ဒါေပမယ့္ ယေန႔အခ်ိန္အခါမွာေတာ့ သမိုင္းယဥ္ေက်းမႈအေမြအနွစ္အေဆာက္အဦးေတြ၊ ၿမိဳ႕ေနလူထုအနားယူအပမ္းေျဖစရာ ဥယ်ာဥ္ေတြ ၊ လူထုကြင္းက်ယ္ေတြဟာ သမိုင္းကိုမသိ သမိုင္းကိုတန္ဖိုးမထား ၿမိဳ႕ေနလူထုအတြက္မၾကည့္တဲ့ ေခတ္အဆက္ဆက္ ၿမိဳ႕အုပ္ခ်ဳပ္သူအာဏာပိုင္မ်ားရဲ႕ ကို္ယ္က်ဳိးစီးပြားအတၱမကင္းတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ ယဥ္္ေက်းမႈေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္အေတာ္မ်ားမ်ား ဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရသလို လူမူေရး စီးပြားေရး ယဥ္ေက်းမႈစတဲ့ အျခားက႑မ်ားမွာလည္း ယိုယြင္းပ်က္စီးေနၿပီး ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈၿမိဳ႕ေတာ္ၾကီးဟာ အလုံးစုံပ်က္စီးကိန္းဆိုက္ေနပါၿပီ။
ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္က မႏၲေလးေရာက္တုန္း ၆၂ လမ္းဘက္ျဖတ္ေတာ့ ငယ္ငယ္က ကစားခဲ့တဲ့ မေနာ္ရမၼံ ဥယ်ာၾကီးကို သတိထားၾကည့္မိေတာ့ ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ေျမသယ္ကားေတြနဲ႔ အလုပ္သမားေတြ အလုပ္လုပ္ေနတာေတြ႔တာနဲ႔ ဘာမ်ားလုပ္ေနၾကတာလဲဆိုၿပီး ကားရပ္ၿပီးဆင္းၾကည့္မိပါတယ္။ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းက ရင္၀ေဆာင့္အကန္ခံလိုက္ရသလို ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ မေနာ္ရမၼံဥယ်ာဥ္ၾကီးကို ကိုယ္ကိ်ဳိးစီးပြားအတြက္ လုပ္ငန္းလုပ္မယ့္သူေတြက အမဲဖ်က္သလို အပိုင္းပိုင္းဖ်က္ၿပီး လုပ္ေနၾကတာ ျမင္မေကာင္းေအာင္ပါပဲ။ မေနာ္ရမၼံ ထဲမွာရွိတဲ့ ေတာင္ေျမာက္ေရေျမာင္းအက်ယ္ၾကီးကို ဥယ်ာဥ္ေျမေနရာကို ငွားရမ္းၿပီး ကစားကြင္းဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ ကုမၼဏီက ေရကန္ထဲအထိဆင္းၿပီး အုပ္ရိုးတာေဘာင္ေတြလုပ္ ေျမေတြဖို႔ၿပီးေျမေနရာထပ္ခ်ဲ႕ၿပီး ေဘာင္ေက်ာ္လုပ္ေနတာေတြ႔ျမင္ရပါတယ္။ ေျမာက္ဘက္အျခမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရေျမာင္းၾကီးကို အေပၚကေနၿပီး ကြန္ကရစ္ျပင္က်ယ္ၾကီးေလာင္းထားတာကိုေတြ႔ရသလို အေဆာက္အအုံေတြေဆာက္ဖို႔လုပ္ေနၾကတာေတြ႔ျမင္ရပါတယ္။ မေနာ္ရမၼံဥယ်ာဥ္ဆိုတာ အရင္က ေရကန္အက်ယ္ၾကီးနဲ႔ အုန္းပင္ေတြ ပန္းပင္ေတြနဲ႔ စိမ္းစိုသာယာလွပပါတယ္။ က်ဳံးအေသးစားေလးနဲ႔ေတာင္ဆင္တူပါတယ္။ ခုေတာ့ ေရကန္က်ယ္ႀကီးဘ၀ကေန သာမန္ေရဆိုးထုတ္ေျမာင္းက်ဥ္းဘ၀ေရာက္ရွိပါေတာ့မယ္။ ဥယ်ာဥ္ေတာင္ဘက္ထိပ္မွာဆို၇င္ လမ္း၈၀၊ ၂၆လမ္းေထာင့္ကေျပာင္းေရြ႕လိုက္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္ကိုရွိခဲ့ပါတယ္။ ခုေတာ့ အခေပးဂိမ္းကစားကြင္းအျဖစ္ငွားလိုက္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္လည္း ထပ္မံေျပာင္းေရြ႕ခံလိုက္ရျပန္ပါၿပီ။
ဒီမေနာ္ရမၼံ ဥယ်ာဥ္ၾကီးဆိုတာ ၿမို႕တည္ မင္းတုန္းဘုရင္္လက္ထက္မွာ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြ အနားယူအပမ္းေျဖဖို႔အတြက္ ရည္ရြယ္တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ဥယ်ာဥ္ေတာ္ ၂၀ ထဲက ဥယ်ာဥ္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ မန္းေလးၿမိဳ႕ရဲ႕တစ္ခုတည္းေသာက်န္ရွိတဲ့ သမိုင္း၀င္ ဥယ်ာဥ္တစ္ခုလည္းျဖစ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ သမိုင္းကိုတန္ဖိုးမထား နားမလည္တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္ကလူၾကီးမင္းမ်ားနဲ႔၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္တို႔ပူးေပါင္းၿပီး စီးပြားျဖစ္လုပ္ေနၾကတာေတြ႕ေတာ့ ရင္နာလို႔မဆုံးပါဘူး။ ၁၉၈၈ စစ္အာဏာရွင္လက္ထက္ေနာက္ပိုင္း ၿမိဳ႕ကိုအုပ္ခ်ဳပ္တာ၀န္ယူခဲ့သူအဆက္ဆက္က ၿမိဳ႕ေနလူထုရဲ႕သေဘာဆႏၵကို အေလးမထား ပဲ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားအတၱႀကီးစြာ လုပ္ခဲ့ၾကလို႔ ယေန႔အခ်ိန္အခါမွာ မႏၲေလးၿမိဳ႕ၾကီးဟာ နန္းမဆန္ မန္းလည္းမဆန္ေတာ့ပါဘူး။ အရင္က ယဥ္ေက်းမႈၿမိဳ႕ေတာ္ၾကီး၊ စိမ္းစိုသာယာတဲ့ ဥယ်ာဥ္ၿမိဳ႕ေတာ္ၾကီးလို႔ တင္စားခဲ့တဲ့ မႏၲေလးၿမိဳ႕ၾကီးဟာ အခုဆိုရင္ ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႔တဲ့ ကြန္ကရစ္ဖုန္းဆိုးေတာၾကီးျဖစ္လိုေနပါၿပီ။
အုပ္ခ်ုဳပ္သူအာဏာပိုင္ေတြဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ၾကီးကို ကိုယ္နဲ႔နီးစပ္တဲ့ လုပ္ငန္းရွင္တစ္သိုက္ေကာင္းစားေရးအတြက္ ကိုပဲၾကည့္ၿပီး ဘယ္လိုလုပ္ခဲ့သလဲဆိုတာ အမ်ားၾကီးထဲကမွ အနည္းအက်ဥ္းေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ အရင္တုန္းက မႏၲေလး ေတာင္ေျခ က်ဳံးေျမာက္ဘက္မွာ ရဟန္းရွင္လူ၊ ၿမိဳ႕ခံလူထုေတြ စုေ၀း ေပါင္းစုံေလ့ရိွတဲ့ မန္းရာျပည့္ကြင္းႀကီး ဆိုၿပီး ရွိပါတယ္။ အဲဒီကြင္းထဲမွာ ျပည္ေထာင္စုေန႔လို လူထု အစည္းအေ၀းပြဲေတြ၊ လြတ္လပ္ေရးပြဲေတြ ခ်ိမ့္ခ်ိမ့္သဲသဲ က်င္းပၾကပါတယ္။ မႏၲေလးမွာ ဘာပြဲလမ္း သဘင္လုပ္လုပ္ အဲဒီ ကြင္းႀကီးထဲမွာပဲ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ မႏၲေလးရဲ႕ ျပည္သူ႕ ရင္ျပင္ႀကီးလို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ ရပါတယ္။ စစ္အစိုးရ လက္ထက္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွာေတာ့ အဲဒီ မန္းရာျပည့္ ကြင္းႀကီးကို အစိုးရက ရတနာပုံ တိရစၦာန္ ဥယ်ာဥ္ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲခဲ့လို႔ မန္းရာျပည့္ကြင္းႀကီး ေပ်ာက္ကြယ္ ခဲ့ရပါတယ္။ ရတနာပုံ တိရစၦာန္ ဥယ်ာဥ္ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲခဲ့ေပမဲ့လည္း ၿမိဳ႕ေနလူထု အတြက္ အပန္းေျဖ အနားယူႏိုင္တဲ့ ေနရာ အစစ္အမွန္ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။
၁၉၅၄ခုႏွစ္က စတင္ တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ မႏၲေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ နာမည္ႀကီး အနားယူ အပန္းေျဖစခန္း တစ္ခုျဖစ္တဲ့ မန္းသီတာ ဥယ်ာဥ္ဟာလည္း ၁၉၉၃ ခုႏွစ္မွာ က်ဳံးႀကီး ျပန္လည္ တူးေဖာ္ ျပဳျပင္တာကေန ဖ်က္သိမ္းပစ္ခဲ့ လိုက္ပါတယ္ ။ နန္းတြင္းထဲမွာရွိတဲ့ ၿမိဳင္ေဟ၀န္ ဥယ်ာဥ္၊ ျမနန္းစံေက်ာ္ ေရႊနန္းေတာ္မ်ား ဟာလည္း လုံျခဳံေရးအေၾကာင္းျပၿပီး နန္းတြင္းကို အမ်ား ျပည္သူ ၀င္ထြက္ခြင့္ တင္းၾကပ္လိုက္လို႔ နန္းတြင္းဟာ ၿမိဳ႕ေနလူထုနဲ႔ မသက္ဆိုင္တဲ့ေနရာတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ခုထိလည္း နန္းတြင္းကို စစ္တပ္ေတြတပ္ဆြဲၿပီး သိမ္းထားဆဲျဖစ္ပါတယ္။ မင္းတုန္းမင္းတည္ခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕ဟာ ယေန႔အခ်ိန္အခါမွာေတာ့ ၿမိဳ႕ကိုတိုင္းတစ္ပါးသားတရုတ္ေတြက သိမ္း နန္းေတာ္ကိုစစ္တပ္ကသိမ္းနဲ႔ မင္းတုန္းဘုရင္မ်ား ျမင္ရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ားရင္ထုမနာျဖစ္လိုက္မလဲလို႔ေတာင္ေတြးမိပါတယ္။
ေရွးေဟာင္းသမိုင္း၀င္အေဆာက္အအုံေတြျဖစ္တဲ့ မႏၲေလးေစ်းခ်ိဳေတာ္နဲ မႏၲေလးဘူတာၾကီး အပါအ၀င္ သမိုင္း၀င္အေဆာက္အအုံေတြကိုလည္း ၿမိဳ႕ျပေခတ္မွီဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးဆိုၿပီးအေၾကာင္းျပ မူလေရွးေဟာင္းလက္ရာေတြကို ဖ်က္ဆီးေျပာင္းလဲၾကတယ္။ မႏၲေလးၿမိဳျပဖြ႕ံျဖိဳးလာေတာ့ ၃၅ လမ္းေပၚက ေဂၚယာသခ်ၤိဳင္း နဲ႔ ခရစ္ယာန္သခ်ၤဳိင္း၊ သိပၸံလမ္းနဲ႔ ရန္ကုန္-မႏၲေလးလမ္းေထာင့္မွာရွိတဲ့ ဆင္ျဖဴကန္သခ်ၤိင္းေတြကိုဖ်က္သိမ္းၿပီး ၿမိဳ႕ျပင္ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ ပထမပိုင္းေတာ့ ေဂၚယာသခ်ၤဳိင္းေနရာကို မန္းမႏၱလာ ဥယ်ာဥ္အျဖစ္ လုပ္ေပးခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ထိုေျမေနရာကြက္လပ္ကို အကြက္ရိုက္ လုံးခ်င္းအိမ္ယာေတြေဆာက္ၿပီးေရာင္းစားခဲ့ၾကတာ တစ္ၿမိဳ႕လုံးအသိျဖစ္ပါတယ္။
ဆင္ျဖဴကန္သခ်ၤဳိင္းကြင္းၾကီးကိုေတာ့ ပြဲလမ္း သဘင္ေတြ က်င္းပရာ ေနရာအျဖစ္ ျပဳလုပ္ ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကြင္းထဲမွာပဲ အထက္ ျမန္မာျပည္ ႏြားလွည္းနဲ႔ ႏြားအလွ ၿပိဳင္ပြဲ၊ ပန္းဆယ္မ်ိဳး ျပပြဲ ၿပိဳင္ပြဲေတြ၊ သစ္သီး၀လံ ပန္းမန္ျပပြဲ ၿပိဳင္ပြဲေတြစတဲ့ ပြဲလမ္းသဘင္ အခမ္းအနားေတြကို ခမ္းခမ္းနားနား က်င္းပခဲ့ၾကတာပါ။ မန္းရာျပည့္ကြင္းၾကီးမရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္း ဆင္ျဖဴကန္ကြင္းဟာ မႏၲေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ လူထုကြင္းျပင္ၾကီးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ကစၿပီး ဆင္ျဖဴကန္ ကြင္းႀကီးအား မႏၲေလးစည္ပင္က စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြကို အပိုင္းပိုင္းဖ်က္ၿပီးငွားရမ္းခဲ့လို႔ စင္တင္ ေတးဂီတေတြဆိုင္ေတြဖြင့္၊ စားေသာက္ဆိုင္ေတြဖြင့္၊ ေဂါက္သီး ေလ့က်င့္ေရးကြင္းေတြ၊ ကားေမာင္းသင္ကြင္းေတြ အျဖစ္ေျပာင္းလဲခဲ့ပါတယ္။ ယေန႔ထိငွား၇မ္းထားဆဲလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုငွားရမ္းထားတယ္၊ ဘယ္ေစ်းႏႈန္းနဲ႔ငွားရမ္းထားတယ္၊ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ငွားထားတယ္ ဆိုတာ ၿမိဳ႕ခံျပည္သူေတြမသိရွိရပါဘူး။
နာမည္ၾကီးကမၻာေက်ာ္ ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ေႏြမိုးေဆာင္းသုံးပန္လွတဲ့ ေတာင္သမန္အင္းနဲ႔ ဦးပိန္တံတားဟာလည္း တႏွစ္ပတ္လုံး ေရအျမဲရွိတဲ့ ငါးေမြးကန္ၾကီးျပဳလုပ္လိုက္ၾကသလို၊ ပ်က္စီးသြားတဲ့ အခန္းေတြေနရာမွာလည္း ကြန္ကရစ္တိုင္ေတြနဲ႔အစားထိုးလိုက္လို႔ အင္မတန္ရုပ္ဆိုးအက်ဥ္းတန္သြားခဲ့ပါတယ္။
အသစ္ေဖာ္ထုတ္ခဲ့တဲ့ မႏၲေလးကန္ေတာ္ၾကီးဟာလည္း ကန္ထဲမွာ ငါးေမြးျမဴေရး လုပ္ငန္းေတြလုပ္ၾက၊ စင္တင္ ေတးဂီတေတြ၊ ကာရာအိုေကဆိုင္ေတြ၊ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ ဖြင့္လွစ္ခဲ့တာေၾကာင့္ လူအမ်ားစု ျဖစ္တဲ့ အေျခခံ လူတန္းစား ၿမိဳ႕ေနလူထု အတြက္ အပန္းေျဖ စရာေနရာ မျဖစ္ခဲ့ပဲ လူကုံတန္ေတြ အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ အပန္းေျဖစရာ ေနရာတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
မႏၲေလးအာဏာပိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတြဟာ စီမံကိန္းမ်ား လုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ေဆာင္တဲ့အခါမွာ ၿမိဳ႕ေနလူထုသေဘာထားကို အေလးထားေမးျမန္းခ်င္း ပြင့္လင္းျမင္သာမႈရွိစြာ ခ်ျပခ်င္းလုံး၀မရွိသေလာက္ေတြ႔ရပါတယ္။ ယခုအသစ္တည္ေဆာက္ထားတဲ့ သိပၸံလမ္းေတာင္ဘက္မွာရွိတဲ့ မဂၤလာမႏၲေလးၿမိဳ႕ေတာ္ စီမံကိန္းဟာလည္း ပြင့္လင္းျမင္သာမႈလုံး၀မရွိခဲ့ပါဘူး။ မန္းေလးစည္ပင္သာယာက ေျမေနရာစိုက္ၿပီး၊ နယူးစတားလိုက္ ကုမၸဏီကေငြထုတ္ကာ အက်ိဳးတူပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တယ္လို႔သိရွိရပါတယ္။ ဘယ္လိုအက်ိဳးတူပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တာလဲ၊ အက်ိဳးအျမတ္ဘယ္လိုခြဲယူတာလဲ စတဲ့ စာခ်ဳပ္ပါအခ်က္အလက္မ်ားကိုယေန႔ထိ ျပည္သူကိုခ်ျပတာလုံး၀မရွိပါဘူး။ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ တင္ျပဆုံးျဖတ္ခ်က္ယူခဲ့သလားဆိုတာလည္း မသိရွိရပါဘူး။ ဒီေလာက္ၾကီးမားတဲ့စီမံကိန္းကို ပြင့္လင္းျမင္သာစြာမလုပ္ခဲ့တာ အ့ံၾသစရာေကာင္းလြန္းလွပါတယ္။ အဂတိတ၇ားကင္းကင္းရွင္းရွင္းနဲ႔ မွန္ကန္စြာေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္ဆိုရင္ ျပည္သူကို အသိေပးခ်မျပရဲစရာ လုံး၀မရွိဘူးလို႔ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ထိုမဂၤလာမႏၲေလးၿမိဳ႔ေတာ္စီမံကိန္းဟာလည္း အေျခခံၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြအတြက္ ေတာ့မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆိုေတာ့ တိုက္ခန္းတစ္ခန္းကို သိန္းေထာင္ခ်ီတန္တဲ့အတြက္ လူလက္တန္းစားေတြနဲ အေျခခံလူတန္းစားေတြအတြက္ အနားေတာင္မသီႏိုင္ပါဘူး။ ဘယ္သူေတြအတြက္ျဖစ္ခဲ့လည္းဆိုေတာ့ အားလုံးသိၾကတဲ့အတိုင္း ေပါက္ေဖာ္ၾကီးတို႔အတြက္ပဲျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီတစ္ခ်က္ကို ၾကည့္ခ်င္းအားျဖင့္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ကို တရုတ္ေတြဘယ္လိုလြမ္းမိုးသြားတယ္ဆိုတာကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ရမွာလည္းျဖစ္ပါတယ္။ အေျဖကေတာ့ဒါပါပဲ။ ရွိသမွ်ေနရာလြတ္ေတြကို အိမ္ရာ၊တိုက္ခန္းေတြေဆာက္ၿပီးေရာင္းခ်ခဲ့လိုက္ေတာ့ ဘယ္ကရလာတဲ့မွန္းမသိတဲ့ ေငြေတြနဲ႔ ခ်မ္းသာလာတဲ့ တရုတ္လက္တြလက္ေရာက္ရွိသြားခဲ့တာပါပဲ။ ဒါဟာ မႏၲေလးၿမိဳ႕ကို တရုတ္ေတြလြမ္းမိုး၀ါးမ်ိဳသြားတာေတြရဲ႕ အဓိကအခ်က္ေတြပါပဲ။
မဂၤလာမႏၲေလးစီမံကိန္း ေဘးကပ္လ်က္မွာရွိတဲ့ သိပၸံလမ္းေထာင့္က ေျမကြက္လပ္ကိုလည္း ဂရိတ္ေ၀ါကုမၸဏီက ယူကလစ္ပင္၊ ၾကံပင္၊ ငွက္ေျပာပင္စတဲ့ အပင္မ်ားစိုက္ၿပီး ၾကိဳဖ်ာခင္းထားတာေတြ႔ရပါတယ္။ ငွာရမ္းထားတာလား၊ ေရာင္းခ်လိုက္တာလား ဘာလားဆိုတာေတာ့လုံး၀မသိရွိရပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး သိပၸံလမ္းနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၇ြာၾကားမွာရွိတဲ့ ေျမကြက္လပ္ေနရာမွာလည္း စီမံကိန္းၾကီးၾကီးမားမားေဆာင္၇ြက္ေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ ဘာဆိုင္းဘုတ္မွတပ္ထားတာမေတြ႔ရပါဘူး။ ကြန္ဗက္ရွင္းစင္တာေဆာက္ေနတာလို႔ေတာ့ အမ်ားေျပာသံအရသိရွိရပါတယ္။ ဒီစီမံကိန္းေဆာင္ရြက္တဲ့ေနရာမွာလည္း ဘယ္လိုတင္ဒါေခၚယူတယ္၊ ဘယ္ကုမၼဏီကလုပ္ပိုင္ခြင့္ရသြားတယ္၊ ဘယ္ေလာက္အကုန္အက်ခံလုပ္မယ္စတာေတြကို လုံး၀ထုတ္ေဖာ္မေျပာတာေတြ႔ရပါတယ္။ အဲ့စီမံကိန္းမွာ အ့ံၾသစရာေတြ႔ရတာတစ္ခုကေတာ့ ဓာတ္ပုံမရိုက္ရဆိုၿပီးတားျမစ္ထားတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ပါပဲ။ ဒါကိုၾကည့္ခ်င္းအားျဖင့္ ဘယ္ေလာက္ပြင့္လင္းျမင္သာမႈရွိမရွိဆိုတာ ေတြ႔ျမင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
အထက္ပါျဖစ္စဥ္ေတြကိုၾကည့္ရင္ ေခတ္အဆက္ဆက္ မန္းေလးၿမိဳ႕အုပ္ခ်ဳပ္သူအာဏာပိုင္ေတြဟာ ခရုိနီစီးပြားေရးလုပ္ငန္ရွင္ေတြနဲ႔ပူးေပါင္းၿပီး မွန္သလားမွားသလား၊ မဲသလားျဖဴသလား၊ တရားသလားမတရားသလား မႏၲေလးၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြ မသိရပဲ မန္းေလးၿမိဳ႕ကို လုိသလိုပံုဖ်က္ခဲ့ၾကတာ အထင္းသားေတြ႔ျမင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာကၽြန္ေတာ္တစ္ခုေျပာခ်င္တာတစ္ခုက မႏၲေလးၿမိဳ႕ကိုအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ လူၾကီးမင္းမ်ား တရားနည္းလမ္းတက်မွန္ကန္စြာလုပ္တာ ဟုတ္မဟုတ္မသိရပဲ လုပ္ခ်င္သလို လုပ္ခြင့္ရေနခ်င္းဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မီဒီယာသမားေတြရဲ႕ေဖာ္ထုတ္ေထာက္ျပႏိုင္မႈ၊ မႏၲေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ ျပည္သူကိုကိုယ္စားျပဳပါတယ္ဆိုတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ႔ အားနည္းခ်က္၊ လိုအပ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္လို႔ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ဘ၀ရွင္မင္းတရား မင္းတုန္းမင္းတည္ခဲ့တဲ့ မႏၲေလးၿမိဳ႕ၾကီး ကမၻာတည္သ၍ထာ၀ရတည္တံ့ႏိုင္ဖို႔၊ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈေနာက္ဆုံးခံတပ္ၾကီး မၿပိဳလဲသြားေရး၊ မင္းတုန္းမင္းတည္ခဲ့တဲ့နန္းၿမိဳ႕ဟာ မင္းတုံးမင္းမ်ား လက္ေအာက္ေရာက္မွ ဖ်က္စီးခံရတဲ့အေျခအေနကေန ကာကြယ္ႏိုင္ေရး၊ တိုင္းတစ္ပါးသားတို႔ရဲ႕ လြမး္မိုး၀ါးမ်ိဳသြားျခင္းမွ ကာကြယ္ေ၇းအတြက္ မင္းတုန္းမင္းရဲ႕ ျပည္သူျပည္သားေတြျဖစ္တဲ့ မႏၲေလးသားေတြမွာ သမိုင္းေပးတာ၀န္အေနနဲ႔ လုံး၀တာ၀န္ရွိေနပါတယ္။ မႏၲေလးအနာဂတ္ကို မႏၲေလးသားေတြပဲထုဆစ္ၾကမယ္လို႔ ရင္၀ယ္ပိုက္ၿပီး ယေန႔ကစလို႔ အာလုံး၀ိုင္း၀န္း ၾကိဳစားၾကပါစို႔. . . . .
- ေက်ာ္ၾကီး (MDY)
http://www.tomorrow.com.mm/?q=articles/1198
No comments:
Post a Comment