ပ်ာပန္းခတ္အလုပ္ရႈပ္ၾကတဲ့ တိုက်ိဳၿမိဳ႕မွာ ေက်ာင္းလာတက္တဲ့သူေက်ာင္းသားေတြ၊ ခရီးသြားေတြနဲ႔ အၿမဲ
မ်ားျပားေနတက္ပါတယ္။ လူေနမႈထူထပ္လာတာနဲ႔အမွ် အိမ္ယာလိုအပ္ခ်က္လည္းရွိလာပါတယ္။ တိုက်ိဳမွာ ကာလၾကာရွည္လာေနၾကရတဲ့ ေက်ာင္းသား သို႔မဟုတ္ခရီးသြားအခ်ိဳ႕ဟာ ဟိုတယ္ခေတြ မတက္ႏုိင္ၾကပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ Shoebox Hotel လို႔အမည္ေျပာင္ေခၚတဲ့ အခန္းငွားစနစ္ ေပၚေပါက္လာပါတယ္။ Shoebox ဆိုတဲ့အတိုင္း အခန္းေတြဟာ တကယ့္ကို က်ဥ္းက်ဥ္းေလးေတြျဖစ္ပါတယ္။ လူတစ္ဦးမတ္တပ္ရပ္လို႔မရေလာက္ေအာင္ က်ဥ္းၿပီးနိမ့္ပါတယ္။ အခန္းေတြမွာ ျပတင္းေပါက္မရွိသလို ဘာခန္းဝင္ပစၥည္းမွ
လည္း မရွိပါဘူး။ အခန္းကိုငွားတဲ့သူဟာ ေက်ာတခင္းသာသာ ေနရာပဲရမွာျဖစ္ပါတယ္။
က်ဥ္းေပမယ့္ ဒီအခန္းေတြထဲေရာက္သြားတဲ့အခါ လံုၿခံဳေႏြးေထြးမႈရွိတယ္လို႔ ခံစားရေၾကာင္း ကိုရီးယားဓါတ္ပံုဆရာ ဝမ္ကင္ ကေျပာပါတယ္။ သူက ဒီအခန္းေတြမွာေနထိုင္ၾကတဲ့သူေတြအေၾကာင္း ေဖာ္ျပဖို႔အတြက္ ဓါတ္ပံုရိုက္ခြင့္ရခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ညကို ၁၂ ေဒးလာေလာက္ပဲ ေပးရလို႔ တိုက်ိဳလိုေနရာမ်ိဳးမွာ သင့္တင့္မွ်တဲ့ ေစ်းႏႈန္းလို႔ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ အခန္းက်ဥ္းေတြထဲမွာ အင္တာနက္သံုး၊ စာဖတ္၊ သီခ်င္းနားေထာင္ စတဲ့ ေနထိုင္မႈပံုစံေတြကို ဓါတ္ပံုမွတ္တမ္းထဲမွာ ေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။ အခန္းေတြဟာ က်ဥ္းလြန္းတဲ့အတြက္ အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ရႈပ္ပြေနတက္ပါတယ္။
PlanetMyanmar
No comments:
Post a Comment