- မင္းနန္(ေမာ္ကြၽန္း)
ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္တပည့္သာဝကတို႔ကို လုပ္ေကြၽးျခင္း
********************************************************
''တပည့္ေတာ္ကိုသနားလွ်င္ခြင့္ျပဳပါ။ တစ္ သံသရာလံုး တပည့္ေတာ္ရဲ႕ လက္ေတြေျခေတြဟာ သား ကြၽန္၊ မယားကြၽန္ပဲ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ကံေကာင္းေထာက္မ လို႔ သာသနာနဲ႔ႀကံဳတုန္း သာသနာ့ကြၽန္၊ သံဃာ့ကြၽန္ အမႈ ျပဳခြင့္ေပးၾကပါဘုရား''
အထက္ပါစကားကို မိန္႔ေတာ္မူေသာ ေထရ္ အရွင္ျမတ္မွာ သာသနာသမိုင္းဝင္ ထင္ရွားေသာ ေက်း ဇူးေတာ္ရွင္ လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီး ျဖစ္ေတာ္မူပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ မံုရြာၿမိဳ႕တြင္းသို႔ ဆြမ္းခံၾကြစဥ္တိုင္း ေရအိုး၊ တံျမက္စည္းမ်ားကို သပိတ္ႏွင့္တကြ ယူေဆာင္ ၾကြသြားေလ့ရွိပါသည္။
ေရႊစည္းခံုဘုရားအနီးရွိ ေခ်ာက္ ႀကီးမ်ားကို ေျမဖို႔ျခင္း၊ လမ္းခင္းျခင္းမ်ားကို ျပဳေတာ္ မူပါသည္။ မိမိ၏ ေက်ာင္းတိုက္၌သာမဟုတ္မူ လ်က္ တျခားဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ပင္ ကုဋီ မွအစ ေရခပ္ေလာင္းထည့္ျခင္း၊ တံျမက္လွည္းျခင္း မ်ား ျပဳေတာ္မူပါသည္။
ရတနာသံုးပါးဝတ္ကို အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူေသာ ဆရာေတာ္ ႀကီးက ''ခႏၶာကိုယ္ အငွားႏြားႀကီးကို တန္ေအာင္ခုိင္းမွ ေဟ့''ဟုလည္း မိန္႔ေတာ္မူေလ့ရွိပါ၏။
ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် မိမိတို႔ေက်ာင္းသို႔လာေရာက္ ၍ ေရခပ္၊ တံျမက္လွည္းေနေသာ လယ္တီဆရာေတာ္ ႀကီးကို ၿမိဳ႕တြင္းေက်ာင္းခံဘုန္းႀကီးမ်ားက အားနာလြန္း သျဖင့္ ''လယ္တီဘုန္းႀကီး သည္လိုမလုပ္ပါနဲ႔။ သည္းခံ ပါေတာ့၊ ေတာ္ေလာက္ပါၿပီ''ဟု ေတာင္းပန္ၾကေသာ ေၾကာင့္ (ဤေဆာင္းပါးအဖြင့္တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ) အ ထက္ပါစကားကို ျပန္လည္မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ သံဃာေတာ္မ်ားကို ဆြမ္းခံေကြၽး႐ံုမွ်မက ဆြမ္းစားၿပီးလွ်င္လည္း သံဃာ မ်ား ဘုဥ္းေပးၿပီးေသာ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္မ်ားကို ကိုယ္တိုင္ ေဆးေၾကာေတာ္ မူပါသည္။ မမာမက်န္းျဖစ္ေန ေသာ ဂိလာနသံဃာေတာ္မ်ားကို လည္း ကိုယ္တိုင္ျပဳစုေတာ္မူပါသည္။ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ လယ္တီဆရာေတာ္ ႀကီး၏ 'ဗုဒၶေဝယ်ာဝစၥ' 'သံဃာ့ ေဝယ်ာဝစၥ' ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူပံု မွာ စံျပဳအတုယူဖြယ္ေကာင္းလွသလို ၾကည္ညိဳဖြယ္လည္း ျဖစ္ပါ၏။
ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာရတနာသံုးပါးကို ကိုး ကြယ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားသည္ ရတနာသံုးပါး၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ႏွလံုးသြင္းဆင္ျခင္လ်က္ စြမ္းႏုိင္သမွ် ဗုဒၶေဝယ်ာဝစၥ၊ သံဃာ့ေဝယ်ဝစၥတုိ႔ကို ေဆာင္ရြက္သင့္ပါ သည္။ စင္စစ္ ေဝယ်ာဝစၥေဆာင္ရြက္ျခင္းသည္ 'စရဏ ကုသိုလ္'ျဖစ္ပါ၏။
မ်က္ေမွာက္အခ်ိန္အခါတြင္ ဘုရား ရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွားမရွိေစကာမူ ဘုရားရွင္ကိုရည္ မွန္း၍ ကိုယ္ေတာ္အစား တည္ထားကိုးကြယ္ေသာ ႐ုပ္ ပြားဆင္းတုေတာ္မ်ားကား ၿမိဳ႕တိုင္းရြာတိုင္းတြင္ရွိသည္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔၏ အိမ္တိုင္းတြင္ရွိသည္။
ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔အေနျဖင့္ မိမိ၏ အိမ္ေဂ ဟာတြင္ ကိုးကြယ္ထားရွိေသာ ႐ုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ကို သက္ရွင္ထင္ရွားပမာ သေဘာထားလ်က္ ႐ို႐ိုေသေသ၊ ေလးေလးျမတ္ျမတ္ ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ရမည္ျဖစ္ပါ သည္။
မိမိအိမ္ရွိ ဘုရားရွင္ သီတင္းသံုးေတာ္မူရာ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ကို သန္႔ရွင္းေရးမွန္မွန္ေဆာင္ ရြက္ျခင္း၊ ဆြမ္း၊ ေရခ်မ္း၊ ပန္း၊ ဆီမီး အေမႊးနံ႔သာတို႔ျဖင့္ အခ်ိန္မွန္ပူေဇာ္ျခင္း၊ ေန႔စဥ္ဝတ္မပ်က္ ရွိခိုးပူေဇာ္ျခင္း တို႔ျပဳရမည္။ သပိတ္၊ ဟင္းပန္းကန္၊ ေသာက္ေတာ္ေရ ခြက္ စသည့္ ဘုရားရွင္၏ အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းတို႔ကို သန္႔ရွင္းေတာက္ေျပာင္ေစရန္ တိုက္ခြၽတ္ေဆးေၾကာမႈ ျပဳရေပမည္။
ထို႔ျပင္ ဆင္းတုေတာ္အား ေရသပၸာယ္ျခင္း၊ ေရႊသကၤန္းကပ္လွဴ ျခင္းတုိ႔ကို အခါအားေလ်ာ္စြာျပဳရေပမည္။ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ ေရွ႕တြင္ မဖြယ္မရာေသာ အျပဳအမူ၊ အေျပာအဆိုတို႔ကို ဘုရား ရွင္အေပၚ ဂါရဝထားေသာအားျဖင့္ မျပဳမိေစရန္၊ ေစာင့္စည္း ဆင္ျခင္သင့္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ မိမိတို႔ၿမိဳ႕နယ္ရွိ ဘုရားေစတီ မ်ားသို႔ အဖူးအေျမာ္သြားေရာက္ၿပီး ဆီမီး၊ နံ႔သာတို႔ ကပ္လွဴပူ ေဇာ္ဝတ္ျပဳရွိခိုးျခင္း၊ တံျမက္လွည္းျခင္း၊ ပန္းအိုးမ်ား ေရလဲလွယ္ ေပးျခင္း အစရွိေသာ ေဝယ်ာဝစၥေကာင္းမႈမ်ား ျပဳသင့္ပါသည္။
သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍လည္း မိမိ၏ေနအိမ္သို႔ ဆြမ္းခံၾကြေရာက္ေသာ သံဃာေတာ္မ်ားကို ႐ို႐ိုေသေသ ဆြမ္းေလာင္း လွဴသင့္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ ဆြမ္းခံကိုယ္ ေတာ္၏ လိုအပ္ခ်က္ကို ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထား၍ မိမိစြမ္းႏုိင္ သမွ် ေငြေၾကးျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ လုပ္အားျဖင့္ျဖစ္ေစ ျဖည့္ဆည္းေပး သင့္ပါသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ စာသင္သားသံဃာအတြက္ ဗလာ စာအုပ္၊ ေဘာပင္ စသည္ လိုအပ္လွ်င္ လွဴဒါန္းသင့္ပါသည္။
ခရီးသြားလာစရာရွိသည္ဆိုလွ်င္၊ သေဘၤာလက္မွတ္၊ ကားလက္ မွတ္တို႔ကို ဝယ္ယူစီစဥ္ေပးသင့္ပါသည္။ ေငြေၾကးမခ်မ္းသာသူ တို႔အဖို႔မူ မိမိ၏ဥာဏအား၊ ကာယအားျဖင့္ သံဃာေတာ္တို႔၏ အေရးအရာအျဖာျဖာကို ကုသိုလ္ယူ ေဆာင္ရြက္ေပးသင့္ပါ သည္။ မိမိတို႔ကိုးကြယ္ရာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းတိုက္တြင္ သာသနာေရးဆိုင္ရာ အခမ္းအနားမ်ား၊ အလွဴမဂၤလာပြဲမ်ား က်င္းပလွ်င္ မိမိစြမ္းႏုိင္သမွ် လုပ္အားပါဝင္ကုသုိလ္ယူေဆာင္ ရြက္သင့္ ပါသည္။
ဗုဒၶဂုဏ္၊ သံဃာ့ဂုဏ္ကို အဖန္ဖန္ေအာက္ေမ့ႏွလံုးသြင္းျခင္း
ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာဟူေသာ ရတနာျမတ္သံုးပါး ကို ကိုးကြယ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားသည္ ၾသကာသဘုရား ရွိခိုးျဖင့္ဝတ္ျပဳရာ၌ ရတနာသံုးပါး ဂုဏ္ေတာ္မ်ားကို ရြတ္ဆိုကန္ ေတာ့ၾကပါသည္။ ထိုသို႔ ရြတ္ဆိုကန္ေတာ့ေစကာမူ ဂုဏ္ေတာ္ တစ္ပါးခ်င္းစီ၏ အနက္အဓိပၸာယ္ေတြကို သိရွိသူေတြရွိသလို မသိရွိသူေတြလည္း အမ်ားအျပားပင္။ အမွန္ေတာ့ ဂုဏ္ေတာ္ တစ္ပါးခ်င္းစီ၏ အနက္အဓိပၸာယ္ကိုသိရွိေအာင္ ေလ့လာသင့္ ပါသည္။ ဂုဏ္ေတာ္တစ္ပါးခ်င္းစီ၏ အနက္အဓိပၸာယ္ကိုသိရွိ မွသာ ႏွလံုးသြင္း ဆင္ျခင္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။
ပါဠိသက္သက္၊ အနက္ မသိဘဲ ရြတ္ဖတ္ေနလွ်င္ ႏွလံုးသြင္း ဆင္ျခင္ႏုိင္မည္မဟုတ္ပါ ေခ်။
ဥပမာအားျဖင့္ 'အရဟံ'ဟုရြတ္ဆိုရာတြင္ အရဟံ ဂုဏ္ေတာ္၏ အနက္အဓိပၸာယ္ျဖစ္ေသာ ''ကိေလသာဟူေသာ အပူအညစ္ခပ္သိမ္းတို႔မွ ကင္းၿငိမ္းစင္ျဖဴ၍ နတ္၊ လူ၊ ျဗဟၼာ သတၱဝါတို႔၏ ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထိုက္ေပေသာ ျမတ္ စြာဘုရား''ဟူသည္ကို သိဖို႔လိုပါသည္။
ဤသို႔သိရွိမွသာ ႏွလံုး သြင္း ၾကည္ညိဳႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ သံဃာဂုဏ္ေတာ္မ်ားကို ႏွလံုးသြင္းရာတြင္လည္း ဂုဏ္ေတာ္တစ္ပါးခ်င္းစီ၏ အနက္ အဓိပၸာယ္ကို သိရိွၿပီးမွ ႏွလံုးသြင္းဆင္ျခင္ႏုိင္ပါလိမ့္မည္။ ဥပမာ အားျဖင့္ ''သုပၸဋိပေႏၷာ''ဟု ရြတ္ဆိုရာတြင္ ၄င္းဂုဏ္ေတာ္၏ အနက္အဓိပၸာယ္ျဖစ္ေသာ ''ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္ အေပါင္းသည္ ရာဂ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟကင္းေအာင္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ အက်င့္ေကာင္းကို ေကာင္းစြာက်င့္ႀကံ ေတာ္မူပါ၏''ဟု သိဖို႔လိုပါသည္။ ထိုသို႔သိရွိမွသာ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္း ၾကည္ညိဳႏုိင္ပါလိမ့္မည္။
ဂုဏ္ေတာ္မ်ားကို ျမန္မာအဓိပၸာယ္သိရွိေအာင္ အား ထုတ္ၿပီး ျမန္မာလိုပြားမ်ားျခင္းသည္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေၾကာင္း အရွင္ဆႏၵာဓိကဆရာေတာ္ က ဤသို႔မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါ၏။
''ဂုဏ္ေတာ္မ်ားကို ၾကည္ညိဳဖို႔ဆိုရင္ ဂုဏ္ေတာ္ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကိုသိရမယ္။ သိထားတဲ့အဓိပၸာယ္ကိုလဲ ထပ္တလဲလဲ ပြားမ်ားရပါမယ္'' ပါဠိသက္သက္ ပြားမ်ားရမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္သိထားတဲ့ ျမန္မာလိုအဓိပၸာယ္ေတြကို ထပ္တလဲလဲပြား မ်ားရမွာ။ ထပ္တလဲလဲ စဥ္းစားရမွာ။ ပါဠိသက္သက္ရြတ္ပြားတာ မွားတယ္လို႔မဆိုလိုပါဘူး။ မွန္ပါတယ္။ ကုသိုလ္လည္း ရသင့္သ ေလာက္ ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာလိုပြားမ်ားတာေလာက္ ေတာ့ ရင္ထဲ၊ ႏွလံုးသားထဲ မေရာက္ပါဘူး။ ကိုယ့္ အတြင္းစိတ္ ထဲကေန လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ၾကည္ညိဳ ဝမ္းေျမာက္တာမ်ိဳး မျဖစ္ ႏိုင္ပါဘူး။ ဓာတ္ကူးစက္မႈအားလဲ သိပ္ကိုနည္းပါးတယ္။ ျမန္ မာစကား အၿမဲသံုးႏႈန္းေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္အတြက္ ဂုဏ္ေတာ္ ေတြကို ျမန္မာလိုပြားမ်ားတာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ ၾကည္ညိဳ ဝမ္းေျမာက္စိတ္လဲ ပိုအားေကာင္းသလို ဓာတ္ကူးစက္မႈလဲ ပိုမိုနက္႐ိႈင္းပါတယ္''
ဆရာႀကီးဓမၼာစရိယဦးေဌးလိႈင္က ''ရတနာသံုးပါး ေက်းဇူး''စာအုပ္(စာမ်က္ႏွာ ၂၂၁)တြင္ ''လက္ေတြ႕ဂုဏ္ေတာ္ ပြားပံု''ကို ဤသို႔ေရးသားခဲ့ပါသည္။
၁။ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားကိုမပြားမ်ားမီ ကိုယ္ခံဓာတ္မ်ားစင္ၾကယ္ သန္႔ရွင္းေအာင္ သီလျဖင့္ ဦးစြာေဆးေၾကာထားရမည္။ ၿပီးလွ်င္ ခႏၶာကိုယ္ကို ဘုရားလွဴပါ။
၂။ ဂုဏ္ေတာ္ပါဠိအနက္ ျမန္မာျပန္မ်ားကို ေက်ညက္ေန ေအာင္ အရက်က္ထားရမည္။ ရြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္ေနရ မည္။ (ပြားမ်ားျခင္းမဟုတ္ေသး)။
၃။ မိမိသေဘာေပါက္သလို ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္ႏႊယ္၍ အ လွယ္လွယ္၊ အျပန္ျပန္ အႏုလံု၊ ပဋိလံု ဂုဏ္ေတာ္အားလံုး ကိုျဖစ္ေစ၊ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ ဂုဏ္ေတာ္ တစ္ခုခုကိုစြဲ၍ ျဖစ္ေစ ပြားမ်ားႏုိင္ပါသည္။ (ေလာကီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မထား ပါႏွင့္)။
၄။ ပြားမ်ားေသာအခါ ကမၼ႒ာန္းထိုင္သလိုထိုင္၍ ခါးအထက္ ပိုင္းကို မတ္မတ္ထား၍ျဖစ္ေစ၊ သြားလာလုပ္ကိုင္းရင္း၊ စားေသာက္အိပ္ေနရင္းျဖစ္ေစ ပြားမ်ားႏုိင္သည္။ အထူး သျဖင့္ ႏႈတ္က လံုးဝမရြတ္ဆိုရ၊ က်က္မွတ္ထားသည့္အ တိုင္း စိတ္ထဲကသာ ျပန္လွန္ရြတ္ဆို၍ စဥ္းစားေနရမည္။ (ဒါကိုပင္ ႐ႈသည္၊ မွတ္သည္၊ ပြားသည္၊ သမထလုပ္သည္၊ ဘာဝနာပြားသည္၊ ကမၼ႒ာန္းထိုင္သည္ဟုေခၚ၏။ ပုတီး မလို၊ ထိုသတိရေသာစိတ္ေတြ မ်ားမ်ားႀကီးလုပ္ႏိုင္မႈသာ ပဓာနျဖစ္၏။
၅။ စိတ္ကို အျပင္အာ႐ံုမ်ားေနာက္သို႔ လိုက္မသြားေစရ။ ပံုသဏၭာန္ အရိပ္၊ နိမိတ္မ်ားဝင္လာေသာ္လည္း လက္ခံ လိုက္ပါသြားျခင္းမရွိေစရ။ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားၿပီးလွ်င္ ဂုဏ္ ေတာ္အေပၚ၌သာ စိတ္ကို စူးဝင္ေနေအာင္ စိုက္ခ်ထား ရမည္။
၆။ ဂုဏ္ေတာ္တစ္ခုတည္း၊ သိစရာ(အာ႐ံု)တစ္ခုတည္း ထား ရသျဖင့္ စိတ္မၿငိမ္၊ ပ်င္းရိပ်ံ႕လြင့္မႈရွိေနလွ်င္ တျခားဂုဏ္ ေတာ္တစ္ခုသို႔လွည့္၍ ပြား၊ အေနအထိုင္ ဣရိယာပုတ္ ကိုလည္း ေျပာင္းလႊဲေပး။
၇။ အသက္မွန္မွန္႐ွဴ၊ လံုခ်ည္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ဝတ္၊ လုပ္စတြင္ မိမိလုပ္ႏုိင္ေသာ အင္အားႏွင့္ အေျခအေန၏ သံုးပံုတစ္ပံု ေလာက္ကသာ စပါ။ ေလာဘမႀကီးရ။ ဝတ္မွန္ဖို႔အေရး ႀကီးသည္။ (တစ္ပတ္၊ တစ္ေန႔-၁၅မိနစ္ခန္႔)။
၈။ ႐ႈပြားေသာအခါ အပူ၊ အေအး၊ ဗိုက္နာ၊ ေခါင္းနာစေသာ ေရာဂါ၊ အသံဗလံႏွင့္ ျခင္၊ ပုရြတ္ဆိတ္စေသာ အတြင္းအ ျပင္ရန္သူမ်ားကို သည္းခံႏိုင္မွသာ သမာဓိရလြယ္မည္။
၉။ ႐ႈပြားစဥ္ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးပံုေတာ္ ထင္ျမင္ သြားလွ်င္လည္း ထင္ပေစ။ ပံုေတာ္ထင္လာလွ်င္ ဦးစား မေပးဘဲ အာ႐ံုအသိလႊဲ၍ ဂုဏ္ေတာ္ထိ ဆိုက္ေအာင္ သမာဓိစိုက္ၿပီး မလြတ္ေအာင္ဖမ္း။
၁ဝ။ ပီတိစေသာ အရသာေပၚလာလွ်င္ ႏွစ္ရက္၊ သံုးရက္တြင္ ေပၚႏုိင္၏။ အရသာခံမေနႏွင့္။ ဂုဏ္ေတာ္ေက်းဇူးေတာ္ ႏွင့္စပ္ေသာ အသိဥာဏ္ရင့္က်က္ေအာင္ ဝီရိယကို ျမႇင့္ တင္ၿပီး သမာဓိစိုက္ထား။ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ယံုၾကည္မႈ ႏွင့္အတူ သိပံုေလးနက္လာမွ တိုးတက္သည္။
၁၁။ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားသည္ 'သဒၶါအင္အား'မ်ားကို မ်ားစြာႏိႈးဆြ ဖြင့္ေဖာ္ေပးတတ္၏။ အသိဥာဏ္အထိန္းမပါေသာ ယံု လြယ္မႈသည္ အလွည့္စားခံရတတ္၏။
အဂၤုတၱရနိကာယ္၊ အနတၱရိယဝဂ္၊ အနတၱရိယသုတ္ တြင္ ျမတ္စြာဘုရားက ''အျမတ္ဆံုးတရားေျခာက္ပါး''ကို ေဟာ ေဖာ္ၫႊန္ျပရာတြင္ ဆ႒မေျမာက္ အျမတ္ဆံုးတရားမွာ ''ဗုဒၶ ဂုဏ္၊ သံဃဂုဏ္ကို အဖန္ဖန္ေအာက္ေမ့ ႏွလံုးသြင္းျခင္း''ျဖစ္ ေလရာ ထိုအျမတ္ဆံုးတရားကို ရရွိေအာင္ စြမ္းႏုိင္သမွ် ႀကိဳး ပမ္းအားထုတ္သြားသင့္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment