ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွစ္ ၁၀၀ ျပည့္အတြက္ စာေတြလိုက္ဖတ္ေတာ့ ႐ိုးသားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွာ တစ္ျပားမွ မရွိဘဲ ေနထိုင္သြားတာကို ေတြ႔ရတယ္။
တစ္ေန႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ဗိုက္ဆာေတာ့ သူ႔နားမွာ အၿမဲရွိေနတဲ့ ဗိုလ္ထြန္းလွကို ဗိုက္ဆာလိုက္တာကြာ လို႔ေျပာ သတဲ့။ ဗိုလ္ထြန္းလွကလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဘာစားခ်င္သလဲဆိုေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က "ငါ ပလာတာ စားခ်င္တယ္ကြာ" လို႔ ေျပာသတဲ့။
ဒီေတာ့ ဗိုလ္ထြန္းလွလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို မဂိုလမ္း (ယခု ေရႊဘံုသာလမ္း) ကိုေခၚလာၿပီး သူတို႔ ေက်ာင္းသား ဘဝက စားေနက် ပလာတာဆိုင္မွာ ပလာတာ မွာေကၽြးတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ဆာေနတာနဲ႔ ဆိတ္သားခပတ္ပါ စားခ်င္တယ္ေျပာေတာ့ ဗိုလ္ထြန္းလွလည္း ဆိတ္သားခပတ္ပါ မွာေပးလိုက္ရတယ္။
အိတ္ထဲမွာ ပိုက္ဆံပါတာကနည္းနည္း။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို တစ္ေယာက္ထဲစာ မွာေပးၿပီး သူမစားဘဲထုိင္ေနရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က စားမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ဗိုလ္ထြန္းလွသိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မေယာင္မလည္နဲ႔ ထသြားၿပီး ဆိုင္ရွင္ ကုလားဆီကို ဟိုမွာထိုင္ေနတဲ့သူကို သိလားလို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ ကုလားက သိတယ္လို႔ ျပန္ေျပာတယ္။ ဗိုလ္ထြန္းလွကလည္း သူ႔မွာ ပိုက္ဆံမပါလို႔ မနက္ျဖန္မွ လာေပးပါ့မယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမးရင္ ရွင္းၿပီးၿပီဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ကုလားကိုေျပာခိုင္းၿပီး ပလာတာနဲ႔ ဆိတ္သားခပတ္ထိုင္စားေနတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဆာဆာနဲ႔ အားရပါးရ စားေနတာကို ဗိုလ္ထြန္းလွကၾကည့္ေနမိတယ္။ အားလံုး စားၿပီးေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ဗိုလ္ထြန္းလွကို ပိုက္ဆံရွင္းလိုက္ေလကြာလို႔ ေျပာပါတယ္။ ဆိုင္ရွင္ကုလားကလာၿပီး ခုနက ရွင္းသြားၿပီၿပီလို႔ ေျပာပါတယ္။ ဗိုလ္ထြန္းလွလည္း ေနာက္တစ္ေန႔မွ ပလာတာဆိုင္ကို ပိုက္ဆံသြားရွင္းေပးရ တယ္ဆိုတဲ့ စာကိုဖတ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။
သူ အသက္ရွင္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး ပိုက္ဆံဆိုတာ ဘာမွန္းမသိဘဲ ဒီအတိုင္းျဖစ္သလိုေနၿပီး တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးအတြက္ အသက္စြန္႔သြားရတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္။ ပလာတာဖိုးေတာင္ မရွင္းႏိုင္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္။ ဗိုက္ဆာတာကို အာဏာနဲ႔ သြားဝယ္မခိုင္းတာေတြ၊ ငါဗိုလ္ခ်ဳပ္ဆိုၿပီး ႏိုင့္ထက္စီးနင္း မလုပ္တာေတြကို ဖတ္ရေလ တစ္ခ်ိန္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုေတြးၿပီး ဝမ္းနည္းေလျဖစ္မိတယ္။
ေခတ္သစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကေတာ့ ပလာတာ မေျပာနဲ႔ ပလာဇာႀကီးတစ္ခုလံုးကိုေတာင္ ဝယ္ႏိုင္တဲ့ အေနအထား။ တိုက္ေကာင္းေကာင္း၊ ၿခံေကာင္းေကာင္း၊ ကားေကာင္းေကာင္းေတြစီးၿပီး ေမာက္မာစြာ ေနထိုင္ႏိုင္ၾကတဲ့ အေနအထား။
မစားဘဲစြန္႔သြားသူေတြကို အားမနာ၊ မ်က္ႏွာမေထာက္၊ မစြန္႔ဘဲ စားေနၾကတဲ့ သူေတြ ျမန္မာျပည္မွာ ဂုဏ္ေမာက္ေနၾကတာကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ (ေအာင္ဆန္း) အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။
No comments:
Post a Comment