သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားေတြ ေတာင္းဆိုတာကို အစိုးရအဖြဲ႕ အမွန္တကယ္ လိုက္ေလ်ာႏိုင္ပါ့မလား( နႏၵာဘုန္းျမင့္)

မၾကာေသးမီက အတည္ျပဳ ျပဌာန္းလိုက္တဲ့ အမ်ိဳးသား ပညာေရးဥပေဒကို ေက်ာင္းသားထုက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အပါအ၀င္ ၿမိဳ႕ႀကီး တခ်ိဳ႕မွာ ဆန္႔က်င္ ဆႏၵျပမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ မႏၱေလးကေန ရန္ကုန္အထိ လမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵျပမႈေတြ ျဖစ္တဲ့အထိ အရွိန္ျမင့္တက္ လာခဲ့ပါတယ္။
အခုအခ်ိန္မွာ သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားေတြက အခ်က္ ၁၁ ခ်က္ကို တရား၀င္ ေတာင္းဆိုလုိက္ၿပီပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ေတာင္းဆိုခ်က္ ၁၁ ခ်က္ကို အစိုးရအဖြဲ႕က လိုက္ေလ်ာဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား၊ သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားေတြ ေတာင္းဆိုတဲ့ အခ်က္ ၁၁ ခ်က္ဟာ အနာဂတ္ ပညာေရးအတြက္ ဘယ္လုိ အေထာက္အကူ ျပဳႏိုင္မလဲ စတဲ့ ေမးခြန္းေတြ ေပၚေပါက္ လာခဲ့ပါတယ္။
သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားေတြ ေတာင္းဆိုတဲ့ အခ်က္ ၁၁ ခ်က္ကေတာ့ ၁။ ပညာေရးမူ၀ါဒႏွင့္ ဥပေဒမ်ား၊ နည္းဥပေဒမ်ား၊ ဆက္စပ္ဥပေဒမ်ား ေရးဆြဲရာတြင္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ဆရာ ဆရာမကိုယ္စားလွယ္မ်ား ပါ၀င္ရန္ကိစၥ၊ ၂။ ေက်ာင္းသား သမဂၢမ်ား၊ ဆရာသမဂၢမ်ား လြတ္လပ္စြာ ဖြဲ႕စည္းထူေထာင္ လႈပ္ရွားခြင့္ႏွင့္ ၎သမဂၢမ်ား တည္ရွိမႈအေပၚ တရား၀င္ အသိအမွတ္ျပဳေရးကိစၥ၊ ၃။ လက္ရွိ ျပဌာန္းၿပီးျဖစ္ေသာ အမ်ိဳးသားပညာေရး ဥပေဒတြင္ ပါ၀င္သည့္ အမ်ိဳးသားပညာေရး ေကာ္မရွင္ႏွင့္ တကၠသိုလ္မ်ား ေပါင္းစပ္ ညိႇႏိႈင္းေရးေကာ္မတီ ဖြဲ႕စည္းထားျခင္း ကိစၥ၊ ၄။ ေဒသအလိုက္ႏွင့္ ေက်ာင္းအလိုက္လြတ္လပ္စြာ စီမံခန္႔ခြဲႏိုင္သည့္ ပညာေရးဆိုင္ရာ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ ကိစၥ၊ ၅။ လက္ရွိ က်င့္သံုးလွ်က္ရွိေသာ စာေမးပြဲစနစ္ႏွင့္ တကၠသိုလ္၀င္ခြင့္ စနစ္မ်ား ျပင္ဆင္ရန္ကိစၥ၊ ၆။ ေက်ာင္းသားမ်ား လြတ္လပ္စြာ စဥ္းစားေတြးေခၚႏိုင္ၿပီး ကိုယ္တိုင္ေလ့လာစူးစမ္း သင္ယူႏိုင္သည့္ သင္ၾကားနည္းစနစ္မ်ား ေျပာင္းလဲရန္ကိစၥ၊ ၇။ တိုင္းရင္းသား မ်ိဳးႏႊယ္စုမ်ား၏ ဘာသာစကားလြတ္လပ္ခြင့္ႏွင့္ မိခင္ ဘာသာစကား အေျချပဳ ဘာသာစကားစံု ပညာေရးစနစ္ (Mother tongue based multi- lingual education) ကို အမ်ိဳးသား ပညာေရးဥပေဒတြင္ ထည့္သြင္းျပဌာန္းရန္ကိစၥ၊ ၈။ မသန္စြမ္းကေလးမ်ား အပါအ၀င္ ကေလးအားလံုးအတြက္ လူတိုင္းအက်ံဳး၀င္ ပညာေရး (Inclusive education) ကိစၥ၊ ၉။ ေက်ာင္းသားအေရးအခင္း မ်ားေၾကာင့္ ေက်ာင္းထုတ္ ခံခဲ့ရသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ား ေက်ာင္းျပန္လည္ တက္ေရာက္ခြင့္ ကိစၥ၊ ၁၀။ ပညာေရးအသံုးစရိတ္ကို တႏိုင္ငံလံုး အသံုးစရိတ္၏ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္း သတ္မွတ္ ႏိုင္ေရးႏွင့္ ၁၁။ အခမဲ့ မသင္မေနရ ပညာေရးစနစ္ကို မူလတန္းအဆင့္သာမက အလယ္တန္း အဆင့္အထိ တိုးျမႇင့္ က်င့္သံုးေရးကိစၥ စတဲ့ အခ်က္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အစိုးရအဖြဲ႕အေနနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြ ေတာင္းဆိုတဲ့ အခ်က္ ၁၁ ခ်က္ထဲက လိုက္ေလ်ာဖုိ႔ ခက္ခဲႏိုင္တဲ့ အဓိက အခ်က္ေတြကေတာ့ အမွတ္စဥ္ (၁)၊ အမွတ္စဥ္ (၂)၊ အမွတ္စဥ္ (၃) စတဲ့ အခ်က္ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။
အမွန္တကယ္မွာေတာ့ ဒီမိုကေရစီ ပညာေရးလမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းမယ္ဆိုရင္ ဒီအခ်က္သံုးခ်က္က အဓိက ျဖစ္သလုိ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈကို တည္ၿမဲေစမွာကလည္း ဒီအခ်က္ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ ပညာေရးလမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ဖို႔အတြက္ ပညာေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ဥပေဒေတြ၊ နည္းဥပေဒေတြ၊ ဆက္စပ္ ဥပေဒေတြ ေရးဆြဲရာမွာ ပညာေရး စနစ္ကို အဓိကပံုေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမ ေက်ာင္းသားထုရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ပါ၀င္ေရးဟာ အလြန္ အေရးႀကီးပါတယ္။ ပါ၀င္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ အထက္အႀကိဳက္ကို ေခါင္းၿငိမ့္တတ္တဲ့၊ အထက္ အမိန္႔ မွန္သမွ် မလြန္ဆန္တတ္တဲ့ ႀကိဳးဆြဲအ႐ုပ္ေတြ မျဖစ္ဖုိ႔လည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမ၊ ေက်ာင္းသားထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္လိုက္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြျဖစ္ဖို႔က ပိုလို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။
အဲဒီလုိ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ျဖစ္ဖို႔အတြက္ အမွတ္စဥ္ ၂ ျဖစ္တဲ့ ေက်ာင္းသားသမဂၢ၊ ဆရာမ်ား သမဂၢမ်ားဟာ လြတ္လပ္စြာ ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔ လိုအပ္သလို၊ တရား၀င္ျဖစ္ေၾကာင္း အသိအမွတ္ျပဳ ခံရဖုိ႔လည္း လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ ဥပေဒမွာ တရား၀င္ ျပဌာန္းေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အမ်ိဳးသား ပညာေရးဥပေဒမွာ ထပ္မံ လုိအပ္တာကေတာ့ တကၠသိုလ္၊ ေကာလိပ္နဲ႔ ေက်ာင္းမ်ားမွာ လြတ္လပ္တဲ့ အသင္းအဖြဲ႕ေတြ တရား၀င္ ဖြဲ႕စည္းပိုင္ခြင့္ကိုလည္း ျပဌာန္းေပးဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပေဒနဲ႔အညီ တရား၀င္ လြတ္လပ္စြာ ဖြဲဲ႕စည္းထားတဲ့ သမဂၢေတြ၊ အသင္းအဖြဲ႕ေတြ ရွိမွသာလွ်င္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ရဲ႕ အႏွစ္သာရကို ပိုမိုအသက္၀င္ေစႏိုင္မွာ ျဖစ္သလို၊ လြတ္လပ္တဲ့၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရွိတဲ့ တကၠသိုလ္၊ ေကာလိပ္နဲ႔ ေက်ာင္းမ်ားရဲ႕ အနာဂတ္ အလားအလာ ပိုမို ေကာင္းမြန္ေစႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အမွတ္စဥ္ ၃ ကေတာ့ ဒီမိုကေရစီပညာေရးကို ပံုေဖာ္ေနတဲ့ ပံုရိပ္ကို ညိႇဳးႏြမ္းေစမယ့္ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈကို အဓိက ျပဳလုပ္မယ့္ အမ်ိဳးသား ပညာေရးေကာ္မရွင္နဲ႔ တကၠသိုလ္မ်ားေပါင္းစပ္ ညိႇႏိႈင္းေရး ေကာ္မတီဆိုတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ အဖြဲ႕အစည္းေတြဟာ လက္ရွိမွာ အဆင့္ျမင့္ပညာ ဦးစီးဌာန၊ အေျခခံပညာ ဦးစီးပညာဌာန တို႔ကို နာမည္ ေျပာင္းထားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြ ျဖစ္သလို၊ ေက်ာင္းသားထု ကန္႔ကြက္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသားပညာေရးဥပေဒကို ေရးဆြဲ ျပဌာန္းသူေတြ အဓိကပါ၀င္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ အသစ္ေရးဆြဲလိုက္တဲ့ အမ်ိဳးသားပညာေရးဥပေဒေၾကာင့္ ဖ်က္သိမ္း လိုက္ရတဲ့၊ စစ္တပ္ကေန အနားယူထားတဲ့ စစ္ဗိုလ္ေဟာင္း အမ်ားစု အဓိကေနရာယူထားတဲ့ ပညာေရး ၀န္ႀကီးဌာန႐ံုး၊ အဆင့္ျမင့္ပညာ ဦးစီးဌာန၊ အေျခခံပညာ ဦးစီးဌာနမွ လူပုဂၢိဳလ္ေတြက တကၠသုိလ္၊ ေကာလိပ္နဲ႔ ေက်ာင္းမ်ားမွာ အနီးကပ္ ေနရာယူေနျခင္း ျဖစ္တာေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားပညာေရး ေကာ္မရွင္နဲ႔ တကၠသိုလ္မ်ား ေပါင္းစပ္ ညိႇႏိႈင္းေရးေကာ္မတီ အဖြဲ႕အစည္းေတြ ဖြဲ႕စည္းျခင္းကို ျပန္လည္စဥ္းစားသံုးသပ္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားမ်ား ေတာင္းဆိုထားတဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ ၁၁ ခ်က္ထဲမွာမွ အမွတ္စဥ္ ၁ ကေန ၃ အထိဟာ လိုက္ေလ်ာဖို႔ မလြယ္ကူတဲ့ အခ်က္ေတြျဖစ္သလို၊ လိုက္ေလ်ာႏိုင္မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ဒီမိုကေရစီ ပညာေရးခရီးကို အဓိက အေထာက္အကူ ျပဳႏိုင္မယ့္ အခ်က္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသံုးခ်က္ကို လိုက္ေလ်ာႏိုင္ခဲ့ရင္ က်န္တဲ့ အခ်က္ ၈ ခ်က္ကို အလိုလုိ လိုက္ေလ်ာၿပီးျဖစ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒီအခ်က္သံုးခုဟာ က်န္တဲ့ အခ်က္ ၈ ခ်က္ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ပိတ္ပင္တားဆီးထားတဲ့ အဓိကအခ်က္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ပညာေရးဟာ တိုင္းျပည္တျပည္ရဲ႕ အႏွစ္သာရျဖစ္သလို တိုင္းျပည္တျပည္ရဲ႕ ပံုရိပ္ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ပညာေကာင္းမွ တိုင္းျပည္ေကာင္းမွာပါ။ ပညာတတ္ၿပီး အေတြးအေခၚ ေကာင္းတဲ့ လူတန္းစားေတြ မ်ားျပားလာမွ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ေရွ႕ဆက္မယ့္ အနာဂတ္က လွပႏိုင္မွာပါ။ ပညာေရးကို စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္က နလံမထူႏိုင္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တဲ့ အတြက္ ယေန႔တိုင္းျပည္မွာ စာပဲ ဖတ္တတ္တဲ့၊ အေတြးအေခၚမရွိတဲ့၊ အထက္အမိန္႔ကိုပဲ နာခံတတ္တဲ့ ဘြဲ႕လက္မွတ္ပဲ ရွိတဲ့ ပညာတတ္ေတြ အမ်ားႀကီးျဖစ္ေနပါၿပီ။ အထက္အမိန္႔ကိုပဲ နာခံတတ္တဲ့ လူအမ်ားစုနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို တည္ေဆာက္ဖို႔ မလြယ္ကူပါဘူး။
အမ်ိဳးသား ပညာေရးဥပေဒကို ေက်ာင္းသားထုက သပိတ္တိုက္ပြဲ၀င္ၿပီး ဆန္႔က်င္ ဆႏၵျပလုိက္ျခင္းဟာ စစ္အစိုးရ လက္ထပ္က ႂကြင္းက်န္ခဲ့တဲ့ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈဆိုတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈပံုစံကို ေျပာင္းလဲဖို႔အတြက္ စိန္ေခၚလုိက္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေခတ္မီ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေသာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္ကို တည္ေဆာက္မယ္လို႔ ေႂကြးေၾကာ္ေနတဲ့ အစိုးရသစ္အဖြဲ႕ကို ဒီမိုကေရစီ စနစ္အတြက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ အမွန္တကယ္ လုပ္ႏုိင္ပါ့မလားဆိုၿပီး တပ္လွန္႔လိုက္ျခင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားေတြ ေတာင္းဆိုလိုက္တဲ့ အခ်က္ေတြဟာ အစိုးရအဖြဲ႕အတြက္ လိုက္ေလ်ာဖို႔ လြယ္ကူသလို၊ ခက္ခဲေစတဲ့ အခ်က္ေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အကယ္၍သာ အစိုးရအဖြဲ႕အေနနဲ႔ လိုက္ေလ်ာမႈ ေပးလိုက္မယ္ဆိုရင္ အနာဂတ္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္အတြက္ အေျခခံေကာင္း တရပ္လည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။
(နႏၵာဘုန္းျမင့္သည္ လက္ေထာက္ကထိက တဦးျဖစ္ၿပီး သတင္းစာ၊ အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္ႏွင့္ မဂၢဇင္းမ်ားတြင္ ကေလးသူငယ္မ်ား အေရးႏွင့္ ပညာေရးဆိုင္ရာ ေဆာင္းပါးမ်ား၊ ရသစာေပမ်ား ေရးသားလ်က္ရွိသည္။)
http://burma.irrawaddy.org/opinion/viewpoint/2015/01/29/70509.html