ျမန္မာစစ္တပ္ရဲ႕အေျခအျမစ္မရွိတဲ့ စိုးရိမ္မႈ

 ဒီတပတ္ ျမန္မာ့ မ်က္ေမွာက္ေရးရာ ေဆြးေႏြးခန္း အစီအစဥ္မွာ တိုင္းရင္းသား အင္အားစုေတြ အားလံုးကို လက္နက္ျဖဳတ္သိမ္းႏိုင္မွ စစ္တပ္ဟာႏိုင္ငံေရးက ေနာက္ဆုတ္မယ္ႏိုင္ဆိုတာဟာ “အေျခအျမစ္မရွိတဲ႔ စိုးရိမ္မႈ” အေပၚအေျခခံတဲ့ အယူအဆ ျဖစ္တယ္လို႔ ျမန္မာ့အေရး ကၽြမ္းက်င္သူ  အေမရိကန္ပါေမာကၡ David Steinberg က ေျပာၾကားလိုက္ပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ဇံသာ က ပါေမာကၡ David Steinberg ကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္း ေဆြးေႏြးတင္ျပထားပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ တုိင္းရင္းသားအင္အားစုေတြရဲ ႔ လက္နက္ေတြအားလံုးကို မသိမ္းပိုက္ႏုိင္ေသးသမွ် စစ္တပ္ဟာ ႏုိင္ငံေရးက ေနာက္မဆုတ္ဘူးလို႔ ဗုိိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္က တေလာက ေျပာသြားပါတယ္။ ဒါဆုိရင္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးသည့္တိုင္ေအာင္ စစ္တပ္ဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံေရးမွာ အခိုင္အမာ ရွိေနအံုးမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ဳိး ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ဆရာႀကီး အဲဒါကို ဘာေျပာခ်င္ပါလဲ။

Prof. Steinberg ။ ။ စစ္တပ္ဟာ ဖြဲ႔စည္းပံု ဥပေဒအရ အေရးပါေနပါတယ္။ ဒါဟာ ဒီအေရးပါတဲ့ေနရာကို ႏုိင္ထက္စီးနင္းရယူထားတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုျဖစ္ေနေအာင္ အာဏာရွိေနေအာင္ ဖြဲ႔စည္းပံုကို သူတုိ႔ကိုယ္တုိင္ စီစဥ္ၿပီး ေရးဆြဲထားခဲ့တာပါ။ သူတုိ႔ တိုင္းရင္းသားအုပ္စုေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အစဥ္အၿမဲ စိုးရိမ္ေနတာပါ။ သူတုိ႔ရဲ ႔ ပထမဦးစားေပးဟာ အမ်ဳိးသားညီညႊတ္ေရး ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆယ္စုႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး ေျပာလာတာပါ။ အမ်ဳိးသားညီညႊတ္ေရး (National Unity) ဆိုတာ ဘယ္တုိင္းရင္းသားအုပ္စုကမွ ခြဲထြက္ခ်င္း မရွိေစရဘူးဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို သူတုိ႔ ရႈေထာင့္ကၾကည့္ရင္ နားလည္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြဘက္ကလည္း ဗဟိုအစိုးရ ဗမာေတြအေပၚ အယံုအၾကည္ မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ကိုသူတုိ႔ ကာကြယ္ဖို႔ လက္နက္ကိုင္ထားရမယ္လို႔ ယူဆထားၾကပါတယ္။ ဒါဟာ ေဘးၾကပ္နံၾကပ္ အေနအထားပါ။ တဖြဲ႔က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ လက္နက္စြန္႔မယ္ဆုိၿပီးေတာ့၊ က်န္တဖြဲ႔က လံုၿခံဳေရးအတြက္ လက္နက္ကိုင္ထားရမယ္လုိ႔ ဆုိေနၾကတာပါ။ ဒါဟာဆုိ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးရၿပီးကတည္းက တည္ရွိလာတဲ့ အဓိက ုျပႆနာႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အဲဒီလုိဆုိရင္ တုိင္းျပည္ရဲ ႔ အေျခအေနကို စစ္တပ္က သံုးသပ္တာ မမွန္ဘူးလုိ႔ ေျပာရမွာေပါ့။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိရင္ အခုလက္နက္ကိုင္ တုိင္းရင္းသား၊ ဘယ္အင္အားစုကမွ ျပည္ေထာင္စုမွ ခြဲထြက္ဖို႔ဆိုတာကို မေျပာၾကေတာ့ဘူး။

Prof. Steinberg ။ ။ မွန္ပါတယ္။ အခုအခါမွာေတာ့ မေတာင္းဆုိေတာ့ပါဘူး။ တခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီစိုးရိမ္မႈက ဆင္ျခင္တံုတရားကို အေျခခံတဲ့ စိုးရိမ္မႈလုိ႔ က်ေနာ္ မထင္ပါဘူး။ ဒီကိစၥမွာ က်ေနာ္ဟာ စစ္တပ္နဲ႔ သေဘာထားခ်င္း မတူပါဘူး။ ဘယ္တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုမွ သီးျခားလြတ္လပ္တဲ့ ႏိုင္ငံအျဖစ္၊ စီးပြားေရးအရပါ၊ ႏုိင္ငံေရးအရပါ မေအာင္ျမင္ႏုိင္ပါဘူး။ အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရး ရွိရမယ္လို႔ က်ေနာ္ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ေမးစရာရွိတာက ဘယ္လုိ ညီညႊတ္ေရးမ်ဳိးလဲ။ သမၼတဦးသိန္းစိန္က ဖယ္ဒရယ္စနစ္ကို လက္ခံပါတယ္လို႔ ေျပာထားပါတယ္။ ဘယ္လို ဖယ္ဒရယ္ဆုိတာေတာ့ သူ အေသးစိတ္ မေျပာထားပါဘူး။ အေသးစိတ္က သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးအာဏာ တခုတည္း မဟုတ္ပါဘူး။ တိုင္းရင္းသားေတြက သယံဇာတ ထုတ္ယူၿပီးေတာ့ စီးပြားေရး အျမတ္အစြန္းေတြ၊ ဘယ္ေဒသက ဘယ္ေလာက္ ခံစားခြင့္ရွိမလဲ။ သူတုိ႔ကို လက္နက္အင္အား ဘယ္အတုိင္းအတာအထိ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ စြဲကိုင္ခြင့္ရွိသလဲဆိုတာေတြက အေသးစိတ္ ညိႇႏိႈင္းၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆိုေတာ့ စစ္တပ္ရဲ ႔ သေဘာထားကို နည္းနည္းျပန္ေကာက္ရမယ္ဆုိရင္ အခု ျပည္ေထာင္စု ၿပိဳကြဲမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ စစ္တပ္ဘက္က အမ်ဳိးမ်ဳိး ေျပာေနတာဟာ သူတုိ႔ အာဏာဆက္လက္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားခ်င္လို႔ ရမယ္ရွာ အေၾကာင္းျပတဲ့သေဘာ ျဖစ္ေနတာေပါ့။

Prof. Steinberg ။ ။ ရမယ္ရွာ အေၾကာင္းျပခ်က္ pretext လို႔ေတာ့ က်ေနာ္ မထင္ပါဘူး။ အေျချမစ္မရွိတဲ့ စိုးရိမ္မႈလို႔ က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္။ ေနာက္တနည္းေျပာရရင္ ဒီစိုးရိမ္မႈကို ခံစားေနရတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒါ မမွန္ပါဘူး။ ဒါ ျပႆနာပါပဲ။ အတိတ္ကာလတုန္းက စစ္တပ္ဟာ အရပ္သားႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ တုိင္းရင္းသားႏုိင္ငံေရးသမားေတြ၊ ဗမာႏုိင္ငံေရးသမားေတြကိုပါ မႏွစ္ၿမိဳ ႔ခဲ့ပါဘူး။ အရပ္သားႏုိင္ငံေရးသမားေတြက ျခစားပ်က္စီးတယ္။ စိတ္မခ်ရဘူး။ တုိင္းျပည္ရဲ ႔ အနာဂတ္ကို စိတ္မဝင္စားၾကဘူးလုိ႔ ထင္ျမင္ခဲ့တာပါ။ တုိင္းျပည္အတြက္ အနစ္နာမခံခ်င္ၾကဘူး။ သူတုိ႔သာ စြန္႔စားႏုိင္တာလုိ႔ ထင္ၾကတာပါ။ ဒါဟာလဲ ယုတၱိတန္တဲ့ စြပ္စြဲခ်က္မ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ စစ္တပ္ကေတာ့ ဒါကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ယံုၾကည္ထားၾကတာပါ။ ေနာက္ အာရွစစ္တပ္ေတြထဲမွာ ျမန္မာစစ္တပ္ရဲ ႔ ထူးျခားမႈတရပ္ကေတာ့ လူမႈေရးဘဝ အေျခအေနေတြ၊ တိုးတက္ျမွင့္မားႏုိင္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြအားလံုးကို စစ္တပ္ကသာ ထိန္းခ်ဳပ္ထားမယ္ဆိုတဲ့ ထူးျခားခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမ်ဳိးဟာ ထုိင္း၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ ေတာင္ကိုရီးယား၊ ပါကစၥတန္ စတဲ့ စစ္အစိုးရရွိခဲ့ဖူးတဲ့ ႏုိင္ငံေတြမွာ မေတြ႔ရပါဘူး။ တနည္းအားျဖင့္ ျမန္မာစစ္တပ္ဟာ သူတုိ႔ မလိုလားတဲ့လူကို အဆင့္အတန္း ျမွင့္မားခြင့္ မေပးဘဲ ဟန္႔တားထားခဲ့ပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အခုလဲပဲ စစ္တပ္က အရာရာမွာ ႀကီးစိုးေနတယ္ဆုိေတာ့ ဒီ ၿပီးခဲ့တဲ့ (၃) ႏွစ္ (၄) ႏွစ္ၾကာ ကာလအတြင္းမွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ခဲ့တယ္ဆုိတာ ဒီအေျခအေနက တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာေအာင္ ေရွ ႔ကိုတိုးတက္ေအာင္ ဘာမွ မလုပ္ႏုိင္ဘူးဆုိတဲ့ သေဘာေပါ့။

Prof. Steinberg ။ ။ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီလိုေျပာရင္ေတာ့ မမွန္ပါဘူး။ အခုအခါမွာ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ ေရြးေကာက္ပြဲဆုိတာ ရွိလာပါၿပီ။ အရပ္သား ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္ကို ေရာက္လာပါၿပီ။ စစ္တပ္အမတ္ေတြ ေနရာအားလံုးကို ထိ္န္းခ်ဳပ္ထားတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တခ်ဳိ ႔ေတာ့ ယူထားပါတယ္။ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္လည္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ စီးပြားေရးအရလည္း လူေတြရဲ ႔ဘဝ တုိးတက္ျမွင့္မားလာေနပါၿပီ။ အစိုးရမဟုတ္တဲ့ NGO အရပ္သားအဖြဲ႔အစည္းေတြလည္း ျဖစ္ထြန္းလာတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အရင္က မရွိဘူးတဲ့ကိစၥပါ။ တခါ ပညာေရး က်ယ္ျပန္႔လာတာကို ေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ မထားေတာ့ပါဘူး။ ဒါေတြက ျဖစ္ထြန္းေနမႈေတြပါ။ ေႏွးေကြးမယ္။ အလ်င္အျမန္ မျဖစ္ထြန္းႏုိင္ပါဘူး။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဒါေပမဲ့ စစ္တပ္အမတ္အားလံုး ေနရာယူထားတာ မဟုတ္ဘူးဆုိေပမယ့္ သူတုိ႔ မႏွစ္သက္တဲ့ဟာကို ဗီတုိအာဏာနဲ႔ ပယ္ခ်ႏုိင္ေအာင္ အကြက္က်က် စီမံၿပီး ဖြဲ႔စည္းပံု ေရးဆြဲထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ မၾကာခင္က ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ဆင္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈကိုၾကည့္ပါ။ သူတို႔ ဗီတုိအာဏာသံုးၿပီး ပယ္ခ်ပစ္ခဲ့တယ္။

Prof. Steinberg ။ ။ မွန္ပါတယ္။ သူတုိ႔ဟာ ဗီတိုအာဏာ သံုးႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ထားပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ယူထားပါတယ္။ ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္းရမွ ဖြဲ႔စည္းပံုကို ျပင္ႏုိင္မယ္ဆိုၿပီးေတာ့ လုပ္ထားပါတယ္။ ဆိုေတာ့ ဒါဟာ သူတုိ႔အာဏာကို ဆက္ၿပိးယူထားႏုိင္ေအာင္ ဂရုတစိုက္ စီစဥ္ထားတာပါ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အဲဒီလိုဆုိေတာ့ ဒီလုိ လုပ္ထားတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို မျပင္ႏုိင္ေသးသ၍ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ အခုလက္ရွိ အေျခအေနကေန ေရွ ႔ကိုတုိးဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးေပါ့။

Prof. Steinberg ။ ။ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပႆနာက စစ္တပ္အေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္အထိ စိတ္ခ်လက္ခ် ေနႏုိင္ၿပီဆိုတဲ့ ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ တိုင္းျပည္ဟာ ဘယ္ကိုေရြ ႔ႏုိင္မလဲဆိုတဲ့ အေပၚမွာလည္း မူတည္ပါတယ္။ သူတုိ႔က တုိင္းျပည္အေျခအေန စိတ္ခ်ရၿပီလို႔ ခံစားရရင္ သူတုိ႔ဆုိတာက သူတုိ႔ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေပါ့။ သူတို႔ ဖြဲ႔စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရးအတြက္ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ေထာက္ခံမႈရဖုိ႔ မလုိေတာ့ပါဘူး။ (၃) ပံု (၂) ပံု ပဲ လုပ္ေတာ့မယ္လို႔ ေျပာလာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ပံုစံတမ်ဳိး လုပ္လာႏုိင္ပါတယ္။ ဆိုေတာ့ အေျပာင္းအလဲ ရွိလာႏုိင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အခုေနာက္ေပါက္ စစ္ဗိုလ္ေတြဟာ အရင္စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေတြထက္ ပိုၿပီး ပညာတတ္လာၾကတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ စစ္တပ္က ျပင္ပေလာကထက္ အရင္ကထက္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံမႈေတြ ရွိလာပါတယ္။ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြလည္း ပိုၿပီး ရလာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ အျပန္အလွန္ကေတာ့ စိုးရိမ္မႈ ရွိေနဆဲပါ။ ဥပမာ ဝ ေဒသဆုိပါစို႔။ အစိုးရက တခါမွ မထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီကိစၥကို အစိုးရက စိုးရိမ္ပါတယ္။ စစ္ေရးအရ မလုပ္ႏုိင္ပါဘူး။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္တခု က်ေနာ္ ေမးခ်င္တာက ႏိုင္ငံတကာ ဖိအားကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဒီမုိကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ ဖိအားေပးႏုိင္တဲ့အထဲမွာ အင္အားအေကာင္းဆံုးဆိုတဲ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက အခုအခါမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ဘာလုပ္လုပ္ သူတုိ႔ဟာ အေကာင္းႀကီးပဲ ေျပာေနတဲ့သေဘာ ေတြ႔ရတယ္။ သမၼတအိုဘားမား မၾကာခင္က အာဖရိကတိုက္က ကင္ညာႏုိင္ငံကို သြားတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးသမားေတြက ေဝဖန္တာကို ျမန္မာႏုိင္ငံ သူသြားခဲ့တဲ့အတြက္ တိုးတက္မႈရွိတယ္လို႔ ကင္ညာ သြားတဲ့ခရီးစဥ္ကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ကာကြယ္ၿပီး ေျပာသြားတာကို ေတြ႔ရတယ္။

Prof. Steinberg ။ ။ မဟုတ္ပါဘူး။ သူက ကင္ညာ ခရီးစဥ္ကုိ မွန္တယ္လို႔ ေျပာသြားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘီဘီစီမွာ လြင့္သြားတာ က်ေနာ္ ၾကားလိုက္ပါတယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ သေဘာကြဲလြဲတဲ့ သူေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုစကားေျပာပါတယ္။ ဥပမာ ျမန္မာျပည္ကိုၾကည့္ပါ အစိုးရကို မႀကိဳက္ေပမယ့္ ျပည္သူလူထုနဲ႔ ေျပာဆုိဆက္ဆံႏုိင္ပါတယ္။ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ထြန္းေအာင္ ကူညီႏုိင္ပါတယ္။ အေျပာင္းအလဲတခ်ဳိ ႔လည္း ျဖစ္ထြန္းေနပါတယ္။ အခု ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဘာပဲျဖစ္ေနတယ္ဆုိဆို ၂၀၀၈-၂၀၀၉ အစုိးရနဲ႔ မတူေတာ့ပါဘူးဆုိတာ ဘယ္သူမွ မျငင္းႏုိင္ပါဘူး။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္တခုက မၾကာခင္ က်င္းပလာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ လြတ္လပ္မွ်တပါ့မလားဆိုတာ လူတုိင္း စိတ္ဝင္စားၾက၊ စိုးရိမ္ၾကပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက အရင္တုန္းကလုိ Free and Fair လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲလုိ႔ မသံုးေတာ့ဘဲနဲ႔ Creditable ျဖစ္ရမယ္။ All inclusive ျဖစ္ရမယ္ စသည္ျဖင့္ စကားေတြကို ေျပာင္းလဲသံုးလာပါတယ္။ ဒါဟာ အေမရိကန္ရဲ ႔ အေျခခံ သတ္မွတ္ခ်က္ ေလွ်ာ့ေပးလုိက္တာလုိ႔ တခ်ဳိ ႔က သံုးသပ္ေျပာၾကပါတယ္။ ဒီကိစၥကို ဘာေျပာခ်င္ပါလဲ။

Prof. Steinberg ။ ။ All inclusive ဆိုတာ သူတို႔ အၿမဲေျပာေနတဲ့ကိစၥပါ။ ၿဗိတိန္အစိုးရကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို သမၼတ၊ ဒါမွမဟုတ္ ဒုသမၼတ အေရြးခံႏုိင္ဖို႔ ဒီလုိပဲ ေျပာဆိုခဲ့တာပါ။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ တုိင္းရင္းသားအားလံုး ပါဝင္ဖုိ႔ကို ပိုၿပီးေတာ့ လုိလားတယ္ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ ဒါကို သံုးပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုလည္း သြယ္ဝိုက္ေသာအားျဖင့္ေတာ့ ရည္ရြယ္တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္။ ေလသံေလွ်ာ့တယ္လုိ႔ေတာ့ က်ေနာ္ မထင္ပါဘူး။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကလည္း ႏုိင္ငံျခားေရးက႑တခုတည္းတင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္ဟာ အင္မတန္ အေရးႀကိးတဲ့ အခန္းက႑မွာ ပါဝင္ေနပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ကြန္ဂရက္အမတ္ေတြက ပိုၿပီးေတာ့ သံသယ ရွိပါလိမ့္မယ္။ သူတို႔ဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရးသမားေတြရဲ ႔ ေျပာဆုိတင္ျပခ်က္ေတြကို ပိုၿပီးေတာ့ ဂရုတစိုက္ နားေထာင္ၾကပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္ဆံုး ေမးခ်င္တာကေတာ့ အခု မၾကာခင္ ျပဳလုပ္လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ တုိင္းရင္းသားေဒသအသီးသီးမွာ တုိင္းရင္းသားပါတီေတြ ပိုၿပီးအႏုိင္ရလိမ့္မယ္။ ပိုၿပီး အင္အားေကာင္းလာလိမ့္မယ္လုိ႔ တြက္ေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည္ေထာင္စုတခုလံုးကို လႊမ္းၿခံဳတဲ့ ပါတီေတြက ေဒသအလုိက္၊ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ ေဒသေတြကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ မ်ားလာခ်င္းဟာ တကယ္ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမုိကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ေရး၊ စစ္မွန္တဲ့ ဖယ္ဒရွင္း ထူးေထာင္ေရးအတြက္ ဒါဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့ လကၡဏာလို႔ ဆရာႀကီး ျမင္သလားခင္မ်ား။

Prof. Steinberg ။ ။ ခင္မ်ားေျပာတာ မွန္တယ္လို႔ က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္။ လူမ်ဳိးစုပါတီေတြ ပိုမုိအားေကာင္းလာပါလိမ့္မယ္။ ဒီလူေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို ကိုယ္စားျပဳခြင့္ တခါမွ မရရွိခဲ့ပါဘူး။ လူမႈအဆင့္အတန္း တုိးတက္ျမွင့္မားခြင့္လည္း တခါမွ မရရွိခဲ့ၾကပါဘူး။ ဆုိေတာ့ တုိင္းရင္းသားပါတီေတြ အင္အားႀကီးထြားလာမယ္ဆိုတာကေတာ့ က်ေနာ္ ေမွ်ာ္လင့္ထားၿပီးသားပါ။ ဒါေပမဲ့ တုိင္းရင္းသားပါတီအားလံုး တခုနဲ႔တခု မေျပာဆို၊ မေဆြးေႏြးႏိုင္ၾကတာ သိပ္မေကာင္းပါဘူး။ ဒါကလဲ မၾကာခင္ ေျပာင္းလဲလာမယ္လို႔ က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္။ အခ်ိန္နဲ႔အမွ်ေတာ့ တိုးတက္မႈေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၾကန္႔ၾကာမယ္။ က်ေနာ္တုိ႔အားလံုး လ်င္ျမန္တဲ့ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ အေျပာင္းအလဲကို လုိခ်င္ၾကပါတယ္။ အေကာင္းဘက္ ေျပာင္းလဲတဲ့ေနရာက ေျပာင္းလဲ၊ ဆုတ္ယုတ္တဲ့ေနရာက ဆုတ္ယုတ္ ဒီလုိပဲ တျဖည္းျဖည္းေတာ့ အေကာင္းဘက္ကို ပိုၿပီးေတာ့ ေရြ ႔သြားမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ေနာက္တခု ေျပာရရင္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားဝန္ႀကီး Hillary Clinton လက္ထက္ ေဒသတြင္း တုိးတက္မႈ ရရွိခဲ့တဲ့ တခုတည္းေသာ ေနရာက ျမန္မာႏုိင္ငံ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမွသာ အာဆီယံတခုလံုးနဲ႔ ဆက္ဆံေရးလည္း ေကာင္းႏုိင္မွာမုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ / ဗြီအုိေအ (ျမန္မာပုိင္း)
http://burmese.voanews.com