ခ်မ္းျမသာစည္ ေလယာဥ္ကြင္းကိုမွ လိုခ်င္တဲ့ သမီးေတာ္ (သမီးေတာ္ရာဇ၀င္ - ၂၀) - လက္ေစာင္းထက္

သမီးေတာ္ရာဇ၀င္ ဇာတ္လမ္းေတြ ေရးေနတာဟာ အာဏာရွင္ဆိုတာ ဘယ္လိုလူစားမ်ိဳးလဲ။ အာဏာရွင္နဲ႔ ပတ္သက္သူေတြ ဟာ အထိန္းအကြပ္မရွိ ဘယ္လို ဆိုးသြမ္းခဲ့ၾကသလဲ။ တိုင္းျပည္မ်က္ႏွာ လူမ်ိဳးမ်က္ႏွာ မၾကည့္ဘဲ ထင္ရာ ဘယ္လို စိုင္းခဲ့ၾကသလဲဆိုတာ အမ်ားျပည္သူ သိေအာင္ ထုတ္ေဖာ္ ေရးသားျခင္းပဲ ျဖစ္တယ္။

အာဏာရွင္ေခတ္မွာ တာ၀န္ရွိသူေတြက ဒီဇာတ္လမ္းေတြကို ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပၾကတာလည္း ျဖစ္တယ္။ တစ္ခ်ိန္မွာ ဘယ္ေလာက္ အာဏာေတြရွိၿပီး လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ႏိုင္ခဲ့ၾကေပမဲ့ သမိုင္းမွာ မွတ္တမ္း တင္ခံရမယ္ဆိုတာ သိေစခ်င္လို႔ ေရးျပတာ ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုေရးတဲ့ အတြက္ က်န္တဲ့ အစိုးရ တာ၀န္ရွိသူေတြ (အထူးသျဖင့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရွိတဲ့သူေတြ)က သူတို႔ သားသမီးေတြကို ထိန္းေက်ာင္းၾကလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ အရင္းအျမစ္ေတြကို ေယာကၡမ အေမြေပးသလို သေဘာထားၿပီး အိတ္ထဲ ထည့္ၾကရင္ျဖင့္ ေနာက္ထပ္ သားေတာ္ရာဇ၀င္တို႔ ဘာတို႔ပါ ျပည္သူ႔ေရွ႕ေမွာက္ ေရာက္လာဖို႔ ရွိေၾကာင္းပါ။ ဒီစာေရးတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ဘာစနစ္နဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ေနာင္ မင္းလုပ္ အုပ္ခ်ဳပ္မဲ့ သူေတြက မိမိတို႔ရဲ႕ သားသမီးေတြကို ထိန္းေက်ာင္း သြန္သင္ႏိုင္တတ္ေစဖို႔ ရည္ရြယ္ေရးသားရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းပါ။

ေျပာရရင္ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႕ ဖ်က္သိမ္းလိုက္ခ်ိန္မွာ Check & Balance စနစ္ပ်က္ၿပီး အစိုးရ အဖြဲ႕၀င္ေတြဟာ လြတ္လပ္စြာ လာဘ္စားခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ႂကြား၀ါခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ေမာက္မာခြင့္ေတြ ရခဲ့ၾကပါတယ္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ကေန ၂၀၁၀ ၾကား ေျခာက္ႏွစ္တာ ကာလမွာ ၀န္ႀကီး၀န္ကေလးေတြဟာ သူတို႔ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ အိမ္အလံုးေရကိုေတာင္ မမွတ္မိတဲ့အထိ လာဘ္စားခဲ့ၾက ပါတယ္။ ၀န္ႀကီးတစ္ပါးဆိုရင္ ရန္ကုန္မွာတင္ အိမ္အလံုး သံုးဆယ္ေက်ာ္ ရွိပါသတဲ့။ ေနာက္၀န္ႀကီးတစ္ပါး ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအႏွံ႕ အိမ္အလံုး တစ္ရာေက်ာ္ပါသတဲ့။ ၀န္ႀကီး၀န္ကေလးေတြ၊ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ၊ ၫႊန္ခ်ဳပ္ေတြ ဦးေဆာင္ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးေတြရဲ႕ သားသမီးေတြကလည္း ေဒၚလာ တစ္သန္းတန္ ဇိမ္ခံကားေတြ ၿပိဳင္ကားေတြနဲ႔ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ ကဲခ်င္တိုင္း ကဲခဲ့ၾကပါတယ္။ အခုကာလအထိ လူႀကီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနသူ (အဲဒီေခတ္ကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေပါ့)ရဲ႕ သားဆို ေျမနီကုန္းမွာ ၿပိဳင္ကား ၿပိဳင္ေမာင္းရင္း လူတစ္ေယာက္ကို ေသေအာင္ တိုက္ခဲ့ပါတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရး မရွိေတာ့တဲ့ ကာလျဖစ္လို႔ ဘာအသံမွ မထြက္ဘဲ ၿပီးသြားခဲ့တယ္။ အေရွ႕ေတာင္ အာရွမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အဆင္းရဲ အမြဲေတဆံုး ႏိုင္ငံျဖစ္ေပမဲ့ အစိုးရ အဖြဲ႕၀င္ေတြရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈကေတာ့ အေရွ႕ေတာင္ အာရွမွာ အခ်မ္းသာဆံုး ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဇိမ္ခံကားေတြကို ဘယ္လိုသြင္းသလဲဆိုရင္ ႏိုင္ငံျခားကေန ေလယာဥ္ေတြနဲ႔ သယ္ၿပီး ထိုင္းႏိုင္ငံကိုေရာက္၊ အဲဒီကမွ နယ္စပ္ကေန သြင္းၾကတာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ထိုင္းႏိုင္ငံက သူေဌးႀကီး သူေဌးငယ္ေတြဟာ သူတို႔ မစီးႏိုင္တဲ့ ကားေတြကို ျမန္မာေတြ စီးႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး ရင္သပ္႐ႈေမာ လာၾကည့္ၾကရပါသတဲ့။ ဒီေတာ့ ၂၀၀၄ နဲ႔ ၂၀၁၀ၾကားမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အရင္းအျမစ္ေတြကို အိတ္ထဲ ထည့္ခဲ့သလဲ ဆိုတာ ေပၚတာေပါ့ဗ်ာ။

အခုေရးမွာကေတာ့ ၂၀၁၀ မေရာက္ခင္ ကာလကေလးက ျဖစ္ရပ္တစ္ခုပါ။ ဒီျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ သူ႔ကိုယ္သူ သမၼတ ျဖစ္ရမယ္လို႔ မွန္းထားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဟာ သမၼတ ျဖစ္ခြင့္နဲ႔ လြဲခဲ့ပါတယ္။ ဇာတ္လမ္း အစကေတာ့ သမီးေတာ္ေတြပါပဲ။ တစ္ရက္မွာ မႏၱေလး စစ္တိုင္းမွဴးက ေနျပည္ေတာ္ စစ္႐ံုးကို ကေသာကေမ်ာ ေရာက္လာပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ အာဏာရွင္ႀကီးရဲ႕ သမီးေတာ္ အႀကီး (လံုၿခံဳေရး စကား၀ွက္အရဆိုရင္ လမင္း(၁))က မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ေတာင္းဆိုမႈ တစ္ခုကို ျပဳလိုက္လို႔ပါ။ ဒါကေတာ့ ေလာေလာဆယ္ အသံုးမျပဳဘဲ ရပ္ဆိုင္းထားတဲ့ မႏၱေလး ခ်မ္းျမသာစည္ ေလယာဥ္ကြင္း ဧရိယာႀကီး တစ္ခုလံုးကို သူတို႔မိသားစု ဘ၀ေနာင္ေရး အတြက္ သူ႔ဖခင္ အာဏာရွင္ႀကီး နာမည္နဲ႔ လြဲေပးဖို႔ပါပဲ။ ေလယာဥ္ကြင္း တစ္ခုဆိုတာ နည္းတဲ့ အက်ယ္အ၀န္း မဟုတ္ပါဘူး။ မႏၱေလး ခ်မ္းျမသာစည္ ေလယာဥ္ကြင္းဆိုရင္ ဧရိယာ အက်ယ္အ၀န္း ဧက ၃၆၀ ရွိပါတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ မသံုးစြဲေပမဲ့ ျပည္တြင္းမွာ ေလေၾကာင္း ခရီးသြား လုပ္ငန္း ဖြံ႕ၿဖိဳးလာရင္ အသင့္သံုးႏိုင္တဲ့ ျပည္တြင္း ေလဆိပ္ တစ္ခုလည္း ျဖစ္တယ္။ ဒါႀကီးကို မိသားစုအတြက္ အပိုင္လြဲေပးဖို႔ လာေတာင္းဆိုတဲ့ အတြက္ တိုင္းမွဴးမွာ ေခါင္းဆင္နင္းေတာ့တာပဲ။

ဒါေၾကာင့္ ေနျပည္ေတာ္ စစ္႐ံုးကိုလာၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တစ္ဦးကို လာတင္ျပပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးလဲ အေတာ္ေ ခါင္းစားသြားတယ္။ ျဖစ္မွမျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥကိုး။ တစ္ခ်ိန္ၾကရင္ ဒီကိစၥကေန မီးခိုးႂကြက္ေလွ်ာက္ လိုက္ၿပီး တစ္ျခား ကိစၥေတြပါ ေပၚသြားႏိုင္သလို ဒီကိစၥေၾကာင့္ ဆူပူမႈလည္း ျဖစ္သြားႏိုင္တာကိုး။ ဒီေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးက ခ်မ္ျမသာစည္ ေလဆိပ္နားမွာ လမ္းမႀကီးတန္းေပၚမွာ ေျမကြက္ ဆယ္ကြက္ ေဖာ္ထုတ္ၿပီး အဲဒီမိသားစုကို ေပးလိုက္တယ္။ တစ္ကြက္ကို သိန္းႏွစ္ေသာင္းေလာက္ တန္တဲ့ ေျမကြက္ ဆယ္ကြက္ဆိုေတာ့ စုစုေပါင္း တန္ဖိုးက အေမရိကန္ ေဒၚလာ သန္း ၂၀ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီေလာက္ပဲ ေပးရမလား ဆိုၿပီး သမီးေတာ္က အမ်က္ေတာ္ ရွသြားပါတယ္။ သမီးေတာ္ အမ်က္ေတာ္ရွရင္ ဖခမည္းေတာ္ကလည္း အမ်က္ေတာ္ ရွတတ္တာမိုလို႔ ဇာတ္ေပါင္းခ်ိန္မွာ အဲဒီဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဟာ ပထမဆံုး ဒီမိုကေရစီ သမၼတ ျဖစ္ခြင့္နဲ႔ လြဲသြားပါေတာ့တယ္။ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ အေၾကာင္းျပခ်က္ ေပးတာကေတာ့ အဲဒီဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ သားေတြက စီးပြားေရး ေသာင္းက်န္းတယ္။ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ တင္ျပရရင္ အခက္ေတြ႕လိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ျခား ရာထူးပဲ ယူေစသတည္းေပါ့ဗ်ာ။ အျဖစ္မွန္ကေတာ့ မႏၲေလး ခ်မ္းျမသာစည္ ေလဆိပ္ႀကီးနဲ႔ သမၼတ ရာထူးကို လဲလိုက္ရတာပါ။ ဒီကိစၥဟာ ကာယကံရွင္ မိသားစုႏွစ္စုပဲ သိေပမဲ့ ဘယ္ကေန ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး လက္ေစာင္းထက္ဆီ ေရာက္လာသလဲေတာ့ မသိပါဘူးဗ်ာ။

ဇာတ္ေပါင္းရရင္ျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးခ်ိန္မွာ အဲဒီမႏၲေလး စစ္တိုင္းမွဴးလဲျပဳတ္၊ သမၼတ မွန္းထားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးလဲ သမၼတ ရာထူးနဲ႔လြဲနဲ႔ အာဏာရွင္ႀကီးနဲ႔ သူ႔ရဲ႕သမီးေတာ္ေတြက သူတို႔ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး အမ်က္ေဒါသကို ျပသြားၾကေလရဲ႕ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ ခ်မ္းျမသာစည္ ေလဆိပ္ႀကီးကေတာ့ ျပည္တြင္း ေလေၾကာင္းလိုင္းေတြ အတြက္ အေျခစိုက္ဖို႔ ပို႔ေဆာင္ေရး ၀န္ႀကီးဌာနပိုင္ အျဖစ္ အခုထိ က်န္ေနတာကိုေတာ့ အဲဒီဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးနဲ႔ အဲဒီစစ္တိုင္းမွဴးကို ေက်းဇူးတင္ရပါလိမ့္မယ္။ အခုလဲ တစ္ခ်ိဳ႕ လူႀကီးသားသမီးေတြက ဘာအလုပ္လုိခ်င္ လိုခ်င္ ေဒၚလာတစ္သန္းနဲ႔ မိဘလုပ္ကိုင္ခြင့္ကို ေရာင္းစားေနၾကဆဲပါ။ အာဏာရွင္စနစ္ မရွိေတာ့ေပမဲ့ အဲဒီတုန္းက အေငြ႕အသက္ေတြကေတာ့ က်န္ဆဲပါပဲ ဗ်ာ။

လက္ေစာင္းထက္
http://www.tomorrow.com.mm/?q=articles/1227