စားပြဲထိုးဘဝက ေမာ္ဒယ္လ္ ျဖစ္လာသူ ရွမ္းမေလး နမ္းႏြတ္နဲ႔ အင္တာဗ်ဴးး

ထုိင္းႏုိင္ငံ ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕ရဲ႕ လက္ပ္ယန္းဆုိတဲ့ စားေသာက္ဆုိင္မွာ ငါးႏွစ္နီးပါးၾကာေအာင္ စားပြဲထုိး အလုပ္လုပ္ေနရင္း အခုအခါမွာေတာ့ စားပြဲထုိးအလုပ္အျပင္ ထုိင္းႏုိင္ငံရဲ႕ အြန္လုိင္းေရွာ့ပင္း (Online shopping) ေတြမွာ ေမာ္ဒယ္လ္ တေယာက္အေနနဲ႔ လူသိမ်ား ထင္ရွားလာသူ နမ္းႏြတ္ဆုိတဲ့ ရွမ္းတုိင္းရင္းသူေလးဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံကေန လြန္ခဲ့တဲ့ ၇ ႏွစ္ေက်ာ္ ၈ ႏွစ္ကာလ၊ သူ႔အသက္ ၁၇ ႏွစ္အရြယ္ကတည္းက ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕မွာ အလုပ္လုပ္ကိုင္ဖို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ အသက္ ၂၅ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ နမ္းႏြတ္ဟာ သူ႔ရဲ႕ သဘာ၀ကေပးတဲ့ ေခ်ာေမာလွပတဲ့ ရုပ္သြင္ျပင္ ေၾကာင့္အျပင္ အခုလုိ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ ေအာက္ေျခ အလုပ္သမားဘ၀နဲ႔ ရပ္တည္ခ့ဲရာကေန အြန္လုိင္းစာမ်က္ႏွာထက္ နာမည္ေက်ာ္ၾကားလာမႈ ေတြေၾကာင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံရဲ႕ နာမည္ႀကီး ရုပ္သံသတင္းဌာနေတြရဲ႕ အင္တာဗ်ဴးက႑ေတြမွာပါ သူ႔အေၾကာင္းကုိ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းျခင္းေတြ လက္ခံလာရပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပုိင္း ေတာင္ႀကီးနဲ႔ ဆီဆုိင္ ၾကားမွာရွိတဲ့ ကြန္နန္္းရြာေလးမွာ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဆယ္တန္းပညာအထိ သင္ၾကားခဲ့ကာ ဆယ္တန္း က်တဲ့အခါမွာေတာ့ မိသားစုစီးပြားေရး အေျခအေနေၾကာင့္ သူအသက္ ၇ ႏွစ္အရြယ္ကတည္းက ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕မွာ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ကုိင္ေနတဲ့ သူ႔မိခင္ထံ လုိက္လာၿပီး အလုပ္လုပ္ခဲ့တာလုိ႔ သိရပါတယ္။ ေမြးခ်င္းညီအမ ၃ ေယာက္မွာ အငယ္ဆုံးသမီးျဖစ္တဲ့ နမ္းႏြတ္ဟာ ျမန္မာျပည္နဲ႔ အလွမ္းေ၀းကြာခဲ့ရတဲ့အျပင္ တုိင္းရင္းသူလည္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ ျမန္မာစကားကုိ ႀကိဳးစားအားယူၿပီး မစပ္စု ေမးျမန္းခဲ့သမွ် ေျပာျပသြားခဲ့ပါတယ္။ နမ္းႏြတ္ရဲ႕ ရုန္းကန္ခဲ့ရတဲ့ အတိတ္အေၾကာင္းေတြနဲ႔ သူ႔ရဲ႕လက္ရွိဘ၀ တစိတ္တေဒသ အေၾကာင္းေတြကုိ သူ႔စကားေတြအတိုင္း ေဖာ္ျပ ေပးလုိက္ ပါတယ္။
ေမး။ ။ ဘယ္လုိစိတ္ကူး ဘယ္လုိအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ဒီ ခ်င္းမုိင္ကုိ လာျဖစ္ခဲ့ရတာလဲ။
ေျဖ။ ။ အေမက ဒီမွာေနၿပီးေတာ့ ပုိက္ဆံပုိ႔ေပးရတယ္။ က်မ ေက်ာင္းတက္ဖုိ႔ အေမက ပုိက္ဆံပုိ႔ေပးရတယ္။ အဲဒီေတာ့ အေမ့ကုိသနားတယ္။ အေမက အလုပ္အရမ္းလုပ္ၿပီး ပုိ႔ေပးေနရေတာ့ ကုိ္ယ္ကုိယ္တုိင္ကလည္း အသက္ ႀကီးၿပီေပ့ါ။ ဆယ္တန္းလည္း က်ေရာ ၁၇ ႏွစ္ဆုိေတာ့ အလုပ္လုပ္ရေတာ့မယ္ဆုိၿပီး ထြက္လာတာ။ အလုပ္အကုိင္ေကာင္းရင္ ပုိက္ဆံကုိ အိမ္ပုိ႔ေပးမယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ကူးနဲ႔ လာခဲ့တာပါ။ သိတဲ့အတုိင္းပဲေလ အဲဒီဘက္မွာက အလုပ္ေတြ ရွားပါးတယ္။ ပုိက္ဆံေတြ ရွားပါးတယ္ဆုိေတာ့ ဒီကုိပဲ လာၾကတယ္။
ေမး။ ။ ခ်င္းမုိင္ကုိ စစေရာက္ခ်င္းမွာ ဘယ္လုိ အလုပ္အကုိင္မ်ိဳးေတြကုိ လုပ္ကုိင္ခဲ့ရလဲ။
ေျဖ။ ။ စစ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း တလေလာက္အၾကာမွ အိမ္ေဖာ္ စလုပ္ရတယ္။ သူမ်ားႏိုင္ငံရဲ႕ အတန္းစာလည္း မတတ္ဘူး။ စကားလည္း မတတ္ဘူးဆုိေတာ့ အခက္အခဲေတြရွိတယ္။ သူမ်ားနဲ႔ စကားေျပာေတာ့လည္း နားမလည္ဘူးဆုိေတာ့ အိမ္ေဖာ္ပဲ သြားလုပ္ပါတယ္။ အိမ္ေဖာ္က စကားသိပ္မေျပာရဘူးေလ။ သူမ်ား ခုိင္းတာေတာ့ နည္းနည္း နားလည္ တယ္ေပ့ါ။ နားမလည္ရင္လည္း အေမ့ကုိေမးတယ္။ အိမ္ေဖာ္အလုပ္ကုိ တႏွစ္ေလာက္ၾကာတယ္။ ၿပီးေတာ့ စားေသာက္ဆုိင္ မွာလည္း ထမင္းဟင္းခ်က္ရတယ္။ အလုပ္အစုံပဲ လုပ္ဖူးပါတယ္။
ေမး။ ။ ဒီလုိ အလုပ္ေတြ လုပ္ရတဲ့အခါမွာ ဘယ္လုိအခက္အခဲေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရလဲ။
ေျဖ။ ။ အခက္အခဲ ဆုိတာေတာ့ အားလုံးပဲ ေတြ႔ၾကမွာေပ့ါေနာ္။ ပန္းကန္ေဆးတာေရာ၊ ငွက္တူးတာေရာ အကုန္လုံးေပါ့၊ အစစအရာရာ အကုန္လုံး လုပ္ရတယ္။ သူမ်ားရဲ႕အက်ႌအ၀တ္အစား၊ အတြင္းခံကအစ အကုန္လုံး ေလွ်ာ္ေပးခဲ့ရတယ္။ သူမ်ားခုိင္းတာ အကုန္လုံး လုပ္ရတယ္။ ပိုက္ဆံ ရခ်င္တာကုိး။ တခါတေလ အလုပ္က မေကာင္းဘူး။ အိမ္ေဖာ္ သြားလုပ္ တာလည္း အိမ္ရွင္က ႏွိမ္ၿပီးဆက္ဆံတယ္။ သူတုိ႔က ဘယ္ကလာတုန္း ေမးရင္ ျမန္မာျပည္က လာတယ္ဆုိရင္ သူတုိ႔က တအား ခုိင္းခ်င္တယ္။ မလုပ္ႏုိင္တာေတြလည္း ခုိင္းတယ္။ မေကာင္းတဲ့သူနဲ႔ သြားေတြ႔ရင္ အဲဒီလုိခံရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မက ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ဒီဆုိင္မွာ အလုပ္ရတယ္။ ဒီဆုိင္က သူေဌးက သေဘာေကာင္းတယ္။ အခု ဒီဆုိင္မွာ ငါးႏွစ္ရွိၿပီ။ မိသားစုလုိျဖစ္ေနၿပီ။ သူေဌးကုိလည္း က်မတုိ႔က အေမ၊ အေဖ လုိ႔ပဲ ေခၚတယ္။
ေမး။ ။ အခု ဒီလက္ပ္ယန္း စားေသာက္ဆုိင္မွာ တေန႔ ဘယ္ႏွနာရီ အလုပ္လုပ္ရလဲ။ ပုိက္ဆံဘယ္ေလာက္ရလဲ။
ေျဖ။ ။ ဆုိင္အလုပ္က မနက္ ၁၁ နာရီကေန ည ၉ နာရီ အထိပါ။ တေန႔ကုိ ဘတ္သုံးရာရပါတယ္။ သႀကၤန္တုိ႔၊ သီတင္းကၽြတ္၊ တန္ေဆာင္မုန္း အခ်ိန္တို႔ဆိုလည္း မုန္႔ဖုိး တေထာင္ ႏွစ္ေထာင္ အဲလုိေပးပါတယ္။
ေမး။ ။ အဲလုိ အလုပ္ေတြလုပ္ကုိင္ခဲ့ရာကေန ထုိင္းႏုိင္ငံရဲ႕ ဓာတ္ပုံေမာ္ဒယ္လ္အျဖစ္ ဘယ္လုိေၾကာင့္ လုပ္ျဖစ္ခဲ့ ရတာလဲ။ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒီဆုိင္ကုိလာတဲ့ ဧည့္သည္ေတြက မ်ားတယ္ေလ။ အဲဒီမွာမွ လာတဲ့ အစ္ကုိႀကီးတေယာက္က ငါ ဓာတ္ပုံေတြ ရုိက္ေနတယ္တဲ့၊ သူက ခ်င္းမုိင္က ဓာတ္ပုံဆရာ။ က်မကုိ ဓာတ္ပုံရုိက္ဖုိ႔ စိတ္၀င္စားသလားေပ့ါ။ အဲဒီလုိ လာေမးတယ္။ က်မက အဲဒီအလုပ္ေတြကုိ ၀ါသနာပါတယ္ေလ။ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ၀ါသနာပါတယ္။ ဓာတ္ပုံရုိက္ခ်င္တယ္၊ လွလွ ေခ်ာေခ်ာ ေလးလည္းျဖစ္ခ်င္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ စိတ္၀င္းစားတယ္လုိ႔ ဆုိေတာ့ သူက ဘယ္မွာသြားမရုိက္မလဲဆုိၿပီး လုပ္ရင္းနဲ႔က သူကလည္း ခ်င္းမုိင္က ဓာတ္ပုံဆရာအဖြဲ႕ေတြ၊ လူႀကီးေတြနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္။ က်မက ဓာတ္ပုံ ရုိက္ခ်င္တယ္၊ ၀ါသနာပါတယ္ဆိုၿပီး လာရုိက္ၾကည့္လုိ႔ ရမလားေပ့ါ။ အဲဒီလုိ မိတ္ဆက္ေပးရင္းနဲ႔ အခုလုိျဖစ္လာတာပါ။ တလကုိ သုံးေလးရက္ေလာက္ သြားရုိက္ရတယ္။ ဆုိ္င္က တလကုိ တရက္ပဲ ပိတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မက ဓာတ္ပုံသြား ရုိက္မယ္ဆုိရင္ တလကုိ ေလးရက္ေလာက္ ဆုိင္အလုပ္ကုိ နားရပါတယ္။ ဓာတ္ပုံ ေမာ္ဒယ္လ္ အလုပ္လုပ္ လာတာ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ပါၿပီ။
ေမး။ ။ ဘယ္လုိေၾကာ္ျငာေတြအတြက္ ဓာတ္ပုံေတြ ဓာတ္ပုံေတြရုိက္ေပးခဲ့ရလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒီမွာက အြန္လုိင္းက တအား ေခတ္စားတယ္ေလ။ အြန္လုိင္းမွာေရာင္းတဲ့ အ၀တ္အစားေတြ၊ ကလစ္ေတြ အစုံေပ့ါ။ အဲဒီလုိမ်ိဳးအတြက္ ေမာ္ဒယ္လ္အေနနဲ႔ ရုိက္ေပးရတာပါ။ ဒီ ခ်င္းမုိင္မွာရွိတဲ့ သတင္းစာေတြ၊ ဂ်ာနယ္ေတြက လာၿပီးေတာ့ ဓာတ္ပုံရုိက္တယ္။ သတင္းလာလုပ္တယ္။ အင္တာဗ်ဴးေတြ လာလုပ္ၾကတယ္။
ေမး။ ။ သတင္းဌာနေတြက အင္တာလာဗ်ဳးၾကတယ္ဆုိေတာ့ ဘယ္သတင္းဌာနေတြလဲ။ သူတုိ႔က ဘာေတြေမးၾကလဲ။ ဘာေတြျပန္ေျဖျဖစ္လဲ။
ေျဖ။ ။ ထုိင္းတီဗီ Channel 3 နဲ႔ Channel 7 ၊ Channel 9 … ေနာက္ TNN Channel … အစုံပါပဲ။ သူတုိ႔က ဘယ္ကလာတုန္း၊ ဒီမွာ အလုပ္လုုပ္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီတုန္းလုိ႔ ေမးၾကတယ္။ ဒီလုိ ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုပ္လုပ္ၿပီး အခက္အခဲေတြ ဘယ္လုိ ျဖတ္ေက်ာ္သြားႏုိင္လဲေပ့ါ။ ဘာေၾကာင့္ ဒီထက္ပုိၿပီး ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြ သြားမလုပ္ ဘူးလားေပ့ါ။ ဘီယာငဲွ႔ၿပီး ေရာင္းရတဲ့ မိန္းကေလးေတြလုိ မလုပ္ဘူးလားေပ့ါ၊ အဲဒီမွာ ပုိက္ဆံ မ်ားမ်ားရတယ္ေလေပ့ါ။ အဲဒီလုိေတြ ေမးၾကတယ္။ က်မက ကုိယ့္အင္ကုိယ့္အားနဲ႔ပဲ လုပ္ခ်င္တယ္လုိ႔။ ဒီလုိလုပ္ေနလည္း ထမင္းစားေနရတယ္လုိ႔၊ မပင္ပန္းပါဘူးလုိ႔၊ ဒီလုိလုပ္လည္း လုပ္ႏိုင္ပါတယ္လုိ႔ ပုိက္ဆံအမ်ားႀကီးလည္း မေမွ်ာ္လင့္ပါဘူးလုိ႔၊ ဒီအလုပ္ကုိပဲ ေက်နပ္ပါတယ္လုိ႔ ေျပာျဖစ္ပါတယ္။ ဘီယာငဲွ႔တဲ့ မိန္းကေလးေတြက အ၀တ္အစားတုိတုိေလးေတြ ၀တ္ၿပီး ဧည့္သည္ ေယာက်္ားနဲ႔လည္း ထုိင္ေပးရတယ္။ ၿပီးေတာ့ မုန္႔ဖုိးရတယ္ေပ့ါ။ က်မတုိ႔ ေက်ာင္းေနတုန္းကဆုိရင္ ထမီေတာင္ အရွည္ႀကီး ၀တ္ခဲ့ရတာ။ ဒီလုိအ၀တ္အစားေတြ မရွိဘူးေပ့ါေနာ္။ သူမ်ား လက္ကုိင္တာ ဖက္တာ နမ္းတာလည္း မႀကိဳက္ဘူးေပ့ါ။ မလုပ္ႏုိင္ပါဘူးေပ့ါ။ ေနာက္ က်မတုိ႔ႏုိင္ငံမွာ ဒီလုိမ်ိဳးေတြ မသင္ထားခဲ့ဘူးလုိ႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္။
ေမး။ ။ အြန္လုိင္းေၾကာ္ျငာ ဓာတ္ပုံေတြေၾကာင့္ သတင္းဌာနေတြက အခုလိုလာၿပီး အင္တာဗ်ဳးတာေတြ ရွိလာေတာ့ နမ္းႏြတ္ကုိ ထုိင္းပရိတ္သတ္ေတြက ဘယ္ေလာက္အထိ သိလာၾကၿပီလဲ။ သူတုိ႔ကေရာ ဘယ္ေလာက္အထိ အားေပး ၾကလဲ။
ေျဖ။ ။ အခုက လူသိပိုမ်ားလာပါတယ္။ ဒီထုိင္းႏုိင္ငံက တီဗီခ်န္နယ္ေတြ အကုန္ုလုံးက သူတုိ႔ၾကားသိလာေတာ့ ဒီဆုုိ္င္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံက ရွမ္းပ်ိဳေမတေယာက္ အလုပ္လုပ္တယ္ေပ့ါ၊ ေမာ္ဒယ္လ္လည္း ျဖစ္ေနတယ္ေပ့ါ၊ သူမ်ားေတြက လူသိမ်ားလာတဲ့ အခါက်ေတာ့ လာၾကတယ္။ ဧည့္သည္ေတြ အကုန္လုံးလာၿပီး ဒီဆုိင္မွာလာၿပီး ဓာတ္ပုံေတြရုိက္ၾကတယ္။ ဓာတ္ပုံ လာရုိက္တာေတာ့ ေန႔တုိင္းပဲရွင့္။ သူတုိ႔က ျမန္မာျပည္ကလာတဲ့ ေကာင္မေလးလား ဓာတ္ပုံရုိက္ခ်င္လုိ႔ပါ ဆုိၿပီးေတာ့ေပ့ါ။ လွတယ္ေပ့ါ။ ဒီမွာ အလုပ္ႀကိဳးစားေပ့ါ ဆုိၿပီး အားေပးၾကတယ္။ ဒီ့ထက္ ႀကိဳးစားရင္ ဒီ့ထက္ ေအာင္ျမင္မယ္ေပ့ါ။ အခုလုိမ်ိဳးက ထုိင္းလူမ်ိဳးေတာင္ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ သူတုိ႔က ေျပာတယ္။ သမီးက ဒီမွာလာေနၿပီး ႀကိဳးစားေနတာ ဂုဏ္ယူဖုိ႔ေကာင္းတယ္ေပ့ါ။ အားေပးပါတယ္။ တျခားသူေတြက ဓာတ္ပုံျမင္ဖူးၾကတဲ့သူေတြ။ အြန္လုိင္းမွာ ဒီအက်ႌေလး ေၾကာ္ျငာေပးလုိ႔ရမလား၊ ဒီကလစ္ေလး ေၾကာ္ျငာေပးလုိ႔ရမလား၊ ဒီဆုိင္ေလး ေၾကာ္ျငာေပးလုိ႔ရမလားဆုိၿပီး ေရာက္လာၾကတယ္။ ဆိုင္ကုိလာၾကၿပီး ဘယ္ေၾကာ္ျငာမွာ ေတြ႔ဖူးတယ္ေပ့ါ။ ဘာေလး ေၾကာ္ျငာထားတာမဟုတ္လားဆုိၿပီး မိတ္ဆက္ၾကတာလည္းရွိတယ္။ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္လည္း မိတ္ဆက္သလုိ တျခားသူေတြနဲ႔လည္း မိတ္ဆက္ေပးတယ္။ အေပါင္း အသင္းေတြ ရလာပါတယ္။
ေမး။ ။ ဒီလုိ လူသိမ်ား ေက်ာ္ၾကားလာတဲ့အေပၚ ဘာေျပာခ်င္လဲ။
ေျဖ။ ။ မလြယ္ပါဘူး။ ဘယ္ႏုိ္င္ငံမွာပဲေနေန ကုိယ့္ႏုိင္ငံမွာပဲေနေနေပ့ါ၊ အခက္အခဲရွိတာေပ့ါေလ။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ့္ႏုိင္ငံမွာကေတာ့ ထမင္းနဲ႔ဟင္း ၀ယ္မစားရဘူးေပ့ါ။ ကုိယ္စုိ္က္ပ်ိဳးထားတာေတြ စားလုိ႔ရတာေပ့ါ။ ဒီႏုိင္ငံမွာလာေနေတာ့ အလုပ္မလုပ္ရင္ ထမင္းမစားရဘူးရွင့္။ ဒီေန႔အထိ ေရာက္လာဖုိ႔ဆုိတာ အကုန္လုံး ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရဖူးၿပီးၿပီ။ ပုိက္ဆံတျပားမွ မရွိဘဲနဲ႔လည္း ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ သူမ်ားေတြက မေကာင္းတဲ့စကားေတြ လာေျပာခဲ့တာေတြလည္း ၾကားဖူးခဲ့ရၿပီးၿပီ။ ဒီေန႔အထိ ေရာက္လာဖုိ႔ မလြယ္ခဲ့ပါဘူး။
ေမး။ ။ အခုလုိ ေက်ာ္ၾကားလာတာ ေအာင္ျမင္လာတာဟာ နမ္းႏြတ္ရဲ႕ ငယ္ဘ၀ အိပ္မက္နဲ႔ တထပ္တည္းပဲလား။
ေျဖ။ ။ ငယ္ငယ္တုန္းက အိမ္မက္ တခုပဲရွိခဲ့တယ္။ မင္းသမီး ျဖစ္ခ်င္တယ္။ ကုိယ့္ႏုိင္ငံမွာ ျဖစ္ရင္လည္းျဖစ္ သူမ်ားႏုိင္ငံမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မင္းသမီးျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းေနတုန္းက သူမ်ားအက်ႌလွလွပပေလး ၀တ္တယ္ဆုိရင္ ၀တ္ခ်င္ လုိက္တာေပ့ါ။ တီဗီထဲမွာ မင္းသမီးေတြ ေကာင္းေကာင္းေလး စားတာေနတာကုိ ၾကည့္ေနခ့ဲရေတာ့ အဲဒီလုိ အစားအစာ၊ အဲဒီလုိ မင္းသမီးေတြ ၀တ္တဲ့ လွတာေလးေတြဆုိ ၀တ္ခ်င္လုိက္တာေပ့ါ။ အသက္ႀကီးလာရင္ ကုိယ့္ အင္ကုိယ့္အားနဲ႔ ပုိက္ဆံရွာၿပီး ၀တ္မယ္ေပ့ါ။ အဲဒီလုိ သေဘာနဲ႔ပဲ ဒီေန႔အထိ ႀကိဳးစားေနရတာ။
ေမး။ ။ သူမ်ားႏုိင္ငံမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္ႏုိင္ငံမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြဟာ သူတုိ႔ဘ၀ ရပ္တည္ေရးအတြက္ ဘဝနဲ႔ရင္းၿပီး ရုန္းကန္ေနၾကရတာ ဒီဘက္ေခတ္မွာ ပုိမ်ားလာေနပါတယ္။ သူမ်ားႏုိင္ငံကုိ အသက္ငယ္ငယ္နဲ႔ ေရာက္လာၿပီး ဘ၀ကုိ ေအာက္ေျခသိမ္းကစ ရုန္းကန္ခဲ့ရတဲ့ နမ္းႏြတ္အေနနဲ႔ ကိုယ့္ဘ၀ ပ်က္စီးယုိယြင္းမသြားေအာင္ ဘယ္လုိ ထိန္းသိမ္းေနထုိ္င္ခဲ့ရလဲ။
ေျဖ။ ။ စိတ္ၿငိမ္ေအာင္ေပ့ါ၊ ကုိယ့္စိတ္နဲ႔ ကုိယ့္ကုိ ထိန္းရပါတယ္။ တခါတေလလည္း ပုိက္ဆံ တျပားမွ မရွိဘူး။ ဒီက ထုိင္းသူေဌးေတြက အလုပ္ရမယ္ေလ။ တလကုိ ဘတ္ႏွစ္ေသာင္း သုံးေသာင္းေပးမယ္။ အတူတူလုိက္ေနမလားဆုိၿပီး မိန္းကေလးငယ္ေတြကို လာၿပီး ေျပာခဲ့ဖူးတာေတြလည္း ၾကားခဲ့ရဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မကေတာ့ စိတ္ကုိတည္ၿငိမ္ေအာင္ ထားတယ္။ ကုိယ့္သေဘာနဲ႔ကုိယ္ ထိန္းတယ္။ အေမေရာ အေဖေရာ ရွိတယ္။ အေဖ အေမ မ်က္ႏွာမပ်က္ရေအာင္ အလုပ္ကုိ တေန႔ ဘတ္ ၂၀၀၊ ၃၀၀ ပဲရရင္လည္း ရပါေစ။ ဒီအလုပ္နဲ႔ပဲ ေပ်ာ္တယ္။ ကုိယ့္အင္ကုိယ့္အားနဲ႔ပဲ လုပ္ခ်င္တယ္။ ႀကိဳးစားတယ္။ မေန႔က ပုိက္ဆံမရွိဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ကုိယ္ႀကိဳးစားရင္ ဒီကေန႔ ပုိက္ဆံရွိလာမယ္ဆုိၿပီး အလုပ္ဆုိရင္ ဘယ္အလုပ္မွ မေရြးဘူး။ အလုပ္အားလုံးဟာ ဘယ္အလုပ္ျဖစ္ျဖစ္ ပုိက္ဆံရတာပဲဆုိၿပီး ႀကိဳးစားရင္ ေအာင္ျမင္တဲ့ေန႔ ရွိမွာပဲလုိ႔ အစကတည္းက အဲလုိ စိတ္မ်ိဳး ထားပါတယ္။
ေမး။ ။ နမ္းႏြတ္ ႀကိဳးစားရုန္းကန္ခဲ့ရသလုိ ျမန္မာျပည္က ေမာ္ဒယ္လ္ေလာကမွာေရာ၊ အျပင္ေလာကမွာပါ ရပ္တည္ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစား ရုန္းကန္ေနရဆဲ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြကုိေရာ ဘယ္လုိ အႀကံဉာဏ္မ်ိဳးေတြ ေပးခ်င္လဲ။
ေျဖ။ ။ ျမန္မာျပည္မွာပဲေနေန၊ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာပဲေနေန ကုိယ့္စိတ္ကုိယ္ ထိန္းရမယ္။ သူမ်ားမယားငယ္ သြားျဖစ္ ေနရင္လည္း ေလးငါးႏွစ္ မၾကာဘူး။ သူတုိ႔လည္း ၾကာလာရင္ အသစ္လူကုိ ရွာသြားမွာပဲေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္အင္ ကုိယ့္အားနဲ႔ ႀကိဳးစားရင္ ကုိယ့္ပစၥည္း ကုိယ့္ဥစၥာလုိပဲ ရႏုိင္ပါတယ္။ ဒီကေန႔ မေကာင္းဘူးဆုိၿပီး ႀကိဳးစားလုိက္ရင္ မနက္ျဖန္ ဒီ့ထက္ပုိေကာင္းလာမယ္။ အဲဒီလုိ စိတ္ထားသေဘာမ်ိဳးနဲ႔ ကုိယ့္စိတ္ကုိ ေသခ်ာထိန္းၿပီးေတာ့ေနရင္ ပုိေကာင္းမလားလုိ႔ ကုိယ့္စိတ္ကုိ ေသခ်ာေမးၾကည့္ေပ့ါေနာ္။ ဒီေန႔နည္းနည္းပဲရတာ နည္းနည္းပဲစားမယ္။ မနက္ျဖန္ မ်ားမ်ားရမွ မ်ားမ်ား စားမယ္ဆုိတဲ့ သေဘာနဲ႔ေနရင္ ပုိေကာင္းမလားေပ့ါ။ အရွက္မရဘူးေပါ့။ ရွက္စရာလည္း မလုိေတာ့ဘူးေပ့ါ။ ကုိယ့္အင္ကုိယ့္အားနဲ႔လုပ္တယ္ ကုိယ့္အင္ကုိယ့္အားနဲ႔ ရလာတဲ့ပုိက္ဆံနဲ႔ပဲ အ၀တ္အစား ၀ယ္ႏုိင္တယ္ဆုိရင္ အဲဒီေလာက္ပဲ ၀တ္ေပ့ါေနာ္။ ဒီေလာက္ပဲစားႏုိင္တယ္ဆုိရင္ ဒီေလာက္ပဲစားေပ့ါ။ အဲလုိ သေဘာထားရင္ အကုန္လုံး ျမန္မာျပည္မွာပဲေနေန ဒီထုိင္းမွာပဲေနေန ပ်က္စီးမယ့္အေၾကာင္းဆုိတာ မရွိပါဘူးရွင့္။ အခုလုိ နာမည္ မေက်ာ္ၾကားလာဘူး ဆုိရင္ေတာင္ မိဘေတြ မ်က္ႏွာပ်က္စရာမျဖစ္ဘူးေပါ့။ ကို္ယ့္အင္ကိုယ့္အားနဲ႔ ႏုိင္သေလာက္ ၀တ္မယ္ စားမယ္ဆုိရင္ ကိုယ့္မိဘေတြအတြက္ အရွက္ရစရာမျဖစ္ဘဲ ဂုဏ္ယူရပါမယ္။
ေမး။ ။ အခုလုို ထုိင္းႏုိင္ငံရဲ႕ ဓာတ္ပုံေမာ္ဒယ္လ္အျဖစ္ ရပ္တည္ေနရင္းကေန ထုိင္းႏုိင္ငံရဲ႕ မင္းသမီးအျဖစ္ ထုတ္လုပ္သူေတြ ဒါရုိုက္တာေတြက ကမ္းလွမ္းလာမယ္ဆုိရင္ေရာ လုပ္သြားဖုိ႔ ရွိလား။ ဘယ္ေလာက္အထိ ေအာင္ျမင္လာေအာင္ လုပ္ဖုိ႔စိတ္ကူးထားလဲ။
ေျဖ။ ။ စိတ္ကူးဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုို္ယ္လုပ္ႏုိင္သေလာက္ လုပ္မယ္။ ကုိယ္မလုပ္ႏုိင္လည္း ဘာမွမျဖစ္ဘူးေပ့ါ။ ကုိယ့္အင္အား ဒီေလာက္ပဲ ရွိတယ္ဆုိရင္ ဒီေလာက္ပဲေပ့ါ။ ေန႔တုိင္းေတာ့ ႀကိဳးစားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေ၀းႀကီးကုိ မေမွ်ာ္မွန္း၊ မေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး။ ဒီေန႔ အေကာင္းဆုံးလုပ္မယ္ဆုိရင္ မနက္ျဖန္လည္း ေကာင္းလာမွာပဲလုိ႔ အဲဒီလုိပဲ သေဘာထားလုိက္တယ္။
ေမး။ ။ တေန႔ ဒီ့ထက္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားတဲ့ သူတေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့ရင္ေရာ ကုိယ္ေနခဲ့တဲ့ ကုိယ့္ရပ္ကုိယ့္ရြာ၊ ကုိယ့္ႏုိင္ငံကုိ ျပန္အက်ိဳးျပဳခ်င္တဲ့ စိတ္မ်ိဳးရွိလား။
ေျဖ။ ။ ရွိတယ္ရွင့္။ အစတုန္းက ဒီကုိလာတာကေတာ့ ပုိက္ဆံရွိရင္ ကုိယ့္ရြာကုိျပန္ၿပီး အက်ိဳးျပဳမယ္။ ကုိယ့္မိသားစုနဲ႔ ကုိယ့္ရဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ေကာင္းေအာင္ လုပ္ခ်င္တယ္ေပ့ါ။ အဲဒီလုိစိတ္ကူးမ်ိဳး ရွိခ့ဲပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ က်မက ဒီမွာ နာမည္ႀကီးသြားၿပီး ရုပ္ရွင္မင္းသမီးျဖစ္သြားၿပီဆုိရင္ ပုိၿပီးေတာ့ ကုိယ့္အိမ္ကုိ ျပန္ခ်င္တယ္။ သူမ်ားေတြ ကုိယ့္အိမ္ကုိယ္ ျပန္သြားလည္ၾကသလုိမ်ိဳးပဲ သြားၾကည့္မွာေပ့ါ။ ကုိယ့္အိမ္ဘယ္လုိ ေနေနလဲေပ့ါ။ ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ေကာင္းေအာင္ လုပ္မွာေပ့ါေနာ္။ ရြာ၀င္လမ္းေတြဆုိရင္လည္း ဖုန္ေတြအမ်ားႀကီးပဲေလ။ တေန႔ ပုိက္ဆံရွိလာရင္ ကုိယ့္ရြာေလးကုိ ျပန္ၿပီး ျပဳျပင္ခ်င္တယ္။ အဲလုိစိတ္ကူးမ်ိဳး စိတ္ကူးခဲ့ဖူးတယ္။ က်မတုိ႔ကုိ စာသင္ေပးခဲ့ဖူးတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကုိလည္း သတိရတယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့ေန႔ ေရာက္လာမယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္ကုိ စာသင္ေပးဖူးတဲ့ ဆရာ ဆရာမေတြအကုန္လုံးကုိ ျပန္ၿပီး ကန္ေတာ့မယ္။
ေမး။ ။ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ တသက္လုံးေနသြားမွာလား။ ျမန္မာျပည္ျပန္ဖုိ႔ စိတ္ကူးရွိလား။
ေျဖ။ ။ က်မတုိ႔အိမ္က ျမန္မာျပည္မွာပါ။ အိမ္ပဲျပန္ခ်င္ပါတယ္။ ဒီမွာ အလုပ္လာလုပ္တာ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ ဆက္လုပ္ရမယ္ဆုိတာ မသိေသးပါဘူး။ ကုိယ့္အစြမ္းအစနဲ႔ ကုိယ့္အင္ကုိယ့္အား ဘယ္ေလာက္ရွိမယ္ဆုိတာ မသိေသးပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ အခုလည္း ပုိက္ဆံအမ်ားႀကီးရေအာင္ စုေနတယ္။ အခုလုိ ငယ္တုန္းမွာေပ့ါ။ အသက္ႀကီးလာရင္ ကုိယ့္အိမ္ကုိပဲ ျပန္ခ်င္ပါတယ္။
irrawaddy