ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အခ်မ္းသာဆံုး သူေဌးႀကီးကုိ စားပဲြထုိးခုိင္းတဲ့ သမီးေတာ္ (သမီးေတာ္ရာဇ၀င္ (၁၃)) – လက္ေစာင္းထက္

သယံဇာတ ေပါမ်ားႂကြယ္၀ၿပီး ရာသီဥတု ေကာင္းမြန္တဲ့ တုိင္းျပည္ကုိ အဆင္းရဲဆံုး ႏြံထဲေရာက္ေအာင္ စီမံခန္႔ခဲြခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ အေၾကာင္းကေတာ့ တစ္ေထာင့္တစ္ည ပံုျပင္ေတြလို ေရးစရာ ေတာင္ပံုရာပံုရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ Tomorrowမွာ တစ္ပတ္တစ္ေလေလာက္ သမီးေတာ္ ရာဇ၀င္ မပါရင္ဘဲ စာဖတ္သူေတြက ဆူဆူပူပူ၊ ေၾကာ္ျငာရွင္ေတြက ဆူဆူပူပူ လုပ္ၾကတယ္လုိ႔ ဆရာမာေဂ်က ဖုန္းဆက္ေျပာၾကား လာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း တပ္က အနားယူၿပီးတဲ့ေနာက္ ဘ၀မွာ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ စာေလးေပေလး ေရးရင္း ေနသြားခ်င္ပါတယ္။ ေငြေၾကး အတြက္လည္း မပူပင္သလုိ မေတာ္ေလာဘစိတ္လည္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ သမုိင္းမွာ မတင့္တယ္တဲ့၊ လူၾကားမေကာင္းတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ ႏုိင္ငံသား တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ထားခဲ့ခ်င္ပါတယ္။
အခုလည္း Tomorrow ဒါ႐ုိက္တာအဖဲြ႕မွ သမီးေတာ္ ရာဇ၀င္ကုိ ဆက္ေရးေပးရမယ္လို႔ ဖိအားေပးလာပါတယ္။ သူတုိ႔ကုိ ခင္မင္ေလးစားတာက တစ္ေၾကာင္း၊ စာဖတ္သူေတြရဲ႕ စိတ္၀င္စားမႈကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္တာက တစ္ေၾကာင္းစတဲ့ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ အခုတစ္ပတ္ သမီးေတာ္ရာဇ၀င္(၁၃) ကုိ ေရးသားလုိက္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အၿငိမ္းစားယူသြားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဘုန္းမီးေနလ အေတာက္ပဆံုးအခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ကမ္း႐ုိးတန္း ေဒသမွာ အနားယူ အပန္းေျဖစရာ ကမ္းေျခေတြကုိ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ အရင္က မထင္မရွားရွိခ့ဲတဲ့ ပုသိမ္နားက ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခကုိ ေဖာ္ထုတ္ၿပီးတဲ့အခါ မွာ တစ္ႏုိင္ငံလံုးက လာေရာက္ အပန္းေျဖတာကုိ ေတြ႕ရွိရတဲ့အခါ ေနာက္ထပ္ ကမ္းေျခ အသစ္ေတြကုိ ေဖာ္ထုတ္ရမယ္လုိ႔ အမိန္႔ေတာ္ ရွိလာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးနယ္ပယ္မွာ ၿပိဳင္ဘက္မရွိဘဲ သက္သက္သာသာနဲ႔ ခ်မ္းသာလာၾကတ့ဲ သူေဌးႀကီးေတြခမ်ာ အသစ္ေဖာ္ထုတ္မယ့္ ကမ္းေျခမွာ ဟိုတယ္ႀကီးေတြ တစ္ေယာက္တစ္လံုး ခဲြတမ္းက် ေဆာက္ၾကရပါတယ္။

သူေဌးႀကီးေတြအတြက္ ဟုိတယ္တစ္လံုးေဆာက္တာ အပန္းႀကီးလွတဲ့ ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီတုန္းက စိတ္မပါလက္မပါနဲ႔ ေျမကြက္ေတြယူၿပီး ဟုိတယ္ေဆာက္ ထားမိရင္ေတာင္ အခုရတနာထုပ္ ပုိက္မိၿပီဆုိၿပီး ၀မ္းသာပီတိ ျဖစ္ေနေလာက္ပါၿပီ။ အဲဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ထပ္ေဖာ္ထုတ္တဲ့ ေငြေဆာင္ကမ္းေျခမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အခ်မ္းသာဆံုး သူေဌးႀကီးလည္း ဟုိတယ္ တစ္လံုး ေဆာက္ပါတယ္။ တစ္ရက္မွာေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးရဲ႕ သမီးေတာ္ေတြဟာ အသစ္ ေဖာ္ထုတ္လုိက္တဲ့ ပင္လယ္ကမ္းေျခဟာ ျပာသလား၊ ညိဳသလား၊ ၾကည္သလား၊ ေနာက္သလား ေလ့လာ ၾကည့္ဖုိ႔အတြက္ ေဆာက္လုပ္ ၿပီးစီးကာစ ဟိုတယ္ကုိ ႂကြလာေတာ္မူမယ္လုိ႔ အမိန္႔ေတာ္ ရွိလုိက္ပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ ပုိင္ရွင္သူေဌးႀကီးခမ်ာ မေနသာေတာ့ဘဲ အစစအရာရာ ႀကိဳတင္စီစဥ္ဖုိ႔ အတြက္ ဟုိတယ္ကုိ ႀကိဳတင္ၿပီး ကုိယ္တုိင္ဆင္းလာခဲ့ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သမီးေတာ္ေတြအတြက္ အစစအရာရာ မလစ္ဟာေအာင္ ဂ႐ုတစုိက္ စီမံေပးရပါတယ္။ အဲဒီ့ေနာက္မွာေတာ့ သမီးေတာ္တုိ႔ မိသားစုလည္း ဟုိတယ္အသစ္ကုိ ေရာက္ရွိလာၾကပါတယ္။ ပင္လယ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေရကစားၾကပါတယ္။ အဲဒီ့ရက္ အတြင္းမွာ သူတုိ႔ဘာေတြ ရစ္မလဲဆုိၿပီး ဟုိတယ္၀န္ထမ္းေတြ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ ေနၾကေပမယ့္ ႀကီးႀကီးမားမား ျပႆနာကေတာ့ မႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရပါဘူး။ သမီးေတာ္ေတြ ေရကစားၿပီးလုိ႔ ေရစုိေနတဲ့ အတြင္းခံေတြကုိ နာရီ၀က္အတြင္း ေျခာက္ေသြ႕တာ လုိခ်င္တယ္ဆုိတာပဲ ေတာင္းဆုိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကုိ အျမန္ျဖည့္ဆည္းႏုိင္ဖို႔အတြက္ ဟုိတယ္အသစ္မွာ အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ မရွိတဲ့အတြက္ ညတြင္းခ်င္း ရန္ကုန္ကေန အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ေတြ ဟုိတယ္ကုိ မွာယူခဲ့ရတာပဲ ရွိပါတယ္။ သူတုိ႔ေတြ ႏွစ္ရက္သံုးရက္ေလာက္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေရကစားတာျမင္မွ သူေဌးႀကီးလည္း စိတ္ေအးသြားပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျပန္ကာနီး အခ်ိန္ရတုန္း ဟိုတယ္ရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္ေတြကုိ ျဖည့္ဆည္း ေပးႏုိင္ဖို႔ လုိက္လံၾကည့္႐ႈစစ္ေဆးပါတယ္။ သူေဌးႀကီးကုိ ရွင္းလင္းျပဖို႔ အတြက္ ဟုိတယ္မန္ေနဂ်ာနဲ႔ ၀န္ထမ္းေတြလည္း သူ႔ေနာက္မွာ တသီတတန္းႀကီး ပါလာပါတယ္။ သူတို႔သူေဌး ေနပူမွာစိုးလို႔ ထီးေဆာင္းေပးရတဲ့ ၀န္ထမ္းကလည္း ထီးေဆာင္းေပးနဲ႔ေပါ့။

အဲဒီ့ျမင္ကြင္းကုိ အခန္းထဲကေန ရစ္တဲ့ေနရာမွာ နာမည္ေက်ာ္တဲ့ သမီးေတာ္ တစ္ပါးက ျမင္သြားပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အခန္းထဲကေန သူေဌးႀကီးကုိ လက္ညိႇဳးလွမ္းထုိးၿပီး “ငါးကင္ မရေသးဘူးလား”လုိ႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ႐ုတ္တရက္ သူေဌးလည္း ၾကက္ေသေသသြားပါတယ္။ ေနာက္မွ သူ႔ကုိရစ္လုိက္မွန္း သေဘာေပါက္သြားပါတယ္။ ဟိုတယ္မန္ေနဂ်ာနဲ႔ ၀န္ထမ္းေတြကေတာ့ ပ်ာပ်ာသလဲ ျဖစ္သြားၿပီး ငါးကင္ကုိ ခ်က္ခ်င္း ျပဳလုပ္ၿပီး အခန္းထဲကုိ ပုိ႔ေပးလုိက္ပါမယ္လို႔ သူေဌးကုိ ေျပာပါတယ္။

အဲဒီ့ေနာက္ ဟုိတယ္စားဖိုေဆာင္မွာ အေကာင္းစား ငါးတစ္ေကာင္ကုိ အျမန္ကင္ၾကပါတယ္။ ငါးကင္က်က္တဲ့အခါ စားပဲြထုိးခ်ဳပ္က ပန္းကန္ထဲထည့္ၿပီး သမီးေတာ္ဆီကုိ သြားပုိ႔ဖို႔ ျပင္ပါတယ္။ ထုိအခ်ိန္မွာပဲ မီးဖိုခန္းထဲကုိ သူေဌးႀကီး ကိုယ္တုိင္ ၀င္လာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ငါးကင္ပန္းကန္ကုိ လွမ္းေတာင္းပါတယ္။ ဟုိတယ္ ၀န္ထမ္းေတြကလည္း ကပ်ာကယာ ျငင္းပယ္ၿပီး သမီးေတာ္ရဲ႕ အခန္းထဲကုိ သူတုိ႔သြားပုိ႔ေပးမယ့္ အေၾကာင္း ရွင္းျပပါတယ္။

သူေဌးႀကီးက သူ႔လူေတြကုိၾကည့္ၿပီး စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ေခါင္းခါရမ္းလုိက္ကာ “ခက္တာပဲ။ မင္းတုိ႔ေတြက သေဘာမေပါက္ဘူး။ ဒီငါးကင္က ငါကုိယ္တုိင္ သြားပုိ႔မွ ငါးကင္စစ္မွာေပါ့”လုိ႔ ေျပာၿပီး ငါးကင္ပန္းကန္ကုိ ယူလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ သမီးေတာ္ရဲ႕ အခန္းကိုသြားၿပီး သူကုိယ္တုိင္ပဲ တံခါးေခါက္ကာ အဲဒီ့ငါးကင္ကုိ ပုိ႔ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုျပဳလုပ္ေပးတဲ့ အတြက္ သမီးေတာ္ရဲ႕ မ်က္မာန္ေတာ္ ရွျခင္းကေန သူေဌးႀကီးလည္း ကင္းလြတ္သြားခဲ့ရပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ သမီးေတာ္က ငါးကင္ကုိ စားခ်င္တာ မဟုတ္ဘဲ ေနာက္ပါေႁခြရံ သင္းပင္းေတြနဲ႔ ဟုိတယ္ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ကုိ လုိက္ၾကည့္ေနတဲ့ သူေဌးႀကီးကုိ ပညာေပးလုိက္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ နင့္ဟာနင္ ဘယ္ေလာက္ ခ်မ္းသာခ်မ္းသာ ငါတုိ႔ေရွ႕မွာေတာ့ ဂုိက္ေပး မၾကမ္းနဲ႔လုိ႔ ပညာေပးလုိက္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္ကာလေတြကေတာ့ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးကုိ ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သမီးေတာ္ဟာ သူပုိင္စုိးတဲ့ နယ္ေျမအတြင္း ဘယ္သူ႔ကုိမွ ဗုိလ္မထားဘူးဆုိတာ သိသာလွပါတယ္။ အႏုပညာအျမင္နဲ႔ ေျပာရရင္ ဇာတ္လမ္း တစ္ခုထဲမွာ မင္းသမီးႏွစ္လက္ ဒါမွမဟုတ္ ဇာတ္လိုက္ႏွစ္ေယာက္ မရွိေစရဘူးဆုိတဲ့ ခံယူခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ခံယူခ်က္ကုိ နားမလည္ေသးတဲ့ လူေတြကေတာ့ သမီးေတာ္ရဲ႕ လွလွပပ သင္ခန္းစာေပးျခင္းကုိ ခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းအရာေတြကုိ ေနာက္လာမယ့္ အပတ္ေတြမွာ ေရးသား ေဖာ္ျပသြားပါမယ္။

လက္ေစာင္းထက္

Tomorrow Journal