽြန္မကို ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း အျဖစ္ေခၚတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္မို႔လို႔ ကၽြန္မကNLD ပါတီ၀င္ ျဖစ္သြားတယ္လို႔ တခ်ိဳ႕ကလြဲမွားစြာ ခံယူလိုက္ တာလဲရွိတယ္။ အမွန္ေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး။ ကၽြန္မက အတိအလင္းေျပာပါတယ္။ ကၽြန္မက ဒီNLD ပါတီရဲ႕ ကိုယ္စာလွယ္ေလာင္းအျဖစ္ ကမ္းလွမ္းလို႔ လက္ခံၿပီး ေလွ်ာက္လႊာ တင္ခဲ့ေသာ္လည္းပဲ NLD ပါတီ၀င္ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ NLD ပါတီ၀င္အေနနဲ႔ ကၽြန္မ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံရျခင္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါအားလံုးေပါ့ေနာ္၊ တခ်ိဳ႕လည္းသိတယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း မသိဘူးေပါ့ေနာ္။
အရင္တစ္ေခါက္ ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းကလည္း ပါ၀င္ၿပီး အေရြးခ်ယ္ခံခဲ့တယ္။ အေရြးခ်ယ္ ခံရလို႕လည္း ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္ခဲ့ ၿပီးၿပီ။ အဲ့ေတာ့ အဲ့ဒီတုန္းက အေတြ႔ ႀကံဳအေနနဲ႔ ေပါ့ေနာ္ အဲ့တုန္းက အခက္ခဲေတြ၊ စိမ္ေခၚမႈေတြအေနနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လို အေတြ႕အႀကံဳေတြ ရွိခဲ့လဲရွင့္။
အဲ့ဒီ့တုန္းက ႏိုင္ငံေရး အေျခေနအေနနဲ႔ အခုအေျခအေနနဲ႔ အရမ္းကိုကြာသြားၿပီ။ ၂၀၁၀တုန္းက ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနက ျပည္သူလူထုက Pamphlet ေ၀လို႔ရွိရင္ မယူရဲတဲ့ အေျခအေနအထား၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အခုနက ကၽြန္မတို႔ေျပာတဲ့ ဦးေဆာင္ အတိုက္အခံပါတီႀကီး NLD က ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ထားတယ္ ဆိုေတာ့ ဒီဟာကို မဲ႐ံု သြား၀င္႐ံုတင္ကို NLD သစၥာ ေဖာက္ရာေရာက္တယ္ ဆိုတဲ့အေတြး ျပည္သူလူထု ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ရွိတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္မို႕လို႔ ျပည္သူလူထုကို မဲ႐ံုကိုလာၿပီး မဲေပးဖို႔ စည္း႐ံုးရတာ အင္မတန္ ခက္ပါတယ္။ အဲ့လိုခက္တဲ့ အေနအထားမွာကို ကၽြန္မတို႔ လုပ္ခဲ့ရတာ ေတာ္ေတာ္ ခက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ့ အခ်ိန္တုန္း က ျပည္သူလူထုက အရမ္းေၾကာက္ေနတယ္။ အစိုးရကလည္း ပါတီစံုေရြးေကာက္ပြဲကို လုပ္ဖူးတဲ့ အစဥ္အလာ အေတြ႕အႀကံဳမရွိဘူး။ အဲ့ေတာ့ ေကာ္မရွင္အသီးသီးက လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြ နားမလည္ဘူး။ တကယ္ကိုပဲ တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခုလုပ္တာေတြ ေရွ႕ေနာက္မညီတာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္။ ဒါ ျပည္ေထာင္စု ေရြးေကာက္ ပြဲေကာ္မရွင္ ကိုယ္တိုင္ကိုက ၀န္ခံခဲ့တယ္။
၂၀၁၀မွာ အမွားေတြ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့တယ္။ အဲ့ေတာ့ အမွားေတြ မ်ားစြာထဲက ကၽြန္မတို႔ ၀င္ေရာက္ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့တယ္။ ကၽြန္မတို႔ အေကာင္းဆံုး ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုေတာ့ ျပည္သူက ကၽြန္မတို႔ကို ျပတ္ျပတ္သားသား ဆံုးျဖတ္ေပးခဲ့တယ္။ ျပည္သူရဲ႕ အဆံုးအျဖတ္ကို ကၽြန္မတို႔ လိုက္နာမွာပဲေလ။ ဒါ့ေၾကာင့္မို႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ အခက္အခဲေတြ၊ အတားအဆီးေတြ ရွိေနပါေစ၊ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က ဒါပဌာနပါပဲ။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္ ျပည္သူလူူထုရဲ႕ အနာဂါတ္ပါပဲ။ ျပည္သူလူထုအနာဂါတ္ လွပမလား မလွပမလား ဆိုတာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ေရြးခ်ယ္မႈ အေပၚမွာမူတည္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ျပည္သူလူထုဟာ စစ္မွန္တဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈကို လုပ္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္မက အထူး အ ေလးထား ယံုၾကည္ထားပါတယ္။
အခုလာမယ့္ေရြးေကာက္ပြဲမွာေရာ ဆရာမအေနနဲ႔ ဘယ္လိုစိန္ေခၚမႈမ်ိဳးေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕ ရမယ္လို႔ ထင္သလဲ။
အထူးသျဖင့္ အမ်ိဳးသမီး လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္မို႔လို႔ ကၽြန္မ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္မယ္လို႔ ေၾကျငာလိုက္ကတည္းကိုက ေပါ့ေနာ္ ကၽြန္မရဲ႕ မဲဆႏၵနယ္ထဲမွာ ေပါ့ေနာ္ တခ်ိဳ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက စာရြက္ လိုက္ျဖန္႔တာေတြရွိတယ္။ ဥပမာ ကၽြန္မကဘာသာ တစ္ခုရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳးေပါ့ေနာ္။ ကၽြန္မဟာ လူမ်ိဳးျခား တစ္ေယာက္ ဆိုတာ မ်ိဳးေတြေပါ့ေနာ္။ အဲ့လိုမ်ိဳး ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိမႈေတြ လုပ္ပါတယ္။ မနက္လင္းအားႀကီး ၁နာရီ ၂နာရီေလာက္မွာ ၀င္ေရာက္ၿပီး စာရြက္ျဖန္႔သြားတာေတြ ေပါ့ေနာ္ ဒါမ်ိဳးေတြရွိပါတယ္။
ဒီလူမႈ ဆိုရွယ္မီဒီယာေတြလည္းပဲ ဘက္ေပါင္းစံုကေန ကၽြန္မကို ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္မႈေတြ အဲ့ဒီ အခ်ိန္ထဲက ထြက္လာတာေပါ့ေနာ္။ ကၽြန္မေရြးေကာက္ပြဲ၀င္မယ္လို႕ ေၾကျငာလိုက္ကတည္းကိုက ဒါေတြက ထြက္လာတာေပါ့။ ဒါေတြဟာ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္မို႔လို႔ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ဆိုရင္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းက ဘယ္လို သတ္မွတ္ထားသလဲ ဆိုတဲ့ အေျခခံ စံႏႈန္းေတြအေပၚကို မူတည္ၿပီးေတာ့ ဒီလို လူမႈေရး တိုက္ခိုက္မႈေတြ ပုဂၢိဳလ္ေရး တိုက္ခိုက္မႈေတြ ေပၚလာတာေပါ့ေနာ္။
ဒါေပမဲ့လည္း အဲ့ဒီလို ဘယ္ေလာက္ပဲ ထြက္လာလာ ကၽြန္မနဲ႔ နီးစပ္တဲ့ ျပည္သူလူထုက ကၽြန္မအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိေနတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မကလူထုနဲ႔လည္း တစ္သီး တသန္႔ႀကီး ေနေနတာမရွိဘူး။ ကၽြန္မလႊတ္ေတာက္တက္တဲ့ ပံုစံကအစ လႊတ္ေတာ္ကိုလာတဲ့ မီဒီယာ ကေလးေတြနဲ႔ သိပ္မကြာဘူး။ ဟန္ႀကီးပန္ႀကီးလည္း ကၽြန္မက သိပ္မလုပ္တတ္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ကၽြန္မက လူထဲကလူပဲ အၿမဲျဖစ္ေနတယ္။ အဲ့ဒါက ကၽြန္မရဲ႕ အားသာ ခ်က္ေပါ့ေနာ္။ အဲ့ေတာ့ လူထဲကလူပဲ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ လူေတြရဲ႕ အသံလည္းသိတယ္။ လူေတြကလည္း အျပန္အလွန္အေနနဲ႔ ကၽြန္မအေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္း သိၾကတာ မ်ားတယ္ေပါ့။
အဲ့ေတာ့ ကၽြန္မကို ဘယ္လို လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မ်ိဳးမွာမဆို ေတြ႕ႏိုင္တယ္။ လမ္းေဘးဆိုင္လည္း ေတြ႕ႏိုင္တယ္ေပါ့ေနာ္။ ျပည္သူလူထုက ကၽြန္မကို ဘယ္လိုေနရာမ်ိဳးမွာ မဆိုေတြ႕ႏိုင္တယ္ေပါ့ေနာ္။ ကၽြန္မကို ဖုန္းဆက္ၿပီး ခ်ိန္းလိုက္တာနဲ႔တင္ ကၽြန္မကို သူတို႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ တစ္ဆိုင္ဆိုင္မွာ သူတို႔ ကၽြန္မကိုေတြ႕ႏိုင္တဲ့ အေနအထားရွိတယ္ေပါ့ေနာ္။ ဒါကလည္း ကၽြန္မနဲ႔ ျပည္သူလူထုကို ေသြးကြဲေအာင္ လုပ္လို႔မရတဲ့ အခ်က္ထဲမွာ ရပ္တည္ေနတယ္။
အမ်ိဳးသမီး ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ေယာက္ဆိုၿပီးေတာ့ သာမန္ တိုက္ခိုက္နည္းေတြနဲ႔ တိုက္ခိုက္လို႔ မရတဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ အားသာခ်က္ေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလိုအားသာခ်က္ေတြ ရွိမထားဘူးဆိုရင္ သာမန္အမ်ိဳးသမီး ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္ ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ၿပိဳင္ဘက္ေတြကေန နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး တိုက္ခိုက္တာေတြ မလြဲမေသြ ခံရလိမ့္မယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းက ဆိုရင္ေတာ့ အမ်ိဳးသမီး ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အေနနဲ႔ ပါဝင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ တာေတြလည္း နည္းခဲ့တယ္။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာလည္း အမ်ိဳးသမီး ကိုယ္စားလွယ္ နည္းတာေပ့ါ။ အခုတစ္ ေခါက္မွာေတာ့ အေရအတြက္ အရဆိုရင္ ပိုၿပီးေတာ့ မ်ားလာတာကို ေတြ႔ရပါတယ္ရွင့္။ အဲ့ေတာ့ လႊတ္ေတာ္အတြင္းမွာ အမ်ိဳးသမီး ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အမ်ားစု ပိုၿပီးေတာ့ ပါဝင္လာျခင္းအားျဖင့္ တိုင္းျပည္အတြက္ ဘယ္လိုမ်ိဳး ထူးျခားေျပာင္းလဲမႈေတြ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါသလဲ။
လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြ အနည္းဆံုး ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ေတာ့ ပါေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အခု ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္တဲ့ အမ်ိဳးသမီး ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အေရအတြက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၁၄ ရာခိုင္ႏႈန္းပဲ ရွိတယ္။ အဲ့ေတာ့ ကၽြန္မတို႔က ၁၄ ရာခိုင္ႏႈန္းစလံုး အကုန္ေတာ့ ရမယ္မထင္ဘူး။ ကၽြန္မထင္တယ္။ ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေတာင္ ရပါ့မလားလို႔ စိုးရိမ္တယ္ေပါ့ေနာ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ၁၀ % ပဲ ရရင္ေတာင္မွ အထူးအေလးထားၿပီးေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေရး ကိစၥေတြ လုပ္သြားမယ္။
အထူးသျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးေတြ အၾကမ္းဖက္မႈမွ ကာကြယ္ေရးကိစၥကုိ ကၽြန္မတို႔ အထူးအေလးထားၿပီး ေျဖရွင္းရမယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ အၾကမ္းဖက္ ခံေနရတယ္ေပါ့ေနာ္။ အဲ့ဒီအတြက္ကို ထိေရာက္တဲ့မူေတြ ခုထက္ထိ မရွိေသးဘူး။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အာဆီယံ ၉ ႏိုင္ငံက ရွိၿပီးၿပီ။ ၁၀ ႏိုင္ငံမွာ ကၽြန္မတို႔ ၁ ႏိုင္ငံကပဲ မျပ႒ာန္း ရေသးတာ။ ဒါဟာ ကၽြန္မတို႔အတြက္ ရွက္စရာေကာင္းတယ္။
ဒါေၾကာင့္မုိ႔လို႔ အာဆီယံ ႏိုင္ငံရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ တစ္ခုအေနနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အၾကမ္းဖက္မႈ ကာကြယ္ေရးဆိုင္ရာဥပေဒေတြ ေရးဆြဲဖုိ႔ဆုိလုိ႔ရွိရင္ လႊတ္ေတာ္ထဲကို အမ်ိဳးသမီးေတြ အမ်ားႀကီး ေရာက္မွျဖစ္မယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လို႔ လႊတ္ေတာ္ထဲကို အမ်ိဳးသမီးေတြ အမ်ားႀကီး ေရာက္ဖုိ႔အတြက္ လူထုက ကၽြန္မတို႔အမ်ိဳးသမီးထုကို စဥ္းစားၾကပါ။
လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြ ပါျခင္းအားျဖင့္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ျပည္သူဘဝက လံုၿခံဳစိတ္ခ် ရပါတယ္။ ဒါဟာ ခိုင္မာတဲ့သက္ေသေတြ ရွိၿပီးၿပီ။ ႏိုင္ငံတကာမွာ သုေတသနေတြ လုပ္ထားတာ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြ လႊတ္ေတာ္ထဲပါလု႔ိရွိရင္ အမ်ိဳးသမီးဆိုတဲ့ သေဘာက သူက ျပည္သူကို Service ေပးဖုိ႔ အရမ္းအားသန္တယ္။ သူက ျပည္သူဆီက ယူဖို႔ထက္ ျပည္သူကို ေပးဖုိ႔စိတ္က ပိုမ်ားတယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ကၽြန္မတို႔လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြ အမ်ားႀကီး ပါျခင္းအားျဖင့္ ျပည္သူကို ေပးတဲ့ လႊတ္ေတာ္ေတြ ျဖစ္လာမွာေသခ်ာတယ္။ ျပည္သူ႔ဆီကယူတဲ့ လႊတ္ေတာ္မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ျပည္သူကို ေပး တဲ့လႊတ္ေတာ္ေတြ ျဖစ္လာမွာ ေသခ်ာတယ္ေပါ့ေနာ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ိလို႔ အမ်ိဳးသမီး လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားမ်ားကို လႊတ္ေတာ္ကို အေရာက္ပို႔ေပးပါလို႔ ကၽြန္မ လူထုႀကီးကို ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။
http://mizzimaburmese.com/article/4538
No comments:
Post a Comment