ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးႏွင့္ တစ္ေန႔စာအလြဲမ်ား

“မနက္ ၆ နာရီခြဲ မဂၤလာဒုံေလတပ္စခန္းက ေလယာဥ္တက္မယ္” ဟု တပ္မေတာ္အရာရွိတစ္ဦးက ခ်ိန္းဆိုထားသည့္အတြက္ ယင္းအခ်ိန္မတိုင္မီ ခပ္ေစာေစာကပင္ ေလတပ္စခန္းသို႔ ေရာက္ရွိေနေသာ္လည္း နံနက္ ၈ နာရီထိုးသည့္တိုင္ ေလယာဥ္က မထြက္။

ေလာက္ကိုင္ေဒသတြင္ တိုက္ပြဲဝင္ေနေသာ ေရွ႕တန္းေရာက္ တပ္မေတာ္သားမ်ားထံသို႔ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕မွ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ား ေလယာဥ္၊ ရဟတ္ယာဥ္တို႔ျဖင့္ ေပးပို႔ရန္ စီစဥ္ထားျခင္းျဖစ္ၿပီး ထုပ္ပိုးထားသည့္ ေထာပတ္ထမင္း၊ ၾကက္သားဟင္း၊ အခ်ဳိရည္ႏွင့္ ကိတ္မုန္႔မ်ားအတြက္ ေလယာဥ္မဆံ့၍ သတ္မွတ္ခ်ိန္အမီ ထြက္ခြာရန္ ေႏွာင့္ေႏွးေနျခင္း ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ မၾကာမီပင္ ယင္းျပႆနာကို ေျဖရွင္းလိုက္ၿပီး တပ္မေတာ္ (ေလ) က ေလယာဥ္တစ္စင္းကို ခရီးစဥ္အတြင္း ထပ္မံလိုက္ပါရန္ ညႊန္ၾကားျခင္းျဖင့္ အသင့္ျပင္ၿပီး စားေသာက္ဖြယ္ရာအခ်ဳိ႕ မက်န္ခဲ့ေစရန္ စီစဥ္လိုက္သည္။

တပ္မေတာ္ (ေလ) ၏ ဗီအိုင္ပီ ေလယာဥ္တစ္စင္းျဖစ္သည့္ ATR-42 ျဖင့္ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားကို တင္ေဆာင္၍ နံနက္ ၇ နာရီခန္႔တြင္ လား႐ိႈးၿမဳိ႕သို႔ ထြက္ခြာသြားၿပီး ရန္ကုန္တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမွဴး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြန္းထြန္းေနာင္ႏွင့္ သတင္းမီဒီယာသမားမ်ားမွာ Beach ေလယာဥ္ငယ္ျဖင့္ နံနက္ ၈ နာရီ ၃၀ မိနစ္ခန္႔တြင္ ေလာက္ကိုင္ခရီးစဥ္ကို စတင္ခဲ့သည္။

မႈိင္းညဳိ႕ညဳိ႕ ရာသီဥတုႏွင့္ မိုးတိမ္တိုက္မ်ားအၾကား ႏွစ္နာရီနီးပါးအၾကာ ပ်ံသန္းၿပီးေနာက္ လား႐ိႈးေလဆိပ္သို႔ ေရာက္လွ်င္ ေရာက္ခ်င္းပင္ အသင့္ေစာင့္ဆိုင္းေနသည့္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ားျဖင့္ လား႐ိႈးၿမဳိ႕ တပ္မေတာ္ေဆး႐ုံသို႔ အေသာ့ႏွင္ၾကသည္။

“ေၾသာ္ မီဒီယာေတြ ေရာက္လာၿပီ။ ဝင္ၾက ဝင္ၾက” ဟု ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ (ေရ) ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအခ်ဳိ႕က ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္ႏွင့္ ဒဏ္ရာရ စစ္သည္မ်ားအနီး မီဒီယာမ်ား ဝင္ေရာက္ႏိုင္ေစရန္ လမ္းဖယ္ေပးရင္း ဖိတ္ေခၚသည္။

ေဆး႐ုံတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္ႏွင့္ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ႀကဳိတင္ေရာက္ရွိေနၿပီး တစ္ခန္းဝင္ တစ္ခန္းထြက္ ဒဏ္ရာရ အရာရွိစစ္သည္မ်ားကို ေထာက္ပံ့ေငြႏွင့္ လက္ေဆာင္မ်ား ေပးအပ္ခဲ့သည္။

ေထာက္ပံ့ေငြအျဖစ္ စစ္ဆင္ေရး ဒဏ္ရာရ အရာရွိစစ္သည္မ်ားအတြက္ ျပည္သူလူထုအလွဴေငြမွ က်ပ္ဆယ္သိန္းႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္ မိသားစုမွ က်ပ္သုံးေသာင္းက်စီ။

“ဘယ္ဇာတိလဲ၊ အိမ္ေထာင္ရွိလား၊ မိသားစုေရာ ဘယ္မွာေနလဲ၊ သိေရာသိၾကၿပီလား၊ သက္သာလား၊ ဘာလိုလဲ” စသည္ျဖင့္ စစ္သည္တစ္ဦးခ်င္းစီကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္က အေသးစိတ္ ေမးျမန္းၿပီး ရပ္ေဝးမွ စစ္သည္အခ်ဳိ႕ကိုလည္း မိသားစုႏွင့္နီးရာ ေဆး႐ုံမ်ားသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေပးရန္ တစ္ပါတည္း ညႊန္ၾကားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။

လား႐ိႈးေဆး႐ုံက ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္း။ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ပရိသတ္အင္အားက နည္းလွသည္ မဟုတ္။ မီဒီယာမ်ားလည္း အတင္းတိုးေဝွ႔၍ သတင္းဓာတ္ပုံ ရယူရသလို ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး၏ ေျပာစကားႏွင့္ ဒဏ္ရာရစစ္သည္က ေျဖၾကားသည့္ တိုက္ပြဲအေျခအေနတို႔ကို နားစြင့္ရသည္။

“ႀကဳိက္တာေမးၾကပါ။ ျမင္တာေတြ႔တာ အကုန္ေရးလို႔ ရပါတယ္” ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္က သတင္းမီဒီယာမ်ားကို အာမဘေႏၲခံရင္း ႏႈတ္ဆက္သည္။

သို႔ေသာ္ ...
“ခင္ဗ်ားတို႔က ေျပာလည္း နားမလည္ဘူး” ဟု တူေမာ႐ိုး သတင္းေထာက္ကို ဆတ္ခနဲ ေဆာင့္ဆြဲလိုက္ရင္း တပ္မေတာ္ အရာရွိႀကီးတစ္ဦးက မာန္မဲလိုက္သည္။

သူ၏စြပ္စြဲခ်က္က လူနာေဆာင္တစ္ခုသို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မဝင္ေရာက္မီ အခန္းဝအနီးမွ ေစာင့္ႀကဳိဓာတ္ပုံ႐ိုက္ကူးသည့္ သတင္းေထာက္မွာ တပ္/ခ်ဳပ္ႏွင့္ အလြန္နီးကပ္ေနသည့္ အတြက္ဟု ဆိုသည္။

“ဘာေတြလဲဗ်ာ။ သူတို႔လည္း ေခၚလာေသးတယ္။ ဒီေရာက္ေတာ့လည္း အနီးကပ္လို႔ အေဝးခြာလို႔နဲ႔” ဟု မီဒီယာအဖြဲ႔ဝင္ အခ်ဳိ႕က ၿပဳိင္တူညည္းညဴလိုက္သည္။

ယင္းအျဖစ္ကို ဗို္လ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးကေတာ့ မသိရွာ။

တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္၏ ခရီးစဥ္တြင္ တပ္/ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ ဖိတ္ေခၚမႈျဖင့္ လိုက္ပါခဲ့ၿပီး သူ၏ေဘးတစ္ေလွ်ာက္ အနီးကပ္လိုက္ပါ၍ သတင္းဓာတ္ပုံရယူျခင္း အျပန္အလွန္ ေျပာဆိုသည္မ်ားကို နားစြင့္မွတ္သားျခင္း ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ သတင္းမီဒီယာကို တာဝန္ရွိ တပ္မေတာ္အရာရွိတစ္ဦး၏ ရန္သူသဖြယ္ ဆက္ဆံပုံက ပုံပ်က္ပန္းပ်က္။

ဒဏ္ရာရ စစ္သည္မ်ားကို ၾကည့္႐ႈၿပီးေနာက္ လား႐ိႈးမွ ေလာက္ကိုင္သို႔ ရဟတ္ယာဥ္မ်ားျဖင့္ ခရီးဆက္ရန္ ျပင္ၾကၿပီ။ သို႔ေသာ္ မႈိင္းညဳိ႕ညဳိ႕ ေကာင္းကင္က ပိုမိုေမွာင္မိုက္လာၿပီး မိုးစက္မိုးေပါက္တို႔ျဖင့္ ေရွ႕တန္းသြားမည့္ ရဟတ္ယာဥ္တို႔ကို တားဆီးလိုက္သည္။

ေစာင့္သည္။ တစ္နာရီ၊ ႏွစ္နာရီ။ ရာသီဥတုက မ်က္ႏွာသာမေပး။ ေလာက္ကိုင္သို႔ ခ်ီတက္ေရး အစီအစဥ္ ဖ်က္သိမ္းလိုက္ၿပီး သတင္းမီဒီယာမ်ားကို ေဆး႐ုံသို႔တစ္ဖန္ ေစလႊတ္၍ ေမးလိုသည္မ်ား ေမးျမန္းႏိုင္ရန္ ထပ္မံစီစဥ္ေပးၿပီး လား႐ိႈးမွပင္ လွည့္ျပန္ရန္ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။

“တပ္မွဴးကို ဟိုေကာင္ေတြ သတ္ခ်င္ေနၿပီ။ ဒဏ္ရာရေနပါတယ္ဆိုမွ ေရွ႕တန္းကို ျပန္သြားမယ္ခ်ည္းပဲ သူက ေျပာေနတယ္။ တိုက္ပြဲဆိုတာ ပန္းနဲ႔ ေပါက္တာမွ မဟုတ္တာ။ ဘယ္သူမွ ျပန္မသြားခ်င္ဘူး” ဟု စစ္ေဆး႐ုံမွ တာဝန္ရွိတပ္မွဴးကို ရည္ညႊန္း၍ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီးတစ္ဦးက မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။

ဒဏ္ရာရစစ္သည္မ်ား ဒဏ္ရာေပ်ာက္ကင္းလွ်င္ ေရွ႕တန္းသို႔ တစ္ဖန္ျပန္၍ တိုက္ပြဲဝင္ဦးမည္ဟု ဆိုစကားအေပၚ ၎က အထက္ပါအတိုင္း ေလွာင္ေျပာင္ျခင္း ျဖစ္ၿပီး အတည္ေျပာျခင္းေလာ ေနာက္ေျပာင္သည့္ အေနျဖင့္ ေျပာျခင္းေလာ ဟူသည္ကုိမူ အရာရွိႀကီးမ်ားသာ သိေပလိမ့္မည္။

“ေျခေထာက္ေလး နည္းနည္းႂကြေပးပါ။ ဒါသိမ္းခ်င္လို႔”
ေျခေထာက္ဒဏ္ရာျဖင့္ လူနာခုတင္ထက္တြင္ မွိန္းစက္ေနေသာ စစ္သည္တစ္ဦး ကို ေဆး႐ုံဝန္ထမ္း ျဖစ္ဟန္တူသူ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးက ေျပာဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေဆး႐ုံသို႔ လာစဥ္က လူနာခုတင္ အသီးသီးတြင္ ေတြ႔ျမင္လိုက္ရေသာ စစ္ေရာင္ေမြ႔ရာႏွင့္ ဂြမ္းေစာင္ၾကားမ်ားမွာ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား လား႐ိႈးေျမမွ မထြက္ခြာမီပင္ ျပန္လည္သိမ္းဆည္းခံလိုက္ရသည္။

သမၼတဦးသိန္းစိန္ ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆး႐ုံႀကီးသို႔ လာေရာက္စဥ္ကလည္း အလားတူျဖစ္ရပ္ ေပၚေပါက္ခဲ့ၿပီး လူနာခုတင္ထက္မွ အသစ္စက္စက္ အခင္းထည္မ်ားကို သမၼတႀကီး ယူသြားၿပီဟုပင္ အေငၚတူးခဲ့ၾကေသးသည္။

သတင္းမီဒီယာတို႔ ေဆး႐ုံသို႔ တစ္ေက်ာ့ျပန္ခ်ိန္တြင္ စစ္သည္တို႔၏ ဒဏ္ရာမ်ားကို သန္႔စင္ျခင္း ေဆးထည့္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေနခ်ိန္ျဖစ္၍ တိုက္ပြဲဒဏ္ရာအခ်ဳိ႕က အတိုင္းသား။

“အား...”

လက္တြန္းလွည္းေပၚရွိ စစ္သည္တစ္ဦးက လက္သီးက်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ရင္း အံႀကိတ္ေနေသာ္လည္း နာက်င္မႈကို မခံရပ္ႏိုင္သျဖင့္ ေအာ္သံထြက္လာသည္။ ေျခေထာက္မွ အ႐ိုးပင္ေပၚေနသည့္ ဒဏ္ရာကို သူနာျပဳစစ္သည္က ဂြမ္းဖတ္ျဖင့္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ သန္႔စင္ေနျခင္း ျဖစ္ၿပီး အံႀကိတ္ခံေနသည့္ ဒဏ္ရာရစစ္သည္ကို ျမင္ရသည္က မသက္သာလွ။

သတင္းသမားအားလုံး၏ မ်က္ႏွာအသီးသီးက ညႇဳိးငယ္လွသည္။ ေလာက္ကိုင္ခရီးစဥ္ ပ်က္ျပယ္သလို ေဆး႐ုံထက္မွ အနိ႒ာ႐ုံမ်ားက သူတို႔ကို စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ေစၿပီ ျဖစ္သည္။

“သူ႔ဒဏ္ရာဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စစ္သားအခ်င္းခ်င္းေတာင္ မၾကည့္ရဲဘူး” ဟု ဒုတိယတပ္ၾကပ္တစ္ဦးက အခန္းေထာင့္တစ္ေနရာတြင္ ေျခေထာက္ပတ္တီးျဖင့္ လဲေလ်ာင္းေနေသာ စစ္သည္တစ္ဦးကို ေမးေငါ့ျပရင္း မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။

ဒဏ္ရာက ေသနတ္ဒဏ္ရာ။

“ဒဏ္ရာေတြက လက္နက္ႀကီးထိတာ မ်ားတယ္။ စႏိုက္ပါေၾကာင့္ က်တာမ်ားတယ္။ ေသနတ္ဒဏ္ရာရတာ နည္းတယ္။ သူကေတာ့ အနီးကပ္တိုက္ရင္း ေသနတ္မွန္တာ” ဟု အဆိုပါ ဒုတပ္ၾကပ္က ရွင္းျပသည္။

လား႐ိႈးေဆး႐ုံရွိ လူနာအရာရွိ စစ္သည္အမ်ားစုမွာ သႀကၤန္မတိုင္မီႏွင့္ သႀကၤန္ကာလ ကိုးကန္႔စခန္းသိမ္း တိုက္ပြဲမ်ားတြင္ ဒဏ္ရာရရွိျခင္းျဖစ္ၿပီး ယင္းတို႔အဆိုအရ ေရွ႕တန္းတိုက္ပြဲမ်ားက မေထာင္းတာလွ။

“(ေတာင္) ကုန္းတိုင္းမွာ ဒီေကာင္ေတြ ရွိတယ္။ လက္နက္ကလည္း ဘာေပါသလဲ မေမးနဲ႔” ဟု ဒဏ္ရာရ စစ္သည္တစ္ဦးက ဆိုသည္။

ထို႔အျပင္ လက္ေျဖာင့္စႏိုက္ပါနဲ႔ အေသခံတပ္သားမ်ားက တပ္မေတာ္စစ္သည္မ်ားကို အႀကီးအက်ယ္ ဒုကၡေပးေနျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ထပ္ေလာင္းေျပာဆိုသည္။

“စခန္းတစ္ခုကို ဆုတ္မယ္ဆိုရင္ သူတို႔တပ္သားအခ်ဳိ႕ကို စိတ္ႂကြေဆးေပး၊ သံႀကဳိးနဲ႔ အခိုင္အမာခ်ည္၊ လက္နက္အျပည့္အစုံနဲ႔ ေတာင္ကုန္းမွာ ထားခဲ့တယ္။ သူတို႔ေသမွ အဲဒီစခန္းရမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့” ဟု အဆိုပါ စစ္သည္က ေရွ႕တန္းအေျခအေနကို ပုံေဖာ္ျပသည္။

ျပင္ဦးလြင္ စစ္ေဆး႐ုံတြင္ တက္ေရာက္ကုသေနသည့္ တပ္ၾကပ္ႀကီးတစ္ဦးကလည္း ယင္းစကားကို ထပ္ေလာင္းအားျဖည့္သည့္အလား။

“သူတို႔မွာ လက္နက္ခဲယမ္း အျပည့္အစုံနဲ႔။ စိတ္ႂကြေဆးဆိုလည္း စိတ္ႀကဳိက္သုံး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေရေတာင္ေသာက္စရာ မရွိဘူး” ဟု ေလာက္ကိုင္ေဒသတိုက္ပြဲ တစ္ခုတြင္ ဦးေခါင္းကို လက္နက္ငယ္ထိမွန္ခံရသူ တပ္ၾကပ္ႀကီး ၿပံဳးေဇာ္ဦးက ဆိုသည္။

“ေရေတာင္ ေသာက္စရာမရွိဘူး” ဆိုသည့္ တပ္ၾကပ္ႀကီး၏ စကားေၾကာင့္ ယင္းနံနက္က ေထာပတ္ထမင္း၊ ၾကက္သားဟင္းတို႔ ေလယာဥ္ေပၚတင္ရန္ ျပင္ဆင္ရင္း ယခင္က နာမည္ေက်ာ္ တပ္မ (၈၈) ၏ တပ္မမွဴး တာဝန္ယူခဲ့သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစ္ဦး၏ ေျပာစကားကို အမွတ္ရလိုက္သည္။

“ကြၽန္ေတာ္တို႔တုန္းကသာ ဒီလိုေထာက္ပံ့မႈမ်ဳိးရရင္ KIA ကို အ႐ုပ္ေရးျပရမယ္” ဟု တပ္မေတာ္က ေရွ႕တန္းေရာက္ စစ္သည္မ်ားကို ေထာက္ပံ့ေပးမႈကို သူက ညႊန္းဆိုသည္။

သို႔ေသာ္ ...

တပ္ၾကပ္ႀကီး ၿပံဳးေဇာ္ဦး၏ ဦးေခါင္းဒဏ္ရာမွာ သႀကၤန္မတိုင္မီတစ္ရက္ ဧၿပီလ ၁၂ ရက္ေန႔က ျဖစ္ပြားသည့္ ခ်င္းေရႊေဟာ္ခြင္ တိုက္ပြဲတြင္ လက္နက္ငယ္ထိမွန္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

သူတို႔ေျချမန္တပ္ရင္းက ကိုးကန္႔တပ္ဖြဲ႔၏ စခန္းကုန္းတစ္ခုကို သိမ္းပိုက္ရန္ အတက္မိုးရြာခ်သလို ေဘးပတ္လည္ ေတာင္ကုန္းမ်ားဆီမွ ရန္သူ႔လက္နက္ႀကီး ယ္မ်ား လြင့္ပ်ံ႕လာသည္ကို ရင္ဆိုင္လိုက္ရသည္။

“ေက်ာေပးၿပီးကို ဆင္းေျပးရတယ္” ဟု ရန္သူ႔ေတာင္ကုန္းေပၚမွ ကစဥ့္ကလ်ား ဆုတ္ခြာခဲ့ရပုံကို တပ္ၾကပ္ႀကီး ၿပံဳးေဇာ္ဦးက ေဖာက္သည္ခ်သည္။

ဦးေခါင္းကို လက္နက္ငယ္ထိမွန္သည့္ ဒဏ္ရာတစ္ခုသာ ရသည္ဆိုေသာ္လည္း ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္စလုံးတြင္ ပြန္းရာပဲ့ရာေတြက ဗရပြ။

“ေက်ာက္ေတာင္ေတြဆိုေတာ့ ရွတာေလ။ မရဘူး ခံရတာပဲ” ဟု သူကဆိုသည္။

သူ၏ အဆိုအရ ကိုးကန္႔တပ္ဖြဲ႔တြင္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားႏွင့္ ကေလးမ်ားပင္ ပါဝင္တိုက္ခိုက္ေနၿပီး လက္နက္ခဲယမ္းမ်ားကို ထရပ္ကားႀကီးမ်ားျဖင့္ သယ္ပို႔၍ အင္အားျဖည့္ဆည္းေပးေနသည္ကိုပင္ အတိုင္းသား ေတြ႔ျမင္ရေၾကာင္း တပ္ၾကပ္ႀကီးက အခဲမေက်ဟန္ ဆိုသည္။

ယင္းသို႔ လက္နက္ခဲယမ္းမ်ားကို ထရပ္ကားႀကီးမ်ားျဖင့္ သယ္ပို႔အင္အား ျဖည့္ေနသည္ကို အတိုင္းသားျမင္ရပါလွ်င္ တပ္မေတာ္က မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ လက္နက္ႀကီးျဖင့္ မပစ္ခတ္ပါသလဲဟူေသာ ေမးခြန္းကိုမူ တပ္ၾကပ္ႀကီး ၿပံဳးေဇာ္ဦးက အံႀကိတ္ရင္း အေျဖေပးသည္။

“ပစ္လို႔ မရဘူးဗ်။ ဟိုဘက္ထဲကို က်မွာေၾကာက္လို႔”

ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္မ်ဥ္းအနီး ျဖစ္ပြားေနသည့္ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲက ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွ ပစ္ခတ္သည့္ လက္နက္က်ည္ တစ္ဖက္ႏိုင္ငံသို႔ မက်ေရာက္ေစရန္ သတိထားေနရသည္က တိုက္စစ္ကို အားေလ်ာ့ေစသည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ဖက္ႏိုင္ငံကို ေျခကုပ္ယူကာ လက္နက္ႀကီးငယ္မ်ား အလွ်ံပယ္သုံး၍ တပ္မေတာ္စစ္ေၾကာင္းမ်ားကို တိုက္ခိုက္ေနျခင္းအတြက္ ႏွစ္ႏိုင္ငံအစိုးရတို႔၏ စဥ္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း ဆိုသည္က အစရွာမရဘဲ တပ္ၾကပ္ႀကီး ၿပံဳးေဇာ္ဦးတို႔အတြက္ တ႐ုတ္ကို ေဒါသပြားေစေတာ့သည္။

“ဒီေကာင္ေတြ အတူတူပဲ။ အကုန္တိုက္မွရမယ္” ဟု သူက ဆိုေသးသည္။

လား႐ိႈးမွသည္ ျပင္ဦးလြင္သို႔ ျပန္လွည့္ခဲ့ေသာ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျပင္ဦးလြင္ စစ္ေဆး႐ုံသို႔ ေရာက္ရွိသည့္အခါ တပ္ၾကပ္ႀကီးအနားကို ဆိုက္ဆိုက္ၿမဳိက္ၿမဳိက္ပင္ ေရာက္လာၿပီး ဒဏ္ရာအေျခအေနႏွင့္ တိုက္ပြဲအေနအထားကို ေမးျမန္းခဲ့သည္။

“မိသားစုနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရလား။ မင္းမွာဖုန္းရွိလား” ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးက တပ္ၾကပ္ႀကီးကို ေမးခြန္းထုတ္သည္။

“ဖုန္းက တိုက္ပြဲမွာ က်က်န္ခဲ့တယ္” ဟု ေက်ာေပး၍ပင္ ေျပးဆင္းရသည္ဆိုေသာ တိုက္ပြဲအေျခအေနကို ျပန္ေျပာင္းေအာက္ေမ့ရင္း သူ၏ မိုဘိုင္းလ္ဖုန္း ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့ပုံကို တပ္ၾကပ္ႀကီးက အေျဖေပးသည္။

“ေအး မင္းဖုန္း ငါျပန္ေပးမယ္။ ငါ ဗိုလ္ဘဝတုန္းကလည္း အဲဒီလိုပဲ ေရွ႕တန္းမွာ ေဘာပင္ေပ်ာက္ဖူးတယ္။ ငါ့တပ္မွဴးက ပတ္ကားတစ္ေခ်ာင္း ျပန္ေပးလို႔ရတယ္။ မင္းဖုန္းကိုလည္း ျပန္ေပးမယ္။ ဘာအမ်ဳိးအစားလဲ”

“C8813”

“ဟာ မင္းဖုန္းက ညံ့တယ္။ သိပ္မေကာင္းဘူး။ ငါမင္းကို ဖုန္းအေကာင္းစား ျပန္ေပးမယ္” “ကိုညဳိေစာ ဒီမွာ ဖုန္းတစ္လုံးေပးရမယ္ မွတ္ထားပါဦး” ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္က လူဗိုလ္ပရိသတ္အလယ္တြင္ တပ္ၾကပ္ႀကီး ၿပံဳးေဇာ္ဦးကို ကတိျပဳရင္း တစ္ၿပဳိင္နက္ပင္ လိုက္ပါလာသည့္ ျမန္မာ့စီးပြားေရးေကာ္ပိုေရးရွင္း (MEC) ဥကၠ႒ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ညဳိေစာကို မွာၾကားသည္။

ယင္းေနာက္ ျပင္ဦးလြင္ အမွတ္ (၁) စစ္ေဆး႐ုံႀကီးအတြင္း တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ႏွင့္ အဖြဲ႔ဝင္မ်ား တစ္ခန္းဝင္ တစ္ခန္းထြက္ လူနာေမး လက္ေဆာင္ေပးရင္း စကားစျမည္ဆိုၾကသည္။ လုပ္ငန္းရွင္အခ်ဳိ႕လည္း ကပ္လ်က္လိုက္ပါ၍ ဒဏ္ရာရ စစ္သည္မ်ားကို စာအိတ္ျဖဴျဖဴမ်ားျဖင့္ ေထာက္ပံ့ေငြႏွင့္ လက္ေဆာင္အခ်ဳိ႕ ေပးအပ္သည္ကို ေတြ႔ရသည္။

ျပင္ဦးလြင္စစ္ေဆး႐ုံရွိ လူနာစစ္သည္ အခ်ဳိ႕မွာ အသက္ပင္လုေနရဆဲ အေနအထား။ လက္နက္ႀကီးထိမွန္၍ ဝမ္းဗိုက္၊ ေျခေထာက္၊ ခါးဒဏ္ရာမ်ဳိးစုံ။ ယင္းအျပင္ ကိုးကန္႔တိုက္ပြဲတင္ မဟုတ္ဘဲ ကခ်င္လက္နက္ကိုင္ KIA ႏွင့္ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားရာမွ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့သူ စစ္သည္အခ်ဳိ႕ ပါဝင္သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးႏွင့္ အဖြဲ႔ဝင္မ်ား တစ္ခန္းဝင္ တစ္ခန္းထြက္ လူနာေမးရင္းပင္ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ညဳိေစာတစ္ေယာက္ မိုဘိုင္းလ္ဖုန္း ပါကင္ဗူးတစ္ခုကို လက္၌ ကိုင္ရင္း တပ္ၾကပ္ႀကီး ၿပံဳးေဇာ္ဦးထံ ေရာက္ရွိသြားသည္။ သူ၏လက္ထဲတြင္ ဖုန္းအသစ္တစ္လုံး၊ ဆင္းမ္ကတ္တစ္ခုႏွင့္ ေငြျဖည့္ကတ္တစ္ခု။

“MEC လိုင္းကတ္နဲ႔ တစ္ေသာင္းတန္ ေငြျဖည့္ကတ္ပါတယ္ေနာ္” ဟု ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ညဳိေစာက စကားပါးရင္း ဖုန္းကို တပ္ၾကပ္ႀကီးထံ ေပးအပ္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားသည္။

“ဟင္ တပ္/ခ်ဳပ္ႀကီးေျပာေတာ့ အေကာင္းစားေပးမယ္ဆို” ဟု သူနာျပဳစစ္သည္ႏွစ္ဦးက အသစ္စက္စက္ မိုဘိုင္းလ္ဖုန္းကိုဖြင့္၍ ဆင္းကတ္ႏွင့္ ေငြျဖည့္ကတ္တို႔ကို တစ္ပါတည္း ထည့္သြင္းေပးရန္ ဟန္ျပင္ရင္း အာေမဋိတ္စကား ဆိုသည္။

တပ္ၾကပ္ႀကီး ၿပံဳးေဇာ္ဦး တိုက္ပြဲအတြင္း က်က်န္ခဲ့သည္က Huawei အမွတ္တံဆိပ္ C8813 ျဖစ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ျပန္ေပးမည္ဆိုသည့္ အေကာင္းစားဖုန္းက COOLPAD တံဆိပ္။ ေစ်းႏႈန္းက ကြာသည္။ မေကာင္းစားသည့္အျပင္ ပို၍ေစ်းေပါသည့္ ဖုန္းတစ္လုံးကို တပ္ၾကပ္ႀကီး ၿပံဳးေဇာ္ဦး ေက်းဇူးတင္စြာ လက္ခံလိုက္ရသည္။

တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္၏ လူဗိုလ္ပရိသတ္အလယ္တြင္ အားမာန္အျပည့္ျဖင့္ မိမိလက္ေအာက္ငယ္သား တပ္မေတာ္သားကို အားေပးႏွစ္သိမ့္ေထာက္ပံ့မႈက မိနစ္ပိုင္းအတြင္းပင္ မည္မွ်ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ အေကာင္အထည္ေပၚသည္ကို ေတြ႔ျမင္ရျခင္းက အရာရွိငယ္ႏွစ္ဦးကို စိတ္ပ်က္ေစဟန္ရွိသည္။

တပ္ၾကပ္ႀကီး ၿပံဳးေဇာ္ဦးကေတာ့ျဖင့္ မရယ္မၿပံဳး။ မ်က္ဝန္းမ်ားက ေရွ႕တန္းစစ္ေျမျပင္သို႔ အခဲမေက်စြာ ျပန္ေအာက္ေမ့ေနသည့္ဟန္။

ယင္းေနာက္ အျခားအခန္းတစ္ခုအတြင္း စစ္ဆင္ေရး ဒဏ္ရာရ စစ္သည္မ်ားကို သတင္းမီဒီယာအဖြဲ႔မ်ား လိုက္လံၾကည့္႐ႈရင္း မန္စီခြင္တြင္ KIA ႏွင့္ တိုက္ပြဲျဖစ္၍ ဒဏ္ရာရခဲ့ေသာ တပ္မေတာ္သား အခ်ဳိ႕ႏွင့္ စကားလက္ဆုံက်ၾကသည္။

မန္စီေဒသ တိုက္ပြဲတစ္ခုတြင္ လက္နက္ႀကီးထိမွန္၍ ညာဘက္လက္ေမာင္း႐ိုးက်ဳိးေၾက ဒဏ္ရာျဖင့္ လက္တစ္ဝက္ ျဖတ္လိုက္ရေသာ ကရင္တိုင္းရင္းသား စစ္သည္တစ္ဦးက ၿပံဳးရႊင္စြာပင္ စကားတုံ႔ျပန္သည္။

သူတို႔ တိုက္ပြဲျဖစ္သည့္ေနရာက မန္စီ။ ေလာက္ကိုင္ေဒသတိုက္ပြဲမ်ား မဟုတ္။ သူ၏ အဆိုအရ မန္စီခြင္တြင္ KIA စခန္းအမ်ားအျပား ရွိေနၿပီး KIA စခန္းတစ္ခုသို႔ တပ္သားစေမာင္ကိုတို႔ စစ္ေၾကာင္းတိုက္ရန္အသြား လမ္းခုလတ္တြင္ KIA တပ္ဖြဲ႔မ်ားက ၾကားျဖတ္ေစာင့္ႀကဳိ တိုက္ခိုက္ျခင္းကို ခံလိုက္ရျခင္း ျဖစ္သည္။

သူအပါအဝင္ အရာရွိတစ္ဦးႏွင့္ စစ္သည္ဆယ္ဦး ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ၿပီး ေအာင္ျမင္စြာ ဆုတ္ခြာခဲ့ရသည္။

“ကြၽန္ေတာ္တို႔က လႈပ္ရွားစစ္ေၾကာင္းေလ။ သူတို႔စခန္းကို သြားတိုက္ဖို႔ ညႊန္ၾကားရင္ သြားတိုက္ရတာေပါ့။ အဲ့ဒီေန႔က သြားတာ KIA စခန္း ဘယ္နားရွိမွန္း မသိလိုက္ဘူး။ အင္အားအလုံးအရင္းနဲ႔ ၾကားကျဖတ္တိုက္ခံရလို႔ ျပန္ဆုတ္ခဲ့ရတယ္” ဟု တပ္သား စေမာင္ကိုက ရွင္းျပသည္။

သူ၏ လက္တစ္ဖက္တြင္ ဒဏ္ရာရခဲ့ၿပီး ယင္းဒဏ္ရာျဖင့္ ေတာတြင္းမွ ၿမဳိ႕ေပၚသို႔ သုံးရက္ခန္႔ ေျခလ်င္ခရီးဆက္ခဲ့ရာ ေဆး႐ုံမေရာက္မီ လက္မွဒဏ္ရာက ပုပ္ပြေနခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သူက ျပန္ေျပာင္းေျပာဆိုသည္။

“ျဖစ္ရင္ေတာ့ ဒီလိုပဲ။ ထမ္းစင္နဲ႔ ေျခလ်င္သြားၾကရတာပဲ။ ေဆး႐ုံေရာက္ဖို႔ ၾကာတယ္။ ရဟတ္ယာဥ္နဲ႔ လူနာေကာက္တာေတာ့ မရွိဘူး။ စခန္းေတြက နီးနီးကပ္ကပ္ ရွိေနၾကေတာ့ ပစ္ခံရမွာလည္း စိုးရိမ္ရမွာေပါ့” ဟု ဧရာဝတီတိုင္း ေျမာင္းျမဇာတိ တပ္သားစေမာင္ကိုက ဆိုသည္။

သူ၏ေရွ႕တြင္ေတာ့ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က တပ္သားစေမာင္ကိုအား ဆုခ်ီးျမႇင့္ေနသည့္ ဓာတ္ပုံတစ္ခု ေတြ႔ရသည္။

“သႀကၤန္တုန္းက သီခ်င္းဆိုတာ။ ရွာပုံေတာ္မင္းသားႀကီးသီခ်င္း။ အဘဆုခ်တာ” ဟု သူက ဓာတ္ပုံကိုညႊန္ရင္း ရွင္းျပသည္။

စကားေကာင္းစတြင္ ဗိုလ္မွဴးအဆင့္ အမ်ဳိးသမီး စစ္သည္တစ္ဦး ခ်ဥ္းကပ္လာၿပီး ခုတင္ႏွစ္ခုၾကား မတ္တပ္ရပ္၍ စကားစကို ျဖတ္လိုက္သည္။

“မီဒီယာ မဟုတ္လား။ ဘယ္ကလဲ။ သိပ္အမ်ားႀကီး မေမးပါနဲ႔။ အကူအညီေတာင္းတာပါ” ဟု ဆက္တိုက္ဆိုရင္း စကားေျပာခြင့္ မေပးေတာ့။

တပ္သားစေမာင္ကို၏ တိုက္ပြဲအေတြ႔အႀကံဳႏွင့္ ဘဝတစ္စိတ္တစ္ပိုင္းမွာ လမ္းခုလတ္တြင္ပင္ ႏႈတ္ပိတ္ခံလိုက္ရသည္။

“ခုက အမ်ားႀကီး ပြင့္လင္းျမင္သာ ရွိလာပါတယ္။ ေဆး႐ုံလည္း လာၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ဳိ႕မီဒီယာေတြက တစ္လြဲပုံေဖာ္တာေတြ ရွိတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ အကူအညီ ေတာင္းတာပါ။ စစ္သည္ေတြလည္း ေရွ႕တန္းမွာ တကယ္ကိုစြန္႔လႊတ္ၿပီး တိုက္ပြဲဝင္ေနရတာ။ ဒါေတြကို အမွန္အတိုင္းသိေစခ်င္ အားေပးေစခ်င္တယ္” ဟု ဗိုလ္မွဴးအဆင့္ အမ်ဳိးသမီးေဆးအရာရွိက ေျပာဆိုရင္း ထပ္မံေမးျမန္းျခင္း မျပဳရန္သာ ကိုယ္အမူရာ ႏႈတ္အမူရာတို႔ျဖင့္ ဟန္႔တားလ်က္ ရွိသည္။

မၾကာမီ တပ္/ခ်ဳပ္ႏွင့္ အဖြဲ႔ဝင္မ်ား လူနာၾကည့္ၿပီး၍ ျပန္လည္ထြက္ခြာရန္ ဟန္ျပင္သည္ကို ေတြ႔ရၿပီး “လာ လာ သြားရေအာင္” ဟု အဆိုပါ ေဆးအရာရွိက တစ္ပါတည္း ေခၚေဆာင္ရင္း ေဆး႐ုံအေပၚထပ္မွ ဆင္းခဲ့ၾကသည္။

ေအာက္ထပ္သို႔ အေရာက္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္က ရပ္တန္႔၍ မီဒီယာေတြ ႀကဳိက္သလိုေမးၾကပါ။ ေရးၾကပါ။ အကုန္ေမးလို႔ရတယ္။ ေလယာဥ္ကလည္း ရန္ကုန္ကို ႀကဳိက္တဲ့အခ်ိန္ ျပန္ထြက္လို႔ရတယ္။ စိတ္ႀကဳိက္ေမးပါ။ (ရန္ကုန္) တိုင္းမွဴး က်န္ခဲ့မယ္။ ၿပီးရင္ အတူတူျပန္ၾကေပါ့” ဟု ႏႈတ္ဆက္စကားဆိုရင္ လူဗိုလ္ပရိတ္သတ္တို႔ကို ႏႈတ္ဆက္ရင္း ထြက္ခြာသြားသည္။

တပ္/ခ်ဳပ္ယာဥ္တန္း ေဆး႐ုံဝသို႔ မေရာက္မီပင္ သတင္းမီဒီယာ ယာဥ္တန္းက ထြက္ခြာဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနၿပီ။ မီဒီယာသမားမ်ားလည္း ခပ္သုတ္သုတ္ ေနရာယူရၿပီ။ ေမးခ်ိန္မရွိ၊ ေမးခြင့္မရွိ။ “ႀကဳိက္သလိုေမး၊ ျပန္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ ျပန္လို႔ရတယ္” ဟု ဆိုေသာ တပ္/ခ်ဳပ္၏ စကားသံပင္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ပူပူေႏြးေႏြး။ သို႔ေသာ္ ၾသဇာသက္ေရာက္မႈမွာ ေအးစက္စက္။

ခရီးစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္၏ အရာရွိစစ္သည္မ်ားအေပၚ ေႏြးေထြးဂ႐ုစိုက္မႈႏွင့္ မီဒီယာအေပၚ အေလးထားမႈကို သတင္းမီဒီယာ တစ္ဖြဲ႔လုံး တစ္ညီတစ္ညြတ္ အသိအမွတ္ျပဳၾကသည္။ “တပ္ခ်ဳပ္က တကယ္ေတာ္တယ္” ဟူသည့္ မွတ္ခ်က္က သူတို႔ႏႈတ္ဖ်ားမွ တစ္ညီတစ္ညြတ္။

သို႔ေသာ္ ...

ဤသို႔ေသာ္မွာ အသံတိတ္ မွတ္ခ်က္ျဖစ္ေသာ္လည္း မီဒီယာတစ္ဖြဲ႔လုံး နားလည္ၾကသည္။

သႀကၤန္ကာလတြင္ တပ္မေတာ္စစ္ေၾကာင္းမ်ားက ကိုးကန္႔ေဒသကို ထိုးစစ္ဆင္၍ ဖုန္ၾကားရွင္၏ စခန္းကုန္းမ်ားကို ဆက္တိုက္သိမ္းပိုက္ေနေၾကာင္း တပ္မေတာ္က ရက္ဆက္သတင္းထုတ္ျပန္သည္။ တပ္မေတာ္၏ အဆိုအရ ကိုးကန္႔ေဒသတြင္ ဖုန္ၾကားရွင္တို႔ ေျခကုပ္မက်န္ေတာ့။ ေတာင္ကုန္းအားလုံးနီးပါး သိမ္းပိုက္ရရွိၿပီး ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္...

“ေတာင္ကုန္းတိုင္းမွာ ဒီေကာင္ေတြ ရွိတယ္။ ေတာင္ကုန္းေတြက မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ပဲ” ဟူသည့္ သႀကၤန္အႀကဳိတြင္ ဒဏ္ရာရခဲ့သည့္ တပ္ၾကပ္စစ္သည္တစ္ဦး၏ စကားသံက နားထဲတြင္ ပဲ့တင္ထပ္လ်က္။

ေနာ္ကုိကုိ
http://thevoicemyanmar.com/index.php/article/item/6607-bgm