ဗုဒၶမွာ ဆရာရွိသလား ႏွင့္ မာရ္နတ္ဆိုတာဘာလဲ

႐ုိေသစြာ ေလွ်ာက္ထားအပ္ပါသည္အရွင္ဘုရား၊

(၁) ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားမွာ ဆရာငါးေယာက္ရွိသည္ဟု ၾကားဖူးပါသည္။ ထုိဆရာငါးေယာက္အေၾကာင္း သိလိုပါသည္အရွင္ဘုရား။

(၂) မာရ္ နတ္အေၾကာင္းကိုလည္း သိလုိပါသည္ အရွင္ဘုရား။

(၃) သားျပြမ္းဆြမ္း ဟူသည္ အဘယ္ကိုေခၚပါသနည္း။

ဘာသာျခားမိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ေမး ေသာေမးခြန္းျဖစ္၍ ေျဖၾကားေပးေစခ်င္ပါသည္အရွင္ဘုရား။

ေက်ာ္မွန္

သိဒၶတၴရဲ႕ ဆရာေတြ
*********************
သိဒၶတၴေမြးတဲ့ေန႔မွာ လကၡဏာဖတ္ၾကတဲ့ ပုဏၰားရွစ္ေယာက္ က လိုအပ္တာကိုၫႊန္ၾကားၿပီး မင္းသားကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးၾကတယ္။
သူတို႔က ပထမဆရာ။
မင္းသားငယ္ကို ပညာသင္ေပးတဲ့ သဗၺမိတၱအမည္ ရွိတဲ့ပုဏၰားက ဒုတိယဆရာ။
ဘုရားေလာင္းသံေဝဂရေအာင္ နိမိတ္ႀကီး ေလးပါးကိုျပေပးၾကတဲ့ နတ္ေဒဝါေတြက တတိယဆရာ။
တတိယာ႐ုပၸစ်ာန္ကိုသင္ေပးတဲ့ ကာလာမအႏြယ္ ဝင္ အာဠာရရေသ့က စတုတၴဆရာ။
စတုတၴာ႐ုပၸစ်ာန္ကိုသင္ေပးတဲ့ ရာမရဲ႕သား ဥဒကရေသ့ကေတာ့ ပၪၥမ ဆရာ ျဖစ္ပါတယ္။(မိလိႏၵ၊ ၂၂၈)။

အဲဒီဆရာငါးမ်ဳိးကို ဗုဒၶမျဖစ္မီ သိဒၶတၴရဲ႕ေလာကီဆရာေတြလို႔မွတ္ပါ။

သမၼာသမၺဳဒၶဂုဏ္ေတာ္
*********************
ေဗာဓိဥာဏ္ကိုရၿပီးေနာက္ ပၪၥဝဂၢီရဟန္းေတြကို တရားဦးေဟာဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဗုဒၶဂယာက ဗာရာဏသီကို အၾကြလမ္းခရီးတစ္ေနရာမွာ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ဟာ ဥပကအမည္ရတဲ့ ဂ်ိန္းဝါဒီပရိဗိုဇ္နဲ႔ ေတြ႕တယ္။

ပရိဗိုဇ္က ဗုဒၶကိုၾကည့္ၿပီး အို ၾကည္ညိဳစရာ ေကာင္းလိုက္တာ၊ အသားအေရက ဝင္းေနတာ ပဲဆိုၿပီး ”အရွင္ဘုရားရဲ႕ဆရာက ဘယ္သူပါလဲ”လို႔ ေမးတယ္။

အဲဒီေတာ့ ဗုဒၶက ‘န ေမ အာစရိေယာ နတၴိ= ငါ့မွာဆရာမရွိဘူး”လို႔ေျဖပါတယ္။

ဒါက အရဟတၱမဂ္ဥာဏ္ သဗၺညဳတဥဏ္ကို ရေအာင္သင္ေပးတဲ့ ဗုဒၶ ထက္ လြန္ကဲ ထူးျမတ္တဲ့ဆရာမရိွတာကို ရည္ရြယ္ၿပီး မိန္႔ေတာ္မူတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ဆရာမရွိဘဲ ကိုယ့္ ဟာကို ထိုးထြင္းသိျမင္လို႔လည္း ဗုဒၶရဲ႕ဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါးထဲမွာ ‘သမၼာသမၺဳဒၶ’ဆိုတဲ့ဂုဏ္ရွင္ ျဖစ္တာေပါ့။

အာဠာရနဲ႔ ဥဒက
******************
ဗုဒၶေလာင္းလ်ာအျဖစ္နဲ႔ သစၥာဓမၼကိုရွာေဖြစဥ္မွာ ကာလာမအႏြယ္ အာဠာရနဲ႔ ရာမရဲ႕သား ဥဒကတို႔ထံမွာ စ်ာန္တရားေတြကို သင္ယူဖူးတယ္။ ဗုဒၶျဖစ္ၿပီးေနာက္ ဗုဒၶက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ၫႊန္းဆို ရာမွာ ”ရဟန္းတို႔၊ ကာလာမအႏြယ္ အာဠာရသည္ ငါ၏(ဗုဒၶ၏) ဆရာျဖစ္လ်က္ မိမိ၏(အာဠာရ၏) တပည့္ျဖစ္ေသာငါကို မိမိႏွင့္အညီအမွ်ထား၏”လုို႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္ (မ ၁၊ ၂၇၁)။

ဒီေတာ့ ငါ့မွာဆရာ မရွိဘူးဆိုတာနဲ႔ ဆန္႔က်င္ေနသလားလို႔ စဥ္းစားစရာေပါ့။

မဆန္႔က်င္ပါဘူး။ အခုစကားရပ္က ဗုဒၶျဖစ္ဖို႔ ႀကဳိးစားတုန္း ဗုဒၶေလာင္းလ်ာအေနနဲ႔ ဆရာျဖစ္ဖူးတာကို ရည္ရြယ္တာပါ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဆီက ရတဲ့ တရားနဲ႔ ဗုဒၶျဖစ္လာတာမွမဟုတ္ဘဲ။ ဗုဒၶျဖစ္ေၾကာင္း မဇၩိမပဋိပဒါက်င့္စဥ္ဆိုတာက ဗုဒၶကိုယ္တိုင္ သိတဲ့ တရားပါ။

မာရ္နတ္ဆိုတာ
****************
”မာရ္နတ္ဆိုတာ ဝသဝတၱီနတ္ျပည္က နတ္သူပုန္တစ္ေယာက္ပါပဲ။ သူက သူ႔ရဲ႕နတ္ဘုံကို က်ဴး ေက်ာ္လိုသူေတြကို အမွန္တကယ္ က်ဴးေက်ာ္ႏိုင္စြမ္း ရွိမယ္ဆိုရင္ သတ္ပစ္တယ္။ (က်ဴးေက်ာ္လိုေပမယ့္) မစြမ္းႏုိင္သူကိုလည္း ေသေစခ်င္တယ္။

အဲဒီလို နတ္မ်ဳိးပါ”(သုတၱနိ-႒ ၁၊ ၄ဝ)။ ”မာနတ္ဆိုတာ ကာမာ ဝစရနတ္ျပည္ကို အစိုးရတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ ျဗဟၼပါရိသဇၨာဘုံကိုေတာင္ အုပ္စိုးႏိုင္စြမ္းရွိတယ္။(ဇိနာ လကၤာရဋီကာ၊ ၂၁၇)”။

ေဗာဓိပင္ေအာက္မွာ
*********************
ဇာတကအ႒ကထာ(ဇာ-႒ ၁၊ ၈၃)နဲ႔ ဗုဒၶဝံသအ႒ကထာ (စာ၊ ၁ဝ)မွာ မာရ္နတ္ဟာ နဂါး ဂဠဳန္ ေတြပါတဲ့ စစ္တပ္ႀကီးနဲ႔အတူ ကိုယ္တိုင္လည္း လက္ေမာင္း တစ္ေထာင္ဖန္ဆင္း၊ ဂိရိေမခလာအမည္ရွိတဲ့ နတ္ဆင္ေျပာင္ကိုစီးၿပီး ဗုဒၶဂယာ မဟာေဗာဓိပင္ေအာက္မွာ ဗုဒၶအျဖစ္ကိုေရာက္ေတာ့မယ့္ သူေတာ္စင္ ဗုဒၶေလာင္းလ်ာကို လာေရာက္ေႏွာင့္ယွက္တုိက္ခိုက္ေပမယ့္ မာရ္နတ္ထြက္ေျပးရပုံကို သ႐ုပ္ေဖာ္တယ္။ က်မ္းဂန္ေတြမွာ ကမန္းကတန္းေျပးရတဲ့ မာရ္နတ္ႀကီးရဲ႕ခ်ဳိင္းၾကားကက်က်န္ခဲ့တဲ့ ေဗလုဝေစာင္းကို သိၾကား မင္းကေကာက္ယူၿပီး ပၪၥသီခနတ္သားကိုေပးပုံ(သုတၱနိ-႒ ၂၊ ၁၂၁)ထိ အေသးစိတ္ဆိုပါတယ္။

အယူအဆတစ္မ်ဳိး
*******************
တခ်ဳိ႕သုေတသီေတြက မာရ္နတ္က အဲဒီလိုလာေရာက္ၿပီး တုိက္ခိုက္တယ္ဆိုတဲ့အယူအဆ ဟာ ေရွးဦးပါဠိေတာ္ေတြရဲ႕ အာေဘာ္နဲ႔မညီဘူးဆိုၿပီး အဓိပၸာယ္တစ္မ်ဳိးယူလုိၾကတယ္။

အဂၤလိပ္လူမ်ဳိး ပါဠိပညာရွင္ ေရးစ္ေဒးဗစ္က ”ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဒုကၠရစရိယကိုက်င့္ၿပီးေနာက္ ေဗာဓိဥာဏ္ကို ရခါနီးမွာ တစ္ခ်ိန္က ထီးနန္းရဲ႕သာယာပုံ၊ ၾကြယ္ဝမႈနဲ႔ အာဏာတို႔ရဲ႕ ႏွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းပုံေတြ အေတြးထဲကိုဝင္ လာရာကေန မိမိရွာေဖြေနတာဟာ တကယ္ရွိရဲ႕လားလို႔ သံသယျဖစ္မိေပမယ့္ အဲဒီညေနဝင္ခ်ိန္မွာ အဲဒီ သံသယေတြကို အၾကြင္းမဲ့ေအာင္ႏိုင္ၿပီး ေဗာဓိဥာဏ္ကိုရသြားတယ္” (ၿဗိတိသွ်စြယ္စုံက်မ္း၊ ‘ဗုဒၶ’ေဆာင္း ပါး)လို႔ဆိုတယ္။

ဒီအယူအဆကိုပဲ အေျခခံဖြယ္ရွိတဲ့ အိႏၵိယကေရးတဲ့ ဗုဒၶဝင္စာအုပ္ငယ္တစ္ခုမွာ ”သိဒၶတၴ ဟာ တစ္ခါမွာ တကယ္မရွိတာအတြက္ မိသားစုနဲ႔ထီးနန္းကို စြန္႔ခဲ့မိေလသလားလို႔ သံသယဝင္မိေပမယ့္ မိမိပတ္ဝန္းက်င္မွာရွိတဲ့ လန္းဆန္းေနတဲ့သစ္ပင္ပန္းမန္ေတြ၊ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတဲ့ ေက်းငွက္သာရကာေတြ
ဟာ သူတို႔ကို အဲဒီလုိေပ်ာ္ရႊင္လန္းဆန္းေစတဲ့ ကမၻာေျမရဲ႕ျမင့္ျမတ္တဲ့ သဘာဝလွ်ိ႕ဝွက္ခ်က္ကို သိေနၾကတာပဲလို႔ နားလည္သြားတဲ့အတြက္ သံသယေတြေပ်ာက္ၿပီး ဒီလွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္ကို ေတြ႕ေအာင္ရွာဖို႔ အဓိ႒ာန္ျပဳဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္ (Gautama- The Story of Lord Buddha, p.50)”လို႔ဆိုပါတယ္။

မာရ္ငါးမ်ဳိး
**********
မာရဆိုတဲ့ ပါဠိပုဒ္ကို ေရွးေဟာင္းပါဠိေတာ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမွာ ‘ခႏၶာငါးပါး၊ ကိေလသာ၊ ကု သိုလ္ အကုသိုလ္ေစတနာဆိုတဲ့ အဘိသခၤါရ၊ ေသျခင္းတရား၊ ဒါေတြအားလုံးကို ခ်ဳပ္ေျပာရင္ ေမြးေသ စက္ဝန္းမွ မလြတ္ႏိုင္ေသးတဲ့ ေလာကီ ခႏၶာသံသရာကို ရည္ၫႊန္းတဲ့ေဝါဟာရျဖစ္ၿပီး မာရ္နတ္သားအေန နဲ႔ ဖြင့္ဆိုတာက ေနာက္က်တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ပါဠိပညာရွင္ေတြအလိုအရ မာရ္နတ္အေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပတဲ့ ပဓာနသုတ္(သုတၱနိ၊ ၃၄၁)ရဲ႕ ဒုတိယပိုင္းကိုေတာင္ ေနာက္မွ ထပ္ျဖည့္တာျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုတယ္။

သူတို႔အလိုအရဆိုရင္ မာရတဇၨနိယသုတ္ (မ ၁၊ ၄ဝ၇)စတဲ့ မာရ္နတ္သားနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့သုတၱန္ ေတြကိုလည္း ေနာက္တိုးေတြလို႔ဆုိရမလိုပါပဲ။ ဒါကေတာ့ ေဆြးေႏြးရဦးမယ့္ အေၾကာင္းအရာျဖစ္ပါတယ္။

ေစတန္နဲ႔ မတူဘူး
******************
သို႔ေပမယ့္ ခရစ္ယာန္တို႔ရဲ႕ Satan ကိုလည္း မာရ္နတ္လို႔ဘာသာျပန္လို႔ အခုမာရ္နတ္ကို Satan နဲ႔ တူတယ္လို႔ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္သူေတြကို မွားမေျပာမိပါေစနဲ႔။

Satan က ဘယ္ေတာ့မွမေသ ဘူး၊ အေတာင္ရွိတယ္။ ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းထားတာ။ အခုမာရ္နတ္က အေတာင္မရွိဘူး၊ သူ႔ရဲ႕ ေရွး ဘဝ ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ယခုလိုျဖစ္ေနတာ။ ေသဦးမွာ။ လူ၊ နတ္၊ တိရစၧာန္ျဖစ္ခြင့္ရွိတယ္။

သားျပြမ္းဆြမ္း
**************
မံေသာဒနဆိုတဲ့ ပါဠိပုဒ္ကို ေရွးျမန္မာဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက ”အသားေရာျပြမ္း ဒံေပါက္ ဆြမ္း” လို႔ ဘာသာျပန္ပါတယ္။ သားျပြမ္းဆြမ္းဆိုတာ မံေသာဒနကို ဆိုလိုတာျဖစ္ႏိုင္တယ္။

‪#‎TheFlowerNews‬