လူငယ္တစ္ေယာက္ စူပါ မားကက္ တစ္ခု အတြင္း လွည့္လည္၍
၀ယ္ယူမည့္ ပစၥည္းမ်ားကုိ လုိက္ၾကည့္ေနစဥ္ အဖြားအုိတစ္ေယာက္
သူေနာက္သုိ႔ တစ္ေကာက္ေကာက္လုိက္ကာ သူ႔ကို ေသခ်ာၾကည့္ေနသည္
ကုိ သတိထားလုိက္မိသည္။ သုိ႔ေသာ္ သူသည္ သူမကို ေမ့ထားလုိက္
ကာ သူလုပ္စရာရွိသည္မ်ားကုိ ဆက္လုပ္ေနမိသည္။ သိပ္မၾကာလုိက္ေခ်။
သူ႕ေရွ႕သုိ႔ အဖြားအုိ ေရာက္လာသည္။ သူႏွင့္ စကားအနည္းငယ္ေျပာသည္။
“ခြင့္ လႊတ္ပါ သူငယ္ ရယ္။ မင္းကို အဖြားလုိက္ၾကည့္ေနတာ ။ မင္းဟာ
မၾကာေသးမီက ဆုံးသြားတဲ့ အဖြား သားေလးနဲ႔ တူလြန္းလုိ႔ပါ။ မင္းကုိ
ျမင္လုိက္ရတဲ့အခ်ိန္ သားေလးကုိ သိပ္သတိရ လုိက္တာ။”
“အုိ ဟုတ္လား။ က်ေနာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ဘာကူညီ
ရမလဲ။ အားမနာပါနဲ႔ ေျပာပါ။”
“ဒါဆုိ သား ဒီလုိ ကူညီေပးပါလား။ အဖြား ေကာင္တာက ထြက္ရင္
ဂြတ္ဘုိင္ ေမေမ လုိ႔ ႏႈတ္ဆက္ပါလား။ အဖြားသားလဲဒီလုိပဲ ႏႈတ္ဆက္
ေနၾကပဲ။ ဒီလုိဆုိ အဖြားေလ သိပ္ေနသာထုိင္သာရွိသြားမွာပဲ”
“ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္အေသအခ်ာကူညီပါ့မယ္”
သုိ႔ႏွင့္ ေကာင္တာသုိ႔ အဖြား က အရင္ေရာက္သည္။ သူမ၀ယ္ယူမည့္
ပစၥည္းမ်ားကုိ ေကာင္တာေပၚတြင္တင္ေပးလုိက္သည္။ အေရာင္းစာေရး
ႏွင့္ စကားတီးတုိးေျပာက အဖြားအုိသည္ သူမ၏ ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ အတူ
ထြက္ခါြသြားသည္။ လူငယ္က အဖြားအုိကုိ လွမ္းႏႈတ္ဆက္လုိက္သည္။
“ဂြတ္ဘုိင္ . . ေမေမ . . ေနာက္မွ ေတြ႕မယ္ေနာ္”
အဖြားအုိက လက္ျပ၍ ဆက္လက္ထြက္ခါြသြားသည္။
လူငယ္လည္း ေကာင္တာေပၚသုိ႔အေရာက္ သူ၀ယ္ထားသည့္ ပစၥည္းမ်ား
ကိုတင္လုိက္သည္။ စာေရးက ေငြစာရင္းကို တြက္ခ်က္၍ လူငယ္အား
လွမ္းေပးလုိက္သည္။ လူငယ္ က ေငြစာရင္းကို ၾကည့္၍ အံ့ၾသစြာ စာေရး
ကုိျပန္ၾကည့္သည္။
“ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ က်ေနာ္၀ယ္တဲ့ ပစၥည္းက နည္းနည္းေလးပါ။ ဒီမွာ
ေဒၚလာ ၃၀၀ ေတာင္က်ေနပါလား။ ဘာမ်ားမွားေနလဲ ျပန္စစ္ၾကည့္ေပးပါ
အုံး။”
“ေစာေစာက ခင္ဗ်ားအေမ ယူသြားတဲ့ ပစၥည္းေတြ ခင္ဗ်ားေပါင္းရွင္းလိမ့္
မယ္ဆုိလုိ႔ အဲဒါအတြက္ ပါ ေပါင္းတြက္ထားတာပါ။ မမွားပါဘူးခင္ဗ်။”
“အမ္ !!!!!”
KZO
ခင္ေဇာ္ ဦး
No comments:
Post a Comment